RENTMEESTER: „IK
ZIE T SOMBER IN
Prinsen heeft weer excuus
PERSPECTIEVEN
GOUDSMIT-HOFF
ZIJN NIET BEST
Karstens: Wie had hier nou op gerekend
CHRISTIAN RAYMOND ZORGT
VOOR VERNIETIGENDE SLAG
Tabak
overtreft
zichzelf
Dopingco ntr ole
bijna fataal voor
R. de Vlaeminck
Jan Janssens visie op de Tour
Ontwikkeling
Janssen antwoordt lezers
Nooit verwacht
rhaal over
rkrachting
^ek smoes
r THERE IS...
sport
MHH
Redactie
Hein Groothuis
emir
;ns nog aanzienlijk groter dan
het geboortecijfer In Neder-
'68 tot een ongekende laagte
(er werden toen minder dan
jy's per 1000 inwoners per
;eboren) en we opeens dat
tage 10 achter de bejaarden
opduiken, kregen we plotse-
andacht voor de vergrijzing
ze bevolking.
vreemde is dat we, als we
.et „bejaardenprobleem" spre-
2 bejaarden als een uitzonder-
ategorie mensen beschouwen,
het gaat om een hoogst nor
zaak. Een eeuw geleden be-
weliswaar slechts éénvierde
nze bevolking de ouderdom,
nu bereikt slechts éénvierde
erdom niet.
1 u maar wilt.
lebruik en
J;ere termijn,
rtsen het gebruik
li tien verkochte
ia
|oms.
>eg.
dbekend merk
Lubber Compan
en voor deze rubriek moeten met vol-
inaam en adres worden ondertekend. Bij
tie zullen deze vermeld worden. Slechts
ie uitzondering zal van deze regel wor-
geweken. Naam en adres zijn dan bij
lactie bekend. Publicatie van brieven
of onverkort) betekent niet dat de
het in alle gevallen een* I* met in*
c.q. strekking.
ex-Bredanaiar die deze stad
eeds een warm hart toedraagt
ik me zorgen te maken. Als
set „Agge mar leut hebt" niet
in, maar over Breda gebezigd
llijkt deze zorg gerechtvaardigd.
NOORDWIJKERHOUT
H. VERDEUEN
n onze redactie binnenland)
STERDAM Het blijkt, dat
-jarig meisje, dat vorige week
Amsterdamse politie aangifte
'an ontvoering en verkrachting,
alse aangifte heeft gedaan. Zij
daarmee haar ouders haar late
omst verklaren. Tegen haar is
-verbaal opgemaakt,
jongedame vertelde de politie
rige week, dat zij in de Jan
lenstraat door drie mannen in
ulo was gesleurd, waarna zij
omgeving van een zwembad
anenburg door een van de man-
was verkracht. Zij gaf een
ceurig signalement en de poli-
loofde het verhaal,
publicatie in kranten van de
allen van het „slachtoffer"
een man de Amsterdamse po-
a met de mededeling, dat hij
;nnis had gesproken, die hem
1 had: „Wat in de krant staat
iwekul. Ik ben met die meid
'eest".
jongeman die deze verklaring
fgelegd werd gevonden. Het
hield haar relaas nog vol,
viel tenslotte door de mand.
Enalementen, die zij had opge-
bleken van bestaande perso-
e zijn, die toevallig het café
bezocht, waar het slachtoffer
e jongeman de avond van de
huiskomst had doorgebracht,
üden nergens iets mee te ma-
Dinsdag 29 juni 1971
55
Wim Prinsen: het liep allemaal
spaak
Cees Rentmeester: met pijn en
moeite
(Van onze speciale
verslaggever)
STRAATSBURG „Nee", weer
de Wim Prinsen af, het zijn geen
smoesjes. Wat ik zeg, is geen uit
vlucht". Hij stond er wat verlegen
bij, de kleinste man van de Tour in
wie Kees Bellenaars meent een aar
dige klimmer te hebben. „Ik reed
wat spaken uit mijn voorwiel. Het
ging aanlopen. Hier, kijk maar".
Dat vooral, voerde Wim Prinsen
als een excuus aan, was de 'verkla
ring voor zijn achterblijven op de
Fiirsitplain, de berg waarop in de
tweede etappe de groite slag viel.
Daags ervoor, sukkelde Wim Prin
sen uiit de kopgroep in de beklim
ming van de Cöte d'Happach. Zijn
verklaring toen: „Te klein gereden".
