1DDY
MERCKX
Ik mag
geen
fouten
maken
ap Rotte
eft zege
t handen
iet Vonck
int in
ekloo
Leman wint
„Douceurtje
voor Merckx
NCAB BIJ KNAU
TIMMAN IN OPMARS
sport
aan
1. Kreeke
jeterde
uwse records
Ik heb het niet
zo makkelijk
als ze denken
door: PETER HEERKENS
DINSDAG 16 FEBRUARI 1971
onze schaatsmedewerker)
i Om het kampioenschap
Zaanstreek heeft de Zeeawse
en Arjaan van de Kreeke
tstekende prestatie geleverd.
1500 en 3000 meter werd hij
en tweede op de 500 meter.
eindklassement werd hij
ns selectie-wedstrijden op de
sbaan te Eindhoven verbeter-
j aan van de Kreeke twee
se records. Op de 500 meter
Ij 44.4 sec. en op de 1500
2.22.0 min. Met zijn tijd op de
ter werd hij winnaar op deze
De schaatsenrijdesr-wiialiren-
i-ap Moelker eindigde in het
issement voor deze wedstrij-
een uitstekende vijfde plaats
1de zijn persoonlijke recordB
500 meter en 1500 meter weer
er met respectievelijk 46.9
2.27.5 min.
7an onze dammedewerker)
.NEUZEN In de laatste ron-
erdag in Middelburg heeft het
unpioenschap voor Vroeginde-
ij de jeugd nog aan een zijden
e gehangen. Ofschoon deze
nog maar een puntje nodig
wam hij er tegen de Middel-
Jaap Rotte goed van af door
te behalen. Inmiddels had
Jruenen al gewonnen van Van
tadt en zich op gelijke hoogte
d met de leider.
;e heeft beslist diverse kansen
om de partij te winnen, maar
beslissende fase zag hij de
>ver het hoofd, waardoor Vroe-
wei kampioen werd en zich
aan voorbereiden op het jeugd-
Loensohap van Nederland. In
ofdklas een verrassende uitslag
De Vlieger kanshebber Piet
rt onverwacht versloeg. Hier-
heeft Ko Blaas zaterdag tegen
nan aan remise genoeg om de
te behalen. In een ogenschijn-
voor Allaart gewonnen paxti)
n stand was ook beslist beter
ste De Vlieger op het laatst
tegenstander met een verscho-
stje, onder het toeziend oog van
zelf, die overigens deze slag-
uk niet had opgemerkt,
slagen: Jeugd: Vfoegindewei -
1—1, V. Druenen - v.d.Stadt
Dekker - Nieuwenhuize 0—2.
rangschikking: 1 A. Vroeginde-
4 1 0 8, 2 P. G. v. Druenen 5 3
1, 3 J. G. Rotte 5 1 3 1 5, 4 J.
:er 5 2 0 3 4, 5 P. Nieuwenhui-
1 2 2 4, 6 L. v.d. Stadt 5 0 2 3
tofdklas: Krijger - Heydra 0—2,
nselaar - Baayens 2-0, Allaart
Vlieger 0—2, Blaas - Schunse-
1—1, Boon - v. Rijswijk 1—1,
ra - Louwerse 11, de Vlieger
ayens 11, Wiskerke - Allaart
an onze sportmedewerker)
1ST EEKLO Piet Vonck van
SKHAV heeft de 9e internatio-
cross van Oost-Eekloo gewon-
die georganiseerd was door de
l La Gantoise. Na een fel ge
it in de laatste ronde nam Pi"
ck op zijn rivaal E. Verstraeten
de organiserende vereniging 10»
ir voorsprong en stond deze niet
r af. De derde plaats was voor
•an Laere, terwijl W. de Panw
vierde over de finish kwam.
j de Junioren eiste E. Mannaert
erste plaats voor zich op, terwijl
de Roo van Gantoise tweede
i. A. Schout en E. Kroes beiden
RKHAV werden hier respectie-
k vijfde en tiende. Bij de sch°'
rn was liet een gemakkelijke
■winning voor J. Schout van de
IAV. Als tweede kwam H. de
over de finish. H. van Duyse
i vierde. Uitslag van andere at-
i van de RKHAVJ. Vonk 10e,
Schoenmaker 22ste, B. van den
der 24ste. J. Scheerders 31ste,
3. Scheerders 36ste. De clubrang-
kking bij de scholieren luidde:
lRA La Gantoise, 2. RKHAV, 3.
