Heikanter rijdt zijn laatste koers
PETER VONCK: „IK ZIE GEEN
BROOD IN DE WIELERSPORT"
Zeer interessant
wielerprogramma
in Wemeldinge
Jan de Jong: publiek
mag op m n tenen staan
PHILIPS
Koers in
Nieuw-
Namen
U maakt de mooiste vakantie-foto's
met Philips f litslampjes
Toekomst
VOETBALDUEL
DVVS-DAMES
staat voor
mij voorop
OOKVOOR
BUITENLANDS GELD
GESPONSORD
MEDEWERKING
Niet alleen
gamduwtydmee-giinattrdeiimM
sport
met aardbeien
met lekker.
Donderdag 24 juni 1971
(Van onze sportmedewerker.
HEIKANT Van de racefiets naar een stoel achter een bureau is
een hele stap. Deze stap heeft de bekende Heikantse amateurwielren
ner Peter Vonck gemaakt. Peter Vonck, succesvol als nieuweling, en
ook in zijn tweede jaar als amateur gaat met het wielrennen definitief
stoppen. Peter Vonck: „Ik was al eerder gestopt, maar omdat er in
St. Jansteen veel supporters van me wonen, en daar dinsdag een
avondcriterium verreden wordt, zal ik daar mijn laatste wedstrijd
rijden, om er dan voorgoed een punt achter te zetten. Het voorseizoen
is niet zo best voor me geweest, en nu ik een baan heb gekregen, waar
zeer goede toekomstmogelijkheden aan vast zitten, zie ik in de wiel
rennerij geen brood meer.
Natuurlijk heb ik alles goed over
wogen voor ik deze beslissing geno
men heb- Ik was uiteindelijk toch
maar een middelmatige amateur. Ik
koers nu al vijf jaar als amateur en
wat kan ik nu eigenlijk nog leren?
Niets, maar dan ook helemaal niets
meer. Een kampioen ben ik niet,
dus mogelijkheden bij de profs zit
ten er voor mij niet in".
Peter Vonck kijkt dus verder in
de toekomst. „Mijn vrouw staat er
helemaal buiten", zegt hij, ,-al zijn
er veel mensen die zeggen dat zij
graag zou hebben dat ik er mee
stop. Maar dat is allemaal onzin. Als
ik werkelijk talent had, net zoals
een Olympia's Tour-winnaar Cees
Priem, dan lag het helemaal anders.
Het merendeel van de amateurs op
de dag van vandaag kun je vergelij
ken met halve beroepsrenners. De
meesten werken niet, of maar halve
dagen, en kunnen dan verder de dag
volmaken door te trainen om zo hun
conditie op peil te houden. Deze
jongens zijn meestal niet gehuwd,
zodat hun ouders, als ze eventueel
brokken maken, de onkosten beta
len. Zo was het vroeger ook bij mij
thuis- Ik reed zonder zorgen van de
ene koers naar de andere, maar nu
ligt dan anders".
Peter Vonck: „Het zal me in het
begin wel zwaar vallen, maar daar
kom ik wel overheen. Het koersen
laat je niet meer los. Daar ben ik
van overtuigd. Het wielermetier met
al zijn ups en downs is een circus,
met veel variaties. Een hard beroep-
Veel afzien tijdens een wedstrijd,
reizen en trekken, maar ook perio
den waarin je je vrij voelt". Met
dit vrije" leven heeft Peter Vonck
nu afgedaan. Want nu wordt het
hard studeren om volgend jaar goe
de resultaten te behalen. „En dat
moet mijn toekomst worden", zegt
Vonck.
„Als men op de dag van vandaag
de salarissen kent van een doorsnee
beroepswielrenner, dan kan ik ge
rust zeggen dat men veel beter kan
gaan werken. Nee, ik heb er geen
spijt van dat ik deze beslissing ge
nomen heb. Mijn supporters en
vrienden kijken er natuurlijk raar
van op, maar zij weten niet wat het
allemaal kost. Ze zien alleen de
wedstrijd, die voor hen interessant
is en blijft. Hoe harder er geknokt
wordt, hoe mooier het kijkspel is.
