imers
VERF OF EEN
BART-iNFARCT
Huilen met vingertoppen
r"
Klompé komt belofte aan clubhuizen niet na
jaar
Larding
se top-
aken
Het „vrolijke
vormingswerk
KAMERLID KLEISTERLEEEERST FINANCIËLE POSITIE ONDERZOEK
peilingen
kunst
cultuur
cl
TALENSPRIJS
VOOR
BRABANT
EN
ZEELAND
een
fusie
qm leve
i ot
Campert-
prijs
voor regie
Barbro
ers
zichzelf
Geldnood
Gemeenten
Niet populai
W.-DUITSLAND
GEEN SPEEL
PLAATS VAN
TERRORISTEN
Geregeld overleg
Rotterdam - Antwerpen
dinsdag 16 FEBRUARI 1971
een tijd van 1.18.6.
finend was de strijd op
|ter wisselslag estafette
T de Luctor-ploeg roet
van De Stormvogel.
GEN
Irije slag jongens onder
1 1 P. Verlaan Ganze
lasblom, Schelde, 1.34.5,
1 Stormvogels 1.34.8. 100
meisjes onder de 12
|ippe, Schelde, 1.47.7, L.
Stormvogel, 154,5, K.
avogel, 1.54,7. 100 m
1 H. Stoelhorst,
1.28.4, P. Kosters,
I 8 G. Osinga, Luetor,
'vlinderslag dames: 1
ZIJ, 1.51.2, 2 R. Wijf-
|1.6, 3 M. van Sluijs,
1.54.4. 50 m rugslag jon-
e 10 jaar: 1 R. Scheers,
Jl .06,3, 2 R. Neve, ZIJ,
m schoolslag meisjes
laar: N. Christis, Storm-
A. de Vlieger, Storm-
A. van Oosten, Luetor,
vrije slag jongens on-
rkar: 1 H. v.d. Guchte,
i 2 D. Schipper, Storm-
13 J. Kokké, Stormvogel
i vlinderslag meisjes
jaar: 1 D. Solleveld
1.48.0, 2 M. Grims,
li.55.8, 3 E. de Jonge,
eter vrije slag jongens
Kaar: 1 J. van Splunder
11.17.4, 2 J. Keijmel,
11.18.6, 3 C. van Loo
100 meter schoolslag
de 16 jaar: 1 E. de
■nvogel, 1.48.4, 2 W. -
Istormvogel, 1.49.0, 3 J.
EIJ, 1.49,1. 4 x 100 m
tat'ette heren: 1 Luetor
i0 m vrije slag estafette
Istormvogel 5.48.3.
!ze sportmedewerker)
Dc gymnastiek-, hand-
iketbalvereniging „Vol-
fcft een gunstig jaar acli-
IVooral het ledental he
li stijgende lijn en heelt
rschreden. Op prestatie-
Volharding ook mee
touw Dekker-Walrave
bene van de Zebra ter-
jeugdkampioenschappen
als tweede en Mattie
vierde eindigde.
bleek uit het jaar-
J mevrouw A. Harmssen-
lijl tijdens de jaarverga-
„Slot Ostende
iüng-secretaresse stelde
Ier beschikbaar voor de-
Tiaar wenste wel als be-
T te blijven. Zij wordt
ïoor de heer J. Zonder-
pals de heren N. Nieuw-
de Roo als bestuurs-,
fen herkozen. De heer
kehartigt speciaal de be-
i de leden die handbal-
Inen. Voor de afdeling
trd de heer A. de Woli
llid benoemd. Voor de
ling zal in de toekomst
|g. Schmidt-V an de
meer als bestuurslid
werd voor he.t vele en
I werk dat ze voor de
heeft verricht benoemd
knals de heer M. Hooge-
£e elftalcommissie voor
Ihandbal werden herko-
C. Dagevos, R. Does;
leger en M. Sohoonen
•rouw Schmidt-Van de
l'dt opgevolgd door
tTIELOOP
atletiekmedewerker)
J De Vlissingse atletiek'
lilarathon heeft op het
'Vestduin wederom eea
gehouden. De belanfi-
ondanks het werelö-
lap schaatsenrijden °P
J toch nog bevredigend-
leelnemers kwamen aan
Ir de 8 kilometer lange
Wim Antheunissen
ging als eerste over de
gevolgd door Ben
RKHAV. Jo van Elze-
■e organiserende vereni-
'Üerde en Martin Siebeis
Marathon werd vierde.
