VERPLEGING BEZINT ZICH
OP HAAR EIGEN VAK
WEINIG VROUWEN
SPIJT VAN ABORTUS
Zonnebrillenniets
nieuws onder de zon
DAG-MOEDER-DAG
Escargots a la
bourguignonne
„ZONMGVMRMS"
IN HET
NAUW VAN CALAIS
In Leningrad
weer proces
tegen joden
VOGELTJE
OP HET
HOOFD
Boekbespreking
peilingen
IN VS AU
INDUSlRIE
BESCHULDIGD
BRANDT HEEFT
ER GENOEG
VAN DE
AARDIGE
JONGEN TE
BLIJVEN SPELEN
vrouw
mode
BRITSE WEEK
IN HILTON VAN
ROTTERDAM
REACTIES
Geestelijke nood
Misdadige oplichting'
DONDERDAG 13 MEI 1971
Op 12 mei was het 151 jaar
geleden dat Florence Nightingale
werd geboren. Wie ze was en
wat ze betekend heeft, kunt u
in bijgaand artikel lezen.
Zeker is wel dat haar geboor
tedag door de verpleging, zeker
in Nederland, in ere wordt ge
houden als een nationale dag
van bezinning. Een verpleegster
uit Etten-I.eur schreef voor
Vrouw en Mode haar eigen be
spiegeling voor deze bijzondere
Sag.
Op 12 mei wordt de geboorte
herdacht van Florence Nightingale,
beter bekend als „De dame met de
lamp". Door haar werk op de
Krim tussen de oorlogsslachtoffer
heeft ze een grote vermaardheid
gekregen. Deze Florence doch
ter van rijke vooraanstaande ou
ders wordt vaak gezien, als een
engel in mensengedaante. Toch
was ze ook maar een gewoon
meisje dat in de belangstelling
kwam als voorvechtster van een
beroep, dat tegenwoordig overal
opgang vindt: de verpleging.
Ons beroep wordt zo vaak en
dikwijls ten onrechte afgeschilderd
een „idealistische roeping".
Niets is minder waar! Men moet
voor dit werk wel voelen en een
sociaal bewogen inslag hebben
maar tegelijkertijd moet men
nuchter zijn en een realistische
kijk op het gewone leven heb
ben.
Het zwaar belaste woord roeping
is al jaren verouderd. Jonge men
sen worden dikwijls gelokt door
advertenties in de kranten die een
te groot beroep op hen doen en
waardoor ze omdat ze het werk
niet kennen vaak diep worden te
leurgesteld in hun ideaalbeeld dat
door zo'n advertentie is opgeroe
pen.
Van de andere kant, ziet de
maatschappij nog maar al te graag
een supermens als verpleger of
verpleegster. Er wordt dikwijls
vergeten dat wij ook maar gewone
mensen zijn met al onze tekortko
mingen en gebreken. Ook wij zijn
geen engelen, maar we kunnen
wel ons uiterste best doen o<m onze
patiënten in hun nood bij te
staan.
tegenslag en teleurstelling kunnen
verwerken. Ondanks alles zal hij
toch een grote voldoening onder
gaan wanneer hij zich zelf ten
volle aan dit werk kan geven, niet
een klein deel maar zijn gehele
persoon. De nood van de mede
mens die ook geestelijk kan zijn
wordt moeilijker aanvaard. Dit
zijn de patiënten in de psychiatri
sche inrichting. De maatschappij
heeft een vooroordeel en discrimi
neert, de patiënt ondergaat dit als
minderwaardig en krijgt een stem
pel opgeplakt. Toch zijn ook zij
allemaal mensen. De verplegende
krijgt hier meer moeilijkheden te
verwerken. Dikwijls is er geen
sprake van waardering of zelfs
maar van een beetje dankbaar
heid.
De teleurstellingen zijn heviger,
de tegenslagen pijnlijker maar de
voldoening des te groter wanneer
er weer een gezond mens naar zijn
omgeving terug kan. Als verple
gende wordt dit werk inten
ser beleefd omdat je niet de auto
riteit bent, zoals in het gewone
ziekenhuis maar omdat men hier
naast de patiënt stoat. Hier leer je
respect te hebben voor het ver
schijnsel mens in al zijn facetten
en op welke manier zich dat dan
ook uit.
Het werk vereist een grote gees
telijke weerstand en een flinke
dosis morele moed om steeds weer
opnieuw te beginnen wanneer de
zaak is vastgelopen.
