J Steeds meer scholen op kamp Zaterdagbijlcge van 19 juni 1971 )P BIJ DE AAT 115 LET OP Onzuiver Niet zo ver Risico's I GES HIM vrn Ult lg Kliteitskleding JDER-PRIJZEN Een kleine enquête onder zeventig lagere scholen, bracht een duidelijke trend aan het licht: steeds meer scholen (en dan meestal alleen de zesde klas) gaan op kamp. Van de door ons gebelde scholen was dat bq liefst 1 op elke 3 (23 van de 70) scholen het geval. Niet zelden werden er voor de lagere klassen geen of nauwelijks activiteiten gemeld, terwijl de hoogste klas er liefst een week op uittrekt. Men spreekt ook dikwijls van „schoolverlaters-kamp". We plaatsen bq deze ontwikkeling toch wel een vraagteken. Natuurlijk kan dat kamp ook gezien worden als een beloning na een zesjarige prestatie en het is wel aardig als de kinderen een leuke herinnering aan de lagere school overhouden, maar toch... Wie het schoolreisje ziet als een middel om elkaar op school ook van andere kanten te leren kennen en waarderen, vindt dat middel van het schoolverlaterskamp mosterd na de maaltijd. Waar gekozen moet worden, zouden we liever juist iets doen voor de laagste klassen. Bovendien is zo'n kamp natuurlijk niet goedkoop. Kampen komen de ouders op ongeveer vqf en twintig tot dertig gulden te staan. Of méér Onze kampioen was de openbare lagere school Huppel" in Winterwijk met ongeveer 75,- per kind. Eén op de vier gebelde scholen (17 van de 70) meldde dat men niets deed. Argumenten: „omdat de kinderen tegenwoordig met pa en ma overal naar toe gaan en we ze dus met zo'n reisje niet meer blij kunnen maken". Het duidelijkste werd het gezegd door de school „De Cantecleer" in Sittard: ,,Wij gaan niet en daarvoor zijn diverse redenen: ten eerste nemen wij als leerkrachten de verantwoordelijkheid van zo'n reis die op alle mogelijke manieren uit de hand kan lopen niet op ons; de ouders denken er precies eender over. Daarnaast zijn we van mening dat de kinderen tegenwoordig al genoeg van de wereld zien. Sterker nog: ze zijn soms verder geweest dan de leerkrachten". Driekwart van de gebelde scholen (47 van de 70) houdt het schoolreisje in ere. Het beste pleidooi kwam van de St.-Petrus en St.-Agnesschool in Chevremont: j „Wij begrijpen niet dat er scholen zijn die het jaarlijkse reisje afschaffen. Wij (en de ouders) blijven het een belevenis vinden. We zijn met beide scholen naar Fantasialand gegaan, een soort veredelde Efteling in het Duitse Brühl. Voor de reis en een hele rq attracties werd aan de ouders 7,50 gevraagd". door v JOS AHLERS foto's JAN VAN LEEUWEN agtssssBsagsasss Pleidooi voor het schoolreisje Dit is de tijd van de school reisjes. Al-na-één-kilome ter-rijden-wagenziekte-kin deren stappen nu met plezier in de bus en verge ten ziek te worden. Kinde ren van zeer pacifistische ouders genieten in het Overloonse oorlogsmu seum. Schriele bleekneus jes hebben de stapel-boter- hammen-voor-de-hele-dag een half uur na het uit zwaaien al drastiscl aangesproken. Het schoolreisje is een on aantastbaar instituut. On danks alles. En daarom staan er deze week in het Katholiek Schoolblad naast de gebruikelijke personeels advertenties en de bijna niet te versmaden aanbiedingen om geld te lenen, adverten ties van Burgers' Dieren- en Safaripark en van het Zeiss planetarium. En daarmee is het spanningsveld van de schoolreisjes al aangegeven: tussen dolle pret en je-moet- er-toch-ook-iels-van-meene- men. Schoolreisjes staan nauwe lijks ter discussie totdat er in dit land met zijn volko men genegeerde dagelijkse berichten over verkeers slachtoffers ergens 'n school reisjesbus tegen een winkel pui rijdt. Daarvoor gevoelige moeders zitten trouwens de gehele dag in de zorgen en halen pas weer opgelucht adem als de bus toeterend de school nadert en Wimpie of Liesje zich vuil en stralend achter het busraam vertoont Wat kan er immers niet al lemaal gebeuren? In hetzelf de Katholiek Schoolblad pro pageert het ontspannings oord "Schutterspark" in Brunssum zich als "uitste kend geschikt voor school reisjes" en dan volgt een op somming van attracties: Moderne speeltuin o.a. lig- weide, groot kinderbad, glij baan (50 meter - 10 meter hoog). Je hoeft als moeder niet eens erg veel fantasie te hebben om in zorgen te zit ten. Kabelbaan. Liesje zou het ontzettend vinden als anderen zouden denken dat ze niet durfde, maar ze is zo slap in de polsen Roei- en eendenvijver. Maar Pietje kan niet zwem men. Hertenkamp. Gelukkig, ook iets zonder risico's. Mensen die schoolreisjes wil len afschaffen komen meestal met onzuivere motieven aan. Ze zeggen dat het de bedoe ling van het schoolreisje is de kinderen "kennis te laten maken met de geografie van ons land". Dat hoeft niet