Moeder en dochter Mulders geven jonge kunstenaars de ruimte Krecht MEUR RGSTER iDijkverhogingl |Woterweg ROTTERDAM Afdamming Brielsche Maas [Bouwput Haring, [vliet sluizen VOORNE Stormvloedkering Hollandsche IJssel -HA Werkhoven Hellevoetsluis GRÉvcLiNaem [Afdamming [Dijk water [Dam bijl Onrust [Werkhoven IWlllemstadl [Bouwput [6revelingendom| NOORD S. BEVELANO THOLEN R/Verkhaven i Vrouwenpolder [Afsluitingl Pluim pot Bouwput Katse Veer Dijkverhoging Zoutelande Dijkverhoging Kruiningen Dijkverhoging [Ellewoutsdijk [Afsluiting1 Braakman i Hoofdafsluitingen L >op*oo Secundaire dammen f£.' - j5B5Q3|V.PELT door FRITS STOMMELS foto BART KRAAL jr. seren. De galeries, waar zij mogelijk hun werk kunnen hangen, kosten geld, veel geld vaak. Zij zijn niet zo bij kas dat ze dit geld even snel neer kunnen tellen. Er blijft hen vaak niets anders over dan hun werk binnens kamers te houden en het thuis op te hangen. Bij deze jonge kunstenaars zijn er en het zijn lang niet altijd de slechtsten die niet kun nen bogen op een afgemaak te academie-opleiding. En dan zijn de kansen om hun werk tentoon te stellen al bijzonder klein. Het is juist voor deze groep dat moeder en dochter Mulders zich heb ben ingezet. Beide vrouwen geven alle beschikbare tijd voor dit werk. En zo hebben sinds een maand reeds vier kunstenaars geëxposeerd in de ruimten aan de dijk. Riet Mulders: „In een gale rie exposeren is onbetaal baar. Voor je met je werk bijvoorbeeld in Galerie Mo- kum te Amsterdam binnen bent, heb je al 1500 gld. be taald. Waar moet ik die van daan halen. Hier in de om trek kreeg ik geen kans om te exposeren. Er wordt steeds een academie-opleiding ge vraagd en die heb ik niet. Een anderhalf jaar geleden heb ik deze behuizing ge huurd. Tegen vijf gulden per week. Het ig haast niet te geloven. De eigenaar wilde er een wijnkelder van ma ken. Maar de gemeente geeft haar fiat niet. Nu staat het zo'n beetje op de nominatie om afgebroken te worden. Maar ik hoop dat te voor komen. Ik wil het pand wel kopen voor negenduizend gulden, had ik zo gedacht. Het is te hopen dat we in een paar jaar tijd grote be kendheid aan ons streven kunnen geven. Misschien hoeft het huis dan niet afge broken. Ik vind het zo god vergeten mooi hier en er is zo weinig tentoonstellings ruimte in de omtrek. Het leuke en aantrekkelijke is trouwens dat niemand hier hoeft te vrezen. De kinderen lopen gewoon binnen. Er is geen drempelvrees. En dat is het mooie: we brengen de kunst gewoon aan de dijk". Guus 2 oftewel Rie* Mulders is bezigheidstherapeute van haar vak. Deze functie ver vult zij in een Osse instel ling. Maar liever is haar ei genlijk de olieverf en de kwast en de maasklei van de steenfabriek. Zij heeft kritiek op haar werk. Maar ook: „Een aantal schilderijen van mezelf vind ik goed. Ik heb geëxposeerd in Dreumel. Zestien schilderijen verkocht. Dat is toch niet niks". En over de anderen die bij haar werk hebben gehangen: „Ik vind het gewoon fijn con tacten te hebben met kunste naars. Dat kwam er hier eigenlijk nooit van. De men sen die in Kerkdriel zitten, daar hoor je niet van. Ze houden zich schuil. Ik ben nu bezig hen uit hun isolement te halen. Ze kunnen bij mij exposeren, hoe meer hoe liever. En ze hoeven daar voor geen cent neer te tel len". Zij vraagt geen percentage van 't verkochte werk. „Het is niet om het geld te doen. Helemaal niet. Ik vind het gewoon fijn mensen hier te hebben, met hen te kunnen praten en van gedachten te kunnen wisselen. Het mag mij best iets kosten, als ik de bezoekers maar fijne wer ken kan laten zien, of die nu van mij zijn of van anderen". Er is een flinke toeloop