poppertjes Luns bakt ze te bruin JOINT THE ARMY Mystiek i.p.v. activisme MET KLAUWEN VAN HANDEN, MET VOETEN ZONDER TENEN.... GEWENST KIND JONGEREN MOGEN NIET EENS TEGEN KOLO NIALISME AGEREN w MAC [ten van lV naar EEKLO wij nu nu wij JARGON (V) „MEMISA" PROBEERT TE HELPEN KERK pagina edstrijden n hebben verloop jongeren jaar welanden RAPPORT OVER PAX CHRISTI VOETTOCHT '70 door dr. corn, verhoeven ZATERDAG 13 FEBRUARI 1971 1 MZ 9, WTTV 1 Schans 1, B. ®nd 3, Croon 2 Zand 5. ..-tmedewerker) Bij de teamwed biljart libre van het Jeren-de Bfvelanden in alle groepen de Jel open. won Onda zes van Jde wedstrijden en rijf maaJL Toch heeft maar één punt min- meer extra punten ste percentage in de De stand is hier: 1, 37 p., CIOS 8—36, 3. lABV 8—28, ALM 8— 10, 7 De Buyter 716 de groepen C 2 en C wedstrijden, tegen el- i C 2 zijn nL sliedhts tigedeetld in groep C 3 VEG en ALM elkaar Igetuège de volgende 7—34, 2. ALM 6—33. geven ONDA en De ■ar weinig toe. Bedden iedstrijden en verinren De Toekomst sleepte kte extra punten in de Ind hier is: 1. De Toe- 1!. ONA 6—27, 3. ABV l uyter 622. 4 A heeft TOG de M, zij het dat laatst- een wedstrijd min- .Je andere teams kun de titel uitgeschakeld reeds teveel punten stand is 1. TOG 8— 41, 3. Delta A 7—35, 5. OHGL 8—28, 6 7. HBC 6—25. 4 B lijkt Delta b de titel af te Steven- 6 punten voorsprong OKK b bij een ge- stjijden en ieder zes ïrerl iespartij en. Hier r. 1. Delta B 8—50, 2. - 3 De Toekomst 8- 39, 5. HBC 8—34, 8—16. HET dekolonisatiecongres, dat op 20 maart in de Amsterdamse RAI MOET worden gehouden is in het slop geraakt. Deze week besliste de regering, dat de organisators, het Nederlands Komitee voor Internationaal Jongerenwerk, een reeds uitgekeerde susidie van 10.000 gulden moet terugsturen aan het ministerie van Buitenlandse Zaken. Deze bijzonder „onaardige grap" van minister Luns kost de jongens van het NKIJ wel wat hoofdbrekens extra. Afgezien van een mogelijke subsidie die CRM nog kan geven (als Marga het op haar heupen heeft kan ze haar been behoorlijk stijf houden) blijft het natuurlijk een vreemde zaak dat een dergelijk lovenswaardig jongereninitiatief door die Luns Zomaar in de war geschopt kan worden. Hoe zit de vork nu precies aan de steel? Minister Luns is vooral boos omdat volgens hem het NKIJ de inhoud van de conferentie veranderd zou hebben. Oorspronkelijk zou het congres op 13 maart het 10-jarig bestaan van de VN-resolut,ie over dekolonisatie vieren. Omdat op die datum de RAI niet beschikbaar is waren de organisators gedwongen de bijeenkomst te verschuiven naar 20 maart. Deze nieuwe datum blijkt samen te vallen met het uitbreken van de guerrilla-oorlog in Angola tien jaar geleden. „Geen opzet, maar toeval", zegt het NKIJ, maar het ort mede werker) de jaarvergadering - en Autoclub „De Be l.tond genoeg animo bh opkomst was dan tot Lt Jaarverslag van td onder meer melding alle ritten vorig ja«r I verlopen. Br was eer lanital deelnemen» o> per rilt van 87. Met w issie en de zusteryei" F^>nd ook vorig jaar Be samenwerking. Itus van de aanwezige1 ngtmeester daarna een honen. Als bestuurs- Irkozen de heer J- tij-l in de plaats van» der Bulck wend te- eer A. Schuurbiem. 