VERPLEGING BEZINT ZICH OP HAAR EIGEN VAK WEINIG VROUWEN SPIJT VAN ABORTUS Zonnebrillenniets nieuws onder de zon DAG-MOEDER-DAG Escargots a la bourguignonne „ZONMGVMRMS" IN HET NAUW VAN CALAIS In Leningrad weer proces tegen joden VOGELTJE OP HET HOOFD Boekbespreking peilingen IN VS AU INDUSlRIE BESCHULDIGD BRANDT HEEFT ER GENOEG VAN DE AARDIGE JONGEN TE BLIJVEN SPELEN vrouw mode BRITSE WEEK IN HILTON VAN ROTTERDAM REACTIES Geestelijke nood Misdadige oplichting' DONDERDAG 13 MEI 1971 Op 12 mei was het 151 jaar geleden dat Florence Nightingale werd geboren. Wie ze was en wat ze betekend heeft, kunt u in bijgaand artikel lezen. Zeker is wel dat haar geboor tedag door de verpleging, zeker in Nederland, in ere wordt ge houden als een nationale dag van bezinning. Een verpleegster uit Etten-I.eur schreef voor Vrouw en Mode haar eigen be spiegeling voor deze bijzondere Sag. Op 12 mei wordt de geboorte herdacht van Florence Nightingale, beter bekend als „De dame met de lamp". Door haar werk op de Krim tussen de oorlogsslachtoffer heeft ze een grote vermaardheid gekregen. Deze Florence doch ter van rijke vooraanstaande ou ders wordt vaak gezien, als een engel in mensengedaante. Toch was ze ook maar een gewoon meisje dat in de belangstelling kwam als voorvechtster van een beroep, dat tegenwoordig overal opgang vindt: de verpleging. Ons beroep wordt zo vaak en dikwijls ten onrechte afgeschilderd een „idealistische roeping". Niets is minder waar! Men moet voor dit werk wel voelen en een sociaal bewogen inslag hebben maar tegelijkertijd moet men nuchter zijn en een realistische kijk op het gewone leven heb ben. Het zwaar belaste woord roeping is al jaren verouderd. Jonge men sen worden dikwijls gelokt door advertenties in de kranten die een te groot beroep op hen doen en waardoor ze omdat ze het werk niet kennen vaak diep worden te leurgesteld in hun ideaalbeeld dat door zo'n advertentie is opgeroe pen. Van de andere kant, ziet de maatschappij nog maar al te graag een supermens als verpleger of verpleegster. Er wordt dikwijls vergeten dat wij ook maar gewone mensen zijn met al onze tekortko mingen en gebreken. Ook wij zijn geen engelen, maar we kunnen wel ons uiterste best doen o<m onze patiënten in hun nood bij te staan. tegenslag en teleurstelling kunnen verwerken. Ondanks alles zal hij toch een grote voldoening onder gaan wanneer hij zich zelf ten volle aan dit werk kan geven, niet een klein deel maar zijn gehele persoon. De nood van de mede mens die ook geestelijk kan zijn wordt moeilijker aanvaard. Dit zijn de patiënten in de psychiatri sche inrichting. De maatschappij heeft een vooroordeel en discrimi neert, de patiënt ondergaat dit als minderwaardig en krijgt een stem pel opgeplakt. Toch zijn ook zij allemaal mensen. De verplegende krijgt hier meer moeilijkheden te verwerken. Dikwijls is er geen sprake van waardering of zelfs maar van een beetje dankbaar heid. De teleurstellingen zijn heviger, de tegenslagen pijnlijker maar de voldoening des te groter wanneer er weer een gezond mens naar zijn omgeving terug kan. Als verple gende wordt dit werk inten ser beleefd omdat je niet de auto riteit bent, zoals in het gewone ziekenhuis maar omdat men hier naast de patiënt stoat. Hier leer je respect te hebben voor het ver schijnsel mens in al zijn facetten en op welke manier zich dat dan ook uit. Het werk vereist een grote gees telijke weerstand en een flinke dosis morele moed om steeds weer opnieuw te beginnen wanneer de zaak is vastgelopen. Dit zijn 2 hoofdgroepen van de verpleging. Er is een schreeuwend tekort aan verplegend personeel. Dit wordt steeds groter door de vooruitgang van de medische we tenschap, waardoor er ook