MODEHAPPENING IN TILBURG
IS EEN TRADITIE WAARDIG
MOSKOU BETAALDE HEN MET KLINKENDE MUNT
Poolse arbeiders schreeuwden geen anti-Sovjetleuzen
De paden op
de lanen in
Reünie, terug naar vroeger
Zomercursus
in vakantie
Zoon helpt moeder
vermageren
VALSE WIMPERS VOOR BRILDRAGERS
IN POLEN GEEN KINDERBEPERKING MEER
VERVROEGD
AOW VOOR
ONGEHUWDE
VROUW?
vrouw
mode
VPOUW
Knie-kousen
haken en ogen
VUISTREGELS
VOOR
VROUWTJES
mode
REACTIES
i
door
greet
i
buohnep
DONDERDAG 1 APRIl 1971
Rood, wit, zwart, geel, grijs, scheerwol, oud velours en zware zijde,
hot pants, zigeunerkleren, grote kragen, safari-pakken. Alle mode
snufjes voor zomer '71 waren eigenlijk al bekend, maar het was
wel nuttig de verschillende ideeën van Nederlandse mode-ontwer
pers samengepakt in één show te zien. En in dat opzicht was de
„modehappening", die leerlingen van de Modetex (middelbare
opleiding voor de textiel-detailhandel) in Tilburg zaterdag in de
Stadsschouwburg organiseerden, een unieke gebeurtenis.
Een model In wit-zwarte organzauit de collectie van Max Heymans.
Waarom worden er toch steeds
weer reünies georganiseerd? En
waarom gaan er steeds weer
mensen naar toe, hoewel ze van te
voren weten, at ze er niet zullen
vindenwat ze zoeken, niet kun
nen vinden ookO, lang niet ie
dereen gaat terug naar vroeger.
Er zijn mensen die wel wijzer
zijn. „Wat heb je er aan om het
verleden terug te halen?, zeggen
ze, „toen was ook niet alles koek
en ei". En gelijk hebben ze. Te
ruggaan naar vroeger is romantisch,
en getuigt van onvoldoende levens
moed. En toch betalen heel veel
mensen de meestal walgelijk hoge
toegangsprijzen om ja misschien
wel om het verleden een beetie
terug te kopen.
Maar wat komen ze bedrogen
uit. Er is hoegenaamd niets van de
vroegere sfeer terug te vinden. De
oude ontmoetingsplaatsen zijn on
herkenbaar versierd met crepe-pa-
pieren bloemen, visnetten en slin
gers; de tafels waaromheen zo veel
is vergaderd, zijn bedekt met
schalen, waarop het koude buffet
van f 12,50 ligt te wachten. En dan
de mensen. Het ergst van al zijn
zijn veranderd. Yvonne heeft sinds
dien drie huwelijken achter de
rug; Jan, de idealist, verdient als
chef op een bank het dagelijks
brood voor vrouw en kind; Pieter
de spontane, is tot de ontdekking
gekomen dat hij het verkeerde be
roep heeft gekozen en zit met een
glas pils in de hand somber voor
zich uit te kijken. En iedereen
lijkt plotseling gewoon op alle an
dere dames en heren die je in je
dagelijks leven ontmoet. Het leven
slijpt de scherpe, zo karakteristie
ke kantjes van iedereen af; ieder
een blijft gepolijst over. ledereen
converseert; niemand praat echt.
De meeste gesprekken beperken
zich tot het antwoord op de vraag
Hoe gaat het nou?" In het aller
gunstigste en ook uitzonderlijke
geval wordt er even gelachen om
dingen, waarom je vroeger gela
chen of gehuild hebt. En dan moet
iedereen i\ de rij voor de sherry
of de koude kip en dringt iedereen
weer net zo hard voor de ander als
vroeger. Goddank: dat is dan nog
hetzelfde. Het wekt het vermoeden
dat iedereen in zijn hart nog de
oude is. Maar aan de buitenkant is
daarvan nauwelijks nog iets te
merken. Reünies zijn toch eigen
lijk wel nuttig, maar ook zo ont
zettend triest.
E.S.
DEN HAAG In de eerste
helft van 1970 zijn door de Neder
landse industrie 4,3 miljoen paar
kniekousen vervaardigd. In dezelf
de periode van 1969 was dat 2,6
miljoen. De invoer groeide even
eens krachtig. In de eerste helft
van 1970 werd voor f 1,6 miljoen
geimporteerd tegen f 0,6 miljoen
in hetzelfde tijdvak van '69. De
mode kan als voornaamste oorzaak
van de groei worden aangewezen.
