Een jongeman, heel
oud voor z'n 28 jaar
BAREND BIESHEUVEL: MAN VAN HET COMPROMIS
HET IS EEN KUNST
PRUSSLAGKLANTEN
SLAGEN DAARIN
DUS FL.12&0 MINDER
82
f9
HET SCHEELT TE VEEL
325
48
P
79
'n GULDEN VOORDEEL
395
250
245
P
100
25®
PRIJSSLAG
PERON BLIJFT
ZWIJGEN
DIPLOMATEN
UITGEWEZEN
om met uw inkomen meer te doen
zij betalen prijsslagprijzen voor
hun wekelijkse boodschappen
iedere week weer!
Luns verdedigt zich
De zaak was toch kapot
VRIES VERS VLEES
binnenland
buitenland
WEL KANS
INWONEN
GEEN KANS
Overleg in Madrid
Zuidal'rikaanse
geschiedenis telt
SS blanco bladzijden
NAAKTZWEMMERS
IN ROTTERDAM
VERLIES
VAKBEWEGING
Londen en Moskou
margarine
jammetappel
chips
FRITES
SAUS r-=&~
zoute
pindas
UNOX SOEPEN
fino
sherry
spaghetti
PIMS CAKE
gazeuse
spinazie
□bounty
WASMIDDEL
toilet-
reiniger
kopen
schotel
kegel
spel
SCHEER
MESJES
toiletpapier
limonade
glas
draagtas
DEODORANT-
SPRAY
2 tar
taar
PAARDE-
VLEES
ham
lappen
JAC. HERMANS
N.V.
Filiaal Blauwehandstraat 2 te Bergen op zoom wegens
modernisering tot en met 29 juni a.s. gesloten.
Heropening woensdag 30 juni a.s. om 8.30 uur.
Woensdag 23 juni 1971
(Van een onzer redacteuren)
TILBURG. „We zijn zés
jaar getrouwd geweest. Hebben
2 kinderen, jongetjes. Vorig jaar
zijn we uit elkaar gegaan. Dat
wil zeggen, ik ben weggegaan.
Nee, we zijn niet gescheiden.
Nog niet. Misschien komt dat er
ook nog wel van. Als Paula, zij
heeft de kinderen, eens een man
zou ontmoeten met wie ze het
nog 'ns wil proberen. Of als ik
zelf
Hij is 28, ambtenaar. Aan zijn
slapen grijst zijn haar al. Zijn
bruine ogen zijn triest. Hij staart
voor zich uit als hij zijn verhaal
van het mislukte huwelijk vertelt.
Voelt zich kennelijk gegeneerd.
Ook wel geprikkeld, omdat een
vreemde hein wil laten zeggen wat
hij nog nooit heeft uitgesproken.
Het verhaal komt. Eerst met hor
ten en stoten. Dan gejaagd, bitter,
verbijsterd ook.
Het is de geschiedenis van twee
jonge mensen die elkaar op de
middelbare school leerden kennen.
Samen af en toe voor een repetitie
een vak nog eens doornamen, af en
toe een schoolconcert bijwoonden,
naar een dansavondje gingen. De
vriendschap bleef na het eindexa
men. Paulu, een jaar jonger dan
hij, ging op kantoor werken. Hij
diende 2 jaar ,werd toen secretarie
ambtenaar. Ging 's avonds leren
voor diploma's gemeente-admini
stratie. De vriensehap werd meer.
Al toen hij in dienst was.
„Weet u, wij zijn beiden neel
traditioneel opgevoed. Katholiek
zonder gekheid. Verkering? Goed!
Maar dan zoals het hoort. Ze be
doelden, mijn en haar ouders, zoal3
zij vonden dat het hoorde. Nou ja,
dat maakte het allemaal al moei
lijk. Nooit waren we eens echt
alleen. Daarvoor moesten we naar
buiten, het bos in, of zo iets. Dat is
eigenlijk wel de oorzaak geweest
van ons verlangen maar gauw te
trouwen. Paula was toen 20, ik
21".