Ringe. Bij de categorie cadetten
im W. Schoenmakers als 27ste
de finish. Bij de pupillen we
er ruim 50 vertrekkers. Hier
L. Païinck van de RKHAV
ag te leggen op de 9e piaais. M-
3ruyn werd 10 e en M. van Duy-
wam als 13e over de streep.
THEO KOOMEN: IK HEB
WEL BEGRIP VOOR ZE
(Van onze sportredacteur)
NAARDEN „Snap je dat nou?"
vraagt Theo Koomen als hij de haak
op de telefoon gooit. „Snap je dat
nou? Ik ken die hele man niet eens.
Mijnheer Koomen, zei ie, ik sta
helemaal achter u. En zo gaat het
nou de hele dag door. Telefoontjes,
brieven, mensen die me op straat
aanklampen en allemaal daarover.
Soms denk ik: dit is gewoon sport-
verdwazing, Theo. Al die reacties.
Maar als ik me dan realiseer dat ik
als commentator de schakel ben tus
sen die miljoenen kijkers en die
groep schaatsers, dan zeg ik: mis
schien toch wel logisch". Alleen:
zondagavond was Theo die schakel
niet, vandaar...,
„Nederland" heeft er zich over
opgewonden, blijkt aan wat Theo
Koomen meemaakte. De weigering
van de schaatsploeg om met hem
samen te werken, sloeg reacties los
zoals Koomen die in zijn korte
maar uitbundige televisie-bestaan
nog niet meemaakte. Voor zijn neus
stapelen de kranten met commenta
ren zioh op, de hrieven worden als
pak aangedragen en telefonisch zoe
ken honderden Nederlanders de weg
naar de man die kampiioen Ard
Schenk had moeten presenteren
voor de televisie, maar het niet kon
vanwege een conflict-situatie. Tien
tallen mensen gaven Theo Koomen
maandag en dinsdag de sleutel voor
een oplossing, maar die goede be
doelingen blijken achteraf niet no
dig. Zaterdag is er in Inzeil een
gesprek tussen de televisie-commen
tator en de kernploeg. KNSB's vice-
voorzitter Van Laar en de heer Wi—
nia van de technische commissie
slaan de brug. „Ik ben ervan over
tuigd", zegt Theo Koomen, „dat die
zaak dan wordt opgelost".
Wat Theo Koomen dan in elk
geval wil bereiken, is een open ge
sprek met Kees Verkerk want dat
lijkt hem hard nodig naast een alge
mene discussie met de sohaats-top.
„Tussen Kees en mij", signaleert
Koomen, „is het niet zoals het moet
zijn. Hoe het komt weet ik niet,
wamt buiten de wedstrijden werken
we leuk samen. Ik deed vier lezin
gen met hem en dit ging gewoon
prima. Hier, in m'n kast staat een
boek dat ik van Kees kreeg bij mijn
aanstelling tot televisie-commenta
tor. „Proficiat met je benoeming",
schreef Kees erin. Kijk, dat kan ik
niet rijmen. O ja, ik heb wel een
vermoeden. Vorig jaar beloofde ik
alle jonens die regelmatig aan uit
zendingen meewerkten een vergoe
ding voor de moeite. Ik vond dat ze
daar gewoon recht op hadden. Aan
het eind van het seizoen gaf ik de
administratie opdracht bepaalde be
dragen over te maken en dat bleek
op 'n gegeven moment niet gebeurd
te zijn. De schaatsers lieten dat
merken en ik maakte het alsnog in
orde. Maar tja, dat duurde even. Zo
is dat nou eenmaal met dergelijke
administratieve zaken. We hebben
nog niks gehad, kreeg ik een paar
weken later te horen. Enfin, ik leg
de uit dat 't onderweg was maar ze
hadden moeite om dat te geloven.