Het is nu zelfs zo erg dat de
(Van onze sportmedewerker)
ST.-JANSTEEN Dat het da
mesvoetbal te Sint-Jansteen „in" is
blijkt wel daar er nu ook een da-
mesveteranenelftal is. Het geheel
traint al een tijd onder leiding van
de heer L. van Vliet, trainer van de
damesvoetbalclub OVVS.
Zaterdag a-s. wordt ter gelegen
heid van de kermis een voetbalwed
strijd gespeeld tegen het eerste da
meselftal van DVVS. De wedstrijd
begint om half drie en vindt plaats
op het gemeentelijk sportterrein te
St.-Jansteen.
(ADVERTENTIE)
Zeeuwse renners elkaar „afslach
ten". Het is jammer, maar het is
toch zo", zegt Vonck- „Het zoveelste
bewijs werd enkele dagen geleden
nog eens geleverd tijdens een
avondcriterium in Zuiddorpe, met
als resultaat dat een Brabantse ama
teur met de bloemen naar huis ging.
En dat een tweetal Zeeuwen, die
dan nog voor het zelfde merk reden,
met de vuisten tegenover elkaar
stonden. Dit is de hedendaagse wie
lersport, een keiharde sport, en dan
moet men weten dat men voor een
tiende plaats bij de amateurs 30 tot
35 gulden krijgt. Dan is het beter
dat men gaat werken", zegt
Vonck.
,Jk ben er dan ook van overtuigd
dat er nog meer renners zullen stop
pen van mijn klasse- Niet alleen
renners van middelmatig niveau
hebben de fiets aan de haak gehan-
den, maar ook renners van grote
klasse. Peter Vonck: „Neem een
Wim Dubois, Poortvliet, en Leen de
Groot. Renners die in hun amateur-
tijd veel furore hebben gemaakt.
Ook zij zagen er geen brood meer
in. Ook voor vele beroepswielren
ners ziet de toekomst er somber uit.
er verdwijnen steeds meer merken
en de renners komen op straat te
staan. Wordt men gecontracteerd,
dan is de spoeling voor de meeste
renners erg dun".
Toch begon alles hoopvol voor Pe
ter Vonck, want hij vertolkte een
glansrol in 1966, zijn tweede jaar als
nieuweling, dat hij afsloot met vijf
tien overwinningen. Ook in het eer
ste jaar, 1965. dat Vonck debuteerde
als renner, deed hij het niet onaar
dig. Zijn eerste echte koers die hij
reed werd hij al tweede, en zijn
tweede koers in Stekene leverde
hem een vierde plaats op. Zeker
niet slecht omdat hij nog helemaal
geen ervaring had. Een jaar waarin
hij vijf overwinningen bij elkaar
reed. Waaronder de bekende klas
sieker de „Acht van Bladel"-
De overstap in 1967 naar de ama
teurs was niet al te best. Slechts een
overwinning, maar wel reed hij
veertien keer bij de eerste tien.
Tegen het einde van het seizoen
ging het veel beter. In 1968 stond
hij er prima voor. „1968 is succesvol
voor me geweest", aldus Vonck,
„maar toen ik in november de wa
penrok moest gaan dragen ben ik
veel achteruit gegaan- Mijn_ dienst
tijd heeft mijn wielercarriêre een
grote klap gegeven".
„Het is jammer dat het zo gelopen
is", zegt Vonck, ,.maar er is niets
aan te doen". Peter Vonck wil zich
tijdens zijn laatste wedstrijd dinsdag
avond a.s. in St.-Jansteen nog eens
extra inzetten. Daarom is hij een
hele week in training om op waardi
ge manier afscheid te nemen van al
zijn vrienden en supporters.
vooraeKinueren:
Aspirine Junior met vruchtensmaak.