Huisvesting was er niet te vin
den. Hij verdienaie nog maar wei
nig. Bovendien waren de normen
van het huisvestingsbureau in hun
woonplaats zo, dat zij nog lang
niet „aan beurt" waren. „Dan
moest je samen minstens 50 jaar
oud zijn".
waar we zelf zin in hadden. Zelfs
In dat kleine slaapkamertje voel
den we ons niet helemaal vrij. Het
huis met zijn andere bewoners was
er, irriteerden ons op den duur,
werd tenslotte ondraaglijk".
Nooit samen eens rustig pralen.
Fijn, in je eigen huiskamer met je
eigen spulletjes, eens vrijen, rus
tig met je tweeën samen eten.
Altijd die anderen. „Ze deden echt
hun best. Daar niet van. Paula
bleef werken. Wat moest ze thuis
doen? Die ene kamer schoonhou-
vallen". „Wij waren dat niet. Dat
je huwelijk kapotgaat, maakt je
niet tot krepeergeval. Wel als 'je
slecht gehuisvest bent. Meneer, u
heeft geen klagen, zei zo'n loket-
ambtenaar me eens toen ik kenne
lijk te lang bleef aandringen. Ik
heb nog steeds spijt dat ik hem
toen niet door het loket heb ge
haald. Misschien was er dan wei
een psychiater aan te pas geko
men".
Na anderhalf jaar raakte Paula
in verwachting. Na drie maanden
gaf dat nieuwe wrijving. Paula,
murw geworden door de uitzicht
loosheid van dat rot slaapkamertje,
door het gebrek aan privacy, door
het moeten delen van Paultje met
haar moeder, haai' zussen, kreeg
een inzinking. De huisarts vertelde
dat alles wel goed zou komen, als
we - lacht u niet - eenmaal een
eigen huls zouden krijgen. Toen ik
hem vroeg, of hij er iets aan kon
doen, haalde hij de schouders
op".
Enfin, na vier jaar kwam het
tweede kindje. „We waren toen 5
jaar getrouwd. Ik had wat promo
tie gemaakt, ondanks het feit dat
van mijn studie niets terecht
kwam. Rotzooi! Ik heb toen gesol
liciteerd. Dat mislukte. Ik heb
geïnformeerd naar een koopwo
ning. Dat konden we niet opbren
gen. Ik ging 's avonds steeds vaker
weg, naar de bioscoop, gewoon
maar fietsen, soms op een bank
zitten piekeren. Ik heb willen emi
greren. Maar ik ken geen
vak. Als Paula en ik samen iets
wilden bespreken, moest dat in dat
slaapkamertje, of als we wandel
den achter de kinderwagen. We
hadden steeds vaker onenigheid.
Dat werden fikse ruzies. Meestal
om niets. Een keer heb ik haar een
klap gegeven. Ik was buiten me
zelf. Ben toen weggelopen. Paula
werd wat slonzig. Stumperd. Ze
had óók niets voor zichzelf".
Welnu, Paula's ouders hielpen.
Met de beste bedoelingen. „We
kregen een zijkamertje als slaap
vertrek en verder was er voor ons
nauwelijks iets. Kon ook niet,
want er waren meer kinderen
thuis. Het was al al het mogelijke.
We waren echt dankbaar en blij.
We konden immers trouwen!"
Hij lacht wat schamper. „Weet
u, we waren nog zo verschrikke
lijk naïef. We beseften helemaal
niet dat het belangrijkste onmoge
lijk was geworden, toen we in-
trouwden. We stichtten geen gezin.
