We hebben op de pof geleefd Thomassen: drie wegen uit de impasse 55 59 55 49 l 59 |25 185 ?75 55 55 74 220 KOOP OOK MET OPEN OGEN! 20: PRIJS-SLAG PROF. DR. TH. STEYERS VREEST STIJGING VAN WERKLOOSHEID TOT 4 a 5 PROCENT PSI1S5LAGKLANTEN ZITTEN GDED.-MET GM9THANDELSPRIJS! prijs-slagklanten kopen met open ogen zij vergelijken prijs en kwaliteit en zien duidelijk de enorme voordelen van de massa verkoop in de prijsslag I 911 KNAKWORST 395 28 ic 449 Sean Lemass overleden Met minder dan f200.- een belang in miljoenenconcerns! r|il binnenland DRIE OORZAKEN MENTALITEIT LANGE ADEM INFLATIE Dutch Internationals Fund D.I.F. is daarom: goed om mee te beginnen en het beste om mee door te gaan. Samenwerking VERGELIJKT U MAAR!!! KARVAN CÉVITAM SIROOP KOFFIE MELK AARDBEIEN I SHERRY SARDINES THEEZAKJES SCHIJFJES PERZIKEN BOTERHAM KORRELS VOORDELIGE DIEPVRIES ARTIKELEN SPINAZIE VISSTICKS GOULASH SOEP I# SPEKKIES basterd"!.'^ SUIKER \f f WASMIDDEL SPERZIE BONEN. KUIKEN- POTEN CLUB BIER THEE- BISKWIE BABY VOEDING HONDENVOER VRIES VERS VLEES 2 HAM BURGERS ROSBIEF GEHAKT papier /oor uw pen Vergrijsd priesterbestand Bouwstaking II WOENSDAG 12 MEI 1971 (Van een onzer redacteuren) TILBURG De Nederlandse economie zit in de knoei. Wij leven sinds enige jaren boven onze stand. Allemaal: overheid, bedrijfsleven, en werknemers. Een voorbeeldVan mei 1970 tot nu, het afgelopen jaar dus, leende ons land maar liefst vijf miljard uit het buitenland. Dat wil zeggen: we hebben dood gemoedereerd op de pof ge leefd. Een onhoudbare situatie. Als de Amerikanen op dit mo ment orde op monetaire zaken zou den gaan stellen, en hun dollars terug zouden gaan kopen, krijgt de economie van Nederland een forse klap. Er zal dan conjuncturele werkloosheid ontstaan. Trouwens, ook als de dollars niet plotseling naar de V.S. gaan terugstromen, tiet het er voor de werkgelegen heid op wat langere termijn in Nederland niet zo best uit. Een flinke werkloosheid lijkt onvermij- [lelijk. Zo'n vier tot vijf procent van de werknemers zal er de dupe van worden. Dat zal dan een gevolg zijn van de manier waarop onze economie reilt en zeilt. Structurele werkloos heid dus. „Het wordt beslist geen crisis zoals in de jaren dertig, maar het zal wel een heel nare geschiedenis worden. Ik vind op het ogenblik de economische toe stand van ons land heel bedenke lijk. Ook al, omdat we eigenlijk best weten wat er onmiddellijk zou moeten gebeuren. Ma-ar dat is politiek niet te v-erkopen. We wil len de lasten van de noodzakelijke maatregelen niet zelf dragen, maar steeds op andere groepen afwente len. Dus gebeurt -er niets. Totdat, zoals prof. Zijlstra in zijn jaarver slag van de Nederlandse Bank zegt, de wal het schip gaat keren. Hij bedoelt: tot er vrij massaal werkloosheid gaat ontstaan. Dan komen er maatregelen. De politici kunnen er dan niet meer onderuit. Maar dat kan nog wel enige jaren 1 duren". Prof. Stev-ers wijst -er op dat er j sinds 1965 een investeringsgroei is geweest die te hoo-g is op-gelopen. I Er zijn, om het anders te zeggen, heel veel arbeidsplaatsen gescha pen. Er moesten buitenlandse ar beiders komen om een deel van die plaatsen te bezetten. De ar beidsmarkt was en is n-og steeds heel krap. De laatste maanden echter beginnen die investeringen terug te lopen. De oorzaken daar van zullen jaren blijven bestaan. „Ik zie er drie, die met elkaar verband houden". 