Zij die niet wakker lagen van
bisschop Simonis
ASSOEAN-STUWDAM TEMT NIJL
PRUS-SIA6
KLANTEN
3»
82
1??
59
69
3
73
79
99
1®
»3P>
155
75
188
69
m
Verpleegduur patiënt
uit de hand gelopen
BEHALVE PROGRESSIEVEN EN CONSERVATIEVEN ZIJN ER NOG MEER:
Ruim 50
afgewezen
voor sociale
academie
ZITTEN GOED
BRAADKUIKENS
binnenland
buitenland
Kloof
Duidelijke taal
Bovenlaag
Vervreemd
Denkfout
„Magere of vette'''
jaren voorbij
SPEKSNLJ*
BONEN
WITTE BONEN
SPERZIE
BONEN
KWAK
flét 1AASMIDDEL
CHIPS
TABLET
SUIKER
CEV10N
THEE
PROS-SLAG PRUZEN
KNACKEBRÖD RCS
GOUDSE
RUITJES
GAZEUSE|00
ZOUTE
DROP
A/IUKK-WA/
lay ortó sléchts
GEKLEURDE
HAGEL
MARMRINE
BLOEMEN
HONING
RUMBONEN
KOFFIEMELK
SmANSE
WIGN
CHOCO-
PMWE
JAC HERMANS
Hervatting dialoog
tussen Oost en West
papier
oor uw pen
Dr. Simonis XXVII
PTT en bejaarden
Volkstelling
Diocesane raad
VRIJDAG 15 JANUARI 1971
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM In de twaalf
dagen tussen het bekend wor
den van de benoeming van de
Haagse kapelaan dr. A. Simonis
tot bisschop van Rotterdam en
het ja-woord" hierop van de
overige Nederlandse bisschop
pen, is er in katholiek Neder
land ongehoord veel gebeurd.
Dineij waar, dachten wij te heb
ben bemerkt, heel veel mensen
weinig van begrepen hebben. Er
was alleen maar een nieuwe bis
schop benoemd, in feite niets
bijzonders, een routinehezigheid
voor enkele curieprelaten, resp.
de paus, in Rome. Wie ligt daar
nu wakker van?
Toch heeft een menigte katholie
ken er wakker van gelegen en met
het vuur waarmee 400 jaren gele
den Rome-getrouwe katholieken en
kersverse protestanten elkaar te
lijf gingen, vlogen in de eerste
dagen van dit jaar de pro- en
contra-Simonisten elkaar in de ha
ren. „Als hij tien jaar geleden
benoemd zou zijn zou hij m.i. met
vaandels, fanfares, bruidjes enz.
enz. zijn ingehaald", schreef prof.
dr. A. J. Bronkhorst dezer dagen.
De enige vaandels echter die
bisschop Simonis tot nu toe begroet
hebben, hingen hoog boven in de
lucht achter een paar reclame-
vliegtuigen die op oudejaarsdag en
afgelopen weekeinde boven het
bisdom van de nieuwe bisschop
rondcirkelden.
Voor of tegen Simonis. Dat lijkt
te betekenen: progressieven of
vernieuwingsgezinden aan de ene
kant en conservatieven of be-
houdsgezinden aan de andere kant.
Anders gezegd: aan de ene kant
Noord wij ker hout, huwende pries
ters, experimentele liturgie, de
(andere) bisschoppen, de nieuwe
katechismus, intercommunie, aan
de andere kant de paus, het leer
gezag, de wereldkerk, verplicht ce
libaat, Latijnse mis, dogma's, bis
schop Simonis. Een opdeling dus in
twee partijen. Twee partijen? Zijn
er inderdaad maar twee partijen?
Wij menen van niet.
Wij willen helemaal niet bewe
ren dat er geen kloof zou bestaan
tussen vernieuwings- en behouds
gezinde katholieken in ons land,
integendeel, er is o.i. sprake van
een heel diepe kloof, zelfs een
conflictsituatie binnen de Neder
landse kerkprovincie en (maar dat
hangt hier nauw mee samen) tus
sen een groot deel van de Neder
landse katholieken en „Rome". Een
conflictsituatie die de afgelopen
weken niet alleen (weer eens) aan
het licht is getreden, maar is ver
scherpt.
