REN ERRORS' In de kommune meer mens Doe eens een neusbehandeling cadeau (S)LIMMERICK gewerkers josephine 2? o josephine ers leimerswaal suske en wiske twee toffe totems /KUNDIG VERDER XXXXXXXXXXXX Terneuzen lucky prikkel draad over de f| prairie XXXXXXXXXXXX W aterpaalzitten, ZE ZWAAIEN MET HUW ARMEN IN HET ROND., WAT SPOKEN DIE BOERENVROUWEN DAAR UIT?.. LU I Cl LU lr> O DE STEM VAN VRIJDAG Ltsland Voor direfct (om- N U EEN UURLOON! 1. ismogelijkheden. larne vrijdagavond van rdagmorgen van 10 tot J OPOLE TILBURG i ROTTERDAM oooooooosocoaoaoos; leimerswaal maakt be- i de raad dier gemeente ïo. 8, is vastgesteld het ■West II" te Krabben- itig het ter inzage geleg- gt met de daarbijbeho- hriften en toelichting 1 gedurende een maand voor eenieder ter in- ermijn van een maand ig met bezwaren tót de ewend, jbezwaren tegen dienen lijj gedeputeerde iiddelbuik. er 1970. :ester voornoemd, C. Pijl Hogeweg. eimerswaal maakt be de raad dier gemeenie ïo. 7, is vastgesteld e®\ van de btbouwingsvopr- te noemer bestemmings- aanvullende bepalinge». "rabbendijie: herziening I ;splan in l.pofdzaak der partiële h»rziening 1962 n in hoofdzaak der ge- partiële herziening 1963 in hoofdiaak der ge- plan Centrrm en West, herziening 1962 van het jkdijk; -uiningen: plan in hoofd- Kruiningen,.partiële wijf .n in hoofdzaap 1956, plai t 1951, herbfluwplan kom ïsweert West, herbouw plan in onderdelen kom 'tiële wijziging van het >7, 3e partiële wijziging leien 1957, partiële wij- ondeidelen 1957, par- plan in onderdelen kom onderdelen Hansweert- ti. Rillónd-Bath: uitbrei- fdzaak '56 der gem. Ril- n Rilland 1956, plan in 1956, plan in onderde- plan in onderdelen kom rdelen kom Rilland 1964; ike: uitbreidingsplan in emmingsplan Oost, be- rseke: uitbridingsplan in dingsplan in onderdelen 1954 van het uitbrei- n 1948, partiële herzie- idingsplan in onderdelen 1956 var. het uitbrei- 1948, uitbreidingsplan in 1962, partiële herziening ;splan in onderdelen her- dienen over voldoende eschikken in de te ver- e en zelfstandig1 te kun- bovendien te beschik- i goed passende oplei. ge gegevens omtrent ing en referenties te adres. HET Zuidwestnederlandse Slim- ;en zijn vastgesteld over- ge gelegde ontwerp, gt vanaf 16 september nd ter gemeentesekreta- .zage. Gedurende deze kunnen zij, die zich tij- e gemeenteraad hebben nen tegen de aanvullen- uteerde staten van Zee- :r 1970. ester voornoemd, C. Pijl Hogeweg. ouders van Temeuzen ■tennis dat de rekening iven van de voormalige het dienstjaar 1968 ge- n voor een ieder ter in afschrift tegen beta- ;baar is gesteld. 1970. wethouders voornoemd, gemeester ecretaris. Van het splinternieuwe kleuren- j 'elevisiecircuit in het Academisch ziekenhuis te Leiden is voor het eerste intensief gebruik gemaakt tijdens het internationaal rhinolo- :h congres dat van 26 augustus I W 9 september gehouden werd. Deze Boerhaave „postgraduate course" had als onderwerp „The functional Correctieve Surgery of tire nasal Septum and the externa] Pyramid" wat wil zeggen dat het wer neuzen ging. Aan deze cursus werd deelgeno men door ongeveer 150 cursisten (voor 60 pet. niet-Nederlands) en j 65 docenten uit alle werelddelen. De cursusstof was gericht op het leren van een bepaalde vorm van neuschirurgie, namelijk de functio nele verbetering van de neus als essentieel onderdeel van het gehe- le menselijke lichaam. Elk neusoperatie werd door een aantal speciale camera's van nabij gevolgd en uitgezonden via een controlekamer naar enkele college zalen, waar de cursisten in groepen de operatie konden volgen op mo nitoren, die de beelden ongeveer tienmaal vergrootten en in kleuren weergaven. Het is juist deze Boerhaave-cursus, die het belang van de audiovisuele dienst onder streept. In de nabije toekomst zal de t.v.