1) Door de sterk gestegen lonen zijn de winsten gedaald. Het loon- aandeel in het nationale inkomen PROF. DR. TH. A. Stevers, doceert aan de Tilburgse Hoge school de leer der openbare fi nanciën. Hij is directeur van het Fiscaal Instituut en be stuurslid van het Economisch Instituut van deze hogeschool. Hij is een van de erkende Ne derlandse deskundigen op het gebied van de overheidsfinan ciën. In een vraaggesprek met een onzet rebacteuren geeft hij zijn wat pessimistische visie op de economische toestand waarin ons land op het ogenblik ver keert. PROF. DR. TH. STEVERS is hoger dan ooit tevoren in ons land. Invester-in-gen brengen daar door steeds minder op. 2) De ondernemingen zijn steeds meer verplicht vreemd kapitaal aan te trekken. Hun winsten wor den immers geringer. Ze kunnen niet alles meer uit eigen middelen investeren. Ook ons fiscale sys teem is da-ar wat schuldig aan. Maar daardoor worden hun vaste (rente)lasten steeds groter. De on dernemingen worden door deze gan-g van zaken veel kwetsbaar der. 3) Er is minder geld voor inves teringen beschikbaar, omdat de overheid zoveel nodig beeft. Ook, omdat de mensen steeds meer geld uitgaven (particuliere bestedin gen). Die hele situatie uit zich, onder andere, in een tekort op de beta- linsbalans, twee miljard gulden. Prof. Stevers acht de psychologi sche factoren die tot de naar een economische crisis drijvende over verhitting hebben geleid, niet ge ring. „Op het ogenblik gedragen over heid en beroepsbevolking zich an ders dan voor 1965. Na de oorlog stimuleerde de overheid sterke ex pansie in bepaalde sectoren. Het onderwijs bijvoorbeeld. Maar veel al vond ze daarvoor binnen het eigen budget compensatie. De oor logsschade-uitkering werd afge handeld, de rampschade (Zeeland) liep -af, de defensieuitgaven daal den van 20 procent naar 13 procent van de staatsuitgaven. Er was dus ruimte binnen de rijksbegroting zelf". Bovendien leefde de generatie van de dertiger jaren nog onder de angst voor nieuwe werkloosheid. Die generatie was bereid met wat minder genoegen te nemen. Er was minder druk op de overheid, aller lei zaken te doen. „Welnu, er komt zo langzamer hand een generatie aan bod die van die vooroorlogse crisis aan der- lijve niets heeft gevoeld. Haar le den zijn agressiever. Bovendien moet de overheid steeds meer uit geven. Onze wegen zijn barstens vol, ons milieu wordt steeds vuiler. Dait moet opgelost worden. Er is geld voor nodig. Maar binnen de rijksbegrotingen zit nauwelijks nog wat speelruimte". De mensen zijn gewend aan for se loonstijgingen. Twintig jaiar lang was er nauwelijks werkeloos heid. Prijzen stijgen, looneisen worden hoger. „Het lijkt mij heel moeilijk die aangewende mentali teit vrijwillig en op bas-is van het gezonde v-erstan-d terug te dringen. Ik zie dat namelijk allemaal in het licht van de sociologische tegen stelling tussen kpitaal en arbeid. De overheid moet meer geld heb ben, de werknemers willen meer geld verdienen, we geven geza menlijk meer uit dan we eigenlijk kunnen. De particuliere investerin gen gaan dan teruglopen. Er ko men minder arbeidsplaatsen bij. Werkloosheid is de uitkomst". Prof. Stevers zegt dat die ont wikkeling zal voortduren. „Er is dus iets mis met de structuur van onze maatschappij. Ma-ar het kan lang duren voor het publ. dat aan den lijve gaat voelen". Er is im mers nog steeds spanning op de arbeidsmarkt. Er werken in Ne derland nog tienduizenden buiten landers. De toevloed van nieuwe arbeidskrachten wordt minder, om dat we de leerplichtige leeftijd gaan verhogen. Ook omdat de be volkingsgroei vermindert. Dus de vermindering van het aantal ar beidsplaatsen zal zich nog niet on middellijk doen gevoelen. „Wat ik als econoom nu het liefst zou doen? De particuliere investeringen direct met een mil jard gulden terugdringen. Ze z'jn nu tien miljard, exclusief woning bouw en voorraadvorming, op een nationaal inkomen van zo'n hon derd miljard. Terugdraaien en dan weer gewoon laten meegroeien. Ik zou ook de overheidsbestedingen in bepaalde sectoren terug willen schroeven. Daaraan is niet te ont komen. Verder zou ik proberen de particul'ere consumptie te vermin deren. Maar ik weet niet hoe. We hebben er geen mogelijkheden voor. Dat kan eigenlijk alleen maar door een matiging van de looneisen. Nou, daaraan geloof ik niet. De