leiders
Een stal vol
heilige koeien:
SHELL, PéCHINEY, PROGIL
dus slachten
is er niet bij
Britse PTT'ers
gaan in staking
Rijkswachters door de knieën
rfSfllta
Doodstraffen
in Kameroen
voltrokken
Pokken op
terugtocht
ie
ters
lassers
fiewerkers
iburg vught
Subsidiëring openbaar
vervoer economisch juist
SNEEUWBAL-EFFECT
binnenland
buitenland
dse
AONTEURS
Ih ziekenhuis
fKUNDIGEN
Gouden Delta
Péchiney
Bezwaren
Stilzwijgen
Afgestudeerden
m.e.a.o.
liggen
goed „in markt
n
SLECHTE
SPIJSVERTERING
STROP3 MLN. POND PER WEEK
Noodtoestand
papier
oor uw pen
Simom's (29)
Frans vliegtuig
neergestort:
tien Joden
Prins n.v. toont
belangstelling
voor Ten Horn
Langs Nwe.-Waterweg
Regering steunt
vernieuwing
wai-radar
ZATERDAG 16 JANUARI 1971
nets die zichzelf
rijf sleider.
ndhoven of tele-
laai't - Tel. 01686-750.
|;e indiensttreding
voor de fabriek.
en lossen van materia-
f-einwerkzaamheden.
zieningen, w.o. gunstige
en reiskostenvergoe-
|n de fabriek.
Iiging te Nistelrode is er
Ice met de modernste ap-
laats voor
Ining in de studiekosten
Ike spaarregeling
trgoeding
I; en interessante werk-
Ijke sollicitaties te richten
Ive team een vakature
het uittypen en verder
I type-diploma;
Identie strekt tot
leeftijd en ervaring,
de Academie.
Lt aan de directeur van
post Breda).
Ing voor het diploma
over deze drie-jarige
|e salaris tijdens de op-
den
enveloppe naar het
veg 48, Vught NB, en
V
I tjlt: - irrn.-mtrimi
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM. Waarom maken we ons druk om milieuver
ontreiniging? Er sterven per dag immers veel meer mensen door
verkeersongevallen dan door acute kwikvergiftiging. En ook onze
dagelijkse portie overbodig vet en geestelijke inspanning eisen
waarschijnlijk een grotere tol dan de tonnen kali, zout en andere
chemische troep die per dag in de Rijn worden geloosd En in Viet
nam, Tsjaad of Angola hebben ze het vast benauwder dan in het
Rijnmondgebied.
Maar toch winden we ons bijna dagelijks op over de lucht-, water- en
bodemverontreiniging. De kranten en deze krant niet in het minst
schrijven kolommen vol over zwanen, die door olie een trieste dood
sterven, over koolmonoxyden, zwaveldioxyden en zwavelkoolstoffen, en
over onvernietigbare plastics en hopen afval, die groter en groter worden.
Want zoals bioloog Dick Hele-
nius het eens uitdrukte je moet
die zwaan, die aan de stookolie
bezwijkt, zien als het kanariepietje
dat de mijnwerkers in de mijn
meenamen. Viel het vogeltje dood
van zijn stokje,, dan was dat het
sein voor de mijnwerkers om zo
gauw mogelijk de mijn te verlaten.
Zo is het ook met het kwik in
onze binnenwateren. Het percenta
ge dat we nu in het water aantref
fen, moet ons waarschuwen voor
het percentage van 1980. Of beter,
moet de stimulans zijn om te zor
gen dat het percentage lager
wordt. En zo is het ook met de
concentratie van zwaveldioxyde in
de lucht, de temperatuur van het
water en de afvalhopen bij de
grote steden, om maar eens een
paar voorbeelden te noemen.
