Breda 4 dagen jazz-stad
VERHAALTJE VOOR HE BEGINNERS
„De jonge takken omen
uit de deuren"
De Roomskatholieke
Partij en
beschuit met muisjes
Finale
grenzen
niet in I
STRAF-
VERZWARING
Journalisten
leven korter
Conjerenl
kunst
cultuur
1■HBERHHHHf
Nieuw
klassiek
Op zoek
naar
strategie
Waters
Casimir musiek
Murphry
e@n
functie
ver
VRIJDAG 29 JANUARI 1971
te* te te
Op 5 en 6 juni zal het 35-jarig
bestaan van de Groot Kempische
Cultuurdagen te Hilvarenbeek wor
den gevierd.
In het Prentenkabinet van het
Stedelijk Museum te Amsterdam is
tot 28 februari een tentoonstelling
met aquarellen en tekeningen van
Oskar Schlemmer te zien. Schlem-
mer deed in het Bauhaus baanbre
kend werk, vooral op het gebied
van ballet en toneel. De menselijke
figuur in de ruimte staat bij hem
dan ook centraal.
Het Residentie-Orkest spreekt alle
mogelijke geruchten tegen, die ont
staan zijn door de benoeming van
programmacoördinator Veenstra
naast artistiek leider Lüske. Niet
tegengesproken kunnen worden de
(nieuwe) moeilijkheden op de Rijks
academie te Amsterdam. De aange
kondigde tentoonstelling Projectie-
Project was voor een aantal leraren
aanleiding om weer stelling te ne
men tegen het beleid van Prof. R.
Vroom. Er worden nog de nodige
(nieuwe) moeilijkheden verwacht.
Maar Vroom heeft al laten weten
dat hij op korte termijn vertrekt (10
jaar voor zijn pensioen). Zijn ge
zondheid kan er niet meer tegen.
Geen wonder.
Portno's Complaint, de best-seller
van Roth, zal vanaf mei a.s. als film
worden opgenomen in o.a. Rome,
Athene en Israël. Ernest Lehman is
de regisseur.
Gennadi Rozejdestvenski, die tot
de grootste Russische dirigenten van
dit ogenblik wordt gerekend zal op
12, 13 en 14 februari voor het Rot
terdams Filharmonisch Orkest staan.
Donderdag 4 februari gaat in Roy
al te Amsterdam de Hammerfilm
„Dinosaurussen regeren de wereld"
in Nederlandse première. In het
Amsterdamse City op dezelfde dag
de première van Lealousy Italian
Style van Scola.
Op 20, 21 en 23 mei zal Breda
„the hottest place in the south" zijn.
Om te bewijzen dat de jazz oude
stijl niet dood is, wordt er dan een
festival georganiseerd, waarvoor
zelfs de moderne jazz-fans hun hoed
zullen afzetten. Met namen als Mike
Casimir, Turk Murphy, Benny Wa
ters, Rob Hoecke en Ted Easton op
het programma zal dit muzikale
feest ongetwijfeld grote belangstel
ling trekken. De stad Breda zelf zal,
door middel van street parades,
swingen op z|jn grondvesten. De
Roaring Twenties Club organiseert,
samen met de onlangs opgerichte
Bredase Dixie Jazz-club Chicago dit
festival.
„De oude jazz wordt nogal gedis
crimineerd. Radio, t.v. en pers be
steden er nauwelijks aandacht aan.
In de „Stichting Jazz-Nederland"
maken maar twee oude-jazzleden
deel uit van het 80-man tellende
bestuur. De Wessel Ilcken-prijs of
een Edison wordt er nooit aan toe-
De Mike Casimir Brass Band on street-parade te Londen. Ook in Breda zal dit beeld te zien en te horen zijn.
0 „Dat men (welzijnminnende „des
kundigen") nalaat duidelijk te ma
ken (aan de hand van bekende soci
ale problemen als woningnood, mi-
lieuvergiftiging, de bejaarde koor
knapen van Rien van Nunen, abortus
enz) wat in ieder geval niets met
welzijn te maken heeft, vind ik
tekenend voor onze struisvogelpoli
tieke welzijnssituatie en bovendien
laf. Twijfelachtig is ook wat wij
onder „decentralisatie" en „demo
cratie" hebben te verstaan in het
Memorandum, zoals dat in elkaar is
geflanst door de 200 van CRM".