Betaal het dan zo lang uit je eigen
zak, zeiden ze. Goeie dag, alsof ik
een handelsman ben. En zo groeide
volgens mij de problematiek. Ga ik
alle kleine dingen eens na, dan kom
ik steeds weer bij Kees Verkerk als
de man met wie ik het slechtst kan
opschieten. Daarom wil ik per se
Theo Koomen: „Betalen voor een
interview na een wedstrijd vind ik
belachelijk".
een eerlijk en van-man-tot-man ge
sprek met hem. In Inzeil hoop ik
met iedereen in het reine te ko
men".
Dat zal voor dat moment mis
schien ook wel lukken, maar wat
Theo Koomen lossloeg met publika-
ties over betalingen aan schaatsers,
lijkt de eerste tijd nog niet compact
bij elkaar. Daarvoor is de problema
tiek die hij aanpakte te groot en te
omvangrijk. Theo Koomen namelijk
gooide het verschijnsel „betaald in
terview" bloot en stelde „vergoedin
gen voor amateurs" aan de orde.
Onderwerpen die binnenskamers al
lang leven want de Nederlandse
Sport Pers wijdde er onlangs een
bespreking in Zeist aan en de
KNSB boog zich al eerder over de
problematiek van „het betalen".
Theo Koomen nu zette het mes in
de wond. „Ik heb geschreven hoe Jan
Bols via coach Leen Pfrommer de
journalisten om de tuin leidde door
na die uitschakeling in het Europees
kampioenschap naar de AVRO-tele-
visie te rijden terwijl tegen ons ge
zegd werd dat hij moest rusten. Hij
ging voor een flink bedrag naar de
studio. Deze onthulling van mij, is
slecht gevallen in de kernploeg, maar
de zaak werd gesust. Een paar dagen
later echter, kwam Studio met een
soortgelijk verhaal van mij, want
dat had ik weken tevoren Haar moe
ten maken. En dat ben ik vergeten
Innerlijk ben ik
één brok zenuwen
Ze zeggen dat ik volmaakt
y 1 ben, maar ik zie van mezelf
toch wel fouten. Ik merk steeds
weer dat ilk nog een hoop leer als ik
erop let wat andere renners doen en
hoe ze in bepaalde omstandigheden
handelen. Dan constateer ik gewoon
dingen waarvan ik zeig: hé, zoals hij
het aanpakt ds het toch beter. En dat
verander ik dan. Ik ben er altijd op
uit om me te corrigeren, om te
horen en te zien hoe je het nóg beter
kunt do,en in dit beroep. Ik wil
gewoon een goede vakman zijn en
daarom ben ik erg precies. Op alles.
In een ronde, zal ik nooit naar bed
gaan voor ik mijn fietsen gecontro
leerd heb. Op die eerste plaats doe
ik dat omdat ik wil weten of mijn
materiaal in orde is, ten tweede
omdat ik liefhebberij heb in dat
technisch geknutsel. Als ik thuis
ben pruts ik altijd zelf aan mijn
materiaal. M'n kelder is een comple
te werkplaats waar ik steeds zo'n 5
of 6 fietsen heb. Zodoende kreeg ik
de ervaring om te kunnen oordelen
of de mecaniciens na een wedstrijd
hun werk goed doen. Ik moet zelf
zien dat er niets aan mankeert, want
ik word enorm kwaad als ik iets
slordig krijg afgeleverd. Vorige
maand bijvoorbeeld, liet ik al onze
trainingspakken terug sturen naar
Italië. Daarom zijn we in burger op
de pers-voorstelling in Brussel geko
men. Dat zal misschien opgevallen
zijn. Toen ik die trainingspakken
zag, korf voor we ze moesten aan
trekken, viel me meteen op dat ze
de naam Molteni slecht geborduurd
hadden. De letters 1 en t stonden
verder v,an elkaar dan d-e andere.