Wij menen wel dat dit conflict
heel wat ingewikkelder is dan
simpelweg een voor of tegen ver
nieuwing, voor of tegen Rome,
voor of tegen celibaatsontkoppe-
ling, voor of tegen bisschop Simo
nis zijn. Daarom een beknopte
analyse van wat er eigenlijk is
gebeurd, sinds de dag waarop een
tot dan toe voor de meeste mensen
onbekende Haagse kapelaan plot
seling een teken van tegenspraak
werd.
De radiionieuwsdienst bad op
donderdag 30 december nauwelijks
het nieuws van de benoeming ge
meld, of dr. Simonis vertelde op
een persconferentie wie hij was,
wat hij van de Nederlandse kerk
provincie dacht en wat hij als zijn
bisschoppelijke taak zag. Hij liet
duidelijk uitkomen het niet eens te
zijn met veel van wat het episco
paat, zijn nieuwe collega's hadden
gedaan, zei dat de zeer conserva
tieve St. Willebrordgroep hem na
der aan het hart laig dan de pro
gressieve priestergroepering Septu
agint en meende op veel andere in
discussie en in beweging zijnde
zaken zich aan de richtlijnen van
Rome te willen houden. Bovendien
zei hij iets dat lang niet zo simpel
is als het lijkt, nl. dat hij van de
pratende kerk een biddende kerk
wilde maken.
Dr. Simonis heeft daarna nog
een keer in het openbaar gespro
ken, en wel in een tv-mterview op
1 januari de dag nadat hij had
ontdekt dat de vrouw, waarmee hij
zijn nieuwe bisdom vergeleek, ver
lammingsverschijnselen vertoonde.
Hij liet toen weten desondanks
zijn ja-woord niet terug te zullen
trekken.
Veel schrijvers van artikelen en
ingezonden brieven zijn op die
vergelijking doorgegaan: en als die
vrouw nu zelf eens niet wil? Of: is
het niet onheus het bisdom ziek te
noemen?
Het (officiële) bisdom reageerde
niet als een jonge bruid pleegt te
doen. De avond van die 30ste de
cember nog liet het dagelijks be
stuur van de Diocesane Pastorale
Raad van het Rotterdamse bisdom
(het uit leken en priesters samen
gestelde hoogste adviesorgaan van
het bisdom) weten met diepe te
leurstelling kennis te hebben geno
men van de benoeming. Op een
spoedvergadering zaterdag 2 janu
ari in Delft verklaarde de voltalli
ge dioc. past. raad in ruime meer
derheid achter de pogingen te
staan om de benoeming ongedaan
te maken. Duidelijke taal: deze
raad wilde dr. Simonis niet. Re
den: Rome heeft zich van de hele
(twee jaar gevergd hebbende) in
spraakprocedure en de uitslag
daarvan niets aangetrokken.
Twee dagen eerder, op oude
jaarsdag, hadden alle dekens
(hiërarchisch de naaste medewer
kers van de bisschop) dr. Simonis
ronduit het advies gegeven zijn
benoeming alsnog af te wijzen.
Een 25-tal Haagse priesters uit het
bisdom volgde de dagen daarop.
Op zaterdagochtend 2 januari ver
klaarden de twaalf hoofden van de
verschillende diensten (instituten)
van het bisdom Rotterdam niet
eensgezind met de nieuwe bis
schop te zullen kunnen samenwer
ken. Om de stroom compleet te
BISSCHOP SIMONIS
maken, weigerden zondag 3 janua
ri de allernaaste medewerkers van
de nieuwe bisschop, de twee vica
rissen en de econoom, meteen in te
gaan op het verzoek van dr. Simo
nis, die inmiddels zijn intrek had
genomen in het Rotterdamse bis
schopshuis, om met hem saimen te
werken. Zij hielden het verzoek in
beraad.
Behalve privé-gelukwensen en
een vli©gtuig-„vaandel" kwamen
er in die eerste drie, vier dagen
positieve reacties van kleine min
derheden in priestergroepan en in
de dioc. past. r.aad en van de
(grotere) Actiegroepen „Waarheid
en Leven" en „Wereldkerk". Som
migen richten zich daarbij recht
streeks tot „Rome", een opzettelij
ke negatie van „Utrecht".
De eerste januari mengde ook de
nuntius, mgr. Felici, zich in het
tumult met de verklaring dat er
gemanipuleerd zou zijn met de
uitslag van de kandidatenverkie-
zingen in het Rotterdamse bisdom.
