CARNAVAL IS NIET
LEUK VOOR
REUZEKABOUTERS
DE ZON
De zwarte ridder
Binnenkort één expert naar schroothoop
PARIS
NEDERLANDSE ASSURADEURS STELLEN CENTRALE EXPERTISEDIENST IN
Hervormde kerk
wil nieuwe
indeling classes
kleine
stem
Expertisedienst
Gewonnen
IN St.-Wille
pick-up. Wel
plaatsgenote
weet-u-wel).
WOENSDAG 17 F
WOENSDAG 17 FEBRUARI 1971
f
Er was eens een kabouter, die
ontzettend groot was: Hij was ge
woon 'n reuzenkabouter. Toen hij
geboren was, zei zijn vader: „Hij
is een bijzonder kind en dat is
ie," net als de vader van Dik
Trom. En hij had gelijk. Binnen
een maand was het huis al te
klein. De armpjes en de beentjes
van de kabouterbaby staken door
de raampjes van de paddestoel.
„Dit wordt te erg", zeiden de va
der en de moeder, „hij moet hier
weg. Er is geen huis met hem te
houden." En daarom verkochten
ze hem maar voor een zak beu-
kenootjes aan een marskramer.
Zo gaat dat bij kabouters.
Lange tijd reisde de reuzenkabouter
met de marskramer stad en land af.
En de mensen zeiden wel eens tegen
de kabouter: „Wat heb je een rare
neus", „dat is om beter te kunnen rui
ken", zei de kabouter dan. Want hij
kon natuurlijk niet zeggen: „Ja men
sen, dat komt doordat ik eigenlijk
een kabouter ben". Want dar. hadden
ze hem vast opgesloten in een dier
gaarde of gewoon in een kooi gezet
midden op de markt. En dan hadden
ze hem met z'n honderden aange
gaapt of tomaten naar hem gegooid
of pinda's. Dat wilde de reuzenkabou
ter natuurlijk niet en daarom deed hij
maar net of hij een mens was.
De marskramer wist natuurlijk wel
beter. En soms als de kabouter ver
drietig was, troostte hij hem: „Ach,
kom", zei hij dan, „laat de mensen
maar kletsen. Ze weten niet beter. Ik
weet toch dat je een kabouter bent".
„Dat weet ik wel", huilde de kabou
ter dan. „maar ik zou zo graag eens
met andere kabouters willen praten.
Maar die zie ik nooit".
Op een dag, toen de kabouter weer
gehuild had, kreeg de marskramer
een geweldig idee. „Weet je wat?",
zei hij, „ik weet een stad, waar net
zulke kabouters zijn als jij", „Wat?",
juichte de kabouter. „Waarom heb je
dat nooit eerder gezegd?" „Dat kon
ik niet", zei de marskramer geheim
zinnig, „want ze zijr. maar een paar
dagen per jaar kabouter". „Ik begrijp
er niets van", zei de kabouter, „maar
ik wil er best heen. Laten we gauw
gaan".
En dat deden ze. De marskramer
nam de kabouter mee naar een grote
stad, waar veel herbergen waren en
opeens zag de kabouter ze: Honder
den reuzenkabouters, die op de markt
dansten en zongen. De kabouter gaf
een schreeuw van vreugde en was
verdwenen. „Wacht nog even", riep
de marskramer, maar de kabouter
was weg.
„Hé, hallo", hoorde de kabouter op
eens roepen. Hij draaide zich om en
keek midden in het gezicht van een
andere reuzenkabouter. „Hallo Van
Dongen", zei het gezicht, „wat heb
jij een ontzettend goed masker op,
zeg. Ik had je bijna niet herkend".
„Ik", begon de arme reuzenkabouter,
maar hij kreeg geen kans verder nog
iets te zeggen. „Jij verdient een prijs",
ging de ander verder. Ik heb nog
nooit zo'n goed masker gezien Ik zal
je meenemen r.aar de prins
En hij sleurde de kabouter mee, het
drukke marktplein over, naar het
stadhuis, waar de prins stond. „Hoog
heid", zei de man die de reuzenkabou
ter had meegesleurd en die natuurlijk
een gewoon mens was, met een mas
ker op, „hoogheid, ik vind dat deze
man, Van Dongen heet hij, de prijs
moet hebben voor het mooiste mas
ker". „Zo, vind jij dat", zei de prins.