Hoe dan ook: twee momenten van
duidelijk afwezigheid en twee ver
ontschuldigingen, die niet zijn kwali
teiten raakten.
Wim Prinsen voelde waar de ge
dachten om draaiden en sprak dap
per: „Ik verzin geen smoesjes. Het
was niet door gebrek aan macht of
kunnen dat ik achterbleef. Ze zullen
het straks wel merken als die ande
re bergen komen. Daar ben ik erbij,
ik weet het zeker". Dan, 'met teleur
stelling in zijn stem: „Het valt me
wel tegen dat het zo gelopen is.
Natuurlijk. Dit verwachtte ik echt
niet. Maar ik ben er gelukkig een,
die niet gauw z'n kop laat hangen.
Ik kom er wel weer bovenop".
Behalve de teleurstelling rond
Wim Prinsen en het verspelen van
Gerben Karstens' groene trui („ik
had ham natuurlijk nog graag een
paar dagen gedragen maar dan zou
ik me misschien zo hebben moeten
forceren dat ik voor de hele Tour
was uitgeteld. Nu kan ik altijd nog
wel een ritoverwinning pikken")
had Kees Peller, aars en zijn
Goudsmit-Hoff-ploeg de pech dat
Cees Rentmeester veel last kreeg
van een blessure. „Zoveel", zei de
jonge ZeMW, „dat ik bang ben er
over enkele dagen uit te moeten. Ik
geloof niet dat ik nog veel ritten
rijd".
De klacht van Cees Rentmeester
betreft z'n linker knie. „Ik scheurde
in een Belgische koers een pees. In
het ziekenhuis van Goes ben ik
ervoor behandeld, maar het hielp
weinig. Volgens mij forceerde ik
teveel in het Nederlands kampioen
schap. Ik gaf alles en daardoor ver
ergerde de blessure".
Voor de start van de tweede etap
pe, kreeg Cees Rentmeester van
Tour-arts Judet een verdovende in
jectie, maar de pijn vefdween niet.
„Na twintig kilometer kwam ik in
grote moeilijkheden. Gelukkig heb
ik het einde nog kunnen halen,
maar ik zie het voor de komende
dagen somber in. Enfin, ik ga vana
vond maar weer eens naar de dok
ter. Kijken of die me kan opknap
pen'.'.
Tegenover al het sombers van de
tweede rondedag stond voor Gouds-
mit-Hoff ook wat positiefs: Harrie
Steevens kwam niet in moeilijkhe
den. De eveneens met een kniebles
sure sukkelende Limburger door
stond de zware etappe in het pelo
ton. Hij bleef de hele dag in de
grote groep, zonder al te veel moei
te. Een flinke opluchting na een
eerste dag, waarin de inzinking ka-
tastrofale vormen dreigde aan te
nemen.
PETER HEERKENS
De grote klap is gevallen.
*5^ Eerlijk gezegd had ik niet ge-
dacht dat er op dit moment
al zulke grote verschillen
zouden zijn. Een ding staat nu vast;
de winnaar komt gegarandeerd uit
die groep van vijftien. Het verloop
van de rit is uiteraard in het voor
deel van Merckx geweest. Hij is
een paar lastige jongens als Letort
en Agostinho kwijt. Die kunnen na
tuurlijk nog wel aanvallen, maar
zoveel minuten goed maken is toch
wel een heel moeilijke opgave.
In feite heeft Christian Raymond
Merckx een grote dienst bewezen.
Het is normaal dat de renners op
de top van een berg op hun gemak
rijden. Ze laten zich wat uithollen.
En dan kunnen de achterblijvers
weer bijkomen. Raymond deek ech
ter als een steen naar beneden. De
anderen volgden. Dat was er de
oorzaak van dat er geen aanslui
ting meer tot stand kwam.
Op fluweel zit Merckx echter nog
lang niet. Zoetemelk, die ik nu toch
wel als een van de gevaarlijksten
voor Merckx zie, Pettersson en
Ocana zitten er nog steeds bij. En
mannen als Raymond, Delisle, The-
venet en Van Impe moet je ook be
slist niet uitvlakken. Die kunnen
zich stuk voor stuk goed handha
ven in de bergen. Nee, het was be
slist geen ontsnapping van water
dragers.
