Pa kan vergaderen
want ma blikt de
ïnhuis
inadal
stricht
EKENHUIS
G VUGHT
NDIGEN
Systeem
Aansluiten
Nuttig
Derde net
1000 personeels-
n 800 bedden,
mber beginnende
ekenverpleging a
en eventuele ver-
iden
angsbewijs van 3
vijs.
gstershuis.
an drie maanden
van kost, inwo-
ng 330,-.
zaken (tel. 04400
oloma ZIEKEN-
jarige opleiding
en9 de opleiding
-loppe naar het
te Vught, N.B.
sch verpleeg-
het bezit van
3 opleiding u
door BER SONDEYKER
Waar blijven de Neder
landse industrieën met
hun chemische afval
stoffen? Een levens
groot probleem sinds
het vorig jaar het
Chemisch Afvalvernieti-
gingsbedrijf J. J. Goede
n.v. in Amsterdam zijn
nuttige werkzaamheden
stopzette.
Inmiddels werd er een
oplossing gevonden.
Drie bedrijven namen geza
menlijk op zich om alle che
mische afvalprodukten at te
voeren. Nestorak Handel- en
Transport Mij n.v. te Rotter
dam vervoert thans dit soort
afval, mits niet giftig of
brandgevaarlijk, naar een
oude leemgroeve in de buurt
van Mannheim in Duitsland.
Tanker Transport Services
n.v., ook in Rotterdam, vond
ergens in de Atlantische
Oceaan een plaats, waar 't
6000 m. diep is, en vaart
daarheen met tankers om in
die grote „kuil" het in va
ten verpakte afval te depo
neren. De n.v. Vebeca, ge
vestigd in het Belgische Bil-
zen nabij Maastricht, ver
voert het afval in vaten of
als bulk in tankers naar de
de West Niedersachsischen
Verbrjn ïingsgesellschaft
nabij Osnabrück.
Directeur A. v.d. Bogert van
de Vebeca: „Maar dat is
niet de oplossing. Vandaag
of morgen zegt Duitsland:
Hou je rommeltje maar en
dan zitten we ermee opge
scheept". De oplossing blijkt
hij echter reeds bij de hand
te hebben. Hij doet er een
beetje geheimzinnig mee,
maar laat zich dan toch
ontfutselen: „Binnen afzien
bare tijd bouwen wij zelf een
verbrandingsinstallatie".
Wanneer wij willen weten
waar?, blijft hij in het vage,
maar vertelt dan toch, dat
die installatie ergens in Ne
derlands Limburg zal wor
den gebouwd. De plannen
zijn reeds zover rond, dat
hij ons een afbeelding kan
tonen van een installatie zo
als de Vebeca zich voorstelt
te bouwen. „Waar deze komt
speelt toch niet zulke grote
rol, als ze er maar komt",
is de mening van z\jn com
pagnon, de heer H. Troost
uit Bussum, dié zijn heil
blijkbaar ook in het grens
land heeft gezocht.
De heer v.d. Bogert: „Daar
moet iets worden gedaan
aan de milieuverbetering. Ik
Vandaag of morgen zegt
Duitsland: hou je
ben blij, dat de grote bona
fide industrieën daar ook al
le begrip voor hebben. Ze
moeten echter óók de kans
hebben binnen het econo
misch mogelijke hun chemi
sche afval kwjjt te worden",
Als wij vragen óf Zulk ver-
nietigingsbedrijf nu niet op
zichzelf weer een milieuver-
ontreiniger wordt, verzeke
ren de Vebeca-heren ons:
„Dat zal het beslist niet zijn.
Onze nieuwe installatie,
waar die dan ook ergens in
Limburg zal komen, is su
permodern. Het enige wat 't
bedrijf zal te zien geven is
'n pluiippje waterdamp dat
beslist schoon zal zijn". De
heer v.d. Bogert: „Ja soms
zijn de mensen bang als ze
zo'n stoomwolkje zien, ze
moesten echter begrijpen
dat juist door dat ene scho
ne waterdampwolkje een
massa vuil en viezigheid vol
komen gevaarloos wordt".