„Nou, het is ook wel een erg mooi
masker, hoor. Jij krijgt de prijs". De
prins stak zijn arm op en het werd
stil op het marktplein. „Burgers",
riep hij, „de prijs voor het mooiste
masker gaat naar de heer Van Don
gen, die hier naast mij staat". „Hoe-
raaaaaaa brulden de burgers
„Leve Van Dongen"
„En", ging de prins verder, „de eer
ste prijs is een pijp. Maar ik denk
niet dat je die makkelijk kunt roken
met dat masker op". Het hele volk
brulde van de lach. Maar de kabou
ter schoot plotseling van het bordes
af, drong door de menigte op het
plein en liep hard tot hij buiten de
stad was. En bij een paar bomen viel
hij op de grond en huilde, heel lang.
ELS SMIT
Op de vruege ochtenduren
komt het zonnetje door de wolken
gluren
Hij kom. dan kijken hoe het op
aarde gaat
en of alles- ei nog staat.
Als hp heeft gezien dat er mets aan
de hand is
werp* hp een licht op ieder gezicht
Al is he- maai een straaltje klein,
toen vinden de mensen het wel fijn
Want dan weten ze dat ze op moeten
staan
en aan ie' werk moeten gaan.
Alleen ds langslapers vinden,
al is het n.aar klein,
zo r zonnestraaltje niét fijn
Dtu, is cl. zon een beetje kwaad,
wint njj vindt het al zo iaat
En dar. straalt hij heel lang een fel
licht
op nun slaperig gezicht.
En dan moeten ze wel uit bed
al is dat voor hen geen pret
He* is wel wonderlijk hoe dit
vroeger k'-i,
wan" wal moesten we zonder zon?
Maar ge-ukkig is hij er
ook a; steat ie heel erg ver
van de aarde af,
want anders verbrandt de aarde.
Als je dus maar weet
dat de zon heet
is en blijft
Het is eigenlijk een gloeiende bal
die aaai staat in het heelal.
Dit alles is de zon,
waar roer. tot nu toe niet zonder kon.
En dat zal wel zo blijven.
Letty Cieremans, 12 jaar,
Tenieijden.
De koning van Oerland wist niet aan wie hij zijn dochters hand moest
schenken. Na lang denken wist hij, wat hij zou doen. Hij zou een toernooi
geven en de overwinnaar zou met zijn dochter trouwen. Zo gezegd zo ge
daan. Bij het toernooi kwamen allerlei ridders zich melden. Er kwam
ook een ridder, die zich Roeland, de dapper, noemde. Een rare man. Hij had
een zwart harnas, een zwart paard en een zwarte cape aan. Even later
begon het toernooi De zwarte ridder won van iedereen. Stuk voor stuk wer
den ze verslagen. Hii werd natuurlijk overwinnaar.
men brengen. De koning dacht: „Als
ik al de ridders uit de omtrek ver
zamel en Zwarte Havik omsingel,
moet hij zich wel overgeven." Dat
deed hij. Na 2 dagen had hij al 150
man. Die zondag 300 en hij wist dat
Zwarte Havik maar 150 man had. Hij
ging naar de plaats en terwijl hij
sprak omsingelden zijn mannen de
plaats. „Geef het geld" zei Zwarte
Havik. „Nooit, geef je over, deze
plaats is omsingeld door 300 man'
antwoordde de koning. „O ja?" grijns
de Zwarte Havik „als je mannen aan
vallen is de prinses dood en mijn 150
man zullen zich zwaar verdedigen".
Roeland werd naar de koning ge
bracht. De koning zei: „Dappere rid
der, jij mag mijn dochter huwen"
„Dat is fijn, Sire", antwoordde Roe
land. „Laat nu je gezicht zien" zei de
koning en hy trok de helm af. De
ridder sprong nog achteruit, maar de
helm werd met een ruk afgetrokken
De koning verschrok hevig en riep:
„Wat, dat is Zwarte Havik, de rover'"
Zwarte Havik greep de helm terug,
pakte de princes bij haar middel en
sprong op zijn paard en reed weg.
„Wachters, wachters, grijp die man!"
riep de konmg. Maar te laat, want
Zwarte Havik stoof de poort al uit.
De andere ridders wilden de achter
volging inzetten, maar ontdekten, dat
Zwarte Havik alle zadelriemen had
doorgesneden en konden dus niet
weg.