-apparatuur worden uitge breid, waarna ook in het universi taire gedeelte aan de andere zijde van de spoorlijn Den Haag-Am sterdam, aan het Stationsplein, een tweede centrum zal worden inge richt. Nog later wil men een derde centrum plaatsen in het dan gerea liseerde Witte Singelplan van de universiteit, de nieuwbouw voor de alpha-faculteiten en de Univer siteitsbibliotheek. merickerskorps heeft geen scherpe en gefundeerde kijk op actuele problemen. Dat klinkt misschien wat uit de hoogte, maar het is een onvermijdelijke conclusie uit de inzendingen die deze week binnen kwamen- In de eerste plaats was het aantal de helft van normaal en in de tweede plaats waren er dan nog eens een stel inzendingen bij die we vanwege hun intolerantie en ongenuanceerde benadering van het Molukkersprobleem niet kun- nn plaatsen. Er waren zelfs men sen die elke Zuidmolukker voor een moordenaar uitscholden en verzochten geen naam te plaatsen onder hun inzendingen uit angst voor repressailles. We hoeven deze keer dus niet zoveel limmerlcks te citeren. G. J. Borghart uit Etten-Leur maakte een onschuldig maar goed lopend vervolg op de beginregel Een rubberboomsnijder uit Am bon, die zo menige band uit een stam won werkt nu als behanger aangezien hij niet langer tegen voormans stomme gezwam kon. Nol Luybrechts uit Raamsdonks- veer die ons vorige week onnauw keurigheid verweet (omdat hij zelf niet wist wat een altarenvisser was) begint zijn brief met excuses en geeft vervolgens een dichtsel dat wij ten opzichte van de rest toch zeker eervol moeten vermel den; Een rubberboomsnijder uit Ambon dacht dat hij iets heel nieuws verzon een eis kracht bij te zetten door 'n gebouw te bezetten. Maar dat is een rage die hier al twee jaar geleden begon. Deze week geen winnaar maar een groep winnaars (niet vechten om het tientje hoor). De leerlingen van 4B1 van de St.-Petrus-Mavo in Gilze maakten (met zijn allen?) deze winnende limmerick: Een rubberboomsnijder uit Ambon die ons wetten niet waarderen kon kreeg op zijn pukkel met een gummiknuppel van rubber uit zijn boom op Ambon Hopelijk wat meer en betere in zendingen met de nieuwe beginre gel: Een koppeltjesbaas uit Ter Apel. Bij gelegenheid van het gebrui ken van deze kleuren-t-v. bij de Boerhaave-cursus heeft de 72-jari- ge prof. Cottle, die de Leidse ac commodatie roemt, omdat hier een bundeling van mogelijkheden be staat zoals nergens ter wereld, nog eens bijzonder gewezen op de gro te rel die de neus in de psyche van de mens speelt. Prof. Cottle heeft in de Ver. Staten een eigen school ontwikkeld, waarbij het ac cent ligt op het functionele van de neus in de relatie met andere vita le organen als hart en hersenen. Volgens deze Amerikaanse hoogle raar wordt de neus bij operaties nog te vaak gezien als versiering, maar hij moet ook functioneren. Prof. dr. Schmidt vertelde, dat het bijvoorbeeld in Californie heel ge woon is bij een verjaardag' als cadeau te geven het in „orde laten maken" van de neus... „De nieuwsgierigheid voor kommunes is zo groot dat ze haast ziekelijk lijkt. Zouden de brave burgers voelen dat er iets aan het huwelijk hapert, zodat zij uitkijken naar wat beters?" Dat stelt dr. J. van Ussel in zijn informatief-kritische inleiding op „Het Kommune Boek" (uitg. Bruna - ƒ7,50). Dit boek werd samengesteld door de Utrechtse Koinonia-groep, die enkele jaren geleden is ontstaan toen een aan tal kloosterlingen het experi ment van een nieuw soort ge meenschapsleven begon. Het uit gesproken religieuze karakter kwam op de achtergrond terwil- le van meer sociaal-politieke ac tiviteiten. De groep is op weg een kommune te worden. Met dit „leesboek" wil de groep de kom mune uit de ongevaarlijke hippe sfeer weghalen en informatie verschaffen over eigen ervarin gen en die van anderen. Op zijn minst is dit boek een bruikbaar appel om zich te bezinnen op de bestaande huwelijks-situaties. Er zijn talloze redenen aan te halen om tot het besef te komen, dat er zich achter de huidige hu welijks-gezinssituatie