imam WIJ WEDUWNAARS ZIJN EEN VERGETEN GROEP Enkele seconden beslissend bij ramp met rondvlucht fijn samen fietsen! Walter Ulbricht doorstond iedere machtswisseling Weinig oog voor vaak precaire situatie Theo Baylé overleden IN KREMLIN Getallen SiSSB moeder doodde zeven kinderen Onder haar hart droeg Yvettc het leven maar in haar hart de dood" binnenland buitenland astieken kousen WALLE- bMMAERT fa Huishoudelijke hulp Uit elkaar Belegering Russische dissident vrijgelaten Pendel naar Duitsland toegenomen INTEGRATIE Belgische mijnstaking praktisch geëindigd KUSSENDE MEISJES MET GRIJPGRAGE HANDEN papier uw pen Personeel Jeugd en ouderen Generaal Nasoetion in Nederland alsook BELLE SUPP-HOSE HULST Stationsweg 9 (Van een onzer verslaggevc.. DEN HAAG „De weduwnaars in ons land en hun kinderen staan in de kou. In hoofdzaak doordat het liefde-element en de genegenheid in 't gezin is weggerukt: de echtgenote en de moeder. Ook de belastingen laten de weduwnaar met opgroeiende kinderen in de steek. Zelfs de kerken hebben weinig oog voor de vaak precaire situatie, waarin de weduwnaars en hun gezinnen zich bevinden. Alleen de gerefor meerde kerken zijn bereid om iets te doen zoals het houden van een col lecte. Wij weduwnaars zijn een vergeten groep. Vier jaar knokken van de stichting Welzijnszorg Weduwen en Weduwnaars (stichting WWW) heeft niets opgeleverd: de regering laat ook de moederloze gezinnen op de tocht staan". Deze klacht komt uit de mond van de heer C. Streef, zelf weduw naar en bestuurslid van de stich ting WWW. Deze stichting dreigt ten onder te gaan wegens gebrek aan financiën en geen bereidheid van de overheid iets te doen voor deze stichting. De heer Streef had met zijn collega's (weduwen, we duwnaars en maatschappelijk werksters) van de stichting WWW het volgende willen bereiken: erkenning van de buitengewo ne lasten van de weduwnaar met kinderen uitbreiding van de AWW (al gemene weduwen- en wezenwet) tot de weduwnaars. dezelfde belastingaftrek voor de kosten van tijdelijke hulp in een moederloos gezin als voor deze kosten in geival van ziekte van de moeder. meer aandacht aan de opvang en nazorg van wezen. dezelfde belastingfaciliteiten voor de werkende weduwe als voor de werkende gehuwde vrouw. „Het meest nijpende probleem in een gezin met opgroeiende kinde ren na het overlijden van die moe der is de hulp in liet huishouden. Tegenwoordig is het al een voort durende zorg om aan een goede hulp te komen. In onze gevallen moet een huishoudster ook de kin deren enigszins kunnen opvangen. De moeder is natuurlijk niet te vervangen", aldus de heer Streef, die al 8 jaar weduwnaar is. „Het gelbeurt ook vaak, dat de huishou delijke hulp in een moederloos ge zin plotseling verdwijnt. De we duwnaar kan dan opnieuw gaan zoeken." Een weduwnaar kan ook geen blijvend beroep doen op het „insti tuut gezinsverzorging" aldus de heer C. Streef, „omdat de huis vrouw niet tijdelijk, maar voor goed is uitgevallen. In de meeste gevallen heeft een weduwnaar weinig tijd vanwege zijn werk om zelf zijn kinderen te verzor gen." „Voor een weduwnaar met kin deren is het bijzonder voordelig, wanneer zijn huishoudster die minstens 750,- bruto per maand verdient, ziek wordt. In dat geval kan hij een beroep doen op het instituut gezinsverzorging. Er komt dan een gezinsverzorgster, voor Nederland telt 450.000 wedu wen en 150.000 weduwnaars. In bijna elk huwelijk wordt vroeg of laat een van de partners weduwe of weduwnaar. Ruim 300.000 kinderen leven in on volledige gezinnen. Het aantal weduwnaars beneden de 60 jaar bedraagt in ons land 30.000. Aan weduwen niet ouder dan 65 jaar telt ons land een kwart miljoen. Uit onderzoekingen is gebleken, dat de Nederlander nauwelijks op de hoogte is van de