Scheeps-
magnaten
hebben
de wind in
de zeilen
We horen vaak
dat we een vriendelijke bank zijn...
Dank uwe doen ons best.
Boerenleenbank
Zich zelf zijn
/>slww
uropees
voo
NOG
erneu
;en p
Visie I
Visie II
Ijlst: toch feest dat
klinkt als een klok
ONASSIS C.S. ROKEN VETTE WINST NA ZESDAAGSE OORLOG
OECUMENICA
Idesk Ürg wankel gebleken en aan
Iscorp at da.nk zi< een monster-
I nam ,?ffen Alliance de leiding over-
|Cp -J'61 keurstellende Gel-
DR. CORN. VERHOEVEN:
Ik blijf toch
mar bij de
toerwagens
Lieve som
Prijzen hoger
Nooit zo goed
HERASHEKWERK
(Van onze sp
ÏINDHOVEN - De Alfa
chok stil. Een seconde
jrtier. Toine Hezemans,
coureur, Europees kamj
„Koffie met veel koekjes
I ?p bezoek if3-'" Mlddelburg Alliance
Iis dit dé 1. ■Igt' Voor de Zeeuwen
I tege tp kKana om thuis een tweede
■MM
■M
ONASSIS
Onassis behoeft zich voorlopig geen zorgen te maken. De
scheepsmagnaten hebben de wind in de zeilen als nooit
tevoren. Er zijn op dit ogenblik te weinig tankers. Het we-
reldolieverbruik steeg sinds 1968 met bijna tien procent.
Meer nog dan de overweldigende behoefte in heel de wereld
aan olieproducten is de blokkade van het Suez-kanaal de
gangmaker geweest van een nieuw tijdperk.
Het kwam overigens juist op tjjd. De meeste reders zaten met
een verouderde vloot en velen hadden het moeilijk de eindjes aan
elkaar te knopen. Ook Onassis, Niarchos, Livanos, de Griekse re
derselite, biljonair Ludwig uit New York, en al die anderen die
deel uitmaken van de internationale Jet Set leden verliezen, om
dat zij zich door de hevige concurrentie gedwongen zagen verlies
gevende contracten af te sluiten.
dollar. Op het ogenblik doet nie
mand het voor minder dan twee
miljoen en het ziet er volgens des
kundigen naar uit dat deze mon
stertransporten nog duurder wor
den. Voor de oliemaatschappijen
komen die twee miljoen dollar
neer op 20 dollar per ton, terwijl
het de eigenaar niet meer dan 2,4
dollar per ton kost om zijn schip
varende te houden!
Onassis en c.s. bewandelen niet
de gebruikelijke weg. Zij sluiten
met de oliemaatschappijen hij
voorkeur geen langlopende con
tracten af. Zij verhuren hun sche
pen aan de hoogste bieder, die
dringend om vervoer verlegen zit.
Het is een gok, maar daar staan de
heren om bekend.
De zesdaagse oorlog tussen Israël
en Egypte in 1967 bracht uitkomst.
Egypte blokkeerde de kortste weg
naar de olievelden in het Midden-
Oosten waardoor de olievloot ge
dwongen werd de oude Kaap-route
weer in gebruik te nemen. Die
tocht duurt vijfentwintig dagen
langer. De vraag naar vervoersca
paciteit en vooral grotere schepen
steeg snel. Onassis en c.s. roken
winst.
Andere ontwikkelingen in het
Midden-Oosten maakten de toe
komst voor hen nog zonniger. Syri
sche guerrilla's vernielden een ge
deelte van de Transarabische pijp
leiding die grote hoeveelheden
voor het Westen bestemde olie
naar de Libanese kust vervoert.
Libië ,het enige olierijke land dat
goed bereikbaar bleef, beperkte
zijn olie-uitvoer naar landen die
Israël steunden, En tenslotte on
derschatten de olieproducenten zelf
de enorme explosie van het wereld-
olieverbruik.