Dat zag ik direfet, die ruimte. We
doen ze niet aan, zei ik tegen Lom-
me Driessens. Geef ze maar terug,
we gaan in ons eigen kostuum. Zie
je, zoiets kan ik niet hebben. Daar
word ik nerveus van. Dat is geen
kwestie van hoog in m'n bol hebben
omdat ik Eddy Merckx ben, maar
omdat ik vind dat iedereen die de
uiterste aandacht geeft aan zijn be
roep, die serieus en secuur is, het
zelfde van 'n ander mag verwach
ten. Daar heeft hij gewoon recht op.
Dat standpunt zou ik zeker ook
innemen ate ik niet aan de top van
de wielrennerij stond. Het heeft niks
te maken met mijn positie. Ik eiste
van anderen en van mezelf beslist
hetzelfde als ik een coureur van min
dere klasse was. Hetzelfde geldt
voor mijn ambitie, het plezier, in de
wielersport. Dat zou ik zeker ook
hebben wanneer ik minder talent
bezat. Ik kan me niet voorstellen
dat ik geen renner geworden was
als ik altijd knecht had moeten spe
len. O ja, ik zou net zo goed door
gegaan zijn. Natuurlijk waarom niet.
Maar dan was ik wel de perfécte
i geweest, begrijpt ge.
Eigenlijk, djenk ik wei eens, heb-
ben knechten het makkelijker dan
ik. Ze leven met minder zorgen.
Voor hen is het voornaamste: op tijd
binnen komen. Gebeurt dat, dan is
de baas tevreden. Meer verwacht hij
niet van ze. Ja, hij hoopt natuurlijk
op succesen van die knecht maar
het is geen uitgangspunt zoals voor
mij. Zij moeten de koers uitrijden.
Ik moet 'm winnen. Zo ligt het.
Misschien zal een kleinere coureur
het in zijn werk toch nog moeilijker
hebben dan ik met mijn klasse,
maar vergeet niet dat ik even goed
flinke lichamelijke inspanning moet
leveren en dat daar dan nog een
zware geestelijke druk bovenop
komt. Ik leef gecompliceerd. Mis
schien zien de mensen dat niet aan
me, maar toch is het zo. Innerlijk
ben ik één brok zenuwen. Altijd
gespannen. Van mij verwachten ze
immers alles. Eddy heeft er de klas
se voor, zeggen ze dan. Als die niet
wint- Ja, ja. Alsof bij mij alles
vanzelf gaat. De mensen zien alleen
het mooie. Het moment van de over
winning. Ze weten niet wat ik er
voor moet doen. Ze weten niet dat
ik net zo serieus moet leven om dat
te kunnen bereiken als iedere ande
re coureur. Hoeveel gaive je ook bij
je geboorte meekrijgt, je zult je
nooit kunnen permitteren om alleen
op dat talent te drijven. Het gaat
echt niet vanzelf. En bij mij komt
daar dan nog de druk van het altijd
moeten winnen bij. Steeds een goed
figuur slaan, anders val ik tegen.
