tit
teurs
vr:
naar aanleiding
van uw advertentie...
AN
ORDIGER
airconditioning
SN.V.
Hij wordt op 10 september 90 jaar, maar
dat belet Pieter van der Meer de Walcheren
niet nog steeds „alles nieuw" te willen
maken. Dat is zijn levens-instelling. En dat
stempelt hem tot „een levensgenieter in de
beste zin van het woord".
Levendig
Waarheden
18
ursussen, zodat U in
de Minister van Econ.
vend verstrekt tijdens
arkt 6, BEEDA
opgenomen een over
heid over het gehele
reau van de stichting
5 TEL. (010) - 125940
ZATERDAGBIJLAGE VAN DE STEM/5 SEPTEMBER 1970
armtetechnisch gebied,
s installaties verlenen, een
u een ervaren monteur
;t gebied van gas- en
kte-installaties, stuurt'u
en korte sollicitatiebrief of
onder no. 04100-38238
ifspraak.
Zeven proeven van sollicitaties'
heb ik de eer te solliciteren naar het Kamerlidmaatschap voor....
grieven met een dergelijke aanhef dwarrelen dezer dagen neer op de
partijbureaus van D '66, DS '70 en de KVP. Deze partijen zijn het immers
die zich via advertenties tot hun leden hebben gewend met de opwekking
te solliciteren naar het lidmaatschap van de Tweede Kamer.
Het wil ons voorkomen dat er behalve serieus gestelde brieven met een
ainhef els hierboven ook epistels zullen worden geschreven met een wat
meer genuanceerde tekst.
ge „proeven van sollicitaties" op deze pagina beperken zich niet tot de
drie politieke partijen die advertenties hebben geplaatst. We hebben de
taak in een wat ruimer perspectief willen plaatsen en de vrijheid genomen
oek brieven te schrijven aan enige andere partijen.
BijdragenMax de Bok, Hen Bollen en Boet Kokke.
Gotde Jacques,
3r viel e»rt pal: van- mijn hart hoen ik in de krant
las dat de rontgencomnissie van oordeel is dat de
PPR moet blijven voortbestaan.
Stel jo voor dat we ona zóndei' omwegen onder het
vaandel van Den Uyl -door jou zo treffend de Neder
landse Churchill genoemd - hadden moeten.scharen 1
Jacques, ik heb een: radicaal besluit- genoKen:je mag
me inschrijven als kandidaat-kamerlid. Ik beft wat',
langer dan jij tegen de KVP blijven aanleunen,maar
nu Joop den Uyl zelf# heeft gezegd dat de KVP zich
niet wezenlijk vernieuwtkun jjii op me rekenen.
En- laat die KVP-jongeren met hun poten -ik- zeg het
maar radicaal - van onze Bogaera afblijven. Als ze
hem niet tegelijk met Cals op de-stoep hadden gezet,
zou er nou niet zo geschutterd worden in de bouw.
Zo is het toch,nietwaar
Nog «ven dit,Jacques: misschien'toch wel goed, dat
Erik Jurgens ge^n voorzitter-meer is. "Ken" zei al
tijd, dat het radicaal zijn hem geen eentje pijn deed
Tot zi«ns den maar.. O ja. zeg, kan Harry van Doorn met
z'n KRO niet «ens wat meer aandacht aan d« PPR schen
ken T
Perdinand Jaspars
Mijnheer dokter Beekmane,
Eigenlijk was het pragmatisohelgeweest ale ik mij
had aangemeld alfl kandidaat-kamerlid toen lk on
langs bij u op coneulfc.was.Toen lk gisteren uw re
kening kreeg herinnerde ik mij echter opeens dat
juist op Bandrang van D' 66 sommige artsen hun re
keningen weer zijn gaan specificeren.
Ik schrijf u omdat lk een democraat 1970 iri har* en
nieren ben. Sinds enige tijd heb lk mij an de ont
wikkeling binnen de partij aangepast en rijd ik
niet langer in een lelijk eendje.Met mijn huidige
wagen kan ik alle kanten op.Ze valt bij de Wl niet
te zeer uit de toon en werkt niet verblindend op
PvdA-mensen.Typlsoh een middenklasser dus.
Aan het doen van een duidelijke keuze heb ik van
jongaaf da peat gehad.Ik ben dus niet getrouwd.Heb
alle tijd voor vergaderingen «n congressen derhaifo.
Vroeger was lk padvinder,tegenwoordig mag lk dra.
voor mljq naam zetten.Socioloog ofc duidelijk te sijr.
Dit allee moet u aanspreken. Temeer,omdat het hal»
vermolmde politieke etelsel mij al Jar«n oren,neus
en keel uithangt.