We kregen de kans niet elkaar
echt te leren kennen, naar elkaar
toe te groeien, gewoon te doen
den? Ik moest 's avonds leren. Dat
kon moeilijk. Je kan per slot van
rekening je schoonouders en zwa
gers en schoonzussen niet verbie
den een plaatje te draaien, de tele
visie aan te zetten. Het was hun
huis, niet het onze. Enfin, er groei
de irritatie. Ooik bij ons. Vooral
eigenlijk bij ons.
Het was wel voordelig, dat in
wonen. We hoefden niets te beta
len. Aten gewoon mee. Konden
flink sparen. Maar na een klein
jaar waren we alle twee hyperner
veus. Er kwam een scène, de eer
ste, toen ik Paula zoende en ver
liefd op mijn schoot trok. Moeder
fronste de wenkbrauwen en zei
later dat je zo iets niet kon doen,
want zusje (16 jaar) zat erbij.
Toen ben ik ontzettend uitgeval
len. Heb later wel excuus ge
vraagd. Maar het bleef steken. De
emmer was bijna vol".
Paula en hij hebben het huisves
tingsbureau plat gelopen. Vergeefs.
Er waren nog zoveel „krepeerge-
ging ze van kantoor. We warenb lij
en niet blij. Nu zouden we mis
schien wel voor een flatje in aan
merking komen?! Niks hoor. Wat
is nu .één kind op komst? Wij
werden' er wanhopig onder. Waar
moest dat kindje blijven? In dat
slaapkamertje? Paula's broers bo
den aan samen één kamertje te
betrekken. Het was iets, maar het
maakte ons niet to* een gezinnetje.
Dat werd erger, toen het erop ging
lijken dat onze baby eigenlijk in
het gezin van mijn schoonouders
kwam. Ik zal u allemaal besparen
wat voor ellende de komst van die
kleine door dat alles voor ons bei
den is geweest".
Hij denkt na. Zegt dan plotse
ling. „We werden geleefd. Lang
zaam maar zeker dreven Paula en
ik uit elkaar. We wilden dat niet.
Hielden echt van elkaar. Maar dat
is onvoldoende. We kregen de kans
niet een gezin te worden. Na twee
jaar - nog geen kijk op eigen
woninkje - heb ik de kerk de rug
toegekeerd. Het zat al lang niet erg
diep. Bij mij thuis en bij Paula
„Het breekpunt kwam, toen mijn
schoonvader - o, heel bedekt -
erop zinspeelde dat we onder „de
ze omstandigheden" maar beter
geen kinderen meer konden ne
men. Dat wilden we ook niet.
Maar het ging hem geen donder
aan. Dat 'heb ik hem ook gezegd.
Slaande ruzie. Paula huilen. Ik ben
enkele dagen later weggegaan.
Woon nu een klein jaar op dit
kamertje. Kom niet meer thuis.
Zorg dat Paula voldoende geld
krijgt. We zien elkaar nog steeds.
Maar ik kan er niet meer intrek
ken. Dan zou ik gek worden. Ik
weet niet, wie er zich niet mee
heeft bemoeid. Nadat ik twee
maanden weg was, bleek 'er plotse
ling wel kans op een flatje te zijn.
Voor m-ij hoefde het niet mieer. De
zaak was kapot. Ik had natuurlijk
na 6 maanden al met stenen moeten
gaan gooien. Maar ja, je bent zo
hartstikke netjes opgevoed. Zo
groen als gras, als je net 21 bent".
Dan bitter: „Wij Paula en ik en
onze jongens, zijn slachtoffers van
een 'maatschappij die huichelachtig
praat en zemelt over de betekenis
van het gezin, maar die heel wat
jonge mensen die een gezin willen
stichten laat barsten".
Hij drukt zijn zevende sigaret
uit in het overvolle asbakje. Zijn
bruine vingers grijpen nerveus
naar het pakje sigaretten op tafel.