„In het zoeken naar de werkelij
ke menselijke ervaringen, geen ge
makkelijke opgave in een maat
schappij die de mens dwingt zich
anders te gedragen en vaak ook
anders te voelen dan waartoe de
ervaring hem motiveert, zal de stra
tegie duidelijk worden van deze
maatschappij waardoor de mens
stelselmatig gedwongen wordt ver
vreemd van eigen ervaring te le
ven".
Uitspraken in het laatste nummer
van PROCES-1 (Bilderdijkl. 74A
Bi'lthoven) De komende jaargang zal
geheel gewijd worden aan strategie-
en, waarin beïnvloedingsprocessen
onder de loep worden genomen. In
dit nummer: H. de Lange: Begrip
„strategie; B. van Onna: Religie en
strategie; G. van Benthem: strategie
en welzijnsbeleid; P. Offermans:
strategieën in het onderwijs; J. van
Haaren: de betekenis van Laing's
strategie van de ervaring.
gekend", aldus Rob Cremer van de
Roaring Twenties. „Onder oude jazz
verstaan we alle jazzmuziek van
voor '39 en alles wat in traditie
daarvan afgeleid is. Het is een le
vendige stijl gebleven, waarvoor een
groot publiek bestaat. De moderne
jazz trekt praktisch alleen lamghari-
gen (ik heb daar niets tegen) en
stelt zich nogal revolutionair op. De
oude jazz heeft een publiek van 16
tot 60 jaar; zeer gemêleerd. Onze
dub (met 4 huisorkesten) telt 600
leden (1-3 uit Breda, 1-3 regio; 1-3
uit het gehele land, waaronder Bel
gen, Duitsers en Engelsen). Op onze
„zaterdagavonden". (Ginnekenmarkt
13) zijn doorgaans 150 belangstel
lenden. Er is een clubhlad, dat in
750 exemplaren door het hele land
gaat. Behalve de Storyville jazzclub
Haaren, zijn de beide Bredase groe
pen in Zuidwest-Nederland de eni
ge' oude-jazz beoefenaars sec.
Het nadeel is, dat de groep lief
hebbers van de oude stijl nogal
gesloten is. De opzet van het festi
val wil deze geslotenheid wat door
breken en een groter aantal mensen
geïnteresseerd maken indeze mu
ziek.
Het festival vermeldt de volgende
onderdelen. Op 20 mei (Hemel
vaart) is er een beurs met stands
van jazzbladen, platenhandelaren,
antiquairs van oude instrumenten,
platenruil en -handel (78-toeren, re-
issues en nieuwe dixie-opnamen). 's
Middags is er een Dixieland kinder-
maitinee, waarbij de kinderen met
toetertjes en kazoo's actief mee mo
gen blazen. Een feestelijk ritmisch
spektakel. Tussendoor wordt in
structie gegeven over muziekinstru
menten en het zelf bespelen ervan, 's
Avonds zullen op twee plaatsen in
de stad (van elders aangetrokken)
orkesten optreden. Tussen deze twee
uiterste punten worden een 5-7 tal
cafés ook nog door middel van
bandjes of platen in deze oude-stijl
muziek gebracht. Deze 9 punten
worden door een pendeltreintje met
elkaar verbonden, zodat men overal
aan zijn muzikale trekken kan ko
men. Breda-Muziekstad.
Op vrijdag 21 mei wordt in het
Turfschip een „schoolconcert" gege
ven, waarbij de jazz in totaliteit
wordt gepresenteerd. „Vijftig jaar
jazz" wordt daarbij gebracht door
de South Jazz Band (Tilburg), Joop
Hendriks (Breda) en met Pim Ja
cobs wordt onderhandeld, 's Avonds
in de club: het Belgische orkest
Cotton City of Jegg Papp. Daarna is
er in het Grand Théatre een Jazz-
Film-Nacht (van 24-04 uur) waarbij
de USA-ambassade de films levert
en het Side Walk Hott Jazz Orche-
stre uit Solingen (Did) de êntre-act
muziek verzorgd (oude stijl big
band a la Henderson).
