Rini liet me
in de steek"
GE PETERS: „HET IS ME
NIET TEGENGEVALLEN"
„Ineens
zagen ze
schimmen"
Weerslag
rond feest
Wagtmans
1 y'W
1 WÉL m Ém li
UEQl il 13 WmÊÊÊ
„Ik zie
toekomst
somberin"
anssen
ette te
^Altijd
ing
het goed"
lat aan WW
JNIu is het
tijd aan
te passen"
99
mm- w
m
lard:
mr g
iteruit
Binding
Rentmeester:
Een wonder
dat ik in
Parijs kwam
Pijnlijk
Somber
Rommelig
Pech
door peter heerkens
RONDE VAN
ULVENHOUT
ien heeft in deze Rona,;
cl gevoeld dat de Nede,.j
lerjeugd iiem heeft ovc.l
>p bepaalde dagen is
ien der besten. Zijn viw|
iatsen getuigen daar vaj
graag afscheid willen d,.I
;en etappezege, maar zi»|
ir heeft Janssen niet veil
acht. Op beslissende mul
el hij of werd hij gehjt|
in de eindsprint.
>nd in Vincennes IteeJ
»g eenmaal over de pjjJ
ide hij zich resoluut otf
n blonk een traan. „Ik U
r vaak uitgeput van miji|
llen", zei hij. „Ik heb f
en bloed gelaten. Maarfc.
or niets geweest. Ik kil
ening achterom, al valt d(
ne net zo zwaar als da,
ur voor mij was".
s
derdi
jH
üaHni -''Lw
i sportpagina van maandag 20 juli 1970
MÉ'C W4 - mt itt Imlf ittlii l IflM
#.->■>y
M 'I Alff B
fgy |9
'1ÉP19fiSm-
TON VISSERS
RINI WAGTMANS
nnze speciale verslaiggevet)
S Zijn derde Tour
s voor seigneur Sjeng
teleurstelling geworden,
mij dat ik in 1967 voor
tour deed. Als ik I
ervice we toen in Fri
;n ik vergelijk die met
i nu, dan moet ik vaststel
our snel achteruit gaat",
d maakt een trieste
hotels op. „Ze duwen
mertje waar je niet e
tafel kwijt kan. En er is
aspraak meer bij de ma:
1968 ging ik naar de ketu
i bestelde ik wat de rem
hadden. Nu kom je vaai
waar je gewoon een
Lemen dat al klaar gem:
veranderde situatie wijdt
liet eens aan de organi
rijn de hoteliers die hun
slaan. Vele hotels weifW
zoordig renners. Waarom!
s laten niet altijd hun Jsw;
achter.
de hotels waren sled 6e
leester zit nu nog ondeitt
in de wandluizen. Hij
ok dat niet menswaardig
ongen heeft spuiten gekitte
die beten daardoor is bij sit*
rijden. Tegen het einde vu»
cwam hij prachtig terug.
hebben bij Caballero eigeo
allemaal iets gehad. Wal
ens heeft afgezien, hou js
mogelijk. Negen van de
jrs waren met zijn blessure®
gegaan. Hij had een verr"
het kniegewricht, maar i
linke bloeding.
Hard die door de KNWU
is gekozen als soigneur u>
r, heeft onderweg nare erW
opgedaan. De verzorgers B
de France rijden van M>
naar het andere. On®
ien zij het gewone verkeer S
en meestal veel haast om
klaar te hebben nis de t
en.
VISSERS
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS De kater van de Tour de France tekende de Willem H'ers.
