tie op
ogen
tors
Sport is in China
géén ontspanning
BETER VOLDOEN AAN DE SOCIALISTISCHE TAKEN...."
Topsport
Géén ontspanning
Prestaties
premie plus
>mreis.
[Tafeltennis
a OK-wagen in
e naar Drente,
srleeiït elke OK-
K-service gratis
ekje.
DE STEM
n OK-wagenisnu
dan gauw eens
U vindt er vast
op de lijst. OK?
ïlaers Tivolistraat98 Tilburg
es Hoofdstraat 38 Tolbert
tiers Nachtegaalstraat 49 Utrecht
ens Adriaan Tripweg Veendam
lendaals Aut. Bedr. Industrietaan 12 Ve»n«ntfw
ouwers N.C.B. Laan 119 Veghel
ra Katdenkerkerweg 97 Venlo
rum Zeeland Coosje Buskenstraat127 Vfi6sinfl*
eem Marijkestraat 1 Waalwijk
Dorpstraat 12 Waardenburg
ïstein Prof. Ritsema Bosweg 1 Wagtningwi
am Ringbaan Oost20 Weert
nera Terpstraat 29 Wieringerwerf
ing Beersterweg 18-20 Winschoten
ter Aut. Mij. Oude Arnhemseweg 201 Zeift
Burg Zn. Stationsslraat 95 Zoetermeer
iceZutphen Groennftrkt 14 Zutphen
en Co Ceintuurbaan 3 Zwolle
Na op deze manier zijn volk te heb
ben bewezen dat hij nog steeds fit
en vitaal was, stelde hij zich krach
tig achter de culturele revolutie op,
die op dat moment reeds enige
maanden in voorbereiding was.
In november van dat jaar nam
China nog deel aan de „spelen der
opkomende landen" in Cambodja,
maar daarna stopte vrijwel alles
Chinese teams vertoonden zich niet
meer in het buitenland. Sportlieden
uit andere landen werden niet meer
uitgenodigd. Sportmanifestaties kwa
men al net zomin voor als huldebe
toon aan de Sovjet-Unie.
Zelfs onderlinge wedstrijden in
voetbal of basketbal vonden zelden
meèr plaats. De atletiekvelden en
stadions werden in gebruik genomen
voor demonstratiedoeleinden. Ter
wijl aldus de krachten voor politieke
doeleinden werden gemobiliseerd,
verdwenen de Chinese topsporters
van het toneel. Sommigen, waar
onder de tafeltennissers Chuang en
Hsu, werden er zelfs van beticht een
kapitalistische wijze van leven en
denken te hebben aangenomen.
Natuurlijk was er nog wel mili
taire training en de daarmee ge
paard gaande sportieve activiteiten
als parachutespringen, granaatwer-
pen, schieten, bergbeklimmen erf
zwemmen. De georganiseerde spor
tieve competitie verdween echter-
Pas nu wordt duidelijk dat ten
minste enkele Chinese topsporters
achter de schermen verder hebben
mogen trainen, de meesten aan het
instituut voor lichamelijke ontwik
keling te Peking. Vanaf vorige zo
mer mochten bevoorrechte buiten
landse gasten demonstraties aan dat
instituut meemaken. In oktober van
dat jaar kon het publiek voor het
eerst weer een manifestatie bijwo-
Een man, die onder de beste
hoogspringers ter wereld ge
rekend kan worden, concentreert
zich in de stromende regen op
de lat. Ni Chih-Chin heeft zijn
wedstrijd op de 49e herdenkings
dag van liet oprichten van de
Chinese communistische partij al
gewonnen. De lat is nu verhoogd
tot 2 meter 26; een hoogte die
sinds 1963 door geen hoogsprin-
qer ter wereld meer is gehaald.
Ni durft het wél aan. „Ter meer
dere glorie van voorzitter Mao
en ons vaderland moét ik het
halen, hoe slecht het weer ook
is
Na deze verklaring zet hij af,
springt op, en slaagt al bij de
eerste poging.
nen tijdens een gala-sportavond in
het grote stadion van Peking. Er
was een demonstratie in tafeltennis,
gymnastiek, basket- en volleybal.
Ster van de avond was de 'vfoegere
wereldkampioen tafeltennis Chuang-
Tse-Toeng, die voor het eerst in drie
jaar zich in het publiek vertoonde.