problemen, die zich voordoen als men weduwe of weduwnaar wordt. Een groot deel van de Nederlanders vergeet zijn nala tenschap te regelen bij testa ment. Zelden denken beide echtgenotes samen er aan voor de kinderen een toeziende voogd te benoemen en met hem tijdige afspraken te ma ken. Deze voogd kan, wanneer vader en moeder tegelijk over lijden, zeer belangrijk zijn voor de achterblijvende kinderen. In veel gevallen wordt wel een verzekering gesloten op het le ven van de man. Voor de finan ciële gevolgen van het overlijden van de vrouw treft bijna nie mand voorzieningen. De meeste echtparen hebben geen idee van de problematiek in het moeder loze gezin, het verkrijgen en be talen van huishoudelijk hulp. C. STREEF wie op basis' van draagkracht maximaal 250,- per maand moet worden betaald", aldus de heer C. Streef, die dit een absurde toe stand vindt. „Voor een weduwnaar is het gewoon te wensen, dat zijn huishoudster blijvend ziek wordt, dan worden zijn onkosten lager. Daarom pleiten wij voor dezelfde belastingaftrek voor de kosten van tijdelijke hulp in een moederloos gezin. De man moet nu het volle pond betalen". „Het moederloze gezin heeft al tijd het gevaar boven zich hangen uit elkaar te vallen. Soms moeten de kinderen bij gebrek aan huis houdelijke hulp naar een internaat. De weduwnaar gaat zich soms steeds meer als een vrijgezel ge dragen en de kinderen missen met de dag hun moeder", zo verzucht de heer C. Streef. „Hertrouwen is ook niet altijd de oplossing. Vele weduwnaars onder de 35 jaar her trouwen vaak weer met nog niet getrouwde vrouwen. Ben je ouder, dan wordt het moeilijker". „Wat ons als stichting ook be nauwt is het volkomen gebrek aan wetenschappelijk onderzoek naar de positie van weduwnaars en hun kinderen. Als weduwnaar weet je niet bij wie je dan aan moet klop pen. Gelukkig is er nog de bij standswet, maar voor de meeste mensen is de gang naar het ge meentehuis voor bijstand geen leu ke wandeling", aldus de heer C. Streef. „Wij willen daarom de AWW uitbreiden tot een AWWW, dus ook voor de weduwnaars. Daarnaast moet er op korte ter mijn een landelijk bemiddelings bureau voor hulpen in moederloze gezinnen komen, waarbij de be middeling zorgvuldig gebeurt". Veel hoop, dat er echter nog iets voor weduwnaars zal gebeuren heeft de heer Streef niet. Hij is pessimistisch. Niet ten onrechte. Vier jaar lang hebben zij als het ware de ministeries van sociale zaken cultuur, recreatie en maat schappelijk werk belegerd voor hulp. Er gebeurde niets, ondanks een handtekeningenaktie van Tweede Kamerleden. „Het heeft al lemaal niets uitgehaald. Wij staan met de rug tegen de muur". (ADVERTENTIE) DEN HAAG (ANP) Luttele se-1 conden hebben op die tot dan zonni ge zondagmiddag van 30 augustus het vorige jaar heslist over het lot van] negen passagiers en een vliegtuigbe stuurder. in die, volgens ooggetuigen gistermiddag voor de Raad voor de Luchtvaart in Den Haag, paar secon den verdween het door de 24-jarige ongehuwde Noor Tore Dypdahl be stuurde tweemotorige vliegtuig in eens in een van zee boven het Veerse Meer binnengedreven mist bank. Het toestel kwam er, in een steile rechterbocht, vrijwel direct uit, kwam lager, raakte boomtoppen op liet eiland „De Haringvreter" in het meer, vloog tegen de grond en schoot in brand. Twee passagiers, de 32-ja- rige heer M. W. Gunst uit Goes en de 59-jarige heer A. Maquelin uit Middelburg, en de bestuurder kwa men om het leven. De overige zeven passagiers, bij wie een meisje van ne gen jaar, werden min of meer ern stig gewond. Ir. C. Falkemhagen, fungerend di recteur-generaal van de Rijkslucht vaartdienst, concludeerde na het ver hoor van getuigen en van de deskun dige, dat de bestuurder niet tegen de situatie moet zijn opgewassen