Dat was nogal grof geschut, dat
uiteraard felle protesten tot ge
volg had en het bekend worden
van bijna de hele inspraakprocedu-
Waar het hier om gaat, is dat de
openbare discussie rond de benoe
ming van dr. Simonis zich in die
eerste dagen hoofdzakelijk heeft
afgespeeld op kerkelijk hoog- ni
veau, d.w.z. tussen dekens, pries
ters en wat leken, die in de offi
ciële raden zitting hadden. Ook de
verdere reacties bleven op dat ni
veau: diocesane pastorale raad
Breda, Groningse hoogleraren, Nij
meegse en Amsterdamse theologi
sche faculteit e.a., die zich uitspra
ken tegen de benoeming, de Actie
groep Wereldkerk die stopzetting
van de discussies bepleitte.
Een groep hebben we tot dusver
niet genoemd: de ingezondenbrie-
venschrij'vers in de dagbladen. Dat
zijn er opmerkelijk veel geweest
en in ruime meerderheid voor de
benoeming van dr. Simonis (zie
ook rubriek Verantwoording elders
in dit blad). De brieven stroomden
binnen, Intussen was het gesprek
tussen de nieuwe bisschop en zijn
toekomstig bisdom (t.w. vicarissen
en econoom) geheel vastgelopen:
het werd een zaak van het hele
episcopaat. De eerste volle week
van 1971 ging daarmee heen en
het wachten was in Utrecht op
antwoord uit Rome op het verzoek
aan de paus een bemiddelingspo
ging te doen, resp. de benoeming
alsnog in te trekken. De paus (het
Vaticaan) bleef op zijn .standpunt
staan en daarop volgde het ja
woord van de bisschoppen, jongst
leden dinsdagavond.
Nu hebben de laatste dagen ve
len als volgt geredeneerd: die 14
dekens, al die priesters en die
leken in de diocesane pastorale
raden, die tegen de benoeming wa
ren, én de vicarissen van het Rot
terdamse bisdom én het episcopaat
(tot nu toe) én het pastoraal conci
lie dat is de superprogressieve bo
venlaag, die ook de ontkoppeling
van celibaat en priesterschap, de
oecumenische experimenten. de
nieuwe katechismus, de pil, erdoor
hebben gedrukt. De grote massa
eenvoudige gelovigen, die het alle
maal niet of nauwelijks heeft kun
nen volgen, die ook geen inspraak
had en zich „in de kou" voelt
staan, dat waren die ingezonden
brievenschrijvers, dat zijn de voor
standers van bisschop Simonis.
Een enigszins voor de hand lig
gende, maar onjuiste tegenstelling.
Hetzelfde lijkt ons het geval met
de andere redenering, die ook is
opgezet: al die progressieve bis
schoppen, priesters en leken zijn
de voortrekkers van de meerder
heid van de Nederlandse katholie
ken. de ingezonden brievenschrij
vers pro dr. Simonis vormen
slechts een echt conservatieve
minderheid.
In beide redeneringen gaat men
van dezelfde fout uit, dachten wij.
De veronderstelling nl. dat de ka
tholieken in Nederland in maar
twee groepen zijn op te splitsen:
progressieven en conservatieven,
ofwel vernieuwingsgezinden en be-
houdsgezinden. Er is een derple
groep, een steeds groter wordende
groep van-huis-uit katholieken,
waarover iedere pastoor, pastor of
kapelaan die gewoon zijn ogen en
oren open heeft, kan mee praten.
Vele katholieken geven in hun
hart niets of heel weinig meer om
de kerk. De kerk van Rome, en in
veel gevallen ook de wat moderne
re kerk in Nederland, raakt hen
niet meer. Ze worden er koud
noch warm van. De boodschap van
die kerk komt allang niet meer
over bij deze mensen. De oude
structuren waarin die kerk, ook in
lans land nog, gevangen blijkt te
zitten, heeft deze katholieken van
haar vervreemd.
Boekdelen spreekt in dat ver
band het bericht dezer dagen in
deze krant dat de meeste jongeren
in het Rotterdamse zich helemaal
niet druk maken om bisschop Si
monis.
Van de ander kant zijn (die
progressieve) bissohoppen, dekens,
priesters en leken in ons land al
jaren wanhopige pogingen aan het
doen om de boodschap van de
kerk weer enigermate verstaan
baar te maken, te vertalen, en
doen daarom aan vernieuwing.