Ik Voel mij sterk genoeg om in een van de twaalf Jcèaa-
diattricten de strijd aan te binden met mensen die nog
la de oude tegenstellingen links-reehta geloven.
Ctader ons.dokter» ale het nou moet ,klee lk mat he*
pistool op de borst voor linka.
Hdogaohtend
Beate Fons,
Natuurlijk reageer ik op Je advertentie.Lekker
hip idee van jullie,zeg. Je weet dat ik het verband tueaen
christendom en politieke partijvorming niet zo zie zitten.
Kaar dat zal voor jou geen bezwaar Zijn. Jij vindt de K van
KVP toch ook geen kwestie van principe maar alleen van doel
matigheid
Wat me ook goed bevalt is, dat jullie als partij
bestuur ih deze tijd van medebeslissingsrecht op volstrekt
autoritaire wijze de helft van het aantal fraotiezetela zelf
gaan toewijzen. Geen man in de partij die protesteert tegen
«eze uitholling van de democratie aan de voet,zoala onze te
genstanders dat noemen.
Echt een klub om mee te werken, jouw -en ik zeg
het in alle bescheidenheid: mijn - KVP.
Met van der Stee op naar de WD.
Met Veringa niet' op de knieën voor de PvdA.
Prachtige verkiezingsleuzen,nietwaar 7
Ala Joop den Uyl niet wil bijdraaien kunnen we het
kernprogram van onae oigen rooi» Piet Steenkamp geruat op on
ze buik eehrijven.
Mijn idee, hoor. Xk heb «en tijd lang angstig ge
dacht dat jullie het echt meenden, dat lonken naar die link
se troep. Rustig'idee hoor, dat ar in 1971 Tarandtr*.
Daarom wil ik graag in dia Kaaerklub van jou.
Laat ja vlug wat van ja horaa T
iluut.
Johan Kremer.
Evlfi-e -ifvxnuH- e
Jki -ftoeï of wh- «W. Wt
Aai -fofyplt.
-&n olcLO/uyrn
/Moesl A&. smaaK -naast. U. /dcAnAjh^
Hg JfórAYlüfte me#&aL
Waard» Jongeling,
D'eenling vereenigb al in ziehillet goede en het'
kwade. Welzalig hij 'die in der bozen raad niet
wandelt, noch op het pad der zondaars slaat,noch.
nederzit daar zulken samenrotten,die roekloos met
God en Godsdienst spotten.
Geen fraotie ia daar bij de- grafelijke zalen die
dit blazoen onbevlekt en ongeschonden tot het hun
ne mogen rekenen.
Zo er dan nog mensen zijn die Gods weg inslaan oa
Zijn Woord in het parlement te verbreiden,dan wil
Uw dienstwillige dienaar dat gaarne zijn.
Gij deed het wel een spanne tijds aan de voetbank
van de Troon.
Beschaam, verschrik de Goddelozer. Verstom hen ia
den Dood. Geen ding geschiedt er ooit gewieser dam
•t hoog bevel dee Hoeren mond.
faarne geheel de Uwe, so Gode heu behaagt.
Amice Veerman,
Het ie waarlijk geen alledaagse bezig
heid te solliciteren naar het kamerlidmaatschap voor
de A.H. Onder sachte drang van mijn kiesvereniging
waag ik het er toeh msar op. De partij van de kleina
luyden,maar van de grote staatsmannen, zal beslist
het oor willen lenen aan een bescheiden stem uit haar
midden.
Haarde Anton, je bent nu verlost van
de radicalen. Ik seg maar ao: evangelische radicali
teit is een móóie zaak, maar het moet wel evangelisch
blijven. Blij boodschapperig. Niet dat zwaresombere
van die radicalen.
Daarom ook vind ik het zo geschikt,dat
je nogal bevriend bent met de KVP. Wij mogen best een
tikkeltje roomse blijheid van hen meepikken. Jammer
alleen dat je altijd de CHU moet meeslepen. Misschien
kun je ze op een goed moment toch lozen naar de WD.
Haar eerst: Barend in het Catshuis.Be
denk overigens wel, dat Pietje er misschien niet uit
wil. Helemaal vertrouwen kun je die KVP-era nooit.
Sn Hoolvink Wet doen jullie met hem
se de verkiesingen Enfin,dat hoor ik wel els ik in
de fractiegelederen word opgenomen.
Wel wil lk gaarne van te voren weten of
ik vóór een bolgende belastiageorreotie moet stemmen,
•o'c als ik er zakelijk tegen ben.