[n het Bois de Vincennes geen eensgezinde groep, maar een versplin
terde partij waarin de zorgen over het voortbestaan van de ploeg
iet wonnen van de vreugde over de behouden aankomst. Het was de
;ater van de Tour. De weerslag van het feest rond Rini Wagtmans, de
opman, die met zjjn prestaties de centen had laten dansen in de
;om der verdiensten. Een paar dagen heeft de fuif geduurd, toen
ara de kater. Rini Wagtmans ging kritiek leveren en de eenheid
de ploeg scheurde. Ton Vissers, ploegleider, stelde het zelf vast
en voor het eerst in vijf Willem II/Gazelle-jaren kromden zijn schou-
[ers onder een probleem. Onder zijn altijd losjes wapperende handen
het stereotiepe gebaar waarmee hij zorgelijke situaties wegwuift
spartelde de saamhorigheid weg.
|„Ik wist dat er zich ooit een groot
obleem zou voordoen, want dat
Jmt iedereen op een dag weieens
gen. Maar nu het zover is, kan ik
gt moeilijk verwerken". Ton Vis-
rs zegt geen vertwijfeld man te
ijn. Daarvoor is hij te optimistisch
aard en te nuchter. „Ik voel me
leen flink belazerd". En bij de
liuldvraag wijst hij naar Rini
agtmans. Hij zou verantwoordelijk
In voor de breu1' in de ploeg, bij
pni ontspoorde de goede zin van de
nsors die nu zo overpeinzen
sers en een deel van de renners
-J misschien wel stoppen uit teleur-
'ling.
Ie boze woorden van Rini Wagt-
is die zijn hart luchtte na de
negentiende etappe in Mourenx,
|Baiden verdeeldheid in de ploeg.
„Jaren waren ze vrienden, nu ineens
dit", zegt Ton Vissers. Behalve deze
Vrijving, kwam, er een botsing met
thuiszittende sponsors Willem II
R Gazelle, die anti-propaganda la-
pi in de regels die de journalisten
jar het vaderland telefoneerden.
Se hebben me er een paar keer
[er opgebeld", zegt Ton Vissers,
leneer Mauser van Willem II en
ineer Breukink van Gazelle zijn
ip teleurgesteld".
tractueel zit hij nog een jaar vast.
Alleen wanneer Willem II en Gazel
le stoppen, is hij vrij. De jongens en
ik kunnen ons niet aan de indruk
onttrekken, dat hij het daarop aan
stuurt".
Een van de „jongens", Evert Dol
man op wie Rini Wagtmans de
grootste kritiek heeft „Ik zie
onze toekomst somber in. Voor mij
is het niet onmogelijk dat de ploeg
als een zeepbel uit elkaar spat. Dat
is dan de schuld van Wagtmans,
want ik kan me voorstellen dat onze
sponsors versehikkelijk kwaad zijn.
Dat Rini kritiek leverde is zijn goed
recht. Dat doe ik ook als me iets
niet bevalt. Maar het gaat er natuur
lijk wel om, hoe je het naar voren
brengt en daarbij maaakte Wagt
mans nu een grote fout. Ik vind het
best begrijpelijk dat Willem II en
Gazelle boos werden, maar wij zit
ten er mee. En waarvoor? Wagtmans
maakt een grote denkfout. Hij vindt
dat we naar hem moeten komen als
de man die voor de meeste verdien
sten zorgt, maar ik zeg dat een
kopman zelf steun en vriendschap
dient te zoeken. Rini draait dat net
om. Ik zou jammer vinden, als na
deze ruzie Willem II en Gazelle
stoppen, want het zijn goede spon
sors. Ik heb in mijn carrière meer
bazen meegemaakt, dus ik weet wat
er te koop is. En ik zeg je dat dit
een fijne combinatie is".
an onze speciale verslag?et j
[ERSAILLES. Het PjG
ft op een kalme wijze afscn3
aen van de étappe-race n J
In het stuk tussen Tours e
les werd er hoegenaam
jd ontwikkeld. De groep i
loeg de hele dag compact e J
211 kilometer koers kwam j
•rlijk wat leven in ne
;n demarreerde Jean-l ie
llaume, die achteraf de
slag gemaakt bleek te h J
>r dat initiatief rijkelijk
rd met een étappe-zege „b
Peugeots derde overwin 1
week.
