DEZE
WEEK
m2©0©
tip
plaat
mens
van j
an
kreet
grap
mix
deze week
van de week
van.de week
van de week
van de
eweek
van de week
van de week
van de week
BIJ PAUSELIJK
HOE HET KOJt
^TERDAGBIJLAGE VAN
met medewerking van
Jos Ahlers
Jet Bruinsma
Jan Koesen
Boet Kokke
Jan van Teeffeien (foto)
Lex van Voorst (illustraties)
KAIRO, 1 augustus De
honderdtwaalfjarige Ame
rikaan Averell Brundage,
zojuist herkozen als voor
zitter van het Internatio
naal Olympisch Comité
(„Mijn gezondheid is niet
meer wat ze geweest is;
dit kon wel eens m'n laat
ste termijn worden')
heeft aan de vooravond
van de opening van de
spelen in Kairo zijn ge
loof beleden in het be
houd van de amateursta-
tus van de olympische
wedijveraars. „Men heeft
in de afgelopen jaren wel
beweerd dat de tijd geko
men zou zijn om te er
kennen dat de amateur
topsport dood is", zo zei
een duidelijk bewogen A.
Brundage, „en dat 't tijd
zou worden de Olympische
Spelen een professionele
status te geven. Men wijst
er daarbij op dat de at
leten die aan de spelen
deelnemen in het geheel
geen beroep meer uitoe
fenen, dat zij wonen in
grote en dure huizen en
beschikken over privé-
vliegtuigen die zij via de
sport hebben verdiend.
Dit is echter een volstrekt
scheve voorstelling van
zaken. Het is niet zo dat
deze atleten geld krijgen
voor hun sportbeoefening,
het is zó dat de training
van de huidige topsporter
optimale condities ver
eist. Een riante woonom
geving en een vliegtuig
behoren daarbij evenzeer
als de gelegenheid om 8
uur per dag te trainen.
In feite is er niets veran
derd sinds de dagen dat
ons grote voorbeeld, ba
ron De Coubertin, de mo
derne spelen invoerde. De
atleten krijgen geen cènt
voor hun verrichtingen
hier in Kairo, maar rr.en
kan toch wèl begrijpen,
dat ze recht erop hebben
gedurende een jaar hier
te acclimatiseren, en dat
het logisch is, dat ze daar
bij de steun van hun fa
milie niet kunnen mis
sen?" Sport moet, aldus
Brundage, sport blijven.
„En dat kan, als we ons
houden aan de olympi
sche idealen."
(B.K.)
Nog niet op vakantie
geweest?
Vandaag begint de
regenmaand.
Sluit daarom eerst
een regenverzekering
af.
Neem vervolgens
regenjas, paraplu en
lieslaarzen mee en
denk bij elke bui:
tel uit je winst.
Van al dat geld gaat
U volgend jaar
gewoon in juni.
Er is moed voor nodig,
de feiten te stellen zoals ze
zijn, wanneer die feiten
niet in overeenstemming
zijn met de tradities.
Regis Debray
m De onderdrukte, de uitge
buite heeft agressie nodig.
Zonder dat kan hij zich niet
bevrijden.
G. ter Schegget,
dominee
Ik vind de wereld zo ge
vaarlijk worden en men
gaat de wereld zo gevaar
lijk vinden, dat men daar
tegen wel in opstand moet
komen.
B. Röling,
polemoloog
m Je staat als barones toch
aan de goede kant van het
leven. Maar een titel is
voor mij niet meer dan een
mooie japon.
Jiswalda van Ittersum
barones
De liefdesakt is funest
voor een mooi gezicht. Denk
aan de uren die je arm je
make-up besteedde en aan
de luttele seconden waarin
de hele zaak teniet werd ge
daan.
Mary Quant
Een beroep op Gods wil
heeft eeuwenlang wonderen
van ongerechtigheid ge
daan.
