500 jaar Dürer in Eindhoven Voor 'n dubbeltje op de eerste rang Rusland tegen massale uittocht joden Bob beat Popm roes e moet beeldr ook VERONIC BIJ HIL\ PROCES IN LENINGRAD DIENT ALS AFSCHRIKMIDDEL Nr '1 kunst cultuur Muziek muziek instuif Zeeland Première Kerst noten Twee vol treffers Weer Chinese en Russische interesse voor Indonesië door WÊmtji johan winkler STOPZETTEN TIENMAAL BOB ROOYENS, de landse en Duitse buize land geweest en dat zal nig van de rustige tv-r maat zijn plaatjes ople dat het zo goed is. Nee, hard kind van zijn tijd over het scherm. Dat zal men opnieuw sen zeven en acht op N spek-naar-zijn-bek toeg te gunnen van een beats werk de ether in moei zullen hiervoor het muz Shocking Blue, Golden tv-programma als een „Beat behind the Dikes FRANKLIN THEE 4* DINSDAG 29 DECEMBER 1970 1■MIMIHl AB VAN 'T VEER „Wat je in Middelburg meemaakt aan moderne-muziek-manifestaties, maak je misschien lx per jaar mee in Amsterdam", zei ons dezer dagen een bekend Nederlands componist. De man achter de schermen van deze zo genaamde inclusieve concerten, Ab van 't Veer beaamt dit in alle be scheidenheid. Het „concert", of liever muzikale instuif op 2 januari van 16 tot 24 uur in de Middelburgse schouwburg biedt een programma, dat zeker als bewijs mag gelden. Niet alleen jongeren uit Zeeland en Bra bant weten in toenemende mate de weg te vinden naar deze muzikale manifestaties, maar ook elders in het land zelfs vanuit Amsterdam groeit de interesse. De VPRO zal o.a. ook aanwezig zijn voor opnamen. Het programma is allesbehalve één zijdig. Een ensemble uit India, op tournee in Engeland, komt voor deze gelegenheid over. Viran Jasani speelt dan de sitar. Abdulgadir Durwesh de Shanai. Ismael Sheikh de tabla, Phi lip v. d. Meer de shanai en Felix van Lamsweerde de tampoera. Beide laat- sten zijn Nederlanders in de groep. De tentoonstelling van 85 grafische partituren uit de hele wereld, die al leen te zien was op de Gaudeamus- week komt dan naar Middelburg; Daan Manneke zorgt voor uitleg, dis cussie etc. De Instant Composees Pool (Mengelberg, Breuker, Bennink en De Boer) zijn aanwezig met „muziek a la minute", maar ook het klassieke duo Olof/Dacosta is er met Brahms, Franck en evenzeer met Messiaen en De Leeuw. De barokke muziek zal ook klinken via het Amsterdamse Quadro Hotteterre. De Bachfilm van Straub (met Gustav Leonardt in de hoofdrol) wordt vertoond naast de muziekfilms van Kagel („Solo" en „Match"; voorlopers van zijn onlangs gereed gekomen film „Ludwig Van"). De befaamde Australische pianist Geoffry Madge speelt naast Stock- hausen de primeur van een eigen werk, Groupe L. Het feest kan niet op. Er is een eet-shop en een kindercrèche, zodat iedereen er volledig aan zijn trekken kan komen. Liefhebbers van klassie ke muziek en zoekers naar nieuwe muziek kunnen we alleen maar aan raden: 2 januari Op naar Middelburg! De Stichting Jeugd en Muziek, de subsidies van de provinciale provin- ciepot, de gemeenten Middelburg en Vlissingen staan bovendien garant voor deze unieke en grootse opzet. Wat los-vaste tips voor de komende dagen. Wanneer u een interessante expositie wilt bezoeken: KWART EEUW NEDERLANDSE KERAMIEK in hel Utrechtse museum aan de Agnietenstraat: unica van 55 keramis ten uit de periode '45-'70. Geen ka pitalen nodig om zelf daarvan iets aan te schaffen. In het Bossche Noordbrabants Museum een overzichtstentoonstel ling van RAOUL DE KEYZER, die gefascineerd is door de meest een voudige dingen uit zijn directe om geving Een van de groten uit België. AAT VELTHOEN als etser is te zien in 't Meyhuis te Helmond. Zijn rumoerige jaren liggen al weer een tijdje achter ons en hij is gerijpt tot een goed kunstenaar. NICO MOLENKAMP, is een mar kante Brabantse (Twentse) kunste