Op zaterdag 22 mei zullen een
groot aantal bands in Breda een
Streetparade verzorgen, zoals dat in
New Orleans in de jaren twintig
gebruikelijk was, waarna in De
Graanbeurs een tiental (bewuste
grens) dixieland-orkesten onder het
oog van een deskundige jury (o.a.
Pim Jacobs) ieder een half uur zul
len „strijden" in de voorronde van
een Dixieland Concours, 's Avonds
om 10 uur begint een groot Nacht
concert in het Turfschip. Van 22 tot
24 uur „warm draaien" met het trio
J.P., waarna een hommage wordt
gebracht aan het Bredase dansorkest
Vietoriaband, die sedert '24 onafge
broken overeind is gebleven en ook
aan jazz deed. Daarna volgt een
optreden van boogie-woogie-Rob
Hoecke (piano) de Oskar Bentons
Blues Band (Haarlem), Le Hot-club
de Rotterdam (Django Reinardt-
stijl) en de Ted Easton Jazzband
(Den Haag) met als gastsolisten
Benny Waters (Parijs; sax, vocal en
klarinet) en Daan Wilthagen (Breda,
klarinet), Als grootste attractie
wordt gezien Mike Casimir (trombo
ne), die uit Londen overkomt met
zijn Paragon Brass Band (die de
authentieke Streetparadetaraditie
overeind houdt) en zijn New Iberia
Stompers (New Orleans stijl). Met
het State Departement wordt nog
onderhandeld om Turk Murphry
(die met de Yerba Bueno Jazz Band
van Lu Waters de revival oude jazz
veroorzaakte) met zijn band uit de
USA er ook bij te krijgen. De kan
sen liggen goed.
Zondag 23 mei biedt 's morgens
een oecumenische dienst, waarbij de
South Jazz band de Emaus-mis ten
gehore zal brengen, 's Middags vindt
de finale plaats van het Dixieland
Concours met de 3 beste orkesten,
waarbij de Brabantse combinatie
Four City Seven Plus One (met als
solist Benny Waters) ook zal optre
den.
Er is een stichting voor dit festi
val in het leven geroepen; met de
gemeente wordt onderhandeld over
subsidie; sponsors worden aange
trokken; en verder zal de opbrengst
van de entreeprijzen (nachtconcert
ong. f -20, kinderen gratis; verder
nog onzeker) dit festival moeten
dekken. Landelijk en internationaal
wordt reclame gemaakt: radio en t.v.
tonen reeds betengstelingl om op
namen te maken. Kortom: Breda
wordt 3 dagen muziekstad op een niet
allerdaagse manier, maar wel de
moeite waard.
(Secretariaat: Prins Frederiklaan 7,
Breda Tel. 01600-51364).