Daarna viel het doek opnieuw,
hoewel af en toe artikelen in de
voornaamste kranten verschenen,
waarin de sportbeoefening weer werd
aangemoedigd, vooral op fabrieken
en in dorpen. Pas juni van dit jaar
kwam de ommekeer. In een paar
dagen tijd gebeurden drie belang
rijke dingen. Op de verjaardag van
koning Mahendra van Nepal ver
scheen een Chinees tafeltennisteam,
om daar wedstrijden te spelen. In de
stadions in de sportsteden begon men
weer regelmatig sportmanifestaties
te organiseren. Tenslotte gaf het
„Volksdagblad" in een voorpagina
artikel de officiële toestemming voor
sport en lichamelijke ontwikkeling,
namens China's leiders.
Sindsdien bezochten autoriteiten
als premier Chou En-Lai en andere
hoogwaardigheidsbekleders weer re
gelmatig de belangrijkste sportieve
gebeurtenissen, al dan niet verge
zeld van belangrijke buitenlandse
gasten als de Cambodjaanse prins
Norodom Siharioek. De wedstrijden,
die meestal 's avonds worden gehou
den, beginnen gewoonlijk met een
parade, waarbij de atleten het Rode
Boek van Mao omhoogsteken.
In juli van dit jaar sprong Ni
Chih-Chin 2 meter 26 hoog, een af
stand die sinds 1963 niet meer door
een hoogspringer was overbrugd. Die
zelfde maand brak zwemster Yeh
Huan Yung het nationale record op
de 100 meter vrije slag dames. In
augustus kreeg het Noordkoreaansr
tafeltennisteam tijdens een tourne'
door China verpletterde nederla -
gen te incasseren. Na een vierjarig
afwezigheid van de Chinese tafel
tennistop bleek zij nog niets aan
kracht te hebben ingeboet, temee:
daar de Noordkoreanen door insider:
als gelijkwaardig aan de Japanner:
worden beschouwd. Nu de Japan
ners momenteel de wereldtitel ir
handen hebben, verwacht men daar
om algemeen, dat China volgend jaa:
op de wereldkampioenschappen we-
van de partij zal zijn.
Een ding veranderde niet: nog al
tijd is sport geen ontspanning voor
het volk, maar een uitmuntende ma
nier om de conditie op te voeren, zo
dat men beter kan voldoen aan d<
„socialistische taken" als produktie -
verhoging, nationale defensie en op
bouw van het socialisme. Nog altijd
zijn militaire training en sport nauv
verweven.
Weinig in China bleef onveran
derd onder de omwenteling van de
laatste jaren, en dat geldt ook voor
de stijl van de atleten- Volgens de
Chinese leiders was de sport vóór
de culturele revolutie bedorven dooi
de filosofie van het „winnen tot el
ke prijs", die door Liu Shao-Chi en
diens achterban werd gepropagan-
deerd. Kampioenen werden op kos
ten van de gemeenschap beloond
met materiële voordelen. Dat is voor
bij. Momenteel dienen sportlieden
zich vooraleerst te concentreren op
wat men „proletarische sportiviteit"
noemt. Hoewel het niet met zoveel
woorden in het rode boekje staat, is
wel duidelijk, dat men uitgaat van
de gedachte dat het niet meer gaat
om winst of verlies maar om de wij
ze, waarop het spel wordt gespeeld,
Deze geest uit zich in vele sporten.
Ook de topatleten zijn niet onbe-
invloed gebleven. Op een sportavond
in Peking zag ik onlangs China's
beste volleyballers hun eigen net los
maken en netjes opbergen. Turners
sleepten de paarden weg, rolden de
grote mat voor vrije oefeningen op
en verwijderden de brug. De aan
wezigen applaudisseerden even har
telijk als voor een geslaagde oefe
ning
Blijft de vraag, hoe goed de Chi
nese atleten wérkelijk zijn? Nu, zo
wel de basketballers als de basket-
balsters spelen een snelle, aantrek
kelijke partij. Maar het schieten is
slecht en ze zouden het in West-
Europa tegen diverse landen zeer
moeilijk krijgen. Vollyers spelen over
het algemeen beter, maar de spring-
techniek is niet zo best ontwikkeld.
Over de tafeltennissers kan men
slechts spreken in termen van spec
taculair. Zowel mannen als vrouwen
beschikken over een arsenaal smash
es, effectslagen en afstoptechnieken.
en de vaderlandse voetbalcompetitie
zou heel wat 'aantrekkelijker zijn als
onze eredivisiekeepers de reflexer
van deze sportlieden hadden.
Kort geleden had ik met een
Chinese kennis een gesprek over
tafeltennis, en vertelde hem dat
ik zo'n hoge dunk had van
Chuang Tse-Tung. „Die wordt al
oud," was het antwoord.
Daarom wil ik u nog even eer
tip geven: Als de 29 jaar oude
Chuang een partijtje met u zou
willen spelen, u twintig punter
voorgeeft en zelt het batje tus
sen de tanden houdt, dan raad ik
u aan er niet op in te gaan. Het
zou een blamage worden. Voor
u
(Copyright The Globe and Mail
De Stem).