ge weest. Het vliegtuig, een Britten- Norman „Islander" van „Nationaal Vliegbeheer" in Den Haag was, aldus ir. Falkenfaagen, volledig bestuur baar. Het was weliswaar 85 kg over- beladen en had een passagier meer aan boord dan was toegestaan, maar die grotere lading was relatief zo ge ring dat zij niet wezenlijk tot het on geluk heeft bijgedragen. De vlieger was bevoegd het vlieg tuig te besturen. Een onderzoek na zijn dood heeft geen aanwijzingen opgeleverd dat hij niet tot het laatste toe in staat was het vliegtuig te be sturen. Hij had op die zondag, nadat hij met het in Rotterdam volgetankt vliegtiug naar het pas geopende vliegveld Midden-Zeeland was gevlo gen (waar geen benzine kon worden bijgevuld), al vijf rondvluchten ge maakt. Een andere vlucht was over genomen door een collega-vlieger en de zevende nam de jonge Noor weer voor zijn rekening. De heer Falkenhagen veronderstel de dat de vlieger, toen hij die plot selinge zeedamp, „zeevlam", waar nam, door die steile rechterbocht ge tracht heeft het zicht op de grond te behouden. De overgang van vliegen met zicht op de grond naar het be sturen aan de hand van de blind- vlieginstrumenten vraagt een men tale overschakeling van de bestuur der en kost een paar seconden. In die enkele seconden dat het vliegtuig in de mistbank vloog is de bestuurder waarschijnlijk niet in staat geweest door correcties de stand van het toe stel te handhaven. De heer Falkenhagen merkte voorts o.m. op dat de organisatie van de rondvluchten voor commentaar vatDaar was. Er ontbrak op het vliegveld Midden-Zeeland een be hoorlijke gewichtscontrole. Door het niet aanwezig zijn van een benzine pomp, kwam het voor de rondvluch ten gebruikte vliegtuig „vol" van de luchthaven Rotterdam. Het brand stofverbruik was tussen de tachtig en honderd liter per uur. Naarmate er meer rondvluchten waren gemaakt en er meer brandstof was verbruikt, (Van onze Parijse correspondent) PARIJS Op de beklaagdenbank van een tribunaal in de Seine et Marne nee stumperds, man en vrouw. Een sociale werkster hebben zij nog nooit gezien. Fii van haar zouden zij bovendien niet hebben aangenomen en ook niet nebben begrepen, dat er middelen bestaan om het aantal kinderen bin nen de perken te houden. De voorzitter van het tribunaal heeft uitgerekend, dat de vrouw Yvette niet minder dan 21 maal in verwachting is geweest, dat zij zes kinderen •n een kom water heeft verdronken en het zevende in de kachel heeft ver- 'i M het met petroleum te hebben overgoten. Voor de kinderlijkjes groei de vader, André, een gat in de tuin. Naast de twee beklaagden zit de meiler van Yvette, 63 jaar, die er alles van wist, maar haar mond heeft gehouden. rot elL Ijet"Cus psyc'1'a';er '1£U' 1'al'P01't °ver het echtpaar uitgebracht en ver- g leek de moeder met een roofdier, dat te veel jongen heeft geproduceerd tnt noodzaak een paar verslindt. De openbare aanklager beperkte zich volgende woorden: „Onder haar hart droeg Yvette het leven maar in haar hart de dood". ze aT^b)od"ZeIf? "Hct buurde niet langer dan vijf minuten en toen waren ml»1!6 ,kr?eS André 5 jaar, terwijl de grootmoeder naar huis mocht gaan met drie jaar voorwaardelijk. KAMPEN (ANP) De operazan ger Theo Baylé (58) is in het Sophia- ziekenhuis in Zwolle overleden. Hij woonde in Kampen, waar hij leraar zang was aan de muziekschool. Het hoogtepunt van de carrière van Baylé was de periode 1951-1962, toen hij was verbonden aan de Staatsopera in Wenen. Na terugkeer in Nederland werkte hij o.m. als leraar aan het Utrechts conservatori um en het Muzieklyceiün in Arn hem. Theo Baylé is geboren in Laren (NH). Hij kreeg zanglessen van Aaltje Noordewier-Reddingius en van de Duitse zangpedagoog Loh- mann (Wiesbaden). Hij debuteerde als