Steekt een nieuwe op. Inhaleert,
staat op en zegt: „Ik moet weg, om
2 uur moet ik wier op kantoor
zijn. Ik moet per slot van rekening
voor een vrouw en 2 kinderen
zorgen". Lacht om zijn eigen na
vrante grap. Even later loopt hij,
wat gebogen, de straat uit. Een
jongeman die heel oud is voor
zijn 28 jaren.
JACQUES LEVIJ
MADRID (RTR) De 75-jarige
afgezette en 'verbannen Argentijnse
president Juan Domingo Peron ont
vangt in zijn villa in Madrid een
stroom van aanhangers die met hem
komen praten over de in Argentinië
te volgen politieke koers.
Volgens goedingelichte kringen in
de Spaanse hoofdstad heerst er on
der de aanhangers van Peron nogal
enige verdeeldheid. De gematigde
peronisten, een groep die wordt ge
leid door Jorge Paladino, de verte
genwoordiger van Peron in Argenti
nië en leider van de peronistische
beweging, wil medewerking verle
nen aan de plannen van de huidige
president Alejandro Lanusse- Deze
is bezig met het voorbereiden van
een reorganisatie der politieke par
tijen en een burgerbewind dat vol
gens hem tegen oktober 1973 kan
worden verwacht.
De andere peronistische groene-
ringen zijn echter tegen deze sa
menwerking met Lanusse gekant
De oud-president heeft zich officieel
nog nergens over uitgelaten. Men
verwacht ook niet dat hij dit zal
doen- Dit zou. zo zegt men in Ma
drid. moeilijkheden kunnen opleve.
ren voor de politieke en constitutio
nele planen van Lanusse.
(ADVERTENTIE)
LONDEN (DPA) De nieuwe
uitvoerige geschiedenis van Zuid-
Afrika, die wordt uitgegeven door
de universiteit van Oxford, telt 53
blanco bladzijden. Althans in de
voor de Zuid-Afrika bestemde edi
tie, want in de Britse uitgave gaan
deze pagina's over het „Afrikaanse
nationalisme".
De uitgeverij besloot tot deze zelf
censuur in weerwil van de protesten
van de Zuidafrikaanse auteur pro
fessor Leo Kuper, die nu in de
Verenigde Staten woont. Volgens de
uitgeverij zijn de bladzijden blanco
gebleven ter bescherming van een
van de samenstellers van de ge
schiedenis. professor Mondia Wilson
die in Zuid-Afrika woont. De Zuid
afrikaanse censuur heeft een proef
exemplaar met blanco bladzijden
bestudeerd en toelaatbaar bevon
den.
ROTTERDAM (ANP) Het Rot
terdamse SGP-raadslid CJJ. van
Dis, heeft burgemeester en wethou
ders van Rotterdam vragen gesteld
over de op 14 november in het
nieuwe zwembad in Rotterdam-West
te houden Europese naturistische
zwemkampioensehappen.
Het raadslid is tegen deze naakt
zwemwedstrijden, omdat hij vindt
dat een groot deel van de Neder
landse bevolking niet gediend is van
bevordering van de naaktcultuur.
De heer Van Dis is het ook niet
eens met de beslissing van b. en w
van Rotterdam om het bad in Rot-
terdama-West enkele uren per week
open te stellen voor naturistische
zwemmers.
(Van een onzer redacteuren)
DE MAN die tijdens zijn verkie-
zingstoernee duidelijk zei, dat hij
beslist niet stond te dringen voor
het premierschap omdat hij dat
„een verschrikkelijke baan" vindt
zal hoogstwaarschijnlijk wel de
nieuwe minister-president van
ons land worden. Mr. Barend Wil
lem Biesheuvel (51) uit Aerden-
hot, de voorman van de Anti-Re
volutionaire Partij, zal het nieu
we kabinet gaan formeren.
Dat is niet gering, omdat voor 28
april VVD-iekler Geertsema vrijwel
overal waar hij dat kwijt kon vast
hield aan een premier uil KYP-
kringen. En gelet op het nieuwe
kabinetsprogramma is de invloed
van de VVD (en niet te vergeten
die van DS'70) tijdens het overleg
van de „vijf" niet onaanzienlijk ge
weest.
