mix grap plaat kreet DEZE WEEK brief stelling mens van de week van de week mn.de week van de week van de week van de week van de week V'J.. Uit "Het is ongetwijfeld vrese lijk onfatsoenlijk, - maar waar?" (uit NEUE RE VUE) BEDGENOOT Als u slaapmoeilijkheden hebt, en alle pilletjes en poeders dóen het niet meer - dan dient u een banaan mee naar bed te nemen Het recept komt van prof, Koella uit Basel, die ont dekt heeft dat de banaan een grote dosis Serotonin bevat, en dat is volgens hem een stof die ook hard nekkige wakkerblijvers overtuigt. Nou ja - helpt het niet dan is het in elk geval gezond. GEZOND Misschien staat u een beet je sceptisch tegenover veel gezondheidstips. Welnu, ik sta al klaar om uw scepsis te bevestigen. In Amerika is een onderzoek ingesteld naar de werkzaamheid van een aantal soorten "ge- zondheidsvoedsel" (boek- weitprodukten, leverex tracten enz.), 'waarvan de voorstanders meedelen dat ze de menselijke prestatie tot ongekende hoogten kunnen opvoeren. De onderzoekers - van de medische legerstaf - kozen een groep atleten, en ga ven de helft genoemde pro- dukten, en de andere helft (zonder dat erbij te zeg gen) neutrale stoffen. Het resultaat: béide groepen verrichtten grotere presta ties dan voorheen. Zo ziet u al weer dat de geest sterker is dan het lichaam VERBOD Dit is er een, die door zéér zuivere geesten dient te worden overgeslagen. "True" verhaalt, dat er gens op een kantoor in Ca- lifornië in de kamer van de secretaresses een kopieer machine werd neergezet. Er werd driftig gebruik van gemaakt door velen in het bedrijf - en vaak voor privé-doeleinden. Toen liet de directeur er een bordje op zetten met de volgende tekst: "Het is het personeel verboden aan de reproduktie-uitrusting van de secretaresses te komen zonder toestemming van de leiding". DIALOGEN Uit het Amerikaanse sati rische weekblad "Mad" een aantal dialoogjes. Eerste kinderbeschermer: "Is er een remedie voor jeugdmisdadigheid?" Tweede kinderbeschermer: "Ouderdom". Eerste diplomaat: "De laat ste zitting van d^ VN be stond volledig uit doctri naire, met chlichés volge stopte, nationalistische sluwe onzin". Tweede diplomaat: "Ik vond het ook prima". En tenslotte dit nymoloog- je van een generaal: "Als we er maar in slaag den een vrede tot stand te brengen die niet afhanke lijk is van het ophouden met oorlog". PLAAT WREEDHEID De Britse Woman-colum- niste Emily Lewis vraagt vrijwilligers om mét haar te komen tot de oprichting van een Vereniging ter Bestrijding van Wreedheid ten opzichte van Romanfi guren. De puur-Engelse Peter Pan is een all-Ame- rican jongetje geworden, mr. Chips, die vroeger in de persoon van Robert Do- nat zo waardig over het doek ging, zingt er als Pe ter O'Toole ineens lustig op los en zelfs Winnie the Pooh heeft een Ameri kaans accent. De vereni ging zal eveneens stappen ondernemen tegen het op treden van een figuur uit de éne serie in een geheel andere, hetgeen verwar rend werkt. Binnenkort, zegt Emily Lewis, zien we de Virginian op het scherm verschijnen, uitroepend: Kom Joe, laten we naar de Rovers Return gaan om met Rodney Harrington een biertje te gaan pakken bij inspecteur Barlow (B.K.) En toch dacht ik aan iets anders toen ze schreven kamer in het hart van Parijs met stromend water" Merkwaardig te bedenken dat „onder de rook van" in het verleden alleen maar een plaatsbepaling was Ook uit Mad dit speciale platenaanbod voor de zwij- ELLEN DE BOK-BEEK met medewerking van Jos Ahlers Jan Koesen Boet Kokke Jan van Leeuwen (foto) George Miller Paul C. Pet (foto) Lex van Voorst (illustraties) Als Amerikaan weet ik dat u in Nederland vaak de neiging hebt om ons grootheidswaan toe te dichten. Nou zit daar na tuurlijk wel iets in - ten slotte hébben we veel gro te dingen - maar van de andere kant kunnen Euro peanen ook nog wel eens flink op hun borst slaan. Toen ik dan ook voor het ASTA-congres naar uw mooie Amsterdam kwam, en ik hoorde dat het zo genaamde Concertgebouw orkest, dat wereldberoemd zou zijn, een openingscon cert