I dame kwam EUy Boers
1 Sport binnen. Opvai-
Jret dat alle bekende
■ten het deze keer liet'e
fijl uit Sittard, Amster-
Irmond wél deelnemer
rt verschenen. Dat
Eten niet deelnamen z
'n zijn ge-weest aan h
lolge.nde week de laa,(®.
T de cross-competitie
Jiuden en daarvoor he
Belangstelling.
Zal het vormingswerk zijn nieuwe
maatschappijkritische rol daadwer
kelijk kunnen spelen? Tijdens een
bezoek aan Ivoorkust m '65 en later
bij bezoeken aan Suriname en de
Nederlandse Antillen, heb ik mij
afgevraagd of het vormingswerk zo
als wij dat kennen in de ontwikke
ling van deze landen een rol zou
kunnen spelen. Het bleek echter dat
de volksontwikkeling en de daarmee
verbonden sociaal-culturele ontwik
kelingen van onmiddellijk politiek
belang zijn. Wat kan men van vor
mingswerk verwachten als een
kwart van de mensen werkloos is?
Ais de levensomstandigheden gete
kend zijn door armoede en gebrek,
als de eerste voorzieningen voor een
zelfstandig leven niet of nauwelijks
aanwezig zijn?
Terug in Nederland heb ik me
afgevraagd hoe liet dan komt dat
het vormingswerk bij ons zo vrolijk
iimctioneevt? Mogelijke antwoorden
zijn: het is een welvaartsverschijn-
sel; een randverschijnsel van onge
vaarlijke aard: het houdt zich noch
met werkelijke volksontwikkeling,
noch met politieke zaken bezig; het
beweegt zich buiten de werkelijke
veranderingsvragen; de officiële po
litiek speelt zich bij ons buiten het
volk af. Aan de lezer de keuze
tussen deze of mogelijk andere ant
woorden. Maar het is inmiddels wel
duidelijk geworden, voor mij al
thans, dat aan de vrijblijvendheid
een einde komt. Door zijn eigen
crisis en bewustwording raakt het
vormingswerk bij de algemene ver
anderingsvraagstukken betrokken en
daardoor onvermijdelijk bij de poli
tiek bepaalde vormgeving van deze
veranderingen. Ook niet kiezen is
toch kiezen, maar dan voor het on
bewust en onbedoeld steunen van
een maatschappelijke ontwikkeling
die strijdig is met de grondwaarden
van het vormingswerk. Dat o.a. zegt
II. Frese in „De crisis in het vor
mingswerk met werkende jonge
ren".
„Wanneer nog meer mensen ont
dekken hoe plezierig het is om
met verf creatief bezig te zijn, dan
zal het laatste stukje groene gras
minder snel verdwenen zijn en
zal voor velen de hemel weer
blauw worden". Deze slotzin van
het juryrapport over de Brabant
se en Zeeuwse vrijetijdsschilders.
die bijna 300 doeken inzonden om
mee te dingen naar de Talens-
prijs, was een variant op de gou
ache van G. Mous uit Breda
„Hommage aan het laatste stukje
groene gras en laatste stukje
blauwe lucht". Het werkstuk
werd niet bekroond, maar wel als
zeer verdienstelijk aangemerkt.
Hoewel er 95 inzendingen waren
uit West-Brabant en Zeeland, vie
len daar geen prijzen. Er is geen
gekwetst regionaal chauvinisme
voor nodig om daar vraagtekens
achter te zetten. Als je tenminste
nog gelooft in prijsvragen.
Prijsvragen, wedrennen van een
maatschappij, waarin iedereen zich
„bewijzen" moet; waarin het compe
titie-element de een de ander opjut.
Het specifieke van een vrijetijds-
schilder is juist, dat hij-zij - zonder
méér - lekker met verf e.d. bezig is.
En dat blijkt ook. Ga zelf maar eens
kijken naar de tentoonstelling van
130 werkstukken. Een enorme varië
teit aan technieken, onderwerpen,
fijn „onkundig" en argeloos bezig
zijn, jaloerse blikken naar „de gro
ten", persoonlijk verwerken van de
omringende wereld, heerlijk „acada-
bra" van stijlen en -ismen, die
dagelijks op je afkomen etc.