Voor wie ook een kansje wil
wagen: John Theodoracopoulos,
een van de kleintjes onder de
Griekse scheepsmagnaten, kocht
vorig jaar van Esso een tanker
(40.000 ton) voor 2 miljoen dollar.
Het Amerikaanse weekblad News
week weet te melden dat hij het
schip in één jaar afbetaalde, maar
ook in het eerste jaar aan dit schip
al drie miljoen dollar verdiende.
En Theodoracopoulos kan natuur
lijk niet op tegen Aristoteles Onas
sis. Deze Griek kreeg een super
tanker van 200.000 ton twee maan
den eerder „thuis" dan in het con
tract bepaald was. De tanker was
gebouwd voor een meerjarig con
tract. Onassis voelde er weinig
voor zijn nieuwe aanwinst twee
maanden aan de ketting te laten
liggen. Hij verhuurde gedurende
maart de mammoettanker aan
Shell voor een trip van de Perzi
sche Golf naar Europa. Bruto zou
hem dat ongeveer 5 miljoen dollar
hebben opgeleverd. Newsweek
heeft uit betrouwbare bron verno
men dat Onassis 'winst in dit ge
val de vier miljoen dollar over
schreed. Dat is eenderde van de
kostprijs van het schip! Zo zijn er
talloze voorbeelden van fabelachti
ge winstbedragen.
Zoals gezegd, de tankervloot kan
het aanbod van de oliemaatschap
pijen niet aan. De prijzen van
olietransporten schieten omhoog.
Vorig jaar was de charterprijs
voor een 100.000 ton metende tan
ker die de afstand Perzische Golf -
West-Europa overbrugde 600.000
Een kleine Noorse reder mengde
zich in de strijd van de groten.
Hilmar Recksten had voordat de
zesdaagse oorlog begon slechts een
klein aantal schepen in de vaart.
De rest van zijn uit verouderde
tankers bestaande vloot wachtte
tevergeefs op een nieuwe order.
Maar plotseling „smeekten" de
oliemaatschappijen om laadruimte.
Recksten bestelde direct vier
mammoettankërs van 200.000 ton.
Spoedig daarna bestelde hij er nog
eens drie. Deze zomer sloot hij een
zeer lucratief contract af met Bri
tish Petroleum. Het geeft als eind
bedrag 81 miljoen dollar aan. Dit
jaarcontract zal hem de lieve som
opleveren van ongeveer 61 miljoen
dollar. Een Noorse scheepsmake
laar zegt over Recksten's komeet
achtige opkomst: „De oorlog redde
zijn leven".
De 73-jarige Daniël K. Ludwig
uit New York wordt algemeen be
schouwd als de ongekroonde „tan
kerkoning". Zijn National Bulk
Carriers Ltd. opereert met 28 tan
kers waaronder zes mammoetsche
pen van elk 327.000 ton. Het totale
tonnage dat Ludwig tot zijn be
schikking heeft bedraagt 3,6 mil
joen ton.
Ludwig is de enige Amerikaan
onder de groten van de tanker-
vaart. Chinezen en Grieken domi
neren in de strijd om de miljoenen
van de oliemaatschappijen.
Voor de scheepvarende Grieken
zijn de tijden nooit zo goed ge
weest. Ongeveer 50 families, waar
onder de namen van Onassis, Niar
chos, Lemos, Goulandris, Livanos
en Carras, bezitten gezamenlijk
een tankervloot met een tonnage
van 23,6 miljoen ton. Het weirelid-
tonnage wordt geschat op 146 mil
joen ton. Wie denkt dat het tussen
deze Grieken koek en ei is, heeft
het mis.
In Hongkong zitten nog twee
tankergiganten die zich met Onas
sis C.S. kunnen metenHet zijn
K. Pao en de ascetische C. Y.
Tung. Pao's firma World Wide Ltd.
maakte begin dit jaar bekend dat
zij voor 75 miljoen dollar nieuwe
tankers in bestelling had. Pao lijkt
op weg Ludwig en Onassis de
komende jaren te overvleugelen.
