NIELS FREDBORG ALS
EERSTE GEHULDIGD
Van de Ruit zong
met Klaas Balk
zelfde klaagzang
wk
RESULTATEN VAN LEICESTER
„Gaf niks,
het was
'n makkie"
Van Doorn op
vijfde plaats
Bahamontes:
„Merckx
mist
tegenstand
Paniekerig
USIF,
REAL ESTATE
door peter heerkens
W iin Bravenboer
naar de profs
NIET ZO MOEILIJK
VERSNELLINGEN
11
DE STEM VAN ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1970
21
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER Niels Fredborg uit
het Deense Aarhus, is de eer te
beurt gevallen om als eerste gehul
digd te worden in het wereldkampi
oenschap wielrennen. Hij werd win
naar van het onderdeel 1 km tijd
rijden, waarmee hij lioopt de be
langstelling gewekt te hebben van
sponsors in de profwielrennerij,
want Fredborg wil graag „over".
Om de aandacht nog eens extra op
zich te vestigen (hij deed het eerdei
met twee wereldtitels en een twee
dc plaats tijdens de Olympisch'
Spelen van Mexico) cöncentreerd'
Fredborg zich dit seizoen uitsluiten!
op de baan.Volgend jaar zal hij ziel
volledig aan het wegrennen gever
zo mocht er nu geen sponsor komen
zijn kandidatuur voor de.prof-scctoi
sterker te maken.
De moeite die Niels Fredborg (23
jaar, verzekeringsagent van beroep)
zioh getroostte afgelopen maanden,
bleek in Leicester niet voor niets
geweest. Ondanks een zwakke laat
ste ronde (anders mijn specialiteit
ïk kan op het eind meestal ver
schrikkelijk veel geven") legde hij
leslag op de gouden medaille met
eh tijd van 1.08.82 en dat was 01.61
sneller dan de verrassend naar vo-
en gekomen Harry Kent uit Nieuw
'.eeland, wiens tijd (1.09.21) eer
ilveren plak opleverde.
Boomkweker Kent bleek echtei
:eli niet zo tevreden over die pres
tatie „want", bleef hij nuchter, „ik
kan sneller mijn beste tijd is 1.08.
Dit valt me eigenlijk een beetje
tegen".
Voor het brons moesten de organi
sators twee medailles aandragen,
want zowel de Rus Kraftsoft ah
Tsak noteerden 1.09.23. Ze kwamen
dus ex aequo als derde in de uit
slag, waarmee er voor de volgende
beste renners geen vierde maar een
vijfde plaats op het papier kwam
En die positie bezette wegenbouwer
Peter van Doorn met 1.09.36, zijr
beste tijd die hij ooit maakte.
„Toen ik hoorde hoe scherp e;
gereden werd, wist ik meteen dat il
bij de eerste kon komen". Peter var
Doorn reed twee enorm sterke ron
den, maar zakte in de laatste toe;
weg. „Ik kreeg het verschrikkelijk
'astig", merkte Peter van Doorn ei
genlijk overbodig op, want zijn in
zinking was goed te zien geweest.
Een vijfde plaats in zijn eerste we
reldkampioenschap op dit nummer,
mocht hem echter tevreden stemmen
en hem hoop geven op de toekomst,
waarin de KNWU nog wel het een
en ander van hem verwacht.
Peter van Doorn in actie tijdens de 1090 meter-tijdrit, op welk onder
deel hij als vijfde werd geklasseerd.
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER Klaas Balk en
Frans van de Ruit zongen dezelfde
klaagzang: „Het zat vast. Hier..."
en ze wezen op hun borst, die na
trilde van de inspanningen en Van
de Ruit hoestende geluiden opprut-
telde. In hun blauwe trainingsbroe
ken met oranje jack, peinsden ze op
een van de vele houten banken in
-het middenterrein na over hun op
vallende nederlagen in de amateur-
achtervolging. Beiden waren gewipt
in de kwalificatiewedstrijden en het
nummer zou zodoende later op de
dag verder gaan zonder Nederlan
ders.
