OOK VOOR
ZUIDWEST
NEDERLAND
WEEK VAN
DE AARDE
HET PROBLEEM LIGT NAAST DE DEUR
Anti- agressie - s peelding
De beste
houding
bij een
bevalling
Boetiekje
Secretaresse
JOSEPHINE
O JOSEPHINE
LUKE
LUCKY
de
daltons
op vrije
voeten
SUSKE
EN WISKE
twee
toffe
totems
DE STEM VAN WOENSDAG 14 OKTOBER 1970
LIJ
I
Cu
LU
I
Cl
LU
C/1
O
„De problemen liggen niet zo
ver uit de buurt en als we een
beschuldigende vinger willen
opheffen, moeten we ook 'ns een
keer naar ons zelf wijzen." Mis
schien zou je op die manier het
best de gedachten kunnen ver
woorden waarmee het actieco
mité voor Zuidwest-Nederland
(en speciaal voor Breda) wil
deelnemen aan de landelijke ac
tie „Een week voor de aarde".
IWe zijn namelijk met z'n allen
druk bezig onze aardige aarde
aardig te verpesten.
Vorige week hebben we al in
een van de Stem-edities iets ver
teld over de plannen die het Bre
dase comité heeft voor die week
van 19 tot en met 24 oktober,
waarin men huisvrouwen en scho
lieren, bejaarden en arbeiders,
buurten en streken, artsen, natuur
liefhebbers, onderwijskrachten en
eigenlijk iedereen wil interesseren
voor wat we (naar de mening van
de initiatiefnemers) aan het doen
zijn met onze goede oude aarde. In
sommige streken van die nog altijd
enige woonmogelijkheid voor de
mens is men al aardig bezig met
de voorbereiding van onze onder
gang in een gifgolf die lucht, wa
ter, bodem, voedsel en lichaam
meer dan alleen maar bedreigt- En
optimistische biologen vind je ei
genlijk alleen maar in het be
drijfsleven. Die zeggen dan hoog
uit: „Nou ja, het stinkt wel, maar
het is niet gevaarlijk en alleen de
dieren (of de planten) gaan er
dood aan".
Anderen zeggen: „Natuurlijk
kunnen we onze fabrieken niet
missen, maar wat heb je aan een
hoog loon en aan goede sociale
voorzieningen als je er zulke on
vervangbare dingen aan moet
opofferen als gezonde lucht en lek
ker zwemwater, terwijl bovendien
op eten duur het resultaat niiets -
anders is don een onbewoonbare
aarde". We hebben de keuze zelf
in handen, maar de meesten van
ons zijn zich daar niet vam bewust.
Die denken dat de overheid de
oplossing in een bureaulade heeft
liggen. Maar ook regeringen zitten
met hun handen in het haar als
het over zulke ingewikkelde zaken
gaat als lucht-, water- en bodem
verontreiniging. Ook regeringen
weten niet van vandaag op morgen
de oplossing voor zo'n voor de
hand liggende zaak als de langza
me biochemische vergiftiging van
ons voedsel door die echt heel
noodzakelijke bestrijdingsmiddelen
in land- en tuinbouw. Om dan
over dode rivieren en stervende
zeeën maar te zwijgen.
Deze problemen spelen zich
overall af in het geïndustrialiseerde
deel van onze wereld. Hier en daar
is de toestand al onhoudbaar, maar
bedreigd worden we allemaal. Ook
in Brabant en Zeeland heeft het
volop zin ons (langer dan) een
week te bezinnen op de mogelijk
heden die we in handen hebben
om het anders te doen. Niemand,
ook een regering niet, kan op z'n
eentje een oplossing vinden. Maar
we zouden 'ns kunnen beginnen
met dicht bij huis te kijken naar
de manier waarop we ons stads
en dorpsleven aan het inrichten
zijn. Op grond van die ervaring
kan men maatregelen voorstellen
en mogelijk zelf uitvoeren. Het
begint met de verwondering, zegt
het Bredase actiecomité. Een sui
kerfabriek in de Hoge Vucht,
stank verwekkende industrieën
vlak bij stads- en dorpskernen, die
moloch van Shell Moerdijk en een
industrialiserend Zeeland, waar
het tot nu toe nog we] goed leven
is.
In Amerika is er een van boven
af geleide actie geweest onder de
naam „Een week van de aarde", in
Nederland wil men zoveel moge
lijk van onderaf activeren. Het
landelijk comité draagt de veelzeg
gende naam „Strohalm". Het is
nog maar een strohalm waarmee
een geïndustrialiseerde wereld zijn
aarde vasthoudt. Daarover zal een
bioloog gaan praten in zoveel mo
gelijk wijkcentra van Breda en in
elk geval op maandag 19 oktober
om acht uur in het Jeugdcentrum.