Dit zijn 2 hoofdgroepen van de
verpleging. Er is een schreeuwend
tekort aan verplegend personeel.
Dit wordt steeds groter door de
vooruitgang van de medische we
tenschap, waardoor er ook veel
specialisaties in de verpleging ont
staan.
Het biedt meer mogelijkheden
zowel voor de jongen als voor het
meisje die dit beroep willen uitoe
fenen. AI deze jonge mensen ko
men hier terecht met hun diverse
karakters en eigenschappen maar
één ding hebben ze allemaal ge
meen: zich dienstbaar stellen voor
hun medemensen in nood niet al
leen uit idealistische overwegingen
maar vooral uit bereidheid tot hel
pen op het lichamelijke en geeste
lijke vlak.
N.R.
„De mensen willen altijd ergens
anders heen dan waar ze zijn. Ze
willen altijd uit de werkelijkheid
wegvluchten", zegt Ken Lloyd
Morgen. Een dubbele naam heeft
hij. Maar hij komt dan ook uit
Engeland en hij heeft dan ook een
echte Engelse „pub" ontworpen
voor de Nederlandse Hilton-hotels.
De pub, (meer dan een café al
leen!) is een van de attracties die
Hilton biedt in een Brits festival
dat tot en met 30 mei duurt, a'-
thans in het Rotterdamse hotel aan
de Coolsingel. In Amsterdam is het
festival al achter de mg.
Onder het toeziend oog van een
wassen Hendrik VIII uit het mu
seum van madame Tussaud's uit
Londen, worden de gasten getrac-
teerd op Engelse spijzen zoals
Yorkshire-pudding, worstjes met
Worcester sauce en varkensvlees
uit Devonshire. Ze moeten er wel
voor betalen, en veel ook. Maar
dat kan je, als je in Hilton logeert.
Maar wie er niet logeert kan altijd
nog wei net een glas bier betalen
dait verkocht wordt onder de naain
„Ale" en derhalve te drinken is
voor d>e verwende Nederlandse
bierdrinker, en dat bovendien uit
de Heineken Brouwerij komt.
Maar een kniesoor die daarop let,
wamt de sfeer in de pub is wel
typisch Engels. De pub is ontwor
pen in Tudorsrtdjl die erg veel weg
heeft van het Duitse Fachwerk:
een laag plafond en veel houten
balken die vanwege de makkelijke
verplaatsbaarheid van deze specia
le pub van glasvezel zijn gemaakt.
Maar dat merk je alleen als je er
op slaat, en dat doen welopgevoede
Hiltongasten niet. Die laten zich
voortdurend door de schone schijn
bedriegen. En waarom niet? Ook
zij willen wel uit de werkelijkheid
wegvluchten.
ELS SMIT.
Reacties op Vrouw en Mode zijn
te allen tijde welkom. Het adres is
Reigerstraat 16 in Breda.
bezinning
De nood van onze medemensen
die lichamelijk kan zijn zoails bij
de patiënten in het gewone zieken
huis. Dit ziek zijn wordt door ie
dereen aanvaard en begrepen. De
verplegende ondervindt dankbaar
heid en waardering maar moet ook
Er zijn nogal wat mensen, die
zich kritisch opstellen tegenover
evenementen als moederdag en va
derdag. Zij wijzen op het feit, dat
de commercie zich meester heeft
gemaakt van deze feesten; ze to
nen aan, dat moederdag dan mis
schien nog wel een feest is, dat
enige waarde heeft, maar dat va
derdag een uitvinding van de siga
renmakers is geweest.
En al die mensen hebben eigen
lijk gelijk. Want laten we wel zijn,
de kranten zijn zelden zo dik als
aan de vooravond van moederdag
en het wordt de weinig vermoe
dende oonsuiment met de aller
krachtigste middelen ingeprent,
dat hevig aan zijn liefde voor de
partner moet worden getwijfeld
als hij niet op zijn minst voor
enige honderden guldens aan ca
deaus koopt.
Straks gebeurt precies het omge
keerde met vaderdag.
Dan is de vader het arme
schaap, dat een jaar lang zich
krom werkt voor de huisgenoten,
dat zelden daarvoor een specifieke
waardering krijgt behalve dan op
die ene dag, dat het vaderdag is.
Nou ja, als man vraag je je dan
toch af of dat allemaal wel nodig
is. Inderdaad, het is waar, moeder
dag en vaderdag zijn dankbaar
door de reclamemakers aangepakt
en daarmee lijkt een heleboel van
de aantrekkelijkheid er van verlo
ren te zijn gegaan.
