Een jongeman, heel oud voor z'n 28 jaar BAREND BIESHEUVEL: MAN VAN HET COMPROMIS HET IS EEN KUNST PRUSSLAGKLANTEN SLAGEN DAARIN DUS FL.12&0 MINDER 82 f9 HET SCHEELT TE VEEL 325 48 P 79 'n GULDEN VOORDEEL 395 250 245 P 100 25® PRIJSSLAG PERON BLIJFT ZWIJGEN DIPLOMATEN UITGEWEZEN om met uw inkomen meer te doen zij betalen prijsslagprijzen voor hun wekelijkse boodschappen iedere week weer! Luns verdedigt zich De zaak was toch kapot VRIES VERS VLEES binnenland buitenland WEL KANS INWONEN GEEN KANS Overleg in Madrid Zuidal'rikaanse geschiedenis telt SS blanco bladzijden NAAKTZWEMMERS IN ROTTERDAM VERLIES VAKBEWEGING Londen en Moskou margarine jammetappel chips FRITES SAUS r-=&~ zoute pindas UNOX SOEPEN fino sherry spaghetti PIMS CAKE gazeuse spinazie □bounty WASMIDDEL toilet- reiniger kopen schotel kegel spel SCHEER MESJES toiletpapier limonade glas draagtas DEODORANT- SPRAY 2 tar taar PAARDE- VLEES ham lappen JAC. HERMANS N.V. Filiaal Blauwehandstraat 2 te Bergen op zoom wegens modernisering tot en met 29 juni a.s. gesloten. Heropening woensdag 30 juni a.s. om 8.30 uur. Woensdag 23 juni 1971 (Van een onzer redacteuren) TILBURG. „We zijn zés jaar getrouwd geweest. Hebben 2 kinderen, jongetjes. Vorig jaar zijn we uit elkaar gegaan. Dat wil zeggen, ik ben weggegaan. Nee, we zijn niet gescheiden. Nog niet. Misschien komt dat er ook nog wel van. Als Paula, zij heeft de kinderen, eens een man zou ontmoeten met wie ze het nog 'ns wil proberen. Of als ik zelf Hij is 28, ambtenaar. Aan zijn slapen grijst zijn haar al. Zijn bruine ogen zijn triest. Hij staart voor zich uit als hij zijn verhaal van het mislukte huwelijk vertelt. Voelt zich kennelijk gegeneerd. Ook wel geprikkeld, omdat een vreemde hein wil laten zeggen wat hij nog nooit heeft uitgesproken. Het verhaal komt. Eerst met hor ten en stoten. Dan gejaagd, bitter, verbijsterd ook. Het is de geschiedenis van twee jonge mensen die elkaar op de middelbare school leerden kennen. Samen af en toe voor een repetitie een vak nog eens doornamen, af en toe een schoolconcert bijwoonden, naar een dansavondje gingen. De vriendschap bleef na het eindexa men. Paulu, een jaar jonger dan hij, ging op kantoor werken. Hij diende 2 jaar ,werd toen secretarie ambtenaar. Ging 's avonds leren voor diploma's gemeente-admini stratie. De vriensehap werd meer. Al toen hij in dienst was. „Weet u, wij zijn beiden neel traditioneel opgevoed. Katholiek zonder gekheid. Verkering? Goed! Maar dan zoals het hoort. Ze be doelden, mijn en haar ouders, zoal3 zij vonden dat het hoorde. Nou ja, dat maakte het allemaal al moei lijk. Nooit waren we eens echt alleen. Daarvoor moesten we naar buiten, het bos in, of zo iets. Dat is eigenlijk wel de oorzaak geweest van ons verlangen maar gauw te trouwen. Paula was toen 20, ik 21". Huisvesting was er niet te vin den. Hij verdienaie nog maar wei nig. Bovendien waren de normen van het huisvestingsbureau in hun woonplaats zo, dat zij nog lang niet „aan beurt" waren. „Dan moest je samen minstens 50 jaar oud zijn". waar we zelf zin in hadden. Zelfs In dat kleine slaapkamertje voel den we ons niet helemaal vrij. Het huis met zijn andere bewoners was er, irriteerden ons op den duur, werd tenslotte ondraaglijk". Nooit samen eens rustig pralen. Fijn, in je eigen huiskamer met je eigen spulletjes, eens vrijen, rus tig met je tweeën samen eten. Altijd die anderen. „Ze deden echt hun best. Daar niet van. Paula bleef werken. Wat moest ze thuis doen? Die ene kamer schoonhou- vallen". „Wij waren dat niet. Dat je huwelijk kapotgaat, maakt je niet tot