Goed, geen prijzen onder de 25
Zeeuwse en 70 West-Brabantse in
zendingen. Zou het iets te maken
hebben met het tekenonderwijs op
de scholen of de begeleiding in de
creatieve instituten in deze streek?
In het jury-rapport lezen we wel bij
de vermeldingswaardige schilderijen
„het fijngevoelig poëtisch landschap
je" van A. Dubbelman uit Zundert;
„Al'danksels van deze maatschappij"
(„beklemmende sfeer") van G. Bos
man, Breda: het „wrange stilleven
met broodje-beleg" van C. van
Maas, Breda; de „professioneel aan
doende Havenimpressie" van B. de
Graaff, Breda; de „puntig en geesti
ge Dorpsfanfare" van A. Cox, Etten-
Leur) „Een kruis met rozen" van L.
Kuys, Breda en de „fantasierijke
Amoebe" van D. Baan. Fijnaart.
Het is goed mogelijk, dat de vaak
toch wel fijne havenschilderijen, die
met name uit Zeeland kwamen, de
makers persoonlijk nog méér plezier
en voldoening hebben geschonken,
dan de genoemden. Het is jammer
dau de uitspraak van Ta'en-Weste-
rop (organisator van deze evene
menten) niet als „prijsvraag" te me
ten is: „Je kunt kiezen tussen verf
of een hart-mfarct". Deze - mis
schien wat commerciële - uitspraak
geeft toch wel de teneur aan, die
ons het liefst is. Prijsvragen als
deze kweken bij de winnaars al bij
voorbaat de baard van de grote K,
waarmee ze onbegaanbare wegen
dreigen op gaan en toch rijp worden
voor een hart-infarct. Kwestie van
mentaliteit. die niets wil afdoen aan
de kwaliteit van de bekroonde doe
ken. De „Fantasie" van mevrouw
Van Rooy-van Krij uit Deu'-ne Ge)
is een heerlijke droom van kleur en
beeld dip iaai ot ,een eenheid
gecomponeerd is. Het blanke kerk
hof (2e) van Th. Thijs, Oisterwijk,
is raak geschilderd en „Decora"
(3e) van T. v.d. Linden uit Eindho
ven vertelt van een creatief spel en
een fantasierijke verwerking van
vele speelse elementen, etc. etc.
Deze en tahoze andere doeken zullen
ongetwijfeld nog meer mensen kun
nen inspireren om zelf creatief met
verf bezig te zijn. Je „kunt" meer
dan je denktje kunt meer ple
zier beleven van je vrije tijd, wan
neer je zó bezig kunt zijn. Ga maar
eens kijken .in „De Krabbedans" aan
het Stratumseeind, dicht bij het
Eindhovense gemeentehuis.
Te lezen in het NIEUWE BLAD
JEUGD EN SAMENLEVING" (Ma
liesingel 13, Utrecht), dat ontstaan
is door een fusie van UIT BLAUW
DRUK (Herv. Jeugdraad), DUX
(Kath. Jeugdraad), FASE (Moderne
Jeugdraad) en GAANDEWEG (Chr.
Jeugdraad). „Ons blad stelt zich ten
doel de kritische opinievorming over
vraagstukken van jeugd en samenle
ving te bevorderen. Dat betekent
dat het ons niet in de eerste plaats
gaat om actualiteit en volledigheid
bij het signaleren van vraagstukken,
maar meer om de kritische bezin
ning op de onderstroom, die in ge
varieerde actualiteit tot uiting
komt", aldus de redactie hij monde
van H. Dresen-Coenders („Betrouw
bare en toegankelijke informatie,
toetssteen van een democratische
ding").
jfüEKREPEEl
Vt r 1 «JL l'11
"ALtES
i AH GL WURSCMïs
Th."
Vanuit de fusie schrijft drs. A.
Broek over „Levensbeschouwelijke
oriëntatie - slotfase of begin?". Prof.
dr. n. Beets beziet de „Samenleving
en identiteitscrisis van jongeren"
(„Almachtsfantasieën en grootheids
wanen zijn niet zelden centrale za
ken, waarom het gaat als narcistisch
gekrenkte jongeren drugs gebrui
ken"). Tenslotte gaat drs. P. Nas in
op een „ondoordachte beleidsnota"
met „Participatie-onderwijs voor
werkende jongeren" („Elke sugges
tie dat dit Participatie-onderwijs
meer kan en mag zijn dan een
kortstondige noodvoorziening, moet
onmiddellijk gesmoord worden").