Georg Solti voltooide de symfonie-
en van Schumann met de Wiener
Philharmoniker op de plaat. Als
laatsten verschenen nu de eerste
symfonie en de ouverture, scherzo
en finale op 52 (Decca SXL 6486-f
24,50) en de tweede symfonie met
de ouverture Julius Ceasar (Decca
SXL 6787-f 24,50). Het complete
ballet de Vuurvogel (L'Oiseau de
feu) verscheen als tweeplaatsdoos
in een uitvoering onder Strawinski
zelf. Bijzonder interessant is de
daarbij gevoegde repetitieplaat,
waarop de interprattaie van de mae
stro te volgen is (Decca-SET 468-
468A-f 24,50). „Joan Sutherland, een
juweel van een stem", is de titel
van een promotieplaat, waarop zij
alle genres (nadruk opera) laat ho
ren (Decca 6835 601- f 8,90). Edo de
Waart, het New Philharmonia Or
chestra, de Ambrosian Singers, de
tenor Hollweg en de pianist Irwin
Gage, zijn de voornaamste uitvoer
ders van Mozarts Vrijmetselaarsmu-
ziek (Philips 6500 020-f 24,50). De
verschijning van de opera „Les
Troyens" (5 platen) van Berlioz
o.l.v. Collin Davis is met de grootste
loftuitingen en prijzen, vorig jaar,
ontvangen. „Hoogtepunten van een
hoogtepunt" heet de lp, die een
selectie biedt van de beroemdste
delen uit deze opera (Philips 6500
161-f 24,50). Frescobaldi, typische
vertegenwoordiger van de vroege
barok, wordt door Gustav Leonhardt
gespeeld op Harmonia Mundi (HM
30 317 I-f 24,50), Op de A-kant
speelt hij de toccata's en ricercares
op klavecimbel en op de B-kant op
het orgel. Heerlijke probleemloze
muziek van de 20-jarige Mozart uit
zijn Salzburger tijd werd door het
Collegium Aureum op authentieke
instrumenten gespeeld. Met concert
meester Frans-Jozef Maier leverde
dit kamerorkest een fijne prestatie
(HM 30 511 M-f 24,50).
Tot wie behoort de boekbespreker
zich te richten? In ieder geval tot
hen die willen lezen. Dat is, zoals
uit de verkoopcijfers van boeken
blijkt, een grote groep. En dat on
danks het geklaag van uitgevers en
schrijvers! Klagen die mensen dan
zonder geldige redenen? Niet hele
maal. Weliswaar wordt er jaarlijks
zo'n slordige 400 miljoen in het
Nederlandse boekbedrijf omgezet,
maar er is volgens uitgevers en
schrijvers van literaire boeken veel
rommel bij, dat grote aftrek vindt,
terwijl zij met behoorlijke aantallen
betere boeken blijven zitten. Wat is
dat, het „betere" boek?
Daar valt eindeloos over te twis
ten. Waarom vindt de een (ik noem
maar wat) „De boeken der kleine
zielen" van Louis Couperus „ontzet
tend goed" maar de ander „niet om
door te komen"? Dat hangt van veel
factoren af, bijvoorbeeld van grote
of geringe belezenheid, van levens
ervaring, van belangstelling voor
Het Haagse Wereldje waarin het
boek speelt, van kiespijn waar je
tijdens het lezen last van hebt, van
intelligentie etc.
Van de boeken die ik nu ter
lezing aanbied, zou ik bij voorbaat
willen zeggen dat ik (toevallig ie
mand die al miljoenen letters heeft
gevreten) er niet stuk van ben. Dat
wil niet zeggen dat ze daarom de
vuilnisbak in moeten. Ik meen dat
ze wel degelijk een functie kunnen
hebben voor hen die ook eens aan
het literaire boek willen beginnen,
hopend dat ze langzaam doch zeker
„hogerop" zullen klimmen. Onder
tussen wil ik hen toch niet mijn
persoonlijke mening over die boe
ken onthouden. Dat zou niet eerlijk
zijn.
Roger van de Velde, „Kaas met
gaatjes". (Verhalen. Aantal bladzij
den: 96).
Marnixpocket 72. Uitgeefster Man-
teau. Prijs f 3,95.
Het boekje bevat 5 „verhalen". De
aanhalingstekens zijn opzettelijk ge
bruikt, want ik heb me tijdens het
lezen afgevraagd of het wel verha
len zijn. Feitelijk berusten ze op
een kleine anecdote, een grap, die
met veel kwasi-diepzinnig gezeur
wordt opgevuld. Het titelverhaal is
hiervan een goed voorbeeld. De ik-
verteller ziet iemand in een restau
rant kaas met gaatjes opvullen met
slagroom en vervolgens naar binnen
werken. Hij vraagt de man waarom.
Daar komt ruzie van. Gelukkig gaat
de gruyère- met-slagroom-eter kaart-
het restaurant vertelt dan de ik dat
de gruyère-met-slagroom-ster kaart
jesknipper is geweest. Dat is alles.
Voor deze grap heeft de schrijver
tien bladzijden nodig, omdat hij er
een hoop niet ter zake doende diep
zinnigheden aan toevoegt.
