Scheeps- magnaten hebben de wind in de zeilen We horen vaak dat we een vriendelijke bank zijn... Dank uwe doen ons best. Boerenleenbank Zich zelf zijn />slww uropees voo NOG erneu ;en p Visie I Visie II Ijlst: toch feest dat klinkt als een klok ONASSIS C.S. ROKEN VETTE WINST NA ZESDAAGSE OORLOG OECUMENICA Idesk Ürg wankel gebleken en aan Iscorp at da.nk zi< een monster- I nam ,?ffen Alliance de leiding over- |Cp -J'61 keurstellende Gel- DR. CORN. VERHOEVEN: Ik blijf toch mar bij de toerwagens Lieve som Prijzen hoger Nooit zo goed HERASHEKWERK (Van onze sp ÏINDHOVEN - De Alfa chok stil. Een seconde jrtier. Toine Hezemans, coureur, Europees kamj „Koffie met veel koekjes I ?p bezoek if3-'" Mlddelburg Alliance Iis dit dé 1. ■Igt' Voor de Zeeuwen I tege tp kKana om thuis een tweede ■MM ■M ONASSIS Onassis behoeft zich voorlopig geen zorgen te maken. De scheepsmagnaten hebben de wind in de zeilen als nooit tevoren. Er zijn op dit ogenblik te weinig tankers. Het we- reldolieverbruik steeg sinds 1968 met bijna tien procent. Meer nog dan de overweldigende behoefte in heel de wereld aan olieproducten is de blokkade van het Suez-kanaal de gangmaker geweest van een nieuw tijdperk. Het kwam overigens juist op tjjd. De meeste reders zaten met een verouderde vloot en velen hadden het moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen. Ook Onassis, Niarchos, Livanos, de Griekse re derselite, biljonair Ludwig uit New York, en al die anderen die deel uitmaken van de internationale Jet Set leden verliezen, om dat zij zich door de hevige concurrentie gedwongen zagen verlies gevende contracten af te sluiten. dollar. Op het ogenblik doet nie mand het voor minder dan twee miljoen en het ziet er volgens des kundigen naar uit dat deze mon stertransporten nog duurder wor den. Voor de oliemaatschappijen komen die twee miljoen dollar neer op 20 dollar per ton, terwijl het de eigenaar niet meer dan 2,4 dollar per ton kost om zijn schip varende te houden! Onassis en c.s. bewandelen niet de gebruikelijke weg. Zij sluiten met de oliemaatschappijen hij voorkeur geen langlopende con tracten af. Zij verhuren hun sche pen aan de hoogste bieder, die dringend om vervoer verlegen zit. Het is een gok, maar daar staan de heren om bekend. De zesdaagse oorlog tussen Israël en Egypte in 1967 bracht uitkomst. Egypte blokkeerde de kortste weg naar de olievelden in het Midden- Oosten waardoor de olievloot ge dwongen werd de oude Kaap-route weer in gebruik te nemen. Die tocht duurt vijfentwintig dagen langer. De vraag naar vervoersca paciteit en vooral grotere schepen steeg snel. Onassis en c.s. roken winst. Andere ontwikkelingen in het Midden-Oosten maakten de toe komst voor hen nog zonniger. Syri sche guerrilla's vernielden een ge deelte van de Transarabische pijp leiding die grote hoeveelheden voor het Westen bestemde olie naar de Libanese kust vervoert. Libië ,het enige olierijke land dat goed bereikbaar bleef, beperkte zijn olie-uitvoer naar landen die Israël steunden, En tenslotte on derschatten de olieproducenten zelf de enorme explosie van het wereld- olieverbruik. Voor wie ook een kansje wil wagen: John Theodoracopoulos, een van de kleintjes onder de Griekse scheepsmagnaten, kocht vorig jaar van Esso een tanker (40.000 ton) voor 2 miljoen dollar. Het Amerikaanse weekblad News week weet te melden dat hij het schip in één jaar afbetaalde, maar ook in het eerste jaar aan dit schip al drie miljoen dollar verdiende. En Theodoracopoulos kan natuur lijk niet op tegen Aristoteles Onas sis. Deze Griek kreeg een super tanker van 200.000 ton twee maan den eerder „thuis" dan in het con tract bepaald was. De tanker was gebouwd voor een meerjarig con tract. Onassis voelde er weinig voor zijn nieuwe aanwinst twee maanden aan de ketting te laten liggen. Hij