Het blad, dat qua vormgeving het
meest lijkt op het voormalige DUX
bevat verder een kritisch commen
taar (van de Amsterdamse zenuw
arts Geerlings op Beets, die Krui-
singa bijviel om bij beleid geen
onderscheid te maken tussen hard
en soft drup»), informatie en boek
besprekingen.
Close-up uit „Dag Stoel", dat te
recht veel aandacht trok.
Het gebeurt niet zo vaak, dat
een toneelregisseur een literaire
prijs krijgt. Dat overkwam Cor
Stedelinck (37) van de Nieuwe
Komedie,, die al drie seizoenen
poëzie op het toneel brengt. Ve
len hebben de collageteksten van
Paul van Ostaijen „Dag stoel
naast de tafel gezien" en zullen
de bekroning met de Jan Cam-
pertprijs onderschrijven. Dit is de
derde prijs, na 150 voorstellingen.
Eerst gingen de Albert van Dal-
sumprijs en die van de beste voor
stelling in België '70 er al aan
vooraf.
Zelf noemt hij zich geen regisseur,
die zijn opvatting van een rol aan
een speler tracht te slijten. Toneel
spelen is voor hem meer dan in de
huid van een ander kruipen. Hij
werkt bij voorkeur als iemand die
de poëzie van het theater en het ka
rakter van de rol laat bepalen dooi
de bewegingen van de speler en door
de plaats die deze inneemt tegenover
het gebeuren, de situatie. Het gaat
om de emoties en die liggen bij Van
Ostaijen voor het grijpen. Volgens
Stedelinck hebben het nationalisme
en het realisme 't theater gedood. De
vraag die er naar bleef bestaan vindt
men op de tv. beantwoord. Het thea
ter is méér, moet méér zijn. Het is
een caleidoscoop van alle zeven kun
sten.
Geboortig uit Antwerpen uit een
Franse vader en een Hollandse moe
der, kreeg hij zijn dansopleiding van
Rudolf von Laban van het Bauhaus.
Von Laban heeft altijd gezocht naai
de betekenis van de ruimte voor het
theater en naar het zichtbaar en
hoorbaar maken van de karakteris
tiek van het woord. De Poolse expe
rimentalist Grótowsky is heel ver ge
gaan in het voortbouwen op Von La-
ban. Dit acht Cor Stedelinck voor ons
taalgebied niet haalbaar, maar wel
studeert hij nog steeds op de samen
hang tussen taal en beweging, de be
tekenis van de klank, wat hij telkens
weer poogt te realiseren is poëtisch
theater, dat steunt op een vers, dat
organisch ontstaan is, dat in woord
en ritme voortkomt uit de harteklop
van de emotie.
Stedelinck zoekt op het toneel de
erotiek, niet de enge erotiek van de
seksualiteit, maar die van het totale
lichaamsgebruik, het actief maken
van alle zintuigen. Theater is meer
dan werken met stem en gebaren.
De toneelspeler moet met zijn vin
gertoppen kunnen huilen.
De theorieën van Von Laban zijn
zo ingrijpend, dat Cor Stedelinck er
vele jaren lang niet mee heeft kun
nen werken. Nu pas is hij aan het
gevoel en de zekerheid toe, dat hij
er iets van waar heeft kunnen ma
ken in Dag stoel. Nu heeft hij ook
plannen om dichters als Hanlo,
Kemp, Slauerhoff, Marsman enz. in
een mise-enscene te plaatsen en
Vondel te actualiseren. Maar de Ne
derlander kan (nog) niet uit de voe
ten met de emotie-sec.
Barbra Streisand
Barbra Streisand is door de recla
me tot een legendarische figuur ge
maakt. Binnen show-verband bezit
zij ook voldoende capaciteiten om
aan deze legende inhoud te geven:
een stuk onvervaard en zelfbewust
talent. Dat een flonkerende song
ster niet ongestraft naar het film
doek kan verhuizen bewijst de
nieuwste film van regisseur Vincen-
te Minelli: ON A CLEAR DAY YOU
CAN SEE FOREVER. Werden in
films als Funny girl en Hello Dolly
de Streisand-legen.de op een speelse
en soms meeslepende manier ge
bruikt, in deze film werd een totaal
ander patroon toegepast; ten nadele
van Barbra Streisand.