krepeergeval. Wel als 'je slecht gehuisvest bent. Meneer, u heeft geen klagen, zei zo'n loket- ambtenaar me eens toen ik kenne lijk te lang bleef aandringen. Ik heb nog steeds spijt dat ik hem toen niet door het loket heb ge haald. Misschien was er dan wei een psychiater aan te pas geko men". Na anderhalf jaar raakte Paula in verwachting. Na drie maanden gaf dat nieuwe wrijving. Paula, murw geworden door de uitzicht loosheid van dat rot slaapkamertje, door het gebrek aan privacy, door het moeten delen van Paultje met haar moeder, haai' zussen, kreeg een inzinking. De huisarts vertelde dat alles wel goed zou komen, als we - lacht u niet - eenmaal een eigen huls zouden krijgen. Toen ik hem vroeg, of hij er iets aan kon doen, haalde hij de schouders op". Enfin, na vier jaar kwam het tweede kindje. „We waren toen 5 jaar getrouwd. Ik had wat promo tie gemaakt, ondanks het feit dat van mijn studie niets terecht kwam. Rotzooi! Ik heb toen gesol liciteerd. Dat mislukte. Ik heb geïnformeerd naar een koopwo ning. Dat konden we niet opbren gen. Ik ging 's avonds steeds vaker weg, naar de bioscoop, gewoon maar fietsen, soms op een bank zitten piekeren. Ik heb willen emi greren. Maar ik ken geen vak. Als Paula en ik samen iets wilden bespreken, moest dat in dat slaapkamertje, of als we wandel den achter de kinderwagen. We hadden steeds vaker onenigheid. Dat werden fikse ruzies. Meestal om niets. Een keer heb ik haar een klap gegeven. Ik was buiten me zelf. Ben toen weggelopen. Paula werd wat slonzig. Stumperd. Ze had óók niets voor zichzelf". Welnu, Paula's ouders hielpen. Met de beste bedoelingen. „We kregen een zijkamertje als slaap vertrek en verder was er voor ons nauwelijks iets. Kon ook niet, want er waren meer kinderen thuis. Het was al al het mogelijke. We waren echt dankbaar en blij. We konden immers trouwen!" Hij lacht wat schamper. „Weet u, we waren nog zo verschrikke lijk naïef. We beseften helemaal niet dat het belangrijkste onmoge lijk was geworden, toen we in- trouwden. We stichtten geen gezin. We kregen de kans niet elkaar echt te leren kennen, naar elkaar toe te groeien, gewoon te doen den? Ik moest 's avonds leren. Dat kon moeilijk. Je kan per slot van rekening je schoonouders en zwa gers en schoonzussen niet verbie den een plaatje te draaien, de tele visie aan te zetten. Het was hun huis, niet het onze. Enfin, er groei de irritatie. Ooik bij ons. Vooral eigenlijk bij ons. Het was wel voordelig, dat in wonen. We hoefden niets te beta len. Aten gewoon mee. Konden flink sparen. Maar na een klein jaar waren we alle twee hyperner veus. Er kwam een scène, de eer ste, toen ik Paula zoende en ver liefd op mijn schoot trok. Moeder fronste de wenkbrauwen en zei later dat je zo iets niet kon doen, want zusje (16 jaar) zat erbij. Toen ben ik ontzettend uitgeval len. Heb later wel excuus ge vraagd. Maar het bleef steken. De emmer was bijna vol". Paula en hij hebben het huisves tingsbureau plat gelopen. Vergeefs. Er waren nog zoveel „krepeerge- ging ze van kantoor. We warenb lij en niet blij. Nu zouden we mis schien wel voor een flatje in aan merking komen?! Niks hoor. Wat is nu .