Men ontdekt dat het om de bood
schap van Christus van het evan
gelie gaat, en niet om het redden
van de kerk als instituut.
Toch ligt daar een van de groot
ste problemen, want voor veel Va
ticaanse leiders in Rome vallen het
historisch gegroeide kerkinstituut
en de kerk als christelijke geloofs
gemeenschap gewoon samen. Te
gen „Rome" ingaan betekent in
deze gedachtemgan-g dus: niet al
leen het instituut (de organisatie)
willen veranderen, maar het geloof
willen veranderen.
Vandaar wordt het Nederlandse
episcopaat en de Nederlandse
kerkprovincie vaak veel „progres
siever", di. ketterser, afgeschil
derd als het in werkelijkheid is.
Juist de bezorgdheid om het geloof
heeft hen gedrongen tot de ver
nieuwing. De eenheid met Rome
bewaren kan in dit licht ook op
twee manieren worden uitgelegd:
de eenheid in de geloofsgemeen
schap van christelijke kerk(en) of
de organisatorische eenheid. Rome,
en de echte conservatieven in Ne
derland bedoelen: allebei.
Door het accepteren van bis
schop Simonis is op officieel ni
veau de eenheid in beider zin ge
handhaafd. Maar de zorgen zijn
groter geworden, omdat men zich
opnieuw mede heeft moeten schik
ken naar het instituut kerk, dat
juist voor steeds meer gelovigen
ongeloofwaardig is geworden.
De tragische denkfout die de nu
juichende groep conservatieven
maakt, is dat zij menen dat de
zgn. pluriformiteit met de benoe
ming van dr. Simonis ten zeerste
is gediend. Dat de behoudende in
ons land nu eindelijk ook een stem
in het kapittel hebben gekregen.
Dat daardoor het beleid op z'n
minst bijgebogen of misschien om
gebogen zal worden. Dat katholiek
Nederland eindelijk eens pas op de
plaats maakt. Dat is ook de ge-
dachtengang die in Rome bij deze
benoeming moet hebben voorgeze
ten.
Het punt is echter dat de echte
conservatieven in feite helemaal
niet willen (mee) praten, omdat
zij er de noodzaak niet van inzien.
De boodschap zoals Rome die al
tijd geleerd heeft, is voor die con
servatief goed en genoeg. De echte
conservatief ontkent, ziet niet of
negeert althans de nood van de
wereld zonder God, zonder geloof,
van de mensen die de kerk niet
meer zien staan.
Daarom ontbreekt de werkelijke
behoudsgezinde ook in de overleg
structuren die in de afgelopen ja
ren in de Nederlandse kerkprovin
cie zijn ontstaan. Die ontstonden
met het Tweede Vaticaans Concilie,
juist omdat de boodschap van de
kerk niet meer overkwam.
Dr. Simonis is heus geen aarts
conservatief, hij heeft wel oog
voor de nood van de wereld. Maar
voldoende?. Zijn antwoord op die
nood is lot nu toe het oude paskla
re antwoord uit het Romeinse leer
boek gebleken, terwijl de Neder
landse kerkprovincie in een vrij
grote gezamenlijkheid juist op
zoek was naar nieuwe antwoorden,
die overigens ook uit een oud boek
gehaald moeten worden. Maar dat
is een nog ouder boek, de bijbel.
JAN LANDMAN
ASWAN (DPA-AFP) De gro-
V Egyptische stuwdam van Assoe-
an in Opper-Egypte, die de wate
ren van de Nijl bedwingt, zal van
daag door de Egyptische president,
Anwar el Sadat, en de Sovjet-
Russische president Nikolai Pod-
gorny, officieel in gebruik worden
gesteld. De kosten van de aanleg
aijn dan volgens de Egyptische re-
gering al terugverdiend. Zij becij
fert de groei van het nationale
inkomen door de dam van 1964 tot
1970 met ongeveer 450 miljoen
Egyptische pond. De dam, de elek
trische centrale van 2,1 millard
kilowatt en de 1.576 kilometer lan
ge leidingen van 500 kilovolt, heb
ben naar berekening ongeveer 320
"I'ljoen Egyptische pond gekost.
Daar komen nog 245 miljoen pond
bij voor nog aan te leggen projek-
ten, die in het stadium van voor
bereiding zijn. Hieronder valt een
aluminiumgieterij die alleen al 40
Procent van de opgewekte stroom
aal verbruiken. De Sovjet-Unie
heeit bovendien nog een fosfaatfa-
brlek, een petrochemisch complex
to een ferro-siliconenfabriek be
loofd.