>r uw OK-dealer,
i een officieel rap-
e daarmee aan het
srholpen. U weet
r OK-garantie.
Want u mag elke
of 1500kmuittes-
iskundigen. Niet
970 bij dit kantoor
Irrekening opent
laai f 10.—
remie van f 5.— bij,
vakantie,
bon halen.
(Door Norman Webster)
PEKING. De sport staat in
China opnieuw in de belangstel
ling. Nu de naweeën van de cul
turele revolutie zo langzamer
hand tot het verleden zijn gaan
behoren en het leven zijn nor
male loop hervat, keert het volk
weer terug tot de sportbeoefe
ning. Het is waarschijnlijk niet
algemeen bekend, dat de georga
niseerde atletiekcompetitie hier
in de afgelopen jaren vrijwel
geheel was lamgelegd.
Om te begrijpen hoezeer de cultu-
J rele revolutie van invloed was op
I het gewone leven dient men te be-
I denken, dat in 1966 meer dan 100
I miljoen Chinezen daadwerkelijk de
f een of andere sport beoefenden. Op
J de scholen werd sportles gegeven
I Fabrieken en kantoren boden ge-
1 legenheid tot sportbeoefening ge
durende de pauzes. Zelfs in de klei-
ne dorpjes konden de Chinese boe-
1 ren vaak voor het eerst iets
I aan sport doen.
I „De sport is niet meer weg te den-
I ken uit het leven van het Chinese
I volk," verklaarde het Volksdagblad
I in 1965, het jaar dat de produktie
Ivan ping-pong balletjes een onge
leende hoogte van 70 miljoen stuks
[bereikte.
Tafeltennis, basketbal, volleybal,
voetbal en zwemmen waren het
i meest populair, gevolgd door berg-
I klimmen, veldloop en gymnastiek.
Ook aan de begeleiding van kam-
I pioenskandidaten werd veel gedaan.
In 1965 liep Chen Chia-Chuan de 100
[meter in 10 seconden rond, daarmee
f het wereldrecord evenarend. In 1966
[sprong Ni Chih-Chin 2.27 meter
[hoog, slechts één centimeter onder
[het wereldrecord van Valery Bro-
mel. Volgens de Chinezen zijn er
sinds de communistische machts
greep in 1949 maar liefst 115 wereld
records gebroken; waaronder veld
loop, zwemmen, gewichtsheffen en
(boogschieten.
.0.000 km met een
>vrij metgegaran-
onderdelen en
die maanden een
Na de sportieve successen in 1965
guidde een andere sportieve presta-
in zekere zin het einde van het
gouden tijdperk in de Chi-
in. In juli 1966 maakte
[Voorzitter Mao, toen 73, zijn opzien-
zwemtocht in de Yangtse.
China behaalde echter de grootste
triomfen in het tafeltennis. Het spel
was hier al sinds 1904 bekend, maar
Ide Chinezen streden niet om de we
reldtitel tot 1957. In 1959 behaalden
de eerste titel, het heren-enkel-
ipel. Dit kampioenschap werd ge
prolongeerd tijdens de daarop vol
lende twee-j aarlij kse wereldkam
pioenschappen in 1961, 1963 en 1965
Chuang Tse-Toeng won driemaal het
peren-enkelspel en zijn teamgenoten
:orgden voor andere trofeeën-
In 1965 bleef er voor de andere
Beden vrijwel niets meer over: de
Thinezen wonnen buiten het heren-
lenkelspel ook het heren-dubbel, het
lames-dubbel 'en het heren- en da-
«mes-teamkampioenschap.
De glorie van de Chinese tafelten
nissers werd voor het grootste ge-
Heelte toegeschreven aan voorzitter
Vlao's gedachte omtrent de „juiste
Jnocivatie" Een artikel in het blad
boor theoretici in de partijleer, de
|Rode Vlag", maakte duidelijk, dat
iport méér dient te zijn dan spel of
[uitspanning. „Het spelen van tafel-
|pnms is een revolutionaire taak, en
lient het belang van het volk. Het
i niet bedoeld als een genoegen of
feen gelegenheid zich te onderschei
ten."
Volgens de verschillende waarne
mers, was het Chinese succes overi-
jens méér aan de techniek te dan
ken, en wel voornamelijk aan de
manier waarop het batje wordt ge
hanteerd De meeste Aziaten en vrij
wel alle Chinese top-tafeltennissers
maken gebruik van de z.g. „penhou
der-greep" waarbij het handvat van
het batje tussen duim en wijsvinger
wordt gehouden, met de drie andere
vingers als steun achter het raakvlak.