En tooh.... .Om de waarheid te
zeggen zou ik het voor geen geld
willen missen, dat moment, waarop
de dioehtera 's morgens rond zeven
uur de slaapkamer opkomen met
hun zelfgeknipte en geplakte bloe
men de zoetste wensen op rijm
voor het allerliefste moeke, de
stralende ogen can de verrassing
voor de reeds gedekte ontbijttafel,
de zelf gezette thee, de guirlande-
stoel, de langzamerhand zeer uit
puttende reeks attenties. Samen de
viering vormend van moederdag.
Commercieel? Jazeker, voor ons
volwassenen. Maar godzijdank zijn
kinderen, die nog maar een paar
gulden te verteren hebben, nog
niet ontdekt door de glamourboys
van de reclame.
HANS LUTZ
Het wordt werkelijk te gek. De
modes van tegenwoordig zijn te
veeleisend. Je moet onmiddellijk
een keus maken: of vóór de nieuwe
mode kiezen en gelijk bekend staan
als de Zelfbewuste Moderne Jonge
Vrouw of nog even je toch al nog
niet helemaal afgedragen kleren
van vorig jaar blijven doordragen,
maar dan wel gerekend worden tot
de „behoudende leaste".
En dat is nog niet eens het ergste:
een paar hotpants of een zigeuner
jurk kan er altijd wel af; nieuwe
kleren heb je toch nodig. Maar de
mode eist ook gelijk een geheel an
dere aankleding van de rest van je
lichaam, inclusief schoeisel en haar
dracht. Alleen kort haar hoort b.v.
bij hot-pants. Maar wie durft in
deze tijd van snelle mode-wisselin
gen het risico te nemen het zo zorg
vuldig, jarenlang gekweekte lange
haar af te knippen?
En bovendien: iemand met lang
haar wil ook wel eens hot pants
dragen en iemand met kort wel
eens een romantische zigeunerjurk.
Helemaal fout. Wont in die combi
natie mag het niet van de mode
goden. De oplossing? Een pruik na
tuurlijk.
Met zekerheid kunnen we zeggen
dat er al een speciale Hot Pants
Pruik op de markt is: een kort kap
sel met lange pijpekrullende bakke
baarden. Hot Bird heet hij: heet
vogeltje dus. Maar hoe heet die
pruik ook mag zijn, in de reclame
folder schrijft de fabriek dat de
pruik onbrandbaar is. Een hele ge
ruststelling.
E. S.
De romantiek keert terug in de
woning. In de vorm van bonte
scbemerlaimpkappen, pluche meu
bels, kastjes uit grootmoeders tijd
en in de vorm van allerlei snuiste
rijen. Zoals b.v. schellekoorden.
Niet zomaar ordinaire schellekoor
den: die gevlochte koorden met
een kwast eraan, nee vooral schel
lekoorden uit de biedermeiertijd
hebben de voorkeur. Omstreeks
1820 (in de Biedenmijertijd) wer
den de interieurs van de huizen
knusser. (Het Duitse wooaxi bieder
betekent burgerlijk). In die tijd
werd er hevig geborduurd (zoals
b.v. blijkt in de Camera Obscura
van HÜdebrand). Bij de intrede
van de electriciteit verdween het
seheliekoord uit de huiskamers:
een simpele druk op de knop was
toen voldoende om bedienden te
laten verschijnen.
Bedienden zijn er nauwelijks
meer, maar wel proberen wij,
mensen van die harde twintigste
eeuwse maatschappij, het ons bin
nenshuis steeds gezelliger te ma
ken.
Bij uitgeverij G.J.A. Ruys n.v.
in Amsterdam is een boekje ver
schenen met de titel „Scheltekoor-
den in Meur". Hierin staan drie
verschillende sohellekoorden be
schreven: provinciesteden, kastelen
en Friese steden. Een greep uit de
inhoud: de Martinitoren in Gronin
gen, kasteel Bouvigne in Breda en
de waterpoort in Sneek. Het boek
je is geschreven door An Roth en
kost f 9,90.
Met het mooie weer verschijnen
er meer en meer hot-pants in de
straten (natuurlijk), maar ook zon
nebrillen; ronde vierkante, met
paarse, groene, blauwe glazen, van
zilver goud, double of plastic.
Vooral de laatste jaren is de zon
nebril een onontbeerlijk bestand
deel van de mode geworden.
Typisch westers en typisch 20ste
eeuws? Vergeet het maar!