Hij is de enige onder de grote
scheepseigenaren die niet van gok
ken houdt. Pao is een voormalig
bankier die geleerd heeft voor al
les op zekerheid te spelen. Hij laat
alleen tankers bouwen als hij er
van overtuigd is dat hij er vette
en langlopende contracten voor
kan bemachtigen. „Alles wat ik
doe is van tevoren gepland", zegt
deze Chinees.
De meeste reders zijn van me
ning dat de tankervaart een gou
den toekomst tegemoet gaat ook
als straks het Suez-kanaal weer
opengaat, de Libische olievelden
weer in volle produktie komen en
de Transarabische pijpleiding
wordt gerepareerd. Er zijn moder
nere schepen, nieuwe havens wor
den aangelegd, nieuwe olievelden
geëxploiteerd.
Pao, de meest conservatieve on
der de scheepsmagnaten zei: „Oh,
ik wil niet beweren dat het zo
goed blijft als nu, maar de komen
de tien jaar zullen voor scheepsei
genaren ook nog zeer gunstig zijn.
Daarin moet je trouwens wel gelo
ven als je, zoals ik, zoveel schepen
laat bouwen".
JAN WILLEMEN
visie heeft het het bekende
hervormde instituut „Kerk en
Wereld" bepaald niet ontbroken. En
dat alweer vijfentwintig jaar lang.
Een even uniek verschijnsel als het
instituut zelf. Internationaal in hoog
aanzien bleek het van onschatbare
waarde voor de kerk (en in toene
mende mate voor de kerken) in ons
land. Het verzorgde de bekendd wi-
ka-opleiding, gaf het blad „De open
Deur" uit en organiseerde de tal van
bekangrijgwekkende conferenties.
Telkens wist de leiding van „Kerk
en Wereld" in die afgelopen 25 jaar
het werk weer zo op te zetten en
om te gooien, dat kerk en wereld
zinvol gediend werden. Uiteraard
was en is het een brandpunt van
oecumenisch gebeuren. Kortgeleden
werd tot een zeer nauwe samenwer
king met de St.-Wïllebrordvereeni-
ging en de Horstink besloten.
In zekere zin ook een merkwaar
dig instituut. Vanuit de kerk opge
zet schroomde het niet half Neder
land in huis te halen, dag in dag uit
te luisteren naar de zin en onzin
van tale al niet en daarbij maar één
zorg te hebben: dat de mensen een
klein beetje kritischer én een klein
beetje hoopvoller hun weg zouden
gaan, zoals dr. A. J. Nijk in de
jubileumkrant schrijft. En juist dit
enorm uitgegroeide vormingswerk
„Kerk en Wereld" door de kerk
niet altijd in dank afgenomen. Men
heeft hetdaar niet altijd gezien. En
zeker vandaag, net als in talloze
parochies, ziet men het allemaal niet
meer zo. Het getuigt dan ook van
visie, dat „Kerk en Wereld" een
kerkelijk service-team in het leven
heeft geroepen om plaatselijke ge
meenten advies en service te geven
rond geloofs- en gemeenteopbouw.
Plaatselijke gemeenten tot mondige
gemeenten maken in het midden
van onze menselijke samenleving
lijkt ons een droom, die altijd weer
alle moeite waard is.
Orde en gezag vormen het hete
hangijzer in de huidige samenleving.
De groeiende politieke spanning
rond deze themata, zal naar het zich
laat aanzien een belangrijk stempel
drukken op de komende Kamerver
kiezingen. Velen zijn verontrust
over de duidelijke polarisering van
de Nederlandse samenleving. Er
lijkt tussen hele delen van onze
bevolking geen fatsoelijke communi
catie meer mogelijk. Het plan van
de zendgemachtigden 1KOR-CVK om
door een serie programma's mee te
werken aan spanningsvermindering
op dit punt getuigt o.i. dan ook van
visie. De programma's, welke onder
de titel Jk zal handhaven" over de
beeldbuis zullen komen, hebben als
oogmerk kijkers een zicht te geven
in de standpunten en houdingen aan
weerszijden van de vaak ondoor
dringbare lijkende communicatiebar
rières. De serie van 6 uitzendingen
vangt aan in de 2e week van no
vember. Wij menen, dat deze zend
gemachtigden met een dergelijke
uitzending hun kerkelijke opdracht
ten volle honoreren, alhoewel wij
vrezen, dat velen die de mond vol
hebben van verzoening dit stand
punt wel niet zullen delen. Hetgeen
meer sneu is voor hen en het IKOR
dan voor ons.