(Van onze speciale verslaggever)
LEICESTER „Welk land", juichte Martin Wierstra op een klap
stoeltje in de massagekamer waar Cees Stam door soigneur Moos
Bremer werd behandeld, „heeft dat? Twee van de drie renners in de
finale. Is het niet geweldig?"
De Nederlandse stayerscoach glom van trots en niet ten onrechte.
Bert Boom en Cees Stam haalden de eindstrijd (maandagavond 19.00
uur) en ze deden dat bijzonder overtuigend door beiden een serie te
winnen. Een eenvoudige zaak, zou men wellicht denken bij de weten
schap dat Bert Boom wereldkampioen is en Cees Stam al twee keer
achtereen de tweede plaats haalde, maar zo eenvoudig als die erelijst
doet veronderstellen lagen de kansen niet. Bert Boom sukkelde de
laatste drie weken met een ernstige verwonding aan het zitvlak en
Cees Stam viel donderdagavond op het stadioncomplex over een loop
plank, waarbij hij zijn linkerknie blesseerde. Ondanks dat, werden de
twee Nederlanders eerste in hun reeks.
LEICESTER-ENGELAND
-
Cees Stam achter gangmaker Stakenburg. Stam reed zich in de tweede serie naar de eerste plaats bij de
amateur-stayers.
noig zo'n zes km te rijden pruttelde
de machine van Walraven om en
kele honderden meters verder defini
tief stil te vallen. In de aanmerkin
gen op het materiaal kon weer een
punt worden toegevoegd: de batte
rijen waren leeg! „Er zitten geen dy
namo's op, wel accu's. Dan loop je
altijd dit gevaar. We moeten voor
de andere wedstrijden de zaak maar
omgooien", foeterde Walraven.
Beiden leverden ze naast de ma
nier waarop ze de last van hun bles
sure verweckten, nog een opvallen
de prestatie. Cees Stam door met hét
hoogste gemiddelde te rijden (ruim
66 km per uur, tegen Bert Boom 63
km), Bert Boom aan de manier
waarop hij zich over uiterst nerveuze
toestanden heenzette. Hij was inge
deeld in de eerste serie, 't openings
nummer van gisteren maar dat ver
traagde een half uur door geklungel
met motoren. Weer kwamen de ma
chines in opspraak want tijdens het
inrijden draaiden drie motoren ka
pot. Die van Bruno Walraven, dwong
Koos Boomsma tot twee keer toe.
Uiterlijk onbewogen volgde Boom
van zijn banik in de Nederlandse ca
bine de zenuwachtige actie waarmee
de reparatiewerkzaamheden werden
uitgevoerd. Haastige karweien, die
Bruno Walraven, bijgestaan door
chef d'equipe Arte Zwartepoort van
adviezen voorzag. Na ruim dertig mi
nuten sleutelen bleken de manke
menten verholpen, maar in de wed
strijd ontstond er opnieuw pech en
weer trof de slag Bert Boom. Met
Voor Bert Boom was met deze si
tuatie een paniekerig moment aan
gebroken. Hij voerde het rennersveld
weliswaar uiterst sterk aan (in laat
ste positie gestart, rukte hij na en
kele ronden op naar de derde plaats
en kwam na 16 minuten wedstrijd
op kop om die niet meer af te staan,
hoe hard de Zwitser Herger - zijn
belangrijkste rivaal - ook door
drong), maar na wat voor de race
aan ellende met de motoren was
meegemaakt ontstond de kwellende
vraag of de reserve motor een goede
start zou hebben.