Soortgelijke argumenten haalt
ook Lucas Reijnders aan in het
voorwoord van een speciaal num
mer van Interlinks, geheel gewijd
aan de milieuhygiëne. Hij komt tot
de constatering dat iedereen tegen
milieuvervuiling is, maar dat vrij
wel niemand zichzelf beperkingen
wil opleggen om de milieuvervui
ling terug te dringen. Een uitzon
dering maakt hij voor de indus
triëlen. „De feitelijke oppositie te
gen een harde bestrijding van de
milieuvervuiling komt voorname
lijk uit bepaalde zeer invloed
rijke sectoren van het be
drijfsleven Voor deze sector,
betekent milieubeheer doorgaans
primair het aantrekken van min
der rendabel kapitaal, kostprijsver
hogingen en daarmee verslechtering
van de concurrentiepositie ten op
zichte van een doorvervuilend bui
tenland", aldus Reijnders
Reijnders stelt een aantal voor
waarden op die een optimaal mi
lieubeheer kunnen bewerkstelli
gen
Bij iedere beslissing over het
vervaardigen van een produkt,
moeten alle sociale kosten in de
prijs worden ingecalculeerd, dus
ook die voor de bestrijding van de
bij de vervaardiging van dat pro
dukt ontstane lucht-, bodem- en
watervervuiling.
Bij de produktie moet zo wei
nig mogelijk gebruik woTden ge
maakt van de natuurlijke hulp
bronnen en zo veel mogelijk van
bewerkt afval;
De door de concurrentie-geïn-
spireerde, neurotische groei van
verschillende bedrijfstakken moet
worden uitgebannen.
Hij komt op grond van deze
voorwaarden tot de conclusie dat
zo'n milieubeheer slechts in een
socialistische maatschappij te ver
wezenlijken valt. Hij gelooft ook
niet dat een kapitalistische maat
schappij een sanering van het mi
lieu a raison van 50 miljard gulden
zou willen bekostigen, ten koste
van een beperking van het inko
men en een opschorting van vele
collectieve voorzieningen.
Het is niet helemaal toevallig dat
maar liefst drie hoofdstukken van
de speciale uitgave zijn gewijd aan
in Zuidwest-Nederland levende
industrialisatieproblemen, te weten
Shell Moerdijk, Péchiney en Pro-
gil. Immers dit gebied niet ten
onrechte wel eens de „Gouden
Delta" genoemd staat in het
middelpunt van de belangstelling
van industriëlen, planologen en
milieubeschermers. De laatsten
weten op het ogenblik vaak eerder
wat er gaat gebeuren dan burge
meesters en andere overheidsin
stanties. Ten tijde van de industri
alisatie in „oudere" industriegebie
den als Pernis, Botlek IJmond en
de Mijnstreek was milieuhygiëne
een onbekend begrip, behalve bij
enige profeet-biologen, die vlak
na de Tweede Wereldoorlog al
waarschuwden voor een naderend
onheil. Zij werden niet gehoord.
De welvaartsroes benevelde ieder
een.
Terug naar Interlinks. J. K. de
Vries geeft een overzicht van de
gang van zaken bij het industrie
terrein Moerdijk. Opvallender dan
de gevaren voor het miileu zijn
volgens hem, het gemak waarmee
politiek-juridisch het plan Moer
dijk wordt gerealiseerd, ondanks
aotiecomité's, bezwaarschriften, in
terpellaties in de Tweede Kamer.
Stap voor stap (via „Brabant in
het nieuwe Westen" van 1959, het
rapport van het bureau Dwars,
Heederik en Venheij met een plan
voor een buitendijks industrieter
rein van 500 ha., „Noord-Brabant
Welvaartsbalans-Ontwikkelings
plan 1965", het streekplan „West-
Brabantse Riviermonden", „Twee
de Nota over de Ruimtelijke Orde
ning" allemaal nog steeds uit
gaande van een terrein van 500 ha
eerste bestemmingsplan „In
dustrieterrein Moerdijk" 2000 ha
en tenslotte het tweede bestem
mingsplan „Industrieterrein Moer-
dij", een terrein van 2536 ha om
vat, stap voor stap dus, werd de weg
vrijgemaakt voor de industrieelmo-
loch Shell.