Wanit het is waar; Moderedactri
ces zijn in die regel de enige die
uit de eerste hand modenieuwtjes
vernemen: Zij krijgen als enigen
een algemeen overzicht van de
nieuwe mode. De rest van NE
DERLANDSE VROUWEN (en
mannen natuurlijk) is afhankelijk
van de kranten- en tij dschriftver-
slaigem en alleen al het doorlezen
daarvan is een tijdrovend karwei.
De oplossing van diitprobleem is
een staw, waarin alle grote mode
makers hun nieuwe modellen laten
zien; en dan niiet alleen in de
randstad, maar ook in de „provin
cie", waar warempel ook mensen
wonen- Tilburg is niet alleen de
eerste stad in de provincie, die
zo'n gezamenlijke show aan
schouwde, maar ook de eerste stad
in Nederland.
De twee motoren achter de hap
pening: Leonora v. d. Hurk en
Harry v. d. Meeren hadden een
paar maanden geleden helemaal
nog niet van diie grote plannen. In
het kader van hun opleiding in
Tilburg wilden ze een gewone mo
deshow organiseren van modellen,
vervaardigd op de school. Maar
niet in het minst gesteund door
Tilburgs boetiekhouder en ontwer
per Ludo Lockefeer, zochten ze het
hoger op. Op goed geluk nodigden
ze Nederlands grote ontwerpers uit
aan hun show mee te doen: Max
Hedjmams, Dick Holthaus, Frans
Molenaar, Edgar Vos, Bert Zuider
veen. Eigenlijk boven verwach
ting bleken zij het idee enthousiast
te ontvangen. „En toen konden we
niet meer terug", zegr Harry v. d.
Meeren.
Er bleken meer haken en ogen
aan het evenement te zitten dan
beide leerlingen verwacht hadden.
Er moesten echte mannequins wor
den uitgenodigd, de pers moest
worden ingeschakeld, de Tilburgse
sohouwbungstudio moest worden
afgehuurd. De organisatie werd
uitgebreid: Op de school vormden
zich oommissies. Én er moest veel
geld op tafel komen. Verscheidene
Tilburgse firma's sprongen bij; De
Stichting Tilburg Totaal zag in de
show een goede gelegenheid Til
burg in de schijnwerpers te plaat
sen en leverde een fikse subsi
die.
De organisatie slaagde. De
schouwburgstudio was tijdens de
twee shows afgelopen zaterdag na
genoeg uitverkocht. Gedurende
twee maai twee uur bekeken zo'n
700 inwoners van Tilburg (en van
.daarbuiten) de 'nieuwe modelij
nen.
De meest uitgesproken eigen
stijl brachten Dick Holthaus en
Edgar Vos voor de damesmode en
Bent Zuiderveen en Ton Verheug-
ten voor de heren.
Vooral de creaties van Edgar
Vos hadden veel succes. Hij ver
werkt veel rood, blauw, wit en
bruin in zijn midi-japonnen, die
vaak van een klokkende rok voor
zien zijn. Althans bij hen zijn de
grote flaphoeden weer helemaal in.
Dick Holthaus blijft zijn strakke
lijn trouw (zo kenmerkend voor
de japonnen van Liesbeth List) en
maakt over de hotpants lange ja
ponnen, waarvan de rok bestaat
uit afzonderlijke banen, zodat de
pants zichtbaar zijn. Bert Zuider
veen maakt voor de heren driede
lige pakken, bestaande uit een
pantalon, een col-overhemd en een
lang mouwloos) vest in vaak lichte
kleuren.
Voorlopig viel slechts 700 inwo
ners van Brabant de eer te beurt
een gezamenlijke show te aan
schouwen. Te oordelen naar het
enthousiasme van hhet publek na
afloop, zou een dergelijke happe
ning beslist voor herhaling vatbaar
zijn. Misschien nemen de modeont
werpers het idee inderdaad wel
over en maken ze van zo'n show
een traditie. In deze tijd van de
mocratisering kunnen ze daar ook
eigenlijk niet onderuit.
ELS SMIT
RIEJA VAN AART
„Durf het eens aan op de volks
hogeschool", staat in blauwe
letters in de informatiekrant van
de Vereniging voor Volkshoge-
schoolwerk, waarin een over
zicht wordt gegeven van de
zomercursussen die dit jaar zijn
georganiseerd op diverse plaat
sen in Nederland o.a. in Bergen
(N.H.), Baarn en Oisterwijk.