Us eerste zwenkte
in de finale eerst achtern
nr zes renners en daarna
-aiten van Versailles door 7
loton, de baan op om onbem
nnen. De enige tegenstand
seig kwam van Jan Ja"5
e het afscheid met een.»aaf i
nmiimg een ere-zaak was. J
nssen zette te laat ami- ,jj
*liswaar vanuit zevende P
ar de tweedé plaats ma
et op tijd om Danguillau
kunnen bedreigen. En z
m Janssen uit de tour met
tweede plaats•••Meer
et voor me weggelegd
doe hoog des sponsors gramschap
bleek gistermiddag in het Bois
Vincennes, waar in tegenstelling
vorig jaar geen Willem II en
zelle vertegenwoordigers ter be-
beting na de lange reis aanwezig
■Ten. Met al die narigheid, is voor
Vissers en zijn renners de
ag of de „firma" volgend jaar
doorgaat, een uiterst vervelend
der werp geworden. Ze herinneren
;h de voorzichtige uitlatingen van
piem II directie-lid Mauser tijdens
1 Tour toen het ging over het
ortbestaan en ze zijn bang dat
Je trammelant ertoe zal bijdragen
i een punt achter de sponsoring te
(ten.
Op de laatste dag van de Tour,
't de symptonen van de kater op
gezicht, vroeg Ton Vissers zich
(waar hij dat aan verdiend heeft.
C Rini Wagtmans hem zo in de
*k kon laten", want dat heeft hij
Daan". Ton Vissers vertelt dan
FJ de diepere oorzaak van het
Vliet, zoals dat naar zijn mening
•eide tot een explosie in Mourenx.
IRini kreeg een geweldige aanbie-
ftg van Faemino. Hij ontkent het
tel, maar ik weet het zeker. Eddy
•rekx bood hem ontzettend veel
Pd en vanaf die dag is Wagtmans
*anderd. Het leel wei of hij be-
luizocht om onze ploeg op
[blazen, want dat is zijn enige
ding om weg te komen. Con-
VOEL ME BELAZERD
Joop Zoetemelk, de revelatie van de afgelopen Tour, op de baan van het stadion van Vincennes, waar hij de laatste meters ter verdediging van
de tweede plaats aflegde.
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS Moed voor de toe
komst, putte Kees Rentmeester uit
de Ronde van Frankrijk. „Ik haalde
het einde en dat geeft me een
enorm moraal. Het is voor mij nog
steeds een wonder dat ik in Parijs
kwam, want ik tobde met grote
inzinkingen. Na alle drukte in het
voorseizoen, kreeg ik het nu soms
erg moeilijk, maar daar heeft soig
neur De Meyer me overheen ge
praat.
Met hem kon ik goed opschieten.
Hij stimuleerde me zo dat ik op het
laatst weer in mezelf ging geloven
en ik merkte dat ik ook voorin kon
fietsen. Met iedere trap kreeg ik
toen meer moed. En als ik dan eens
terugkijk op heit geheel, ben ik te
vreden. Weet je: de vervelende din
gen vergeet je gauw, de prettige
kanten blijven je bij".
Zo dacht ook Gerard Vianen ero
ver. „Bij die ellende blijft je nooit'
lang stilstaan, het zijn de goede
dingen waar je aan denkt. Maar in
ieder geval ben ilk blij dlat we iin
Farjjs zitten. eHt was alles bij effik-
a-ar een zware Tour voor me. Toch
heb ik prettiger gereden dan in de
landenploeg indertijd. Toen zat ik in
een samenraapsel van renners uit
verschillende ploegen, nu met jon
gens waar ik het hele jaar mee
optrek. Dat is vertrouwder, ook in
de leiding".
Kees Zoontjens vindt van zichzelf,
dat hij over het 'geheel genomen te
weinig macht had in deze Tour.
„Het is me iets tegengevallen, voor
al in de bergen. Ik ging minder
goed omhoog dan ik gedacht had.
met Faemino, werd de stemming er
niet beter op. Ook al omdat Rini
vervelend ging doen. Er vielen
woorden en de eensgezindheid brak.