De koning dacht: als hij in zijn kas
teel is, kunnen wij hem nooit meer
pakken, want zijn kasteel is onneem
baar. Ondertussen had Zwarte Havik
zijn kasteel bereikt en reed door de
poort naar binnen. Meteen werd de
ophaalbrug opgehaald en de wachten
verdubbeld De prinses werd in de
gevangenis gestopt. Drie dagen lateT
kreeg de koning een brief, waarin
stond, dat de koning 10.000 zilver
stukken moest geven voor de prinses,
dus een losprijs.
Hij moest die volgende zondag bij
de drie dennen midden in het bos ko-
eindredactie
els smit
ben jansen
En hij trok zijn zwaard. „Oke, oke,
je krijgt het geld" zei de koning. Een
soldaat liep op Zwarte Havik toe en
opeens gaf hij hem een mep. Zwarte
Havik sloeg tegen de grond en de
prinses rende weg. De 6 wachters do
ken bovenop de soldaat. Opeens vie
len de 300 mannen aan. 250 mannen
namen de soldaten van Zwarte Ha
vik gevangen en 50 mannen de wach
ters van Zwarte Havik. Even later
waren alle soldaten ontwapend en
geboeid. Zwarte Havik ook „Zo," zei
de koning, „nu ga jij de gevangenis
in". De 150 mannen van Zwarte Ha
vik werden vrijgelaten op 1 voor
waarde, dat zij bij de koning in dienst
kwamen. Zwarte Havik ging de ge
vangenis in en Carla, de prinses? Die
trouwde met de soldaat, die Zwarte
Havik bewusteloos geslagen had en
ze leefde nog lang en gelukkig.
RONALD VREYSEN,
Vine, van Gogdstraat 9.
Zundert.
11 jaar.
Nog een paar nachtjes heel goed slapen en dan is het weer carnaval. Misschien hangt bij de meesten
van jullie het pak alweer kant en klaar in de kast. Maar misschien ook heb je helemaal nog geen tijd
gehad om een pak te maken. Daarom een paar ideeën voor goedkope carnavalskleding, die bovendien
vlug klaar is. De ideeën zijn van Ria van Aart. Ze maakte ook de tekeningen.
TEKENING 1: Plastic fruit kun je behalve op een schaal leggen, ook met carnaval dragen. Je kunt
het op een lange rok en een blouse naaien of plakken en natuurlijk ook op die ouwe hoed die je moeder
of je oma of je tante nog op zolder heeft liggen.
TEKENING 2Een oude pyama wordt een echt carnavalspak als je er een kartonnen wekker aan
een koordje om je hals hangt. Je tekent die wekker eerst op een stuk wit papier, knipt hem dan uit en
plakt hem op een stuk karton. Je kunt er een hoofd band bijdragen, met daarop van voren een kaarsje,
ook weer op wit karton.
TEKENING 3 Een oude witte blouse van je moeder of een overhemd van je vader of je grote
broer kun je een carnavalstintje geven door het op te schilderen met viltstift of verf: ook finger-paint
(vingerverf) kun je er goed voor gebruiken.
Erg leuk staat een "ketting" van uit vilt geknipte figuren, die je op karton kunt plakken. Je kunt die
verschillende stukjes aan elkaar rijgen of aan elkaar plakken en aan de bovenkant een touwtje maken,
waarmee je de ketting om je hals knoopt.
TEKENING 4 Een pruik is natuurlijk erg duur en het is eigenlijk een beetje zonde van het geld, als
je hem alleen met carnaval draagt. Je eigen carnavalspruik maak je door stroken gekleurd papier met
een schaar te laten krullen en aan de binnenkant van een hoed te plakken. Als je lang haar van je
zelf hebt, kun je echt gek b.v. tien vlechtjes maken en aan de onderkant strikjes maken. Nog
gekker is het om er ook nog belletjes aan te doen.
En verder. Carnaval is ook een beetje herrie. En herrie kun je maken met een blik, waarvan je bodem
en deksel afhaalt, het vult met knikkers en aan beide uiteinden stukjes stof zet.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG In een spekkige mist werd vorige week op de rijks
wegen 4 en 12 in enkele uren tijds weer eens vele auto's van een glim
mende koets veranderd in een hopeloos verkreukelde schroothoop.