De eerste bekende zonnebrildra
ger was de Romeinse keizer Nero,
die omstreeks het begin van onze
jaartelling regeerde. Volgens de le
gende beschermde hij zijn ogen
tegen de felle Romeinse zon met
een reusachtige smaragd. Eskimo's
beschermden hun ogen in de
Noordpoolsneeuw met uit heen ge
sneden oogschilden. En van de En
gelse koning Hendrik de Achtste is
het hekend dat hij vaak en zon
nebril droeg. Maar de eerste echte
zonnebrillen werden in Amerika
vervaardigd, halverwege de negen
tiende eeuw. Pas begin 20ste eeuw
werden ze echt populair, toen de
auto ten tonele verscheen.
eindredactie
els smit
Roer 125 g boter zacht met 3
fijngewreven ansjovisfilets, een
zeer fijngehakt sjalotje, 2 uitge
knepen teentjes knoflook, peterse.
lie en een paar druppels cognac.
Laat de boter iets opstijven en
strijk er wat van in elk huisje,
Doe de escargots er in en strijk
vervolgens de huisjes met de krui
denboter dicht. Strooi hierop iets
paneermeel en leg de slakken in
de holletjes van de slakkenpan.
Sprenkel er iets witte wijn over
en laat de slakken in ongeveer 8
minuten in de voorverwarmde
oven heet worden.
AMSTERDAM (ANP). Na een
sociaal-psychologisch onderzoek bij
42 vrouwen, die een abortus hebben
ondergaan, is vastgesteld dat slechts
weinigen (10%) achteraf spijt of
schuld voelden. Driekwart van de
groep zou in dezelfde situatie voor
abortus kiezen. Veel vrouwen ver
toonden geen ernstige lichamelijke
reacties. Zij waren niet ziek en gin
gen de volgende dag weer gewoon
aan het werk. Ook is gebleken, dat
geen enkele vrouw haar vriendinnen
zou afraden onder bepaalde omstan
digheden een zwangerschap te onder
breken.
Deze 42 geënquêteerde vrouwen
maakten deel uit van een veel gro
tere groep, bestaande uit 460 vrou
wen, die van september 1968 tot fe
bruari 1970 door een Amsterdams
team (arts, psychiater, vrouwenarts)
poliklinisch waren geaborteerd. Twee
sociaal-psychologen verbonden aan
het „Nederlands instituut voor soci
aal seksuologisch onderzoek" hebben
nagegaan hoe ongewenste zwanger
schappen ontstaan, hoe ze te voorko
men zijn en welke processen zich af
spelen bij vrouwen, die een onge
wenste zwangerschap laten afbreken.
Het grootste deel van de onder
zoeksgroep bleek niet of in zeer ge
ringe mate door de ouders te zijn
voorgelicht. Vroeger thuis was seksu
aliteit iets waarover niet gesproken
werd. In bijna de helft van de ge
vallen is door de vrouwen uit het on
derzoek niets gedaan om tijdens de
eerste coïtus zwangerschappen te
voorkomen. De andere helft gebruik
te onbetrouwbare methoden, zoals
coïtus interruptus en periodieke ont
houding. Geen enkele vrouw gebruik
te een betrouwbaar voorbehoedsmid
del, zoals de pil, de ring of het spi
raaltje. Gezien deze ervaringen moe
ten zeer vele vrouwen bjj een eerste
coïtus risico's hebben gelopen zwan
ger te worden, hetgeen mede samen
hangt met de geringe kennis omtrent
de anticonceptie. Onderzoekers me
nen daarom ook, dat vele vrouwen
evenals bij hun eerste coïtus, kans
hebben om zwanger te worden. De
cijfers over onbedoelde en ongewens
te zwangerschappen verbazen hen
dan ook niet.
Als mogelijke oorzaak van het
slechte anti-conceptiegebruik zagen
de onderzoekers de onbereikbaarheid
van betrouwbare voorbehoedsmidde
len en de geringe kennis. Voor de pil,
het spiraaltje of een ring moet de
vrouw naar een arts of een consulta
tiebureau van de Rutger-stichting.
Een aantal vrouwen durft niet naar
de dokter of kende de consultatie
bureaus niet. Voorts heeft een aantal
vrouwen geen behoefte aan betrouw-
bare middelen, omdat het „toch al
tijd goed ging".
Onderzoekers hebben een aantal
maatregelen voorgesteld om meisjes
en vrouwen meer kemÜ3 bij te bren
gen ter voorkoming van ongewenste
zwangerschappen.