vakbeweging kan dat niet doen. De politici menen dat zij liet ook niet kunnen doen. We zouden collectieve arbeidsovereenkomsten moeten afsluiten met een negatie ve Ioontrend. Niet te verkopen op dit moment! Toch zou dat voor de toekomst van onze welvaart bet beste zijn". De inflatie en de hoge marginale belastingtarieven verhogen de con sumptiedrang. Het is niet interes sant te sparen. Obli-gatiebezit, bij voorbeeld. levert vaak varlies op. „Een vicieuze cirkel", zegt prof. Stevers. „We zouden w-eer, evenal3 vlak na de oorlog, bereid moeten zijn hard te werken, de buikriem aan te ha-len. Ma-ar dat zijn we niet. Welnu, na 1945 waren we dat wel. We bouwden een pro-duktie- apparaat op, leefden sober en kre gen Marshall-hulp. Nu is die kans er niet. Dat maakt d-e situatie zo ernstig. De politici zien onze eco nomische moeilijkheden teveel als een gevolg van conjuncturele o-ver- besteding. Maar ze zijn veel fun damenteler. Ze zijn sterk structu reel. Door de valutacrisis kan con juncturele werkloosheid gaan op treden. Door de overbesteding op langere duur echter structurele werkloosheid". Hij buigt zich voorover. „Weet u, we weten allemaal best dat er iets aan de structuur van de maat schappij veranderd moet worden. Maar wat? Medebeslissingsrecht en w'nstdeling? Misschien helpen die ons op weg. Maar hoe we het ook wenden en keren, er komt ook daardoor niet meer geld voor be stedingen beschikbaar. We zouden nu de tering naar de nering moe ten zetten, om straks niet in, de narigheid te komen. Gelooft u dat dat politiek te verkopen is...?!" JAC. LEVIJ. (ADVERTENTIE) (Van een onzer verslaggevers) VLISSINGEN Burgemeester W- Thomassen van Rotterdam, die wag worden beschouwd als een van "c PvdA-mensen van hef eerste uur, z'et in het politieke labyrinth van Nederland anno 1971, minstens drie wegen die naar buiten voeren zon- Ser dat DS '70 daarbij als helpende Padvinder moet optreden. De ene •""gelijkheid is, dat de confessione- 'en met hun 74 zetels in het parle- went een minderheidsregering vor ken, die - gezien de te verwachten 'wlementaire steun van de Midden- 'Mds Partij, de SGP, en wellicht "°g anderen, de hamvraag zou kun- )m opwerpen: „Wie stemt ons weg?''. Een tweede mogelijkheid, door "k- Thomassen aangeduid als een wevet van onvermogen voor de de- wocratie, is de vorming van een ^ikenkabinet, of anders een herop- recten van het kabinet - De Jong. oor de PvdA ziet mr. Thomassen j e® regeringszetels klaarstaan als fractie van de PvdA zich samen wet de KVP en AR zou kunnen ffl-den in een zakenkabinet op een Progressieve formule, waarbij het Kernprogram Steenkamp waardevol- )a ,an<freikingen kan bieden. Een rS j „noodoplossing", zo karakte- iseerde burgemeester Thomassen "eze constructie. Ik alle door hem genoemde 'moge lijkheden om liet land weer een regering te geven, blijft DS '70 om de hoek van de deur wachten. „Het lijkt me leuk een lange neus tegen DS '70 te kunnen trekken", aldus mr. Thomassen. „Ik ben van mening dait deze par tij, met haiar socialistische komaf, zich niet gelukkig zal voelen als zij in een conservatief gezelschap zo-u (ADVERTENTIE) Een verstandige belegging! Ook u kunt door aankoop van aandelen Dutch Internationals Fund reeds met zo'n klein bedrag profiteren van de voortdurende groei van de grote internationale concerns: AKZO, Hoogovens, Koninklijke Olie, Philips en Unilever. De spreiding over deze vijf vermindert uw risico. Vraag nadere inlichtingen bij uw bank en bij commissionairs in effecten of rechtstreeks bij D.I.F., Postbus 853, Amsterdam. aanmonsteren. Overigens moet DS '70 zich eerst/ maar eens in een vierjarige parlementsperiode tegeno ver de kiezer waarmaken". Mr. Thomassen sprak gisteren in een vergadering van het Vrouwen contact in de PvdA van het gewest Zeeland over problemen in de bin nenlandse politiek- Uit de vergade ring