Veel van de bij de kettingbotsingen betrokken wagens konden, hoe
wel met een enigszins gewijzigd uiterlijk, hun weg vervolgen naar de
dichtstbijzijnde garage waar men de wonden kon laten helen. Ook bij
de verzekeringsmaatschappijen geeft een dergelijke schade-eruptie
extra-drukte. Jaarlijks gebeuren b.v. in Den Haag en omstreken onge
veer 50.000 schadegevallen.
een garage rijden, de auto's die dit
niet meer kunnen worden naar de
garage gesleept. Voordat de repara
teur aan het sleutelen slaat, zal er
eerst een expert van de verzeke
ringsmaatschappij de schade moeten
onderzoeken en de reparatie op het
juiste bedrag ramen.
In Den Haag en omstreken wor
den jaarlijks 35.000 van die experti
ses uitgevoerd. De grote maatschap
pijen hebben vaak een eigen afde
ling, maar de kleine assurantiebp-
drijven laten hun taxtaties verrich
ten door vrije experts De N.V.V.A
heeft nu besloten een gezamenlijk
Ruim 15.000 hiervan hebben be
trekkelijk weinig schade, voor repa
ratie van de overige 35.000 zal eer
ste een expert de schade moeten
taxeren. Voorlopig is bet systeem
van de expertise nog vrij inefficiënt
en vergt veel tijd, maar in mei of
juni start de Nederlandse Vereni
ging van Automobielassuradeuren
bij de centrale expertised ienst, die
efficiënter zal werken. Direct na een
botsing worden de wagens meestal
al bekeken, om de schuldvraag vast
te stellen. Dit gebeurt ook bij ket
tingbotsingen zoals die van vorige
week.
Het is de regel, dat de schuldige
moet betalen. In vrijwel alle geval
len is de schuldige de achterop ko
mende. Bij de Schipholramp van het
vorig jaar. toen 71 auto's tn een
dichte mist op elkaar inreden, heb
ben de Nederlandse assuradeuren
van die regel afgeweken en kreeg
iedereen, w.a. of all risk verzekerd,
de dagwaarde uitgekeerd van zijn
eigen verzekeringsmaatschappij.
„Dit was noodzak0")* omdat ze
door de enorme chaos geen schuldi
ge konden vinden", zo stelt vice-
voorzitter van de N.V.V.A. (Neder
landse Vereniging Voor Assuradeu
ren) de heer F. Jutte. „Het was een
onontwarbare knoop. We willen er
echter geen precedent mee schep
pen. Het is een gevaarlijk terrein,
want we gooien het aansprakelijks-
recht er mee ondersteboven. En mis
schien bevorderen we er de zorge
loosheid van de automobilisten zelfs
mee. We blijven er echter van uit
gaan, dat wanneer er een schuldige
is vast te stellen we de normale
gang van zaken volgen. Dit geldt
zowel voor kettingbotsingen als voor
de normale aanrijdingen. Dat er bij
de kettingbotsingen van vorige
week eenzelfde regeling als bij
Schiphol zal worden toegepast, is
zeer onwaarschijnlijk".
De bij de botsing betrokken wa
gens kunnen meestal zelf nog naar
centrale expertisedienst in het leven
te roepen. Het plan is om over ge
heel Nederland een net te leggen van
experts in dienst van de gezamen
lijke assurantiebedrijven. als
proef zal worden gestart in Den
Haag, Voorburg, Rijswijk en Wasse
naar Een ploeg van vijf experst zal
het eerste jaar 8000 expertises ver
richten. Nederland volgt herimee
het voorbeeld van Frankrijk, Ameri
ka en Duitsland.
„Zoals het nu gaat, is het eigen
lijk te gek", meent de heer Jutte. In
een garage komen soms vijf of zes
experts op een dag naar verschillen
de schadegevallen kijken. Dit is na
tuurlijk bijzonder inefficiënt. Door
het creëren van de centrale experti
sedienst hopen wij de inefficiëntie
te vermijden. Het werkt natuurlijk
ook kostenbesparend Het succes
van deze proef staat bij ons nu al
vast. Aan het einde van dit jaar
zullen we weten hoe groot het sue
ces is".