Desondanks zal nir. Biesheuvel
het roer van de nieuwe ministers
ploeg in handen nemen. Een man
van het midden, noemde Vrij Ne
derland hem in een uitvoerige be
schouwing. Biesheuvel zelf vindt
zich eigenlijk een man van links.
„Maar ik pas ervoor om m een
dwangbuis te worden gestopt wat
betreft samenwerking met de socia
listen", zei hij tijdens de verkiezings
tournee. „Wij kunnen nooit in de
oppositie", riep hij toen uit. „Ieder
een schakelt iedereen uit. Wij krij
gen alles op ons dak. Dat is niet
redelijk".
Op zo'n moment hij doelde op
het ontbreken van een gespreksmo-
gelijkheid met de zogenaamde pro
gressieve drie na de verkiezingen
is Biesheuvel op zijn best. Dan
klemt hij de kaken op elkaar en
beginnen zijn ogen te schitteren.
Vrouwen hangen aan zijn lippen.
„Mooie Barend" hij heeft een
gruwelijke hekel aan die uitdruk
king, hoewel hij niet v>an ijdeiheid
gespeend is maakt indruk op de
„kleine luyden" van zijn. partij. En
als hij er dan nog bij zegt, dat hij
probeert de politiek in doodgewone
boeren- en burgertaal bij de mensen
te brengen, dan kan hij bij velen
geen kwaad meer doen.
Tijdens zijn moordende verkie
zingstournee gaf hij daar knappe
staaltjes van ten beste. In Utrecht
hield hij voor 1000 christelijke plat
telandsvrouwen veruit zijn slechtste
toespraak. Maar zijn betoog was zo
haarfijn afgestemd op de nog altijd
wat traditioneel denkende en behou
dende boerenstand, dat hij de adem
loos luisterende zaal een half uur
later uit zijn hand kon laten eten.
„De gewone taal ligt me beter dan
de parlementaire taal", ze>gt Bies
heuvel op zo'n moment. En hij voegt
eraan toe: „Het is een kwestie van
overkomen".
Hoewel de AR op 28 april een
gevoelig verlies van twee zetels
leed, heeft Biesheuvel zijn image als
harde vechter (EEG-onderhandelm-
gen als minister van Landbouw te
Brussel) en oprecht politicus die het
beste met het land voor heeft (zijn
hoge score als toekomstig premier
bij allerlei enquêtes) niet verlo
ren.
Zelfs de man die in de Heere
straat in Groningen hem aanklampte
met de opmerking, dat „de regering
helemaal niks deed voor d-e kleine
zelfstandige die in zijn geval na 40
jaar in de chocolade te hebben geze
ten noodgedwongen (noodgedwon
gen meneer..) zijn Kostje in de sex
moest verdienen", had nog een ze
kere bewondering voor Biesheuvel.
De journalisten daarentegen die de
fractieleider van de AR op de voet
volgden spreken over Biesheuvel als
over een „corrupte politicus". Zij
bedoelen daarmee te zeggen, dat „je
nooit weet wat je aan Biesheuvel
hebt". „Dan weer zwaait hij deze
kand, dan weer die kant uit".
Biesheuvel heeft daar een bewus
te politiek van gemaakt, getuige zijn
verkiezingsuitspraken. Hoewel hij
van Geertsema zei, dat als deze
beweerde, dat de confessionele par
tijen de gangmakers van de inflatie
zijn, deze er geen snars van had
begrepen, hield hij de deur naar de
VVD toch elke dag weer wagenwijd
open. Zelfs DS'70 sloot hij niet bij
voorbaat uit voor overleg over een
nieuw te vormen regering.