Het verbranden van afval
stoffen zien de mensen van
Vebeca als de enig juiste
wijze om ervan af te ko
men. Het storten in leem-
groeven en kiezelkuilen
houdt namelijk het gevaar in
dat het grondwater en daar
door het drinkwater in be
paalde streken wordt aan
getast. Door het storten in
zee worden de zeeflora en
fauna aangetast met alle ge
volgen vandien. In dit ver
band wijzen zij tevens op de
kwalijke gevolgen van het
storten van olie in rivieren
en zeeën. Zij herinneren
hierbij eraan, dat West-
Duitsland al sinds 1968 een
inleveringsplicht van afge
werkte olie kent. (Altölge-
setz, 1968). De afgewerkte
olie wordt voor een groot
deel verbrand. De Duitse re
gering geeft de maatschap
pijen, die zich hierop toeleg
gen, DM 100 tot DM 120 per
verbrande ton afvalolie. Het
prettige hierbij is, dat de
olieverbrandingsinstallaties
tevens uitermate geschikt
zijn voor de verbranding van
een heel scala van chemi
sche afvalprodukten.
Bij de bouw van de nieuwe
verbrandingsinstallatie
a Deze installatie verandert af
val in een klein waterdamp-
wolkje.
kosten 2,5 miljoen gulden
zullen de door de Duitse
overheid gestelde eisen ten
aanzien van de toelaatbare
concentraties van verschil
lende vormen van luchtver
ontreiniging worden toege
past. „Die gaan beslist ver
der dan de in ons land gel
dende normen", verzekert
de heer v.d. Bogert, waar
aan hij toevoegt: „En echt,
de omwonenden behoeven
niet bevreesd te zijn, dat zij
enige overlast van het nieu
we bedrijf zullen ondervin
den. Wij zijn bereid ons te
onderwerpen aan alle moge
lijke en onmogelijke voor
schriften, die de Nederland
se overheid in het kader van
de hinderwetten, milieube
scherming en bescherming
volksgezondheid zal stellen".
Desgevraagd verklaarden de
heren v.d. Bogert en Troost,
dat ondanks alle beperkende
en beschermende bepalin
gen van de overheid het
toch lonend kan zijn een
chemisch afvalvernieti-
gingsbedrijf op te zetten. Zij
konden nog geen concrete
tarieven noemen, maar in
de Duitse vakliteratuur
wordt gesproken van DM 35
tot DM 135 voor de ver
branding van een ton chemi
sche afvalstoffen.
De nieuwe installatie krijgt
een capaciteit van 25.000 ton
per jaar. Dit cijfer gezien
tegen de achtergrond van de
(geschatte) hoeveelheid te
vernietigen materiaal per
jaar duidt op een vrij aan
zienlijk bedrijf in deze bran
che. West-Europs produceert
b.v. per jaar circa 70.000
ton gechloreerde afvalstof
fen, terwijl de chemische in
dustrieën in West-Duitsland
en de Benelux ongeveer
90.000 ton te vernietigen af
valstoffen hebben. Afvalolie,
die moet worden vernietigd,
beloopt per jaar b.v. in
West-Duitsland rond de
180.000 ton. In ons land cir
ca 30.000 ton. Een groot deel
van genoemde afvalstoffen
komen thans nog op onge
controleerde plaatsen te
recht en vormen daar een
ernstige bedreiging van mi
lieu en landschap.
Een vrij kostbaar bijkomend
facet van de vernietiging van
chemische afvalstoffen is 't
vervoer naar de verbran
dingsplaatsen. Niet zo zeer
het transport op zichzelf is
duur, doch de talloze voor
schriften, waaraan dat ver
voer moet voldoen, maken
er een kostbare aangelegen
heid van. Op het vervoer
van chemisch afval is in ve
le plaatsen de wet op het
vervoer van gevaarlijke stof
fen van toepassing. Deze
wet geeft voor bepaalde stof
fen zeer stringente verpak
kingsvoorschriften. De em
ballage komt echter zelden
of nooit terug en gaat met
de afvalstoffen de verbran
dingsoven in.
voor nacht-,
zondagsdiensten
60.- per maand)
VAST PENSIOEN
'IS REIZEN in
uitenland (ook
P)
en 40 jaar is,
derwijs heeft
n goed gezichts-
ikt, maximaal 1.90
esse heeft in een
afwisselende baan
en, kan solliciteren
/an
STENT.
irmatie nodigen
n persoonlijk
oorlichtings-
den wordt op
JANUARI a.s,
19.30 uur op
het station
akte trein- of
isten worden
u niet in de
deze avond te
erstrekt de
de gewenste
ne telefonisch
-34980,
18.