veel specialisaties in de verpleging ont staan. Het biedt meer mogelijkheden zowel voor de jongen als voor het meisje die dit beroep willen uitoe fenen. AI deze jonge mensen ko men hier terecht met hun diverse karakters en eigenschappen maar één ding hebben ze allemaal ge meen: zich dienstbaar stellen voor hun medemensen in nood niet al leen uit idealistische overwegingen maar vooral uit bereidheid tot hel pen op het lichamelijke en geeste lijke vlak. N.R. „De mensen willen altijd ergens anders heen dan waar ze zijn. Ze willen altijd uit de werkelijkheid wegvluchten", zegt Ken Lloyd Morgen. Een dubbele naam heeft hij. Maar hij komt dan ook uit Engeland en hij heeft dan ook een echte Engelse „pub" ontworpen voor de Nederlandse Hilton-hotels. De pub, (meer dan een café al leen!) is een van de attracties die Hilton biedt in een Brits festival dat tot en met 30 mei duurt, a'- thans in het Rotterdamse hotel aan de Coolsingel. In Amsterdam is het festival al achter de mg. Onder het toeziend oog van een wassen Hendrik VIII uit het mu seum van madame Tussaud's uit Londen, worden de gasten getrac- teerd op Engelse spijzen zoals Yorkshire-pudding, worstjes met Worcester sauce en varkensvlees uit Devonshire. Ze moeten er wel voor betalen, en veel ook. Maar dat kan je, als je in Hilton logeert. Maar wie er niet logeert kan altijd nog wei net een glas bier betalen dait verkocht wordt onder de naain „Ale" en derhalve te drinken is voor d>e verwende Nederlandse bierdrinker, en dat bovendien uit de Heineken Brouwerij komt. Maar een kniesoor die daarop let, wamt de sfeer in de pub is wel typisch Engels. De pub is ontwor pen in Tudorsrtdjl die erg veel weg heeft van het Duitse Fachwerk: een laag plafond en veel houten balken die vanwege de makkelijke verplaatsbaarheid van deze specia le pub van glasvezel zijn gemaakt. Maar dat merk je alleen als je er op slaat, en dat doen welopgevoede Hiltongasten niet. Die laten zich voortdurend door de schone schijn bedriegen. En waarom niet? Ook zij willen wel uit de werkelijkheid wegvluchten. ELS SMIT. Reacties op Vrouw en Mode zijn te allen tijde welkom. Het adres is Reigerstraat 16 in Breda. bezinning De nood van onze medemensen die lichamelijk kan zijn zoails bij de patiënten in het gewone zieken huis. Dit ziek zijn wordt door ie dereen aanvaard en begrepen. De verplegende ondervindt dankbaar heid en waardering maar moet ook Er zijn nogal wat mensen, die zich kritisch opstellen tegenover evenementen als moederdag en va derdag. Zij wijzen op het feit, dat de commercie zich meester heeft gemaakt van deze feesten; ze to nen aan, dat moederdag dan mis schien nog wel een feest is, dat enige waarde heeft, maar dat va derdag een uitvinding van de siga renmakers is geweest. En al die mensen hebben eigen lijk gelijk. Want laten we wel zijn, de kranten zijn zelden zo dik als aan de vooravond van moederdag en het wordt de weinig vermoe dende oonsuiment met de aller krachtigste middelen ingeprent, dat hevig aan zijn liefde voor de partner moet worden getwijfeld als hij niet op zijn minst voor enige honderden guldens aan ca deaus koopt. Straks gebeurt precies het omge keerde met vaderdag. Dan is de vader het arme schaap, dat een jaar lang zich krom werkt voor de huisgenoten, dat zelden daarvoor een specifieke waardering krijgt behalve dan op die ene dag, dat het vaderdag is. Nou ja, als man vraag je je dan toch af of dat allemaal wel nodig is. Inderdaad, het is waar, moeder dag en vaderdag zijn dankbaar door de reclamemakers aangepakt en daarmee lijkt een heleboel van de aantrekkelijkheid er van verlo ren te zijn gegaan. En tooh.... .Om de waarheid te zeggen zou ik het voor geen geld willen missen, dat