De voordelen van de dam, waar
in 4,2 miljoen kubieke meter beton
en aarde is verwerkt 17 maal
de pyrainide van Cheops zijn
talrijk. Met het opgestuwde water
kan 750.000 hectare land worden
ontgonnen, door de geregelde be
vloering kan voortaan drie maal
per jaar worden geoogst in plaats
van eenmaal, er kan 500.000 hecta
re rijst worden verbouwd, de
scheepvaart op de rivier wordt re
gelmatig en per jaar wordt tien
millard kilowattuur elektriciteit op
gewekt door de twaalf generato
ren van 175.000 kw elk. Er behoeft
niet langer gevreesd te worden
voor de soms catastrofale overstro-
min de magere en vette jaren
zoals de bijbel al vermeldde beho
ren lot het verleden. De getemde
Nijl zal voortaan steeds dezelfde
hoeveelheid water leveren.
Met zijn opslagvermogen van
160 miljard kubieke meter water
is de dam wat grootte betreft de
derde ter wereld. Geheel voltooid
is het projekt nog niet. de 4.000
Egyptische arbeiders die eraan ge
werkt hebben zullen ook de ko
mende jaren nog taken moeten uit
voeren. Tijdens de bouw zijn 452
arbeiders, onder wie ook enige
Sovjetdeskundigen om het leven
gekomen. In het begin werkten er
1.800 Russische vaklieden, die
gaandeweg door Egyptische zijn
vervangen. Na 15 januari blijven
nog 40 Russische specialisten twee
jaren aan de dam werken.
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN Met de ziekenhuisbouw en de verpleegduur van patiënten
in ziekenhuizen in Nederland is het uit de hand gelopen. Dit is de stellige
overtuiging van dr. M. W. Jongsma, die gisteren wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd zijn functie van directeur-geneesheer van
het Academisch Ziekenhuis Leiden (AZL) heeft neergelegd.
Dr. Jongsma, die veertien jaar de
leiding heeft gehad over het AZL,
constateert: „In Nederland komen er
te veel ziekenhuisbedden. In de afge
lopen vijftien jaar is het aantal per
honderd inwoners gestegen van ze
ven naar negen. In totaal is het
aantal bedden gegroeid van onge
veer 50.000 naar 68.000, dat is een
stijging van ruim 25 procent, terwijl
de bevolking in die periode met ruim
17 procent toenam.
Als je nu weet, dat de gemiddelde
verpleegduur in Nederland negen
tien dagen is, dat het AZL een
gemiddelde verpleegduur van 14,5
dag heeft en dat er in Nederland
ziekenhuizen zijn met een verpleeg
duur van 29 dagen per patiënt, dan
is er iets mis. Als het AZL en ook
de andere Leidse ziekenhuizen de
patiënt gemiddeld na een kleine 15
dagen kunnen ontslaan, dan moet
dat ook in kleinere ziekenhuizen
kunnen gebeuren. Ik sluit bij voor
baat uit, dat wij in het AZL te
vroeg ontslaan.
Men redeneert te lichtvaardig: het
ziekenfonds betaalt toch wel, maar
daardoor worden miljoenen guldens
nutteloos over de balk gesmeten".
Ter illustratie: wanneer de patiënt
bijvoorbeeld op dinsdag moet wor
den geopereerd, dan nemen we hem
hier in de regel pas op maandag op.
In andere ziekenhuizen gebeurt
dat soms al op vrijdag. Zo'n patiënt
ligt drie dagen feitelijk voor niets in
het ziekenhuis, want het weekend
wordt hij doorgaans niet behandeld.
En dan te denken dat de verpleeg-
kosten meer dan f 100,- per dag
zijn".
Naar de mening van dr. Jongsma
dient ook het aantal ziekenhuizen
drastisch te worden teruggebracht.
Volgens hem zijn er nog teveel zie
kenhuizen met een te klein aantal
bedden. Hij acht samenwerking en
fusies van regionale ziekenhuizen
een noodzaak. Zelfstandige zieken
huizen met minder dan 300 bedden
vindt hij niet langer economisch
aanvaardbaar.