Jac. van Hattum, „Loze aren".
(Aantal bladzijden: 103. Marnixpoc
ket 71. Uitgeefster Manteau. Prijs f
3,95)
Deze in zijn jeugd geschreven no
velle heeft de zeventigjarige Van
Hattum nu pas gepubliceerd. Waar-
■- f
om? Misschien omdat er autobiogra
fische gegevens in verwerkt zitten,
maar deze zijn dan onherkenbaar
weggemoffeld in een poëtisch be
doelde maar niet geslaagde verpak
king. Bovendien is de constructie
van het verhaal (een in briefvorm
geschreven dagboek van een al wat
oudere man, gericht aan zijn eerste
liefde) op belangrijke punten ge
zocht en onwaarschijnlijk. Bijvoor
beeld: de vrouw van de impotente
(dat is hij en geen homoseksueel,
zoals de achterflap van het boek
suggereert) dagboekschrijver blijkt,
hoewel reeds op leeftijd, zwanger.
Hij accepteert dit gebeuren, ziet het
zelfs als een mogelijkheid om zijn
huwelijk nieuw leven in te blazen,
maar met de minnaar van zijn
vrouw wil hij niets te maken heb
ben. Deze verongelukt dan maar
„toevallig" Tussen 18 juli en 13
oktober zwijgt de dagboekschrijver.
Daarna wordt de jeugdliefde-de le
zer plotsklaps duidelijk gemaakt dat
zijn vrouw zelfmoord heeft ge
pleegd. Hoe zij ertoe gekomen is,
wordt op een voor mij onwaar
schijnlijke manier verhaald.
WIM HUYSKENS
In de Zonnewijzer (POC) te Eind
hoven is momenteel de expositie
Nederlandse prominenten eigentijd
se beeldende kunst (18 febr). Te
zien een aantal poëtische werken
van Jan van Heel en Adam Roskam,
die zijn werkelijkheid abstraheert
tot rustgevende eenvoud. Verder de
sterk geëngageerde Nol Kroes en de
beeldhouwer Bram Roth met enkele
spitse specimen in brons. De Finse
schilderes Varpu Tikanoia (echtge
note van de beeldhouwer Arthur
Spronken) toont een aantal sterk
gestileerde naakten in warm coloriet
(zie boven). De groep wordt vol
tooid door de grafisch aandoende
schilderijen van Theo Bitter en de
enigszins surrealistische schilderijen
van Kees Andrea.
eindredactie
henk egbers
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Wordt er met te
weinig hart voor de zaak gebouwd?
Komt het niet in de laatste plaats
daardoor dat veel mensen klagen
over de kwaliteit van nieuwbouw
woningen?
In een enquête door Intromart
voor KRO's Brandpunt verklaarde
deze week 68 procent van de men
sen dat ze niet tevreden zijn en
slechts 18 procent vindt de kwaliteit
goed. Belangrijkste klachten: slechte
afwerking, scheuren, tocht, vochtig
heid, gehorigheid, slechte materia
len.
Een woordvoerder van de stich
ting Raad van Bestuur Bouwbe
drijf zegt erover: „Naast andere
factoren kan het ook wel zijn dat in
de afwerking fouten gemaakt wor
den. Misschien wordt de opvatting
van „de bouwvakker" over zijn
werk minder, dat zou ik me voor
kunnen stellen. Natuurlijk mag je
daarbij niet generaliseren, maar het
kan voorkomen dat men minder hart
voor de zaak heeft dan vroeger. Ook
gebeurt het wel dat er grappen wor
den uitgehaald, vieze woorden onder
losse tegels bijvoorbeeld. Het kan
zijn dat het aan de opleiding van de
bouwvakker ligt. Er zijn ook meer
ongeschoolden".