oratoriumzanger in 1931 in „Die Jahreszeiten". In 1939 ma-akte hij zijn debuut als operazanger in „Hoff mann's vertellingen" bij de Wag- nervereniging in Amsterdam. Hij was o.m. verbonden aan de Nederlandse Opera. kon het aantal passagiers worden opgevoerd. Dat gebeurde schatten- dierwijs. De raad zal op 15 juni uitspraak doen. (Van onze redactie buitenland) MOSKOU Een bekende Russi sche dissident, Ivan Jachimovitsj, is ontslagen uit de psychiatrische in richting in de Letse hoofdstad Riga. Twee jaar geleden werd hij daar op gesloten op beschuldiging van „anti- Sovjet-laster". Vrienden van hem hebben dit gisteren in Moskou mee gedeeld. Jachomovitsj was oorspronkelijk voorzitter van een collectieve boer derij. Deze post verloor hij, toen hjj in 1968 in een brief aan het Kremlin protesteerde tegen de wijze waarop toen in Moskou een proces werd ge voerd tegen vier jeugdige dissiden ten. (Van onze redactie binnenland) UTRECHT De pendel van Ne derlandse werknemers naar de aan ons land grenzende Westduitse deel staat Noordrijn-Westfalen is in de periode 25 september 1970—25 maart 1971 met zes procent toegenomen. Dit blijkt uit cijfers die het N.K.V. heeft ontvangen van het Ministerie van Economische Zaken van Noord rijn-Westfalen. De pendel van bouwvakkers steeg het sterkst: met 11 procent. Op het ogenblik werken ruim 8600 Neder landse bouwvakkers in Duitsland, dat is meer dan 40 procent van het totale aantal pendelaars (21.000). !n de serie "Ontdek Nederland op de fiets" kunt u kiezen uit 67 fijne fietstochten, de vrijheid in. Stuur 30 ct. aan postzegels in een gesloten, als brief gefrankeerde envelop aan: "stichting: fiets!", postbus 7120 Amsterdam, en u ontvangt een lijst van alle beschikbare fietsroutes thuis. Wél duidelijk uw naam en adres vermelden. En dan: fijn samen fietsen! (Van onze redactie buitenland) BERLIJN Ernst Paul Walter Ulbricht, die op 30 juni 1893 in Leipzig als zoon van een kleermaker werd geboren, zal de geschiede nis ingaan als de bouwer van de Berlijnse Muur, in West-Duitsland ook wel „Ulbrichts Muur" genaamd. Hij was vanaf zijn jeugd de com munistische zaak toegedaan en dit leidde ertoe dat hij aan het einde van de tweede wereldoorlog door Stalin werd uitgekozen om de „Sovjetise ring" van Oost-Duitsland te doen uit voeren. Zijn absolute leiderschap is binnen het communistische blok nooit een ernstig punt van dispuut geweest. Zowel tijdens de gevaarlijke oorlogsjaren onder Stalin, als gedu rende de daarna ingetreden „dooi" onder Chroestjev en diens opvolgers, wist Ulbricht zich als leider van Oost-Duitsland te handhaven. Van 1945 tot 1960 werd Oost-Duits land geleid door een driemanschap bestaande uit de oude president Wil helm Pieck, Otto Grotewohl, als pre mier en de onverzettelijke Walter Ulbricht, wiens woord wet was. Toen Pieck in 1960 overleed, be noemde Walter Ulbricht zich tot voorzitter van de staatsraad, waar door hij in feite meer macht kreeg dan hij als president gehad zou heb ben. Een jaar later, toen Grotewohl ernstig ziek naar Moskou werd over gebracht, werd duidelijk dat Ulbricht in het vervolg de enige leider van Oost-Duitsland zou zijn. Op 19-jarige leeftijd was Walter Ulbricht reeds toegetreden tot de so ciaal-democratische partij, toentertijd de meest linkse organisatie in Duits land. Toen enkele radicalen, onder wie Karl Liebknecht en Rosa Luxem burg, de partij verlieten om de Spar- takus Bund waaruit in 1918 de communistische partij voortkwam op te richten, behoorde Ulbricht tot hun volgelingen. In 1923 werd hij lid van het centrale comité van de com munistische partij. Na de komst van Hitler in 1933 werd Ulbricht door de partij naar Rusland gezonden. In 1936 was hij in Spanje, waar hij tijdens de burger oorlog als politiek