Wol. Sprankje natuurlijke schoonheid in een vervuilende wereld.
r
Laten we er geen doekjes om winden: Holland is er de laatste
veertig jaar niet mooier op geworden.
Sappige weilanden maakten plaats voor stenen steden. Geurige
bossen werdfen verdreven door stinkende fabrieken. Romantische rietpaadjes
ruimden het veld voor rumoerige snelwegen. Resultaat: Holland anno 1971.
Een verindustrialiseerd stukje Europa. Dat rokend, ruftend, razend,
ronkend neerkijkt op de grote verliezer van de 20ste eeuw: de Natuur.
Of is de mens misschien de grote verliezer?
Je zou 't bijna geloven. Als je op de weekends de steden ziet leeg-
zuiver
scheerwol
schieten. Als je in de vakantietijd de bevolking 't land ziet uitstromen.
Tja, dan lijkt 't er toch echt even op dat de mens niet zo blij is met
Holland '71. Laten we er dan ook wat aan doen. Laten we met kleine stapjes
de stukjes schoonheid terugwinnen die we zijn kwijtgeraakt.
Ook wol lost 't probleem uiteraard niet op. Maar iemand die wol
draagt maakt Holland wel een klein tikkeltje mooier.
Een klein tikkeltje kleurrijker. Een klein tikkeltje natuurlijker.
Wol is nu eenmaal een van de weinige natuurlijke dingen die we
nog overhebben
Zaterdagbijlage
SoSi?"-«-a»™
door
WIM WENNEKES
receptioniste van platen
maatschappij Phonogram's
programma buro in Hil
versum vraagt verwon
derd: „Komt U voor Bou-
dewijn de Groot?
Dat lijkt me sterk. Hij is er
niet. Volgens mij zit-ie in
Amsterdam. Thuis of zo.
Heeft U een afspraak ge
maakt? Ja? Voor twee uur
vanmiddag? Daar snap ik
niks van. Bo heeft een keu
rige Plionogram-agenda,
warin hij netjes al zijn af
spraken noteert. Ik kan me
niet voorstellen, dat hij U
is vergeten. Moment. Ik
klim even in de telefoon.
Gaat U intussen hier maar
even zitten, dan zullen we
zorgen voor een lekker
kopje thee".
Boude wijn blijkt inderdaad
thuis te zitten. Heeft de week
tevoren een hele middag op
de heren zitten wachten en
toen is er niemand komen
opdagen, verdomme. De te
lefoniste gooit het op een
communicatie-stoornis en
zegt: Kom nou maar. Ik
u heren hier wel even
bezig".
Dik drie kwartier wachten.
J1J. lefoniste Christine
meldt zich in die tijd half
pngend en spelend Neder-
nd- De resterende helft
wordt door haar bazen aan
gevraagd. Seth Gaaikema,
Conny Vink, de Jacksons, etc
Alleen met Gerard Cox wil
5e?n telefonisch con
tact tot stand komen
wordt om dui
delijkheid gevraagd: „Juf-
^e heer Cox, cee-oo-
ms, in Rotterdam doet tahie-
auwau. Heeft-ie zijn reke-
?ina i"et betaald of zo? Kunt
™g fe,feVne".UltZOeken en te"
blijkt midden in
dan Stuizing te zitten. Hoe
lï™ r?OUdew'in komt op
agen. Glimlacht verlegen
fn zegt: „Kom, we gaan b0"
het zo'i'm' Sorry hoor' dat
ik harf L g gegaan is, maar
grootstegro Df \ezers van bet
bkm N?derlandse tiener-
Wad, Muziek Expres, heb-
Groot, |Sozei?°tnteWijn de
dri<* i 4 en tot nummer
lairsti wfj rPt]e van popu"
En aft Nederlandse zangers.
faar PVarWijl het bijna 2
wijn 3?eren ?s dat Doode-
gebiertl^t ?p muzikaal
Tegenwn S^°pya ds deed.
loondir°°frdlg 15 hij keuriS in
schannl? L van Pfatenmaat-
ducer n;? j?nogram als pr0"
nnn.,ï' boge plaats op de
moet Phem
hebben? 1012181 verw°nderd
WeetTija:f'Verrek'
°f kon'ri er(* er niet warm
-iets geazneg?hfhl0f'
ja?". Meer niet 3lS "°h
bogernoterinrg,laarthijdandie
BoUfdewyn de Groot: „Ja,
herinnering S len zijn de
moet nie?gl" n°f sterk" Je
een 7 vergeten, dat bii
groep Nede^likael^k- grote
n°g steeds n/=t tongeren
de kast P te° van miJ m
aan, dat 5aan' En ik neem
en toe nn» g1r°ep mij 20 af
naald Wt nl -eens onder de
geloof ff T?. 1S- logisch,
1K- Dr is ook veel
iM
vraag né
speelplat
niet hoe
vertegen
maatscha
dan eens
ren te hc
voor een
langstelli
„Voor de
succesvol
maakt ht
nen. W
weer iets
Nijgh. M
dat zie i!
Waarom
Boudewij
best naar
gewoon s
je gitaar
lerlei moi
dorpjes
nooit van
mm
WÊÊÊIÊÊ