1? Jommissie kwam er oos |ln de plaatsen van oe jers en C. Kole werd« eren L. Hoekman en c Alle aftredenden wero zitter dank gezegd vote :k dat zij voor de vete |ii verricht. Bij de ratel de gehouden wandel- uari nog ter sprake. le er over eens dat >r herhaling vaibbaar d- misatie stelden zich te- heer P. Hoekman Hoekman en G. va« ortmedewerkers) LO Zondag 1* 'f i in Oost Eeklo in Be'" sw edstrijden gehoud«»' door de atletiekcla» Voor dit belang® -ment hebben versclu1 ekclubs J ingeschreven RKHAV. Er zijn W» verschillende cateri s hij de senioren F; ;an de grote kanskeB .Vonck (die nog rme heeft) is tietest, voor het Ned pioenschap dat op Emmeloord zal wordt» ioren gaan 3. H3*® fens, A. Sellout en van de RKHAV hout en J. Vonck Jte favorieten voor t B-junioren 2iJn T. Schoenmaker |rs. Bij de C-junio lie RKHAV aan de sW ■hoenmakeiB en v Ie allerlaagste oategor tick, M. de Bruin en i- |Aan de hand van door het bestuur en f de RKHAV beslob |fee atleten udtemdew afgevaardigd naar kampioenschap!10 LUITENANT-GENERAAL W. van Rijn, de bevelhebber der landstrijdkrachten, is verontrust. Verontrust, omdat hij vermoedt dat „het gebruik van verdovende middelen ook bij de Koninklijke Landmacht toeneemt". Dat stélt hij althans in een brief aiam zijn. ondercommamdantan, welke staat afgedrukt in het februarinummer van het VVDM-blad „Twintig". De generaal geeft, zoals van een generaal te verwachten is, duidelijke richtlijnen aan zijn verantwoordelijke ondergeschikten. Een commandant diie „ook maar het vermoeden heeft dat een van zijn onderdanen (wat een woord) zich schuldig maakt aan overtreding van de opiumwet", dient dit onverwijld te melden aan zijn „Commanderend Officier". Deze moet dan de marechaussee inschakelen en als blijkt dat er inderdaad wat gerookt, verkocht of voorhanden is geweest, komt de krijgsraad er aan te pas. De commandant mag de zaak dus niet Van Rijn stelt het expliciet „krijgstuchtelijk afdoen". Dat is een positief punt, zowel gezien vanuit reehtsprincipieal ooigpunt, als vanuit de wetenschap diat de meeste commandanten niets van drugs en de gebruikers ervan moeten hebben, hetgeen uiteraard de zwaarte van de kidjgstuchbelijke straf zou beïnvloeden. Van de andere kant is het natuurlijk voor de geüniformeerde roker wel te hopen dat de militaire rechter zijn beleid afstemt op dot van zijn burger- collega's. WILLEM VERHALLEN ministerie van Buitenlandse Zaken is bang dat het nu een herdenking wordt van deze anti-Portugese vrijheidsstrijd. Een woordvoerder van Buitenlandse Zaken: „Voor ons geldt vooral dat de VN een dag wilden met speciale nadruk op dekolonisatie in VN-kader. Deze overigens lofwaardige club jongelui geeft er nu een bedoeling aan waarvoor helemaal geen subsidie verleend was. In hun pamfletten komen opmerkingen voor tegen regeringen waarmee we in bondgenootschap zitten. Die opmerkingen zijn voor ons slecht pruimbaar. Ze halen er Zuid-Afrika, Suriname en de Nederlandse Antillen bij. Zij stellen het voor alsof er bij ons ten opzichte van die landen sprake is van neo kolonialisme en alsof onze ontwikkelingshulp bedoeld is om onze invloed daar uit te breiden". Bij het Nederlands Komitee voor Internationaal Jongerenwerk is men behalve verbaasd ook verontwaardigd over de plotselinge terugvordering van de subsidie. NKIJ-secretaris Pi-eter de Feijter: „Op 11 september hebben we het ministerie bij de subsidieaanvrage meegedeeld wat de thema's zouden zijn op de dekolonisatiemanifestatie. Daarbij noemden wij h-et werk van de vrijheidsbewegingen, het neo kolonialisme, de situatie in Suriname en Indonesië. We vermeldden de namen van de vertegenwoordigers van de verschillende comités, die er aan zouden meewerken. Daaruit blijkt dat de minister zich nu niet kan beroepen op het gewijzigde karakter van de manifestatie". De inhoud van de manifestatie moet bepaald worden door degenen die -eraan deel gaan nemen, de naar verwachting rond duizend jongeren v-an scholen en actiegroepen uit het hel-e 1-aind. Maar omdat Portugal nu eenmaal het -epige overgebleven land is dat nog op ouderwetse manier