commissaris werk te op het hoofdkwartier van het re publikeinse leger. Na de oorlog kwam Ulbricht terug, in Berlijn, waar in oktober 1949 de Duitse Democrati sche Republiek werd uitgeroepen. Ulbricht heeft zich steeds een groot voorstander getoond van nau we integratie van Oost-Duitsland met Rusland en de andere Oosteuropese landen. In verband met deze politiek van integratie sloot Ulbricht in 1950 cul turele en handelsakkoorden met Po len, Tsjechoslowakije, Hongarije, Roe menië en Bulgarije. Bij het verdrag met Polen werd de Oder-Neissegrens aanvaard als grens tussen Oost-Duits land en Polen. In 1950 ontwierp hij het eerste vijf jarenplan voor Oost-Duitsland, waar van de uitvoering samenviel met de campagne voor „Sovjetisering" van het land. Hiertegen bestond echter veel verzet. Onder druk van deze on dergrondse oppositie werd de Oost- duitse regering begin 1953 gedwon gen een mildere politiek toe te pas sen, die leidde tot vertraging bij de uitvoering van het Sovjetiseringspro- gram. Tussen 1953 en 1958 voerde Ul- bricht verscheidene zuiveringen in de partij uit. Hij schakelde zijn tegen standers uit en wijzigde de partijpoli tiek diverse malen zonder ooit zijn greep op het land te verliezen. Chroestjevs nieuwe aanval op Sta lin tijdens hét congres van de Sovjet- russische communistische partij in oktober 1961 scheen voor vele buiten landse waarnemers het sein voor Ul brichts val. Maar de slimme politicus volgde het voorbeeld van Chroestjev en liet een reusachtig standbeeld van Stalin in de Stalinallee in Oost-Ber- lijn neerhalen. De naam van de straat werd veranderd in Karl Marx-AUee en het werd spoedig duidelijk dat Ul brichts macht onaangetast was ge bleven. (Van onze redactie buitenland) BRUSSEL In België zijn de meeste mijnwerkers weer aan het werk gegaan, nadat de regering be sloten had een speciaal ministers- comité het vraagstuk van de ouder domspensioenen van de mijnwerkers te laten bestuderen. Alleen in het Luikse bekken wei gert het personeel van drie mijnen nog aan het werk te gaan. (Van onze redactie binnenland) ROERMOND Een wande laar in Roermond, die op de Schuitenberg 't was overigens al nacht bij een meisje om een kus pingelde, is duur op de kof fie gekomen. Het meisje in kwes tie ging op het verzoek van de man in tegen betaling van 3, De man, die het meisje en haar vriendin vanaf het Stationsplein gevolgd had, betaalde en vroeg om een tweede kus, die hem eveneens werd toegestaan. Toen hij weer betalen wilde, bleek zijn portemonnaie verdwe nen. Het meisje en haar vriendin nemen de benen. Later werd het tweetal aangehouden in een bar in de Zwartbroekstraat. De kus sende dievegge bleek de 21-jari- ge J. S. uit Haelen te zijn. Zij had de buit, een bedrag van 250 gulden gedeeld met haar vrien din, de evenoude C. R. uit Bug- genum. De portemonnaie was door de dames in het toilet ge gooid. Brieven ^oor deze rubriek moeten met vol ledige naam en adres worden ondertekend. Bij publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uitzondering zal van deze regel wor den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publicatie van brieven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met houd, c.q. strekking. Een artikel in De Stem van don derdag 22 april j.l., de sluiting van Arnberg Goes n.v. betreffende, is voor mij aanleiding hierbij de vol gende kanttekeningen te plaatsen: Dat Arnberg Goes zou sluiten stond vrijwel vanaf het begin der vestiging vast. Men beeft nimmer met de noodzakelijke optimale per soneelsbezetting kunnen werken. Geruchten over sluiting circuleren reeds sinds ongeveer een jaar. Dat het bedrijf foundations ver vaardigde welke naar Zweden wer den geëxporteerd is beslist bezijden de waarheid. In Texpress van 17 april