naar, die nog steeds aandacht ver dient. Dat kan bij galerie Willy Schools in Eindhoven. Wat verder van huis. In het Zeister Slot kunt u nog tot 3 januari een zeer menselijke tentoonstelling zien van HETTY KRIST- SCHULZ (uit Frankfurt), die haar internati onale sporen duidelijk heeft achter gelaten Werk geënt op alle wereld delen. Werkstuk H. Brouwer De Oirschotse PIET TERAA is tot 30 december nog aanwezig in „De Schalm" te Veldhoven. Misschien goed te zien, hoe hij zich in België ontwikkeld heeft. HUGO BROUWER, de bescheiden artiest uit Nuenen, exposeert in ga lerie D'Eent te Amsterdam. Een door wrocht vakmam, die zonder al te commercieel te worden velen zal aan spreken. Zijn 71 werken op-deze ex positie getuigen daarvan (tot 11 jan.). Magnetische speelplastieken en plastic vormen van EVERT VAN GEr.DER moet u gaan zien in het gebouw „Goed Wonen" te Soester- berg. ledereen, die aan de lijve het woonprobleem ervaart zal daar mis schien verlossende ideeën opdoen. Er is weer een NIEUWE NEDER LANDSE SPEELFILM in roulatie ge komen. Jan Dorresteijn's „FANTASY IN FICTION" mag dan niet zó ge slaagd heten, toch is deze beter dan Rubia's jungle, de nieuwe film van De la Parra. Vanuit het amateurisme naar de professionele film overge stapt ontpopt Dorrestijn zich als een goed denker in beelden en al in staat dramatische suggesties op te roepen. Toch blijft de film als tota liteit een mislukking, omdat hij zijn thema te hoog heeft gegrepen. Het thema: een verstoring van geest door een schokkende ervaring, waardoor werkelijkheid en verbeelding zich aan de greep van de mens onttrekken. Een mens die op een merkwaardige wijze toeschouwer van zijn eigen le ven wordt. De geestelijk zwakke Rob en de nog zwakkere vriend wo nen in een molen. Rob is verliefd op Elvira, die haar nek brak. Zij blijkt de onbewuste plaatsvervangster voor zijn jeugdliefde Miriam, die tenslotte een fatale rol gaat spelen. Losse boei ende momenten van een chaotisch werkende verbeelding, afgewisseld met langdradigheid. Het verhaal blijft te slap, omdat het onderwerp hun te machtig was. Toch zit er wel een perspectief in zijn onderneming. In 1471 werd Albrecht Dürer als zoon van een Hongaarse goud smid in Neurenberg geboren; dus 500 jaar geleden. Aanleiding om in „De Zonnewijzer" van het Philips Ontspanningscentrum te Eindho ven, tot 24 januari, een tentoonstelling te organiseren onder de titel „Alhrecht Dürer vijfhonderd jaar". Een keuze van 40 prenten, etsen, houtsneden en droge naaldgravures, uit zijn talloze nagelaten werken. Fotografisch vergroot detail van een prent van Dürer. Ze geven een goed beeld van de Dürer, die met zijn ene been nog in de middeleeuwen stond en met zijn andere been in de periode, die later Renaissance genoemd zou worden. Een beeld van een uiterst begaafd kunstenaar, die op een nogal intellec tualistische wijze vanuit een rele- gieuze mythe stapte in een mythe van de herontdekte mens van vlees en bloed; een nieuw schepsel in de gedaante van een ding; een neo-pla- tonisme, gevangen in beweeglijke lij nen. Globaal genomen zijn op deze, goed .ngerichte en te begapen expositie, voldoende voorbeelden aanwezig om dez eontwikkelingslijn te kunnen vol gen. Vereenvoudigd gezegd: een lijn die loopt vanuit zijn bijbels georiën teerde prenten naar de mythologi sche voorstellingen. Hij is daarbij »en exact formulerende gids, die als graficus elke lijn, ronding en krul tot in de details mathematisch door dacht en door de wetmatigheid der proportiers weinig overlaat aan de fantasie der toeschouwer. Ondanks zijn vele reizen met name naar het renaissancistische Italië, maar ook naar Nederland (15201521) blijft hij geworteld in de Duits-goti sche traditie. Het ritme van de lijn staat bij hem voorop, meer