Dat gevaar bleken achteraf de wed-
strijdeommissarissen ook voorzien te
hebben, want ze veranderden het re
glement in die zin dat de vergoe
dingsronden (5) pas ingingen op het
at dat de motor goed draait,
r, dat wist Bert Boom niet toen
Walraven zijn machine naai
de rand van de piste stuurde. „Ik her
me gedwongen om niet aan de ge
volgen te denken", aldus Boom. „Als
mijn hoofd op hol slaat", redeneerde
ik, „werkt dat door tot in mijn be
nen". Zonder moeite reed hij naar
de overwinning, bij welke prestatie
hij ook nog kreeg af te rekenen mei
een vervelend wappend Hntpleiste
dat van zijn racébroek was losge
raakt. De strook die de reclame be
dekte (want dat moet volgens d!
amateurreglementen) bleef met eer
puntje aan het zwarte tricot klever
en slingerde gevaarlijk in de buur.
van Booms achterwiel. „Gaf niks"
sprak de wereldkampioen later nuch
ter. „Ik wist dat het weinig gevaa
kon". Toch tastte Bert Boom enkele
keren naar de strook om te contro
leren in hoeverre het nodig was
maatregelen te nemen. Een wedstrijd
lus vol hindernissen".
„Maar" aldus Boom „achteraf be
teken een makkie". Hij maakte een
heel wat betere indruk dan voor het
vertrek. Bert Booim. Toen tobde hij
over de forme die te lijden had ge
had van een verwonding aan het zit
vlak. „Drie weken geleden liep ik het
>p, bij een wedstrijd op de baan van
Erfurt in Oost-Duitsland. Die was
verschrikkelijk slecht. Tijd om de
wond te laten genezen kreeg ik niet,
want ik moest vijf contracten afwer
ken".
Zo ontstond voör Bert Boom op
een vitaal moment in het seizoen een
trieste periode. „ïk reed stukken be
ter dan vorig jaar rond de tijd voor
de wereldkampioenschappen. Toen
leefde ik als een kluizenaar. Nu voel
ik, dat ik het gewoon op mijn condi
tie kon halen. Ik reed veel op de
weg en won vier criteriums. Hei was
geweldig. Toen die tegenslag. Het ds
de vraag of ik in dit wereldkam
pioenschap genoeg kracht heb. Of
mijn conditie niet teveel achteruit
ging. Ik zal blij zijn als ik de seïlie
door ben".
Wel, Bert Boom haalde het en dat
op een alles overtuigende manier.
Om de pijn van hét zitvlak te ver
zachten, had KNWU-dr. Rozijn een
verdovende injectie gegeven „en",
stelde Boom tevreden vast, „dat hielp'
lekker".
De 1>(Huisarts moest er ook aan te
pas komen om Cees Stam op te knap
pen, want die klaagde over pijn in
de linkerknie na een smak tegen me
talen platen die bij de cabines op het
grasveld waren gelegd als bestrating.
Het was te kort om de blessure hele
maal te kunnen genezen en Cees
Stam heeft er dan ook nog steeds
last van. „Niet in de wedstrijd", zei
hij, „want toen was ik zo geconcen
treerd dat ik geen pijn voelde".
In die race bad Stam harde strijd
moeten leveren met de Zwitser
Frank. „Het duurde lang voor we
hem kapot gedraaid hadden. Ik werd
er nerveus van", sprak Stams gang
maker Joop Stakenburg. Martin
Wierstra: „Cees reed geweldig voind
ik. Iedereen zwom aan de rol, be
halve hij". Cees Stam: „nu die rol op
80 zit vind ik dat de stayerij geweld
is aangedaan. Het is niks zo".
(Van onze sportredactie)
BREDA Amateur-wielrenner
Wim Bravenboer zal overstappen
naar de rijen der professionals. Bra
venboer gaat volgende week een con
tract tekenen bij Mars-Flandria en
maakt zijn debuut als profcoureur op
18 augustus tijdens de profronde van
Honselaarsdijk.
AMATEURSTAYERS GRANDIOOS
Bert Boom
bleef kalm
MADRID (ANP) „Eddy Merckx
is weliswaar niet slecht, maar een
superster, nee, dat is hij echt niet.
Hij is alleen maar zo sterk omdat
zijn tegenstanders zo zwak zijn. Als
ik zes maanden kan trainen versla
ik hem." Dat is de duidelijke mening
van Frederico Martin Bahamontes, de
adelaar van Toledo, eens koning in
de hergen, winnaar van de Tour de
France 1959 en zesmaal eerste in het
eind-bergklassement.