Die vanzelfsprekendheid weegt voor
mij erg zwaar. Ik leef op m'n zenu
wen, maar uiterlijk is dat niet aan
me te merken. Dat weet ik. Ik vreet
het in m'n binnenste op. In hotels
ben ik na een koers al weer onrus
tig voor de volgende dag. Dan kan
ik nooit m'n draai vinden en zwerf
ilk van links naar rechts, van voor
naar achter, van boven maar bene
den. Ik loop wat, ik praat wat, ik zit
en ik sta, steeds beweging. Ze zeg
gen wel eens van me dat ik een
stille ben, een ijskoude, maar dat is
niet waar. Ik hou van drukte en van
nature ben ik beweeglijk. Dat is een
afreageren op m'n spanningen, denk
ik. Een poging om mijn gedachten
te verplaatsen, want ik moet steeds
nadenken over hoe ik het goed kan
doen. Fouten mag ik immers niet
maken. Ik moet meer dan wie ook,
op alles en iedereen letten. Dat kost
me meer van m'n zenuwen en m'n
kracht dan men denkt. Ach ja, ik
zie en ik merk natuurlijk ook wel
tegen de jongens te zeggen. Toen was
de boot aan, ook al omdat min-of-
meer gelijktijdig een interview ver
scheen waarin ik het woord „zwikje"
gebruikte. Dat is hoog opgenomen,
maar ik bedoelde het niet persoonlijk
of denigrerend."
Hoe dan ook, de schaatsploeg nam
wraak door geen interviews toe te
staan. „Officieel", zegt Theo Koomen,
„zijn me die motieven nooit verteld.
Ik heb het via-via. Dat er wat rom
melde, hoorde ik op Schiphol van een
collega. Och, dacht ik, dat loopt wel
los." Het liep niet los. Theo Koomen:
„Na de loting kreeg ik het in de ga
ten. Ik vroeg Pfrommer wat, maar hij
liep door. Leen riep ik, Leen -
Hij draaide zich om en zei: voor jou
heb ik geen tijd. Er zijn toen ver
schillende bemiddelingspogingen ge
weest, maar ze~ mislukten. Dat vind
ik nog tot daar-aan-toe. maar dat ze
ook alle andere commentatoren wei
gerden begrijp ik nog steeds niet. Ze
ven miljoen kijkers werden er de du
pe van. En waarom? Als ik niet ac
ceptabel ben, dan kunnen ze toch met
een ander praten. Dat aanbod is ge
daan, maar de heren bleven op hun
standpunt staan. Ik heb de indruk
dat ze via mij een regeling met de
NOS willen treffen. Betalen, dat is
de kwestie geworden en ik geloof dat
ze er een te grote prestige-zaak van
maken."
Is Theo Koomen tegen betalen
„Neen. Tenminste, als er extra tijd
en inspanning voor gevraagd wordt
en het programma is van dien aard
dat er een show-element inzit. Dan
vind ik dat er een behoorlijke ver
goeding gegeven mag worden voor
die opoffering. Na het Nederlands
kampioenschap heb ik Bols en
Schenk in de studio gehad en daar is
voor betaald, want ze moesten heel
wat moeite doen om zich vrij te ma
ken. Maar voo,r een gewoon inter
view, direct na de wedstrijd, dan zeg
ik: dat is belachelijk. Dat het gebeurt,
is de schuld van verschillende kran
ten die voor het hele seizoen beslag
hebben gelegd op een bepaalde
schaatser. Zowat iedereen heeft zijn
eigen column in 'n blad en daar staat
natuurlijk wat tegenover. Zo ont
stond er een scheve verhouding, waar
dus de sportpers net zo fout aan is.
Ik heb het idee dat ook de KNSB
niet gelukkig is met de situatie van
dit moment. Logisch. Wat wil je als
iedere schaatser z'n eigen krantje
heeft. Het is me opgevallen, dat sinds
dat verschijnsel van die eigen ru
brieken de sfeer in de kernploeg
minder werd. Niet vervelend of zo,
maar gewoon minder. Vroeger praat
ten ze allerlei zaken gezellig met elk
aar uit. nou lezen ze in hun krante
columns wat ze van elkaar denken.'