dan de tastbaarheid van de vorm, het spel van licht en de stofuitdrukking. V-ain verschillende gravures zijn fotografische vergrotingen gemaakt, die dit alles nog eens duidelijk on derstrepen. Zijn aandacht voor alles wat de natuur bergt; mens, dier, plant, landschap, gebouwen en na tuurwetenschappen tot in de kleinste details uitgewerkt blijft daarbij ondergeschikt aan zijn be langstelling voor religie en mens; de gespierde vleselijke mens, waarbij de „sex-reclame", die momenteel in Neurenberg bij deze herdenking ge maakt wordt, belachelijk afsteekt. Op deze tentoonstelling zijn de prenten enigszins thematisch en daardoor ook chronologisch geordend. Een diepzinnig blad als „Melancho lie" is aanwezig, evenals de beroem de afbeelding van de Neurenbergse humanist Pirckheimer en Erasmus. Maar ook een aantal madonna's, bij belse taferelen, heiligenfiguren, boe ren, ridders en een blad als „Het gro te geluk" (met het Tiroolse land schap). Een logboek van de tijd van een fantasierijk en intellectualistisch kunstenaar, die als graficus met name (uitmuntend portrettist) nog steeds onze boeiende aandacht verdient, al is hij niet zo „tijdloos" als de bij de expositie uitgegeven folder ons wil doen geloven. Maar een bezoek aan deze expositie blijft zekere de moeite waard. Het boek van Gore Vidal over „MYRA BRECKINRIDGE" is door Michael Sarne en David Giler ver filmd. Het verbijsterende en knappe boek is daarbij geweld aangedaan, omdat de sadistische droom tot een lachsucces werd omgewerkt. Wie Vi dal gelezen heeft kan zich daar nu zelf van overtuigen, omdat de film nu in ons land IN ROULATIE is ge komen. Interessant zijn daarbij de tussen-lassen van veertig jaar Holly wood-films, waarbij Mae West o.a. komt opdraven. Sarne Raquel West speelt de titelrol passend in de opvat ting van deze film als show. De droom van een jongeman, die veran dert in een vrouw en daarbij een aanval doet op het geijkte en ver- commercialiseerde vrouwentype van onze maatschappij is minder onschul dig dan hier filmisch wordt scheefge trokken. Wat goedkope grappen zor gen wel voor een lachsucces, maar gaan aan de intenties van de auteur van het boek voorbij. Duidelijk wordt wel dat film vergankelijk is. Ook deze. Te elfder ure binnengekomen kerstplaat: GROSZES QUEMPAS WEIHNACHTSINGEN (Barenreiter BM 30 SL 1800). „Quempas" is het eerste woord voor een Latijns-Duits kerstzang: groepen zangers rond „Weihnachten" droegen deze titel als roepnaam. Op deze plaat een rijke verzameling gezangen uit de 14e en 15-e eeuw (Praetorius, Ec- card, Meister, Zamgius e.a.), die een fraai beeld geven van de bloeitijd der polyfonie. De Schwabischer Singkreis en die Kantorei Barmen- Gemarke voeren ze goed uit (voor keur voot de tweede groep). Niet alleen een plaat om in de kersttijd rustig van te genieten; je kunt er het hele jaar plezier van hebben. „Op Kerstmis had ik nogal een heftige scène met Pa, en het liep zo hoog dat Pa zei, dat 't beter was dat ik 't huis maar zou verlaten. Het kwam eigenlijk aan doordat ik niet naar de kerk ging en ook zeide dat als het naar de kerk gaan iets ge dwongens was en ik naar de kerk moest, ik er zeer zeker zelfs niet uit beleefdheid zou heengaan, zoals ik deze hele tijd dat ik te Etten was, vrij geregeld deed." Dit citaat uit een brief van Vincent van Gogh over zijn tijd op de pastorie te Etten (-Leur), waar zijn vader dominee was. Een boek vol brieffragmenten van deze grote schilder met 220 illustraties, bijeengebracht onder de naam .DAGBOEK' VAN VAN GOGH. Een prachtig samenspel van tekst en (vaak niet zo bekende) illustraties, dat de belangrijkste perioden van deze kunstenaar als een film belicht. Deze uitgave van Meulenhoff kost deze maand nog slechts 11,90, daar na ƒ24,50. Met dit