De grote verliezers zijn de man
nen van Pellenaars. Niet een erbij.
Dat begrijp ik toch niet. Een Ha-
rings en Van der Vleuten kun je
niets verwijten. Van hen is bekend
aat ze in de bergen niet mee kun
nen. Maar Karstens had ik er toch
wel bij verwacht. Die rijdt toch
goed. En die Prinsen ik heb hem
nooit zien rijden over wie Pelle
naars zoveel ophef maakte. In de
eerste bergen komt hij al op ach
terstand. Ik begin aan zijn capaci
teiten in de bergen te twijfelen.
Dat hij op de Cauberg met Zoete
melk samen van voren zat, zegt mjj
niet zoveel. De Cauberg is nu een
maal niet te vergelijken met een
echte col.
Nee, ik vind het een slecht teken
voor Goudsmit-Hoff. Er moet tocli
iets aan schelen. Pellenaars had er
iemand bij moeten hebben. In de
Alpen en Pyreneeën mag hij hele
maal niets verwachten. Voor mijn
gevoel zijn er weinig perspectieven
meer voor zijn ploeg. En die groe
ne trui voor Karstens zie ik nu ook
niet meer zo zitten nu Roger de
Vlaeminck hem heeft. Die kan In
de bergen nog wel want puntjes
verzamelen, iets waar Kar
stens beslist niet op hoeft tc^^
rekenen. En Merckx is er na-
tuurlijk ook nog.
(Van onze speciale verslaggever)
STRAATSBURG Christian Raymond (bescheiden wielerprof)
heeft zich voorgenomen („Ik weet het zeker") om als mannequin de
kost te gaan verdienen als hij met koersen moet stoppen. Hij Ijjkt dan
een zonnige toekomst in te gaan, want hij kan de show stelen. Het
wielerpeloton van de Tour ondervond het en ging met het schaam
rood op de kaken af. Door het optreden van Christian Raymond, die op
het strijdpodium van de Tour klom en er durf demonstreerde, ver
speelden ze op 14 man na negen minuten en 27 seconden. Ruim
voldoende om allte hoop op een goede eindplaats te kunnen laten
varen.
De Tour had er met het zo rigoureus uitdunnen van de renners-
rijen een sensationele dag opzitten.
door
peter
heerkens
Zijn show presenteerde Christian
Raymond in de afdaling van de Col
die Firstplam waair Joop Zoetemelk
met 10 seconden voorsprong was
doorgekomen, daarmee zoveel pun
ten verzamelend, dat hij comfortabel
op die eerste plaats vain het berg-
kiassement staat. Bij het afschuiven
van de FirStplain deed Christian
Raymond wat niet onlogisch lijtot,
maar toch zelden voorkomt: hij joeg
zijh metgezellen in de vlucht zo
hard op dat de gevolgen ruïneuze
vormen aannamen. „Meestal", rede
neerde Gerben Karstens niet ten
onrechte, „komt hot hele spul in
zo'n afdaling samen. Wie had hier
nou op gerekend?".
Christian Raymond: de show
stelen
Er heeft zich in de tweede etppe
een enorme chaos voorgedaan achter
het rennerspeloton. Door een geslo
ten overweg in Raedersheim (na 21
kilometer) kwam de complete stoet
journalisten gewend om voor de
renners uit te rijden achter het
peloton terecht. De smalle wegen,
daarna de beklimming en afdaling
van de Firstplan, leidde er toe dat
zich dolle achtervolgingen afspeelden
voor iedereen weer op zijn plaats zat
Als strijdlustigste coureur hoe
kon het anders benoemde men in
de tweede etappe Christian. Ray
mond.
J. Janssen, Viergeerstraat 215,
Terneuzen: „Denkt u dat Merckx
nu nog bang is?"
Jan Janssen: „Merckx heeft na
tuurlijk een goede slag geslagen.
Ik geloof beslist wel dat hij zich
nu meer op z'n gemak zal voelen.
Maar hij zal echt nog niet hele
maal gerust zijn met mannen als
Pettersson, Ocana en Zoetemelk
vlak achter zich".'
B. C. Koomans, Graaf Hendrik
IH-laan, Breda: „Gelooft u dat er
tussen Merckx en Zoetemelk een
afspraak voor het begin van de
Tour is gemaakt?"