moment, waarop de dioehtera 's morgens rond zeven uur de slaapkamer opkomen met hun zelfgeknipte en geplakte bloe men de zoetste wensen op rijm voor het allerliefste moeke, de stralende ogen can de verrassing voor de reeds gedekte ontbijttafel, de zelf gezette thee, de guirlande- stoel, de langzamerhand zeer uit puttende reeks attenties. Samen de viering vormend van moederdag. Commercieel? Jazeker, voor ons volwassenen. Maar godzijdank zijn kinderen, die nog maar een paar gulden te verteren hebben, nog niet ontdekt door de glamourboys van de reclame. HANS LUTZ Het wordt werkelijk te gek. De modes van tegenwoordig zijn te veeleisend. Je moet onmiddellijk een keus maken: of vóór de nieuwe mode kiezen en gelijk bekend staan als de Zelfbewuste Moderne Jonge Vrouw of nog even je toch al nog niet helemaal afgedragen kleren van vorig jaar blijven doordragen, maar dan wel gerekend worden tot de „behoudende leaste". En dat is nog niet eens het ergste: een paar hotpants of een zigeuner jurk kan er altijd wel af; nieuwe kleren heb je toch nodig. Maar de mode eist ook gelijk een geheel an dere aankleding van de rest van je lichaam, inclusief schoeisel en haar dracht. Alleen kort haar hoort b.v. bij hot-pants. Maar wie durft in deze tijd van snelle mode-wisselin gen het risico te nemen het zo zorg vuldig, jarenlang gekweekte lange haar af te knippen? En bovendien: iemand met lang haar wil ook wel eens hot pants dragen en iemand met kort wel eens een romantische zigeunerjurk. Helemaal fout. Wont in die combi natie mag het niet van de mode goden. De oplossing? Een pruik na tuurlijk. Met zekerheid kunnen we zeggen dat er al een speciale Hot Pants Pruik op de markt is: een kort kap sel met lange pijpekrullende bakke baarden. Hot Bird heet hij: heet vogeltje dus. Maar hoe heet die pruik ook mag zijn, in de reclame folder schrijft de fabriek dat de pruik onbrandbaar is. Een hele ge ruststelling. E. S. De romantiek keert terug in de woning. In de vorm van bonte scbemerlaimpkappen, pluche meu bels, kastjes uit grootmoeders tijd en in de vorm van allerlei snuiste rijen. Zoals b.v. schellekoorden. Niet zomaar ordinaire schellekoor den: die gevlochte koorden met een kwast eraan, nee vooral schel lekoorden uit de biedermeiertijd hebben de voorkeur. Omstreeks 1820 (in de Biedenmijertijd) wer den de interieurs van de huizen knusser. (Het Duitse wooaxi bieder betekent burgerlijk). In die tijd werd er hevig geborduurd (zoals b.v. blijkt in de Camera Obscura van HÜdebrand). Bij de intrede van de electriciteit verdween het seheliekoord uit de huiskamers: een simpele druk op de knop was toen voldoende om bedienden te laten verschijnen. Bedienden zijn er nauwelijks meer, maar wel proberen wij, mensen van die harde twintigste eeuwse maatschappij, het ons bin nenshuis steeds gezelliger te ma ken. Bij uitgeverij G.J.A. Ruys n.v. in Amsterdam is een boekje ver schenen met de titel „Scheltekoor- den in Meur". Hierin staan drie verschillende sohellekoorden be schreven: provinciesteden, kastelen en Friese steden. Een greep uit de inhoud: de Martinitoren in Gronin gen, kasteel Bouvigne in Breda en de waterpoort in Sneek. Het boek je is geschreven door An Roth en kost f 9,90. Met het mooie weer verschijnen er meer en meer hot-pants in de straten (natuurlijk), maar ook zon nebrillen; ronde vierkante, met paarse, groene, blauwe glazen, van zilver goud, double of plastic. Vooral de laatste jaren is de zon nebril een onontbeerlijk bestand deel van de mode geworden. Typisch westers en typisch 20ste eeuws? Vergeet het maar! De eerste bekende zonnebrildra ger was de Romeinse keizer Nero, die omstreeks het begin van onze jaartelling regeerde. Volgens