woont maar... hoe wonen LOHMANN ZWOLSMAN CRUYFF DUYS Bij de foto 's: DE STEM u Ruimte en harmonie, kenmerken van het interieur van de Amsterdamse topvoetbalier (rechts boven). Van buiten zou men het er niet aan afzien (daaronder). Dominerend in het interieur van Willem Duys is (uiteraard) zijn pla tenverzameling (rechts onderaan). (Van een onzer verslaggeefsters) Wij wonen, u woont, ik woon, zij wonen. Maar hoe en waar wonen zij, die topvoetbalier, die t.v.- ster, die oud-president van de Nederlandse Spoor wegen, die miljonair-zaken man. Is de belangrijkheid, de bekendheid van de man nu ook recht evenredig met het huis waarin ze wonen of, met andere woorden, woon je als voethal- fenomeen, waar als het moet tonnen voor op tafel gelegd worden of onder tafel worden wegge moffeld, nu ook in een villa van tonnen Dat hebben we ons af gevraagd. En, zonder hun privacy geweld aan te willen doen, hebben wij hun huizen hekeken. LOOSDRECHT Het bastion van een miljonair, Zwolsman. Ongenaak bare natuursteen, een grote inrij poort en hekken en hagen rondom. Een dubbele garage, een jachthaven- tje achter het huis. En toch, toch heeft het alles iets onwezenlijks als uit een sprookje. Het huis lijkt er gens in zijn stijl of is het stijl loosheid op het pannekoekenhuis- je uit Hans en Grietje. Twee kinde ren kijken, hun neus tegen de ruit. naar de zwoegende fotograaf VINKEVEEN Op de kronkelige weg naar Vinkeveen passeert een felrode Volkswagen-Porsche ons ra zendsnel. In een flits herkennen we hem Cruyffie. Misschien net te rug van zijn Rotterdamse kleerma ker. O, kent u dat verhaal niet? Cruyff kreeg in Amsterdam van een Ajaxfan een rol stof cadeau. Hij gaat er mee naar een kleermaker. Die zegt: „Nou, meneer Cruyff, daar kan geen pak uit, alleen maar een jasje". Een tweede kleermaker zegt hem hetzelfde. Een derde hij woont aan de andere kant van Am sterdam kan er misschien een jasje en een klein vest uithalen. Ten einde raad gaat Johan Cruyff naar zijn vriend Coen Moulijn in Rotter dam. Die raadt hem zijn kleermaker aan. Kleermaker: „Nou. meneer Cruyff, vest en twee pantalons gaan er ruim uit". Cruyff: „Ja, maar, hoe kan dat nou. in Amsterdam alleen maar een jas je..." Kleermaker: „Natuürlijk, in Am sterdam bent u zo groot, maar hier maar zo klein....". Van buiten strak, eenvoudig. Bak steen en hout. Huize Duys. fjiriks onderaan. De Porsche staat voor de deur van een rijtjeshuis als zoveel andere. Maar daarmee houdt de vergelijking dan ook helemaal op. Achter een normale voordeur een hal. Maar dan met klapdeuren als van een „saloon" naar de salon. Een „antieke" vergul de telefoon, lederen banken, een marmeren tafel, een opblaasbare stoel, veel glaswerk. Een ronde wenteltrap leidt naar boven. Groen, wit, oranje, zwart zijn de overheersende kleuren in dit inte rieur. En ze richten vanzelf de blik naar weer twee klapdeurtjes, waar achter een kleine van alle gemak ken voorziene keuken. Het maken van foto's van Cruyf fie levert geen moeilijkheden op Van zijn kleine tengere en slanke vrouw meer: „Ja, maar dan moet ik me eerst even opknappen". Daarna moet ook meteen alles op de foto, lohan. zijn vrouw en 't zoontje van Wim Suurbier, dat net te logeren is en met grote ogen de fotograaf aan staart. BLARICUM „Vuisf'-man, pla- tenkenner als geen ander - om zijn liefde voor het Wilhelmus beroemd, what's in a name - Willem Duys heeft pas een nieuw huis betrokken in Blaricum. Van buiten strak, een voudig, baksteen en hout. Willem Duys is wat gepresseerd bij onze komst. Hij moet nog even op bezoek in het ziekenhuis. In een half uurtje is hij terug. Goed, dat halve uurtje wachten wordt veraan genaamd door zijn charmante vrouw, al heeft zij er wel wat bezwaar tegen dat er zo maar opna men gemaakt worden in haar huis. Een beetje een inbreuk op haar privacy is dat wel, vindt zij. Er is ook nog een praktisch bezwaar: een foto van Willem met als achtergrond zijn enorme platenverzameling geeft, zoals zij het zegt, de indruk van een magazijn. Een raam kijkt uit op een enorm gazon, met achterin het grote tuin huis, dat de hobby- en werkruimte is van Willem. De woonkamer ademt degelijke luxe. De disco- theekhoek valt niet te missen, maar evenmin de stijlvolle open haard en de lange brede vensterbank vol planten. De tafel is van zo dik hout dat twee sterke kerels er moeite mee zouden hebben die op te tillen Naast de discotheek een vleugel met daarop een schitterend ivoren schaakspel. Het is in dit interieur, dat de man, die zo weinig rust heeft om stil te kunnen zitten, zijn rust en comfort vindt. „Och, ik heb nog zoveel te doen". De kleuren van buiten lijken bin nen weerspiegeld: naturel, donker hout, het groen van de planten, zwart leer en grijs. UTRECHT In schrille tegen stelling met de twee vorige huizen is dat van de oud-president-direc teur van de Nederlandse Spoorwe gen, ir. J. Lohmann. Een eenvoudig rijtjeshuis met een vooroorlogse huurprijs. Maar, het is een even ongenaakbaar bastion als dat van de miljonair Zwolsman. Commentaar van de heer Lohmann: „Ik ben er al een keer ingetrapt". We laten u alleen de buitenkant van dit bastion zien. 4 Linksboven het onneembare bastion van miljonair Zwolsman in Loos- drecht. Stijl: pannekoekenhuis van Hans en Grietje. Daaronder het eenvoudige vooroor- logserijtjeshuis in een stille buurt in Utrecht, de residentie van ir Loh mann.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 6