J
Steeds
meer scholen
op kamp
Zaterdagbijlcge van 19 juni 1971
)P BIJ DE
AAT 115
LET
OP
Onzuiver
Niet
zo ver
Risico's
I
GES
HIM
vrn
Ult
lg
Kliteitskleding
JDER-PRIJZEN
Een kleine enquête onder zeventig lagere scholen,
bracht een duidelijke trend aan het licht:
steeds meer scholen
(en dan meestal alleen de zesde klas)
gaan op kamp.
Van de door ons gebelde scholen was dat bq liefst
1 op elke 3 (23 van de 70) scholen het geval.
Niet zelden werden er voor de lagere klassen
geen of nauwelijks activiteiten gemeld,
terwijl de hoogste klas er liefst een week op uittrekt.
Men spreekt ook dikwijls van „schoolverlaters-kamp".
We plaatsen bq deze ontwikkeling toch wel
een vraagteken. Natuurlijk kan dat kamp ook gezien
worden als een beloning na een zesjarige prestatie
en het is wel aardig als de kinderen
een leuke herinnering aan de lagere school overhouden,
maar toch... Wie het schoolreisje ziet als een
middel om elkaar op school ook van andere
kanten te leren kennen en waarderen, vindt dat middel
van het schoolverlaterskamp mosterd na de maaltijd.
Waar gekozen moet worden, zouden we
liever juist iets doen voor de laagste klassen.
Bovendien is zo'n kamp natuurlijk niet goedkoop.
Kampen komen de ouders op ongeveer vqf en twintig
tot dertig gulden te staan. Of méér
Onze kampioen was de openbare lagere school
Huppel" in Winterwijk met ongeveer 75,- per kind.
Eén op de vier gebelde scholen (17 van de 70)
meldde dat men niets deed. Argumenten:
„omdat de kinderen tegenwoordig met pa en ma
overal naar toe gaan en we ze dus met zo'n reisje
niet meer blij kunnen maken".
Het duidelijkste werd het gezegd door de school
„De Cantecleer" in Sittard:
,,Wij gaan niet en daarvoor zijn diverse redenen:
ten eerste nemen wij als leerkrachten
de verantwoordelijkheid van zo'n reis
die op alle mogelijke manieren uit de hand kan
lopen niet op ons; de ouders
denken er precies eender over. Daarnaast zijn we
van mening dat de kinderen tegenwoordig
al genoeg van de wereld zien.
Sterker nog: ze zijn soms verder geweest dan de
leerkrachten".
Driekwart van de gebelde scholen (47 van de 70) houdt
het schoolreisje in ere. Het beste pleidooi kwam
van de St.-Petrus en St.-Agnesschool in Chevremont:
j „Wij begrijpen niet dat er scholen zijn die het jaarlijkse
reisje afschaffen. Wij (en de ouders) blijven het
een belevenis vinden. We zijn met beide scholen
naar Fantasialand gegaan,
een soort veredelde Efteling in het Duitse Brühl.
Voor de reis en een hele rq attracties werd aan de
ouders 7,50 gevraagd".
door v
JOS AHLERS
foto's
JAN VAN LEEUWEN
agtssssBsagsasss
Pleidooi voor het schoolreisje
Dit is de tijd van de school
reisjes. Al-na-één-kilome
ter-rijden-wagenziekte-kin
deren stappen nu met
plezier in de bus en verge
ten ziek te worden. Kinde
ren van zeer pacifistische
ouders genieten in het
Overloonse oorlogsmu
seum. Schriele bleekneus
jes hebben de stapel-boter-
hammen-voor-de-hele-dag
een half uur na het uit
zwaaien al drastiscl
aangesproken.
Het schoolreisje is een on
aantastbaar instituut. On
danks alles. En daarom
staan er deze week in het
Katholiek Schoolblad naast
de gebruikelijke personeels
advertenties en de bijna niet
te versmaden aanbiedingen
om geld te lenen, adverten
ties van Burgers' Dieren- en
Safaripark en van het Zeiss
planetarium. En daarmee is
het spanningsveld van de
schoolreisjes al aangegeven:
tussen dolle pret en je-moet-
er-toch-ook-iels-van-meene-
men.
Schoolreisjes staan nauwe
lijks ter discussie totdat er
in dit land met zijn volko
men genegeerde dagelijkse
berichten over verkeers
slachtoffers ergens 'n school
reisjesbus tegen een winkel
pui rijdt. Daarvoor gevoelige
moeders zitten trouwens de
gehele dag in de zorgen en
halen pas weer opgelucht
adem als de bus toeterend
de school nadert en Wimpie
of Liesje zich vuil en stralend
achter het busraam vertoont
Wat kan er immers niet al
lemaal gebeuren? In hetzelf
de Katholiek Schoolblad pro
pageert het ontspannings
oord "Schutterspark" in
Brunssum zich als "uitste
kend geschikt voor school
reisjes" en dan volgt een op
somming van attracties:
Moderne speeltuin o.a. lig-
weide, groot kinderbad, glij
baan (50 meter - 10 meter
hoog). Je hoeft als moeder
niet eens erg veel fantasie te
hebben om in zorgen te zit
ten.
Kabelbaan. Liesje zou het
ontzettend vinden als anderen
zouden denken dat ze niet
durfde, maar ze is zo slap in
de polsen
Roei- en eendenvijver.
Maar Pietje kan niet zwem
men.
Hertenkamp. Gelukkig, ook
iets zonder risico's.
Mensen die schoolreisjes wil
len afschaffen komen meestal
met onzuivere motieven aan.