de le gende beschermde hij zijn ogen tegen de felle Romeinse zon met een reusachtige smaragd. Eskimo's beschermden hun ogen in de Noordpoolsneeuw met uit heen ge sneden oogschilden. En van de En gelse koning Hendrik de Achtste is het hekend dat hij vaak en zon nebril droeg. Maar de eerste echte zonnebrillen werden in Amerika vervaardigd, halverwege de negen tiende eeuw. Pas begin 20ste eeuw werden ze echt populair, toen de auto ten tonele verscheen. eindredactie els smit Roer 125 g boter zacht met 3 fijngewreven ansjovisfilets, een zeer fijngehakt sjalotje, 2 uitge knepen teentjes knoflook, peterse. lie en een paar druppels cognac. Laat de boter iets opstijven en strijk er wat van in elk huisje, Doe de escargots er in en strijk vervolgens de huisjes met de krui denboter dicht. Strooi hierop iets paneermeel en leg de slakken in de holletjes van de slakkenpan. Sprenkel er iets witte wijn over en laat de slakken in ongeveer 8 minuten in de voorverwarmde oven heet worden. AMSTERDAM (ANP). Na een sociaal-psychologisch onderzoek bij 42 vrouwen, die een abortus hebben ondergaan, is vastgesteld dat slechts weinigen (10%) achteraf spijt of schuld voelden. Driekwart van de groep zou in dezelfde situatie voor abortus kiezen. Veel vrouwen ver toonden geen ernstige lichamelijke reacties. Zij waren niet ziek en gin gen de volgende dag weer gewoon aan het werk. Ook is gebleken, dat geen enkele vrouw haar vriendinnen zou afraden onder bepaalde omstan digheden een zwangerschap te onder breken. Deze 42 geënquêteerde vrouwen maakten deel uit van een veel gro tere groep, bestaande uit 460 vrou wen, die van september 1968 tot fe bruari 1970 door een Amsterdams team (arts, psychiater, vrouwenarts) poliklinisch waren geaborteerd. Twee sociaal-psychologen verbonden aan het „Nederlands instituut voor soci aal seksuologisch onderzoek" hebben nagegaan hoe ongewenste zwanger schappen ontstaan, hoe ze te voorko men zijn en welke processen zich af spelen bij vrouwen, die een onge wenste zwangerschap laten afbreken. Het grootste deel van de onder zoeksgroep bleek niet of in zeer ge ringe mate door de ouders te zijn voorgelicht. Vroeger thuis was seksu aliteit iets waarover niet gesproken werd. In bijna de helft van de ge vallen is door de vrouwen uit het on derzoek niets gedaan om tijdens de eerste coïtus zwangerschappen te voorkomen. De andere helft gebruik te onbetrouwbare methoden, zoals coïtus interruptus en periodieke ont houding. Geen enkele vrouw gebruik te een betrouwbaar voorbehoedsmid del, zoals de pil, de ring of het spi raaltje. Gezien deze ervaringen moe ten zeer vele vrouwen bjj een eerste coïtus risico's hebben gelopen zwan ger te worden, hetgeen mede samen hangt met de geringe kennis omtrent de anticonceptie. Onderzoekers me nen daarom ook, dat vele vrouwen evenals bij hun eerste coïtus, kans hebben om zwanger te worden. De cijfers over onbedoelde en ongewens te zwangerschappen verbazen hen dan ook niet. Als mogelijke oorzaak van het slechte anti-conceptiegebruik zagen de onderzoekers de onbereikbaarheid van betrouwbare voorbehoedsmidde len en de geringe kennis. Voor de pil, het spiraaltje of een ring moet de vrouw naar een arts of een consulta tiebureau van de Rutger-stichting. Een aantal vrouwen durft niet naar de dokter of kende de consultatie bureaus niet. Voorts heeft een aantal vrouwen geen behoefte aan betrouw- bare middelen, omdat het „toch al tijd goed ging". Onderzoekers hebben een aantal maatregelen voorgesteld om meisjes en vrouwen meer kemÜ3 bij te bren gen ter voorkoming van ongewenste zwangerschappen. LONDEN (AP). Dit een door de Britse regering geopenbaard rapport blijkt dat 16 procent van de schepen die door