boek is het gelukt om naast de grote onlangs verschenen oeuvre catalogus (weggelegd voor de fijnproevers) een betrouwbaar beeld over het leven en de gedach- tenwereld van Vincent van Gogh te schetsen voor een groot publiek. De samensteller Jan Hulsker heeft met grote zorgvuldigheid teksten verza meld uit de 2000 pagina's tellende uitgave „Verzamelde brieven van Vincent van Gogh. Het aardige is dat de tekeningen en kleurillustraties parallel lopen met de tekst en zo de ontwikkelingen in zijn beeldend leven interessant toelichten. Ideeën en beelden, die treffen door Vincents ideeën en ongelooflijke energie. Vincent heeft geen echt dagboek bijgehouden, maar de keuze van zijn meer beschouwende en lyrische ont boezemingen, vergezeld van toelich tingen uit zijn mond over de afge beelde werken, rechtvaardigen de titel van het boek Er zijn 9 hoofd stukken, corresponderend aan zijn verblijfplaatsen van Etten tot Auvers- sur-Oise, en een naschrift waarin de voorgeschiedenis van zijn kunstenaar schap kort is samengevat. Kleine commentaarteksten zorgen voor ver binding en enige verklaring om het biografische beeld compleet te ma ken. Dit boek is een kostbaar bezit voor weinig geld (in december al thans). Tussen een schutblad met rellen uit 1920 en 1969 liggen „FACETTEN VAN VIJFTIG JAAR NEDERLANDS TONEEL" (uitg. Moussault ƒ25; cjp- houders ƒ17,50). Interessante docu mentatie met talrijke historische fo to's en een 20-tal bijdragen van di verse toneelrecensenten. Het blijven facetten en de bekende rode draad der ontwikkelingen is niet zo dui delijk. De stroomversnelling van de laatste tijd komt wat pover achter het decor uitpiepen; een deel van de recensenten behoort dan ook al ten dele bij de „historici". Toch een waardevolle documentaire voor thea terliefhebbers en een stijlvolle bij drage aan het 100-jarig bestaan van het Nederlands Toneelverbond. Wim Vesseur doet interessante uit spraken tegenover Ben Bos en Van Iersel en Van Dalsum zeggen rake dingen tegen André Rutten. De ont wikkelingen der laatste jaren komen aan bod met de thema's toneelsprei- ding, ontwikkeling van het jeugd toneel en de evolutie van kinder toneel tot kunstzinnige vorming. De grote vernieuwers als Royaards, Verkade, Cor v. d. Lugt Melsert krij gen afzonderlijke aandacht. Verlei delijk om er uit te citeren. Het ge grinnik om Bouber's volkstoneel (het bouberen) wordt door Rekers boei end uit de doeken gedaan. Toch een citaat uit Paul Steenbergens betoog tegen Beugels: „Ook het publiek moeten we niet besodemieteren door op reputatie te drijven. Dat is te gemakkelijk, ik weet het van mezelf." We missen in het boek een aantal jonge regisseurs, acteurs en schrijvers, die al wel tot de facetten behoren. Een register, literatuurlijst en een paar honderd historische foto's vol tooien dit boek, waarover we meer zouden willen vertellen als de toe gemeten ruimte het toeliet. Een mooi geschenk om te geven of te ontvan gen. Niet duur. maar wel kostbaar. MAE WEST. De Amsterdamse kunstenaars heb ben de secte-opstelling verlaten en elkaar gevonden in één commissie ad hoe inzake proefregeling voor beeldende kunstenaars. Er wordt een Amsterdams Materiaalfonds op gericht. Dat wordt besteed aan de ontwikkeling schrik niet „van het alternatieve gecombineerde plan bestaande uit het basisplan en het prestatieplan, inclusief coöperatieve kunstenaars vereniging". eindredactie henk egbers (Van onze redactie buitenland) MOSKOU Het proces in Leningrad tegen de voornamelijk uit joden bestaande groep Russische vliegtuigkapers toont enige over eenkomst met dat in Burgos tegen de zestien nationalistische Basken. In beide gevallen zijn straffen gevallen die ver uitgaan boven het normale rechtsgevoel. Verder vormen zowel de Basken in