een koloniaal beleid voert over grote gebieden in Afrika, zou het wel vreemd zijn wanneer dit niet ter sprake zou komen op de manifestatie, te meer daar Nederland grote handelsbelangen heeft met Portugal", aldus Pieter de Feijter. Hij verwij-t minister Luns dat deze geoordeeld heeft op grond van kranteberichten en geen enkel contact heeft gehad met de organisators voordat hij tot intrekking van de subsidie besloot. Overigens twijfelt h-et NKIJ eraan dat Buitenlandse Zaken nu nog de betaalde 10 m-ill-e juridisch kan terugvorderen. Een groot deel ervan is a-1 best-eed. Ondertussen gaan de voorbereidingen door. Op het NKIJ- kantoor en elders werken elke avond een honderd jongeren aan het verzorgen van de informatiemap en de verspreiding daarvan. Zeven fiims over het onderwerp kolonialisme, dekolonisatie zijn aangeschaft. Filmploegen zullen er mee langs clubhuizen en scholen trekken. Al meer dan 100 middelbare scholen hebben gevraagd om documentatiemateriaal of de filmploeg en elke dag komen er nog meer dan tien aanvragen binnen. DE ROLLING STONES gaan voor het eerst sinds vier en een half jaar weer een Britse tournee maken. Dat gebeurt volgende maand. Roger Daltrey, de zanger van de Who, is zijn bekende suède franje- jas kwijt. Voor een bedrag van precies f. 1229,76 is het ding in andere handen overgegaan. De franjetiestand was een van de vele attributen, die verkocht werden tijdens een veiling in de New Yorkse Fillmore East. De opbrengst ging naar een liefdadig doel. Ook de drumstokken van Ginger Baker en John Banham (Led Zeppelin) kwamen onder de hamer. Die van Ginger waren goed voor f. 115,-, terwijl Banhams stokken niet meer dan f. 50,- opbrachten. MORGENAVOND KOMT DE Engelse formatie Colosseum met een aantal nummers van hun recente langspeelplaat Daugther of time voor de AVRO-televisie. De groep staat onder leiding van drummer Jon Hiseman, en bestaat verder uit Dave Greenslade (orgel en piano), Dave Clempson (solo-gitaar), Diek Heckstall-Smith (saxofoon), Mark Clarke (bas-gitaar) en Chris Farlowe (zang) De groep Colosseum speelt in deze uitzending onder andere „Daugther of time", „Thejne for an imaginary western", „The time machine" en „Take me back to doomsday". eindredactie hans maas In GALERIE annex ARTHOUSE „PROVEN-SALE" 'heeft de DADAÏSTISCHE EXPRESSIONIST P. HUBBEDUP ean overzichtsexpositie georganiseerd van werk van zijn PAARSE PERIODE. Van zijn OMVANGRIJKE OEUVRE, bestaande uit MULTIPLES, MONTYPES, GOUACHES, AQUARELLEN, PLASTIEKEN, PASTELS EN GRAFIEKEN is natuurlijk ma-ar een bescheiden gedeelte tentoongesteld. MET NAME missen wij de SPIRITUELE JUGENDSTIL- CREATIES uit zijn vroege STURM UND DRANG-TIJD, waarin hij een AUTONOME GETUIGENIS wist af te leggen van STERK GEVISUALISEERD, QUASI- GOTISCH SYMBOLISME. Ook -ontbreekt hat indertijd zo geruchtmakende OPUS XYZ, een MOEILIJK REPRODUCEERBAAR, NON-CONFORMISTISCH in DIEP NACHTELIJK BLAUW uitgevoerde COMPOSITIE. MET FEL PALET VERKONDIGDE hij daarin zijn NEO-ROMANTISCHE ARTISTIEKE CREDO. De ware CONNAISEUR met een zwak voor AVANT-GARDE zal echter Hubbedups ALTERNATIEVE INTERPRETATIE, ontstaan vanuit een CULTUREEL TRAUMA, kunnen herkennen. Het COLORIET dat hij DESTILLEERDE uit die Parijse Salons is HARMONISCH. Zijn BREDE SCALA en zijn ESTHETISCH PENSEEL ontdekten wij eerder tij-diens de TOTAALMANIFESTATIE van de STAMPERSGATSE KRING '69. Nieuw is zijn dn die GRAFIEK gehanteerde UITVULTECHNIEK en zijn MANIëRISTISCHE POTENTIE om WIT-SPANNING te geven. NAAMKAARTJES van katholiek of protestant zegt jongeren niets. De officiële kerk is vrijwel geheel afgeschreven, al zijn er nog jongeren die traditioneel