het Nauw van Calais varen zich niet stoort aan de aanbevolen veiligheidsroutes. Sinds 1967 hebben zich in deze fles- sehals 40 aanvaringen voorgedaan waarbq 109 schepen betrokken wa ren. Het betrof hier 13 Liberiaanse, tien Britse, tien Westduitse, acht Neder landse, zeven Noorse, vijf Franse schepen en schepen uit Denemarken, België, Spanje, Polen, Italië, Grieken land, Bulgarije, Cyprus, Panama, In- dië, Nicaragua, Marokko, en Peru. Zeventien bij de ongelukken be trokken schepen bevonden zich ten tijde van de aanvaring in Mn ver keerde vaargeul. MOSKOU (RTR-AFP-TASS Ongebruikelijk smel heeft het Russische persbureau Tass mel ding gemaakt van een nieuw pro ces in Leningrad tegen negen Russische joden. „Dit het voorlo pig onderzoek is gebleken dat acht van de negen verdachten medeplichtigen zijn van Mark Dymsjits, Eduard Koesnetsov en andere misdadigers die in decem ber vorig jaar in Leningrad zijn veroordeeld wegens een poging tot gewelddadige kaping van een Russisch passagiersvliegtuig", al dus Tass. De negen personen zijn beschul digd van activiteiten tegen de Russische staat. Het persbureau meldde echter niet op grond van welke artikelen van het wetboek van strafrecht de negen worden vervolgd, zodat niet duidelijk is of tegen hen de doodstraf kan worden geëist. Over het eerste proces in Le ningrad tegen de elf ..vliegtuig- kapers" berichtte Tass pas de dag voor het vonnis, hoewel het proces toen al dagen aan de gang was. Twee van de verdaohten zijn toen ter dood veroordeeld, maar het vonnis is dn hoger be roep gewijzigd in 15 jaar dwang arbeid. Volgens Tass hebben twee van de negen verdachten die nu te recht staan actief deelgenomen aan het complot voor de vlieg tuigkaping. De 38-jarige Gilya Butman zou geld hebben verstrekt aan Mark Dymsjits en vluchten hebben gemaakt met passagiersvliegtuigen om te be studeren hoe men de cabine van de piloot kan binnendringen. Ook had hij deelgenomen aan het op stellen van het plan voor de „bandietenaanval", die mislukte toen de 12 vliegtuigkapers, me rendeels joden, werden aange houden op het vliegveld Smolny bij Leningrad. Ook de 33-jarige Mikhail Korenblit speelde volgens Tass een hoofdrol in het com plot. De negen verdaohten werkten voor hun arrestatie als technisch en wetenschappelijk personeel in fabrieken en instellingen in Le ningrad. Twee van hen zijn arts, aldus Tass. Allen worden be schuldigd van het opstellen en verspreiden van materiaal dat het maatschappelijk en staatssysteem van de Sovjet-Unie belastert en het smokkelen van lasterlijke in formaties naar het buitenland door middel van buitenlanders die de Sovjet-Unie bezochten als toerist in het kader van culturele uitwisselingen en dergelijke, al dus Tass. De verdachten zouden voor de ze vijandige daden aanzienlijke bedragen uit het buitenland heb ben ontvangen. In het bijzonder noemt Tass de Britse firma Di nerman and Co, die kostbare pakketjes zou hebben gestuurd. (Van onze correspondent) WASHINGTON. De Amerikaan^ se Marcel van Dam, Ralph Nader, heeft als ombudsman van het Ameri kaanse volk de auto-industrie in zijn land van „misdadige oplichting" be schuldigd. Nader was ervan overtuigd dat de Amerikaanse autofabrikanten hun automodellen tegenwoordig spe ciaal ontwerpen met het doel om bij de geringste ongelukken van kapitale schaden verzekerd te zijn. De beroe ring die deze beschuldiging in de Amerikaanse senaat teweeggebracht, kent zijn weerga sinds lang niet. Nader, die door de senaat over zijn uitlatingen gehoord werd, wist het verschillende malen tot hooglopende ruzie met enige senatoren te brengen. Zo viel de republikein Stevens van Alaska tegen Nader uit: „U kijkt al leen naar de dingen die slecht