Spanje als de joden in de Sovjet-Unie een minderheidsgroep die zich door haar daden het ongenoegen op de hals haalt van de machthebbers. Het proces in Leningrad heeft de laatste dagen de gebeurtenissen in Spanje overschaduwd. De doodvon nissen die er tegen twee joden zijn gevallen hebben de wereldopinie op geëist en de zaak van de Russische joden opnieuw in de schijnwerper van het wereldgebeuren geplaatst. Hoeveel er waar is van een nieu we golf van anti-semitisme in Rus land, is moeilijk te bepalen. Feite lijk komen de berichten van de laatste maanden er op neer dat jo den die naar Israël willen emigreren geen uitreisvisum krijgen. Het offi ciële Rusland probeert het verzet van de joden tegen deze beperking van hun vrijheid stil te houden. Dit gebeurt hier en daar volgens dissi dente kringen in Moskou openlijk. Arrestaties bleven niet uit en het is zo goed als zeker dat er al joden zijn die in de laatste maanden zon der vorm van proces gevangen wer den gezet. Het proces in Leningrad moet ongetwijfeld als afschrikmid del dienen tegen al te provocerende acties van de ontevreden joden. Zij vormen iets meer dan een procent van de Russische bevolking. Cijfers over het aantal joden werden bij de laatste volkstelling niet gepu bliceerd. Tien jaar geleden was het officiële aantal iets meer dan 2,25 miljoen. Volgens Israëlische schat tingen wonen er in de Sovjet-Unie 3,5 miljoen joden. Dit zou in kunnen houden dat er in Rusland een mil joen joden niet als zodanig worden erkend. Rusland verstrekt ieder jaar een beperkt aantal emigratie-visa, mees tal om mensen in staat te stellen zich in het buitenland bij hun fami lie te voegen. De meeste emigranten zijn bejaard en economisch en mili tair van geen belang meer voor de Sovjet-Unie. Volgens goedingelichte kringen gaat in verhouding tot hun percenta ge van de bevolking een groot deel van de visa naar de joden; volgens officieuze schattingen meer dan de helft. Tot een algehele uittocht laat de Sovjet-regering het niet komen. Dit zou Israël immers sterker ma- Mark Dymjitz, doodstraf, zei: „De nen in een fles. Ik dank de officiële straf tegen mij geëist is buitenge woon wreed. Een aantal van ons organen voor de menselijke houding tegenover mijn vrouw en mijn doch- wist er pas op de laatste dag iets ter. Ik verzoek de rechtbank mij van. Het is troostvol vast te stellen dat wij hier onze menselijke waar digheid niet verloren hebben en el kaar niet hebben gebeten zoals spin- menselijk en rechtvaardig te behan delen". Zoals gemeld hebben de ver dachten gebruik gemaakt van het recht van hoger beroep. ken. Bovendien geeft de Sovjet-re gering (evenals het Spaanse regime) dissidente minderheden niet graag hun zin. ISRAëL Enige buitenlandse corresponden ten hebben vernomen wat de ver oordeelden in het proces in Lenin grad als laatste woord hebben ge zegd na het requisitoir van de offi cier van justitie en de beraadslagin gen van de rechters. Eduard Koez- netsov (31), doodstraf: „Ik had niet de bedoeling de Sovjet-Unie nadeel te berokkenen. Ik wilde eenvoudig in Israël leven en beschouwde het vragen van politiek asiel in het buitenland niet als een verwerpelij ke politieke daad". Als protest tegen de zware vonnissen in het proces in Leningrad betoogden in het afgelopen kerstweekeinde bijna tienduizend mensen voor de Finse ambassade in Tel Aviv, die in Israël de belangen van Rusland behartigt. Er werd een Russische vlag verbrand. (Van onze redactie buitenland) DJAKARTA Indonesië wordt een strijdtoneel voor de Sovjet-Unie en China, die nu beide pogingen in het werk stellen hun invloed in dat land te herstellen. Dit schreef het Indone sische militaire weekblad „Chas" gis teren. Peking heeft volgens het blad via Singapore en Hongkong Chinese goe