binnenland
buitenland
EEN KUNSTPOOT
VOOR JULIE
OOK IN HET
NEDERLANDS
GEEN SAFARI
PARK
DURE DIEREN
BEVERKOLONIE
GROTE VRIJHEID
(Van een onzer verslaggevers)
„Als je voor de beeldbuis naar Daktari zit te kijken is het alle
maal zo simpel als bonjour, zegt de heer Robert Van den
Kerckliove. Ze monteren daar een ampulletje met narcotica
op hun geweerloop en op bun dooie gemak schieten ze het
spul in de liuid van een of andere olifant. Het dier staat even
nadenkend stil, zakt dan heel fotogeniek door zijn dikke knie-
en en ploft tegen de grond. Daarop komt de safari-ploeg vlot
in actie en ze heeft niet de minste moeite meer om die paar ton
slapend olifantenvlees op een veilige manier naar andere oor
den te brengen. Maar dat", zegt de heer Van den Kerckhove
met klein, „is televisie-import voor de huiskamer, want in wer
kelijkheid gaat liet heel anders. We kunnen hier over mee
praten".
Tot de vogels die het vogelreservaat sullen bevolken behoort ook de
ooievaar.
gen, vrij gemakkelijk laiten behan
delen. Maar het wEde dier geraakt
bdtj het contact met de mens iin een
zodanige toestand van paniek dat
een toediening van narcotica zeer
vaak faitale gevolgen heefit".
De heer Van den Kerckhove
kan er inderdaad over meepraten.
Als een der grondleggers van het
unieke Hoogwild-reservaat in
het Luxemburgse plaatsje Hosin
gen volgt hij o.m. van zeer nabij
de activiteiten van de SOS Na
tuur Centrum dat mede dank zij
de steun van „Het Rijk der
Vrouw" 'opgericht werd om ge
wonde dieren te verzorgen en dat
in het 150 ha grote reservaat een
plaatsje heeft gevonden.
Deze dierenkliniek (al is dat in
het huidige stadium van realisatie
'een nogal gedurfd woord) is, voor
]zover ons bekend, uniek in Europa
on het is dius ook norimaal dat er
veel leergeld moest betaald worden
vooraleer de eerste positieve resul
taten konden genoteerd worden.
„Het is in ieder geval geen Dakta-
ri-verhaal, aldus de heer Vam den
Kerckhove. De kwestie is dat wilde
dieren bijzonder moeilijk onder nar
cose te brengen zijn, ze verdragen
die verdovinigsstof eenvoudig niet,
hun hairt reageert totaal anders. Bij
huisdieren loopt het veel vlotter, zij
zijn zo vertrouwd geraakt met het
verschijnsel mens dat zij rustig blij
ven en zich met de nodige voorzor-
Het is misschien slechts een
kleine administratieve kwestie
maar zij zal zeker resultaten op
leveren: alle aanwijzingen en alle
diensten van het Hoogwildreser-
vaat in Hosingen zijn viertalig en
het Nederlands komt er volledig
t°t zijn recht. Juist omdat het de
bedoeling is de mensen iets bij te
brengen over het leven in de
natuur, zijn deze Nederlandstali
ge teksten van groot belang ze
zijn trouwens in een onberiselij-
k« taal gesteld.
Vrij dikwijls rv&rdan gekwetste
dieren naar de „kliniek van Hosin-
gen" gebracht wat het grote voor
deel heeft dat het bezwaar van de
paniiek-toestoid kan ondervangen
worden. Het beest wordt dan ge
woonlijk een tijdje in afzondering
en in de duisternis gehouden zodat
het al een heel stuk gekalmeerd is
als de operatieve ingreep moet ge
beuren. Maar het wordt veel inge
wikkelder als het dier, dat verzor
ging behoeft, in vrijheid verkeert.
Het moet dan zo omzichtig mogelijk
benaderd worden en op de Dakta-ri-
mandier „neergeschoten" worden.