Iedere expert in de proef krijgt
een bepaalde rayon toegewezen. Die
man gaat nu om de andere dag langs
alle garagebedrijven om de binnen
gekomen schadegevallen te bekij
ken. Hij kan natuurlijk ook de klei
ne gevallen nu meenemen. Voor die
kleine gevallen meestal met repera-
tiebedragen beneden de 300 gulden
wordt nu nog geen expert uitgezon
den. Maar de mensen houden zich in
die gevallen meestal niet aan de
waarheid en ook de garagebedrijven
spelen vaak mee om zo veel moge
lijk „eruit te slepen". Door verbe
terde expertise worden die gevallen
teruggedrongen en dan is er al veel
gewonnen", aldus de heer Jutte
Voor een verdere ontwikkeling
van het idee van de centrale exper
tise dienst heeft de heer Jutte al
vastomlijnde gedachten. „Eerst uit
breiden en zorgen voor een landelijk
net, en dan kunnen we eens gaan
zien of Nederland het Amerikaanse
systeem van drive-ir. expertise:
geïntroduceerd kan worden. Dan
komt er op een plaats in de stad eer
garage waar permanen* een experi
verblijft. Iedere verzekerde krijgt
van zijn maatschappij een kaart en
rijdt, als dat natuurlijk nog mogelijk
is, eerst direct naar de drive-in
Zijn wagen wordt hiet dan onder
zocht en de verzekerde krijgt direr
een volledig expertiserapport waar
mee hij naar zijn eigen garage kar
gaan. in Duitsland wordt dit sys
teem al, met succes, toegepast. Ik
weet nog niet of de Nederlands*
mentaliteit het mogelijk maakt"
Wanneer het hele centrale expertise
systeem in Nederland optimaa
werkt, dan kan het de reparaties
bespoedigen. Ook in gevallen var
ernstige kettingbotsingen
Js het redelijk om een gymnasiast
Giiles Guiot (19) is een gymnasiast
zijn dat hij een agent van politie
een klap in het gezicht heeft gege
ven. tot zes maanden gevangenis
straf te veroordelen waarvan drie
voorwaardelijk? De openbare me
ning voelt dat als een. overdreven
straf vandaar dat het geval in kwes
tie plotseling een nationale zaak is
geworden. Ziehier de feiten:
Gilles Guiot (19) is een gymnasist
van het Parijse lyceum Chaptel die
tijdens een betoging van gauchisten
op 10 februari volgens zijn eigen
zeggen rustig op het trottoir stond
samen met een medescholier. Twee
agenten van politie, de een 37 en de
andere 25 jaar, beweren van hun
kant dat van rustig kijken geen
sprake was. De agent van 37 houdt
vol dat hij van Gilles een klap in
het gezicht heeft gekregen. Dat Gil
les daarop aan de haal ging maar
achtervolgd en gegrepen werd. De
jongere agent zegt dat hij de klap
heeft gezien dat hij bij de achter
volging Gilles niet uit het oog ver
loor en dat hij hem herkend heeft
aan de ruiten jas die de scholier
droeg.
Een en ander speelde zich af ver
leden week donderdag. De volgende
dag werd Gilles voor de rechtbank
gehaald die hem tot zes maanden
gevangenisstraf waarvan drie voor
waardelijk veroordeelde omdat hij
op heterdaad betrapt was. Tegen
deze onmiddellijke behandeling van
het geval had Gilles zich niet verzet
daar hij in de stellige overtuiging
was te worden vrijgesproken. Er
was geen advocaat aanwezig toen
Gilles werd berecht en gestraft. On
middellijk daarna namen de ouders
van Gilles een verdediger in de arm
die met evenveel haast in hoger
beroep ging. Dit hoger beroep werd
behandeld de zaterdag daarop, maar
de nieuwe rechtbank wilde zich be
raden en verdaagde de uitspraak tot
vrijdag 19 februari. De rechters
weigerden Gilles in voorlopige vrij
heid te stellen zodat de jongen nog
de hele week in een gevangenisge
zelschap verkeert.
De openbare mening vraagt zich
af: vanwaar de haast om Gilles al
de dag na het gebeurde bovendien
zonder advocaat tot zulk een stren
ge straf te veroordelen. En dat nog
wel na de jongste voorschriften van
de minister van justitie Pleven om
de tijd uan preventieve hechtenis zo
veel mogelijk te bekorten. Het hof
van beroep had Gilles rustig op
vrije voeten kunnen laten aangezien
er geen enkel gevaar bestond dat
de jongen zich door vlucht aan een
achtervolging zou onttrekken.