Jan Janssen: „Ik weet zeker dat
er geen afspraak is gemaakt. Dat
renners op elkaar wachten, zoals
in de Midi Libre met Merckx en
Zoetemelk is gebeurd, is zuiver
een kwestie van tactiek: om niet
alleen te hoeven rijden".
A. Koksinski, Tramsingel 3A,
Breda: „Is er niet één methode
Merckx te verslaan? Zo ja, wel
ke?"
Jan Janssen: „Er is één metho
de: met z'n allen tegen Merckx
rijden. In de praktijk is dat echter
niet te realiseren. De andere ren
ners zouden dan allemaal bereid
moeten zijn hun plaats op te offe
ren. Bn dait zal hooit het geval
zijn, omdat iedereen zijn eigen
belangen wil verdedigen".
B. Adcma, Wisserskade 44,
Hank: „Wat prefereert u in de
Tour een merkenploeg of een lan
denploeg geformeerd rond één
renner".
Jan Janssen: „Ik prefereer een
landenploeg, ondanks het feit
dat ik in een landenploeg de Tour
lieb gewonnen. De saamhorigheid
in een landenploeg is veel beter.
In een merkenploeg rij je het hele
jaar met elkaar".
R. Lambregts, Bankenstraat 9,
Etteh-Leur: „Is de Tour de Fran
ce in kleinere vorm ook door da
mes te volbrengen?"
Jan Janssen: „Ik hoop dat ze er
nooit aan beginnen. Ik vind het
dames-wielrennen een verschrik
kelijke bezigheid. Op de piste gaat
het nog, maar op de weg vind ik
het uit den boze. Een Tour is veel
te zwaar voor dames".
Wanneer U Jan Janssen een vraag wilt stellen over Tour-zaken die U
bezighouden, kunt U dat vanavond doen tussen 18.30 en 19.30 uur. Men
dient daarvoor onze sportredactie te bellen, telefoon Breda (01600)-
22341, toestel 215 of toestel 143.
Toen Christian Raymond aan zijn
showstuk begon, lag het peloton op
50 seconden.
Een achterstand, die het opliep in
de beklimming waar eerst Armani,
Sanqoer en Bruyère de snelheid op
voerden met een korte demarrage,
waarna Delisle en vervolgens Joop
Zoetemelk, wiens rijden zo'n sterke
indruk maakte dat het alles belooft
voor het winnen van het bergklasse-
ment en opnieuw een eervolle klas
sering achter Eddy Merekx. Onge
veer 1 kilometer onder de top waag
de Joop Zoetemelk zijn derde aan
val op de volle buit van de berg-
sprinil. „Raymond was met gespron
gen, i'k dacht: dit is het moment".
Soepel en lenig wiegde Joop Zoete
melk voorbij Raymond. De basis
voor een sensationele ontwikkeling
was gelegd. In de trekkracht van
Joop Zoetemelk gingen 18 renners
njee: Fuente (als tweede op 10 sec.
over de Firstplan), Van Impe (op 15
sec.), Raymond, Merckx (op 20
Tour-debutant Tino Tabak zorgt voor verbazingwekkende prestaties. Niemand, die er meer verbaasd over is
dan hijzelf. FOTO'S: JOHAN VAN GURP.
sec.), Tabak, Mintjens, Mortensen,
Ooana, Go sta en Thomas, Petterson,
Roger de Vlaeminck, Van Sprinigel,
Motta, Thevenet, Paolini, Delisle en
Zubaro. Drie van hen (Mintjens, Zn-
bero en Fuiente) waadden terug in
het peloton, waarin alle Nederlan
ders, op de achterblijvers Harings,
Rentmeester, Van Katwijk en Ben
jamins na, zaten.
Wim Prinsen, van wie Goudsmit
Hoff het in de bergen zou moeten
hebben naar verwachting van Kees
Pellenaars, dobberde in de grote
groep. „Ik kwam tot op 20 meter bij
de top, toen viel ik stil".
Rini Wagtmoms: „Ik bleef die eer
ste goed volgen, miaar op bet mo
ment dat ze sprintten moest ik los
sen. Daarna mocht ik vanzelfspre
kend niet rijden, omdat Merckx weg
was" en groene trui-drager Gerben
Karstens: „Ik dacht: niet forceren,
rustig naar boven. Er komen notg
dagen genoeg. Dat de slag zo ver
schrikkelijk zou worden, dat had ik
nooit verwacht".