Peter Vonck: „afscheidswedstrijd in avondcriterium"
(Van onze correspondent)
NIEUW-NAMEN Nieuw-Namen
vlak tegen de Belgische grens staat
zaterdagavond in het teken van de
wielersport. Niet voor een wieler
koers van de K.N.W.U., maar voor
een „volkskoers" wat tevens het
eerste avondcriterium betekent. De
volkskoers trekt in het Vlaamse
land veel deelnemers en toeschou
wers.
Ook de winnaar van de volks
koers te Graauw, de bekende tafel
tennisser Frans van Waterschoot zal
aan de start verschijnen. Hij zal
Graauw niet als eenling vertegen
woordigen want ook De Baar, Kos
ter en Verbeke zijn van de partij.
Andere favorieten zijn: F. Bleyen-
berg. G. Pietens en Oscar van Jorse-
laer, terwijl het plaatselijke idool G.
de Block alles zal doen om zijn
supporte-o niet te'eur te stellen. De
start is bij café E. de Kindt om 19.30
uui, terwijl de aankomst bij de
Boerenleenbank ;s Ischrijvingen
vav.af nu .o" vlak vo-ir de koers bij
café Van Waterschoot te Nieuw-Na-
mén.
Toe-taaitje.
Beschuit met aardbeien. Lekker vlug gemaakt.
Als toetje of zomaar tussendoor.
szondc traktatie die ook uw figuur ontziet.
>rosse beschuit met frisse aardbeien
is een lekkere zomergewoonte!
(ADVERTENTIE)
Het is zo gemakkelijk. Even bij da
NMB binnenstappen als u geld no
dig hebt voor een buitenlandss
reis. De NMB wisselt niet alleen
uw guldens om in francs, map
ken of ponden, maar geeft m
ook tekst en uitleg over koer
sen, reischeques, bagage
verzekering en wat u
maar wilt weten. U
gaat met een veilig
gevoel op reis. De
NMB heeft alles
verzorgdl
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u ziet»
thuis voeltl
(Van onze sportmedewerker)
WEMELDINGE Het wielerco-
mité „Wemeldinge" komt dit jaar
met een bijzonder interessant wie-
Ier programma aanstaande zater
dag, waarbij behalve amateurs en
adspriranten ook de zeer jeugdige
wielrenners zonder licentie worden
betrokken, die ressorteren onder de
jeugdcommissie „Zeeland". Voor de
amateurs is er een voor Zeeland
uniek programma af te werken dat
bestaat uit een tijdrit, een afvalrace
en tenslotte een criterium over 60
kilometer.
Uit deze drie onderdelen wordt
dan een totaalklassement opgemaakt
naar de toegekende punten aan de
eerste twintig geklasseerde renners.
(Van onze sportredactie)
BREDA „Lang zijn is een voordeel. Weet je, ik ga altijd
staan. Dan kan ik het allemaal goed zienDroge humor,
omlijst met een glimlach. Hij kan de nuchtere feiten opsom
men, ze nemen zoals ze zijn en ze daarnaast relatief bekijken.
Jan de Jong heeft bij NAC zijn ideaal bereikt: keeper bij een
eredivisieclub. Nog maar een jaar geleden echter was het alle
maal anders. Toen kon er geen glimlach meer af. Hij was vast
gelopen, mentaal kapot. „Ik wilde ermee stoppenhet had
geen zin meer".
Een paar. Jan de Jong is veel
veranderd. „Ik heb alles te danken
aan Fiet de Visser. Ik was mentaal
niet sterk genoeg. Nu wel. Die man
heeft me gehard. Ik ben serieus
geworden. Het gaat stukken beter.
Piet de Visser is zelf keihard. Maar
'n fijne vent. Je kon altijd bij hem
terecht. A! was het zes uur 's mor
gens. Ja, ik loop wel met hem
weg...".
Ode aan een trainer. De lof van
een drenkeling aan zijn redder. „Se
rieus, ik wélde niets liever dan stop
pen. Het ging niet meer. Ik kon
gewoon niet opschieten met Hans
Kraay, die ons toen tramde. Ik ge
loof dat-die nog dacht dat-ie bij
Feijenoord was en niet bij DFC.