verhuurde gedurende maart de mammoettanker aan Shell voor een trip van de Perzi sche Golf naar Europa. Bruto zou hem dat ongeveer 5 miljoen dollar hebben opgeleverd. Newsweek heeft uit betrouwbare bron verno men dat Onassis 'winst in dit ge val de vier miljoen dollar over schreed. Dat is eenderde van de kostprijs van het schip! Zo zijn er talloze voorbeelden van fabelachti ge winstbedragen. Zoals gezegd, de tankervloot kan het aanbod van de oliemaatschap pijen niet aan. De prijzen van olietransporten schieten omhoog. Vorig jaar was de charterprijs voor een 100.000 ton metende tan ker die de afstand Perzische Golf - West-Europa overbrugde 600.000 Een kleine Noorse reder mengde zich in de strijd van de groten. Hilmar Recksten had voordat de zesdaagse oorlog begon slechts een klein aantal schepen in de vaart. De rest van zijn uit verouderde tankers bestaande vloot wachtte tevergeefs op een nieuwe order. Maar plotseling „smeekten" de oliemaatschappijen om laadruimte. Recksten bestelde direct vier mammoettankërs van 200.000 ton. Spoedig daarna bestelde hij er nog eens drie. Deze zomer sloot hij een zeer lucratief contract af met Bri tish Petroleum. Het geeft als eind bedrag 81 miljoen dollar aan. Dit jaarcontract zal hem de lieve som opleveren van ongeveer 61 miljoen dollar. Een Noorse scheepsmake laar zegt over Recksten's komeet achtige opkomst: „De oorlog redde zijn leven". De 73-jarige Daniël K. Ludwig uit New York wordt algemeen be schouwd als de ongekroonde „tan kerkoning". Zijn National Bulk Carriers Ltd. opereert met 28 tan kers waaronder zes mammoetsche pen van elk 327.000 ton. Het totale tonnage dat Ludwig tot zijn be schikking heeft bedraagt 3,6 mil joen ton. Ludwig is de enige Amerikaan onder de groten van de tanker- vaart. Chinezen en Grieken domi neren in de strijd om de miljoenen van de oliemaatschappijen. Voor de scheepvarende Grieken zijn de tijden nooit zo goed ge weest. Ongeveer 50 families, waar onder de namen van Onassis, Niar chos, Lemos, Goulandris, Livanos en Carras, bezitten gezamenlijk een tankervloot met een tonnage van 23,6 miljoen ton. Het weirelid- tonnage wordt geschat op 146 mil joen ton. Wie denkt dat het tussen deze Grieken koek en ei is, heeft het mis. In Hongkong zitten nog twee tankergiganten die zich met Onas sis C.S. kunnen metenHet zijn K. Pao en de ascetische C. Y. Tung. Pao's firma World Wide Ltd. maakte begin dit jaar bekend dat zij voor 75 miljoen dollar nieuwe tankers in bestelling had. Pao lijkt op weg Ludwig en Onassis de komende jaren te overvleugelen. Hij is de enige onder de grote scheepseigenaren die niet van gok ken houdt. Pao is een voormalig bankier die geleerd heeft voor al les op zekerheid te spelen. Hij laat alleen tankers bouwen als hij er van overtuigd is dat hij er vette en langlopende contracten voor kan bemachtigen. „Alles wat ik doe is van tevoren gepland", zegt deze Chinees. De meeste reders zijn van me ning dat de tankervaart een gou den toekomst tegemoet gaat ook als straks het Suez-kanaal weer opengaat, de Libische olievelden weer in volle produktie komen en de Transarabische pijpleiding wordt gerepareerd. Er zijn moder nere schepen, nieuwe havens wor den aangelegd, nieuwe olievelden geëxploiteerd. Pao, de meest conservatieve on der de scheepsmagnaten zei: „Oh, ik wil niet beweren dat het zo goed blijft als nu, maar de komen de tien jaar zullen voor scheepsei genaren ook nog zeer gunstig zijn. Daarin moet je trouwens wel gelo ven als je, zoals ik, zoveel schepen laat bouwen". JAN WILLEMEN visie heeft het het bekende hervormde instituut „Kerk en Wereld" bepaald niet ontbroken. En dat alweer vijfentwintig jaar lang. Een even uniek verschijnsel als het instituut zelf. Internationaal in hoog aanzien bleek het van onschatbare waarde voor de kerk (en in toene mende mate voor de kerken) in ons land. Het verzorgde de bekendd wi- ka-opleiding, gaf het blad „De open Deur" uit en organiseerde de tal van bekangrijgwekkende conferenties. Telkens wist de leiding van „Kerk en Wereld" in die afgelopen 25 jaar het werk weer zo op te zetten en om te gooien, dat kerk en wereld zinvol gediend werden. Uiteraard was en is het een brandpunt van oecumenisch gebeuren. Kortgeleden werd tot een zeer nauwe samenwer king met de St.