naar Tableau, dat eerst „Galerie Tableau" zou worden ge doopt. Maar dat vond Riet Mulders 'n te beladen naam. Toen werd het „Boutique Tableau", maar uiteindelijk bleef het bij dat ene woord. Op het ogenblik exposeren er drie jonge kunstenaars. Elle- ke Phoelich ui t Nijmegen (wandkleden), Jos Harzing uit Megen (beeldjes) en Joop Falke uit Oss (siera den). Bij een eerdere ten toonstelling, de eerste die er gehouden werd, met het werk van Frits van der Horst kwamen in veertien dagen tijd zo'n 500 mensen binnen lopen. Dit terwijl de exposi tie-uren toch zeer betrekke lijk zijn: 's middags van twee tot vier en 's avonds van zeven tot negen, (ook in de weekenden). Guus 1 doet de middaguren en Guus 2 en 1 de avonduren. Guus 1: „Hoe minder poeha je om zo'n tentoonstelling heenweeft hoe meer mensen er komen. Anders krijg je alleen het geijkte groepje dat alle exposities afloopt. De mensen die ook weieens iets willen kopen. Maar wij vinden het nou eenmaal het leukste dat iedereen binnen loopt". Guus 2 (zittend op het dijk- muurtje en in eerbied op ziend naar de eenvoudige be huizing): „Wat zou ik wil len dat ik het kon kopen. Ik kan het kopen, daar ben ik van overtuigd. En dan een rieten dak erop en een woon- kelder erin. Dat is het toch helemaal. Ik hoef hier dan nooit meer weg. Verder is mijn liefste wens dat de VVV ons opneemt in een zoge naamde kunstroute. Ze zijn bezig met een lijst van ex positieruimten in dit gebied. Ik zou er zo graag bijhoren, weet je". De dooie maasarm ligt al donkerder in de avond. Een speedboat splijt het water. In „Tableau" gaan de lam pen aan. De deur blijft ge woon open. De drempel hoeft niemand vrees in te boeze men. ychiatrie >MES, die bereid dagen per twee n de honorering, erpleegdienst van 01600-5 93 10. heekbank N.V. Breda een tedienen. met een die de teerst en vlot salaris 13e i tantième), l bij verdere kdagen vakantie. uitgenodigd iij ons kantoor nstraat 38 of ïemen met tel. 01600-43950 ATRIE >ee jaar duurt, sptember 1971 e jaar voortgezet het bezit zijn van het n wettelijk erkend iden biedt, van de opleiding jsalaris van 585,84 wee maanden boven- oor de onregelmatige aand wordt een reis- iven 2,50 per reis verzorging wordt n. pleiding of verzoeken iet Hoofd van de Ver- veg 81, Breda. ERGEN OP ZOOM een 'het vermogen, dat „de- signaleert overschrijdin- ijnen en beslist, met een 3, gerichte maatregelen ide daarvoor) happen, zowel monde- nktie strekt tot aanbeve- ing voor deze verant- den binnen het Bruyn- itatiebrief te richten aan: Afd. Sociale Zaken OOM. ZATERDAGBIJLAGE 'JUNI 197 r D e Maas is er zo dood als een pier. Zij is een lamgelegde arm waar het sportminnend vaarvolk mag spelevaren op golfjes zo gering als in een wastobbe. De dijk is de flitsende boule vard bij avond, van waaraf de blik valt op het glasachtige lichaam van een wateroppervlak dat over de einder ver der loopt in het groen van boom en plant. Het adres waarvoor ik sta, ligt godvergeten mooi tegen Kerkdriel aange leund. Het stuk hout aan de deurpost duidt naar kunst. TABLEAU staat er en dat is vol doende; en nergens el ders langs de lange dijk hangt een bord van een voudiger opsmuk. De kunst gaat in eenvoud gehuld. Inde binnenste diepte van de behuizing zijn twee vrou wen. Zij spreken elkaar aan met Guus. De moeder heet Guus en de dochter heet Guus. Maar ze heten na tuurlijk niet zo. Zij, de jong ste, de dochter dus, luistert naar de naam Riet Mulders en zij is het die de aanzet heeft gegeven de kunst aan de dijk te zetten. Eerst heeft er haar eigen werk gehan gen en nu dan sinds een maand exposeren anderen aan de wanden die als het ware alleen