naar de kerk gaan en blindelings geloven wat Rome voorhoudt. Dit zegt de topleiding van de Pax Christi Voettocht in een rapport, dat directeur Verkoelen en zijn assistente juffrouw van de Ven hebben opgesteld naar aanleiding van de Pax Christi Voettocht van eind-examinandi naar Den Bosch in 1970. Het rapport is opgesteld na uitvoerige informatie van de 410 kapittelleiders, leidsters en aal moezeniers en na enquêtering onder de ruim 3400 jonge deelnemers en deelneemsters aan de voettocht 1970. Er blijkt onder de jongeren een grote behoefte te bestaan aan medi tatie, aan bezinning Op de vraag wat volgend ja-ar het centrale theina vo-or de voettocht zou moeten zijn, antwoordden zeer velen in alle mogelijke variaties, dat zij de voor keur gaven aan een bezinning op zichzelf, op de zin van hun bestaan. Er is weinig belangstelling voor de problemen veraf, meer voor „ver beter -de wereld, maar begin bij je zelf". De activistische mede-mense- lijkheidsbeoefening en het praten erover vervelen zeer vele jongeren van nu, of verveelden alth-ams veel Pax Christiegangers vorig jaar. „De jeugd zit vol vooroordelen tegenover het oude geloof", zegt het rapport. „Toch verkeert ze in gees telijke nood. Het christendom, zeker het moraliserende en dogmatiserende christendom, geeft geen antwoord op deze nood. Daarom gaan jongeren op zoeik naar ander en en ze vin-dien -enige voeding bij mensen als Tagore en Kahlil Gibran, omdat dezen het persoonlijke op directe en perspec tief-volle wijze vertolken. De jon geren vermoeden het geheim achter hun leven en ze zouden het graag een naam willen geven. Misschien zou -de christelijke mystiek, mits zuiver en zuinig gedoceerd, een eigentijdse vertolking kunnen geven van het levensgevoel der jongeren", aldus het rappart. Het rapport citeert vele uitlatingen van leiders -en trekkers. Daaruit blijkt onder meer, dat het merendeel van de Pax Christi-jeugd niet revolutionair is, eerder voorzichtig progressief. Ze imiteren soms het uiterlijk en spraakgebruik van de barricad-enbestormers, maar vormen zelf toch geen revolutionaire voor hoede. Over het algemeen blijken zij liever naar -de ideeën van araderen te luisteren -dan dat ze h-un eigen ideeën met stelligheid onder woorden brengen of propa geren. De ervaring uit de Pax Christi Voettocht 1970 leert, d-ajt veel jon geren onzeker zijn, bang zichzelf te zijn. „Zij voelen zich verloren in een harde wereld, die zij niet be grijpen en ze voelen zich machteloos de wereld te veranderen. Zij hebben erg veel diep gewortelde hoop op iets nieuws, maar weinig geloof in dat nieuws", luidt een -der vele citaten. (Van een medewerker) ACHT UUR, de zon brandt al fel door de stofwolken, die de bus van msumu in Kenia heeft achtergela ten op de leemweg naar Oeganda, "oor dat stof kruipt een mens, onder armen en voeten, een be wegende hoop todden, op weg naar 7-lekenhuis. En er komt er een het bos, met een bloedende «et. Op de veranda zitten de an- al- Met klauwen van handen, "ei voeten zonder tenen, in stuk- oen autoband, met uitgebluste „f®,, en in elkaar gefrommelde, tetterende gezichten. Ze wach ten geduldig op zr. Celine. Zr. enne neemt een slok thee, en ijkt nog maar eens moedeloos <ie deurbalk, die vannacht °or de witte mieren bezweken is. 7r. Celine i# moe. Lichamelijk moe. Want sinds vijf uur vanmor gen heeft zij al twee kleine Afri- kaantjes op de wereld geholpen. Letterlijk op de wereld, op de grond, omdat alle bedden zijn be zet. Ze heeft de ronde moeten doen door het ziekenhuis. Langs al die gevallen van oogtrachoom en malaria, tbc en bilharzla, kwashi orkor en mijnworm. Ze heeft een navelbreukje