Blijft het feit, dat de schaatsers fi-
nanciële compensatie zoeken voor
hun tijdrovende hobby. Koomen:
„Dat begrijp ik best. Sterker nog, ik
ben er vóór dat ze wat krijgen maar
laat het wel volgens regels gaan. Van
middag belde me iemand op en die
had een geweldige tip, vond ik. Ga
ik ook zeker doorgeven aan de
KNSB. Er moet. zei die man, een
fonds komen dat gevormd wordt
door sponsors. Pak weg, 250.000,
Dat geld moet dan naar de bank, le
vert rente op en zo, groeit verder
door nieuwe donaties, en zo krijg je
een kapitaal waar je een schaatser
na zijn carrière uit kunt betalen.
Naar rato van het aantal jaren dat hij
in de kernploeg zat. Bijvoorbeeld
20.000,per jaar. Kijk, dan heb je
het in banen en daar gaat het me
om." Theo Koomen heeft het volste
begrip, voor wat de hardrijders in
Gotenburg hem hebben aangedaan,
al was het vanzelfsprekend een bit
tere pil. „Ik begrijp het, omdat die
jongens onder top-spanning leven. Ze
zitten maanden bij elkaar en vormen
een maatschappij in de maatschap
pij. Hun zelf-kritiek verdwijnt en als
er commentaar komt kunnen ze dat
niet verwerken. Dan vinden die een
lingen in zo'n ploeg elkaar in een
soort solidariteitsposdtie. Daarom
neem ik het ze niet kwalijk."
Ontelbare Nederlanders doen dat
wel, blijkens de reacties die bij Theo
Koomen binnenstromen. „Allemaal
positieve. Niet één tegen me. Mis
schien liggen die bij de NOS. Ieder
een zegt dat ik in mijn recht sta en
er hebben er heel wat aangeboden
om te bemiddelen. Vanmiddag vroeg
er een of hij de KNSB mocht schrij
ven en er belde iemand of Willem
Duys de zaak zou kunnen oplossen.
Dat soort dingen, weet je wel. 't Is
enorm."
PETER HEERKENS
SEVILLA (AP) De Belg Eric
Leman heeft gisteren de tweede
etappe van de 18de wielerronde van
Andalusié gewonnen. Leman legde
de 140 km van Cordoba naar Sevilla
af in een tijd vah 4.38.48.
Leman werd gevolgd door een
groep van 27 renners, die allen in
dezelfde tijd aankwamen als de
winnaar. De Belg heeft de leiding in
het algemeen klassement overgeno
men van zijn landgenoot Jean Pierre
Monsere.
DEN HAAG (ANP) Tijdens de
op 20 maart in Arnhem te houden
algemene ledenvergadering van de
Nederlandse Christelijke Atletiek
Bond komt een bestuursvoorstel aan
de orde om bij de NCAB aangeslo
ten verenigingen over te hevelen in
het ledenbestand van de Koninklij
ke Nederlandse Atletiek Unie.
Dit voorstel is het resultaat van
besprekingen, die door het NCAB-
bestuur zijn gevoerd met de KNAU
over een eventuele sameinwrkeing
op bondsniveau. Het betekent overi
gens niet dat de NCAB gaat ver
dwijnen. De bond zal zich nu meer
gaan toeleggen op het kaderwerk.
Voor de NCAB-verenigingen komt
er verruiming van de mogelijkhe
den, omdat zij nu kunnen gaan deel
nemen aan de wedstrijden van de
KNAU. Belangrijke aanleiding was
tevens het feit, dat er meer aan
dacht kan worden besteed aan ter
reinen buiten de topsport, zoals de
recreatiesport. De NCAB telt onge
veer 5000 leden.
ORLEANS (AP) Het Hof van
Beroep in Orleans heeft Eddie
Merckx een schadevergoeding van f.
35.000,- toeewezen in verband met
een ongeluk op de wielerbaan van
Blois in 1969, waarbij de Belgische
trainer Fermand Wambst om het le
ven kwam. De schadevergoeding
was bedoeld als compensatie voor de
contracten die Merckx, die gewond
werd, moest afzeggen.