maar overeind blijven door haar liefdevolle blik; haar moeder (Guusl) is van het begin af aan in het complot betrokken en zo brengen de beide Guusen kunst aan de man. De be zoeker behoeft de vrees van de drempel niet in deze ruimten. Er zijn geen offi ciële openingen De entree is gratis en de deuren staan altijd open. "Wat is er dat de Maasband- dijk 10 in Kerkdriel zo bij zonder maakt Vele jonge kunstenaars zij die het zwaarste van de ondervonden willen expo- Oosterschelde door PIET DE BONT ZIERIKZEE Een bloed hete middag in mei- In een rokerig zaaltje in Zierikzee's eetpaleisje „Mondragon", genoemd naar de Spaanse krijgsman die in de winter van 1575/1576 de radeloze be woners van het Ooster- scheldestadje uithongerde, vergadert Zevibel Ver eniging tot bevordering der Zeeuwse Visserijbelan- langen onder leiding van de zeer strijdbare Al- bert Lockefeer, oud-gede puteerde, oud-burgemees- ter van Hulst. De oren van de demissionai re minister Bakker (Verkeer en Waterstaat) moeten wel tuiten, want boze Bruimisser vissers gaan te keer tegen de bewindsman en zijn diensten die er niet over piekeren om de Oosterschelde levens ader voor heel wat Zeeuwse vissers open te houden. Zevibel ageert al jaren tegen deze afsluiting, een onder deel van de Deltawerken, waartoe werd besloten na de watersnoodramp van 1953, die aan meer dan tweedui zend mensen het leven heeft gekost. Lockefeer en zijn vissers zijn niet de enigen, die zich fel kanten tegen afdamming van de Oosterschelde. Ook een studiegroep uit Veere voorzitter een ingenieur (ir. J. Loeff), secretaris een eco noom (dr. H. A. H. Boel mans Kranenburg, secreta ris-penningmeester van de Redersvereniging voor de Nederlandse Zeevisserij) en een aktiegroep uit Yerseke bewegen hemel en aarde om te bereiken dat de Ooster schelde niet dichtgaat. De studiegroep van Loeff vraagt in rapporten en pam fletten om een alternatieve oplossing. Minister Bakker staat op het standpunt dat het uit veiligheidsoverwegin gen absoluut noodzakelijk is het laatste grote onderdeel van de Deltawerken want dat is de afsluiting van de Oosterschelde uit te voe ren, een mening die door 't provinciaal bestuur van Zee land wordt gedeeld. En niet alleen in het parlement, maar ook in het „hol van de leeuw" Zeeland heeft de minister onomwonden verklaard niet met nieuwe voorstellen te zullen komen. Dit in tegenstelling tot ande re politici die op verkiezings tournee in de Zeeuwse ge westen duidelijk lieten blij ken toch wel wat te voelen voor een nieuwe studie. Uit die verklaringen hebben de voor een open Oosterschelde ijverende aktiegroepen uiter aard veel munt geslagen. Loeff en zijn medestanders willen het argument „veilig heid", zoals dat door de minister aangevoerd is niet kleineren, maar als de Oos terschelde (na de afsluiting Zeeuwse Meer) in 1978 defi nitief dichtgaat en dat is nog steeds de bedoeling „leven wij," zo zeggen zij, „al een kwart eeuw zonder die veiligheid." „Waterstaat wil ons laten geloven in de begrippen „veiligheid" en „maximale veiligheid" maar dit is een onaanvaardbaar onderscheid. Demensen van Zeeuws-Vlaamderen, Zuid- Beveland en Walcheren die hun veiligheid zonder afslui ting moeten hebben achter de versterkte en op delta hoogte gebrachte waterkerin gen van de Westerschelde, hebben toch dezelfde rechten als zij, die achter de Ooster- scheldedijken leven." Daar voeren de deskundigen die iedere dag vechten tegen het opdringende water tegen aan dat je wel degelijk on derscheid moet maken, tus sen de steeds dieper worden de Oosterschelde en de ver zandende Westerschelde. Sinds 1800 zijn ejc in Zeeland 1000 dijkvallen en