(ADVERTENTIE)
De Boerenleenbank is de bank.-van-rrüvoor Wilt u sparen?
We zijn altijd dichtbij en we bieden u vele spaarvormen
Met rente vanaf 4als u steeds direkt over uw spaargeld wil1
beschikken, tot 8% als u op langere termijn wilt sparen.
We zijn open op de uren, die schikken. En als u over andere
geldzaken wilt praten, dan is dat ook geen probleem-
de Boerenleenbank biedt u ook de voordelen van een Privérekening -
voor de ontvangst van uw salaris. Adviseert u bij A
1 verzekeringen en hel boeken van uw vakantiereis. En we vinden
dat bij al die zaken best een vriendelijk woord kan.
We zeiden het al: we doen ons best om eenvriendelijke bank te
ttWwatigmeeu
de bank voor iedereen
£)e uitdrukking „zich zelf zijn"
is bij mijn weten de enige in
onze taal waarin het werkwoord
„zijn" een lijdend voorwerp
heeft, of schijnt te hebben. Want
we zouden ook kunnen zeggen,
dat de hele uitdrukking 1 werk
woord is, maar dat lijkt me
gezocht. Of moeten we zeggen,
dat deze uitdrukking het enige
geval is waarin „zich" als naam
woordelijk deel van het gezegde
optreedt, terwijl het in alle ande
re gevallen lijdend of meewer
kend voorwerp is?
Ik men dat geen van deze op
lossingen iets af doet aan de
uitzonderlijkheid van deze com
binatie van woorden. Dat kan
erop wijzen, dat de uitdrukking
„zich zelf zijn" min of meer ge
dachteloos gevormd is naar het
voorbeeld van „zich zelf zien",
„zich zelf wassen", „zich zelf
spelen" en dergelijke. En dat is
waarschijnlijk in vrij. recente tijd
gebeurd, toen allerlei andere
combinaties met „zich zelf" ai
vaststonden en vanzelfsprekend
waren en toen onder invloed van
een typisch moderne identiteits
problematiek de behoefte ont
stond om die identiteit uit te
drukken in een „gewoon" woord
Het probleem van de menselij
ke identieit is, zodra het eenmaal
gesteld is, niet meer op te lossen:
daar ga ik althans nu even van
uit. Identiteit is geen menselijke
categorie. Wat eenvoudiger ge
zegd: mensen zijn niet uit één
stuk. Zij zijn niet te identificeren
met wat zij doen of denken, niet
met hun verleden en niet met
hun toekomst, niet met het beeld
dat zij van zich zelf vormen en
niet met het beeld dat anderen
van hen vormen. Het „image" is
altijd een vergissing; aan dat
image tegemoetkomen is een ver
gissing in stand houden.
ment daarvan. Wij zouden duf
kunnen zeggen: hij speelt zich
zelf. Dat hij speelt betekent dat
hij zich niet met de rol b.v. van
vader, minnaar of rechter identi
ficeert. Maar de ander die hem
een identiteit oplegt en hem de
rol toekent, wil niet dat hij die
identiteit zonder meer verwerpt
of haar niet au sérieux neemt.
Hij moet dus spelen, dat hij niet
speelt, maar werkelijk is. En wat
moet hij dan anders „zijn" dan
hij zelf?