Bart van Gelder
m Even goed als het 'n mis
rekening is omwille van het
seksuele te trouwen, is het
een vergissing te denken
dat communes het middel
zijn voor groepsseks.
J. van XJssel
Zorg dat alle vrouwelijke
arbeidskrachten, volgens het
beginsel van gelijke a ho
ning.' voor gelijk werk, Kun
laats aan het arbeidsfront
gaan innemen; aan deze eis
moet binnen de kortst mo
gelijke tijd voldaan wor
den.
Mao-Tse-Toeng
„Mijn man" klinkt ver
velend. Bezitterig, parman
tig, mevrouwig. „Mijn
vrouw" klinkt aardig. Be
schermend, monogaam, ver
tederd. Maar allejezus, hoe
moet je die kerel dan noe
men?
Renate Rubinstein
(J.B.)
Inderdaad,
professor, een
boeiende vondst.
Uit de twintigste
eeuw zegt U, deze
prent?
Daar ben ik zeker
van collega.
Het is natuurlijk
duidelijk dat we hier
te maken hebben met
een primitieve robot,
ik denk een
vervoersrobot, maar
van de andere kant
Ik weet wat U
zeggen wilt: het is
bijzonder opvallend
datzo'n primitieve
robot een ingebouwd
gevoelscircuit heeft
gehad.
En toch moet dat het
geval zijn geweest,
anders kan ik het
opschrift niet
verklaren.
Mijn idee, collega.
MEVROUW ZANDSTRA
Je hoopt altijd weer
dat het de volgende
dag beter weer zal zijn.
Ik zou jokken als ik zei dat ik re
gen niet erg vond, maar dan ver
maak je je toch op 'n andere ma
nier. Ik puzzel graag alleen
doorlopers ik brei graag en al
'dat soort dingen heb ik bij me. En
als ik daar geen zin in heb dan
gaan we naar de kantine om een
kaartje te leggen. Mooi weer is
louter een kwestie van toeval.
Spanje? Ze spelen bij ons allemaal
handbal en die vereniging heeft 'n
enorme kantine en daar sta ik
veel in. Als de clubleden van va
kantie terugkomen hoor ik al die
verhalen hoe ze hetv. gehad
hebben. Nou, óf ze hebben
geen adem kunnen halen van de
hitte óf ze zijn verregend in een
tijd dat het hier mooi weer was.
Als je in Spanje al mooi weer
hebt, dan is het veel tè mooi, daar
kunnen wij Hollanders niet tegen.
Wij wonen in Den Haag, maar wij
gaan nooit naar het strand. Mijn
man heeft een hekel aan die zand
hoek We hebben één keer in Wijk
aan Zee gekampeerd. Als je zat
te eten dan zzzjiepp had je een
hele lading zand over je bord. Lek
ker. Ik vind kamperen prachtig,
maar het eten moet nóg beter zijn.
Zeventien jaar geleden was ik hier
voor het eerst, met mijn man. Dat
is eigenlijk helemaal niet voor pu-
blikatie, maar ik kon zogenaamd
geen kinderen krijgen. We waren
toen vijf jaar getrouwd. We kam
peerden hier voor het eerst en pre
cies acht en een halve maand
daarna werd mijn zoon geboren.
Andere lucht. Zestien maand later
kwam mijn dochter. En dan heb je
geen tijd en geen gelegenheid om
te kamperen. Ik vind als je met
twee hele kleine kinderen op een
kampeerterrein staat dan kun je
genieten wat je wilt, maar je bu
ren genieten niet. Je kinderen hui
len en dat kun je ze toch niet ver
bieden? Wij zijn ook nog vijf jaar
in Voorthuizen geweest en toen zei
ik in een sentimentele bui tegen
mijn man: „Hé, joh, laten we nog
eens naar Limburg gaan. Weet je
nog? Zodoende komen we hier al
weer een jaar of drie en we blijven
komen. De sfeer is hier zo gemoe
delijk, hartelijk, kameraadschap
pelijk. De omgeving is mooi. Je
kunt eindeloos door de bossen lo
pen en als je bij zo'n paaltje
dwars over de weg komt trek je je
daar geen barst van aan. Je loopt
er om heen en achter die grens
paal is het nog mooier. Als we hier
in het dorp komen is het meteen:
hallo, leuk dat jullie er weer zijn
en dat vind je in Den Haag niet.