En nog is het daarmee niet afge
lopen, aldus de Vries. En hij wijst
op de reorganisatie van de water
schappen, de voorgestelde gemeen
telijke herindeling, het in voorbe
reiding zijnde nieuwe wegenplan
voor West-Brabant, de plannen
voor een tweede nationale luchtha
ven en de plannen voor een nieu
we vaste oeververbinding over het
Hollandsch Diep. De Vries citeert
ook een paar alinea's uit het blad
Petroleum Press Service, een uit
gave van de gezamenlijke internati
onale olieconcerns.
Daarin wordt onder de kop „The
Golden Delta" een overzicht gege
ven van verleden en toekomst van
het Delta-gebied. De schrijvers
zeggen ondermeer dat er aan de
Nederlandse zijde van de grens
(met België) planologen zijn, die
in de Delta 175.000 ha geschikt
willen maken voor haven- en in
dustrieterreinen tussen nu en 1980.
Tussen 1980 en 2000 zou nog eens
575.000 ha voor dit doel ontwik
keld moeten worden, aldus Petro
leum Press Service.
De Vries komt tot de conclusie
dat de deelnemers aan de project-
groep Moerdijk van de Technische
Hogeschool in Delft tot nu toe
gelijk hebben gekregen; „Het ging
hier om een zorgvuldig voorbereid
plan dat in gedeelten wordt gerea
liseerd om de oppositie de wind
uit de zeilen te nemen, de protes
ten te versnipperen en ze daardoor
gemakkelijk te elimineren".
Lucas Reijnders geeft een soort
gelijk overzicht van de geschiede
nis van de vestiging van Péchiney
in het Sloegebied bij Vlissingen.
Deze Franse alummiumfabriek zou
onder normale omstandigheden
geen schijn van kans gehad heb
ben om zich in Nederland te vesti
gen. De Aldel-aluminiumfabriek in
Delfzijl had als voorwaarde ge
steld, dat eventuele nieuwe fabrie
ken in Nederland een behoorlijk
hogere prijs voor het gebruik van
aardgas zouden moeten betalen.
Met aardgas zou Péohimey dus in
een ongunstige concurrentiepositie
komen te verkeren. Daarom kwam
de Nederlandse overheid Péchiney
tegemoet. In Borsele wordt een
kernenergiecentrale gebouwd, die
voor 2,1 cent per kWh stroom gaat
leveren aan de fabriek (in Amster
dam moeten grootverbruikers 5
cent per kWh betalen). De kerne
nergiecentrale (kosten bijna 300
miljoen, als het niet meer wordt)
komt er eigenlijk alleen voor de
alummiumfabriek.
Péchiney betaalde voor de grond
f 30,- per m2 (Het Zeeuwse ETI
had de kostprijs berekend op on
geveer f 90,-, inclusief de door de
staat gemaakte kosten voor infra
structuur). Daarnaast geeft het mi
nisterie van Economische Zaken een
directe investeringssubsidie aan de
fabriek van, naar geruchte, 65 mil
joen gulden.
Januari 1969 kwam minister
Bakker dan met het heuglijke
nieuws dat er overeenstemming
was bereikt met Péchiney. En toen
kwamen de bezwaren los, uit de
landbouwsector, die vreesde dat de
fluorlozing van de alummiumfa
briek schade toe zou brengen aan
gewas en vee; medici, die hetzelf
de vreesden maar dan voor de
mens en het Aluminium-comité,
dat stelde dat zo'n fabriek veel
beter op zijn plaats zou zijn bij de
1
vindplaats van de grondstof, name
lijk in Suriname, waar naar schat
ting 1/5 van de bevolking werk
loos is en waai- het inkomen 1/3
deel van het Nederlandse bedraagt.
Opnieuw was er met de opposi
tie kat en muis gespeeld. Pas na
de aankondiging met de mede
deling dat het ging om een „scho
ne" fabriek werd er een onder
zoek gehouden naar de milieuhy
giënische aspecten van de vestiging.