Ze zeggen dat het de bedoe
ling van het schoolreisje is
de kinderen "kennis te laten
maken met de geografie van
ons land". Dat hoeft niet
meer, zeggen ze dan, want in
de huidige welvaart gaan
kinderen wel met hun ouders
op reis. Nu is het allereerst
zo dat drommen kinderen niet
of nauwelijks met hun ouders
op vakantie gaan en drommen
andere kinderen jaar-in-jaar-
uit in hetzelfde bungalow
park of o-zo-gezellii-pension
belanden. Zo zien echt niet
zoveel van "de geografie-
van ons land". Dat doen ze
trouwens op het schoolreisje
ook niet, want het bezoek aan
de Deltawerken, aan Artis of
Avifauna wordt op de koop
toe genomen. Het gaat om
de lol van het dagje uit met
alle klasgenoten en met de
meester die nu eens niet tot
rekenen dwingt maar de
schommel voor je opduwt.
Een veel gehoord argument is
ook dat je ouders niet in de
dure vakantietijd moet dwin
gen om ook nog geld voor de
schoolreisjes neer te tellen.
Ze zullen niets zeggen omdat
ze hun kinderen niet in ver
legenheid willen brengen,
maar eigelijk - zo zeggen de
tegens* anders van 't school
reisje - kunnen ze het niet be
talen. Nu hebben veel scholen
een spaarregeling voor het
schoolreisje en bovendien val
len de prijzen heel vaak mee.
Wat is vandaag-de-dag nog
een tientje? Duurder hoeft 'n
uitstapje vain één dag toch
zeker 'niet te zijn. Het is
trouwens niet zelden juist een
probleem dat de kinderen zo
idioot veel geld 'als zakgeld'
meekrijgen. Daar krijg je
vervelende situaties door.
Het fijnste is dan ook als de
school de zaken zo regelt dat
ze de ouders het briefje kun
nen sturen: "geen geld mee
geven, voor alles wordt ge
zorgd".
Een mijns inziens redelijker
bezwaar geldt die schoolreis-'
jes die het in de roes van
onze welvaart steeds verder
zoeken. Waarom zou je de
kinderen urenlang over over
volle wegen slepen? Dat de
kleuterschool een trip maakt
naar de dichtstbijzijnde speel
tuin is volkomen aanvaard en
niemand komt met het ver
haal aan dat hun kleuter er
al eens geweest is. Dat de
laagste klassen van de lagere
school de naburige dierentuin
aandoen is ook al nauwelijks
een punt van discussie. Maar
de hoogste klassen moeten
dan opeens heel ver weg. De
afstand moet de climax van
■HU
de schoolreisjes vormen.
Waarom eigenlijk? De groot
ste lol van het schoolreisje
is dat ze -.in klasseverband
met meesters en juffen een
dag doen wat ze in dat ver
band anders nooit doen.
Daarom is de sportdag een
bijna even groot feest. Je
hoeft voor zo'n feest hele
maal niet naar de Deltawer
ken.
Bovendien is die verbinding
met "iets leerzaams" ge
woon een onnodige smoes
voor het organiseren van een
schoolreis. De 'school staat
al veel te sterk in het teken
van hier-is-geen-plaats-voor-
lol en hier-moet-er-geleerd-
worden. Op zeer geduldig pa
pier wordt er vaak hoog op
gegeven over het belang van
de sociale opvoeding. Dat is
nou net iets wat tijdens zo'n
schoolreisje automatisch aan
bod komt. Bovendien is 't in
dit leven zeer gebruikelijk dat
er na een tijd van inspanning
een uitbarsting van ontspan
ning volgt. Het zangkoor
zingt het hele jaar door
braaf volgens de nootjes en
zingt dan één keer na een
slopende kroegentocht zeer
vals dat ze nog lang niet
naar huis gaan. Het immer
hardwerkende en keurig met
twee woorden tegen elkaar
sprekende kantoorpersoneel
haalt eens per jaar uit en dan
knijpt de boekhouder onge
straft de typiste in haar mol
lige derrière. Het schoolreis
je heeft een dergelijke stoom-
afblazende functie.
En dam de risico's. Een mens
moet nu eenmaal met risico's
leven en bovendien worden de
gevaren van alle schoolreisjes
na een ongeluk tijdens één
to'n reisje schromelijk over
dreven. Een paar jaar gele
den hebben 68 afdelingen van
de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen zich op die
schoolreisjes geworpen. Eén
van die conclusies was na
tuurlijk dat er zo'n dag te
veel gesnoept wordt. Maar
drinkt u tijdens een bruiloft
niet meer dan op een dood
gewone dag? Veel erger nog
was dat de verzamelde huis
vrouwen tot de uitspraak
kwamen dat bezoeken aan
speel- en dierentuinen, aan het
strand of andere zwemgele-
genheden moesten worden af
geraden in verband met de
daar aanwezige risico's.
Wie zoiets onderschrijft is op
een heilloze weg. Er zijn dit
jaar al een paar mensen in
zwembaden verdronken, alle
zwembaden zullen daarom
voor iedereen gesloten moeten
worden. Er zijn enige huizen
verbrand en het gebruik van
vuur dient daarom te worden
verboden. Er gebeuren dage
lijks verkeersongelukken en
auto's kunnen daarom beter
worden afgeschaft.
Een mens loopt altijd en
overal risico's. Ook tijdens
een schoolreisje. De organisa
tie dient zo te zijn dat er geen
extra risico's gelopen worden.
Maar de aanwezigheid van
gevaren kan nooit een reden
zijn om het grote feest van
liet met zijn allen op stap
gaan af te schaffen.