deren het land in gepompt en gepro beerd Indonesiërs tot rebellie tegen de regering-Soeharto aan te zetten. De Indonesische autoriteiten hadden een grote hoeveelheid Chinese goede ren, voorzien van een hamer, sikkel en geweerembleem en soms ook van het portret van Mao Tse Toeng, in be- slag genomen. Via Singapore waren ook de boekjes met Mao's gedachten Indonesië binnengesmokkeld. De Russen hadden van hun kant via hun ambassade brochures en ander propagandamateriaal verspreid onder de plattelandsbevolking. De Indonesi sche autoriteiten hielden de Chinese en Russische activiteit nauwlettend in het oog, aldus „Chas". Het persbureau Antara meldde in tussen dat het leger in Lampong op Zuid-Sumatra een ondergrondse com munistische organisatie heeft opge rold, die in het leven was geroepen door voormalige communistische ge vangenen en „het rode licht" heette. Volgens de militaire bevelhebber van Zuid-Sumatra, brigade-generaal Sati- bi Darwis, beschikte de organisatie over wapens en beraamde Zij terroris tische activiteit, waaronder roofover vallen. Mieuws uit de plaats waar je jJ 7eugd hebt doorgebracht doet j( altijd wat ook al ben je er in geeul jaren geweest. En dus heeft zo'n op zich zelf niet eens zo belangrijk be. richt uit mijn geboortestad mij men getroffen dan het u misschien zoi doen. Ze hebben in Haarlem ineens ge noeg gekregen van de klokken van 4 Sint-Bavo, die daar sinds mensenheu genis trouw elk uur, elk halfuur ei elk kwartier heel even met een pm, maten carillonmuziek de tijd aange. ven, terwijl je halverwege het kwar- tier zowaar ook nog heel even bedeesde klokketik hoorde, die je eij aan herinnerde dat de tijd nu een- maal nooit en te nimmer stilstaat. De Haarlemmers, blijkbaar ook, als langzamerhand iedereen, nervai geioorden op het hysterische af, d«|. den dat ineens niet meer. Ze spreken over geluidshinder erger (volgen hen) dan die van de overvliegenii straalvliegtuigen, en aan die geluiis. overtast moet nu maar eens een eind komen. Jarenlang heb ik vrij dicht bij dj Bavo gewoond. Het raam van miji jongenskamer keek over de bom van onze gracht op de toren vani Bavo uit. Mooier uitzicht heeft t enkel venster in al de huizen wan ik later woonde mij geboden. Ik ui de wel dat ik weer, zoals toen, uon dat open raam kon staan: op zo'n te zomeravondhet daglicht bijna gt- weken, de bomen langs de gratll ruisend in .de wind die uit de niel eens zo verre zee kwam aangewmi^ het weinige verkeer van die I voorbije dagen haast zonder gen en dan. vóór het volle uur zou slt de tegelijk heldere en sonore klink- klank van het carillon. DINSDAG 29 DECEMBER 1 Geluidshinder heet dat nu, ergi dan het lawaai van straaljagers, di de hemel gierend aan stukken scheu ren. Stopzetten, dat carillon, stil to ten slaan die klokken! Ik twijfel er geen ogenblik aan het zal. wanneer de volkswil dat geert, ook wel zal gebeuren. Man dat ze, zoals overal elders in dm nerveuze wereld, blijkbaar ook i: Haarlem gek geworden zijn, simpel weg en ordinair gek, doet me, heel diep in mijn sentimentele hart, togl. wel pijn. Ik had er altijd nog eens heen len gaan, om nog één keer remdli dwalen door de oude straten en die oude gracht, maar nu och, wi zou ik jezelf de dag dat ïk dat bericht ow die Haarlemse geluidshinder to kreeg ik het ontroerende boekje handen dat de herinnering wil li vend houden aan iemand die, al vriend van velen, ook mijn wie» was. Gé Klijn, de dominee van 4 Ópen Deur. In dat boekje is een keus gei uit de honderden en honderden arti kelen, radiotoespraken en preken, it hij een onvermoeibaar leven lang mK ongebroken blijmoedigheid geschil- ven en gehouden heeft. De titel van het boekje „Ifi zong de merel zoals toen" een gave van Boekencentrum uit De Haag) vond ik in het boekje