meer, zeggen ze dan, want in de huidige welvaart gaan kinderen wel met hun ouders op reis. Nu is het allereerst zo dat drommen kinderen niet of nauwelijks met hun ouders op vakantie gaan en drommen andere kinderen jaar-in-jaar- uit in hetzelfde bungalow park of o-zo-gezellii-pension belanden. Zo zien echt niet zoveel van "de geografie- van ons land". Dat doen ze trouwens op het schoolreisje ook niet, want het bezoek aan de Deltawerken, aan Artis of Avifauna wordt op de koop toe genomen. Het gaat om de lol van het dagje uit met alle klasgenoten en met de meester die nu eens niet tot rekenen dwingt maar de schommel voor je opduwt. Een veel gehoord argument is ook dat je ouders niet in de dure vakantietijd moet dwin gen om ook nog geld voor de schoolreisjes neer te tellen. Ze zullen niets zeggen omdat ze hun kinderen niet in ver legenheid willen brengen, maar eigelijk - zo zeggen de tegens* anders van 't school reisje - kunnen ze het niet be talen. Nu hebben veel scholen een spaarregeling voor het schoolreisje en bovendien val len de prijzen heel vaak mee. Wat is vandaag-de-dag nog een tientje? Duurder hoeft 'n uitstapje vain één dag toch zeker 'niet te zijn. Het is trouwens niet zelden juist een probleem dat de kinderen zo idioot veel geld 'als zakgeld' meekrijgen. Daar krijg je vervelende situaties door. Het fijnste is dan ook als de school de zaken zo regelt dat ze de ouders het briefje kun nen sturen: "geen geld mee geven, voor alles wordt ge zorgd". Een mijns inziens redelijker bezwaar geldt die schoolreis-' jes die het in de roes van onze welvaart steeds verder zoeken. Waarom zou je de kinderen urenlang over over volle wegen slepen? Dat de kleuterschool een trip maakt naar de dichtstbijzijnde speel tuin is volkomen aanvaard en niemand komt met het ver haal aan dat hun kleuter er al eens geweest is. Dat de laagste klassen van de lagere school de naburige dierentuin aandoen is ook al nauwelijks een punt van discussie. Maar de hoogste klassen moeten dan opeens heel ver weg. De afstand moet de climax van ■HU de schoolreisjes vormen. Waarom eigenlijk? De groot ste lol van het schoolreisje is dat ze -.in klasseverband met meesters en juffen een dag doen wat ze in dat ver band anders nooit doen. Daarom is de sportdag een bijna even groot feest. Je hoeft voor zo'n feest hele maal niet naar de Deltawer ken. Bovendien is die verbinding met "iets leerzaams" ge woon een onnodige smoes voor het organiseren van een schoolreis. De 'school staat al veel te sterk in het teken van hier-is-geen-plaats-voor- lol en hier-moet-er-geleerd- worden. Op zeer geduldig pa pier wordt er vaak hoog op gegeven over het belang van de sociale opvoeding. Dat is nou net iets wat tijdens zo'n schoolreisje automatisch aan bod komt. Bovendien is 't in dit leven zeer gebruikelijk dat er na een tijd van inspanning een uitbarsting van ontspan ning volgt. Het zangkoor zingt het hele jaar door braaf volgens de nootjes en zingt dan één keer na een slopende kroegentocht zeer vals dat ze nog lang niet naar huis gaan. Het immer hardwerkende en keurig met twee woorden tegen elkaar sprekende kantoorpersoneel haalt eens per jaar uit en dan knijpt de boekhouder onge straft de typiste in haar mol lige derrière. Het schoolreis je heeft een dergelijke stoom- afblazende functie. En dam de risico's. Een mens moet nu eenmaal met risico's leven en bovendien worden de gevaren van alle schoolreisjes na een ongeluk tijdens één to'n reisje schromelijk over dreven. Een paar jaar gele den hebben 68 afdelingen van de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen zich op die schoolreisjes geworpen. Eén van die conclusies was na tuurlijk dat er zo'n dag te veel gesnoept wordt. Maar drinkt u tijdens een bruiloft niet meer dan op een dood gewone dag? Veel erger nog was dat de verzamelde huis vrouwen tot de uitspraak kwamen dat bezoeken aan speel- en dierentuinen, aan het strand of andere zwemgele- genheden moesten worden af geraden in verband met de daar aanwezige risico's. Wie zoiets onderschrijft is op een heilloze weg. Er zijn dit jaar al een paar mensen in zwembaden verdronken, alle zwembaden zullen daarom voor iedereen gesloten moeten worden. Er zijn enige huizen verbrand en het gebruik van vuur dient daarom te worden verboden. Er gebeuren dage lijks verkeersongelukken en auto's kunnen daarom beter worden afgeschaft. Een mens loopt altijd en overal risico's. Ook tijdens een schoolreisje. De organisa tie dient zo te zijn dat er geen extra risico's gelopen worden. Maar de aanwezigheid van gevaren kan nooit een reden zijn om het grote feest van liet met zijn allen op stap gaan af te schaffen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 1