-Wïllebrordvereeni- ging en de Horstink besloten. In zekere zin ook een merkwaar dig instituut. Vanuit de kerk opge zet schroomde het niet half Neder land in huis te halen, dag in dag uit te luisteren naar de zin en onzin van tale al niet en daarbij maar één zorg te hebben: dat de mensen een klein beetje kritischer én een klein beetje hoopvoller hun weg zouden gaan, zoals dr. A. J. Nijk in de jubileumkrant schrijft. En juist dit enorm uitgegroeide vormingswerk „Kerk en Wereld" door de kerk niet altijd in dank afgenomen. Men heeft hetdaar niet altijd gezien. En zeker vandaag, net als in talloze parochies, ziet men het allemaal niet meer zo. Het getuigt dan ook van visie, dat „Kerk en Wereld" een kerkelijk service-team in het leven heeft geroepen om plaatselijke ge meenten advies en service te geven rond geloofs- en gemeenteopbouw. Plaatselijke gemeenten tot mondige gemeenten maken in het midden van onze menselijke samenleving lijkt ons een droom, die altijd weer alle moeite waard is. Orde en gezag vormen het hete hangijzer in de huidige samenleving. De groeiende politieke spanning rond deze themata, zal naar het zich laat aanzien een belangrijk stempel drukken op de komende Kamerver kiezingen. Velen zijn verontrust over de duidelijke polarisering van de Nederlandse samenleving. Er lijkt tussen hele delen van onze bevolking geen fatsoelijke communi catie meer mogelijk. Het plan van de zendgemachtigden 1KOR-CVK om door een serie programma's mee te werken aan spanningsvermindering op dit punt getuigt o.i. dan ook van visie. De programma's, welke onder de titel Jk zal handhaven" over de beeldbuis zullen komen, hebben als oogmerk kijkers een zicht te geven in de standpunten en houdingen aan weerszijden van de vaak ondoor dringbare lijkende communicatiebar rières. De serie van 6 uitzendingen vangt aan in de 2e week van no vember. Wij menen, dat deze zend gemachtigden met een dergelijke uitzending hun kerkelijke opdracht ten volle honoreren, alhoewel wij vrezen, dat velen die de mond vol hebben van verzoening dit stand punt wel niet zullen delen. Hetgeen meer sneu is voor hen en het IKOR dan voor ons. (ADVERTENTIE) De Boerenleenbank is de bank.-van-rrüvoor Wilt u sparen? We zijn altijd dichtbij en we bieden u vele spaarvormen Met rente vanaf 4als u steeds direkt over uw spaargeld wil1 beschikken, tot 8% als u op langere termijn wilt sparen. We zijn open op de uren, die schikken. En als u over andere geldzaken wilt praten, dan is dat ook geen probleem- de Boerenleenbank biedt u ook de voordelen van een Privérekening - voor de ontvangst van uw salaris. Adviseert u bij A 1 verzekeringen en hel boeken van uw vakantiereis. En we vinden dat bij al die zaken best een vriendelijk woord kan. We zeiden het al: we doen ons best om eenvriendelijke bank te ttWwatigmeeu de bank voor iedereen £)e uitdrukking „zich zelf zijn" is bij mijn weten de enige in onze taal waarin het werkwoord „zijn" een lijdend voorwerp heeft, of schijnt te hebben. Want we zouden ook kunnen zeggen, dat de hele uitdrukking 1 werk woord is, maar dat lijkt me gezocht. Of moeten we zeggen, dat deze uitdrukking het enige geval is waarin „zich" als naam woordelijk deel van het gezegde optreedt, terwijl het in alle ande re gevallen lijdend of meewer kend voorwerp is? Ik men dat geen van deze op