kwamen vragen als: „Zou u voorstander zijn van een progressie ve volkspartij?". Mr. Thomassen meende: „In Europees kader maakt de Nederlandse politiek, door haar versnippering, de indruk van een rariteitenkabinet. Grotere partijfor- moties zouden, wat dit betreft, wel een verbetering zijn. Toch zo-u ik tegen een progressieve volkspartij zijn, als deze niet een duidelijk socialistisch programma zou voeren, 'overeenkomstig de intenties in de nationale socialistisch beweging, waarin zo'n partij volledig thuis zou moeten horen." Mr.Thomassen zei het n-og altijd te betreuren dat een KVP-progr-am- ma met een duidelijk Steenkamp- stempel voor de PvdA onaanvaard baar is gebleken. Hij vond de Steen kamp-visie een basis voor een beter soort samenwerking dan in die tijd dat KVP en PvdA samen in de regering zaten, aan den volke wem gedemonstreerd. fles normale prijs grote pot I WEENER POLKA'S normale prijs groot blik normale prijs 1/4 blik„GR0K0" op lichte siroop normale prijs grote fles .AMONTILLADO" normale prijs dubbel blik 30m.m. normale prijs GROOT FORMAAT LCHATHÉ" normale prijs |j(K] 1/4 blik op lichte siroop normale prijs Jè&] familie baal melk of puur normale prijs 450 gramspak normale prijs m panklare „ESKIMO" normale prijs \pg\ blik „UNOX" normale prijs grote zak 49 41 heerlijke normale .prijs \j^\ 500 gramsbaai normale prijs I kilobaai U..KWAK" normale prijs 300 gramspak dubbele normale prijs 500 gram op schaal normale prijs pils of oud bruin in de prijs-slag 3 pakken OVENVERSE potje „HEINZ" 11 MENU'S ritsblik „HONDO" weer zo'n voordelige partij OP SCHAAL 500 gram BOTERMALSE bij ons 500 gram HALF OM HALF per pak JAC. HERMANS N.V. DUBLIN (Reuter) Sean Le mass, premier van de Ierse repu bliek van 1959 tot 1967, is gisteren na een langdurige zieke in de leef tijd van 70 jaar overleden. Lamass heeft een grote roil ge speeld in Ierlands strijd om onaf hankelijkheid van Engeland. Als jongen van 15 jaar stond hij reeds gewapend met een geweer op het dak van het hoofdpostkantoor in de Ierse hoofdstad tijdens de Paas-op- stand van 1916. Merkwaardig is het, dat toen Le mass in 1959 zijn politieke leidsman Eamonnde Valeria als premier op volgde, hij bewegingen leidde tot het aanga-an van nauwere betrekkin gen met Enigeland. Als eerste minister heeft Sean Le mass de Bxrits-Ierse vrijhandelover eenkomst gesloten, die beide landen economisch dichter bij elkaar bra-c-ht. Hij zag de overeenkomst als es sentieel voor de republiek Ierland, wilde het lid worden van de EEG. Brieven «oor deze rubriek moeien met vol ledige naam en adres worden ondertekend. Bij publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uitzondering zal van deze regel wor den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publicatie van brieven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is m«t houd, c.q. strekking. In De Stem van woensdag 5 mei heeft een verslaggever zijn visie neergelegd op een toekomstbeeld van de priesterarbeid (in 't Bredase is dit zonder meer alarmerend ge noemd aan de hand van cijfers). Mijnerzijds wil ik daar graag enige kanttekeningen bij plaatsen, omdat ik moeite heb om te aanvaarden, zoals De Stem schrijft, dat „over zo'n twintig jaar het bisdom Breda bijna geen priesters meer zal hab- ben". Als men tot norm neemt voor het jaar 1990 wat zich van 1965 tot 1970 heeft voltrokken in de priester opleiding, dan is die conclusie ge wettigd: in Nederland te weinig priesterwijdingend. Maar nu dringt zich de vraag op of men dat toe komstbeeld zo moet zien voor de Nederlandse kerkprovincie en min of meer voor de hele wereldkerk. Op zichzelf betekent het mis schien niet zoveel dat b.v. het bis dom Gent - aan het Bredase gren zend - in dit jaar 15 seculiere pries ters zal inschrijven. Het is tenmin ste hoopgevend voor het blijven voortbestaan van het groot-semina rie bij