Snel na de vestigingsvergunning
werd er een bouwvergunning ver
leend. Oppositie werd te verstaan
gegeven dat Péchiney pas kon
gaan draaien als er een hindenvet-
verguiminig was afgegeven, en dat
zou pas gebeuren als aan alle mi
lieuhygiënische eisen was tege
moetgekomen.
De ervaring bij Hoechst leert
intussen wel, dat er in Zeeland
zonder hinderwetvergunning ook
gewerkt kan worden en daarbij
komt dat de Zeeuwse overheid
heeft toegegeven „een aanzienlijke
schadevergoeding te moeten beta
len" als Péchiney niet zou mogen
produceren.
Met Progil is het niet veel an
ders gegaan (Interlinks geeft al
leen een overzicht van de afwij
zing van Amsterdam). De Belgi
sche bestuurders voerden in groot
stilzwijgen onderhandelingen met
de Franse zwavelkoolstoffabriek,
grond was beschikbaar en bouw
rijp, een investeringssubsidie lag
te wachten, terwijl nog iemand in
de omgeving wist wat er stond te
gebeuren. Toen De Stem de vesti
ging bekendmaakte, wist zelfs de
burgemeester van Kallo, waar Pro-
gil moest komen nog van niets.
Ook hier werd hardop verkon
digd dat het ging om een „onge
vaarlijke, schone inplanting". Over
een onderzoek naar de milieu-hy
giënische factoren van het bedrijf,
werd wel gesproken, maar niets
gepubliceerd. Wel werd steeds
verwezen naar een tweetal positie
ve rapporten uit Amsterdam, die
echter van wetenschappelijke zijde
sterk zijn bekritiseerd.
Maar ook in Kallo zijn de voor
bereidingen al zover gevorderd,
dat oppositie alleen maar als mos
terd na de maaltijd komt. Laten
we maar hopen, dat het geen gal-
genmaal wordt.
TON IN 'T VELD
11
psychiatrisch verpleeg-
en is in het bezit van
Iden welke opleiding u
handtekening)
(Van een onzer redacteuren)
ROTTERDAM Iedere forens
die van een openbaar vervoermiddel
gebruikt maakt en niet in een eigen
auto rijdt bespaart de gemeenschap
geld. Dit ondanks 't feit, dat die ge
meenschap op elke rit per openhaar
vervoermiddel enkele dubbeltjes of
kwartjes toelegt. Dat stelt de heer
F- van Dam uit Den Haag, die
donderdag aan de Nederlandse Eco
nomische Hogeschool te Rotterdam
promoveerde tot doctor in de econo
mische wetenschappen.
Zijn proefschrift houdt zich bezig
met de keuze-elementen in het ste
delijk personenvervoer. Hij zegt dat
men openbaar vervoer in een gebied
met los kan zien van het particulie
re vervoer in hetzelfde gebied. Noch
de gebruiker van het openbaar ver
voer, noch die van het particuliere
vervoer betaalt de kosten die hij
teweeg brengt. Daarom mag men
net vervoerssysteem niet beoordelen
op basis van de in hun samenhang
volstrekt willekeurige kosten die
wel in rekening worden gebracht. In
stadscentra is openbaar vervoer
goedkoper dan particulier vervoer als
men alle kosten in. aanmerking
neemt, die een reiziger veroorzaakt.
Dr. Van Dam betoogt op grond van
vele overwegingen dat subsidiering
van het openbare vervoer niet alleen
politiek maar ook economisch juist
is. Het is onjuist, zo zegt hij, een
verliesgevende exploitatie als syno
niem met een inefficiënte exploita
tie te zien. Hij wijst erop, dat het al
of niet acceptabel zijn van het open
baar vervoer voor de automobilist
afhangt van de dienstenverlening die
dat openbaar vervoer ter beschikking
stelt. Hij vindt dat de Nederlandse
vervoerswetgeving in ernstige mate
verouderd is en in feite nog slechts
een crisiswetgeving is. Vooral voor
de uit méér dan een gemeente be
staande samengestelde gebieden
werkt die wetgeving, zo zegt hij,
uitermate belemmerend.
