5-1565
Zaterdagbijlage van 1 augustus 1970
61 Indische Nederlan
ders spaarden jaren
lang voor een droom
reis naar hun
geboorteland. Maar de
naam van het reis
bureau waarbij ze
geboekt hadden, komt
zelfs niet in de telefoon
gids voor
Vorige week werd het
Amsterdamse reis
bureau „Flatcar"
opgelicht. Gevolg
160 Nederlanders in
Spanje dakloos
Noodkreet van de
reisbureaus: het wordt
hoog tijd dat er een
wettelijke regeling voor
het reisbureau-wezen
tot stand komt. Ons
roep moet beschermd
worden.
In het nauw
Wachten
Geen garantie voor uw vakantie
O
door
LAMBIEK KNEPFLÉ
Twee van de drie Neder
landers, die in het zo
merseizoen vrij krijgen,
gaan dit jaar op vakan-
lie. Eenderde deel blijft
•lus gewoon thuis. Het
Nationaal Bureau voor
Toerisme (NBT) schat
liet aantal dat er op uit-
Irekt in binnen- of bui
tenland, op 1.250.000.
W die een en een kwart
miljoen reist 45 procent
naar het buitenland en
j>5 procent brengt de va
kantie door in het eigen
land. Het aantal Neder
landers, dat zijn vakan-
'legeld van tevoren naar
:e" reisbureau brengt en
nch zo een probleemlo-
ze rakaulie laat verzor-
§en, neemt procentueel
steeds verder toe. Het
j 'T. heeft vastgesteld,
bijvoorbeeld in Bre-
'II proeent van de va-
antievierders voor de
?°mpr van 1970 zijn
'riszorgen heeft toever-
'fuwd aan een reisbu
reau.
Maar welke garanties
j (''e honderddui-
«den Nederlanders, dat
1 ook werkelijk een on-
zorgdc vakantie tege-
y'!''. Saan? Geen enkele.
J bben hun geld in de
Jf letterlijke zin toe-
«trouwd aan de man of
elkaoUr^u' c'an een reis in
r tnnmert. Loopt er
e organisatie iets
tafel C'i! m°et er geld op
ve omen om de reis
vi„/r doorgang te doen
he 1en" dan hangt het ge
en V,an de solvabiliteit
We^wiHendheid van de
«verkoper af, of men
'andCrgen® 'n een vreemd
dan wel zijn vakantie on
bezorgd kan afmaken.
Natuurlijk, het! overgrote
deel van de meer dan 500
Nederlandse reisbureaus kan
een plotselinge tegenslag ge
makkelijk aan. Maar toch
komen er ieder seizoen weer
enkele honderden vakantie
gangers in het nauw.
Vorige week nog werd het
Amsterdamse bureau „Flat
car" opgelicht. Gevolg: 160
Nederlanders in Spanje dak
loos. Uiteindelijk sprongen
andere reisbureaus in.
Er is ook nog zoiets als con
currentie. Maar de 61 Indi
sche Nederlanders, die soms
jarenlang' gespaard hadden
voor een droomreis van en
kele duizenden guldens naar
hun geboorteland, staan er
minder rooskleurig voor. De
naam van het reisbureau
waarbij zij geboekt hadden,
komt zelfs niet in de tele
foongids voor.
De 25-jarige „Flatcar"-dd-
recteur D. van der Kreeft
riep bij zijn ondergang uit:
„Het wordt hoog tijd, dat er
in ons land een wettelijke re
geling voor het reisbureau-
wezen tot stand komt. Er
moet een organisatie op po
ten worden gezet, die in het
buitenland contacten legt
voor onder meer de verhuur
van appartementen. Bij die
organisatie moeten alle reis
bureaus aangesloten zijp".
Dat zou een oplossing zijn.