Hoofdvoorwaarde in zo'n geval is
echter dat de dierenarts het juiste
gewicht kent van het dier want de
dosering van de narcotica moet zeer
precies aangepast worden aan het
gewicht. Als die verhouding niet
exact berekend is maakt het dier
geen enkele kans de zaak te overle
ven.
Maar, na vele maanden experi
menteren en na veel tegenslagen is
de ploeg van Hosingen er in ge
slaagd een eigen methode uit te
werken die in toenemende mate vol
doening schenkt. Het bestaan van
deze kliniek is intussen in zo brede
kring bekend geworden dat er gere
geld patiënten worden aangevoerd,
soms ook vanuit België. Het gaal
vaak om gewonde roofvogels en om
reewild dat door jagers gekwetst
werd of een klap kreeg van een
voorbijrijdende auto. Het resultaat
van sommige van die chirurgische
ingrepen kan in liet wildpark zelf
bekeken worden: achter een draad
versperring lopen enkele reetjes
rond die voor diverse verwondingen
behandeld werden en die nu in
„herstelverlof" zijn tot ze binnen
kort weer worden vrijgelaten in hun
natuurlijk milieu.
Maar met een van die reetjes
hebben de dokters grote plannen.
Julietje want liet is een heel lief
reeën-meisje kwam verleden jaar
met haar rechterachterpoot in een
maaimachine terecht en ze werd in
erbarmelijke toestand naar Hosingen
overgebracht waar tot amputatie van
de poot werd overgegaan. De opera
tie gelukte en nu huppelt Julie weer
opgetogen rond in baar vriendelijke
groene wereldje. Maar ja, het gaat
wel een stuk moeilijker want drie
poten is er nog altijd één te weinig.
En de mensheid iin de vorm
van een eminente veearts will het
aangedane onrecht terug goed ma
ken: binnenkort krijgt Julie een
kunstpoot die het haar, volgens de
veearts, mogelijk zal maken zonder
de miinate hinder baar vroegere dar
tele leventje te hervatten. Dan zal
dde sombere dag, toen de maiaima-
chine in haar leven kwam, niet
meer zijn dan een vervagende her
innering.
(En misschien wordt Julie ooit
raoig wed een dame van aanzien bij
het reeënvolkje want de Natuur zou
zich al een heel uitzonderlijk fanta
sie-grilletje gepermitteerd hebben
als ook de meisjes van de reebok
ken niet gesteld zouden zijn op enig
vertoon van originaliteit).
Die noig vctop in uitbouw zijnde
dierenkliniek van Hosingen is echter
een klein, zij het dan uitzonderlijk
detail van het gehele hoogwildreser-
voait dat pas sinds 14 juni van verle
den jaar voor het publiek werd
opengesteld maar dat op die relatief
korte termijn toch reads honderd-
twintigduizend mensen op bezoek
kreeg. Dit opmerkelijk succes kan
op het eerste gezicht verwonderlijk
voorkomen maar het wordt heel be
grijpelijk voor wie er eenmaal op
bezoek is geweest. Het 145 ha grote
domein met nog 700 ha in reser
ve kan namelijk als voorbeeld
gelden van wat een wildreservaat in
onze streken moet zijn, wil het wer
kelijk aan een bestaande behoefte
beantwoorden.
Om te beginnen heeft men geluk
kig niet de flater begaan er een
soort safari-park van te maken (U
weet wel, een massa slaperige leeu
wen bij elkaar brengen op een klei
ne oppervlakte en daartussen files
auto's laten passeren tegen zoveel
guldens per ticket).
En ten tweede werd liet al even
min een groteske luna-park-affaire
die commercieel misschien rende
rend is maar die met natuurbescher
ming geen snars te maken heeft.