een aantal vraagtekens opstellen. Man en vrouw, die zich bijvoorbeeld kon- sekwent als twee gelijkwaardige wezens (met gelijke rechten en plichten) willen gedragen onder vinden maar al te goed hoe onaan gepast de maatschappij daarvoor is. ondanks al het geschrijf over de gelijkberechtigde vrouw. Een fifty- fifty basis (ieder voor 50 pet. „op draaien" voor gezin, kinderen, maatschappelijke functie, inkomen etc.) is nog een uiterst moeilijk haalbare kaart. De seksualiteit, vroeger met name gekoppeld aan het voortbrengen van kinderen en gezin, krijgt door een grotere technische beheersing, een andere kleur. Versta me goed: het is niet alleen eén kwestie van techniek, maar het wordt daardoor wel mogelijk aan de seksualiteit een wijdere en oprechtere beteke nis te geven. Maar zaken, die gedurende lange tijd cultuurbepaald zijn in ons ge voelsleven, draai je niet in een handomdraai om. Dat er in oprecht denkende kommunes (zoals de Koinonia) met deze en vele andere gedachten geëxperimenteerd wordt kan alleen maar bewustzijnsver ruimend werken. Het is bijvoor beeld gemakkelijk vrijblijvend praten over de gelijke man en vrouw, maar de praktijk Een kommune is geen gemakkelijke onderneming. Van Ussel schrijft o-m.: „De komplekser wordende maatschappij maakt het treffen van talrijke regelingen onvermij delijk. De afstand tussen deze ge realiseerde kollektief functies en de kommunes is niet zo groot". Je kunt overigens denk ik op het omgekeerde uitkomen: We hebben steeds meer „Gezins-func- ties" naar huiten gebracht en over gedragen aan psychiaters, maat schappelijk werkers, pedagogen, sociale diensten, e.d., die terug te brengen zijn binnen een goed functionerend kollektief (kommu ne) verband. Waarom zijn de kommunes plot seling zo in de belangstelling ge komen? Misschien omdat er zo als van Ussel zegt een nieuwe mythe ontstond n.l., dat het einde van huwelijk en gezin in zicht zou zijn. Omdat men ontdekte dat hu welijk en gezin, meer dan men vermoedde, schijn veiligheid en schijn geborgenheid geeft. „Het is waarschijnlija dat huwelijk en gezin er nooit zo goed voorgestaan hebben als tegenwoordig", zegt hij. Maar „de maatschappij wordt koud en hard. Het gezin wordt voorge- Sociu ais de venige haard in net gezin zou men zichzelf zijn, daar vind men eerlijkheid en solidari teit. Maar de werkelijkheid is soms anders en dit zien de jonge ren ook". Het aantal kommunes is groter dan men vermoedde; het zijn ook g.en eendagsvliegen, zoals be weerd wordt. Voor één die ver dwijnt ontstaan er twee nieuwe. In dit boek wordt daaromtrent infor matie gegeven en talloze varianten genoemd, met hun voor- en nade len. Van Ussel stelt de vraag: Waarom verdwijnen er zoveel kommunes? Antwoord: Ten dele om dezelfde redenen als waarom huwelijken mislukken Sjef Teunis (kommune in de natte grondverf?) geeft als werk definitie: We kunnen een kommu ne typeren als een sociaal-politieke leefgemeenschap die vooruitgrijpt op de samenleving van morgen in konflikt met het huidige waar denpatroon en normenstelsel door al doende alternatieven te zoeken voor gezin en maatschap pij". Het gevaar is niet denkbeel dig dat „overal waar mensen sa menleven het etiket „kommune" wordt opgeplakt". De uitgangspun ten die hij noemt (i.v-m. macht en bezit, bezit en geld, de erotiek, solidariteit) maken duidelijk, dat men niet te snel van een kommune moet spreken. Frits Florin (kommune en de frustraties van de linkse bewe ging): „Er is bij mijn weten geen kommune in Nederland die het klaargespeeld heeft arbeiders en intellektuelen in één groep harmo nisch te verenigen". En: „Een kommune die goed gepland is en bestaat uit mensen, die zich pro fessioneel mengen in de gang van zaken in de maatschappij, kan een verbluffendde koncentratie van in vloeden en relaties opbouwen". Het positieve geluid van dit Koino- nia-boekje is dan ook: Geen elan-vorming op een