Als we boodschappen gaan doen
dan herkennen de mensen je en ze
laten het ook blijken. Kom daar in
een grote stad maar eens om. Ik
ben 's morgens om zeven uur op.
De mens is een gewoontedier. Het
heerlijkste is als alles nog slaapt.
De zon schijnt, je pakt je stoel
en dan ga je in de deuropening een
kop koffie drinken en een siga
retje roken. Heerlijk. We blijven
hier tot het einde van de bouwvak
vakantie en ik zit hier dan zes we
ken. Heerlijk, je bent er zo hele
maal uit. Thuis blijf je toch wer
ken, je gaat je kasten uitpakken
of gordijnen wassen, je zoekt werk.
Hier was je ook wel en zelfs op de
hand, want je hebt hier natuur
lijk geen wasmachine, en toch is
het allemaal anders. Televisie mis
ik ook niet. Het enige programma
wat ik graag wil zien dat krijg ik
dank zij mevrouw Van Resteren te
zien: Peyton Place. En mijn man
kan hier heerlijk relaxen. Hij is
vertegenwoordiger in deuren en zit
de hele dag achter het stuur, 40
duizend per jaar. Hier drinkt hij
heerlijk zijn pilsje en meer niet.
Die ene zomer in Wijk aan Zee
hing hij 's morgens van half vier
tot zes aan de nok van de tent,
uit angst. Nou, daar gaan we be
slist nooit meer naar toe daar
waait het altijd. Ik zelf ben een
enorme zenuwpatiënt. In begin fe
bruari val ik kilo's af en loop ik
naar de dokter en die schrijft me
dan weer medicijnen voor, maar
ik ben gewoon zonziek. Als ik hier
kom weeg ik nog maar goed hon
derd pond. In die zes weken hier
eet ik per dag meer dan thuis in
een hele week. En ik heb het wel
nodig. Als die zes weken om zijn
en ik kom mijn eigen huis weer
in, dan zeg ik: toch ben ik blij dat
ik weer thuis ben. En zullen we
nou mijn lievelingsdrank gaan
drinken? Water? Wie drinkt er nou
water? Die meerpalen die in de
haven staan rotten nog in water
en zouden wij er dan wel tegen
kunnen?
(JA.)
Waarde Collega,
In het kader van mijn „Environ
mental Studies", waarmee ik, ge
lijk gij weet, al jaren bezig ben,
besloot ik een dezer dagen een wel
veel gefrequenteerde, maar min
der bestudeerde omgeving aan een
nader onderzoek te onderwerpen.
Ik refereer hier, geachte collega,
aan een onderwerp dat stellig uw
aandacht geniet, een onderwerp,
populair aangeduid als „in het le
ven zijn". Derhalve repte ik mij
op een zomerse avond naar de be
trokken subjecten, in de zak een
twintigtal daalders, waarmee ik de
medewerking van twintig meisjes
hoopte te verkrijgen. Hier echter
ontmoette ik het eerste obstakel:
ik bleek per meisje een daalder
tekort te hebben zodat ik helaas
mijn field-werk moest beperken tot
tien subjecten. Wel een verschil
met onze studie-tijd, waarde col
lega, toen de beurs van pa ampel
voldoende was om onze zucht naar
kennis te financieren. Dit ter zijde.