oeveraf- schuivingen geweest, waar van 650 aan de Oosterschel de. Jaarlijks verliest deze zeetak zo'n slordige vier mil joen kubieke meter zand. Het staat allemaal zwart op wit in rapporten van de Del tacommissie. Volgens Dijkgraaf Geluk van het waterschap Schou wen - Duiveland doet men een grpte concessie aan de veiligheid als men de Ooster schelde niet zou afsluiten, maar dp dijken zou verho gen, wat de aktiegroepen beogen. De besturen van een half dozijn Zeeuwse water schappen hebben onlangs in een brief aan de Eerste en Tweede Kamer laten weten geen enkele behoefte te heb ben aan een nader onderzoek naar het al of niet leggen van ceen dam in de monding van de Oosterschelde. Zij achten Pertinente excellentie Bakker: Dicht I Militante A. L. S. Lockefeer: Open laten I elke twijfel hierover onaan vaardbaar. Dijkgraaf Geluk: „Verho ging van de dijken is ook om technische redenen (on dergrond van veen) absoluut uitgesloten." Nietes - welles, pro's - con tra's houden Zeeland bezig. Ecologen, biologen en vis sers zeggen: houdt die Oos terschelde asjeblieft open, want nu de Volkerakdam het vuile water van Rijn en Maas een halt toegeroepen heeft, wordt de Oosterschel de haast met de dag scho ner. Nee, betoogt een ingenieur van de Deltadienstsluitaf die Oosterschelde, dam zélfs zo veel mogelijk zeetakken af, want over een aantal ja ren zijn we in staat om de binnenwateren te zuiveren en de al maar drukker en smeriger wordende zee vormt dan onze grootste be dreiging. Studie- en aktiegroepen den ken er niet aan om de strijd op te geven. De bezwaren die zij naar voren brengen, richten zich niet alleen op de milieu-hygiënische gevolgen van de afsluiting van de Oos terschelde, maar ook op de economische. Voor de oes ter- en mosselkwekers, de vissers is de afdamming zon der meer een ramp. Zij vor men een opgejaagde groep landgenotenoveral worden zij verdreven. De Deltascha- dewet komt hen tegemoet, maar zij prefereren hun ou de stiel boven een handvol geld of een palingvergun ning, waarmee zij gepaaid worden. Fel van toon zijn de protes ten van de Yersekese aktie groep en van Zevibel, wat gematigder die van de stu diegroep uit Veere die de za ken genuanceerder en weten schappelijker presenteert. Maar Zeeland blijft ver deeld: de voor- en tegenstan ders vain de afsluiting men vindt ze in alle geledin gen van het Zeeuwse wereld je blijven bij hun mening. Hun discussies gaan vaak even hoog als de klotsende golven van de Oosterschel de. Van al dat rumoer om zich heen trekken de mannen die de karwei moeten uitvoeren zich niets aan. Vier jaar ge leden zijn zij «al begonnen met de voorbereidende werk zaamheden. Twee werkeilan- den zijn klaar, het derde na dert zijn voltooiing. Al hon derd miljoen gulden is er ge ïnvesteerd in de omstreden afsluiting, die Zeeland een groot recreatiegebied *en wel licht spaarbekkens voor de drinkwatervoorziening zal opleveren. Tot het hoofdkwartier van de Deltadienst aan de Haag se Van Alkemadelaan mag dan wel enig Zeeuws rumoer zijn doorgedrongen, op de verdere uitwerking van de afdammingsplannen hebben de luide protesten geen en kele invloed. Binnenkort valt er de beslissing of óók voor het dichten van de Ooster schelde caissons gebruikt zullen worden, want caissons moeten zeer tijdig besteld worden. Ze zijn niet van de ene dag op de andere lever baar. De grote baas heeft „nee" gezegd tegen degenen die de Oosterschelde om welke reden dan ook open willen houden. Voor de plannenma kers betekent dit dat de bel voor de laatste ronde in de uitvoering van de Deltawer ken heeft geluid.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 5