T'«
/t/fk' /witcAo&jtg/ns
A* AMZT
'X'Wxmw en,
m* t&t.
r-«W
OU ywd/.ctf- /ïr&iattK/.
PIETER VAN
DER MEER
WALCHEREN
door HENK EGBERS
IMHIIIIIIIIIIIIIIIIIliliiiiiiiiiiMiilililllillllllllllllllilllllllllilllllllltllll uil mui HltillliJII lllllllll llllllllllll llllllll mm f III! 111111 mill lllllllll lllllllllllHltllllllllllllllllll1lllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllflllllll||l|||||||I||||||||||||||||||||||||||||||||I|,|||||||||||||||||||||||I||||||1|||||||||||||||||||]||||||||[|||||,|||
fieer
„Wat mij het meest boeit
in de persoon Pieter van
der Meer de Walcheren bij
mijn dagelijks kontakt met
hem, is: zijn sociale bewo
genheid; zijn socialist-zijn
zonder een PvdA-mentali-
teit en zijn verheerlijking
van het leven; hij is een
levensgenieter in de beste
zin van het woord". Aan
het woord Jan de Ridder,
onderwijzer in Oosterhout
en sedert tien jaar secre
taris van pater Pieter, de
man, die op 10 september
90 jaar wordt en nog
steeds „alles nieuw" wil
maken vanuit zijn cel in
de St.-Paulus-benedictij-
nenabdij te Oosterhout.
Een man, die voor velen
veel betekend heeft met
name ook door zijn talrij
ke boeken, maar zichzelf
nog allerminst als afge
schreven beschouwt. En
de praktijk van alledag
wijst ook uit, dat hij dat
nog niet is. Voor ons lig
gen de drukproeven van
een liber amicorum, dat bij
zijn 90e verjaardag uit
komt. Daarin staan bijdra
gen van Leo Vroman, Al-
bert Helman, Karei Meeu
wesse, Hans Andreus
Gabr. Smit, Gerard Wijde
veld, Anton van Wilden
rode, H. Brugmans, André
Demedts, Willy Corsari.
Gerard Knuvelder, Jan
Cartens en mgr. Van Lier-
de.
Toen me gevraagd werd
over Pieter van der Meer de
Walcheren te schrijven bij
zijn 90e verjaardag werd er
bij gezegd: Denk erom, het
is geen Coentje Moulijn. Wel
ke teonsekwenties je daaruit
voor een krant moet trekken
laat ik in het midden, maar
Jan de Ridder zegt: „Ja, als
je de koppen gaat tellen, zui
je bij Coentje wel verder ko
men dan bij Pieter. Maar je
moet de stemmen voor bei-
ien apart eens gaan wegen.
Coentje houdt de mensen
passief bezig, Pieter actief.
Van Pieter wordt je als
mens beter, omdat hij je
door zijn boeken aan het den
ken zet, je met het leven
confronteert'.'
„Ja, Pieter is zelf nog vol
op levendig. Alleen slaapt hij
wat slecht. Staat dan des
nachts op en gaat zitten den
ken. Daarbij heeft hij on
langs zijn arm gebroken. Hij
heeft veel pijn. Hij denkt nog
diep door, weet de diegen te
plaatsen in de tijd en is
vlijmscherp in zijn oordelen
Allesbehalve een mens, die
in een hoekje op zijn einde
zit te wachten. Hij is journa
list gebleven; dat wil zeggen
hij is zoals een goed jour
nali6t betaamt nieuwsgie
rig gebleven. Als ik de kranl
niet meebreng, neemt hij
het me „kwalijk".
Wat hem het meest interes
seert zijn de ontwikkelingen
in de kerk en zijn vrienden
Maar toen ik hem bijvoor
beeld de discussdes, in De
Tijd onlangs, over de onfeil
baarheid van de paus wilde
voorlezen, zei hij: Laat
maar, dat hoeft niet meer.
Hij vindt dat er belangrijke
re zaken aan de orde zijn.
Hij ia actueel bezig. Veel
daarvan is te lezen in zijn
boekje, dat vorig jaar uit
kwam „Maak alles nieuw".
Dat heeft behalve veel posi-
;ieve reacties ook nogal boze
reacties opgeroepen. Mensen
die zeiden dat hij zijn verle
den (de tijd van Het Witte
Paradijs e.d.) verloochende.
Terecht schrijft Gabr. Smit
in heit Liber amicorum,
dat mensen, die dait me
nen ook zijn vroegere
werk niet begrepen heb
ben. Pieter is geen diplo
maat, maar een oprecht
mens. Deze week zei hij nog:
Ik ben blijven vloeken; ik
ben socialist geweest en hel
gebleven ook!