Om deel te nemen zijn volgens
de Vereniging drie dingen ver
eist: „U hoeft geen bepaalde op
leiding gehad te hebben, u hoeft
niet bang te zijn voor een ander
onder te doen en geen lid-begun
stiger van de Vereniging te zijn
of te worden".
Iedereen kan dus meedoen aan
de cursussen, die gemiddeld een
week duren en waarvan de kos
ten zo laag mogelijk zijn gehou
den: gemiddeld honderd gulden.
Een week lang kan er gepraat
worden over b.v. de plaats van
de vrouw in gezin en maatschap
pij, milieu-hygiëne, democratie
op school, jeugdwerk en opvoe
ding van kinderen. Het hoeft
niet bij praten te blijven: er is
ook o.a. een muziekweek geor
ganiseerd, en een toneelwork
shop, er is een cursus: leren
filmen en een mimecursus en er
kan een week „gespeeld" wor
den met bandrecorders.
De zomercursussen vallen in
de periode mei tot oktober. Echt
paren, minderjarigen, gepensio
neerden en studenten hebben
recht op reductie op het cursus
geld. Voor nog meer inlichtingen:
Vereniging voor Volkshoge-
schoolwerk, Utrechtseweg 15,
Amersfoort, tel. 03490-17444.
Een paar simpele vuistregels
voor de vrouwtjes die van kantoor
in de keuken belanden: „Koop een
gewoon, goed, kookboek"; Niet zo
één waarin 250 verschillende ma
nieren staan om gehakt klaar te
maken. En lees dan, voor je iets
doet, goed wat er staat: Of je
groenten met of zonder aanhan
gend water moet opzetten. Dus
niet eerst een pan laten vollopen
of zo iets. En zet alles wat je
nodig hebt klaar, voor je begint.
Als je dat allemaal doet, spaar je
geld uit. En als je het vak van
tevoren leert, nog meer".
Mevr. R. Lotgering-Hillebrand.
Vermageren kan eigenlijk alleen
maar als alle huisgenoten achter je
staan: als je ze niet voortdurend
de verrukkelijkste moorkoppen
voorhouden om je in de Grote
Verleiding te brengen. De dertien
jarige John Kuipers uit Oosterhout
is een modelzoon: een echte steun
voor zijn moeder in deze voor haar
zo moeilijke dagen. Hij maakte
voor haar en voor alle vermage
rende mensen dit recept. Hij scha
kelde de hele familie bij het ver
mageringsproces in, want zes per
sonen kunnen meeëten van deze
„yoguart parfait".
Nodig: 4,5 dl magere yoghurt,
450 gr. gemengd vers fruit of
vruchten in blik. Belangrijkste
keukengerei: mengkom. Berei-
dingsduur: enkele minuten. Be
reidingswijze: Snijd de, vruchten
in gelijke stukjes en doe ze met de
yoghurt in de kom. Meng vruchten
en yoghurt voorzichtig door elkaar.
De stukjes fruit moeten niet tot
moes worden geroerd, maar moe
ten heel blijven. Voeg de suiker
toe en giet de yoghurt in hoge
glazen. Gameren met (verse)
vruchten. Zo nodig bewaren in de
ijskast. Serveer de yoghurt zo
koud mogelijk. Good Luck
Niet iedereen heeft het geluk
een huisje buitente hebben
maar waar u ook mochtwonen: Er
zal altijd wel een plekje met wat
groen in de nabije omgeving te
vinden zijn. Al heeft u het nog zo
druk: maak gebruik van dat groen.
Ga eens, zo gauw het weer het
toelaat, in het park uw verstel
werk doen.
Als u boodschappen hebt gedaan,
blaas dan eens uit op een bankje
in het park en bekijk eens op uw
gemak de rest van de wereld.
Wanneer u de kinderen uit
school gehaald hebt, neem dan de
tijd die omweg naar het park te
maken. En blijf daar eens een
kwartiertje heerlijk met hen hol
len. Als u op een kantoor werkt,
kunt u best tussen de middag op
uw gemak in een park gaan zitten
en genieten van de rust en het
groen, in plaats het dichtstbij gele
gen café direct in te duiken om
daar weer de duffe lucht van rook
en mensen geurtjes op te snuiven.
Een avondwandeling: is overigens
een uitstekend slaapmutsje.