Nee, bij de uitbouw van het
Hoogwildreservaiat in Hosiingen (U
komt er het gemakkelijkst via Bas
tenaken en Clervaiux) is men van
het principe uitgegaan dat de mens
van deze tijd de nood is gaan aan
voelen om het contact met de natuur
op te zoeken dat hij als gevolg van
verstedelijking en industrialisering
verloren heeft. Miaar can dat tie be
reiken vraagt die natuur een kleine
inspanning van de miens, want wie
zijn vriendschap aanbiedt is wel ge
stéld op een minimum aan zelfres-
„dammenbouwers" zich oo<k in de
omgeving zullen verspreiden en er
dus op bescheiden schaal weer een
Europese bever in vrijheid zal aan
getroffen worden.
In dezelfde optiek wordt ook ge
dacht aan het invoeren van wolven
(500 600 per stuk), maar dan wel
achter omheining. De wolf is geen
importprodukt dat vreemd is aan
Luxemburg. Vroeger waren er veel
wolven in deze streken.
Met de vossen staat men al verder
dan met de wolven. Die zijn er al,
en ook zij zullen een beperkte vorm
van vrijheid krijgen. Eenzelfde pro
cédé zal voor de roofvoigels toege
past worden.
Maar ook het „kleine leventje" Ss
boeiend en wonderlijk. Mierenho
pen, een experimentele bijenstand
met een glazen afsluiting om de
mensen toe te laten het leven van
de bijen te bekijken, of gewoon
maar het leren identificeren van bo
men en planten dat alles werd
mogelijk gemaakt in Hosingen.
„Weet u dat juist het mysterie
van het bos de grootste attractie
geworden is van ons reservaat? red
de heer Van den Kerchhoven. De
mensen hebben de schoonheid van
het bos verleerd en vergeten. Nu ze
er hier weer een beetje vertrouwd
mee gemaakt worden, is het voor
velen een echt avontuur geworden".
Maar misschien het merkwaar
digst van al is dat een privé-on-
derneming, de N.V. Silvalux met
de heer Van den Kerckhoven als
president-beheerder, een derge
lijk project heeft weten uit te
werken. En dat nog wel op een
commerciële basis want Hosin
gen brengit geld op.
Met goede smaak en een ruime
investering is het dus ook in deze
tijd mogelijk de natuur te be
schermen en zelfs renderend te
maken.
Dat bewijst alleen maar heel
nadrukkelijk hoe groot de be
hoefte is en hoe enorm de leemte
die gevuld moet worden.
En hoe weinig initiatief er in
Nederland bestaat, waar het
„leefmilieu" iedere dag met woor
den wordt gered.
Julietje, het lieve reetje dat vorig jaar zo ernstig werd gewond dat men tot amputatie van een poot moest over
gaan, krijgt binnenkort een kunstpoot. Zij zal dan zonder noemenswaardige hinder haar vroegere dartele leventje
leventje kunnen hervatten.
Ook roofwild geniet in Hosingen volledige bescherming. Zo ook deze
vossenfamilie die zich deze „rust" kennelijk laat welgevallen.
peet. Daarom moet iedere bezoeker
zijn wagen achterlaten op de par
king (diaiar is ook een ruim restau
rant) en te voet op zoek gaan naar
die frisse en soms ook sombere
schoonheid vam dit oude woudenge
bied dat Leeft in de rustige lamd-
schapsplooien van Ardennen en Ei-
fel Het wordt de wandelaar trou
wens niet te moeilijk gemaakt om
dat hij hert „leerpad" kan volgen,
een wandeling met talrijke didacti
sche panelen in vier taliën waarop
uitleg wordt gegeven over het wild
en over de bonnen, de bloemen en
de planten. Het leerpad loopt hele
maal door het reservaat en wie op
een fikse wandeling uit is en onder
weg zijn ogen opentrekt kan op één
middag zoveel wondere ontdekkin
gen doen dat hij terug zal komen
naar Hosingen en dat hij ook elders,
waar dit tenminste nog mogelijk is,
op zoek zal gaan maar' het mysterie
van het bos en zijn bewoners.