Deze opstelling tijdens de verkie
zingsstrijd, waarbij hij krachtig stel
ling nam tegen de polarisatie-ge
dachte, maakt Biesheuvel tot een
man voor wie het compromis heilig
lijkt. Vaak is dat inderdaad ook het
geval. Dat blijkt over het bereikte
akkoord tussen de „vijf", waarbij de
confessionele leiders flink wat gas
terug moesten nemen.
De WD en DS'70 hebben een
duidelijk stempel gedrukt op het
komende kabinetsprogramma. Wel
licht dat Biesheuvel over vier jaar
ook dan weer zal zeggen, dat „geen
zinnig mens kan volhouden dat het
kabinet-Biesheuvel (in Arnhem bad
hij. het over het kabinet-De Jong)
de afgelopen vier jaar een WD-
beleid heeft gevoerd". Voor de hand
ligt ook, dat hij dan zal zeggen, dat
„een groot deel van het AR-pro-
gramma in de afgelopen regerings
periode is gerealiseerd".
Biesheuvel zal het als aanvoerder
van de waarschijnlijk 16 ministers
die de nieuwe regering zullen vor
men niet gemakkelijk krijgen. Met
name de vakbeweging zal heel
moeilijk ja tegen het geheel van het
regeringsprogram kunnen zeggen en
dat, terwijl Biesheuvel destijds in
Enschede zei, dat een van de eerste
taken van het nieuwe kabinet zou
moeten zijn, het herstellen van het
vertrouwen tussen vakbeweging en
overheid. „De vakbeweging heeft
recht op steun van de politieke par
tijden", voegde hij eraan toe. In dit
verband wees hij naar de activitei
ten van Fré Meis-consorten. Er is
Biesheuvel veel aam gelegen, dat de
Een jaar nadat Barend Wil
lem Biesheuvel in 1956 zijn in
trede in de Tweede Kamer
deed werd hij benoemd tot
voorzitter van de christelijke
boeren- en tuindersbond. On
danks zijn rechtenstudie aan 'de
Vrije Universiteit is Biesheuvel
altijd de man van de boeren
gebleven. Zijn optreden als mi
nister van Landbouw en Visse
rij van 1963 tot 1967 zal daar
niet vreemd aan zijn geweest.
Dezelfde Barend Biesheuvel
zal er voor moeten zorgen dat
Nederland aan een nieuw kabi
net wordt geholpen nadat in
1967 een poging van hem daar
toe mislukte.
Minister Biesheuvel heeft als
lijstaanvoerder van de Anti Re
volutionaire Partij een uiterst
vermoeiende verkiezingscam
pagne achter de rug. Hij werd
op zijn tochten als vertegen
woordiger van de oudste poli
tieke partij van Nederland niet
gespaard van kritiek. Evenmin
bleef de lof uit.
Een van onze redacteuren
volgde mr. Biesheuvel in deze
tijd veertien dagen onafgebro
ken. Van hem is dit portret van
de vermoedelijke nieuwe minis
ter-president.
Zoiets treft Biesheuvel als een
slag. Boven alles is hij voor een
gesprek. In zijn verkiezingstoumee
gaf hij ook weinig af op andere
politieke partijen. „Wij zoeken de
confrontatie 'met de kiezer", zo mo
tiveerde hij zijn meegaandheid over
sommige uitspraken van zijn oppo
nenten. Uiteraard kon hij niet om
het stemadvies van prof. Verkuyl en
de werkende jongeren heen. Maar
hij sloeg zich goed door deze onver
wachte tegenslagen hee<n. Het gekra
keel binnen de CHU, waar 'Udink
hard aangevallen werd om zijn ge
roep over law and order, deed hij af
met de opmerking, dat „bet gezag
bij de ARP net zo veilig is als een
gulden bij Jelle Zijlstra".
verhouding met de vakbeweging
goed is. De ARP, maar ook de
andere twee grote confessionele par
tijen, KVP en CHU, zien veel werk
nemers uit hun rij en verdwijnen.