Maak in de weekends lange
wandelingen en adem eens diep in
tijdens die tochten, die u zeker
meer zullen plezieren dan u nu op
dit moment denkt. Laten regen en
wind geen beletsel zijn, trek kle
ding aan die bij de weersomstan
digheden past. U zult merken,
wanneer u dit voor gewoonte
neemt, u zich binnen enkele weij
ken al veel beter voelt en meer
plezier in uw leven zal gaan heb
ben.
ROELFIEN SANT
eindredactie
els smit j
Reacties op Vrouw en Mode zijn
te .allen tijde welkom. Het adres
ia: Reigersitraait 16, in Breda.
Weer een mindenvaardigheidsconriplex kan de wereld uit. Ook wie een
bril draagt, kan nu met valse wimpels door het leven gaan. De gor
dijntjes zijn enigzins gekruld, zodiat ze niet voortóurenid tegen de glazen
van de bril tikken. Voor het aanbrengen ia wel een dosis handigheid
vereist, maar als de wimpers eenmaal vast zitten krijg je ze ook niet
meer los. De lijm werkt in ieder geval uitstekend. Als je ze er 's avonds
aftrekt, heb je bijkans geen echte wimpers meer over, maar je hebt wel
de zekerheid dat de f 12.50 niet weggegooid ia.
Niet alleen voor brildragers, maar voor iedereen die gewoon voor gek
wil lopen of naar een feestje gaat, zijn er valse nagels op de markt
gekomen in blauw, rood, groen, roze, goud en zilver. De prijzen hiervan
variëren van f2.90 tot f4,95 per doosje van 15 nagels. Beide lumineuze
ideeën zijn te koop onder de handelsnaam Jofrika.
E.S
(Van onze redactie buitenland)
WARSCHAU. Het ziet er naar uit dat Polen onder premier Gierek een
nieuwe periode van stabiliteit tegemoet gaat. In Gdansk en Sezecin, waar
een volksopstand met geweld werd onderdrukt, heeft het normale leven
zich sinds enige tijd hersteld. Er deden zich de bloedigste onlusten voor
sinds 1956 in Polen, het jaar waarin Gomoelka de macht naar zich toe trok.
Evenals Gierek beloofde Gomoelka in de eerste dagen van zijn bewind her
vormingen. Maar na goed honderd dagen trok hij alle beloften weer in. Dat
is men in Polen niet vergeten. Vandaar dat men zijn optimisme er wat
tempert. Gierek is ook pas 100 dagen aan de macht.
Van tijd tot tijd spant het er
plotseling in de landen van het oost-
blok. Het meest tragische voorbeeld
is nog steeds de Hongaarse opstand
in 1956, die door de Russen meedo
genloos werd neergeslagen. Russi
sche tanks trokken een heel eind van
de vijftiger jaren ook Oost-Berlijn
binnen toen de positie van Ulbricht
ernstig gevaar dreigde te lopen. En
in het najaar van 1968 wa3 Praag
een bezette stad.
Op dit punt verschilt de jongste
geschiedenis van Polen met die van
de andere landen achter het IJzeren
Gordijn. Het heeft er alle schijn van
dat de Poolse „liberale bloemeen
langer leven beschoren is.
(Jit de decemberopstand zlln heei
duidelijk de arbeiders als overwin
naar te voorschijn gekomen. En
daarmee hebben de Poolse arbeiders
geschiedenis gemaakt. Zij zorgden
in het communistische kamp voor de
eerste geslaagde arbeidersopstand.
In de ambtenarenstand werd flink
het mes gezet. De open plaatsen
werden bij verkiezing door arbei
ders ingenomen. Een tweede over
winning boekten de arbeiders op het
prij zenfront.
Nog in december vertelden de
Sovjet-leilders aan de in grote moei
lijkheden gebrachte Gomoelka, dat
hij zelf maar moest zien hoe hij de
arbeiders weer in het gareel kreeg.
Na het oproer van Gdansk en Seze
cin stonden de Russen Gierek toe de
redelijkheid van de verlangens van
de arbeiders te erkennen en ook het
stakingswapen als een wettelijk
middel ter verkrijging van betere
levensvoorwaarden. En zo was Gie
rek in staat prijsverlagingen door te
voeren dank zij een contante lening
van de Sovjet-Unie.
Maar zoals gezegd het leiderschap
van Gierek is nog van te korte duur
om de Polen in een allerbeste stem
ming te brengen. Hoever men in
Polen met de liberalisatie mag gaan
zullen de komende maanden uitwij
zen.