zei/ bc ven de tekst van een artikeltje Klijn, toen nog dominee in At bij zijn terugkeer uit het Amen se concentratiekamp geschi heep:: hoe ze op die avond dat op inspectie zou komen, aangei stonden, „een grauwe carré van ta kers, een koolveld van kale ko,, tienmaal twintig rijen van twim- Drie uur lang moesten ze onlé weeglijk in de houding staan, zflj gend. En toen, ineens, was er If dichtbij een merel, die begon te V gen: een vrije vogel boven gevat" mensen. Het „stukje", dat hij later daaroit gesenreven heeft, was „volop W gevoelig en mannelijk, gelovit daarom, zelfs in het gezicht vat dood, het getuigenis van iemanit" niet was stuk te krijgen. En dan staat er nóg iets heel S' zonders in dat boekje: de tekst W de dreek. die de dominee van Aal-1' in VJ43. nog vóór zijn gevangent*'- gehouden heeft toen de klokken zijn kerk door de Duitsers 0"' werden. Het is een ontroerende, heel ft' soonlijke preek, waarin Klijn die I' stolen klokken vaarwel zei en ze alles bedankte: omdat zij in de r0- lichte nacht wakend hadden «8 zien over het slapende dorp, art' zij dag en nacht de grote en V". dingen van aller leven hadden W leid, omdat ze er met hun klank bij hadden gehoord. Wii r dotN" nen jullie niet missen, zei de weken op, waarin" van Aalten in die afscheidsdiemI n werd uitgevoerd. Zo lnldlran Tlo+ trn7 trn ctil ZVlU^"' de WPtinc» rïo Popsmaakmaker Joost de Dr heeft in zijn Hilveraumse Red Iet-bunker dit ei uitgebroed er m het nest van de AVRO get neerd. Joost- die om den brod Dutch Sound exporteert naar uithoeken van de wereld, drijft on-air voort op successen als X en Back Home en beluistert ir snedige Hollandse snarenspel nieuw dingen waarin een klein groot kan zijn. Wat is Mariska es minder dan Kaat Mossel en om Piet Hein wel in de gesoh nisboekjes en Robbie van Leei met, terwijl zij toch beiden sch- ladingen puur goud ons land he binnengebracht? Deze gedachte sloeg aan bij AV Programmahoofd Ger Lugten en toen Rooyens in die dagen even over kwam wippen uit D and zei hij: „Zeg Bob, becijfer dat moet gaan kosten". 1 -1N' GEMIDDELDE luisterdi yan de radiozender Hilver: - is in het derde kwartaal van fa gestegen tot 6,7 procent. In t-iuo g owar'aa^ bedroeg dit per< seL /i6,/11 in het tweede 5,4. 8 middelde luisterdichtheid van Veronica daalde daarentegen via Sro0cent 'n bet eerste kwar Procent P.roc?nt in het tweede tc m-ncfnJ ?n i^et derde kwartaal. 15 jaaj) 13 luisteraars bo lutoer^\?u ^er bUjkt uit het de iaat s°nderzoek dat uitL m 0Pdracht van de NOS Seo&dtin de Perioda van P^mber t-m 10 oktober. Van%dn-ing,,van de luisterdichth van rdl° Ver°nica en de stijg! kens hL Van Hl]versum 3, zijn b door Ze .®eting niet veroorza maar trin entele gebeurtenis: beide wtt6" °P alle dagen van weken op, waarin de me| de klokken. Het zal zo stil zijn vreemd, als ge er niet meer zD' Een ontroerende, persoonlijke t' was dat en ook toen al „volop Klijn is dood, maar ik wou s® - nog zou leven en dat hij dan Haarlemse Bavo ook zo'n klot preek zou houden nu niet klokken die door een vijand geroofd, maar over klokken die de eigen burgers werden stilsel' (ADVERTENTIE) Verstopping? Samenstelling op Zuivei^'K£ui^"|^ tercUchfh Pt?*ing de gemiddelde 1 t.-jj, btheid van Hilversum 3 in tijdblok van 5 7A7A v?n negen tot twaalf Procent Ir en dle van Veronica droes h twaalf tot twee Proclnt f 'nisterdichtheid resp. Uur 7? van twee uur tot vijf Procent en 5 procent en Hilverc Ze! uur 8,2 Proeent Veronica™ tegen 5'2 procent ^blerdtchthc-H a"^de stiiging van| dient naar all -1 ^llversum Worden „t alie waarschijnlijkheid tische faktn twee Programi P'aatsina Tcn eerste de v KOS.s 8 VM veel beluistef Lijn" van"Pw°framma -Langs van Hilversum 1 of 2

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 18