Omdat intussen aan dit „zijn"
dezelfde eisen gesteld worden als
aan overgankelijke activiteiten
waarin bepaalde produkten wor
den afgeleverd, krijgt ook dit
werkwoord een lijdend voorwerp,
ofschoon het zich daar helemaal
niet voor leent. Het gebeurt bijna
per ongeluk, als een kleine fout
in de regie of een lek in het
systeem. Een lek ontstaat waar
het systeem het zwakst is of
waar het de zwaarste druk on
dervindt. Ik geloof dat dit kleine
syntactische foutje zich precies in
de navel van een systeem be
vindt. Door dit gaatje is eenmaal
de hele constructie van de identi
teit gevoed. Aandacht voor de ma
nier waarop de illusie van de
identiteit zich ditdrukt, kan ons
helpen te ontdekken hoe zij ont
staan is.
„Zich zelf zijn" kan wel vlot
gezegd, maar niet gerealiseerd
worden. Mensen van wie wij met
zekere vertedering of bewonde
ring zeggen dat zij zich zelf zijn,
hebben in onze ogen ofwel nooit
het probleem van de identiteit
ervaren; en wij beschouwen hen
dan min of meer als een primi
tief, maar gelukkig soort van
wilden, met wie we nooit zouden
willen ruilen. Ofwel zij hebben
zich met alle gewenste perfectie
aangepast aan het beeld dat an-
Maar het beeld van anderen is
tot op zekere hoogte wel dwin
gend. Wat ik ben wordt in hoge
mate bepaald door wat anderen
van mij vinden en door de ma
nier waarop zij mij klasseren.
Het zijn de anderen die van mij
een jood of een neger kunnen
maken en zo een rassenprobleem
in het leven roepen dat zich ook
voor mij doet gelden en waardoor
ik zeer gedupeerd kan worden.
Anderen bepalen mijn image,
mijn hanteerbare identiteit waar
in mijn vrijheid wordt beperkt
en stolt tot een herkenbaar ge
zicht. Mijn indentiteit ben ik niet;
ik krijg ze van anderen toegewe
zen en aangemeten als een co
denummer of een adres waarin
mijn bestaan geobjectiveerd en
hanteerbaar gemaakt wordt. Dit
hoeft niet helemaal op een ver
gissing te berusten, maar het is
toch op zijn best maar een selec
tie uit de mogelijkheden die met
mijn bestaan gegeven zijn.
Het probleem van de identiteit
leidt tot de sociale rol. Een rol is
een deel van de identiteit die mij
opgelegd wordt, een splinter van
het geheel waarin zij uiteenviel
toen zij problematisch werd. De
theorie van de sociale rol is geen
oplossing van het identiteitspro
bleem, maar eerder een bevesti
ging van de onoplosbaarheid
daarvan. Wie een rol speelt doet
afstand van zijn identiteit en
neemt genoegen met een nerken-
baar en algemeen aanvaard frag-
ieren zich van hen gevormd had
den en spelen dat beeld zonder
uit hun rol te vallen. Zij tonen
geen opstandigheid tegen de ge
fingeerde indentieit die anderen
en zij zelf onder invloed van
die anderen hun hebben opge
legd en laten zich gewillig door
anderen bepalen. Dat kan heel
bewonderenwaardig zijn b.v.
als het gepaard gaat met grote
kalmte of bescheidenheid. Maar
wij zullen nooit in staat zijn door
te dringen tot 't punt van waar
uit zo'n mensen precies beant
woorden aan een image en pre
cies zijn wie ze zijn. Dat zou een
volledige voltooiing veronderstel
len van alle levensprocessen.
Zo'n punt is er dus niet en als
het er was, zou het voor ons
onbereikbaar zijn.
Maar we kunnen verzamelen
wat er wel is. We kunnen ons
thuis voelen en bevestigd in onze
gewoonten. Wij kunnen ons vrij
voelen van haast en spanningen,
tevreden met wat we hebben en
in staat om datgene te doen wat
ons het beste ligt. Op zo'n mo
ment kunnen we voelen dat we
ons zelf in onze beperktheid
graag aanvaarden en dat we ons
daarvoor niet hoeven te schamen.