(Van onze parlementaire redaktie)
DEN HAAG Afgestudeerden
van het middelbaar economisch en
administratief onderwijs (meao)
blijken goed in de „markt" te lig
gen. Voor zover zij niet verder stu
deren, blijken ze vrijwel allemaal
terecht te komen in banen waarvoor
zij zijn opgeleid.
Dit blijkt uit een beperkt onder
zoek dat het ministerie van onder
wijs heeft ingesteld onder de mea-
o'ers die in 1968 en 1969 afstudeer
den. Het meao is een nieüwe op
leidingsvorm, geregeld in de Mam
moetwet, waarvan de eerste experi
mentele scholen vijf jaar geleden
van start gingen. D<- -nleiding duurt
drie jaar en eist o iet algemeen
mavo (mulo) of le. onderbouw.
Er zijn vijf studiei .tingen: admi
nistratieve, commerciële, secretariële,
bestuurlijke en vrije richting.
(ADVERTENTIE)
(Van onze correspondent)
LONDEN Groot-Brittannië
krijgt voor het eerst in zijn ge
schiedenis met een langdurige na
tionale PTT-staking af te reke
nen. De 230.000 postbedienden,
brievenbestellers, telefonisten en
telegrafisten van het land zullen
van woensdag af het werk voor
onbepaalde tijd neerleggen. Ze
eisen een loonsverhoging van cir
ca vijftien procent, maar de PTT-
directie wil slechts acht procent
toekennen.
Verwacht wordt, dat deze staking
tenminste een paar weken zal duren
en dat het conflict zeer nadelige
gevolgen zal hebben voor het Britse
handelsleven en de industrie. In
normale omstandigheden worden da
gelijks 30 miljoen brieven en een
halt miljoen postpakketten besteld.
Vanaf woensdag zullen alle postkan
toren dichtblijven, behalve voor de
uitbetaling van pensioenen, kinder
toelagen en postwissels. Er zal geen
post meer besteld of opgehaald wor
den.
De telex- en de telegraafdiensten
vallen stil. Dat geldt ook voor alle
telefooncentrales met handbediening.
Gesprekken met het buitenland zul
len alleen mogelijk zijn via automa
tische netten. Vrijwel alle abonnees
van Groot-Brittannië zijn ou automa
tische centrales aangesloten. Deze
zullen normaal werken, tot zij we
gens overbelasting stil vallen. Tech
nici mogen tijdens de staking geen
reparaties doen. Noodoproepen, radio
gesprekken met schepen en noodte-
legrammen zullen echter door de
staking niet gehinderd worden.
De P.T T. zal ten gevolge van het
conflict een verlies van ongeveer
drie miljoen pond per week lijden.
In 1964 heeft het personeel van het
Britse postwezen een bliksemstaking
van een dag gehouden. Daarna
moest het een stapel van meer dan
34 miljoen brieven en pakjes ver
werken. Honderden telefooncellen
waren buiten gebruik, doordat de
apparaten boordevol geldstukken za
ten. Aangezien een onmiddellijke
herhaling van deze situatie onver
mijdbaar is. wordt algemeen ver
wacht dat de regering vrij spoedig
de algemene noodtoestand zal uit
roepen.
De poststaking zal ook een vlotte
decimalisering van het antieke Brit-
se muntstelsel ernstig in de weg
staan. In het vooruitzicht van 15
februari de dag waarop het deci-
maliseringsproces zich moet voltrek
ken zal de post deze maand in
iedere brievenbus van het land een
brochure met toelichtingen en nutti
ge wenken stoppen. Er moeten in
het totaal 20 miljoen boekjes van
dien aard worden gedistribueerd.
Dit propagandamateriaal zal niet tij
dig op zijn bestemming komen.