één kind op komst? Wij werden' er wanhopig onder. Waar moest dat kindje blijven? In dat slaapkamertje? Paula's broers bo den aan samen één kamertje te betrekken. Het was iets, maar het maakte ons niet to* een gezinnetje. Dat werd erger, toen het erop ging lijken dat onze baby eigenlijk in het gezin van mijn schoonouders kwam. Ik zal u allemaal besparen wat voor ellende de komst van die kleine door dat alles voor ons bei den is geweest". Hij denkt na. Zegt dan plotse ling. „We werden geleefd. Lang zaam maar zeker dreven Paula en ik uit elkaar. We wilden dat niet. Hielden echt van elkaar. Maar dat is onvoldoende. We kregen de kans niet een gezin te worden. Na twee jaar - nog geen kijk op eigen woninkje - heb ik de kerk de rug toegekeerd. Het zat al lang niet erg diep. Bij mij thuis en bij Paula „Het breekpunt kwam, toen mijn schoonvader - o, heel bedekt - erop zinspeelde dat we onder „de ze omstandigheden" maar beter geen kinderen meer konden ne men. Dat wilden we ook niet. Maar het ging hem geen donder aan. Dat 'heb ik hem ook gezegd. Slaande ruzie. Paula huilen. Ik ben enkele dagen later weggegaan. Woon nu een klein jaar op dit kamertje. Kom niet meer thuis. Zorg dat Paula voldoende geld krijgt. We zien elkaar nog steeds. Maar ik kan er niet meer intrek ken. Dan zou ik gek worden. Ik weet niet, wie er zich niet mee heeft bemoeid. Nadat ik twee maanden weg was, bleek 'er plotse ling wel kans op een flatje te zijn. Voor m-ij hoefde het niet mieer. De zaak was kapot. Ik had natuurlijk na 6 maanden al met stenen moeten gaan gooien. Maar ja, je bent zo hartstikke netjes opgevoed. Zo groen als gras, als je net 21 bent". Dan bitter: „Wij Paula en ik en onze jongens, zijn slachtoffers van een 'maatschappij die huichelachtig praat en zemelt over de betekenis van het gezin, maar die heel wat jonge mensen die een gezin willen stichten laat barsten". Hij drukt zijn zevende sigaret uit in het overvolle asbakje. Zijn bruine vingers grijpen nerveus naar het pakje sigaretten op tafel. Steekt een nieuwe op. Inhaleert, staat op en zegt: „Ik moet weg, om 2 uur moet ik wier op kantoor zijn. Ik moet per slot van rekening voor een vrouw en 2 kinderen zorgen". Lacht om zijn eigen na vrante grap. Even later loopt hij, wat gebogen, de straat uit. Een jongeman die heel oud is voor zijn 28 jaren. JACQUES LEVIJ MADRID (RTR) De 75-jarige afgezette en 'verbannen Argentijnse president Juan Domingo Peron ont vangt in zijn villa in Madrid een stroom van aanhangers die met hem komen praten over de in Argentinië te volgen politieke koers. Volgens goedingelichte kringen in de Spaanse hoofdstad heerst er on der de aanhangers van Peron nogal enige verdeeldheid. De gematigde peronisten, een groep die wordt ge leid door Jorge Paladino, de verte genwoordiger van Peron in Argenti nië en leider van de peronistische beweging, wil medewerking verle nen aan de plannen van de huidige president Alejandro Lanusse- Deze is bezig met het voorbereiden van een reorganisatie der politieke par tijen en een burgerbewind dat vol gens hem tegen oktober 1973 kan worden verwacht. De andere peronistische groene- ringen zijn echter tegen deze sa menwerking met Lanusse gekant De oud-president heeft zich officieel nog nergens over uitgelaten. Men verwacht ook niet dat hij dit zal doen- Dit zou. zo zegt men in Ma drid. moeilijkheden kunnen opleve. ren voor de politieke en constitutio nele planen van Lanusse. (ADVERTENTIE) LONDEN (DPA) De nieuwe uitvoerige geschiedenis van Zuid- Afrika, die wordt uitgegeven door de universiteit van Oxford, telt 53 blanco bladzijden. Althans in de voor de Zuid-Afrika bestemde edi tie, want in de Britse uitgave gaan deze pagina's over het „Afrikaanse nationalisme". De uitgeverij besloot tot deze zelf censuur in weerwil van de protesten van de Zuidafrikaanse auteur pro fessor Leo Kuper, die nu in de Verenigde Staten woont. Volgens de uitgeverij zijn de bladzijden blanco gebleven ter bescherming van een van de samenstellers van de ge