Steeds maar verliezen. Dat was niks
voor hem. En dan dat schreeuwen
en schelden. Nee, daar moet ik niets
van hebben. Niks voor mij. I-k kon
er niet tegen".
Het dieptepunt van Jan de Jong.
Bij de junioren van Emma, de
Dordtse amateurclub, was nij oodt
kampioen geworden. „Dat was een
geweldige belevenis", herinnert hij
zich. „Toen ik bij DFC kwam heb
ik me eerst moeten aanpassen aan
het betaald voetbal. Daar heb je wel
een paar jaar voor nodig. Natuurlijk,
het keepen blijft hetzelfde. Je kunt
een bal stoppen of je kunt het niet.
Maar de routine, de aanpassing, het
inzicht in dit toch volkomen andere
spel, daar doe je wel een tijdje
over. Dat heb ik wel gemerkt. Het
profvoetbal is harder, brutaler. Je
moet ermee leren leven. Zelf bruta
ler. harder worden. Anders ben ie te
snel geïntimideerd en dan ben je
weg...".
Piet de Visser was de man, die Jan
de Jong wegkocht bij Emma. Hij
vormde hem tot een semi-profkee-
per. Zijn opvolger Jan de Wit zette
dit twee jaar voort. En toen kwam
de depressie.
Met de komst van Hans Kraay
bleek dat Jan de Jong mentaal nog
niet was gehard. „Een serie nederla
gen", vertelt hij. „Je doet je best.
Het is toch al niet plezierig de ene
bal na de andere langs je te zien
schieten, en als dan je eigen trainer
ook nog staat te schelden. Nee, voor
mij hoefde het niet meer...".
Hans Kraay werd opgevolgd door
Piet de Visser, zijn eerste trainer
„Dat is mijn geluk geweest", bekent
Jan de Jong. „Die man heeft me
erdoorheen gesleurd. Hij is nu naar
De Graafschap en hij had me graag
meegenomen. Maar dait stuitte af op
de door DFC gestelde transfersom.
Met NAC ging het wel goed. Piet de
Visser heeft het me ook aangeraden.
Ad Bakker, ik ken hem nog van bij
de junioren, belde me meteen op
toen bij NAC een keepersplaats vrij
kwam. Ad is een goeie vriend van
me. We zien elkaar regelmatig. Ik
heb van hem gehoord dat het bij
NAC gezellig is. Een prettige sfeer.
En dat is een heel voornaam punt.
Want per slot van rekening is voet
bal een hobby en dan moet je er
plezier in hebben. Ik ben er dan ook
van overtuigd dat ik het bij NAC
wel zal rooien. Ik ken de trainer,
Ben Peters, wel niet zo goed, maar
ik wee* dart het geen schreeuwerd
is. Wel discipline. Nou. dat moet er
ook zijn"
Het verschil tussen eerstcdivisie
en eredivisie is volgens Jan wel te
overbruggen.
„Kijk", leigrt hiij uit, „je hebt
een betere achterhoede bij je.
vendien is het spel heel anders. In
de eerste divisie gaat het doorgaans
vrij simpel. Alle ballen maar naar
de vleugels en dan voor doel. Zo
zijn AZ en Haarlem in de eredivisie
gekomen. Die hadden een paar lange
spitsen...".
Hii is een meter negentig
Donkeie haren, bruine ogen. 24
Voor drie jaar heeft hij bij
Jan de Jong:
kosten
„Ik ben geen spectaculaire keeper. Dat kan doelpunten
getekend. Het uiterlijk van „de
zwarte panter", maar hij heeft die
bijnaam nooit gehad. „Langjan
noemden ze me wel. Bij Volendam,
ja, daar noemden ze me Langjan.
Maar ik been geen spectaculaire
keeper. Dat kan doelpunten kosten.
Ton Thie van ADO bijvoorbeeld is
ook erg sober. Maar wel constant.