(Van onze ontlerwijsredacteur
DEN HAAG Meer dan vijftig
procent van het aantal aangemelde
leerlingen voor de sociale academies
is voor het cursusjaar 1970-'71 afge
wezen. Er bestaan welliswaar plan
nen voor nieuwe scholen in Arnhem,
Tilburg en Den Bosch, Zutphen en
Leeuwarden, maar omtrent de reali
sering is nog geen enkele zekerheid.
In het meest gunstigste geval zou
Arnhem bijv. pas kunnen starten
met ingang van het cursusjaar 1972-
'73.
Voor de dagopleiding kregen voor
dit cursusjaar 1274 kandidaten toe
gang tot de sociale academies, het
aantal aanmeldingen zou echter
ruim 3000 hebben bedragen.
In 1968-'69 werd 35 pet. en in
1969'70 42 pet. van het aantal aan
gemelde leerlingen afgewezen. Vol
gens de inspectie van het sociaal-
pedagogiseh onderwijs zijn als oor
zaken aan te wijzen een tekort aan
docenten en ruimtegebrek op de
scholen.
Creteria die bij de selectie wor
den gehanteerd, zijn: te jong, te
geringe vooropleiding, persoonlijke
ongeschiktheid of te lang haar.
(ADVERTENTIE)
A/4- LITERFOr
p
3/4 LITERPOT
SPB<SNÜ80MEN+<
3/4-LITERPOT
3WLOBAAL
GROTE BAAL
GOLPEN WONDER"
naturel of paprika
KILOBAK
400 GRAMSFAK
EN CW TE BEDENKEN IW
\^STE PRIJZEN ZIGN,
zb ©elden:
CAGIN CAQ UIT,
WEEK IN WEEK UIT
PAK „RYVITA" M|k
HEERLQK BROS
250GRAMSFAK
diverse smaken
SEZINSRESSEN JAA
250 GRAVSim
PAKaS STUKS
■400 GRAMSBAK
5CO GRAMSBEKER
,Öold Quell "PUWEN-
450 GRAMSTOT
tSCOGRNM ±7300GRAM
2&D GRAM
.DONKERS"
1/2 LITERFLES
„GOUDEN KAN"
FLES ZOETE
RNcaSSTUKS
BONN (DPA) De VVestduitsc
staatssecretaris Egon Balir en diens
Oostduitse ambtgenoot Kohl zullen
vandaag in het kader van de dialoog
tussen de twee Duitslanden opnieuw
bijeenkomen. Het gesprek vindt de
ze maal in Bonn plaats.
De twee vorige bijeenkomsten
vonden vorig jaar november en de
cember iin Oost-Berlijn plaats, n-a
overeenstemming tussen Bonn en
Oost-Berlijn te gaan praten over za
ken die verband houden met een
mogelijke vermindering van de
spanning in Centraal-Europa.
Brieven voor deze rubriek moeten met vol
ledige naam en adres worden ondertekend. Bij
publicatie zullen deze vermeld worden. Slechts
bij hoge uitzondering zal van deze regel wor
den afgeweken. Naam en adres zijn dan bi]
de redactie bekend. Publicatie van brieven
(verkort of onverkort) betekent niet dat de
redactie het in alle gevallen eens is met in
houd, c.q. strekking.
Er zijm mensem die eerst de balk
uit h-um ogen moeten trekken voor
dat zij aan de splinter wan him
broeder beginnen. Als door God ge
roepen is dr. Simonis thans bisschop
van Rotterdam. De mensen die wer
kelijk nog katholiek zijm, zullen
voor hem bidden. Zij hopen dr. Si
monis zeer vele jaren in hum mid
den te mogen houden als bisschop
van Rotterdam.
HONTENISE B. BREIJMERT.
Terwijl diverse overheids- en par
ticuliere instanties aan bejaarden
belangrijke reducties verlenen (o.a.
de Nederlandse Spoorwegen) blijft
de telefoondienst van de PTT hier
volledig in gebreke.
Niettegenstaande alleenwonende
of niet meer zo goed ter been zijnde
65-plussers voorkeur krijgen bij het
verkrijgen van een telefoonaanslui
ting moeten deze meestal weinig
draagkrachtige personen het volledi
ge, niet geringe, tarief voor aanslui
ting op het telefoonnet betalen.
Ook op het maandelijkse abonne
mentsgeld wordt geen enkele kor
ting toegepast.