or inzending van
in (zonder
N.V. Nederlandse
itwoordnummer
Nederlandse)
Spoorwegen]
502/2-1/15
door WIM KOK
De t\jd lijkt niet ver meer'
dat het voor een vader niet
meer nodig is woensdag
avond afspraken catego
risch te weigeren omdat
dan de kans bestaat dat hij
een Europacup-wedstrijd
mist. Zijn vrouw kan die
voor hem opnemen terwijl
hij werkt of vergadert. La
ter op de avond kan vader
dan alsnog uitzakken in
z'n tv-stoel, pilsje bij de
hand, om te kijken naar de
wedstrjjd.
De video-cassette-recorder is
dus een zegen voor vader.
Maar ook voor moeder die
niet zo van voetbal houdt
want zij kan, terwijl de re
corder de wedstrijd van Ne
derland I overneemt, zelf
rustig kijken naar het „alter
natieve" programma van
Nederland II. Of om een an
der beeld te gebruiken: in
een situatie als nu op de
dinsdagavond kunmen de sup
porters van Peyton Place zo
wel als die van het, door
gaans tegelijkertijd op het
andere net opererende Mod
Squad, aan hun trekken ko
men. Men kijkt naar Peyton
Place en neemt tegelijkertijd
Mod Squad op. Opeens geen
geruzie meer. Al moet er
eerlijkheidshalve wel worden
bijgezegd dat de video-cas-
sette-recorder voorlopig nog
heel wat duurder zal zijn dan
een tweede televisie-ontvan
ger. Overigens lijkt deze me
dedeling eerlijker dan hij is
want een tweede ontvanger
is bepaald iets van een an
dere (geringere) orde en
biedt veel minder keuzemo
gelijkheden dan de cassette
recorder.
Tegen het einde van 1971
brengt de „gloeilampenfa
briek in het zuiden des
lands" zijn V C R (video cas
sette recording system) op
de markt. Sinds iedereen
weet dat die fabriek Philips
heet moet zo'n zin wel naar
gratis reclame rieken. Ik
haast me daarom ook om dit
reclame-effect te neutralise
ren met een lawine van an
dere namen. Want Philips
heeft van belangrijke Euro
pese fabrikanten als AEG,
Telefunken, Blaupunkt, Grun-
dig, Loewe Opta, Zanussi,
Nordmende, Thorn, Studer
en Saba de toezegging gekre
gen dat zij hetzelfde systeem
zullen gaan hanteren en ver
der met Philips in dit veld
zullen samenwerken. Zoals
bekend heeft ook het Japan
se merk Sony kort geleden
bekendgemaakt voor 't Phi-
lips-systeem gekozen te heb
ben wat betreft de Europese
markt. Het V C R-systeem
van Philips stoelt op al lang
aanwezige kennis. Nieuw en
uniek is wel dat de appara
tuur niet groter dan een
diplomatenkoffertje wat
de prijs betreft uit de dure
professionele sfeer gehaald
is en naar de particuliere is
overgebracht. Want al kost
zo'n video-cassette-recorder
straks nog een hoop geld
iedereen weet dat naarmate
vraag en produktie toene
men, de prijs zal dalen. Geen
sterker voorbeeld wat dit be
treft dan de televisie-ontvan
ger. De kleurentelevisie, die
zo'n twee mille kost is re
latief (dus prijsstijgin
gen en waardedaling van de
gulden in aanmerking geno
men) niet duurder dan de
zwartwit-ontvangers van
de eerste televisiejaren. Wat
die prijzen betreft: een goed
kope zwartwit-speler zal
eind volgend jaar niet meer
kosten dan zo'n 1100. Een
kleuren-speler komt op rond
1300 en een volwassen V C
R-apparaat dat kan opne
men, „afstemmen" en ver
volgens weergeven zal op on
geveer 2000 komen.
De aansluiting van de V C R
op het televisietoestel in de
woonkamer is kinderlijk een
voudig. Voor de weergave
het afspelen van de band
gebruikt men de antenne
aansluiting. Voor de opname
is een ingebouwde afstem-
eenheid aanwezig. Een extra-
afstemeenheid maakt het
mogelijk een programma
van Nederland I op te ne
men terwijl men kijkt naar
Nederland II (of een ander
kanaal). De cassettes zijn
uitwisselbaar en kunnen zo
wel zwart-wit als kleuren
opnemen en weergeven.