In een open -gesprek, met alle cou
reurs rond de tafel, probeerde ik de
scherven te lijmen, maar dat is niet
gelukt. Wagtmans bleef allerlei nare
dingen uithalen en barstte tenslotte
ook los tegen de journalisten. Zoiets
kan een sponsor natuurlijk onmoge
lijk hebben".
Dat vindt ook Ton Vissers, voor
wie een andere wielergroepering vo
rig jaar 15.000 gulden boven zijn
jaarsalaris bood, maar op welk voor
stel hij niet inging. „Daarvoor was
mijn vriendschappelijke binding te
groot". En nu dan dit. Na vijf zorge
loze jaren. „We hebben nooit verve
lende dingen meegemaakt in onze
ploeg. Altijd ging het goed. Zelfs
met Van Looy, die wel eens knech
ten meebraeh'., waar ik minder ge
lukkig mee was".
Als Ton Vissers teruggraaft in
zijn herinnering, begonnen de moei
lijkheden op 3 juli na de tour-
étappe in Vorst Daar kwam Willem
TI directielid Mauser de ploeg op
zoeken, maar zijn als morele steun
bedoelde visite draaide uit op onrust
onder de renners. Hij kon ze in
afwachting van budgetaire bespre
kingen geen antwoord geven op
de vraag of de wielerploeg volgend
jaar nog wel zal bestaan. „Ik", zegt
Ton Visser, „maakte daar nooit een
probleem van. Want het is altijd op
het laatst pas beslist. Maar de jon
gens zagen ineens schimmen, die
begonnen te twijfelen. Tijdens de
Tour heb ik de heer Mauser nog een
keer gebeld om te vragen of hij al
wat meer kon zeggen om zo weer
wat rust in de ploeg te brengen. Hij
wist nog niets" Vanaf dat moment,
zo reconstrueert Ton Vissers, sloeg
Rini Wagtmans om en met hem de
hele ploeg. „Iedereen dacht: nou
kunnen wij ons lam rijden voor
Rini, straks staan we allemaal op
straat, maar zijn prestaties leverden
hem onmiddellijk een contract bij
een ander op. Toen bovendien uit
lekte dat hij contacten onderhield
Ton Vissers stelt met een pijnlijk
gezicht vast dat Rini Wagtmans hem
in de steek liet en voor warme
vriendschap en plezier in het werk,
gal terug gaf. „Ik vind het zo oneer
lijk. Zou hij de laatste dagen niet
ziek zijn geworden wat zijn pres
taties drukte en was Joop Zoete
melk geen plaats voor hem geëin
digd, dan had je geen woord ge
hoord. Nu reageert hij zijn ontevre
denheid over zichzelf af over ons.
Dan vergeet hij ineens wat wij al
die jaren voor hem deden en hoe ik
hem steeds beschermde.
Neem dit jaar. Hij reed slecht in
het voorseizoen. Daar maakte ik
nooit een woord over vuil. „Richt jij
je maar op de Tour", zei ik steeds
en Rinus kon zijn eigen gang gaan.
Hij wilde een eigen soigneur mee en
ik stond het toe, al was het een
beetje tegen mijn zin. Toen moest
die verzorger naar huis en vader
Wagtmans verscheen. Dat kost ons
geld, maar dacht je dat ik na de
Tour Rini een rekening presenteer
de? Welnee. Kijk, als je dat soort
dingen allemaal over hebt voor een
renner en hij behandelt je zo, dan
voel je je verschrikkelijk belazerd".
Ton Vissers is ontgoocheld naar
huis 'vertrokken, zijn renners volg
den hem in bezorgdheid. Hoe zal er
straks door de sponsors geoordeeld
worden? Wat zullen de ongetwijfel
de pittige gesprekken over wat er
zich in Frankrijk afspeelde, opleve
ren? De kater van de Tour de Fran
ce ging mee naar'Nederland.