„De mindere kwaliteit van nieuw
bouwwoningen kan ook worden ver
oorzaakt door 't hogere tempo waarin
wordt gebouwd. Misschien dat ook
daardoor een aantal slordigheden
voorkomen. Wat het materiaal be
treft, dat moet steeds sneller worden
geleverd. Daardoor ontstaan die
klachten over nog niet uitgewerkt
hout, dat is een vrij algemeen ver
schijnsel. Daar kan de aannemer op
zich weinig aan doen. Alles bijeen
kan het voorkomen dat men door
het tempo niet zo kritisch kan zijn
op de materialen. Maar we kunnen
ook niet zeggen dat de nieuwbouw
de potentiële krotwoningen levert.
De gemiddelde woningen moeten ze
ker vijftig jaar meekunnen. Dat kan
wel toe honderd jaar, dacht ik, maar
dan moeten ze wel goed worden
onderhouden. Dat moest met een
huis dat dertig jaar geleden gebouwd
werd, toch ook. Vergeet overigens
bij dit alles niet dat het ook aan de
betreffende aannemer kan liggen, je
hebt nu eenmaal goede en minder
goede".
De heer A. de Jong van de vere
niging van systeembouwers: „De
kwaliteit van de nieuwbouwwonin
gen? Die is bijzonder goed. Het kan
zijn dat bepaalde bedrijven wat
minder goed werken, maar onze
bouwbedrijven werken met een
geïndustrialiseerd systeem. De kwa
liteit wordt daarmee gewaarborgd.
We maakten 30.000 van de 117.000
woningen van vorig jaar".
„Elk voorjaar gaan we alle deuren na om te kijken waar de jonge takken
uitkomen."
„Ik vraag me wel eens al of het erg moeilijk is een drempel zo vast te
maken dat je er niet op staalt te wippen."
„In vier jaar helb ik drie nieuwe voordeuren gehad. Als het warm werd
zetten ze zo uit dat ze er alleen nog maar uitgehakt konden worden."
„Een van de dingen die ik, na lang in een oeroud huis te hebben gewoond,
verwachtte, was dat in een nieuwe woning ale muren rechit zlouden lopen
en de maten overal hetzelfde zouden zijn. Maar de afwijkingen zijn veel
groter dan in dat oude verzakte huis."
„Krimpscheuren in de muren zijn onuitroeibaar."
„Uitzetijzers van ramen schijnen niet van onbreekbaar materiaal gemaakt
te kunnen worden."
„Tegels van de vensterbanken werden door de installateurs van c.v.
beschadigd."
(Van een onzer verslaggevers)
HEERLEN De zeer strijdbare
mevrouw Tine Cuypers-Bouwman in
Heerlen, ver familielid van mgr. No-
lens, heeft deze week onder het
genot van een glaasje wijn en een
beschuit met muisjes de oprichting
gevierd van de Roomskatholieke
Partij. De aanmelding arriveerde
gisteren aangetekend in Den Haag.
En daarmee is de eerste gooi naar
de kiezersgunst gedaan. Bij de ko
mende kamerverkiezingen moet de
Roomskatholieke partij al gaan
meespelen, hoewel ook mevrouw
Cuypers beseft dat het hier niet om
een hoofdrol zal gaan: „De baby is
pas geboren en het kind kan natuur
lijk nog niet veel".
Mevrouw Cuypers maakt er zeer
beslist geen geheim van dat zij mikt
op de traditioneel denkende katho
lieken. Een half jaar geleden heeft
zij met hulp van deze potentiële
kiezers geprobeerd een zetel in de
Heerlense gemeenteraad te halen,
doch dat is toen niet gelukt. Ze
bleef ver van de kiesdeler verwij
derd.
„Het wordt eindelijk eens tijd",
zegt mevrouw Cuypers, „dat we on-
VRIJDAG 29 JANUARI 1971
Het gebeurde onlangs in een dorp,
ergens in ons verspreidingsgebied.
De dokter, de enige huisarts, die
het plaatsje telde, was tot heel laat
in de avond in de weer geweest. Hij
was juist van plan in bed te stap
pen, toen de telefoon ging. „Dokter
ge hebt gezegd, dat de bevalling nog
wel enkele dagen op zich zou laten
wachten, maar het gaat nu gebeuren
hoor!"
Het werd een lange, lange nacht.