onze zuiderburen. De Til burgse priesteropleiding zal ons dit jaar 1971' één celibatair priester- candidaat aanbieden. Mógelijk kan ook voor het priestertekort in Ne derland enige oplossing te vinden zijn bijv. in de 688 groot-seminaris ten in Polen. En kan het katholieke Ierland-historisch traditiegetrouw ook nog bijdragen om het te kort hier in Nederland aan te vullen Een televisiereportage heeft onlahgs be moedigende cijfers verstrekt over de klein- en groot seminarie bezetting in Joego-Slavië. Vanuit oost en west kan hulp komen, als deze in Neder land nodig zal zijn. Het kan nog nuttig zijn in ver band met priesterlijke arbeid hier even aan te stippen, menig vergrijsd veldwerker best in staat blijkt om de pastores enige hulpverlening aan te bieden. Uit hoofde van een bis schoppelijke opdracht tot geregeld contact met de 88 emiriti van het bisdom ben ik vrij goed op de hoogte van wat er reilt en zeilt in vele parochies van het bisdom. Zo staat menig vergrijsde pastoor of rector veelvuldig aan het ziekbed en of begeleidt hij de bejaarden, terwijl zeer velen zich mede inzet ten tot assistentie op de weekeinden in de parochiekerken. Een en ander in overweging nemend, meen ik te mogen twijfelen aan datgene wat De Stem verslaggever poneert, in over eenstemming met die adviescommis sie, dat wij met het oog op de toekomst er aan zuilen moeten om gehuwde priesters in de zielzorg te plaatsen. Mag ik dit eenvoudig betoog be sluiten met de bijbelse spreuk: Deus providebitGod draagt zorg, ook voor de kerk. BREDA E. DOENS, emeritus pastoor. In deze rubriek stond op 6 mei een artikel van de beer L.G. Roekx. Hij schrijft halverwege (het stak is te lang om er helemaal op in te gaan) „Het woord loon, dat is toch nauwelijks meer op zijn plaats, la ten wij het liever presentiegeld noe men etc". Verder „De werkgever kan nog maar nauwelijks zijn sociaL le verplichtingen en belastingen meer opbrengen". Laten we met het laatste begin nen, Wanneer een werkgever iets wil produceren maakt hij vooraf een calculatie van al wat met het pro- dukt samenhangt: werkplaats, kan toor, werknemers, en sociale lasten, belastingen, risico, zijn eigen inko men en de winst. Wat dius inhoudt, dat niet de werkgever dé sociale lasten betaalt, maar de consument. Wat dait presentiegeld betreft zou ik willen vragen, hoe is het mogelijk indien de werknemers niet werken, dat vele werkgevers in kapitale wo ningen van f 100.000,- en meer wo nen, dat hun auto's nooit goed ge noeg zijn en dat er jaarlijks vele miljonairs bijkomen in ons land? Dit is mogelijk door de steeds beter geperfectioneerde machines, daar door hoeft de werknemer nu een maal gelukkig niet zoals voor de oorlog doorlopend in het zweet des aanschijns te werken om toch een goede produktie te behalen, terwijl door incalculering van indien moge lijk alle voorziene en onvoorziene kosten, da werkgever zich veilig stelt voor zijn loon plus winst op het eindprodukt. „Bouwvakkers, fabriekswerkne mers of kantoormensen kunnen al leen meer verdienen wanneer er ef ficiënter gewerkt wordt", volgens de heer Rockx. Dat kan, vroeger regel de een werkgever zijn produktie, administratie, toezicht op het werk etc. etc. zelf. Tegenwoordig hebben vele werkgevers voor alle onderde den een staf van leidinggevend per soneel, in vele gevallen zo erg dat een bedrijf een waterhoofd heeft, wat tooh allemaal door d'e werkne mers die het produkt maken ver diend moet worden. Ondanks dat d'e werkgevers zo slecht verdienen, heeft iedere gemeente tegenwoordig een wijk, die de „goudkust" ge noemd wordt. Ga daar eens wande len, kijk dan naar de huizen, schat ze op hun waarde en hoeveel er zijn met een dubbele garage. RAAMSDONKVEER. JAN H. OOMEN, voorzitter Raamsdonksveer v.d. Kath. Bond v. Werknemers in de Bouwnijverheid.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 1