Het is niet zo moeilijk een reden
te vinden waarom Moskou de Polen
voorlopig niet veel in de weg legt.
Opvallend was namelijk dat tijdens
de decemberonlusten geen kwaad
woord over de Sovjet-Unie viel. De
opstand was dan ook niet bedoeld
tegen het communistische systeem.
De woede van de arbeiders gold de
manier waarop het land bestuurd
werd. Geen contra-revolutie: de ar
beiders hadden gewoon genoeg van
de lompe praktijken van de rege
ring, waardoor o.a. de economie van
het land volkomen in het slop was
geraakt.
Dat wa3 in 1956 in Poznan anders.
De meerderheid van de arbeiders
schreeuwde toen anti-Russische en
zelfs anti-socialistische leuzen. In
Gdansk 1970 zong men de „Interna
tionale".
Het katholieke weekblad Tygod-
nik Powszechny vatte de kern van
de huidige Poolse problemen aldus
samen: „In het leven van iedere
natie komen stabiele elementen voor
en elementen die aan verandering
onderhevig zijn. Binnen onze gren
zen zijn die stabiele elementen de
staat, de fundamenten van de inter
ne structuur, van het regerende be
wind en de principes van onze bui
tenlandse politiek. De elementen die
kunnen veranderen zijn de manier,
waarop de maidht wordt uitgeoefend,
de manier waarop de materiële en
de geestelijke behoeften van de sa
menleving naar voren worden ge
bracht, de economische patronen die
nageleefd worden en de wijze waar
op ze in praktijk worden gebracht.
Nog duidelijker: onze stabiele ele
menten zijn het bondgenootschap
met de Sovjet-Unie, het lidmaat
schap van het socialistische blok; de
leidende rol van de communistische
partij en het staatsbezit van de mid
delen tot industriële produktie. Er
komt echter een crisis wanneer de
variabele elementen onbeweegbaar
gemaakt worden: als zij ophouden
zich dynamisch te ontwikkelen, als
de mensen niet langer het werkelijk
uitzicht op de toekomst genieten".
Hieruit blijkt, dat de liberalisatie
in Polen veel minder pijlen op haar
boog heeft dan destijds de vooruit
strevende krachten in Tsjechoslowa-
kije. Dezen betaalden dan ook een
zwaar gelag. De Poolse arbeiders
werden door Moskou met klinkende
munt betaald.
Gierek
pas 100 dagen.
DEN HAAG (ANP) De bevolkingsgroei wordlt in Polen steeds
trager en alls de tenidienis aanhoudt. zal er over enkele tientallen jaren
een ogenblik aanbreken, waarop de bevolking achteruit begint te gaan.
Deskundigen hebben de Pooilse regering onder meer geadviseerd een
klimaat te scheppen van waardering en respect voor kinderrijke gezin
nen.
Prol K. Romannuk, lid van de commissie voor bevolldngsweten-
schappen van de Poolse academie van wetenschappen, heeft dit mee
gedeeld in hert jongste nummer van de Polish Economie Survey.
Hij vindt het dringend noodzakelijk het ouderschap aantrekkelijker
te maken, door maatregelen als gezinstoelagen, een bevallingsverlof
voor en na de geboorte met doorbetaling van loon, hulp voor jonge
echtparen om een flat te krijgen of een grotere flat, als daaraan be
hoefte bestaat, en voorts creches, kinderspeelplaatsen en kostscholen.
Er is, op advies van het ministerie
van Sociale Zaken, een onderzoek ge
houden naar het wel en wee van de
oudere ongehuwde vrouwen. De uit
slag van dit onderzoek is gebundeld
in het boek De Ongehuwde Vrouw.
Eind 1967 (toen dit onderzoek ge
houden werd) waren er in ons land
164.000 ongehuwde vrouwen tussen
de 40 en 65 jaar.
De ongehuwde mannen die ook bij
dit onderzoek betrokken waren, vor
men ruim 7% van de groep 4065-
jarigen. 22% van de ondervraagde
vrouwen heeft een inkomen beneden
de 400 gulden per maand. Dat lijkt
zeer weinig en dat is het ook. Maar
daarbij moet men wel rekening hou
den met het feit dat sommigen part
time werken en anderen bovendien
kost en inwoning krijgen.
Van de ongehuwde mannen ver
dient 18% ook minder dan 400 gul
den per maand.
Kijken we naar inkomens tussen
400 en 600 gulden dan zien we dat
18% van de vrouwen een dergelijk
inkomen heeft tegen 27% van da
mannen.