Aan het wiel van de driftige, to
meloze Christian Raymond suisden
de 15 koplopers steeds barder Weg
van bet peloton. Eerst aarzelend
(„We geloofden er in het begin niet
zoc in", vertelde Joop Zoetemelk),
daarna alsmaar feller („Vooral dank
.zij Hermam van Springel", prees Ed
dy Merckx zijn knecht) trokken de
15 op pad voor een vernietigende
slag in het klassement. Voortreffe
lijk samenwerkend (Joop Zoete
melk: „Er mankeerde niets aan")
daverde het ploegje naar Straats
burg, in hun midden enkele minder
bekenden duldend.
Een van hen: Tino "abak, trouwe
toeverlaat van Joop Zoetemelk. Als
eerstejaars prof speelt Tino Tabak
een steeds opvallender rol in deze
Tour en als daar iemand verbaasd
over is, dan in de eerste plaats
hijzelf.
„Ik weet het allemaal niet meer",
stotterde hij in Straatsburg van pure
opwinding, „echt, ik weet het niet
meer. Hoe dit mogelijk is?! Dat ik
met al die groten zo maar naar
boven ga en dat ik het hog# tempo
kan volgen, het is mij een raadsel".
Samen met Paolini en Thevenet
deelde Tino Tabak als outsider in de
minuteruwinst van de tweede Tour
dag, die Eddy Merckx spectaculair
afsloot miet een sprintzege over zijn
landgenoot Roger de Vlaeminck,
wiens eerste reactie op de nederlaag
zo diep uit het hart kiwaim, dat ze
voor herhaling niet vatbaar was.
(Van onze speciale verslaggever)
STRAATSBURG. Twintig kilo
meter voor het einde van elke etappe
wordt via Radio Tour aan alle vol
gers meegedeeld, wie er na afloop
van de etappe naar de dopingcontrole
moet. Dat zijn altijd de eerste twee
van die dag, de drager van de gele
trui en twee renners, die door het lot
uitgekozen worden. Gisteren moesten
zich melden Eddy Merckx, Roger de
Vlaeminck, Jacques Botherel en Luis
Zubero. De renners krijgen een half
uur de tijd om zich na het einde van
de etappe bij de tour-artsen te mel
den voor het doen van hun plasje.
Maar wie niet verscheen: Roger de
Vlaeminck.
Er ontstond door het wegblijven
van De Vlaeminck grote paniek. Men
zag er al weer een dopingschandaal
voor ogen. Toevallig liep, meer dan
een uur na de aankomst, de assistent
ploegleider van Mars-Flandria, Noël
Foré, nog in de perszaal. Hij werd op
de hoogte gebracht en Foré begaf
zich ijlings naar het hotel van de ren
ners, Carlton genaamd. Daar klom
De Vlaeminck net uit het bad. „Waar
om ben je niet naar de dopingcontrole
gegaan?", luidde de vraag. De Vlae
minck schrok en antwoordde: „Dat
ben ik helemaal vergeten. Ik heb in
het stadion nog een tijdje gewacht
op de huldiging voor de groene trui,
maar er was geen nieuwe groene trui
en toen ben ik maar naar het hotel
gereden want ik was doornat en ver
kleumd en ik heb al een kou gevat."
Ook ploegleider Briek Schotte had
niet meer aan de dopingcontrole ge
dacht. Schotte en De Vlaeminck
spoedden zich daarop naar de per
manence waar de doktoren nog aan
wezig waren. Er ontstond een heftige
discussie. Aanvankelijk wilden de
doktoren het plasje van De Vlae
minck niet aanvaarden. Hij was im
mers meer dan een uur over tijd.
Maar na heel veel heen en weer ge
praat kwam het alsnog in orde. Op
gelucht reed De Vlaeminck opnieuw
naar zijn hotel.
Roger de Vlaeminck: plasje ver
geten
De enige Waal in de Molteni-
ploeg van Eddy Merckx blijkt een
Nederlander te, zijn. Joseph Bruyère
namelijk, door zijn niet-Vlaamse
woonplaats een uitzondering, is in
Maastricht geboren. Hij woonde er
tot zijn derde jaar en verhuisde daar
na naar Visé.
Gianni Motta heeft in de rit naar
Straatsburg de prijs van de elegant
ste renner verdiend.
Tot meest beminnelijke renner
werd gisteren Jean Dumont uitge
roepen.
