Toeristengids voor zwoele adressen WEG MET DE KRAAIEPOOTJES .patiënten nog in leven JOSEPHINE O JOSEPHINE LUKE LUCKY SUSKE EN WISKE prikkel draad over de prairie twee toffe totems DE STEM VAN DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1970 (NIEUW BERICHT) ER IS NOG GEEN MAATSCHAPPIJ WAARBIJ MAUP CARANSA ZIJN ELPEE KAN GAAN MAKEN. DE KOUS OP DE KOP VAN HET HOGERE HOUDT NA Rudy Kousbroek het denken op? In zijn laatste boek laat hij het avondrood dalen over het begrijpelijke onbegrijpe lijke, dat ons wordt opgedist in bewustzijnsverruimende LSD etc., science fiction, „poëzie", toekomst wetenschap, kortom over het „snoepgoed van de geest" (tandbe derf). Wie Pauwels' „Dageraad der Magiërs kent en de sfeer van het tijdschrift „Brès-Planète" geproefd heeft, kan de titel van zijn boek „Avondrood der Magiërs" (uitg. Meulenhoff f 9,50) direct plaatsen. Hij slaat daarin Teilhard de Char- din even goed als MacLuhan en Vinkenoog evenzeer als Godard om de oren, die onder de naam van wetenschap inspelen op een sa menleving met een onstilbare hon ger naar heilsbeloften, aldus Kous broek. Ze geven geen werkelijke oplossingen voor werkelijke vraag stukken, maar vluchten in het ir rationele. Kousbroek zet als goed compilator daarbij onloochenbaar heel wat zaken scherp-ironisch op 'n rijtje, maar zijn (heerlijke) ironie lijkt als basis evenzeer een (onuit gesproken) angstcomplex te heb ben als de sterrenwichalerij van een pseudo-wetenschappelijke flo- wer-power, die over ons is neerge daald. Veel verder dan constateren komt hij ook niet. Wat komt daar na? In dit boek zijn een 25-tal reeds eerder verschenen artikelen ge bundeld. Het zijn variaties op één thema: het moderne bijgeloof. Het is ongemeen boeiend ze achtereen te lezen. Onder dat moderne bijge loof verstaat hij het geloof in het bovennatuurlijke, op een manier die pretendeert aan te sluiten bij de moderne wereld van weten schap en techniek. Kousbroek is daarbij een positivist, die alles wat met bovennatuur en metaphysiek van doen zegt te hebben „poppen kast" noemt. De menselijke geest is een sterk geconstrueerd mecha niek, dat nuchter onder controle moet staan. Het moet allemaal in zichtelijk te maken zijn en alle irrationele redeneringen gebouwd op vraagstukken, die we (nog) niet doorhebben noemt hij een vlucht. Godsdienst, mystiek, LSD- toestanden, science-fiction en poë zie zijn vormen van afgang van terugkeer tot een infantiel wereld beeld, angst. Waar het naar toe gaat is niet moeilijk te voorzien, aldus Kous broek: een modern geïndustriali seerde maatschappij, die draaiende wordt gehouden door een kleine competente kaste voor wie weten schap niet magie is, maar alleen de toepassing van een bepaalde ma nier van denken, de enige feitelij ke bezitters van hun civilisatie. En aan de andere kant een gigantische groep van mensen voor wie dit proces volkomen buiten ben ome proces volkomen buiten hen om en boven hun pet verloopt, mensen die zich bezighouden met het ver foeien. vereren of bezweren van krachten, waarover zij geen enkele controle hebben, en die hun tijd doorbrengen met het „creëren" of consumeren van allerlei onbenul ligheden of met het zich verzetten daartegen. De mens kan het op handen zijnde wereld-beeld niet meer om vatten en trekt zich terug in een wereldbeeld, waar het onmogelijke gemaakt wordt; vlucht in een fan tastisch wereldbeeld. Talloze films zijn daarvan bijvoorbeeld een te ken. Het magische denken wordt toegevoegd aan wetenschap en techniek, krijgt een