j .1. kunt u lezen dat de founda- tionsprodiuktie voor Nederland in de komende jaren zal worden gecon centreerd op de grotere maten vanaf 44 (ve-rkoopdirecteur Schreurs van Triumph International te Amster dam Confectie Centrum). Dezelfde heer Schreurs die tevens voorspelde dat binnen 5 jaar haar productie naar de ontwikkelingslan den zou zijn overgebracht! Ik ben er beslist niet van overtuigd dat de vakbonden accoord zouden gaan met het overnemen van personeel en ga ranties door Sanbella; dit past be slist niet in het beleid van de vak organisaties, hetwelk ik professio neel meen te kunnen beoordelen door mijn CAO-onderhandelingscon- tacten met de bonden. Het geringe aantal meisjes is van zelfsprekend gemakkelijk plaats baar, ook in de andere bedrijven te Goes en omgeving. De directeur van het Arbeidsbureau te Goes be twijfelde dan ook of er bij hem inschrijvingen van deze meisjes zou den plaatsvinden. Sanbella garandeert voor 3 maan den het laatst verdiende loon bij Arnberg.' en.... is dan door haar grote orderportefeuille heen, wie dan weer leeft, wie dan weer zorgt nietwaar?! Welk geld komt terug in de staatskas van de door het rijk ver strekte bijdragen, mede waardoor destijds vestiging van dit bedrijf mogelijk was? Hoe ver is de regionale overheid bereid te gaan bij het aantrekken van nieuwe industrieën in ons ge west. Reeds thans kan men waarne men dat vele nieuwe vestingen ge bruik moeten maken van gastarbei ders en tevens werkkrachten weg trekken bij de bestaande industrieën (Vicon e.a.). Wat denkt men in Nederland nu eindelijk eens te gaan doen tegen het aantrekken van bedrijven in ge bieden waar geen overschot aan werkkrachten is en waar deze vesti gingen, welke met grote overheids steun tot stand komen, de werk krachten uit de bestaande industrie- en en middels het te werk stellen van gastarbeiders aan de gang moes ten komen. Gaarne commentaar van de betrokkenen, hetwelk misschien zal kunnen bijdragen tot een juiste meningsvorming. HEINKENSZAND P.M. REHORST Als men als katholiek opgegroeid is met de Latijnse mis, kan men niet zo maar wennen aan de nieuwe liturgie. Er zijn natuurlijk katholie ken die het niet erg vinden dat die mooie liturgie en vooral die meer stemmige kerkgezang nu gaan ver dwijnen. Sommige mensen zijn met minder tevreden of voelen het mooie daarvan niet aan, begrijpen niet dat men bij die zang rustig kan mediteren en de muziek de klem toon legt op de voornaamste lof en dankwoorden tegenover God. Die zang vertolkt de gevoelens van de mensen en roept Hem op'tot weder liefde en goede wil. Nu is er geen rustig ogenblik meer om na te den ken onder de H. Mis. De jeugd mag piano's en allerlei muziekinstrumenten de kerk bin nen sjouwen en liederen schreeuwen ook in de Engelse taal. Laat ons ouderen dan het orgel en de meer stemmige Latijnse zang behouden, dan voelen we ons nog iets één en samen sterk met heel de katholieke Kerk over de gehele wereld. We blijven elkaar dan verstaan en be grijpen, kunnen overal de H. Mis volgen en worden niet gekwetst in onze gevoelens en verlangens tegen over God. U jaagt dan niet meer veel oudere katholieken die het niet eens zijn met de liturgie, gebeden en vooral de lezingen, de kerk uit. Maar de bisschoppen zullen wel doof blijven, dat ondervinden we al ja ren. Én dus steeds legere kerken krijgen en minder geld voor onder houd ook voor henzelf en de pries ters. BREDA MEVR. P.J. AARTS (Van onze redactie binnenland) DEN HAAG Generaal Nasoetion, die op het ogenblik de functie be kleedt van voorzitter van het Indo nesische volkscongres, is gistermid dag in Nederland aangekomen voor een privébezoek van enige dagen. Generaal Nasoetion kwam uit Mos kou.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 3