Terwijl alle wielerspovtexperls de
naam Merkx steeds aan de hoogste
superlatieven verbinden, laat Baha
montes zich door de verblindende
successen van de Belg niet van zijn
standpunt afbrengen. „Vroeger," zo
beweert hij, „waren er voor de groten
geen rustige dagen. Iemand als Loui-
son Bobet moest zich in de bergen
met rijders als Charly Gaul en Faus-
to Coppi meten en in de vlakke etap
pes op gevaarlijke knapen als Rik
van Steenbergen of Hugo Koblet
letten. Deze uitdaging kent Eddy
Merckx niet," aldus de trotse Span
jaard. „Niemand dwingt hem tot een
werkelijke strijd over te gaan."
„Merckx kan na iedere etappe de
nacht in alle kalmte doorbrengen en
hoeft zich voor de volgende dag geen
zorgen te maken. In mijn tijd was
dat anders," graaft Bahamontes in
zijn herinnering. „In 1959 bijvoor
beeld had ik de gele trui met een
voorsprong van vier minuten op An-
glade, derde was Anquetil, vierde
Reviere en daarna kwam nog een
zekere Baldini. Ik kon 's nachts geen
oog dicht doen, omdat ik met ieder
een rekening moest houden." Baha
montes concludeert: „Nu is alles an
ders. Merckx heeft geen enkele con
currentie en zelfs Raymond Poulidor,
die in zijn nadagen als coureur is,
hoort nog bij de beste vijf."
v'J j
Bert Boom achter gangmaker Walraven (bovenaan) pl stayers. Onder de
aatste zich overtuigend voor de finale bij de amateur- an.
- ..lÉBS
Belg Persijn met gangmaker Meulem
Ontspanning na een inspannende rit voor Cees Stam, die zich amuseert
■net zijn cassette-recorder.
Stayers eerste serie: 1. Bert Boon,
Ned. 50 km in 46.57.3 gem. 63.850
km-u; 2. Beni Herger, Zwits. op 155
m; 3. Antonio Fradusco, It. op 170
m.; 4. Raymond Persijn, Belg. 260
m.; 5. Rey Cox, Gb. op 1 ronde; 6.
Antonio Sagrera, Spa. op 2 ronden.
Tweede serie: 1. stam, Ned. de 50
km in 45.06.15 (gem. snelh. 66.420
km-u; 2. Podlesch, Wdl. op 235 m.;
3. Fanegas, Spa. op 1 ronde en 70
meter; 4. Romagnoli, Ita. op 2 ron
den en 90 meter; 5. Frank, Zwi. op
6 ronden en 290 mater; 6. Sorm, Tsj.
op 6 ronden en 310 meter; 7. Hall
Gb. op 13 ronden en 20- meter.
1000 meter tijdrit: 1, Fredborg,
Denm. 1 min. 08.82 sec. (gem. 52.320
km-ü; 2. Kent, nieuw Zeel. 1.09.21;
3. Tkac Tsj .-SI. en Kraftsoft, Rus.
beiden 1.09.23 5. Peter van Doorn,
Ned. 1.09.36; 6. Sartori It. 1.09.64; 7.
Perkins. Aust. 1.10.14; 8. Cother, W.
Did. 1.10.30; 9. Trentin, Fr. 1.10.57;
10. Mountford VS 1.10.63; 11. Lovell,
Can. 1.10.86; 12. Kierzkowski Po.
1.11.14.
Voor dat feit waren de Engelsman
Hallam (die Frans van de Ruit klop
te) en de sterke Duitser Kratzer (te
gen Balk), wi'ens macht in ieder we-
reldtoernooi weer schittert, verant
woordelijk.
De Nederlanders werden op over
duidelijke wijze gewipt voor de
kwartfinales (waartoe de acht beste
tijden toegang gaven) doordat hun
tegenstanders ze bijna driekwart
baan inliepen
Een vernietigende afgang dus voor
Klaas Balk en Frans vain de Ruit,
van wie hun beroepscollega Leo
Duyndam voorspelde dat ze ver zou
den komen. „In de training gingen ze
als rakettten", sprak Duyndam be
wonderend. om zich enkele minuten
later met Balk, Van de Ruit en alle
belangstellenden in de Nederlandse
prestaties af te vragen, hioe die for
se nederlagen mogelijk geweest wa
ren.