kwasi-weten- schappelijk jasje aan. Deze wereld wordt buiten de realiteit gesitu eerd in het transcedente. Bewust zijnsverruiming is een ander woord voor bewustzijnsvernau wing. Magie en bezwering. De aanhangers van de psychedelische subcultuur zijn mensen die ervan afgezien hebben om de werkelijk heid nog verder verstandelijk te begrijpen. De slagzinnen van een discriminerende McLuhan is het evangelie van het establishment geworden. Het irrationele denken, of dat nu van Heidegger of Levi- Strauss etc. is, is een inwijding in een mysterie; denkbeeldige oplos singen, die het irrationele op de koop toe dan ook nog aan iets Hogers ophangen, etc. etc. Het is een boek, dat je met smaak en mogelijk innerlijk verzet kunt lezen. Hij analyseert veel verschijnselen scherp, maar komt niet veel verder, wil ook niet „Verder" komen. Er is inderdaad een groei van een enorme „mystie ke" humbug; het wegvallen der kerken is daaraan ook niet vreemd. Maar of je de escapades uit het redelijke naar het onrede lijke alleen kunt verklaren uit angst is een tweede. Waar komt die wezens-angst dan vandaan? Zelfs aan de flink-schrijverij van Kousbroek is deze niet vreemd. Niettemin is dit boek een „must" voor elke in- en outsider. Van 7 tot en met 11 september wordt in Den Haag het derde in ternationale congres van de „Trans plantation Society" gehouden, waar ongeveer 1200 deelnemers op de hoogte worden gebracht van de meest recente ontwikkelingen op het gebied van de orgaantransplan tatie. Er zal onder meer gesproken worden over experimentele trans plantatie, orgaanconservering, de chemie van de transplantatieanti- genen enz. In de afgelopen tien jaar zijn over de gehele wereld naar schat ting 5000 organen getransplan teerd. De meest recente cijfers zijn, uitgesplitst naar afzonderlij ke organen, als volst: NIER Sinds 1959 zijn er tegen de 4000 niertransplantaties verricht, waar van de resultaten zich in stijgende lijn bewegen. De eenjaarsoverle- ving van een transplantaat van een familielid bedraagt thans 90 pet., terwijl de eenjaarsoverleving van een niet verwante donor in Europa 70 pet. is. HART in 59 centra zijn 164 transplanta ties verricht. Twintig patiënten zijn nog in leven, waarvan 7 lan ger dan 21 maanden. LEVER 109 verricht in 33 centra. Thans 8 patiënten nog in leven. De lang ste ruim 26 maanden. LONG 24 verricht in 18 centra, Geen patiënten meer in leven. De langst levende patiënt stierf na 10 maan den. ALVLEESKLIER 18 verricht in 8 centra. Vier patiënten hebben een functioneren de alvleesklier, de langste sinds 10 maanden. BEENMERG In de periode voor 1968 zijn enkele honderden beenmergtrans plantaties verricht, waarmee slechte bij uitzondering tijdelijke successen werden bereikt. Sinds 1968 zijn 70 transplantaties geregi streerd waarvan thans nog 18 ont vangers in leven zijn. MILAAN, de meest vooruitstre vende stad van Italië, geeft er een nieuwe toeristische gids bij. Deze heet „Milaan bij nacht", of een gids voor adressen die vanaf middernacht handig kunnen zijn". Het belangrijkste, dat het boekje doet, is de bezoeker de weg wijzen naar een prostituee die hü betalen kan. Sinds de Italiaanse wetgevers elf jaar geleden in een vlaag van soci ale hervormingen de bordelen met staatstoezicht sloten, zijn de mees te vrouwen, en hun klanten, de straat op gegaan. In een land waar de mannen en hun auto's even moeiliik te scheiden zijn als Sia mese tweelingen, heeft dit in de kleme uurtjes tot ernstige verkeers opstoppingen geleid. De hervorming, die krachtig