lossingen iets af doet aan de uitzonderlijkheid van deze com binatie van woorden. Dat kan erop wijzen, dat de uitdrukking „zich zelf zijn" min of meer ge dachteloos gevormd is naar het voorbeeld van „zich zelf zien", „zich zelf wassen", „zich zelf spelen" en dergelijke. En dat is waarschijnlijk in vrij. recente tijd gebeurd, toen allerlei andere combinaties met „zich zelf" ai vaststonden en vanzelfsprekend waren en toen onder invloed van een typisch moderne identiteits problematiek de behoefte ont stond om die identiteit uit te drukken in een „gewoon" woord Het probleem van de menselij ke identieit is, zodra het eenmaal gesteld is, niet meer op te lossen: daar ga ik althans nu even van uit. Identiteit is geen menselijke categorie. Wat eenvoudiger ge zegd: mensen zijn niet uit één stuk. Zij zijn niet te identificeren met wat zij doen of denken, niet met hun verleden en niet met hun toekomst, niet met het beeld dat zij van zich zelf vormen en niet met het beeld dat anderen van hen vormen. Het „image" is altijd een vergissing; aan dat image tegemoetkomen is een ver gissing in stand houden. ment daarvan. Wij zouden duf kunnen zeggen: hij speelt zich zelf. Dat hij speelt betekent dat hij zich niet met de rol b.v. van vader, minnaar of rechter identi ficeert. Maar de ander die hem een identiteit oplegt en hem de rol toekent, wil niet dat hij die identiteit zonder meer verwerpt of haar niet au sérieux neemt. Hij moet dus spelen, dat hij niet speelt, maar werkelijk is. En wat moet hij dan anders „zijn" dan hij zelf? Omdat intussen aan dit „zijn" dezelfde eisen gesteld worden als aan overgankelijke activiteiten waarin bepaalde produkten wor den afgeleverd, krijgt ook dit werkwoord een lijdend voorwerp, ofschoon het zich daar helemaal niet voor leent. Het gebeurt bijna per ongeluk, als een kleine fout in de regie of een lek in het systeem. Een lek ontstaat waar het systeem het zwakst is of waar het de zwaarste druk on dervindt. Ik geloof dat dit kleine syntactische foutje zich precies in de navel van een systeem be vindt. Door dit gaatje is eenmaal de hele constructie van de identi teit gevoed. Aandacht voor de ma nier waarop de illusie van de identiteit zich ditdrukt, kan ons helpen te ontdekken hoe zij ont staan is. „Zich zelf zijn" kan wel vlot gezegd, maar niet gerealiseerd worden. Mensen van wie wij met zekere vertedering of bewonde ring zeggen dat zij zich zelf zijn, hebben in onze ogen ofwel nooit het probleem van de identiteit ervaren; en wij beschouwen hen dan min of meer als een primi tief, maar gelukkig soort van wilden, met wie we nooit zouden willen ruilen. Ofwel zij hebben zich met alle gewenste perfectie aangepast aan het beeld dat an- Maar het beeld van anderen is tot op zekere hoogte wel dwin gend. Wat ik ben wordt in hoge mate bepaald door wat anderen van mij vinden en door de ma nier waarop zij mij klasseren. Het zijn de anderen die van mij een jood of een neger kunnen maken en zo een rassenprobleem in het leven roepen dat zich ook voor mij doet gelden en waardoor ik zeer gedupeerd kan worden. Anderen bepalen mijn image, mijn hanteerbare identiteit waar in mijn vrijheid wordt beperkt en stolt tot een herkenbaar ge zicht. Mijn indentiteit ben ik niet; ik krijg ze van anderen toegewe zen en aangemeten als een co denummer of een adres waarin mijn bestaan geobjectiveerd en hanteerbaar gemaakt wordt. Dit hoeft niet helemaal op een ver gissing te berusten, maar het is toch op zijn best maar een selec tie uit de mogelijkheden die met mijn bestaan gegeven zijn. Het probleem van de identiteit leidt tot de sociale rol. Een rol is een deel van de identiteit die mij opgelegd wordt, een splinter van het geheel waarin zij uiteenviel toen zij problematisch werd. De theorie van de sociale rol is geen oplossing