Biesheuvel heeft in de honderden
gesprekken die hij tijdens zijn ruim
zes weken durende verkiezingscam
pagne gevoerd heeft, gemerkt, dat
er vaak schamper over de politici
wordt gesproken. Bewoners van een
woonwagenkamp in Arnhem weiger
den evenwel met hem te praten.
„Hij komt zeker stemmen halen.
Nou, hij kan doodvallen", was het
commentaar aldaar.
MOSKOU/LONDEN (RTR) En
kele minuten nadat de Sovjet-Unie
maandag de uitwijzing van twee Brit
se diplomaten bekendmaakte, heeft
de Engelse regering de uitwijzing
van twee Russische diplomaten aan
gekondigd. De twee Russische diplo
maten, L. N. Sjerstnev en V. S. Tsjoe-
sovitin, worden van spionage be
schuldigd.
De Sovjet-Unie wees de eerste se
cretaris, Martin Nicholson, en de
tweede secretaris, Patrick Jackson,
van de Engelse ambassade in Moskou
uit vanwege „activiteiten die onver
enigbaar zijn met hun diplomatieke
status".
Volgens het Britse ministerie van
buitenlandse zaken gaat het uitwij
zingsbevel van Moskou vergezeld van
een protest over de verdwijning van
de Russische ele-ktronica-specialist
Anatol Fedoseyev.
Fedoseyev weigerde gisteren een
vertegenwoordiger van de Russische
ambassade te ontvangen.
kuipje
KLEEBUB
normale prijs
pot prima
.IN 4 SMAKEN
normale prijs
grote baal
GOLDEN WONDER
naturel of paprika
250gramspak
VACUUM--^
KOFFlE^f
normale prijs
emmertje (0.75 LTR)
normale prijs Ü72T
350 gram
normale prijs [j29f
BUK
champignon-asperges-of rundvlees
IN DE PRIJSSLA6
89
fles
medium dry
250gramspak
EXPRESS
normale prijs jjgrj"
„DE BEUKELAER"
CAKE KOEKJE MEI
CHOCOLADE
3gezinsflessen
in 5 smaken
dat is prijsslag
450gramspak
normale prijs jjjpj--
59
A stukken
BIJ ONS SLECHTS
3 KI LOBAAL KWAK
speciaal voor uw wasmachine
matig schuimend
BUS JHARPOL'
normale prijs JjësT
luxe porseleine
met gouden rand
compleet
stevig plastic
pakje PERSONNA
inhoud 7stuks
4 rollen
SUSY
normale prijs jjïjpf
modern
in hippe kleuren
dat is handig!.
plastic in frisse
moderne kleuren
-ÖDOREX".
IN DE PRIJSSLAG
op schaal
500 gram
500 gram
DEN HAAG (ANP) De Neder
landse regering heeft er. ook tegeno
ver Portugal, nooit twijfel over laten
bestaan dat zij zich niet kan vereni
gen met een aantal fundamentele
aspecten van het beleid dat door dit
land met betrekking tot zijn over
zeese gebiedsdelen wordt gevoerd
Dit zegt mini-ster Luns van bui
tenlandse zaken in antwoord op
schriftelijke vragen van het Eerste-
Kamerlid Van Wijk (PSP).
Minister Luns voegt er evenwel
aan toe dat de regering het met
opportuun acht dit beleid in de NA-
VO-raad ter discussie te stellen-
Volgens de bewindsman is in de
vergadering van die raad in Lissa
bon van Nederlandse zijde een ge
dragslijn gevolgd die in overeen
stemming is met dit standpunt.
In antwoord op een betreffende
vraag van het Kamerlid laat de
minister weten, dat tijdens de minis
teriële zitting van de Noord-atlanti-
sche raad van de kant van Noorwe
gen kritiek is geoefend od het kolo
niale beleid van de Portugese rege
ring.