schiedenis. professor Mondia Wilson die in Zuid-Afrika woont. De Zuid afrikaanse censuur heeft een proef exemplaar met blanco bladzijden bestudeerd en toelaatbaar bevon den. ROTTERDAM (ANP) Het Rot terdamse SGP-raadslid CJJ. van Dis, heeft burgemeester en wethou ders van Rotterdam vragen gesteld over de op 14 november in het nieuwe zwembad in Rotterdam-West te houden Europese naturistische zwemkampioensehappen. Het raadslid is tegen deze naakt zwemwedstrijden, omdat hij vindt dat een groot deel van de Neder landse bevolking niet gediend is van bevordering van de naaktcultuur. De heer Van Dis is het ook niet eens met de beslissing van b. en w van Rotterdam om het bad in Rot- terdama-West enkele uren per week open te stellen voor naturistische zwemmers. (Van een onzer redacteuren) DE MAN die tijdens zijn verkie- zingstoernee duidelijk zei, dat hij beslist niet stond te dringen voor het premierschap omdat hij dat „een verschrikkelijke baan" vindt zal hoogstwaarschijnlijk wel de nieuwe minister-president van ons land worden. Mr. Barend Wil lem Biesheuvel (51) uit Aerden- hot, de voorman van de Anti-Re volutionaire Partij, zal het nieu we kabinet gaan formeren. Dat is niet gering, omdat voor 28 april VVD-iekler Geertsema vrijwel overal waar hij dat kwijt kon vast hield aan een premier uil KYP- kringen. En gelet op het nieuwe kabinetsprogramma is de invloed van de VVD (en niet te vergeten die van DS'70) tijdens het overleg van de „vijf" niet onaanzienlijk ge weest. Desondanks zal nir. Biesheuvel het roer van de nieuwe ministers ploeg in handen nemen. Een man van het midden, noemde Vrij Ne derland hem in een uitvoerige be schouwing. Biesheuvel zelf vindt zich eigenlijk een man van links. „Maar ik pas ervoor om m een dwangbuis te worden gestopt wat betreft samenwerking met de socia listen", zei hij tijdens de verkiezings tournee. „Wij kunnen nooit in de oppositie", riep hij toen uit. „Ieder een schakelt iedereen uit. Wij krij gen alles op ons dak. Dat is niet redelijk". Op zo'n moment hij doelde op het ontbreken van een gespreksmo- gelijkheid met de zogenaamde pro gressieve drie na de verkiezingen is Biesheuvel op zijn best. Dan klemt hij de kaken op elkaar en beginnen zijn ogen te schitteren. Vrouwen hangen aan zijn lippen. „Mooie Barend" hij heeft een gruwelijke hekel aan die uitdruk king, hoewel hij niet v>an ijdeiheid gespeend is maakt indruk op de „kleine luyden" van zijn. partij. En als hij er dan nog bij zegt, dat hij probeert de politiek in doodgewone boeren- en burgertaal bij de mensen te brengen, dan kan hij bij velen geen kwaad meer doen. Tijdens zijn moordende verkie zingstournee gaf hij daar knappe staaltjes van ten beste. In Utrecht hield hij voor 1000 christelijke plat telandsvrouwen veruit zijn slechtste toespraak. Maar zijn betoog was zo haarfijn afgestemd op de nog altijd wat traditioneel denkende en behou dende boerenstand, dat hij de adem loos luisterende zaal een half uur later uit zijn hand kon laten eten. „De gewone taal ligt me beter dan de parlementaire taal", ze>gt Bies heuvel op zo'n moment. En hij voegt eraan toe: „Het is een kwestie van overkomen". Hoewel de AR op 28 april een gevoelig verlies van twee zetels leed, heeft Biesheuvel zijn image als harde vechter (EEG-onderhandelm- gen als minister van Landbouw te Brussel) en oprecht politicus die het beste met het land voor heeft (zijn hoge score als toekomstig premier bij allerlei enquêtes) niet verlo ren. Zelfs de man die in de Heere straat in Groningen hem aanklampte met de opmerking, dat „de regering helemaal niks deed voor