Voor de wedstrijd ben ik altijd hy
pernerveus. Maar dat laat ik nooit
merken. Want dat straalt af op je
medespelers en die moeten op je
kunnen vertrouwen. Als ik eenmaal
tussen de palen sta ben ik de rust
zelf. Dan kan het publiek ook mas
saal schreeuwen. Dat vind ik gewel
dig. Of het nu lof is of kritiek, dan
keep ik het beste. Hoe dichter bij,
hoe beter het gaat. Ze mogen op m'n
tenen gaan staan. Dat vind ik prach
tig...". JO SIMONS
Nummer een krijgt 20 punten, aflo
pend tot nummer 20 date 1 punt
krijgt. Bij gelijk aantal punten zijn
de hoogste klasseringen bepalend
voor een algemeen winnaar. Wan
neer er dan nog geen beslissing uit
komt telt de klassering van de tijd
rit die over 2 kilometer gaat en
waarvoor om de 30 seconden wordt
gestart.
De afvalrace gaat in totaal over 32
kilometer. In de eerste negen ron
den zijn er drie afvallers tijdens elke
ronde. De volgende vijf ronden gaan
er telkens twee renners uit en de
laatste twee ronden tellen één afval-
Ier.
De amateurs rijden om de „Grote
Prijs Trico-Noble". Er is een totaal
aan prijzen van f 930. Vanzelfspre
kend is het wielercomité in Wemel
dinge bijzonder in zijn nopjes mei
her feit dat dit amateurprogramma
gesponsord wordt door de gebroe
ders Van Turenhout.
Een veertigtal amateurs komit aan
de start. „Trico-Noble" stuurt acht
renners het strijdperk in, namelijk
Cees Bal, Hanny Gijzel, Toine van
de Bunder, Wim de Waal, Charles
de Smit, Leen van de Parel, Tonnie
Huizen en Brinkman. Verder zijn
onder andere van de partij, Cees
Priem, Jan Raas, Perter Remijn,
Wim Westdorp, Ko Tolhoek, Wim
Evertse, Dick Aardoom, Ton Deu-
sing, Bert Broere, Rooy Schuiten
(kampioen van Noord-Holland) en
natuurlijk de plaatselijke renner
Jaap Moelker.
Vijf Engelse renners: Hitéhkok,
Carrol, Thomas, Hill en Will ward,
geven aan dit wielereveneinent een
internationaal tintje.
Bij de adspiranten behoren de
Zeeuwse kampioen Frans Verstrae-
te, Louw de Jager, BeUemons, de
Nijs en Schuurbiers tot de voor
naamste deelnemers.
Start en finish van alle wedstrij
den zijn op de Westelijke Kanaal-
weg. Van deze ptaaits loopt de route
over de Nieuwendijk, Snoodijk,
Bierweg, Wilhelminastraat, DaniëJ-
straat, Prinses Beatrix-weg, Prinses
Julianasrtraat en' Prins Bernhard-
straat. Het parcours is 2 kilometer
lang.
Behalve de steun van de gebroe
ders Van Turenhout heeft het comi
té in Wemeldinge ook veel mede
werking gekregen van de plaatselij
ke autoriteiten, de middenstand en
ook van particuliere zijde.
Het wielerprogramma in Wemel
dinge begiint reeds om twaalf uur.
Dan komt de eerste groep van de
Jeugdcommissie Wielerbelangen
Zeeland aan de start voor een wed
strijd over 10 kilometer. De leeftijd
van de deelnemers is 12 tot en met
14 jaar. Om half één beginnen de
adspiranten aan hun koers over 30
kilometer. Van kwart voor twee tot
kwart over twee volgt dan de tijdrit
voor amateurs over 2 kilometer.
Daarna is er een korte pauze die
wordt gevuld met het optreden van
een drumband met majorettes. Om
drie uur begint de afvalrace voor
amateurs en om half vijf komt de
tweede groep (15 tot en met 17
jaar) van de Jeugdcommissie Zee
land aan bod. Tenslotte klinkt om
vijf uur het startschot voor het cri
terium der amateurs.
(ADVERTENTIE)