moeten bedwingen met een penny, omdat er geen navelverband meer is... Geestelijk moe. Om die mensen op de veranda. Lepra... Zr. Celina weet, dat de genezing van malaria b.v. per patient niet meer dan een paar gulden kost. Maar ze weet ook, dat er nog steeds 20.000.000 melaatsen zijn, en dat er per jaar nog steeds een half miljoen bijkomen. Omdat er geen geld en geen mankracht is om alle gevallen op te sporen en te behan delen. Hier zit het trieste gevolg. De allerergste verminkte gevallen, die bovendien vaak door hun dorp zijn uitgesloten en die niet meer voor hun eigen levensonderhoud kunnen zorgen.. Zr. Celine slikt maar weer eens, en gaat aan het werk. Ze trekt bij iemand voorzichtig een sandaal uit, die vol zit met geronnen bloed. Er steekt een grote spijker dwars door de voet, maar de patient voelt, het niet. Ze deelt medicijnen uit, en verbindt handen, voeten, ge zwollen gezichten. Ze hebben allemaal op wat eten gerekend, maar het is er niet. Niet voor die mensen zonder ledematen, die in vuile lappen door de dorpen kruipen en hinken, op zoek naar een banaan of wat pap. Niet voor de melaatse moeder met drie kin deren, die de eerste tekenen van eiwittekort vertonen, grijze haar tjes, een doodskop, een gezwollen buik... Dat is de ware oorzaak van de vermoeidheid van zr. Celine. Ze tovert nog een paar shilling te voorschijn, zodat de allerergste patiënten tenminste terug kunnen met de bus. Zr. Celine is geen uniek geval. Men zou haar behalve in Kenia in heel Afrika kunnen vinden, in heel Zuid-Amerika, in heel Zuid-Azië. Ze tobben allemaal iedere dag met dezelfde zorg, medische hulp te verlenen zonder dat er voldoende medicamenten, voedsel en ver bandmiddelen voorhanden zijn. Want de missie en de zending, die in het grootste deel van alle ont wikkelingslanden nog de enige zijn, die iets aan medische zorg kunnen doen, zijn nog steeds af hankelijk van onze liefdadigheid. De Memisa, de Medische Missie- Actie, probeert hen te helpen. Met de bouw en inrichting van zieken huizen en kliniekjes, met het uit zenden van doktoren, verpleegsters en assistentes, met de opleiding van een landseigen kader, met het verzenden van kleding, voedsel, apparatuur, medicamenten en ver bandmiddelen. Dit weekend (13-14 febr.) houdt de Memisa haar jaarlijkse kerkcol- lecte (giro 51360-Memisa, Rotter dam). OtTQ eindredactie jan landman Celine en een paar patiënten ergens in Kenia. Een half jaar geleden heb ik op deze plaats al eens uiteengezel waarom ik het vlotte gepraat over abortus een kwalijk teken vindt van de lichtvaardigheid waarmee be schikt wordt over onzichtbaar lever. Ik vergeleek de abortus toen met een bombardement; ook dat ka'i vanuit het menselijk gevoel gespro ken, alleen maar uitgevoerd worde omdat de piloot niet kan zien en niet wenst te beseffen wat hij daar beneden te weeg brengt. Naar aan leiding van die uitspraak is mij o.i sentimentaliteit verweten. Ik t daar niet Zo zwaar aan, maar ii meen te moeten zeggen dat het uit schakelen van het sentiment via ee abstracte houding of liever via een kunstmatige verblinding minstens zo gevaarlijk is als het afgaan op ele mentaire gevoelens. Zuiver rationeel weet ik niet voor honderd procent zeker of een vrucht van drie weken al dan niet een mens mag heten. Degenen die mi; sentimenteel vinden omdat ik dit wezentje als een mens beschouto. kunnen evenmin hun gelijk ratio neel bewijzen. Zij staan dus zwak ker omdat zij zich bovendien een plank voor het hoofd gespijkerd hebben. En zij maken, vind ik, onze toch al niet zo indrukwekkende be schaving te schande, wanneer zij luid en agressief het recht op abor tus