De PTT-bedienden zullen tijdens
het conflict geen stakingsgelden op
strijken. Hun vakbond is slechts
350.000 pond rijk. Dat bedrag zal
snel zijn opgebruikt. De veertien
bestuursleden van de vakvereniging
hebben voorgesteld een dagloon af
te staan voor iedere dag dat de
staking duurt. Secretaris-generaal
Tom Jackson verklaarde op een
persconferentie, dat zijn leden in
staking zouden blijven tot de PTTj
een beter loonaanbod doet.
De PTT-directie beweert, dat de
looneis van 15 procent haar jaarlijks
50 miljoen pond extra kost, waarvan
37 miljoen ten laste van de post
dienst zou vallen. De directie is van
oordeel, dat de PTT deze zware last
niet kan dragen zonder het publiek
nieuwe tariefsverhogingen op te leg
gen.
De vakbond van bet PTT-perso-
neel verwerpt dit standpunt en
voert integendeel aan, dat de inkom
sten ruim voldoende zijn om een
redelijke loonsverhoging mogelijk te
maken. „De mannen en vrouwen
van de Britse PTT houden van hun
werk en zullen met tegenzin staken.
Zij kunnen echter niet langer genoe
gen nemen met de hongerlonen,
waai-voor zij zich iedere dag afslo
ven", zei Tom Jackson vanmiddag.
De vakbond zal Robert Carr, minis
ter van werkverschaffing, verzoeken
in het conflict te bemiddelen.
Brieven voor deze rubriek moeten met vol
ledige naam en adres worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publicatie van brieven
(verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen eens is met in
houd, c.q. strekking.
PARIJS (DPA/AFP) Tien le
den van de Franse luchtmacht zijn
gisteren om het leven gekomen toen
een toestel van het type Neptune bij
de landing op de marinebasis Lann
Bihoue in Bretagne neerstortte en
ontplofte.
Aangenomen wordt dat de piloot
van het toestel bij de landing door
mist werd gehinderd. Het vliegtuig
raakte met zijn propellor de lan
dingsbaan en explodeerde.
Op de campus van de universiteit van Nebraska in Lincoln schampte
een sneeuwbal het been van president Nixon, die het incident goedmoedig
opnam. Eigenhandig mikte hij vervolgens de sneeuwbal terug in een
groepje studenten.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Om twee mooie jon
ge vrouwen, die op heterdaad be
trapt waren bij een diefstal in een
groot warenhuis, uit de knoei te
helpen, stelden in Brussel twee
rijkswachters een vals proces-ver-
haal op. De vrouwen beloofden de
rijkswachters enige geneugten te
verschaffen, maar hielden hun be
lofte niet. Zij dienden een klacht in
bij de procureur des konings, en de
rijkswachters staan nu voor de rech
ter.
De twee jonge vrouwen, werden
betrapt toen zij een jurk stalen De
rijkswachters, een Franstalige eerste
sergeant en een Vlaamse sergeant,
maakten proces-verbaal op en vroe
gen toen de vrouwen mee te gaan
voor een huiszoeking.
De jongedames smeekten dat niet
te doen: hun echtgenoten, hun bu
ren, en ook hun werkgever zouden
te weten kunnen komen wat er
gebeurd was. Zij zeiden dat ze en
kele dagen later met de rijkswach
ters naar bed zouden gaan, als die
maar geen huiszoeking zouden doen.
De rijkswachters vonden dat een
zeer acceptabel voorstel en namen
het aan.
Een van de vrouwen vertelde daar
na haar avontuur aan de procureur
des koningj, en deed er nog 'n verhaal
bij over de poging van een der
rijkswachters om haar aan te randen
in de jeep, waarin men hen naar
huis bracht.