Meestal zijn er dan geen getuigen
bij om te constateren dat we „ons
zelf" zijn. Er is geen enkele be
zwaar tegen dan toch die uit
drukking te gebruiken. Zij is in
geburgerd, dus goed. Maar ze
geeft genoeg te denken.
(ADVERTENTIE)
't GEMAKKELIJKE
NIEUWE M Jf
(Van een onzer verslaggevers).
IJLST-ASTEN Het Friese
stadje IJlst heeft nu ineens twee
klokken: een zeer getrouwe, door
Eijsbouts N.V. in Asten gegoten,
kopie van de uit 1524 daterende
klok van de Nederlands hervorm
de kerk én het originele exem
plaar. De nieuwe klok gaat de
plaats vande oude innemen en
de enige echte klok zal op een
sokkel worden gezet, die op een
markante plaats in het stadje zal
worden opgericht. Het wordt
over een maand of wat een feest-
dat-klinkt-als-een-klok rond de
ingebruikname van de nieuwe
en de „onthulling" van de oude,
monumentale klok.
En zo is iedereen weer tevre
den: het gemeentebestuur en de
bevolking van Ijlst, klokkengie
terij Eijsbouts en bijvoorbeeld
ook nog Monumentenzorg. Een
week of vier geleden nog maar
waren de partijen heel wat min
der tevreden. Ze stonden zelfs
spinnijdig tegenover elkaar.
Want. De oude klok gegoten
door de beroemde Kam pense
klokkengieters Geert van Wou en
Johan ter Steghe was na ruim
vier en een halve eeuw trouwe
dienst een flinke barst gaan ver
tonen. De gemeenteraad van IJlst
besloot toen node de klok te la
ten omsmelten tot een kopie. Mo
numentenzorg ging ondanks heel
wat bezwaren en na veel heen-
en weergepraat akkoord. Eijs
bouts in Asten viel de eer te
beurt het karwei te klaren. De
belangrijkste hoogwaardigheids
bekleders van Ijlst waren begin
oktober bij het gieten van de
klok tegenwoordig. Ze waren
heel tevreden, tot ze elders in de
gieterij de oude klok vonden:
compleet met scheur, maar onge-
smolten. De IJlster verontwaardi
ging was groot. En begrijpelijk,
zelfs voor de directie van Eijs
bouts, die het echter niet over
het hart had kunnen krijgen de
oude klok „een uniek en
prachtig exemplaar" aan dig
gelen te slaan.
Maar de problemen zijn nu al
lemaal ovgelost. Daarin heeft de
Tilburgse hoogleraar en histori-
cus H van den Eerenbeemt een
belangrijk aandeel gehad. Hij
richtte een comité Behoud klok
IJlst de klok terug „kopen". Van
er een bedrag van f 9000 de
bronswaarde van de oude klok
op tafel kwam. Met dat geld kan
IJlst de klok terug „kopen", van
dat bedrag is een belangrijk deel
geschonken door het Prins Bern-
hardfond dat nog nooit een der
gelijke subsidie had verstrekt.
..Daaruit blijkt nog eens dat het
behoud van de klok van groot
belang wordt geachfzegt ad-
junctdirecteur A. Lehr van Eijs
bouts N.V..
Niettemin blijft de vraag of de
klokkengieterij geen contract
breuk heeft gepleegd. De heer
Lehr: .fFormeei gezien is er,
dacht ik, sprake van contract
breuk. Maar die hébben we niet
m hel verborgene gepleegd en
we hebben er ontzettend goede
bedoelingen mee gehad. We heb
ben ons wel heilig voorgenomen
zr nooit meer aan te beginnen".
1
De eerste indruk die je van hem
rijgt is dat hij nerveus moet zijn.
[iet waar. Hij: „Ik hou alleen niet
an stilzitten, dat ligt me gewoon
let. Ik ben niet passief...".