verkondigen alsof het een heili ge zaak was en niet een treurige ingreep. Hoe meer ik erover nadenk, hoe minder ik ervan begrijp. Vooral die leus over het ongewenste kind blijft voor mij volkomen duister. Ik vind die erg ondoordacht en ik zie de relatie van die leus met de praktijk van de abortus helemaal niet. Mis schien kan ik dat duidelijk maken door terug te komen op een onder scheid dat ik al eerder gemaakt heb en dat tot mijn verbazing nooit ge hanteerd wordt in de discussie. Het verbaast mij dat de ongewenstheid van het kind zonder meer gekoppeld toordt aan de ongewenstheid van de zwangerschap, terwijl dat toch heel verschillende dingen kunnen zijn. Als we abortus een ernstige ingreep vinden en niet bv. het verwijderen van een schoonheidsfout, dan moe ten we beginnen met deze twee dingen te scheiden. Het kan name lijk gebeuren dat het kind als onge wenst beschouwd wordt, terwijl in feite misschien alleen de zwanger schap als een ondraaglijke last wordt ervaren. Het lijkt mij niet juist om dan te zeggen dat de zwan gerschap onderbroken wordt omdat men geen kans ziet nog een kind te onderhouden of op te voeden. Men bewijst een kind een twijfelachtige dienst door het om zijn bestwil niet te laten geboren worden. Die leus die het humanistisch verbond des tijds lanceerde, kwam ongeveer neer op deze onzinnige gedachte. Het feit dat een leus onzin is, kan erop wijzen dat er een onjuiste redene ring of een vals motief achter zit bv. dat men koste wat het kost de meest nobele motieven voor zijn handelingen wil aanvoeren. Wat minder hypókrisie zou licht kunnen brengen in de vraag: is de zwanger schap zelf of het kind ongewenst? Voor beide kunnen allerlei motieven bestaan, van de meest zwaarwegen de tot louter kosmetische. Ik wil die verder volledig respecteren, maar het is merkwaardig, dat er zo zelden motieven tegen de zwangerschap als zodanig naar voren komen. Zijn die er niet of worden zij als te egoïs tisch ervaren? Het zou van belang zijn hierin helderheid te krijgen, omdat het de enige motieven zijn die eventueel iets te betekenen heb ben. Niet de overweging „ik wil geen kind" is ter discussie, maar de overweging „ik wil niet zwanger zijn". Dat een kind ongewenst is, is namelijk geen motief. Het kan onge wenst zijn in een bepaald gezin, maar in een breder verband gezien is er gewoonweg een grote vraag naar kinderen. Duizenden echtparen stalan op wachtlijsten, laten zich van het kastje naar de muur sturen, leggen hun zieleleven bloot aan di- lettantpsvchologen en hebben er ook verder alles voor over om een door anderen lichtvaardig verwekt kind te mogen adovteren. Er bestaan geen ongewenste kinderen, want er wor den nog steeds kinderen gewenst. En omdat de vraag veel groter is dan het aanbod, is de „prijs" in alle betekenissen van dat woord zeer hoog. Vanuit dit standpunt ge zien het enige dat door voorstan ders naar voren wordt gebracht, wanneer ze even een poging doen om hun beste motieven bijeen te harken is abortus overbodig en zelfs een ten hemel schreiende ver kwisting. We kunnen ook zeggen dat het hele probleem een kwestie van transport is. zoals bij elke ver deling van de riikdom. Dezelfde om roep die destijds godegevallig werk meende te doen door het goede recht van. liefst gratis uitgevoerde, abortus erin te drammen, zal bin nenkort aandacht gaan schenken aan de adoptie. Wat mij benieuwen zal is of er een band gelegd zal worden tussen de beide kwesties of dat er alleen een nieuwe portie schrijnend leed aan de kijkertjes zal worden opgediend. Misschien kom ik erop terug.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1971 | | pagina 27