De exploitanten van het Hoogwild-
reservaat van Hosingen hebben
consequent voor een bepaalde opvat
ting gekozen bij de aanleg van hun
wildpark: zij wensten uitsluitend
dieren aan te kopen en te plaatsen
die jjn het Groothertogdom Luxem
burg en omgeving thains nog leven
of die er vroeger geleefd hebben.
Dat wias een juiste beslissing en
alleen op die mamier was het moge
lijk een evenwichtig samengesteld
reservaat op te richten dat natuur
lijk in het land past en er een
verantwoord deel van uitmaakt. En
dat verder ook rustig kan ontwikke
len en zichzelf in stand houden.
Er werden tot nu toe een twee
honderdtal stuks wild aange
kocht: edelherten, damherten,
moeflons, wilde zwijnen en berg
geiten, alles tezamen voor een
waarde van 190.000,Een ho
ge som, maar het is nu eenmaal
zo al zal dat vele mensen ver
rassen dat het veel eenvoudi
ger is om een leeuw of een lui
paard te kopen dan een hert oi
een moeflon. De' prijzen zijn iri
verhouding:
Voor drie karpatenherten werd he:
ronde bedrag van f 10.500 betaald,
en een hinde vertegenwoordigt een
tegenwaarde van ruim f 2100. Dat
groot wild wordt soms in Wes-t-
Duitelamd gekocht maar vooral in de
Oostbloklanden Polen w Tajtcboalo-
wakije, die Europese en zelfs we
reldleveranciers zijn in wild. Deze
en ook andere communistische lan
den hebben van de wildhandel een
grote bron van inkomsten gemaakt
en zij zorgen er angstvallig voor dat
hun eigen faiuna-reserves niet aan
getast worden.
Deze lente komt ook een vogelre
servaat van 10 ha tot stand, in een
werkelijk unieke omgeving. Een
bronnetje, dat een kleine waterval
vormt, voedt zestien vijvers die op
verschillende boogteniveaus afdalen
tot in een groen dal. Er werden wat
eend-en uitgezet en momenteel zijn
er al een duizendtal wilde eenden
bij-gekomen die een vast onderko
men gevonden hebben in al die
waterpartijen. Naast allerlei and-ere
vogels rekent men er ook op dat er
ooievaars zullen komen nestelen.
Er zal dezer dagen in die vijvers-
combinatie een uniek experiment
plaatsvinden, het uitzetten namelijk
van een kol-oniie Europese bevers die
alleen no-g in gevangenschap voorko
men en die nu de kans krijgen zich
weer aan te passen -aan een vrije
omgeving. Men verwacht trouwens
dat de afata-mmelinigen van deze
De wilde dieren, die leven in
het reservaat van Hosingen, wer
den noodzakelijkerwijze achter
een draadafspanning gehouden.
De ruimte die zij ter beschikking
krijgen telkens tientallen hec
taren werd zodanig bepaald,
dat bezwaarlijk nog over gevan
genschap kan gesproken worden.
Dat zij zich vrij voelen kan ook
duidelijk uit hun reacties opge
maakt worden.
Volgend jaar wordt het dieren
park nog uitgebreid met een stuk
van tachtig ha dat in zijn geheel
als één apart reservaat zal inge
schakeld worden. In die tachtig
ha zullen diverse soorten wild
vrij kunnen leven.
Tot de dieren die in eigen streek leven of geleefd hebben, en in Hosingen in „beperkte" vrijheid rondlopen be>
hoort ook «en kudde moeflons.
HOSINGEN HEEFT EEN KLINIEK
VOOR GEWONDE WILDE DIEREN
18.-
dt zelfs
eliger als u uw
:el inruilt!
Panty P maakt hele goeie
panties voor iedereen.
De eenmaatspanty voor 1.75.
De Extra, de minder ophaal-
gevoelige panty voor 2.-„
De dunne Enkasheer voor2.i.
De minder doorschijnende
iO den. panty voor 2.50.
In de voordelige panty voor
aat 46-48-50 voor 3.-.