zijn in een volk en niet naar de dingen die erg goed gaan." Vervolgens wierp Stevens de kruisridder voor de Ame rikaanse consument voor de voeten, dat hij het vertrouwen in het Ameri kaanse bedrijfsleven schade aandeed. Met een tikje lichtgelovigheid in zijn stem gaf Nader Stevens daarop te verstaan: ,,Maax geeft u dan het ver trouwen aan een oplichter omdat hij 99 pet. van zijn tijd niet oplicht. Wat is dat Voor onzin." Copyright THE GUARDIAN—DE STEM BRANDT (Van onze redactie buitenland) Het Duitse besluit om de koers waarde van de mark vrij te laten ondanks de hevige tegenstand van Frankrijk en andere EEG-landen, was waarschijnlijk de eerste keer dat een Westduitse regering zich zo zelfzuchtig heeft opgesteld. In de Bondsrepubliek heeft het besluit een zekere tevredenheid ver oorzaakt, zelfs bij de oppositie. Al gemeen heerst de houding van „tenslotte zijn wij zelf ook nog eens mans genoeg". Een krant schreef dat Europa op nieuw met een zekere mate van Duits nationalisme te maken had. De dollarcrisis heeft Duitslands buren in het bijzonder Frankrijk, er aan herinnerd dat Duitsland de be langrijkste industriële macht van Europa is. „Die Welt" schreef eer gisteren, dat de economische reus die door bondskanselier Brandt eens schertsend aangeduid werd als een politieke dwerg, nu ook in politieke termen van zich heeft doen spreken. Frankrijk was aanvankelijk geboeid, daarna verblind en tenslotte veront rust door Bonns Oostpolitiek. Nu ziet het zich geconfronteerd met een doelgerichte Westpolitiek. Frank rijk voelt dat daarmee haar onmid dellijke belangen op het spel komen te staan. Duitse ambtenaren die uit Brussel terugkwamen, waren ervan over tuigd, dat het wantrouwen jegens Bonn aan het toenemen is. Sommi gen van hen gaven zelfs te kennen dat zij in Brussel „een vrees voor Duitsland" ontmoet hadden. Ook de plotselinge versoepelde Franse hou ding ten aanzien van een toetreden van Engeland tot de Europese ge meenschap zou zich uit die vrees laten verklaren. Met Engeland als bondgenoot zal Frankrijk erin kun nen slagen, in de gemeenschap een soort anti-Duitsland-coalitie te vor men. Het idee om ditmaal het Duitse belang de onmiddellijke voorrang te geven was van Brandt zelf afkom stig, die verklaarde er geen brood meer in te zien om altijd „de aardi ge jongen" te blijven uithangen. In zijn toespraak na vrijlating van de mark spreidde Brandt het beeld ten toon van een werkelijk onafhan kelijke staat met zelfvertrouwen. De conservatieve Springer-pers, die het nooit goed met Brandt heeft kunnen vinden reageerde ongewoon sympa thiek op Brandts standpunten. „Die Welt" vond dat de stevige onderhan delingen van minister van Economi sche Zaken Schiller in Brussel „de Duitse geest" weerspiegelden. DE Duitsers hadden tijdens de jongste onderhandelingen in Brussel ook een duidelijke krijgslustigheid over zich. Hun hartgrondige me ningsverschillen met de Fransen werden nog onbuigzamer gemaakt door de hooghartige wijze waarop Frankrijks minister van financiën Giscard d'Estaing de vergadering voorzat. Een lid van de Duitse delegatie verklaarde na afloop dat de sfeer hem herinnerde aan die tijdens de onderhandelingen tussen Duitsland en de bèzettingsmachten vlak na de oorlog. D'Estaing zou een „afbrekende" houding ingenomen hebben. De Duitsers zouden door hem op dezelf de wijze zijn aangepaktals de Britten tijdens hun jarenlange on derhandelingen voor een toetre den. De eerste reactie uit de VS op de feitelijke opwaardering van de D- mark is een oproep van de democra tische senator Mansfield om grote aantallen Amerikaanse troepen uit Europa terug te trekken. D'ESTAIGN

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 9