MALAGA (AP) In de 13e
ronde van het internationaal schaak
toernooi van de Costa del Sol heeft
de Spanjaard Arturo Pomar gisteren
de leiding behouden. Hij kwam re
mise overeen met zijn landgenoot
Fernando Visier. De Nederlander
Jan Timman zette zijn opmars voort
met de Joegoslaaf Lubomir Ljuboje-
vic in 24 zetten een nederlaag te
bezorgen. Hij staat nu op een ge
deelde tweede plaats, een halve
punt achter Pomar.
IJSHOCKEY Het Nederland
se ijshockey bonidsteam heeft een
oefenwedstrijd in het kader van de
voorbereiding op het toernooi om
het wereldkampioenschap in de C-
groep tegen Tijsc Trappers met 47
verloren.
dat het met mij allemaal iets vlotter
en gemakkelijker gaat dan bij een
ander, maar dat wil niet zeggen dat
ik het voor niks krijg. Het kost me
even goed moeite. Op de Ventoux
bijvoorbeeld, had ik het het vorig
jaar echt slecht. Toen speelde ik
heus geen komedie, zoals wel eens
gezegd is door mensen die dachten
dat ik vlug van die berg af wilde en
me daarom in de ambulance liet
stoppen. Meteen na de aankomst
merkte ik weinig, maar ineens werd
ik korf van adem. 't Is dan ook wel
een verschrikkelijke col, die Ven-
toux. Een geluk nog, dat we er in
de late middag tegenop moesten zo
dat het fris was. Ik mag er niet aan
denken wat het onder de brandende
zon geweest zou zijn. Neen ik ver
geet 'm niet gauw, die Ventoux. Ook
al door wat er Simpsom overkwam.
Hij was een van mijn beste vrien
den, Tom. Daarom nam ik ook m'n
pet af, bij dat monument. Als herin
nering en uit erkentelijkheid voor
onze kameraadschap. Tom waardeer
de ik om zijn humeur, dat altijd
goed was, en vanwege zijn koers-
moreel. Er is maar één keer wrij
ving tussen ons geweest. In Panijs-
Nioe van 1967 toen hij mij de kans
ontnam om die ronde te winnen. Na
2 dagen wias ik heit alweer vergeten
en wachtte ik op hem om hem te
helpen eerste te worden. Ruzies ver
geet ik gauw. Ik ben in de spanning
van de koers nogal eens opvliegend
maar dat is meestal zo over. Dat
vergeet ik snel. Maar er is één geval
wat ik nooit goed heb kunnen ver
werken: dat doping-conflict in Italië,
2 jaar geleden. Die beschuldiging
vond ik iets verschrikkelijks. Wat
daar gebeurde heeft me zo aange
grepen dat ik er nog steeds niet
overheen ben. Misschien zal dat ook
wel nooit gebeuren, daarvoor zit het
te diiep. Toen ze het me kwamen
vertellen, kreeg ik de grootste klap
uit m'n leven. Ik kon niet geloven
dat het waar was, wat ze zeiden.
Acht, negen keer controleerden ze
me in die ronde, steeds negatief. En
in een etappe na een rustdag zou ilk
dan doping genomen hebben?! Ter
wijl ik wist dat ik als leider van het
klassement naar de oontróle moest
en bovendien in een rit die werd
gereden met een moyenne van am
per 35 kilometer per uur. Ik wist
dat ik onschuldig was, maar er viel
niets aan te doen. Enfin, men weet
hoe het allemaal afliep. Het is voor
mij nog steeds een raadsel wat daar
precies gebeurde. Ik ben er
nog altijd niet achter en het vreem
de is, dat ze me nooit een proces
verbaal stuurden. Normaal gebeurt
dat, maar ik hoorde er niets meer
van. Als ik eraan denk, ben ik er
nog steeds van onder de indruk.
Zoiets knaagt aan je. Ik geloof dat
ik de teleurstelling over een grote
ronde die ik in de laatste etappe
verspeel, makkelijker zou
kunnen verwerken dan wat A
ze me in Italië aandeden, y y