Maar de Algemene Neder
landse Vereniging voor Reis
bureaus (ANVR) zoekt het
meer in de richting van het
beschermd beroep. Voorzit
ter F. van Beraningen
meent: „De overheid moet
de reisbureaus helpen ga
ranties voor vakantiegan
gers te scheppen". Maar 'n
gesprek met het ministerie
van Economische Zaken
leert, dat van de kant van
de overheid geen initiatief te
verwachten is. „Staatssecre
taris Van Son neemt slechts
'n afwachtende houding aan
tot de verenigde reisbureaus
zelf met hun voorstellen ko
men", zei 'n woordvoerder.
nordt achtergelaten, Maar zover is het nog lang
niet, want eerst moeten de
reisbureaus 't onderling uit
vechten. Tegenover elkaar
staan de A.N.R.V., die met
329 leden zegt negentig pro
cent van de markt te be
strijken, en de Nederlandse
Federatie van Reisadvi
seurs.
De heer G. Gerkens, voorzit
ter van deze laatste club,
maakt aanspraak op min
stens een derde van het to
taal aantal reisbureaus. Een
duidelijke tegenstrijdigheid.
Dan zijn er nog enkele gro
te onafhankelij ken en onge
veer 100 „kappers, sigaren
winkeliers en groenteboe
ren", maar ook banken en
warenhuizen, die reizen ver
kopen. Pas als deze drie ca
tegorieën het onderling eens
zijn, kan er sprake zijn van
een voor het Nederlandse
reisbureauwezen represen
tatief gesprek met de over
heid.
Achter zijn bureau aan de
Haagse Laan van Meerder-
voort zit de heer C. van
fotografie
TON MASSIZZO
Zwijndrecht, directeur van
een der grootste reisbu
reaus, de N.R.V., en vice-
voorziter van de A.N.V.R.
Hij zegt: „Onze vereniging
is enige jaren geleden voort
gekomen uit de vroegere
Nederlandse Vereniging van
Reis- en Passagebureaus, 'n
Vereniging uitsluitend van
ondernemers op reisgebied
dus, de zogenaamde tour
operators. Dit bleek op den
duur geen gelukkige concep
tie, daar de wederverkopers
van reizen er maar zo'n
beetje bijhingen. Daarom
heeft men de zaak omge
gooid en de ANVR opge
richt, waarin producenten
en wederverkopers een gelij
ke stem hebben".
„Wij streven er in de eerste
plaats naar het reisbureau-
wezen te maken tot een be
schermd beroep. Verder wil
len wij komen tot de instel
ling van een eigen garantie
fonds, waarmee in moeilijk
heden geraakte collega's tij
delijk uit de brand geholpen
kunnen worden, zonder dat
de klanten daar iets van
hoeven te merken. Wat er nu
weer gebeurd is, had je van
tevoren kunnen zien aanko
men. Ik heb niets tegen jon
gens met durf en onderne-
migsgeest. Maar met een
paar duizend gulden op de
bank kun je niet zomaar een
reisbureau starten. Zij zijn
een beetje losgeslagen en
toch echt wel koppie koppie.
Ze gooien het op een ak
koordje met een bungalow-
verhuurder ergens in Span
je, huren een winkelpandje,
zetten er een balie in, en
zie: het reisbureau „verre
blik" opent haar poorten.
Als dan toevallig die bunga
lowverhuurder hem smeert
met het geld, dan stort de
hele zaak in elkaar".
„Heus, het zijn geen slechte
jongens. In mijn jarenlange
praktijk in de reiswereld ben
ik niet één keer een reis-
manager tegengekomen, die
een regelrechte zwendelaar
was. Dit soort „toeristische
schandalen" wordt echt niet
veroorzaakt door schooiers.
Ze hebben gewoon te weinig
ervaring en geen financiële
buffer achter zich. Dit soort
jongens zou veel bereiken in
het vak, als ze eerst begon
nen met een paar jaartjes
stage lopen bij een reisbu
reau".
5 minuutjes pauze.
„Zo ken ik een jongen, die
een bouwer gevonden had in
de Rolandseck, die graag
bereid was er een aantal va
kantiebungalows voor hem
neer te zetten. Hij stuurde
geregeld geld over, maar
toen de eerste klanten naar
Duitsland reisden, bleek er
nog geen steen op de andere
te staan. Er lag op de
plaats alleen wat waarde
loos bouwmateriaal. Hij
wordt dan in de kraag ge
pakt voor oplichterij. Maar
nogmaals, hij was geen
schooier, hij werd zélf opge
licht".