zou geven, heb ik even gedacht dat het overdreven zou zijn. Maar ik moet achteraf eer lijk bekennen: dit is een uniek orkest, in de Sta tes, waar de uitdrukking "time is money" is uitge vonden, zeuren de orkes ten het ene concert na het andere af - soms wel twee en een half uur lang. Maar uw geweldige orkest weet dat er een tijd van komen en een tijd van gaan is. Wat ze speelden vond ik prachtig, en het was met die zeven minuten nét niet te lang. Het volgende con gres wordt in de Verenig de Staten gehouden. Ik wil het orkest gaarne hetzelfde bedrag in dollars aanbie den wat het bij u in gul dens heeft ontvangen als het nét zo'n kort maar krachtig concert wil ver zorgen. George Miller Uitspraken als „ik ben eigenlijk ook een kabouter", of „ik ben eigenlijk ook een Dolle Mina" moeten beschouwd worden als geestelijke diefstal, als de spreker niet bereid is in het openbaar met een puntmuts te lopen, respectievelijk in blote-buik-met- opschrift te verschijnen. Promovendus Amand Verberk gende meerderheid: "Pat Boone zingt Happy En dings aan Joan Baez' pro testsongs". mijn Frans was niet zo best. Daarom heb ik eerst nog een jaar in België gezeten om dat Frans bij .te spijke ren. Met een mooi woord noemen ze je gouvernante, maar je bent gewoon kindermeid. Ik heb Max, mijn man, op de krant bagagerek zijn trommeltje met ny lon en pistool. Nou, hij heeft het me later haarfijn uitgelegd, nadat ze hem pakten." „Hebben ze hem gepakt?" vroeg moeder. „Daar heb je me niks van gezegd." Haar stem klonk opeens moedeloos. „Ach moeder," zei vader en ging' naast haar op de stoel zitten, „je weet het toch. Het is geen vent die niet gezeten heeft. Niet dat ik zelf ooit in de bak heb gezeten. Maar ik ben dan ook niet van deze tijd, hé. Ik begrijp niet goed wat ze onder vrije vogels verstaan. Dat is voor mij in elk geval geen vent die in de bak zit, maar ja, ik ben misschien ouderwets." „Hoe lang denk je dat ie moet zitten?", vroeg moeder. „Het is de eerste keer," zei vader technisch. „Ik denk twee jaar met een half jaar vermindering voor leren kennen en ik geloof dat het goed is dat ik zelf in de journalis tiek heb gezeten. Ik weet nu hoe een journalist bezeten kan zijn van zijn werk en daardoor verdraag ik het gemakkelijker dat "hij zoveel weg is. Ik ben er vanaf het begin aan ge wend dat hij 's avonds nooit thuis komt eten. Ik heb altijd met de kin deren alleen gegeten, terwijl de te lefoon gaat, de kleinste een beker melk omgooit, en er iets overkookt. Max werkt zeker zes dagen per week. Hij is parlementair redakteur en op zaterdag zijn er nu eenmaal vaak politieke congressen. Eens per veertien dagen is hij ook nog op zondag weg, omdat hij in het «ra dioprogramma "bij nader inzien" zit. Na afloop gaat hij dan meestal op de redaktie zijn verhaal van 's zaterdags uitwerken. Nee, eigenlijk reken ik buiten het weekend geen enkele avond op hem. Als hij toch een avond thuis is valt het mee. Erg? Ach, ik vind het fijn dat iemand van zijn werk zijn hobby maakt en Max vindt het nu eenmaal heerlijk. We hebben een paar jaar in Brussel gezeten en toen was hij bijna altijd thuis. Toch verlang ik niet naar die periode terug, want hij deed dat werk lang zo graag niet. Het werk op een-éénmanspost ligt hem geloof ik niet. Voor de kinderen is het wel een probleem, soms ziet Max ze de hele week niet. Hij komt vaak te gen een uur of twee 's nachts thuis en als hij opstaat zijn de kinderen al naar school. Voor ze weer thuis komen is Max al weer weg. Weet je, als we nou wat dichter bij het Bin nenhof woonden dan kon hij tus sendoor nog wel eens langs komen, maar het is een kleine twintig ki lometer. Ik geloof trouwens niet dat Max met weinig werk toe zou kunnen. Dat heeft bijna iedere journalist. Ze zijn voortdurend met een verhaal bezig en als het klaar is moeten ze gaan lezen over de problemen waar ze mee bezig zijn. Het klinkt wel wat aanklagerig niet? Maar Max heeft gezegd: je spuugt je gal maar. En ik weet heel goed dat een poli tiek redacteur alles op de voet moet