De film is een musical, maar niet
in de vorm van een ijl verbaal met
flonkerende uitschieters in muziek,
showzang en dans. Het verhaal is
gedetailleerder dan bij de musical
meestal het geval is en vraagt daar
om om prestaties in genuanceerd
acteren. En Barbra Streisand is al
leen in staat om zichzelf te acteren.
In On a clear day you can see
forever moet zij bijna het tegendeel
van zichzelf spelen. De stuntelige
Daisy Camble gaat niet opzij voor
„de grote Streisand", waardoor er de
nodige fricties ontstaan.
Hij wil er een stuk esthetiek bij.
Daarom werkt Cor Stedelinck aan
twee vormen van theater, die hij
door elkaar heen gebruikt, al valt op
het een soms meer dé nadruk dan op
het andere. Naast het klinische to
neel, zoals Kees de Jongen en Van
Ostaijen, pilaatsit hij het exuberante
van Orlando di Furioso en Variaties
op een Oidipouscomplex, dat hij zelf
bewerkte en in scène zette, naar een
stuk van Coeteau. In „Een vrouw om
weg te gooien" Van Dario Fo, dat
hij regisseerde op uitnodiging van de
Haagse Comedie, werkte hij bewust
het klinische en het exuberante door
een.
Hij treedt daarmee in de voetspo
ren van toneelmensen, die hij zich
als voorbeeld koos, Jean Vilar van
het Parijs Theatre National Populaire
Peter Broek (Londen), Girundgens
(Düsseldorf) en vooral Artaud, die
pleiten voor ruimtelijk toneel en
extreem ceremonieel theater. Na zijn
dansopleiding te België aan het con
servatorium heeft hij hier altijd naar
toe gewerkt in het jeugdtheater van
Corrie Lievens, dat nog door Joris
Diels is gesticht en het Belgische Ka
mertoneel, waar hij zijn eigenlijke to
neelvorming opdeed. Tien jaar gele
den werd hij door Erik Vos naar de
Nieuwe Komedie gehaald.
Sindsdien is hij werkzaam in de
sfeer van de Nieuwe Komedie, het
werken voor de jeugd. Mikt hij met
zijn Dag Stoel en het Oidipiuscom-
plex niet te hoog voor de tieners? Hij
vindt van niet. „Wij moeten de jeugd
op dit puut niet onderschatten".
De verwoede kettingrookster Dai
sy is een buitenissig kind, waarmee
de gekste dingen gebeuren. Zij
zoekt Jtulp bij een professor in de
psychiatrie Chabot (Yves Montand),
die een, ë|tpêrt in het hypnotiseren
blijkt. Daisy schijnt tijdens de be
handeling het levend bewijs van
„zielsverhuizing" te zijn. Natuurlijk
verhuizen daarbij de zielen van de
prof en het meisje ook: beiden wor
den op elkaar verliefd. Maar in
hypnose-toestand verleggen zij de
grens van hun genegenheid naar een
huwelijk over enkele generaties.
Chabot stopt en Daisy is bevrijd van
het roken en haar al te serieuze
verloofde. Een nieuwe toekomst met
een jongeman, van wie ze houdt ligt
open.
Deze film staat of valt met de
geloofwaardigheid van de figuren,
omdat er zulke ongeloofwaardige
dingen gebeuren. Maar Minelli heeft
zich daar weinig van aangetrokken.
De stemmen van Streisand en Mon
tand komen op de eerste plaats.
Daardoor zitten beiden als een kat
in een vreemd pakhuis, ondanks de
weelderige opsmuk. Maar beiden
kunnen wel tegen een stootje; an
derzijds kunnen ook legenden een
einde krijgen en daar helpt deze
film wel aan mee.
eindredactie
henk egbers
(Van onze pari. redactie)
DEN HAAG Minister
Ivloiupé (CRM) komt liaar be
lofte aan de buurt- en clubhui
zen, die in financiële nood
verkeren niet na. Bij de be
spreking van haar begroting
111 «Ie Tweede Kamer heeft zij
hjegezegd dat alle clubhuizen
Hiortaan 47 in plaats van 45
pot. van hun personeelslasten
vergoed kunnen krijgen van
liet rijk.