(Van onze speciale verslaggever)
PARIJS „Alles bij elkaar", vat Gerard Peters het samen, „is het
me niet tegengevallen". Caballero kijkt met tevredenheid terug op
het debuut in de Tour de France, de grootste wielerwedstrijd die een
sponsor kan doen en waarvoor de ploeg van Peters jaren knokte om
dat te bereiken. De jonge Caballero-équipe deed in Limoges zijn in
trede en als Gerard Peters eens terugkijkt op de achter hem liggende
dagen van beproeving, dan vindt hij dat er weinig te mopperen valt.
„Ik heb geen klagen".
(ADVERTENTIE)
29 juli le woensdag in de
bouwvakvakantie
Heeft de grote wielerkenner bij
uitstek Kees Pellenaars, niet be
weerd dat in 1969 Ulvenhout de
mooiste profronde had Daarom
voor een echte profkoérs naar
Ulvenhout.
Bouwvakkers reserveer deze
datum
Geen halve snipperdag
Maar een hele vakantiedag
Het heeft Caballero (dat met vier
man Parijs haalde) Steevens, Rent
meester, Vianen, Zoontjens)
overigens weinig meegezeten. De
prestaties van de ploeg werden dui
delijk gedrukt door het vroegtijdig
wegvallen van Arie den Hartog en
Wim Schepers, de „beschermde"
renner die er respectievelijk door
ziekte en een valpartij uitgingen.
„Toen dat gebeurde", zegt Gerard
Peters nu, „heb ik het wel even
somber ingezien. Hun vertrek beïn
vloedde de hele ploeg en dat kon
haast niet anders. Een team trekt
zich nu eenmaal op aan de besten
en dat waren Den Hartog en Sche
pers. Bovendien kun je met wat
sterke mannen beter aanvallen, wat
tevens extra verdienste betekent.
Dat alles gingen wij missen".
Toch kwam Caballero af en toe
niet tot onverdienstelijke prestaties.
Het won een dag het ploegenklasse-
ment en er werden twee tweede
plaatsen (Duyndam en Steevens)
gehaald Verder finishten de Cabal-
lero's verschillende keren bij de
eerste tiein. Te weinig misschien
voor daverende publiciteit, genoeg
voor Gerard Peters, die bouwt aan
zijn ploeg en geconstateerd heeft
dat dit eerste werkelijke grote werk
tot tevredenheid is afgewerkt. Maar
Peters, is realist genoeg om even
eens vast te stellen dat er verster
king nodig is, wil hij volgend jaar
wat verder rijken in de Tour de
France. „Daarvoor moeten we wat
nieuwe renners aantrekken", mana
ger Frans van den Enden over dit
onderwerp van gesprek: „We hou
den het oog gericht op de ronde van
1971 en we zullen onze voorberei
dingen daarop afstemmen. Dit keer
was dat niet mogelijk. We moesten
ons als maar „bewijzen" en dat ging
ten koste van de Tourploeg als zo
danig".
Gerard Peters valt in: „Internatio
naal zitten we er nu aardig tussen.
Het betekent dat het nu tijd is onze
ploeg aan te passen aan die situatie.
Ik geloof daarom dat we geen 20
renners meer moeten contracteren.
Het kan met minder, als je maar een
paar goede jongens achter de hand
hebt". En Frans van den Enden: „In
ons programma kunnen we wat se
lectiever gaan werken. Nu is het
bijvoorbeeld niet meer persé nodig
dat we Parijs-Nice rijden om een
entree te hebben. Aan die wedstrijd
hielden we een aantal vervelende
blessures over, maar we moesten dat
risico nemen om ons voor de Tour te
presenteren".