Allerlei complicaties. Eindelijk was
de baby er: alles er op en er aan en
ook geen problemen met de moeder.
De dolgelukkige jonge vader haalde
de fles te voorschijn. „Ééntje dan",
zei de dokter.
Die éne borrel viel slecht, waar
schijnlijk omdat het zo'n vermoeien
de. langt dag was geweest. Maar dat
merkte de dokter pas toen hij achter
het stuur zat, te laat om een aanrij
ding te vermijden.
Die aanrijding stond de volgende
dag in het politie-rapport. Gelukkig
geen slachtoffers. Wel flinke schade.
De volgende dag kwam er een
bericht aan op de redactie. Met
naam en toenaam. Dit bericht heeft
nooit in de krant gestaan.
Deze redactie is van mening, dit
een journalist bij zijn berichtgeving
ook heeft te letten op de gevolgen
in de privé-sfeer voor de mensen,
over wie hij schrijft. Voor iemand,
die met de politie c.q. de rechter in
aanraking komt, kan publiciteit een
veel zwaardere straf zijn dan een
boete of gevangenisstraf. Bij zwart
misdrijven of opzienbarende misdra
gingen kan een journalist natuurlijk
veel minder rekening houden met
het strafverzwaringseffect van de
publiciteit. Maar ook dan wordt een
verdachte zoveel mogelijk alleen
met initialen aangeduid.
Ouerigens ook in kleinere zaken
(winkeldiefstallen, joyriding, balda
digheid etc.) kan publiciteit noodza
kelijk zijn en wel vanwege de pre
ventieve werking, het waarschu
wend effect van deze berichten.
In het geval van onze dorpsarb
zon. een publïkatie „Arts onder
invloed veroorzaakt aanrijding" -
een voor de betrokkene zeer nadeli
ge invloed gehad kunnen hebben
Goed, de dokter had ook die ent
borrel niet mogen drinken, maat
mocht hem dat in de gegeven om
standigheden zo zwaar worden aan
gerekend, dat daarom zijn goeit
naam in opspraak gebracht moest
worden?
Van dit geval dus geen bericht ii
de krant. Om misverstanden te w-
mijden: bij de beoordeling van t
soort zaken zijn factoren als maal-
schappelijke positie, rang of stad
op onze redactie niet van doorslag
gevende betekenis. Het geval van dt
dorpsarts zou aangevuld kunnen
worden met legio voorbeelden vat
eenzelfde opstelling in zaken, waar
bij de „kleine man" betrokken was.
Niet alle lezers waarderen overi
gens onze journalistieke gedragsre
gel in deze. Grensbewoners, die wel
eens Belgische kranten onder ogen
krijgen, klagen soms dat zij de be
richtgeving in België over moorden,
rechtzaken e.d. „veel beter" vindei
dan die in onze krant. „Daar i»
België schrijven ze tenminste alles",
wordt er dan gezegd.
Met betere berichtgeving wordt i«
dat geval heel duidelijk bedoeld een
meer op de sensatielust afgestemdi
berichtgeving. Sensatie is goeit
koopwaar en een krant moet ver
kocht worden. Maar er is ook zo ieö
als medemenselijkheid.
Dat is een zwaar geladen woori,
moeilijk in praktijk gebracht. Wij
doen ons best maar we zullen et
zeker tegen blijven zondigen. Dan ii
het aan u om ons op de vingers tl
tV-'---,
DE REDACTll
ze kinderen redden uit de handen
van de duivel. De mensen vragen
me steeds: „gelooft u dat er een
duivel bestaat. En dan zeg ik altijd:
als ik zou kunnen bewijzen dat er
een duivel is, dan hoef ik niks meer
te geloven".
Over de priesters heeft mevrouw
Cuypers ernstige klachten. „Ook on
ze Limburgse priesters zijn gek An
dere woorden kan ik er niet voor
vinden. En Alfrink is de ergste van
allemaal. Toen hij werd gewijd zei
den ze: „Hij heeft een zeer groot
verstand. Had hij maar een groot
geloof gehad. Nu heb ik voor Onze
Lieve Vrouw voor zijn bekering ge
beden".