d-e kleine zelfstandige die in zijn geval na 40 jaar in de chocolade te hebben geze ten noodgedwongen (noodgedwon gen meneer..) zijn Kostje in de sex moest verdienen", had nog een ze kere bewondering voor Biesheuvel. De journalisten daarentegen die de fractieleider van de AR op de voet volgden spreken over Biesheuvel als over een „corrupte politicus". Zij bedoelen daarmee te zeggen, dat „je nooit weet wat je aan Biesheuvel hebt". „Dan weer zwaait hij deze kand, dan weer die kant uit". Biesheuvel heeft daar een bewus te politiek van gemaakt, getuige zijn verkiezingsuitspraken. Hoewel hij van Geertsema zei, dat als deze beweerde, dat de confessionele par tijen de gangmakers van de inflatie zijn, deze er geen snars van had begrepen, hield hij de deur naar de VVD toch elke dag weer wagenwijd open. Zelfs DS'70 sloot hij niet bij voorbaat uit voor overleg over een nieuw te vormen regering. Deze opstelling tijdens de verkie zingsstrijd, waarbij hij krachtig stel ling nam tegen de polarisatie-ge dachte, maakt Biesheuvel tot een man voor wie het compromis heilig lijkt. Vaak is dat inderdaad ook het geval. Dat blijkt over het bereikte akkoord tussen de „vijf", waarbij de confessionele leiders flink wat gas terug moesten nemen. De WD en DS'70 hebben een duidelijk stempel gedrukt op het komende kabinetsprogramma. Wel licht dat Biesheuvel over vier jaar ook dan weer zal zeggen, dat „geen zinnig mens kan volhouden dat het kabinet-Biesheuvel (in Arnhem bad hij. het over het kabinet-De Jong) de afgelopen vier jaar een WD- beleid heeft gevoerd". Voor de hand ligt ook, dat hij dan zal zeggen, dat „een groot deel van het AR-pro- gramma in de afgelopen regerings periode is gerealiseerd". Biesheuvel zal het als aanvoerder van de waarschijnlijk 16 ministers die de nieuwe regering zullen vor men niet gemakkelijk krijgen. Met name de vakbeweging zal heel moeilijk ja tegen het geheel van het regeringsprogram kunnen zeggen en dat, terwijl Biesheuvel destijds in Enschede zei, dat een van de eerste taken van het nieuwe kabinet zou moeten zijn, het herstellen van het vertrouwen tussen vakbeweging en overheid. „De vakbeweging heeft recht op steun van de politieke par tijden", voegde hij eraan toe. In dit verband wees hij naar de activitei ten van Fré Meis-consorten. Er is Biesheuvel veel aam gelegen, dat de Een jaar nadat Barend Wil lem Biesheuvel in 1956 zijn in trede in de Tweede Kamer deed werd hij benoemd tot voorzitter van de christelijke boeren- en tuindersbond. On danks zijn rechtenstudie aan 'de Vrije Universiteit is Biesheuvel altijd de man van de boeren gebleven. Zijn optreden als mi nister van Landbouw en Visse rij van 1963 tot 1967 zal daar niet vreemd aan zijn geweest. Dezelfde Barend Biesheuvel zal er voor moeten zorgen dat Nederland aan een nieuw kabi net wordt geholpen nadat in 1967 een poging van hem daar toe mislukte. Minister Biesheuvel heeft als lijstaanvoerder van de Anti Re volutionaire Partij een uiterst vermoeiende verkiezingscam pagne achter de rug. Hij werd op zijn tochten als vertegen woordiger van de oudste poli tieke partij van Nederland niet gespaard van kritiek. Evenmin bleef de lof uit. Een van onze redacteuren volgde mr. Biesheuvel in deze tijd veertien dagen onafgebro ken. Van hem is dit portret van de vermoedelijke nieuwe minis ter-president. Zoiets treft Biesheuvel als een slag. Boven alles is hij voor een gesprek. In zijn verkiezingstoumee gaf hij ook weinig af op andere politieke partijen. „Wij zoeken de confrontatie 'met de kiezer", zo mo tiveerde hij zijn meegaandheid over sommige