LONDEN (AP). Dit een door de
Britse regering geopenbaard rapport
blijkt dat 16 procent van de schepen
die door het Nauw van Calais varen
zich niet stoort aan de aanbevolen
veiligheidsroutes.
Sinds 1967 hebben zich in deze fles-
sehals 40 aanvaringen voorgedaan
waarbq 109 schepen betrokken wa
ren.
Het betrof hier 13 Liberiaanse, tien
Britse, tien Westduitse, acht Neder
landse, zeven Noorse, vijf Franse
schepen en schepen uit Denemarken,
België, Spanje, Polen, Italië, Grieken
land, Bulgarije, Cyprus, Panama, In-
dië, Nicaragua, Marokko, en Peru.
Zeventien bij de ongelukken be
trokken schepen bevonden zich ten
tijde van de aanvaring in Mn ver
keerde vaargeul.
MOSKOU (RTR-AFP-TASS
Ongebruikelijk smel heeft het
Russische persbureau Tass mel
ding gemaakt van een nieuw pro
ces in Leningrad tegen negen
Russische joden. „Dit het voorlo
pig onderzoek is gebleken dat
acht van de negen verdachten
medeplichtigen zijn van Mark
Dymsjits, Eduard Koesnetsov en
andere misdadigers die in decem
ber vorig jaar in Leningrad zijn
veroordeeld wegens een poging
tot gewelddadige kaping van een
Russisch passagiersvliegtuig", al
dus Tass.
De negen personen zijn beschul
digd van activiteiten tegen de
Russische staat. Het persbureau
meldde echter niet op grond van
welke artikelen van het wetboek
van strafrecht de negen worden
vervolgd, zodat niet duidelijk is
of tegen hen de doodstraf kan
worden geëist.
Over het eerste proces in Le
ningrad tegen de elf ..vliegtuig-
kapers" berichtte Tass pas de
dag voor het vonnis, hoewel het
proces toen al dagen aan de gang
was. Twee van de verdaohten
zijn toen ter dood veroordeeld,
maar het vonnis is dn hoger be
roep gewijzigd in 15 jaar dwang
arbeid.
Volgens Tass hebben twee van
de negen verdachten die nu te
recht staan actief deelgenomen
aan het complot voor de vlieg
tuigkaping. De 38-jarige Gilya
Butman zou geld hebben
verstrekt aan Mark Dymsjits en
vluchten hebben gemaakt met
passagiersvliegtuigen om te be
studeren hoe men de cabine van
de piloot kan binnendringen. Ook
had hij deelgenomen aan het op
stellen van het plan voor de
„bandietenaanval", die mislukte
toen de 12 vliegtuigkapers, me
rendeels joden, werden aange
houden op het vliegveld Smolny
bij Leningrad. Ook de 33-jarige
Mikhail Korenblit speelde volgens
Tass een hoofdrol in het com
plot.
De negen verdaohten werkten
voor hun arrestatie als technisch
en wetenschappelijk personeel in
fabrieken en instellingen in Le
ningrad. Twee van hen zijn arts,
aldus Tass. Allen worden be
schuldigd van het opstellen en
verspreiden van materiaal dat het
maatschappelijk en staatssysteem
van de Sovjet-Unie belastert en
het smokkelen van lasterlijke in
formaties naar het buitenland
door middel van buitenlanders
die de Sovjet-Unie bezochten als
toerist in het kader van culturele
uitwisselingen en dergelijke, al
dus Tass.
De verdachten zouden voor de
ze vijandige daden aanzienlijke
bedragen uit het buitenland heb
ben ontvangen. In het bijzonder
noemt Tass de Britse firma Di
nerman and Co, die kostbare
pakketjes zou hebben gestuurd.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. De Amerikaan^
se Marcel van Dam, Ralph Nader,
heeft als ombudsman van het Ameri
kaanse volk de auto-industrie in zijn
land van „misdadige oplichting" be
schuldigd. Nader was ervan overtuigd
dat de Amerikaanse autofabrikanten
hun automodellen tegenwoordig spe
ciaal ontwerpen met het doel om bij
de geringste ongelukken van kapitale
schaden verzekerd te zijn. De beroe
ring die deze beschuldiging in de
Amerikaanse senaat teweeggebracht,
kent zijn weerga sinds lang niet.
Nader, die door de senaat over zijn
uitlatingen gehoord werd, wist het
verschillende malen tot hooglopende
ruzie met enige senatoren te brengen.