Die bioloog is drs. P. Jansen.
Om alles echt dicht bij huis te
houden wil men de aarde-week
beginnen met schoonmaakbeurten
in wijken als de Hoge Vucht (17
okt.), maar ook in het stadscen
trum (21 okt.). En om te laten
ziecn hoe mooi de aarde dichtbij
nog is wordt er eveneens op 21
oktober een excursie gehouden
naar de Haagsche Beemden. In De
Trapkes (Oude Vest 45 a) wordt
een tentoonstelling ingericht over
de vervuiling van een stad als
Breda. Daar kan men ook affiches
vinden, kranten en tijdschriften
over de vervuiling van ons leefmi
lieu.
Men denkt bij deze week van de
aarde niet alleen maar aan de ma
teriële vervuiling van het milieu.
Men denkt er intussen ook aan,
dat we overal dure statussymbolen
neerzetten, zoals congres- en han
delsgebouwen, die veel geld kosten
aan de gemeenschap, maar dat
men intussen gastarbeiders, die
broodnodig zijn in ons geïndustria
liseerde wereldje, laat wonen in
onderkomens waar geen Nederlan
der zou willen wonen-
Het Bredase actiecomité wil de
week van de aarde plezierig hou
den en redelijk, maar beslist niet
vrijblijvend. Men vindt dat er echt
wat zal moeten gebeuren. De aarde
is geen hobby voor natuurliefheb
bers. Die laatsten hebben zich wel
nadrukkelijk ingezet voor deze
aarde-week. En met hen de jeugd
natuurstudieclubs, middelbare
scholen, jonge arbeiders en de ac
tiegroep „Playboy", waarvan de le
den opknapbeurten uitvoeren voor
bejaarden en lessen geven aan gast
arbeiders. Men is ook druk doen -
de om allerlei andere organisaties
van hoog tot laag te betrekken bij
deze aarde-week.
Vrijdagavond 16 oktober wil
het actiecomité met al degenen
die belangstelling hebben gaan
bespreken wat er zoal gedaan
kan worden. Aan die vergade
ring zal ook het voorlopige pro
gramma worden voorgelegd.
Men wil echter ook aan belang
stellenden uit andere gemeen
ten graag alle medewerking ver
lenen. Wie er meer van wil we
ten kan vrijdagavond in De
Trapkes terecht of kan telefo
nisch of persoonlijk informeren
op Oude Vest 45 a te Breda, te
lefoon 01600 38148.
VOLGENS een Argentijnse dok
ter moet een vrouw haar kind niet
liggende ter wereld brengen. Hij
bepleit een natuurlijke verticale
positie, die volgens hem gebruike
lijk was voor de doktoren de „mo
derne pijnbank", de bevallingsta
fel, invoerden.
Dr. Tucho Perrusi, door de Ar
gentijnse vereniging van medici
onderscheiden voor zijn studies,
heeft een speciale stoel voor beval
lingen uitgevonden.
„Ziet hoe gemakkelijk moeders
kinderen ter wereld brengen in
taxi's en in treinen zonder enige
hulp", zegt hij. „De zittende of
hurkende houding speelt kennelijk
een beslissende rol bij het gemak
en de snelheid van de geboorte".
De 52-jarige huisdokter, die aan
vankelijk bioloog was maar later
een medische graad haalde, zegt
dat vrouwen in zogenaamde primi
tieve samenlevingen nog altijd
haar kinderen ter wereld brengen
in een verticale positie.
zHij betoogt dat de medici, toen
zij ongeveer 200 jaar geleden zich
met deze voorheen zuiver persoon
lijke daad gingen bemoeien, de
moeder op een tafel plaatsten voor
hun eigen gemak en om aan hun
eigen trots tegemoet te komen.
„Het was natuurlijk gemakkelij
ker werken voor de dokter en hij
behoefde zich aan de patiént niet te
vertonen in de nederige positie
van iemand die op zijn knieén ligt".
De uitvinding van Perrusi die op
een tandartsenstoel lijkt, maakt
het de dokter mogelijk tijdens de
verlossing te staan. Een studie van
3520 babies waarvan de helft ver
lost in stoelen van Perrusi en de
helft op de gebruikelijke tafel
heeft aanduidingen opgeleverd vol
gens welke de in de stoel verloste
babies een betere bloeddruk, tem
peratuur, polsslag en andere fysio
logische kenmerken hadden.
„De stoel helpt de moeder bij
het naar buiten drukken van het
kind en zij heeft de hulp van de
dokter niet nodig om de moeder
koek uit te drijven", zegt Perrusi.