Aangezien ik weet hoezeer belang
gij hecht aan details, ook de
schijnbaar onbelangrijke, en zeker
in een maagdelijk gebied (weten
schappelijk gesproken) als 't on
derhavige, wil ik u niet onthouden
dat mijn eerste observatie mijn
fysieke krachten danig op de proef
stelde Het eerste meisje wilde na
melijk slechts ingaan op beant
woording van mijn zorgvuldig sa
mengestelde vragenlijst, als ik
eerst mij had gekweten van wat
zij met een verrukkelijk taalge
bruik noemde „laat maar eens zien
dat je een vent bent". Ik wilde dit
eerste~vluchtige contact niet bij 't
begin bederven en vervulde de
mij toegewezen rol, aanvankelijk
geholpen door het meisje, later al
lengs meer op eigen krachten.
Hierna beantwoordde zij mijn vra
genlijst en wilde ik gaan naar
mijn tweede subject. Wie be
schrijft echter mijn verbazing,
toen ik collega v. d. W. ontmoette
in de gang. „Ook met field-werk
bezig?", zo sprak ik hem opge
ruimd toe. Hij keek me echter
verwilderd aan en rende de straat
op: een betreurenswaardig geval
van een wetenschapsman die zich
te zeer met zijn onderwerp heeft
verweven. De verdere details van
mijn studie hoop ik u in een twee
de brief te verschaffen. O ja,
waarde collega, gij moet de groe
ten hebben van een der lots- en
rolverbonden subjecten. Het is uw
vroegere verloofde, waarmee gij
niet wenste te trouwen na dat on
gelukje. Zij zal me stellig interes
sante gegevens verschaffen waar
van ik u na evaluatie meer de
tails kan doen toekomen.
Prof. De H.
(J.K.)
De PvdA gedraagt
zich als een puistige
puber die maar niet
kan beslissen met wie
ze liever in het hooi
ligt, met het PAK of
met de KVP.
Het PAK heet te
schriel en de KVP
moet eerst wat
rimpels laten
weghalen.
„Ik noem het Pop Art?'
(uit „PUNCH").
TIP
Voor iedereen die van
plan is pornografische
blaadjes te stelen en geen
zin heeft in straf, de vol
gende tip: volg het voor
beeld van een 21-jarige in
woner van New Orleans.
Die voorzag zich van een
goede advocaat die op
zijn beurt de rechter in de
loop van de behandeling
de uitspraak ontlokte dat
de desbetreffende boekjes
„volstrekt waardeloze
rommel" waren. Waarop
de advocaat stelde dat het
stelen van waardeloze
rommel niet als een mis
drijf kan worden aange
merkt, en de beklaagde
werd vrijgesproken.
BAEZ
Twee uitspraken van Joan
Baez, de folksingende pa-
cifiste, die naar éigen zeg
gen liever te boek staat
als pacifistische folksing-
er, geïnterviewd door
Playboy:
Ik veracht eke vlag,
niet alleen de Amerikaan
se vlag. Een vlag is een
symbool van een stuk
land dat belangrijker ,p.
acht wordt dan de mensen
die erop leven. Het begrip
„natie" moet verdwijnen,
Als mensen het serieus
menen met de revolutie,
dan moeten zij een revo
lutie ontketenen voor alle
verdrukte mensen en
daartoe behoren ook poli
tiemannen, die tot de
meest verdrukten in deze.
samenleving behoren.
RAAD
Ingezonden stukken-ru
brieken in de tijdschriften
zijn vaak typerender voor
die publikaties dan de
rest van de inhoud. Het
Engelse Woman blinkt uit
in typisch Britse brieven.
Een mevrouw uit Glouces
ter, verzamelaarster van
oude prentbriefkaarten,
waarschuwt iedereen, die,
zoals zij, een pakket an
sichtkaarten opstuurde
naar een tv-maatschappij
voor een bepaald pro
gramma, ze góéd te ver
pakken. De mevrouw zelf
deed het niét; de kaar
ten raakten los en wer
den door dé Engelse P T
T met forse strafport be
zorgd bij de mensen die
ze tientallen jaren eerder
óók al ontvangen hadden.