Zo viel de republikein Stevens van
Alaska tegen Nader uit: „U kijkt al
leen naar de dingen die slecht zijn in
een volk en niet naar de dingen die
erg goed gaan." Vervolgens wierp
Stevens de kruisridder voor de Ame
rikaanse consument voor de voeten,
dat hij het vertrouwen in het Ameri
kaanse bedrijfsleven schade aandeed.
Met een tikje lichtgelovigheid in zijn
stem gaf Nader Stevens daarop te
verstaan: ,,Maax geeft u dan het ver
trouwen aan een oplichter omdat hij
99 pet. van zijn tijd niet oplicht. Wat
is dat Voor onzin."
Copyright
THE GUARDIAN—DE STEM
BRANDT
(Van onze redactie buitenland)
Het Duitse besluit om de koers
waarde van de mark vrij te laten
ondanks de hevige tegenstand van
Frankrijk en andere EEG-landen,
was waarschijnlijk de eerste keer
dat een Westduitse regering zich zo
zelfzuchtig heeft opgesteld.
In de Bondsrepubliek heeft het
besluit een zekere tevredenheid ver
oorzaakt, zelfs bij de oppositie. Al
gemeen heerst de houding van
„tenslotte zijn wij zelf ook nog eens
mans genoeg".
Een krant schreef dat Europa op
nieuw met een zekere mate van
Duits nationalisme te maken had.
De dollarcrisis heeft Duitslands
buren in het bijzonder Frankrijk, er
aan herinnerd dat Duitsland de be
langrijkste industriële macht van
Europa is. „Die Welt" schreef eer
gisteren, dat de economische reus
die door bondskanselier Brandt eens
schertsend aangeduid werd als een
politieke dwerg, nu ook in politieke
termen van zich heeft doen spreken.
Frankrijk was aanvankelijk geboeid,
daarna verblind en tenslotte veront
rust door Bonns Oostpolitiek.
Nu ziet het zich geconfronteerd met
een doelgerichte Westpolitiek. Frank
rijk voelt dat daarmee haar onmid
dellijke belangen op het spel komen
te staan.
Duitse ambtenaren die uit Brussel
terugkwamen, waren ervan over
tuigd, dat het wantrouwen jegens
Bonn aan het toenemen is. Sommi
gen van hen gaven zelfs te kennen
dat zij in Brussel „een vrees voor
Duitsland" ontmoet hadden. Ook de
plotselinge versoepelde Franse hou
ding ten aanzien van een toetreden
van Engeland tot de Europese ge
meenschap zou zich uit die vrees
laten verklaren. Met Engeland als
bondgenoot zal Frankrijk erin kun
nen slagen, in de gemeenschap een
soort anti-Duitsland-coalitie te vor
men.
Het idee om ditmaal het Duitse
belang de onmiddellijke voorrang te
geven was van Brandt zelf afkom
stig, die verklaarde er geen brood
meer in te zien om altijd „de aardi
ge jongen" te blijven uithangen.
In zijn toespraak na vrijlating van
de mark spreidde Brandt het beeld
ten toon van een werkelijk onafhan
kelijke staat met zelfvertrouwen. De
conservatieve Springer-pers, die het
nooit goed met Brandt heeft kunnen
vinden reageerde ongewoon sympa
thiek op Brandts standpunten. „Die
Welt" vond dat de stevige onderhan
delingen van minister van Economi
sche Zaken Schiller in Brussel „de
Duitse geest" weerspiegelden.
DE Duitsers hadden tijdens de
jongste onderhandelingen in Brussel
ook een duidelijke krijgslustigheid
over zich. Hun hartgrondige me
ningsverschillen met de Fransen
werden nog onbuigzamer gemaakt
door de hooghartige wijze waarop
Frankrijks minister van financiën
Giscard d'Estaing de vergadering
voorzat.
Een lid van de Duitse delegatie
verklaarde na afloop dat de sfeer
hem herinnerde aan die tijdens de
onderhandelingen tussen Duitsland
en de bèzettingsmachten vlak na de
oorlog.
D'Estaing zou een „afbrekende"
houding ingenomen hebben. De
Duitsers zouden door hem op dezelf
de wijze zijn aangepaktals de
Britten tijdens hun jarenlange on
derhandelingen voor een toetre
den.
De eerste reactie uit de VS op de
feitelijke opwaardering van de D-
mark is een oproep van de democra
tische senator Mansfield om grote
aantallen Amerikaanse troepen uit
Europa terug te trekken.
D'ESTAIGN