Maar nu zegt ze, in antwoord
op schriftelijke vragen van de
KVP-Kamerleden inej. Kok en
Kleisterlee, dat alleen die club
huizen de extra-subsidie krijgen
die hun financiële nood hebben
«angetoond. En dan moet dat
dubhuis nog niet financieel op
springen staan, want dan moet
eerst in overleg met de betrokken
"emeente een basis voor voortbe
staan van het clubhuis gevonden
zijn.
Daarmee suggereert de minister
ilat alleen hier en daar een clubhuis
in nood zit.Maar het probleem is
structureel. Uit de exploitatiecijfers
van 1969 al blijkt dat 70 pet van de
ruim 600 buurt- en clubhuizen in
rode cijfers zit. En Klompé geeft
zelf toe dat het sindsdien nog slech
ter is geworden. Er is alleen een
oplossing mogelijk wanneer snel de
subsidie algemeen wordt opgetrok
ken.
Dat is de persoonlijke mening van
J. Hillenius, directeur bij de SALCO
(Samenwerkende Landelijke Cen
trale Organen voor Wijk-, Buurt- en
Clu'bhuiswerk). Het ministerie van
CRM schat dat ongeveer de helft
van de jeugd- en clubhuizen moei
lijk zit. Clubhuizen uiit Rotterdam,
Utrecht, Hengelo en Haarlem heb
ben ai bij CRM aangeklopt om acute
hulp omdat ze anders op de fles
gingen. CRM onderzoekt deze geval
len nu in overleg met de betrokken
gemeenten. Daarnaast hebben nog
een 70 instellingen rechtstreeks
CRM verzocht om meer subsidie
gen als die gemeente van plan is het
clubhuis te laten opdoeken, vindt
hij.
De noodsituatie van de clubhuizen
kwam aan het licht toen een aantal
jeugdleiders in jianuari de actie
„meer poen om welzijnswerk te
doen" begonnen. Kleisterlee erkent
dat de kamerleden verrast waren
toen ze vaststelden hoe hoog de
nood al was gestegen. Volgens CRM
zouden de oorzaken daarvan zijn het
snel opdrogen van de bijdragen van
kerkgenootschappen en bedrijfsle
ven, het snel stijgen van salarissen
terwijl meer beroepskrachten in
dienst kwamen, en (te) grote ont
plooiing v-an nieuwe initiatieven.
Cor Kleisterlee, zelf eens jeugdlei
der, vindt het redelijk dat CRM
eerst wacht op meer gegevens over
de financiële positie van het club-
huiswerk. Hij wijst erop dat een
oplossing zal gevonden moeten wor
den in overleg met de gemeente.
CRM kan niet zijn subsidie verho-
Onidertussen is duidelijk geworden
dat CRM zelf in geldnood verkeert
(zie De Stem van zaterdag). Het
aantal subsidieaanvragen uit de sec-,
tor welzijnswerk is onverwacht zo"
gezwollen dat CRM onmogelijk alle
aanvragen zo kan inwilligen als men
graag zou willen. Het toch al sterk
gestegen bedrag voor dit werk op de
begroting zal verre van voldoende
zijn - de spoeling zal dus wel dun
ner worden. Er staan beperkende
financiële maatregelen op stapel zo
als personeelsstops en afremming
van uitbreidingen van het werk.
Kleisterlee heeft mejuffrouw Kok
hierover al nieuwe vragen gesteld
aan minister Klompé.
Is de stemming omgeslagen en
zien de autoriteiten het niet meer zo
zitten met het jeugdwerk? Die in
druk heeft Hillenius (SALCO) niet.
Integendeel, de gemeenten waar de
nood van de clubhuizen plotseling
aan het licht trad, doen over het
algemeen hun best te helpen. „In
tal van gemeenten is de subsidie
heel behoorlijk. Slechts in een klein
aantal geven de gemeenten aanmer
kelijk mincler dan het rijk. Maar ok
al geven ze even veel als het rijk,
dan nog komen we niet uit de
financiële zorgen. Er is een structu
rele verbetering nodig".