Mevrouw Cuypers duikt ook even
in de Limburgse geschiedenis.
„Weet u we] dat 400 jaar nadat op
het graf van Sint-Servaes in Maas
tricht een kerk werd gebouwd, ze in
Friesland pas zover waren dat ze
Sint Bonifacius vermoordden. Ach,
Limburg heeft heus wel wat anders
te exporteren als alleen carnaval en
vla".
Mevrouw Cuypers ontkent met
nadruk, dat pater H. Krekelberg op
haar lijst zou staan. „Hij staat ach
ter me, niet op de lijst. Ik heb nog
geen lijst. Bovendien, er komen he
lemaal geen priesters op die lijst te
staan. Die zijn harder nodig in de
biechtstoel".
NEW VORK (Reuter) Succes
volle journalisten en anderen (ft
met woorden werken, sterven
jonger dan succesvolle mensen
andere beroepen.
Dat is een van de conclusies vl*
een onderzoek, dat in het org?"
van het Amerikaans psychiatrisch
genootschap is gepubliceerd. Het on
derzoek is verricht door twee mede
werkers van een levensverzeki;
ringsmaatschappij en strekte
uit over een periode van twaalf jen'
De bevindingen zijn gebaseerd H
een steekproef van 6.329 manne%
die vermeld staan in Amerika-
„Who's who". Vrouwen werden W'
ten beschouwing gelaten omdat er
weinig .r „Who's who" voorkonW
voor een goede analyse.
De onderzoekers constateerden
de door hen bestudeerde groep
lager sterftecijfer vertoonde dan i'
blanke mannelijke beroepsbevolking
in haar geheel. Correspondenten
journalisten, schrijvers en
vormden echter een uitzonden«f
Het sterftecijfer van corresponden
ten en andere journalisten was zelf1
ruim twee maal zo hoog als dat «f
de hele steekproef, en lag ongeve"
een derde boven dat van de hek
blanke mannelijke beroepsbevol
king.
(ADVERTENTIE)
Om de ploegen tot groti
Maaren regelmatig op de
controle in een fabrieksf
Zoetermeer oefende.
DE NCRV zal dit jaar n:
finale van „Spel zonder gr<
het internationale televisieb|
van „Zeskamp Sport", organ
zoals aanvankelijk in de be
lag. Bij de NCRV rezen
meer bedenkingen. Doorslagf
was dat de uitzending wer
vroegd door het uitvallen]
Spanje. De finale heeft nu
september plaats. Duitsland
zich inmiddels bereid verklar
organisatie op zich te neme
stad Essen is de vermoet]
plaats van handeling.
Spanje durft het omvangrij
levisiegebeuren niet aan om
nisatorische redenen. Het he
gelopen zomerseizoen hebbel
tegenwoordigers van de S
televisie de serie op de vo'
volgd. Op elke voorberei
vergadering toonden ze zie
thousiast, maar toen het
nemen van een definitieve
sing aankwam, heeft de
consul-generaal van de Spaa|
het veto uitgesproken. Da
schoof het hele schema vtj
dagen naar voren. De finale
nu op 15 september in plaa|
4e 29ste.
Dick van Bommel: „Tu
en 20 september staat alle
ons land aan kleurenma
heeft op de Firato in Amst(
Daardoor zouden wij in Rott|
geen kleurenuitzending
verzorgen. Zoals de afspra
Engeland en Duitsland hebbe
geprobeerd ons te helpen dod
Tara King
TE Genève wordt van 7 tot
een wereldconferentie ge
over ruimtecommunicatie,
geroepen op verzoek van cU
van de Internationale Uni<|
Ruimtecommunicatie.
Doel van deze bijeenkom:
gedeeltelijke of algehele w
van de regelingen betreffe
internationale exploitatie vj
dioverbindingen met behul
satellieten.
In 1959 werden te Genève
ste voorschriften betreffen
radioverbindingen door de
aangenomen. In 1963 hadder
de unie aangesloten landen
eens te Genève, de eerste co
tie over het radioverkeer c
ruimte gehouden. Sedert dat