Daar komt nog bij dat alle lera
ren, die Gilles kennen deze jongen
beschrijven als een ernstige, briljan
te leerling die zich nooit met poli
tiek en zeker niet met gauchisten
heeft ingelaten. De politie, toch al
niet bepaald bemind in Frankrijk,
wordt er openlijk van beschudligi
er speciale afdelingen op na te hou
den die gauchisten achter hun vod
den zitten en lukraak arresteren.
Al verleden week zaterdag viel on
rust op de Parijse lycea te constate
ren. Die protestbeweging heeft zich
deze week voortgezet. Het lyceum
Chaptel is in staking, waaraan ook
de leraren meedoen en op een overi
gens zeer rustige meisjesschool is
het rectoraat door alle scholieren
bezet. De federatie van oudervereni
gingen heeft aan de minister van
justitie de eis gesteld dat Gilles
onmiddellijk op vrije voeten dient
te worden gesteld.
DRIEBERGEN (ANP) De 54-
classes (kerkelijke districten),
waarin de Nederlandse hervormde
kerk is ingedeeld, zullen in de toe
komst wat hun grenzen en indeling
betreft, worden herzien. De 54 clas-
sicale vergaderingen zenden ook ie
der een afgevaardigde naar de syno
de.
Het breed moderamen van de her
vormde synode is van oordeel dat de
nieuwe indeling, die overigens eerst
over enkele jaren voor de deur
staat, in relatie moet staan met de
plannen van de rijksoverheid om
het land te verdelen in een aantal
gewesten. Daarnaast wil de synode
erop aansturen dat bij de nieuwe
indeling van de hervormde kerk ook
rekening wordt gehouden met wat
in dit verband bij andere kerken,
met name de rooms-katholieke, in
dit opzicht wordt voorbereid.
Dit is in de synode bekend gewor-
ien bij de behandeling van een
•oorstel om de classis 's-Hertogen-
*osch met de classis Eindhoven te
lombineren tot een classis Noord-
Jrabant. Om het aantal van 54 afge-
'aardigden naar de synode te hand
haven. is besloten de classis Leiden,
lie de grootste van het land is en te
zijner tijd toch gesplitst zal worden,
een dubbele vertegenwoordigmê
naar de synode toe te kennen. Deze
"id°"jkp regeling geldt tot en met
Ook buiten Will
waterige levenslie
zijn 110.000 me
140.000 mensen
125.000 mensen
zal geen traan me
bezit van de singlt
niet", 130.000 m
len is voor jou te
van de drie weken
jou en voor mij".
Vanavond is deze ant
aanleiding voor een uit
Jicitatie in het televis
ma van berqepsplugger
ker. Platina exemplar
haar overhandigd vai
elpees plus een gouden
van „Huilen",
Tegenstanders van dit
genre kunnen meestal nie
rig formuleren waarom
zijn. Ze komen niet verc
'merkingen ;n de trant
oppervlakkig en banaal"
ders weten meestal ook n
ze voor zijn. Als je 1
waarom ze naar Corrie g
Zeggen ze: „Zeur niet.
mooi".
Optredens door het g*
vijf keer in de week, g
hetzelfde beeld. Jonge
mensen deinen vrolijk
droevige muziek, maken
voelen zioh gewoon uit. A
kijken ouden van dager
naar de massa die schomr
maat van „Rozen die bl<
jou en voor mij, rozen
dat gaat nooit voorbij". Di
re bekende refreinen klinl
een beetje hees uit de m*M
jarige Corrie. De Rekels
virtuoze improvisaties uit
ren rollen, maar bepalen
simpele keuze tussen he
langzaam spelen van eei
•akkoorden. Zo gaat dat nu
een jaar lang. En het vo
steeds niet verzadigd, blijft
drommen op de Rekel-sou
men. Waarom heeft juist di
zon succes en niet een vai
tientallen soortgelijke and*
pen?.
Een huismoeder formuleei
„Lorne dat is nou mijn
fien bakkersleerling vindt C
woon een lekkere meid:
oruikt tenminste mijn moer:
De poeët achter Corrie, t
ter en producer Pierre Kar
au al zoveel gouden tranen
Pen heeft laten vloeien dat
ngmspecteur hem bijna
miljonair behandelt, heeft
e visie van een vakman
succes: Het is het timbre e
w-f. te: de spontaniteit.
-hit ondanks het enorme
gewoon het meisje dat de:
ontroert. Ze weet met simp*