ge steund werd door een vrouwelijke socialistische senator, heeft ook tot een toename van het aantal ziekte gevallen geleid. Er wordt een ben de-oorlog gevoerd tussen de soute neurs. Voetgangsters worden aan gerand, omdat men ze voor tippe laarsters aanziet. Het heeft tenslot te geleid tot de totale vernietiging van het gevoel voor decorum waarmee de Italianen traditiege trouw die beroep behandelden. (Tenslotte hebben de bisschoppe lijke autoriteiten in de vorige eeuw de vergunningen voor de bordelen in Rome verleend). Volgens de Milanese gids wor den de meisjes in de Via Larga, achter de kathedraal, „de goddelij- ken" genoemd. Hun beginprijs ligt rond de 90 gulden. De stad is in wijken verdeeld. De meisjes in de voorsteden, die „de kaarsen" wor den genoemd omdat ze bijna hele maal zijn opgebrand, zijn bereid vreemdelingen gezelschap te hou den voor ééntiende van wat de „goddelijken" vragen. Geschat wordt dat er niet minder dan 10.000 full-time prostituées in Milaan zijn. Zij doen zaken voor zo'n f 5,5 miljoen per maand en dan wel belastingvrij. Vroeger werden de prijzen van de bordelen bepaald door de stad. Zij werden ingedeeld in bepaalde categorieën, zoals dat nu met ho tels gebeuert. Dat .betekende, dat Jan Soldaat die nog geen drie kwartjes per dag verdiende al op sommige plaatsen terecht kon. Veel voormalige bordelen zijn nu eenvoudige hotelletjes. Zo is „A- riston", "vroeger een Milanees prei- paleis, nu een restaurant gewor den, een monument van de art nouveau-stijl. In de eerste jaren werd het restaurant vaak bezocht door weemoedige types, dikwijls vergezeld van hun vrouw. Na het diner placht de eigenaar het echt paar naar boven te begeleiden, om de vrouw de sierlijke inrichting te laten bekijken. Dat had dan veel weg van een bezoek aan de afge sloten kamers in de ruïnes van Pompei. Nu zijn de klanten van het res taurant jonger. Zü komen uit nieuwsgierigheid en om een ver moeden te krijgen hoe het geweest moet zijn toen de wetgevers be zorgder waren over de volksgezond heid dan over 's lands moraal. (Copyright The Guardian/ De Stem). WIE TOE is aan de kraaiepootjes, wordt door Hubbard Ayer in staat gesteld, als een soort tove nares wondermiddelen toe te passen. Dat gaal zo: Zij neemt uit een grote doos één van de zes tubes „draagcrème", ledigt die in een bijgevoegd porseleinen kommetje en voegt daarbij de inhoud van één der zes in de doos rustende ampullen met placenta-extracten. Zij roert met het bijgevoegde stampertje deze twee ingrediënten door elkaar en brengt daarna met de vingertoppen de inhoud van haar „vijzel" op het grondig gereinigd ge zicht. Dit antirimpel masker dat de huid revitali seert, moet 20 minuten inwerken en mag daarna met lauw water afgenomen worden. De zesvoudige inhoud betekent dat men een kuur van zes behan delingen ondergaan kan, dit alle twee maanden te herhalen en bovendien telkens bij een of andere uermoeidheidsperiode, is te benijden. Wie voor de dagelijkse verzorging naast dit af-en-toe „masque anti-rides" dagelijks de „crème anti-rides" gebruikt, zal geen rimpels van zorgen over haar schoonheid krijgen. vlug' we hêbbeu toot eeu bende week te doen vannacht; als we TENMINSTE niet ooos de kudden van d6 fokkebs vebpletteeo WIL len woboen! recivri. de Bossen zich met huh beziohoudsh, wkhtsh oe vEeeaocess oe cwöebaad af de lenss useu ven oe necht zsu wobs'j rUóu?h RontnomenDm vjn ue verloofdV Jk heb not een peddel. Uil jij ons temped- J gr

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 23