van het identiteitspro bleem, maar eerder een bevesti ging van de onoplosbaarheid daarvan. Wie een rol speelt doet afstand van zijn identiteit en neemt genoegen met een nerken- baar en algemeen aanvaard frag- ieren zich van hen gevormd had den en spelen dat beeld zonder uit hun rol te vallen. Zij tonen geen opstandigheid tegen de ge fingeerde indentieit die anderen en zij zelf onder invloed van die anderen hun hebben opge legd en laten zich gewillig door anderen bepalen. Dat kan heel bewonderenwaardig zijn b.v. als het gepaard gaat met grote kalmte of bescheidenheid. Maar wij zullen nooit in staat zijn door te dringen tot 't punt van waar uit zo'n mensen precies beant woorden aan een image en pre cies zijn wie ze zijn. Dat zou een volledige voltooiing veronderstel len van alle levensprocessen. Zo'n punt is er dus niet en als het er was, zou het voor ons onbereikbaar zijn. Maar we kunnen verzamelen wat er wel is. We kunnen ons thuis voelen en bevestigd in onze gewoonten. Wij kunnen ons vrij voelen van haast en spanningen, tevreden met wat we hebben en in staat om datgene te doen wat ons het beste ligt. Op zo'n mo ment kunnen we voelen dat we ons zelf in onze beperktheid graag aanvaarden en dat we ons daarvoor niet hoeven te schamen. Meestal zijn er dan geen getuigen bij om te constateren dat we „ons zelf" zijn. Er is geen enkele be zwaar tegen dan toch die uit drukking te gebruiken. Zij is in geburgerd, dus goed. Maar ze geeft genoeg te denken. (ADVERTENTIE) 't GEMAKKELIJKE NIEUWE M Jf (Van een onzer verslaggevers). IJLST-ASTEN Het Friese stadje IJlst heeft nu ineens twee klokken: een zeer getrouwe, door Eijsbouts N.V. in Asten gegoten, kopie van de uit 1524 daterende klok van de Nederlands hervorm de kerk én het originele exem plaar. De nieuwe klok gaat de plaats vande oude innemen en de enige echte klok zal op een sokkel worden gezet, die op een markante plaats in het stadje zal worden opgericht. Het wordt over een maand of wat een feest- dat-klinkt-als-een-klok rond de ingebruikname van de nieuwe en de „onthulling" van de oude, monumentale klok. En zo is iedereen weer tevre den: het gemeentebestuur en de bevolking van Ijlst, klokkengie terij Eijsbouts en bijvoorbeeld ook nog Monumentenzorg. Een week of vier geleden nog maar waren de partijen heel wat min der tevreden. Ze stonden zelfs spinnijdig tegenover elkaar. Want. De oude klok gegoten door de beroemde Kam pense klokkengieters Geert van Wou en Johan ter Steghe was na ruim vier en een halve eeuw trouwe dienst een flinke barst gaan ver tonen. De gemeenteraad van IJlst besloot toen node de klok te la ten omsmelten tot een kopie. Mo numentenzorg ging ondanks heel wat bezwaren en na veel heen- en weergepraat akkoord. Eijs bouts in Asten viel de eer te beurt het karwei te klaren. De belangrijkste hoogwaardigheids bekleders van Ijlst waren begin oktober bij het gieten van de klok tegenwoordig. Ze waren heel tevreden, tot ze elders in de gieterij de oude klok vonden: compleet met scheur, maar onge- smolten. De IJlster verontwaardi ging was groot. En begrijpelijk, zelfs voor de directie van Eijs bouts, die het echter niet over het hart had kunnen krijgen de oude klok „een uniek en prachtig exemplaar" aan dig gelen te slaan. Maar de problemen zijn nu al lemaal ovgelost. Daarin heeft de Tilburgse hoogleraar en histori- cus H van den Eerenbeemt een belangrijk aandeel gehad. Hij richtte een comité Behoud klok IJlst de klok terug „kopen". Van er een bedrag van f 9000 de bronswaarde van de oude klok op tafel kwam. Met dat geld kan IJlst de klok terug „kopen", van dat bedrag is een belangrijk deel geschonken door het Prins Bern- hardfond dat nog nooit een der gelijke subsidie had verstrekt. ..Daaruit blijkt nog eens dat het behoud van de klok van groot belang wordt geachfzegt ad- junctdirecteur A. Lehr van Eijs bouts N.V.. Niettemin blijft de vraag of de klokkengieterij geen contract breuk heeft gepleegd. De heer Lehr: .fFormeei gezien is er, dacht ik, sprake van contract breuk. Maar die hébben we niet m hel verborgene gepleegd en we hebben er ontzettend goede bedoelingen mee gehad. We heb ben ons wel heilig voorgenomen zr nooit meer aan te beginnen". 