De Tour, het grote woord, het
beloofde land waar Caballero nu is
ingetreden. Geen hemel voor Gerard
Peters. „Ik vond het een rommelig
gedoe. Trouwens alle ploegleiders
klaagden. We moesten veel te dik
wijls ver reizen naar vertrekplaat
sen, er zaten te veel ploegen in
dezelfde hotels, waardoor de bedie
ning stagneerde en het routeschema
beviel me niet door al die versnip
peringen met halve ritjes en tijdrit
ten. Dat soort dingen haalt een cou
reur uit zijn concentratie. Nee, wat
dat betreft heeft de Tour geen grote
indruk op me gemaakt".
In zijn beoordeling over de cou
reurs, is Gerard Peters milder. Hij
oordeelde dat ze aardig hun beat
deden en dat van degenen die Parijs
haalden, Harry Steevens uitblonk.
„Jammer vain zijn knieblessure, an
ders had hij nog eens wat meer
kunnen laten zien. Steevens heeft
sterk gereden. Hij bewees niet ver
sleten te zijn. zoals men dacht". En
de andere renners? Peters: „Het ho
ge begin tempo nekte Huub Harings.
Op zijn leeftijd kon hij dat niet
meer aan. Van Wouteis valt weinig
te zeggen. Hij ging er, om ongeluk
kige omstandigheden, nogal vroeg
uit. Rentmeester is me geweldig
meegevallen. Als je nagaat dat hij
vorig jaar om deze tijd nog met
krukken liep, dain geloof ik dat je
de grootste bewondering moet heb
ben voor zijn doorzettingsvermogen.
Henk Benjamins is er niet doorge
komen. In de toekomst kan hij mis
schien een nuttige kracht worden,
HII1I8M
maar nu forceerde hij teveel, Leo
Duyndam gaf volgens mij te vroeg
op. Hij reed niet slecht en met die
tweede plaats in Amiens waren we
dik tevreden. Kees Zoontjens was
een uitstekende ploegmaat die erg
veel werk opknapte. Gerard Vianen
deed het niet slecht. Hij moest wel
iswaar in de tweede helft van de
tour de tol betalen voor zijn inspan
ningen van het eerste deel, maar dat
wil ik hem niet aanrekenen. En tja,
dan zijn er nog Den Hartog en
Schepers. Ik rekende er vast op dat
een van hen zeker bij de eerste tien
kon komen. Ze hebben jammer ge
noeg, voor hunzelf en voor de firma,
geen kans gekregen dat te bewij
zen".
i ïlffi ,J
Harrie Steevens: de grootste lof
van ploegleider Peters.
Grootste lof dus voor Harry
Steevens, „de Witte", die meer pech
dan geluk tegen kwam op zijn weg
naar Parijs. Voor hem volgde de ene
teleurstelling na de andere met als
triest dieptepunt een knieblessure.
Die weerhield hem er overigens niet
van toch nog prestaties te leveren.
„Maar" zei Steevens in het Bois de
Vincennes" als ik die blessure niet
gekregen had, zou je nog eens wat
hebben meegemaakt". Met een dage
lijkse injectie in de knie reed
Steevens naar eindplaats Parijs,
want zonder dat was de pijn niet te
harden.
Na wat magere jaren, lijken nu
voor Steevens de wat vettere tijden
aangebroken. „Ik weet zeker dat het
zo is", versterkte hij die gedachte.
„Ik voel het. Er komen nog betere
prestaties. Na de Tour, al, dat staat
voor mij vast. Ik ga me nu speciaal
concentreren op Parijs-Luxemburg
en het wereldkampioenschap. Daar
wil ik een goede slag slaan". Hoe
verklaart Harry Steevens die plotse
linge, opzienbarende, ommekeer in
zijn profcarrière? „Volgens mij was
het een kwestie van wennen bij de
beroeps. De overgang van amateur
naar prof was moeilijk voor me.
Misschien ook ben ik iets te vroeg
beroepsrenner geworden. Maar ik
wist dat ik uiteindelijk mijn doel
zou bereiken. DE MENSEN TWIJ
FELDEN WELEENS. MAAR IK
HEB ALTIJD IN MEZELF GE
LOOFD. Deze Tour sterkte me in
dat zelfvertrouwen".
PETER HEERKENS