Voor stereo-weergave zijn 2
geluidssporen beschikbaar,
die overigens ook kunnen
worden gebruikt (bij instruc
tie bijvoorbeeld) voor com
mentaar in twee talen. Men
kan vanzelfsprekend ook
films overbrengen op video
cassettes maar veel interes
santer is de opdoemende mo
gelijkheid van een goedkope
cassette-camera. Men gaat
een dagje uit of op vakan
tie met zo'n camera. Men
stopt er een cassette in en
begint te filmen. Thuis ge
komen kan de volgeschoten
cassette in de recorder wor
den testopt en op de familie
beeldbuis herhaalt zich nog
eens de pret van de afgelo
pen dag. Is men het filmpje
beu dan kan het altijd weer
worden uitgewist en opnieuw
worden gebruikt. Fijn speel
goed dus dat op de duur on
getwijfeld binnen ieders be
reik komt evenals de radio,
de zwartwit-televisie-ont-
vamger en de kleurentelevi
sie. (Philips zet momenteel
nagenoeg evenveel kleuren-
ontvangers om als zwart
wit-toestellen).
We zouden geen echte Neder
landers zijn als we ons niet
blij zouden ton n met 't feit
dat dit speelgoed ook zijn
nuttige kanten heeft. Speel
goed is leuk maar nuttig en
leerzaam speelgoed, dat is
pas je ware. Welnu: het pu-
riteintje in ons kan gerust
zijn. De video-cassette-re
corder zal een grote rol gaan
spelen in het onderwijs; voor
al ook thuis, bij het volgen
van alle mogelijke cursus
sen.
Teleac bijvoorbeeld kan
straks cassettes met cursus
sen verstrekken. Niet dat de
televisie-cursus-per-post dan
de uitzendingen via het open
net zou moeten vervangen.
„Nee", zegt Philips' dr. A.
P. Kole van de marktgroep
onderwijs, „dan zou het een
te elitaire zaak worden. De
uitzendingen krijgt iedereen,
ongevraagd, in zijn huiska
mer. Teleac heeft de erva
ring dat ook tijdens de
cursussen zich nog 'n stroom
van deelnemers meldt. Een
dergelijke response zou je,
overgaand op een enkel cas
sette-systeem, nooit bereiken
al adverteer je er nog zoveel
mee. Bovendien zouden in 't
geval dat Teleac alleen cas
settes zou gaan gebruiken,
slechts diegenen de cursus
sen kunnen volgen die over
een cassette-recorder be
schikken".
Ook ten aanzien van het on
derwijs is dr. Kole voorstan
der van handhaving van het
open net naast het gebruik
van cassettes. Hij bepleit ei
genlijk een derde net, enkel
voor educatief gebruik (Te
leac, Nederlandse Onderwijs
Televisie, enz.). „Dat is geen
luxe. Nu al wordt Teleac
steeds meer in een veel te
late hoek gedrukt."
Voor het onderwijs zijn de
gebruiksmogelijkheden le
gio. Om een voorbeeld te ge
ven: aspirant-leraren hoeven
tijdens hun proeflessen niet
De cassette niet groter
dan een pocketboek „klikt"
simpel in en uit de recorder.
meer „beloerd" te worden
door hun leermeesters maar
hun proeflessen kunnen op
genomen worden en direct
na afloop worden terugge
speeld, waarbij leraar en as
pirant-leraar samen de even
tuele fouten bekijken en be
spreken.
Philips is erg optimistisch
over de kansen bij het gro
te publiek van de twee mille
kostende video-cassette-re
corder. „De prijs is niet
hoog als men in aanmerking
neemt wat men er voor
krijgt. Wij hepen op een zo
kort mogelijke termijn 'n zo
groot mogelijke penetratie te
bereiken. Afhankelijk hier
van zal de prijs op de duur
wellicht nog zakken", aldus
artikelchef D. van Loveren.
Degenen die hun tweede au
to, hun kleurenontvanger,
hun boot en hun zomerhuis
je al hebben, weten waar ze
nu op af moeten.
ZATERDAGBIJLAGE VAN DE STEM/2 JANUARI 1971