En een dame uit Brad
ford heeft geen leven
meer sinds ze haar teen
brak: iedereen barst in
lachen uit als ze waar
heidsgetrouw meedeelt,
dat een van het aanrecht
vallende diepvrieskip de
breuk veroorzaakte.
NEE
Worden carrières van
filmsterretjes in bed ge
maakt? Het Duitse Stern,
deze kwestie onderzoe
kend bij de mensen die be
trokken zijn bij de bloei
ende Duitse (seks) filmin
dustrie. komt tevoorschijn
met een unaniem néé. Gi
la (Engeltje) von Wei-
tershausen: „Ik heb nog
nooit in bed gelegen met
een producent of regis
seur. Dat heeft me ook
nog nooit iemand ge
vraagd". De Nederlandse
producent Rob Houwer:
„Ik heb een zwarte leao
ren sofa in mijn kantoor,
maar ik kan u verzekeren
dat er nog nooit iemand
op heeft gelegen". En ve
teraan Rolf (Das Madchen
Rosemarie) Thiele: „Geen
tijd, geen tijd. Ik maak
films om geld te verdie
nen en niet om me af te
reageren".
SHOWBIZ
Andrew Duncan in Punch
over het Britse konings
huis: „Naast de katholie
ke kerk is de Britse ko
ninklijke familie de meest
succesvolle showbusiness-
groep ter wereld. De ko
ninklijke familie is, na
tuurlijk, aangenamer. Zij
veroorzaakt geen lijden en
vertegenwoordigt wellicht
de laatste der onschuldi
ge fantasieën. Er is na
tuurlijk een stuk schijn
heiligheid voor nodig, om
de monarchie in leven te
houden maar goed, dat
is showbiz. Kostuums,
drama, muziek, dieren,
mystiek, noem maar op:
de monarchie-show hééft
't of zal 't spoedig hebben
als de vraag van het pu
bliek groot genoeg is". A.
Duncan vindt, dat de mo
narchie maar moet blij
ven. Een voortreffelijke
show, al gaan de acteurs,
zc-ls ..rins Philip, wel 'ns
tekenen van verveling
vertonen, ./b ar tenslotte
hebben ze ook een levt..s-
lang contract. De monar
chie moet blijven: 't toe
risme en de journalisten
(„die de laats hebben in-
•enomen van de nar in
vroeger dagen' )'varen er
wèl bij.
(B.K.)
Hoe
een
door MARCEL BRUYNS
„THUIS BIJ de konin
gin". Dat zou het motto
kunnen zijn waaronder de
door regen getergde toe
risten in de komende we
ken de gelegenheid krijgen
net paleis „Huis Ten
■Bosch" in Den Haag te be
zoeken. Maar het betreft
«er een zaak van de Rijks
voorlichtingsdienst en de-
ze beslist unieke attractie
wordt even kort als zake-
yk afgedaan met een
"D-mededeling: „Evenals
vprige jaren zal het ko
ninklijk paleis „Huis Ten
osch" te Den Haag voor
et publiek ter bezichti-
gmg zijn opengesteld van
maandag 27 juli tot en met
VnJdag 21 augustus a.s."
riür Aoe ie dan als toe-
°f ie nu voor vijf-dollar-
Dik Europa even mee-
Wkt vanuit New York of
wanneer je uit Zelhem komt
tio"en g naar de „residen-
in n ga?ï Want het regent
dri» eii aa£ en dan kun je
krno„ gen doen: naar de
naar de bioscoop of
En <v„een Van de vele musea.
Bo,»?11 museum is Huis Ten
meer rtobePaaldelijk. Veel
i hehk„ n een huis. Daar
naa an zeer grote kunste-
borc^,^!1 paar eeuwen lang
iestua, „gestaan. De ma-
We6rU^u?ran^aal - zit-
is z°uden wq zeggen
de nS,groot schilderij van
de pSLJan de toren tot op
grond waar de toeristen