uitspraken van zijn oppo nenten. Uiteraard kon hij niet om het stemadvies van prof. Verkuyl en de werkende jongeren heen. Maar hij sloeg zich goed door deze onver wachte tegenslagen hee<n. Het gekra keel binnen de CHU, waar 'Udink hard aangevallen werd om zijn ge roep over law and order, deed hij af met de opmerking, dat „bet gezag bij de ARP net zo veilig is als een gulden bij Jelle Zijlstra". verhouding met de vakbeweging goed is. De ARP, maar ook de andere twee grote confessionele par tijen, KVP en CHU, zien veel werk nemers uit hun rij en verdwijnen. Biesheuvel heeft in de honderden gesprekken die hij tijdens zijn ruim zes weken durende verkiezingscam pagne gevoerd heeft, gemerkt, dat er vaak schamper over de politici wordt gesproken. Bewoners van een woonwagenkamp in Arnhem weiger den evenwel met hem te praten. „Hij komt zeker stemmen halen. Nou, hij kan doodvallen", was het commentaar aldaar. MOSKOU/LONDEN (RTR) En kele minuten nadat de Sovjet-Unie maandag de uitwijzing van twee Brit se diplomaten bekendmaakte, heeft de Engelse regering de uitwijzing van twee Russische diplomaten aan gekondigd. De twee Russische diplo maten, L. N. Sjerstnev en V. S. Tsjoe- sovitin, worden van spionage be schuldigd. De Sovjet-Unie wees de eerste se cretaris, Martin Nicholson, en de tweede secretaris, Patrick Jackson, van de Engelse ambassade in Moskou uit vanwege „activiteiten die onver enigbaar zijn met hun diplomatieke status". Volgens het Britse ministerie van buitenlandse zaken gaat het uitwij zingsbevel van Moskou vergezeld van een protest over de verdwijning van de Russische ele-ktronica-specialist Anatol Fedoseyev. Fedoseyev weigerde gisteren een vertegenwoordiger van de Russische ambassade te ontvangen. kuipje KLEEBUB normale prijs pot prima .IN 4 SMAKEN normale prijs grote baal GOLDEN WONDER naturel of paprika 250gramspak VACUUM--^ KOFFlE^f normale prijs emmertje (0.75 LTR) normale prijs Ü72T 350 gram normale prijs [j29f BUK champignon-asperges-of rundvlees IN DE PRIJSSLA6 89 fles medium dry 250gramspak EXPRESS normale prijs jjgrj" „DE BEUKELAER" CAKE KOEKJE MEI CHOCOLADE 3gezinsflessen in 5 smaken dat is prijsslag 450gramspak normale prijs jjjpj-- 59 A stukken BIJ ONS SLECHTS 3 KI LOBAAL KWAK speciaal voor uw wasmachine matig schuimend BUS JHARPOL' normale prijs JjësT luxe porseleine met gouden rand compleet stevig plastic pakje PERSONNA inhoud 7stuks 4 rollen SUSY normale prijs jjïjpf modern in hippe kleuren dat is handig!. plastic in frisse moderne kleuren -ÖDOREX". IN DE PRIJSSLAG op schaal 500 gram 500 gram DEN HAAG (ANP) De Neder landse regering heeft er. ook tegeno ver Portugal, nooit twijfel over laten bestaan dat zij zich niet kan vereni gen met een aantal fundamentele aspecten van het beleid dat door dit land met betrekking tot zijn over zeese gebiedsdelen wordt gevoerd Dit zegt mini-ster Luns van bui tenlandse zaken in antwoord op schriftelijke vragen van het Eerste- Kamerlid Van Wijk (PSP). Minister Luns voegt er evenwel aan toe dat de regering het met opportuun acht dit beleid in de NA- VO-raad ter discussie te stellen- Volgens de bewindsman is in de vergadering van die raad in Lissa bon van Nederlandse zijde een ge dragslijn gevolgd die in overeen stemming is met dit standpunt. In antwoord op een betreffende vraag van het Kamerlid laat de minister weten, dat tijdens de minis teriële zitting van de Noord-atlanti- sche raad van de kant van Noorwe gen kritiek is geoefend od het kolo niale beleid van de Portugese rege ring.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 3