eilandje van materiële intellectuele en eroti sche geborgenheid, maar een open heid naar de maatschappij Behalve een aantal uitspraken van buitenlandse ervaringen bevat het boekje nog een bijdrage van Florimond Fick en Ella Vogelaar over „Theorie en praktijk van kol- lektieve kinderopvoeding" („Het is ons duidelijk geworden dat men moeilijk staande kan houden, dat het gezin de enige ideale opvoe dingssituatie is en dat de kommu ne als opvoedingssituatie wel eens idealer zou kunnen zijn dan het gezin") en van Frits Florin over „kommune en Christendom". „Wie weet", zegt Florin, „zal het chris tendom, ontdaan van zijn religieu ze karakter (rechtstreeks verbin dingen met een opperwezen) toch in staat blijken om groepseksperi- menten te stimuleren en te inspi reren. En wie weet zijn degenen, c'"-> enige t'.id in de klassieke kloosters hebben doorgebracht, wel degenen die de achtergrond heb ben om dit waar te maken ze hebben bovendien de gewoonte om veel samen te zijn met anderen en d is een reële voorsprong. Een citaat van Mogens Toft om te ver duidelijken wat ik bedoel. „De da gelijkse problemen zijn meestal van uitermate praktische aard. Ik heb nu vijf jaar in een kommune geleefd en daarbij wel gemerkt dat zelfs de grootste toewijding op de (verbale) barrikaden voor de toekomstige revolutie niet één vuil bord schoon in de kast brengt". Met dit boekje is uiteraard niet alles gezegd. Het is een goede tussentijdse verkenning. Wat mij persoonlijk nog wat „gevaarlijk" lijkt is de toch nog te grote vrij blijvendheid, die dan wel niet ge lijk te stellen is met een „hippe sfeer" maar tochenkele poten wegzaagt onder een noodzakelijke continuïteit, als basis voor de vol gende getuigenis van kommunele- den: „Je voelt je minder een uniek indivudu en meer een sociaal we zen, minder homo of hetero, min der man of vrouw, mindef jong'"of oud, en meer mens". Ortdsnfej i veeg uit de pan, die Theunis geeft aan de vorm van de „grootfamilie" Groszfamilie zoals b.v. in Dene marken en Duitsland bestaan) kan deze met de kommunementali- teit van dit 'boekje toch meer zinvol zijn. Tenslotte is het waarschijnlijk niet overbodig Van Ussel nog een maal aan te halen „Even goed als het een misrekening is omwille van het seksuele te trouwen, is het een vergissing te denken dat kom munes het middel zijn voor groepsseks. Het aantal' kommuties met kollektieve seks is klein. Doorgaans evolueren 'ze rfaar 'een eerder eklusieve paarvorming". Wat hij verder evenwel zegt over de „emancipatie van de liefdé" in deze maatschappij is het lezen waard- Niet alleen voor degenen, die kommune-plannen hebben, maar ook voor degenen die louter en alleen hun eigen huwelijk-gezin willen toetsen aan de werklijk- hsid of de schijn zijn de alterna tieve gedachten van dit boekje het overdenken waard. HENK EGBERS kxxxxxxxxxxxi TUSSEN elf en eenentwintig sep tember worden in Roe-Iofarends- veen de eerste Nederlandse water- paalzitwedstrijden gehou.den. De organisator van de dan tevens te houden bötenbeurs in Alkemade, L van der Meer, heeft een bedrag van f 500 beschikbaar gesteld voor de winnaar- Winnaar is: diegene, die het langst met kleren en zwemvest aaii op een van de palen blijft zitten,; die een dezer dagen in de Braseiriermeer worden gesla gen. De deelnemers mogen niet worden vóórzien van eten of drin ken. - f Win rode mier heefr $el]k iwjwïeentir- toren.. In Amsterdam worden op het ogenblik opnamen gemaakt voor een Amerikaanse modefilm. Lex Daniels en Nick;/ Roeg verzorgen de kleding voor deze film. De mannelijke modellen op de foto zijn van Daniels en de vrouwelijke van Roeg. WAAPOM j |kf WEET HET IK HEB Zoo J HÊT W6L EEW& IM HET DAT(7/ 005TEU ZIEM DOEN. ZE SLAAN SLA UIT! DAT ZOU ONS VEE NOG KUNNEN EEDDEN f Dood m een tondelsrem-^ ytrmmmenvrjjheidï J p°°7v. \\9 t "Al pOfi/ r IQ li,'», ffi.Vi .,1 i

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 27