1 De eerste indruk die je van hem rijgt is dat hij nerveus moet zijn. [iet waar. Hij: „Ik hou alleen niet an stilzitten, dat ligt me gewoon let. Ik ben niet passief...". Voor Hezemans was niet moeilijk its te vinden waar hij zijn tomeloze iergie op kon ontladen. Hij groeide mee op: de snelheid. Zijn vader 3 coureur en houdt er tegenwoor- jg nog een skelterbaan op na. De mtorace trok hem erg aan. Als 10- arige al. Nog is hij erdoor gefasci- leerd. Hij belééft de snelheid. Als roepscoureur en in zijn vrije tijd ik als skiër, zwemmer en tennis- ir. Individuele sporten, want hij is imand, die graag alleen wint. Dat Toine Hezemans. In de racerij, zijn goed betaalde lobby, heeft hij veel succes. Toen ij in '66 van de skelter in de auto ;apte werd hij in hetzelfde jaar nog ederlands kampioen. Er volgden meer glorierijke wed- rijden. In een mum van tijd was ij ook in het buitenland een ge- Teesde tegenstander. Zijn prestaties Iwongen respect af. Hij versloeg in een privé-wagen ikwijls de fabrieksteams. Dat le erde hen eind vorig seizoen een ntract bij Alfa Romeo op. En dit Stootte hij door. Hij werd Euro- xampioen. Zijn naam is alom end. Weer kreeg hij stapels aan- liedingen, zelfs een voor een film. ilomenteel maakt hij opnamen voor Ie speelfilm „Le Mans" met Steve IcQueen in de hoofdrol. Hij is' een edette géwordén. Toine Hezemans kan Tijden, heel ird rijden. Hij doet alles om bij de ;eeds hoger wordende snelheden de incurrentie een fractie van een se inde voor te blijven. Geen rokertjes, „daar wordt je if van", geen alcohol, „ik weet iet hoe het smaakt"; en elke avond "'oeg naar bed. „Voor de concentra te", zegt hij, „het gaat vaak om en- of tweetiende van een seconde, in het gaat maar harder en harder. Ie meeste ongelukken zijn terug te oeren aan verslapping van concen- ratie. Ik weet het, ik maakte zelf 'ïer crashes mee. Vier auto's total- Ms. Zelf had ik nooit iets, maar dat an natuurlijk veranderen. Daar ben c me natuurlijk van bewust. Dat set je echter ook als je met racen legint". Toine Hezemans, koekjes dopend koffie, weet hoever hij gaan kan. la vier zware seizoenen, waarin hij i log wel eens opvliegend was, heeft üi j- w«iuig moeite meer zich i "edstrfd concentreren °P 1 Zelfverzekerd maar soms is hij 1 (Van onze sportredactie) derhv t Stond vorige week de het mijjSS,en TS<-" en Veerse Boys in de "Jdelpunt van de competitie in Irerpni !?las E der amateurs, na de iScp leiderswisseling, zal de striid n, a?ndacht ziin gericht op de limmpp P- De leidersplaats is I Mogelijk t,,Zeer f*?? plaats zo ,ang middel p- verdedigen. Tegen het Pen z^at'ge Helmond, dat afgelo- I op eipM, vn' was, moet dit. zeker eigen terrein, te doen zijn. >efage""eke, .striid tussen de naaste De Oo,ftv, u rop en Veerse Boys- "er doen anders zullen "iets be de nn,. revanche nemen voor- P°P dateriWac!lte nederlaag tegen I hen van de troon stootte. s,®ke v°Rier s'acbtoffer dan het Wap van fflïf' De vraa®is maar °f 4? drop n|ii ,pen zondag voor Gel- I Veerse R d 's aangekomen. I gewillig uyf ,2Ed zeer zeker niet I Selijk tnoi hoofd buigen en een Ia' een eer, 1°u voor beide partijen f iikTe ookVOrip.refltaat ziin- Belang- l'tegionen In de onderste j* debacle df+ zeker ®ezien onlant' Allinace m eigen I "Met in "ff meemaakte. Sparta '25 Van Concord" svn^ ?eacht thuis aia bVD, dat nog geen zo Vc( -

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 12