Voor Hezemans was niet moeilijk
its te vinden waar hij zijn tomeloze
iergie op kon ontladen. Hij groeide
mee op: de snelheid. Zijn vader
3 coureur en houdt er tegenwoor-
jg nog een skelterbaan op na. De
mtorace trok hem erg aan. Als 10-
arige al. Nog is hij erdoor gefasci-
leerd. Hij belééft de snelheid. Als
roepscoureur en in zijn vrije tijd
ik als skiër, zwemmer en tennis-
ir. Individuele sporten, want hij is
imand, die graag alleen wint. Dat
Toine Hezemans.
In de racerij, zijn goed betaalde
lobby, heeft hij veel succes. Toen
ij in '66 van de skelter in de auto
;apte werd hij in hetzelfde jaar nog
ederlands kampioen.
Er volgden meer glorierijke wed-
rijden. In een mum van tijd was
ij ook in het buitenland een ge-
Teesde tegenstander. Zijn prestaties
Iwongen respect af.
Hij versloeg in een privé-wagen
ikwijls de fabrieksteams. Dat le
erde hen eind vorig seizoen een
ntract bij Alfa Romeo op. En dit
Stootte hij door. Hij werd Euro-
xampioen. Zijn naam is alom
end. Weer kreeg hij stapels aan-
liedingen, zelfs een voor een film.
ilomenteel maakt hij opnamen voor
Ie speelfilm „Le Mans" met Steve
IcQueen in de hoofdrol. Hij is' een
edette géwordén.
Toine Hezemans kan Tijden, heel
ird rijden. Hij doet alles om bij de
;eeds hoger wordende snelheden de
incurrentie een fractie van een se
inde voor te blijven.
Geen rokertjes, „daar wordt je
if van", geen alcohol, „ik weet
iet hoe het smaakt"; en elke avond
"'oeg naar bed. „Voor de concentra
te", zegt hij, „het gaat vaak om
en- of tweetiende van een seconde,
in het gaat maar harder en harder.
Ie meeste ongelukken zijn terug te
oeren aan verslapping van concen-
ratie. Ik weet het, ik maakte zelf
'ïer crashes mee. Vier auto's total-
Ms. Zelf had ik nooit iets, maar dat
an natuurlijk veranderen. Daar ben
c me natuurlijk van bewust. Dat
set je echter ook als je met racen
legint".
Toine Hezemans, koekjes dopend
koffie, weet hoever hij gaan kan.
la vier zware seizoenen, waarin hij i
log wel eens opvliegend was, heeft
üi j- w«iuig moeite meer zich i
"edstrfd concentreren °P 1
Zelfverzekerd maar soms is hij 1
(Van
onze sportredactie)
derhv t Stond vorige week de
het mijjSS,en TS<-" en Veerse Boys in
de "Jdelpunt van de competitie in
Irerpni !?las E der amateurs, na de
iScp leiderswisseling, zal de
striid n, a?ndacht ziin gericht op de
limmpp P- De leidersplaats is
I Mogelijk t,,Zeer f*?? plaats zo ,ang
middel p- verdedigen. Tegen het
Pen z^at'ge Helmond, dat afgelo-
I op eipM, vn' was, moet dit. zeker
eigen terrein, te doen zijn.
>efage""eke, .striid tussen de naaste
De Oo,ftv, u rop en Veerse Boys-
"er doen anders zullen "iets be
de nn,. revanche nemen voor-
P°P dateriWac!lte nederlaag tegen
I hen van de troon stootte.
s,®ke v°Rier s'acbtoffer dan het
Wap van fflïf' De vraa®is maar °f 4?
drop n|ii ,pen zondag voor Gel-
I Veerse R d 's aangekomen.
I gewillig uyf ,2Ed zeer zeker niet
I Selijk tnoi hoofd buigen en een
Ia' een eer, 1°u voor beide partijen
f iikTe ookVOrip.refltaat ziin- Belang-
l'tegionen In de onderste
j* debacle df+ zeker ®ezien
onlant' Allinace m eigen
I "Met in "ff meemaakte. Sparta '25
Van Concord" svn^ ?eacht thuis
aia bVD, dat nog geen
zo
Vc(
-