Aangezien het juist de bejaarden
zijn, die vrijwel uitsluitend door
middel van een telefoonaansluiting
het contact met de buitenwereld
(huisarts, stichting bejaardenzorg,
leveranciers enz.) tot stand kunnen
brengen, wordt dit noodzakelijk
contact door de hoge telefoonkosten
onmogelijk gemaakt.
Zou het voor de telefoondienst
van de PTT niet mogelijk zijn voor
bejaarden die hiervoor in aanmer
king komen speciale tarieven voor
telefoonaansluiting en maandelijkse
abonnementsgelden op te stellen.
BREDA J. v. d. WERF
Zou het verstandig zijn alsnog
maatregelen te treffen, die maken
dat de volkstelling anoniem blijft?
Nederlanders zijn dacht ik altijd
heel erg gesteld geweest op vrij
heidsrechten, niet alleen voor ande
ren maar ook voor zich zelf. Zo af
en toe heb ik de indruk dat de
regering zieh niet genoeg gereali
seerd heeft, welke consequenties er
verbonden waren aan de nieuwe
wet op de volkstelling. De mogelijk
heid dat dictaturen van rechts of
van links, of die nu uit het binnen
land of het buitenland komen, zieh
meester maken van de persoonlijke
gegevens van onze bevolking gedu
rende de komende 3 jaar is te groot
om je niet ongerust over te maken.
Het gaat toch eigenlijk niet aan dat
de beslissing over deze nieuwe wet
op de volkstelling genomen is zo
vlak voor nieuwe verkiezingen. De
burgers hadden toch minstens het
recht moeten hebben zich hierover
duidelijk uit te spreken. De veran
dering in mentaliteit en leeftijd gaat
snel. Een volkstelling is een heel
nuttige zaak, daar er gegevens los
komen die van eminent belang zijn
voor welke regering dan ook om
plannen te kunnen maken op lange
termijn. Sabotage is iets wat ons
volk niet erg ligt, maar het risico
dat het nu toch gaat gebeuren juist
onder dat deel van de bevolking dat
weet waar het om gaat, is zeer
groot.
Dan is al het geld (n.l. ca. f
23.000.000,-) weggegooid omdat geen
juist beeld is verkregen over de
totaliteit van ons volk. Om de ano
nimiteit alsnog te garanderen zou ik
de volgende voorstellen willen doen,
de burgers krijgen dan de gelegen -
heid zich hierover uit te spreken:
het gevolg van deze voorstellen is
wel dat alle partijen opnieuw hun
stellingname over deze zaak moeten
bekend maken.
1 Wij vragen aan de regering om de
volkstelling een paar maanden uit te
stellen tot na de verkiezingen, maat
regelen kunnen dan nog genomen
worden.
2 Indien dit niet mogelijk is, laten
we de volkstelling gewoon per eind
februari doorgaan, maar slaan de
binnengekomen gegevens op in klui
zen waar niemand bij kan komen.
Na de verkiezingen worden ze pas
verwerkt op grond van een dan
gevallen uitspraak van de kiezers.
Ook in dit geval moeten alle partij
en duidelijkheid geven op grond van
vrijheidsrechten en rechten van de
mens. Laten allen die het hiermee
eens zijn zich wenden tot de partij
van hun richting, diegenen die geen
politieke richting aanhangen zouden
zich tot de redaktie van De Stem
kunnen wenden.
MEVR. N. DE BEER-VELTMAN
De diocesane raad van het bisdom
Breda moge weten dat na haar stel
lingname in de kwestie bisschop Si
monis, het vertrouwen bij zeer veel
katholieken in het bisdom, geschokt,
zo niet geheel verdwenen is. Deze
raad is aan ontbinding toe. Hij
weerspiegelt bepaald het kerkvolk
niet dat hij moet vertegenwoordi
gen. De raad heeft zich naar het
gezag te richten instede van in feite
gezagsanarchie in de hand te wer
ken. Zijn daden leiden er niet toe
dat voor het hoogste kerkelijke ge
zag het noodzakelijke respect wordt
opgebracht. Democratie ook in
het kerkelijk gezag is van deze
tijd. Dat de kerk zich zoveel moge
lijk aanpast aan de tijd, is ook
vanzelfsprekend. Maar dat er een
aantal betweters is, dat de pretentie
heeft, het allemaa! beter te weten,
dat wordt niet genomen.
HULST A. L. I. LOCKEFEER