volgen, dat hij er zich in vast moet bijten. Weinig thuis zijn hoort bij deze baan, maar het moet niet te lang duren. O ja, mag ik een exem plaar van de foto? Kan hij mooi op zijn bureau zetten, hij ziet me toch al zo weinig. (J.A.) goed gedrag." Hij ging door. „Nou, Jan komt bij de bank, en hij ziet meteen dat het erg druk is. Maar het is tegen drieën, en hij gaat even het toilet in, maakt zich klaar, tussen haakjes moeder, je moet die nylons toch eens wassen, en als het drie uur is, kijkt ie effen naar buiten, en jawel hoor, geen enkele klant en ze hebben de kluisdeur open staan. Nou, Jan springt te voorschijn, en verdwijnt met drie ëntwintig mille. Maar ja, op de fiets kom je niet ver; dus ze heb ben hem bij V D te pakken. Maar even zo goed mooi voor zo'n knul van negentien." Hij stond op. „Zelf heb ik het lef nooit gehad. Ik weet het niet, moeder, maar ik vind dat onze Jan iets moois heeft gedaan. Hij heeft gezegd „Barst" tegen de wereld. Hij heeft tegen de maatschappij ge zegd dat die op kon lazeren. En dat heb ik nooit gedaan, moeder. Ik heb allbs geslikt." Hij keek naar buiten, uit het raam van zijn eentonige arbeiders woning, over het miezerige tuintje naar zijn fiets, waar hij elke mor gen om zes uur op moest om naar de fabriek te gaan, en hij zei zacht jes: „Dat heb ik nooit gedaan." (J. K.) Ik weet niet of ik er tegen zou kunnen een man te hebben die elke dag om negen uur zou gaan en elke avond om tien voor zes weer thuis zou zijn. Ik heb zelf ook in de journalistiek gezeten. Ik wilde het op de m.m.s. al, maar ik dacht dat je er geweldig voor moest studeren. Mijn Engels en mijn Duits waren .goed, maar met het doodslaan van vliegen, want het zijn schadelijke insekten. "De Chinese vrouw" (Peking) Want in alle eerlijkheid moet erkend worden dat een groot deel van de kan sen voor kijkers en luiste raars om zelf vorm te ge ven aan een omroepbeleid, ongebruikt blijven. André van der Louw (VARA) Na het serveren dient de koffie, indien niet di rect genuttigd, onmiddel lijk te worden gemengd met de gewenste hoeveel heid koffieroom, teneinde afkoeling zoveel mogelijk te beperken. Dr. J. J. van Rooijen (B.K.) ll/Ioeder, onze Jan heeft een bank. gekraakt." Vaders gezicht straalde. Moeder ging zitten met een plof. „Het is niet waar! Hoeveel heeft h;j buit gemaakt?" „Drieëntwintig mille in bankjes en wat kleiner spul, wissels en zo. Aan dat laatste heb je natuurlijk niet veel, maar het is even goed toch mooi van die jongen," zei va der. Moeder knikte en pakte haar breikous op. „Ik zie hem nog in de box," zei ze weemoedig. „Zo'n klein hummeltje, maar eruit kwam ie." „Ja moeder," zei vader, „we mo gen niét mopperen. Weet je hoe hij het gedaan heeft?" Hij wachtte niet op antwoord. „Kijk, in de kroeg hadden ze Jan gezegd je weet dat ik er niet van hou dat die jongen zo vaak in het café zit, maar ja, wat doe je er aan ze hadden gezegd dat ie maar eens een bank moest kraken. Want anders mocht hij niet meer meedoen met het klaverjassen. Nou, je kent onze Jan. Een gifkikkertje, dus hij trekt zijn regenjas aan, gaat naar een dumpzaak, haalt daar een alarmpistool, gaat naar huis, rom melt en pakt een van jouw nylons, en daar gaat Jan. O, ik zie het zo voor me. Op de fiets, en op het o Venijn en gezeur zijn, volgens de geschiedenis, privileges van de vrouw. Terecht, want het zijn de wapens van de machteloze. Harriet Freezer Het politieke leven in Nederland is zo uitgehold dat er zelfs kabouters in kunnen wonen. Dr. Piet Mol Ik zou het geldverspil ling vinden als de heer Koekoek zou worden afge luisterd. Minister Polak De parlementaire acti viteit is een spel. Echter, in zoverre dat het hele elf tal niet met één bal speelt, maar met elf ballen. En ieder probeert voor (zich zelf te scoren. Prof. mr. J. Th. van Maarseveen i De enige verdiensten van de belastingdeskundi gen van de VVD zijn hun eigen verdiensten. Tweede Kamer-grapje De jeugd kan de tijd beter dan met vrijen en liefhebben, doorbrengen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 18