„Het feit, dat zijn boekje 2
Irukken in één jaar ('69)
ïaalde en mijn biografie over
hem in de serie „Ontmoetin
gen" ('70) ook goed loopt, be
wijst dat een figuur als Pie
ter van der Meer niet zo uit
de tijd is, als sommigen wel
menen. Hij teert ook niet al
leen op zijn oude vrienden
maar het zijn ook de jonge-
en, die hem blijven opzoe
ken. De vorige week kwam
er bijvoorbeeld een meisje
van 23 uit Antwerpen, dat in
le ontwikkelingsgebieden
»aat werken en eerst nog
net hem wilde praten (naar
ianleiding van zijn boek)
figuren als Simon Vinken-
log komen. Maar ook velen
ronder naam. Het bezoek
„spreekkamer") is zelfs
wat aan banden gelegd; hij
s tenslotte negentig. Nie-
nand hoeft van mij Pieter
'eweldig te vinden, maar
nij en vele anderen blijft hij
oeien."
„Mijn eerste kontakt met
hem is gegroeid vanuit de li
teratuurlessen op d. hbs
en de scriptie, die ik over
hem maakte op de kweek
school; met name zijn oud-
socialistische werk. Dat
sprak me aan; vooral om
dat hij geen literatuur „be
dreef" maar zo'n grote getui
genis gaf van 'n versmelting
tussen zijn leven en werken.
Omdat Pieter nog maar
slecht kan zien neem ik iede
re dag de post voor hem door
en beantwoordt deze; lees
verder kranten, tijdschriften
en boeken voor. Auteurs als
Mulish, Claus, Böll (met
name), Sartre, De Beauvoir
Küng en Schillebeeekx heb
ben zijn voorkeur. We kun
nen e'k iar daar alles bij zeg
gen. Nee, geen ruzie; wel
harde waarheden. Wat me
in hem het meest irriteert
Da's moeilijk. Ja;
het enorme roken. De ene
Gauloise na de andere. Ik
ben zelf niet - roker".
Verder neem ik hem soms
mee in mijn auto. Hij is
enorm op het Brabantse
landschap gesteld. Indertijd
reden we vaak naar Anton
van Duinkerken in 't zieken
huis. Met de zwaar zieke Jan
Engelman onderhoudt hii
ook voortdurend kontakt.
Met zijn nieuwste boek ovet
de goede moordenaar is hii
nog steeds bezig. Er is een
opzet-schemawe praten sa
men over de karaktertrek,
de milieu-bepaling van deze
figuur".
Er ligt een hele tijd tussen
djn roman Van Licht en Duis
ternis (1904) en nu en mo
gelijk De Goede Moorde-
naar(?). Via „Levens van
Leed" en „De Jacht naar
geluk" kwam hij in 1911 hei
rooms-katholicisme binnen
(met een figuur als Leon
Bloy op de achtergrond). Ve
len kennen hem nadien uit
zijn bijdragen in De Nieuwe
Eeuw, uit boeken als „Van
het verborgen Leven", „Het
Witte Paradijs", „Mijn Dag
boek" en „Mensen en God".
Nog meer kennen hem van
uit de persoonlijke kontak
ten. Daarvan getuigen bij
voorbeeld de bijdragen in het
liber amicorum, waarin Al-
bert Oelman het gedicht
„Overwegingen van een
steen vreter" aan hem op
draagt. Waarin Leo Vroman
o.a. schrijftkan ik
tijdloos alles wezen dat ie
mand overal het ergste ont
breekt, een soort pater Pie
ter".
Velen kunnen Karei Meeu
wesse nazeggen: „Jouw
vriendschap en die van
Christine behoren tot liet
beste wat het leven ons
schonk".
Gabr. Smit getuigt: „Hij
heeft altijd uit de grond van
zijn hart gezegd en beleden
dat het dode moest leven en
dat het oude weer nieuw
moest worden. En dat wij
niet voorzichtig en diploma
tisch bezorgd moeten zitten
te wachten tot het zo rustig
mogelijk gebeurt, maar dat
wij het zelf moeten durven
in de naam van Hem die het
ons zo uitdrukkelijk voor
schreef".
H. Brugmans vult dit aan
door te zeggen: „Uw wegen
moeten eerst worden uitge
hakt; u bent avonturier ge
bleven. Maar u durft ervoor
te betalen". En zijn petekind
Willy Corsari vertelt van
haar ervaringen in een ge
sprek toen pater Pieter oog
in oog had gestaan met de
dood. „Toen ik hem vroeg
of hij dan liever had willen
sterven, antwoordde hij een
voudig: Ja, ik wou nu wel
naar Christine".