Dr. Eva Giberti een vooraan
staande Argentijnse autoriteit inza
ke de betrekkingen tussen ouders
en kind zei: „Een van de gelukkig
ste ervaringen in mijn leven is
geweest dat ik zelf de leiding had
bij het ter wereld brengen van
mijn eigen dochter".
OFSCHOON er momenteel 3
miljoen balpennen per jaar worden
gefabriceerd en men zou denken
dat dit „het einde" van schrijfge-
not betekent, blijkt dat er nog een
groot te kort is: er bestaat geen
dikschrijvende balpen, en dat is
voor iemand met een fors hand
schrift heel vervelend, hetgeeft
een onzeker gevoel in wilde hane-
poten te schrijven. Wij in Neder
land gebruiken met ons 13 miljoe
nen 45 miljoen balpennen per jaar,
waarvan de helft maar een kwart
je per stuk kost en de andere helft
tot f 2,50 gaat.
Bij elkaar, geven we er 75 mil
joen gulden aan uit. Een Britse
fabrikant heeft een dikschrijvende
ballpoint uitgedacht, die de nade
len van viltpennen niet deelt.
De broadline, zoals de pen heet,
heeft een schrijfkogeltje dat maar
half zo groot is als normaal, en een
ander soort inkt. De schrijfpunt
droogt niet op als men de pen
open laat liggen, en hij slijt niet
waardoor de dikte gelijk blijft. De
pen is goedkoper dan een viltpen,
en komt in 8 kleuren uit.
Normale kogeltjes hebben een
doorsnee van 2 tot 0,6 mm. Hoe
groot het broadlinekogeltje is,
blijft dus nog de vraag. Bij de
gewone ballpoint ligt dat kogeltje
in een bed dat maar een duizend
ste millimeter wijder is. Door deze
dunne opening komt de inkt, die
als pasta in het reservoir zit en
door de draaiende beweging van
het kogeltje voortdurend blijft
aanrollen. De kwaliteit van de
inktpasta is van invloed op het
schrift.
OPBLAASBAAR is deze transportabele speelplaats waarop behalve kinderen ook volwassenen zich bezig kun
nen houden. Je kunt erop paardrijden, turnen, krabbelen, springen, vallen zonder pijn, naar boven klimmen en
weer naar beneden glijden Klaus Göhling is uitvinder van de luchtkussens in verschillende vormen. Het reu-
zenspeelgoed op de foto is 20 meter lang en 4 meter hoog. De van geboorte Berlijner was politieagent, ste-
debouwkundige, binnenhuisarchitect en schiep eerst woonlandschappen van opblaasbare meubels. Hij is ervan
overtuigd dat zijn speelobjecten de agressiedrift doen verdwijnen, tot groepsspel aanzetten en een weder
zijds begrip en tolereren bevorderen.
ONDANKS heftig verzet van de
nationale religieuze partij wordt in
Tel Aviv binnenkort de opening
verwacht van Israels eerste sex-
boetiek.
Initiatiefnemer is de zakenman
Zwi Beigetaian, importeur vam ero
tische artikelen en comitiraceptie-
ven, die een lange juridische strijd
met de ministeries van handel, in
dustrie en gezondheid achter de
rug heeft.
De loco-burgemeester van Tel
Aviv, Haim Basok, tevens lid van
de religieuze partij, is niet van
plan zich neer te leggen bij de
opening van zo'n zaak.
„Dit heeft niets met vrijheid uit
staande", zo meent hij, „wij heb
ben hier mensen uit primitieve
landen en om hen een paar eeu
wen te laten overslaan, kan desa-
treuize gevolgen hebben".
DE glamour van de stewardess
zal wellicht iets inboeten nu een
nieuwe ster in het vliegtuig stapt:
de secretaresse. Met ingang van 1
november a.s. zal zij deel uitma
ken van het „servicepakket" (een
ijskoude aanduiding voor een
meisje in deze dienstverlenende
sector) van de BUA (British Uni
ted Airways) voor de trajecten op
Oost-Afrika. Zij zaïl daar klaar
zitten in een kantoor compleet met
bureau, elektrische typemachine en
blocnote, geheel afgeschermd van
de cabine. De vergoeding die van
zakenlieden wordt gevraagd voor
het opnemen van brieven en het
uittikken vam rapporten, zal gering
zijn. Menig zakenman zal een brief
gaan dicteren, die hij evengoed
kon uitstellen: het is immers weer
iets nieuws waarvan je kennis
moet nemen. Te meer daar de
maatschappij bericht dat die meis
jes er een speciale opleiding voor
hebben ontvangen. BUA vliegt
vanaf Gatwick, Londen. Luchtha
ven Rotterdam heeft sedert kort
een uitstekende verbinding via
Gatwick naar Freetown en Monro
via. Ook Nederlandse zakenlieden
kunnen met de secretaressen aan
boord kennis maken.