Ongeveer 30 pet van hun uitgaven
moeten de clubhuizen nu nog krij
gen dit eigen middelen. Verhoging
van de deelnemersbijdrage zal de
belangstelling voor het clubhuiswerk
verminderen, zo is de algemene
vrees, vooral omdat de meeste hui
zen bestemd zijn voor de zg. minde
re wijken. Een clubhuis is dan al
blij wanneer er wat belangstelling is
en er wat voor de kinderen gedaan
kan worden.
Hillenius: „Ons werk is vooral
gericht op de sociaal zwakkeren, op
de buurten waar de gewone burger
liever niet komt. Er zijn gemeenten
die dat niet zien, die liever specta
culaire accommodaties laten bouwen
op gebied van sport of cultuur.
Tenslotte zijn ze niet verplicht ons
te subsidiëren, ook al doet het rijk
dat wel. En sommige gemeenten,
zoals Amsterdam, kunnen eenvoudig
niet veel meer doen omdat ze zelf
financieel beroerd zitten. Politiek
gezien is er aan ons werk niet
zoveel eer te behalen, er vallen geen
lintjes door te knippen en zo".
„Er zijn ook gemeenten die ons
werk buitengewoon hinderlijk vin
den omdat het de tekorten van de
wijken en buurten blootlegt, zoals
verkrottende woningen, geen speel-
gelegenheid voor de kinderen, par
keren van auto's en vieze rommelige
trottoirs. Wil je dit werk goed doen,
dan maak je je niet populair. Je hebt
geloof ik een duidelijke sociaal-pe
dagogische opdracht".
Kleisterlee is het daarmee eens.
Hij vindt dat juist waar het gaat om
oude stadswijken dit stuk volksont-
wikkelingswerk niet teloor mag
gaan. Voor hem ligt daar een duide
lijke prioriteit. Maar hij is er nog
niiet achter of ook de werkers in het
veld zelf al hun prioriteiten hebben
bepaald op hun werkterrein. Want,
ook bij CRM zijn de middelen niet
onbeperkt, en teleurstellmg over
geldgebrek is er op alle fronten van
het welzijnsbeleid. En vergeleken
met drie jaar geleden krijgen de
buurt- en clubhuizen al meer dan
het dubbele aan subsidie van CRM.
- Op 24 februari zal in alle clubhui
zen een gespreksdag zijn. Jeugdlei
ders, politici, deelnemers, ouders en
belangstellenden zullen hun normale
fëX^QOSIIDllCt^
programma vervangen door een dis-
oussie over het werk. Diezelfde dag
spreekt een delegatie van de SAL
CO met ambtenaren van CRM.
Er staat nog op de agenda een onder
houd tussen Salco en leden van de
Tweede Kamer. De wensen van het
clubhuiswerk zijn: volledige subsi
diëring van de personeelskosten,
kosten van huisvesting en organisa-
tiewerk, en 60 pet. subsidiëring van
afzonderlijke activiteiten. Sommige
gemeenten zijn al bereid in een
aantal kogten te gaan tot 50 pet
subsidie, fnits CRM dan ook zijn
aandeel tot 50 pet verhoogt, zodat er
volledige subsidie ontstaat. Maar
CRM wil vooralsnog niet verder
gaan dan 47 pet. Alleen de ge
meenten Den Haag en Arnhem vul
len al enige tijd de rijkssubsidie uit
eigen pot aan tot 100 pet.
(Van onze redactie buitenland)
HAMBURG De Westduitse mi
nister van binnenlandse zaken,
Hans-Dietrich, Genscher, heejt harde
maatregelen aangekondigd tegen ex
tremisten, die politieke kwesties
met geweld willen regelen. Tegen
lien zal met alle beschikbare midde
len worden opgetreden, zo verklaar
de hij in interviews met Westduitse
zondagsbladen. De regering zal niet
dulden dat de Bondsrepubliek „een
speelplaats van terroristen" wordt.
