TVAVMHV3 MVA (KOilfXI.LI.V J«!
n.v.
ALAAF
BLEIJENBERGH
ST. JANSTEEN
13dO Mfl
Overpeinzing
na een borrel
Alle liefhebbers een
warm Vossenhol:
V
aïlj
lllllllllllllBllllllllllllillllllllllllllllllllililllll
LEVE DE LEUT EN
LEVE DE LOL
MET EEN T.V. VAN
Q3 1V3KJ lUQV^ Y\l I INU
aEuip
De bewoners van de 98 en straks ook van de volgende 38 nieuwe woningen in
de Dullaertpolder kunnen vijf dagen volop genieten van het carnavalsfeest! Het
gehele jaar door (en er zijn wat kouwe dagen in zo'n vossejaar) genieten ze vast
en zeker van hun individuele centrale verwarming, die natuurlijk ook is geïnstal
leerd door
KORTE NIEUWSTRAAT 21 - HULST
TEL. 2478 - 3558*
N
E
T
IJ
D
g: '-
Gentsestraat 4 - Sas van Gent
Tel. 01158-1938
Zeeuwscli-Vlaanderen
Eén grote poppenkast,
als je liet mij vraagt
A
:„1|HEIU13A Jöftp Ü30pt3Av" 3JEJUEJ
ap UBA §UIJ[.t3A\0p3tU }3UI djOp loq
■loop ;t(30tlJOSIBABUje3 :3EpjoiEZ
(I6ABUJB3 do pwaJLSa6Je) Ü31301 3d
Albert
Eggermont
fl
söll
rv
s"
F.V.V.H.
tijd voor
nieuue gordijnen
(leAeujK. do pW31Sa6ie) Ü31301 3d
in natura, zoals gerst, hop,
hennep en kannebiesplantjes.
Geïnteresseerden kunnen zieh
wenden tot de opperkabouters
in de derde havenstad van Ne
derland. Aan de Schelde.
D"r beinie ook nog aandele
in grond te koop. Te voldoen
Ache maar leut et. Plek ge
noeg om te vrijen in Hulst. Al
leen mochten ze op al die oope
plekke voor carnaval eerst
boskes plantte.
Hij zat treurig teneer, zijn lap
voor zijn ene oog ietwat afgezakt,
zijn feestmuts rustend op een oor,
en op de boerekiel, die hij droeg
met vurige letters: All we need is
love. Het was de derde avond nu en
hij kan al lang niet meer praten,
laat staan zingen. De raad van elf
was juist binnen geweest. De missen
carnaval tussen hen in. De ene miss
had zeer mooie, zeer blote benen en
even was hij, al kijkend naar die
benen, weer wat opgeklaard.
Maar nee, hij was nu definitief
helemaal door-lold. Hij bestelde nog
een pilsje, dronk het op. Het maakte
geen verschil meer. Hij sjokte, zo
goed en zo kwaad als het ging naar
het toilet. De serpentines vielen
over hem. Maar hij gelukkig niet
over de serpentines. In het toilet
viel zijn oog datgene dat achter
het zwarte lapje hoorde te zitten
op de kapotjesautomaat en even
dacht hij: acli ja, vanavond weer
vrij sexen. Maar zelfs dat bracht
hem niet meer van de wijs.
Hij ging naar huis.
Langzaam, vermoeid, met een ka
ter van jaren. Maar hij kwam, waar'
hij wezen wilde: bij de voordeuren,
waaruit hij met zorg de zijne wist
te tellen hij was ai eens meer
mis geweest. Over de heugafelt-te-
gels tussen de schemerlamp en de
t.v. door hij wist dat dit erg
moeilijk was kwam hij te zitten
op de bank. Gelukkig. Hij strekte
de benen en geeuwde, en toen... zag
hij opeens dat trommeltje staan: je
weet wel, dat blikken trommeltje
met die poesjes erop, waarin hij als
kind... ja, natuurlijk. Even scheen
hij na te denken, en toen, toen
lachte hij zoals hij nooit gelachen
had, hij bulderde, hij schaterde. Ik
weet niet of hij al opgehouden is...