De heer Van Zwijndrecht
pretendeert niet, dat alleen
de reisbureaus met de AN-
VR-sticker voor honderd
procent betrouwbaar zijn.
Ook onder de niet-gebonde-
nen bevinden zich enkele
heel grote reisorganisaties.
Maar de Nederlanders heb
ben een enorm bezwaar: als
ze argwanend moeten zijn,
zijn ze het niet en als ze het
niét moeten zijn, zijn zij het
juist wél.
Voorbeeld van het laatste:
Voor een arrangementsreis
worden gewoonlijk waarde-
coupons uitgereikt op het
reisbureau tegen betaling. In
de hotels vraagt men met
een na aankomst de coupons
op om te zien wat er wel en
wat er niet bij de prijs is
inbegrepen. Consumpties ko
men meestal voor eigen re
kening. Een heel normale
zaak. Maar dan zijn er de
talloze Nederlanders die
zeggen: „Ik geef mijn recht
niet uit handen". Zij weige
ren domweg de coupons af
te geven en komen over de
ze behandeling later bij het
reisbureau hun beklag indie
nen. Maar anderen gaan zo
maar in zei- met het eerste
't beste reisbureau, dat net 'n
paar tientjes goedkoper naar
het zonnige zuiden vliegt".
„De eis die wij stellen aan
onze leden zijn niet mis. Er
wordt zeer streng de hand
aan gehouden. Er is controle
op de presentatie van het
bureau. Het mag geen ach
teraf-winkelt je zijn, waar
naast sigaren of toffees rei
zen worden verkocht. De
dubbelbedrijven zijn voor ons
„randwerkfiguren". Ik schat
hun aantal op plusminus
honderd. Verder moet de
chef van het bureau min
stens twee jaar actief ge
weest zijn in het redsbedrijf.
Er wordt een garantiesom
van tienduizend gulden be
taald en een contributie naar
rato van het aantal perso
neelsleden.
Persoonlijk, geheel buiten
zijn bemoeiingen binnen de
A.N.V.R., meent Van Zwijn
drecht dat het, zoals in meer
bedrijfstakken gaat naar een
groot aantal fusies: „Er zul
len nog maar een stuk of vijf
grote reisbureaus overblij
ven op den duur. Kijk maar
naar de ontwikkeling in
Duitsland". Dat zou een ze
kere kartelvorming binnen
de A.N.R.V. nergens anders
al ook omdat het A.N.V.R.-
leden verboden is zakelijke
contacten te onderhouden
met reisverkopers buiten de
organisatie
Hierover weet de heer G.
Gerkens, eigenaar van een
reisbureau in Bussum en
voorzitter van de Nederland
se Federatie van Reisadvi
seurs, het zijne te zeggen.
Hij is van mening, dat het
de A.N.VR. nergers anders
om te doen is dan om deze
kartelvorming om zodoende
een monopolie te veroveren
op de Nederlandse reis-
markt. „Er is wel degelijk",
aldus Gerkens, „plaats voor
het kleine reisbureau. De
A.N.V.R. dient alleen het be
lang van de ondernemers,
maar de consument wordt
er niet genoemd Het kleme
reisbureau specialiseert zich
meestal op een bepaald land
of wijze van vakantiehouden.
De groten zijn goed voor de
massareizer,".
Wel vindt Gerkens met de
A.N.V.R., dat het hoog tijd
is geworden dat er maatre
gelen worden genomen om
het reisbureauwezen tot
een beschermd beroep te
verklaren: „Wij hebben
maanden geleden stappen
ondernomen om onze positie
bij het ministerie te bepa
len. Antwoord van staatsse
cretaris Van So-n: Wachten
op herziening van de mid-
denstandswet".
Voor de reisbureauwereld
betekent dat wachten op het
nieuwe kabinet en eventuele
plannen daarna bij de wach
tende overheid indienen. Als
men het tegen die tijd in ei
gen gelederen tenminste