De valsheid in geschrifte werd
door de rechtbank bewezen geacht,
Over de aanranding moet nog ver
der worden gepraat. UP*-"-"k vol
gende week. i
Het betoog van ds. J.C. Schone-
veld in deze rubriek zou „zinvol"
zijn indien het niet stoelde op een
m.i. tendentieus gevormde grond-
denkwaarde. Immers zijn vragen
derwijs gestelde waarde-oordelen
berusten alle op de volgende
„grondwaarde". Ik citeer letterlijk
„zou die manier waarop de Neder
landse bisschoppen, priesters en tal
rijke gelovigen, door het Vaticaan
tegengewerkt worden...etc". De
grondwaarde waarvan de vragen
steller uitgaat is derhalve „Vaticaan
se tegenwerking". Zijn gehele be
toog en vragenderwijs gestelde con
clusies rusten daarop. Het is natuur
lijk de simpelste manier om in een
conflict stelling te nemen. Mijn
grondwaarde is dat het Vaticaan de
centrale hoedster is van christelijke
(katholieke) waarheden, die ten
grondslag moeten blijven liggen aan
het doen en laten ook van de Neder
landse katholieken. En wel om te
voorkomen dat al te ijverige „pro
gressiviteit" dusdanige vorimen zou
aannemen dat het een „tegenspraak
van Christus leer" zou kunnen gaan
betekenen.
ULVENHOUT.
DRS. C. J. N. DE GRAAF.
LEEUWARDEN (ANP) Prins
N.V. in Dokkum is besprekingen be
gonnen met de ketelfahriek Ten Horn
N.V. in Veendam. Ten Horn N.V. is
in moeilijkheden geraakt en zij heeft
surséance van betaling gevraagd.
Het bedrijf beschikt over een goe
de orderportefeuille. Er zijn 200 men-
ser werkzaam. „Wij zijn een van de
belangstellenden om te trachten deze
zaak te redden", aldus werd bij
Prins iin Dokkum meegedeeld. „Wij
zijn aam het onderzoeken of dat kan.
Over fusie is rag helemaal niet ge
sproken. Er zijn vele soorten van sa
menwerking", aldus een mededeling
van Dokkumer zijde.
JAOENDE (AFP) Ernest Ouan-
die, leider van de ,3eweging voor
de volkeren van Kameroen", Raphael
Fotsing, contactman tussen bisschop
Ndongmo en Ouandie en Gabriel Ta-
beu, leider van de ,3eweging van
het heilig kruis voor de nationale be
vrijding van Kameroen", zijn vrij
dagochtend door middel van de ko
gel in het openbaar terechtgesteld.
De terechtgestelden werden de vorige
week ter dood veroordeefld, samen
met <ie bisschop van Kameroen, Al-
bert Ndongmo. De dooidstraf voor
Ndomigmo werd inmidldlels gewijzigd
ia levenslange gevangenisstraf.
GENèVE (DPA) De pokken zijn
de laatste jaren over de hele wereld
op de terugtocht, zo heeft de wereld
gezondheidsorganisatie gisteren mee
gedeeld.
In 1970 zijn 27.369 gevallen van
de ziekte bij de WHO gemeld, maar
door vertraging van de opgaven kan
dit aantal nog tot ongeveer 30.000
stijgen. Dit cijfer betekent een ver
mindering van 77 procent ten opzich
te van 1967, het jaar waarin voor de
eerste maal een wereldomvattend
programma ter uitroeiing van de pok
ken is begonnen.
(Van onze redactie binnenland)
DEN HAAG Het rijk zal voor
twee derde bijdragen in de kosten
voor een vernieuwing en verbetering
van de wai-radar langs de Nieuwe
Waterweg.
Minister Witteveen van Financiën
heeft dit gisteravond na verloop van
de wekelijkse kabinetsberaad mee
gedeeld.
De kosten van het project bedragen
enige tientallen miljoenen guldens.
Het plan tot vernieuwing en verbete
ring van de wai-radar zal nader met
de gemeente Rotterdam worden be
sproken. Het is waarschijnlijk, dat
nog dit jaar met de vernieuwing van
de uit 1956 daterende installatie een
begin zal worden gemaakt. Het werk
zal enige jaren vergen.