Er werd gepraat, gefilosofeerd en
gedebatteerd. „In de training", her
haalde Leo Duyndam, „reden ze
iedereen los, vooral Van de Ruit.
Verklaar dit dan eens".
Ex-coach Jan Derksen als toe
schouwer in Leicester aanwezig
vond dat niet zo moeilijk. „Dat heeft
Van de Ruit altijd. In de training
kan hij verschrikkelijk hard rondjes
fietsen, dan mindert hij tempo om
wat lucht te happen en ineens be
gint hii er weer keihard tegenaan te
gaan. Op een training maakt dat in
druk, maar ik weet allang dat Frans
niet hetzelfde presteert als ze hem
in plaats van zijn eigen te laten gaan
de 4 km echt te laten rijden. Dan
brengt hij er evenmin wat van te
recht als nu in de wedstrijd".
Frans van de Ruit wias na een goe
de start on de helft van de race in
gestort. Hallam liep daarna siteeds
verder op hem in en keek Van de
Ruit tenslotte in de rug. „Ik heb al
les geprobeerd om terug te komen,
maar het lukte niet", zuchtte Frans
van de Ruèt, die een trieste traditie
terugslag in de prestaties op alle
wereldkampioenschappen die hij
reed voortzette.
„ïk ben hartstikke verkouden",
voerde Van de Ruit als excuus aan
en ook Klaas Bal'k verklaarde zijn
falen met ademhalingsmoeilijkhe
den. „Weet je wat het was", verle
vendigde soigneur Jan van Ddnteren
de discussie, „jullie reden een ver
keerde versnelling".
Klaas Balk: „Ben tandje lichter
was achteraf bezien misschien wel
beter geweest. Ja. Ik had 54/16
staan". Frans van de Ruit: „Och, ik
geloof niet dat het veel uitmaakt. In
het Olympisch Stadion rijd ik ook
altijd 54/16".
Jan van Dinteren: „Maar die En
gelsman die je klopte, reed met
50/15. Ik heb bet zelf gezien".
Coach Frans Mahn over het gehar
rewar: „We hebben tevoren de wed
strijd in grote lijnen doorgesproken
en daarbij ook gepraat over de ver
snellingen. Uiteindelijk liet ik de
jongens zelf beslissen, want ik stel
me op het standpunt dat ervaren
coureurs als Frans van de Ruit, die
nu zijn vierde wereldkampioenschap
doet, zelf het beste weten wat goed
voor hun is. Zij moeten die versnel
ling draaien, niet ik".
Maar tenslotte won het, in de na-
praterij, de nuchterheid. „Gewoon
niet goed geredlen. Af, uit", zei Klaas
Balk. „Verloren. Mijn tijd was een
voudig niet goed genoeg voor de eer
ste acht", aldus Frans van de Ruilt
Klaas Balk en hij hadden de eer
ste Nederlandse teleurstelling op him
naam gebracht: geen vertegenwoor
diging in de kwartfinales.
(ADVERTENTIE)
Dit snelgroeiende Fund
belegt uitsluitend in inkomsten-
opleverend onroerend goed in
de welvarende zakencentra van
de V.S.
Deze investering in zorgvuldig
geselecteerd, professioneel
beheerd, inkomsten-opleverend
onroerend goed heeft de
aandelen van USIF, Real Estate
in nog geen 31/2 jaar na de
stichting van het Fund een
gemiddelde waardetoename
opgeleverd van meer dan 13%
per jaar.
Als u meer wilt weten over
deze solide, rustige
beleggingsvorm, neem dan
contact op met Gramco.
Intrinsieke waarde per aandeel
USIF, Real Estate
6.1.67 5.00
22.7.70 7.49
Ik ben geïnteresseerd in het uniekt
USIF, Real Estate concept.
Naam:.
Adres
Plaats
Tal.;
Inzenden aan:
Gramco Information (Nederland) N.V.
IUSIF, REAL ESTATE