Minister Genscher, die behoort tot
de liberale partij, reageerde met de
ze woorden op de berichten volgens
welke linkse extremisten van plan
zouden zijn geweest Bondskanselier
Brandt en minister Ehmke te ont
voeren om daarmee de vrijlating af
te dwingen van de advocaat Horst
Malüer, een der noormannen nan de
buitenparlementaire oppositie, die in
West-Berlijn gevangen zit. Een an
dere linkse leider, de 27-jarige An
dreas Baader, is voortvluchtig. Hij
wist vorig jaar, geholpen door Mah
ler, te ontsnappen. Het optreden van
de „Baad er-Mahler-bende" valt
volgens Genscher niet met ideologi
sche of politieke motieven te recht
vaardigen. Dat geldt zowel voor
„politieke criminaliteit van links als
die van rechts". En er is hier oolc
sprake van „doodgewone misdadig
heid", aldus de minister. Hij waar
schuwde dat ieder die hulp biedt
aan de „bende", zich blootstelt aan
strafvervolging. Genscher gelooft
niet dat zich in West-Duitsland
„Zuidamerikaanse toestanden" zul
len gaan voordoen. De politieke lei
ders, met de kanselier en zijn mi
nisters aan het hoofd, worden naar
zijn oordeel voldoende beschermd.
De Baader-Mahler-bende zou uit
circa dertig personen bestaan en
wordt beschuldigd van gewelddadi
ge bevrijding van gevangenen, ge
wapende bankovervallen, autodief
stallen en andere delicten. De afge
lopen dagen zijn in de Bondsrepu
bliek vier personen aangehouden in
verband met de activiteit van de
groep. Het zijn twee afgestudeerde
economen (een 29-jarige vrouw eu
een man van 28), een schrijver en
een winkelbediende. Zij worden er
o.a. vam beschuldigd leden van de
groep onderdak te hebben geboden.
In een kamer in Frankfort vond de
politie inbrekerswerktuigen, een 9
mm-pistool, een klein kaliber ge
weer met afgezaagde loop, valse pa
pieren en gestolen stempets.
Voorts heeft de Westduitse re
cherche in het weekend in Bonn en
Düsseldorf een gewapende rechts-
radicale groep opgerold. Volgens
procureur-generaal Schaeben wer
den in totaal zeventien geweren en.
karabijnen, tien pistolen, verschei
dene bajonetten en stiletto's plus
enkele patroontassen met munitie in
beslag genomen. In Bonn werden
tien, in Düsseldorf twee personen
gearresteerd en later weer voorlopig
in vrijheid gesteld op een na, een
man die al „als schutter" zou zijn
opgetreden. De meeste arrestanten
maakten deel uit van de uiterst-
rechtse nationaal democratische par
tij N.P.D.
De politie trof bij huiszoekingen
behalve de wapens ook rechts-radi-
cale geschriften en een hakenkruis-
vlag aan. Er werd tevens een aan
plakbiljet gevonden waarop bonds
kanselier Brandt in Noors uniform
stond ajgebeeld naast de Oostduitse
leider Walter Ulbricht in Russisch
uniform. Op het biljet waren scho
ten afgevuurd. De politie was de
bende bij toeval op het spoor geko
men. Bij een verkeerscontrole was
zaterdag in de auto van een der
leden een machinepistool gevonden.
Naar Schaeben verder meedeelde,
tuist de politie dat zich in het ge
bied van Bonn een gewapende groep
had georganiseerd, die de laatste
weken in verscheidene Westduitse
steden aan rechtse protestdemon
straties tegen de regering-Brandt
had deelgenomen. Volgens Schaeben
zou de groep ernstige gewelddaden
in de zin hebben gehad. De leeftijd
van de arrestanten lag tussen de 30
en 40 jaar.
GENSCHER
BRUSSEL (ANP) Antwerpen
en Rotterdam zullen binnenkort ge
regeld overleg gaan plegen. Dit
lieeft de Antwerpse schepen (wet
houder) voor de haven, Delwaide,
verklaard tijdens een voordracht in
de Belgische havenstad, die georga
niseerd was door het Belgische „Eu
ropees Studie- en Informatiecen
trum". De verklaring van schepen
Delwaide was een antwoord op een
vraag van zijn Rotterdamse collega
Viersen.
Wethouder Viersen uit Rotterdam
had gevraagd wanneer Antwerpen
zal antwoorden op een brief die b
en w van Rotterdam over dit onder
werp aan het Antwerpse stadsbe
stuur hebben geschreven. Schepen
Delwaide zei dat liet Antwerpse col
lege van b. en w. tot een positief
antwoord op de Rotterdamse brief
heeft besloten en dat er binnenkort
een eerste bijeenkomst zal worden
belegd.