Boven de 600 gulden per maand
liggen de percentages gelijk. Zowel
van de ongehuwde mannen als van
de ongehuwde vrouwen verdient 60%
meer dan 600 gulden per maand.
In grote lijnen verdient de vrouw
dus een heel klein beetje minder dan
de man. Daarbij moet men in aan
merking nemen dat haar opleiding
beslist beter is dan die van de man.
De ongehuwde vrouwen in Nederland
springen er, qua opleiding, namelijk
uit. Slechts 50% van hen heeft alleen
een lagere opleiding genoten tegen
naar schatting 85% van alle vrouwen
in dezelfde leeftijdsklasse.
Van de ongehuwde mannen heeft
77% alleen een lagere opleiding.
Waaruit blijkt dat de man bij gelijke
gemiddelde opleiding meer verdient
dan de vrouw.
Dat is dus een duidelijke vorm van
discriminatie.
Een andere vorm van discriminatie
die nogal wringt, getuige dit onder
zoek, vinden we in het feit dat men
het vanzelfsprekend vindt, als een om-
gehuwde vrouw naast haar werk nog
huishoudelijke taken verricht.
8 van de 100 ongehuwde vrouwen
heeft de volledige zorg voor een oude
re of invalide huisgenoot (vaak een
van de ouders).
Het valt dan ook niet te verbazen
dat de helft van alle ongehuwde
werkende vrouwen klaagt over een
dubbele taak, te weten over meer dan
twee uur huishoudelijk werk naast
een dagtaak buitenshuis.
Bij de mannen zijn het er slechts
20% die minstens twee uur per dag
aan huishoudelijk werk moeten be
steden naast hun taak buitenshuis.
Bij eventuele ziekte weten zij zich
bovendien verzorgd. Weer zo een
klein verschil!
Dit kleine verschil vinden we ook
als we kijken naar de woonsituatie.
Zeven van de tien ongehuwde man
nen woont in bij familie. Driekwart
van hen vindt dat heel best.
Van de ongehuwde vrouwen wonen
zes van de tien in, maar zij zijn in
grote lijnen heel wat minder tevre
den met de situatie. Geen wonder als
men weet dat de man verzorgd wordt,
terwijl van de vrouw zorg gevraagd
wordt.
Als de vrouw op kamers gaat wo
nen, dan is dat niet altijd winst.
Heerszuchtige hospita's bemoeien
zich méér met hun vrouwelijke ka
merbewoners dan met hun manne
lijke.
Zo mogen ruim 9% van de onge
huwde vrouwen (boven de 40 nota
bene!) geen herenbezoek op hun ka
mer ontvangen. Andere mogen geen
logées ontvangen en geen feestjes
houden.
Dergelijke klachten vindt men
nauwelijks bij de mannen.
Waarschijnlijk werken de hierbo
ven genoemde factoren mee dat de
ongehuwde vrouw zich, in grote lij
nen, heel wat minder gelukkig voelt
dan de ongehuwde man van dezelfde
leeftijd.
De vrouwen voelen zich gediscri
mineerd omdat ze ongehuwd zijn, om
dat ze vrouw zijn en ze vinden het
werk, zeker de dubbele taak, veelal
te zwaar.
Velen van hen, liefst acht van de
tien, willen dan ook vervroegd AOW.
Vreemd genoeg heeft men niet aan
de ongehuwde mannen gevraagd of
ze eerder met pensioen willen dan de
vrouwen, of op z'n minst tegelijk.
En wat zou een onderzoek naar
eventueel vervroegd AOW opleveren,
als dat eens onder de gehuwde wer
kende mannen gehouden zou worden
Het is dan ook duidelijk dat we
niets hebben aan het feit dat acht van
de tien oudere vrouwen vervroegd
AOW willen. Ook moeten we ons
realiseren dat een eventuele ver
vroegde pensionering van alle vrou
wen het begin van een nieuwe dis
criminatie is, te weten in salariëring
en in carrièremogelijkheden.
Het is dan ook niet te hopen dat
dit onderzoek een dergelijke nieuwe
discriminatie zal bewerkstelligen.
Veeleer is het te hopen dat men,
naar aanleiding van dit onderzoek,
zal komen tot een geleidelijke pen
sionering van man èn vrouw en
vooral ook tot een soepeler beleid in
zake arbeidsgeschiktheid, met name
voor allen die al vanaf hun veertien
de werken.
