unset tevreden uwlsaan? INEL VOORUIT? van e bedevaarten eyen een ongekende ei. Voor velen voorziet se vorm van devotie in behoefte, nn in het iciële leven van de rk de hand met Gods ligen losser wordt. Dat commercie hier een angrijke rol speelt, ;rt hen nauwelijks, devaartsoord Wittem is '11 voorbeeld van. 'RQGRAMMEUR WORDEN? JSL. ïjn naam is irrit", zegt de in het uiiie pak gestoken m uit Uithoorn. En t is voor hem al vol- ende om jaarlijks een ertje extra vroeg uit d te stappen en de bus Ilemen naar het idlimburgse Wittem, ar ieder seizoen in mei tot oktober) a 80.000 bedevaart- igers een knieval iken voor zijn troon, de heilige rardus. Goede omzet Dringen Nee, deze dames aanbidden de commercie niet; zij beschrijven slechts gekochte ansichtkaarten. i auto vinden die zóveel tarbij zo snel wegtrekt, nge-ritten comfort biedt, e Rekord 1700 j reek! Broeder, wat kost een mis, een medaille, een bidprentje, een rozenkrans, een kaars voor overleden ouders, een gebedenboekje Foto beneden de 73-jarige N. Sirre, die al sinds 25 jaar mensen naar Wittem brengt omdat Gerardus hem eens verhoorde. WIM WENNEKES ROB HOLTHUIS het vak van de toekomst: ■-programmeur. Iedere dag komen iters bij, iedere dag worden er gevraagd. Kijkt u maar in de krant, etaalde posities liggen voor i jaar dagelijks ongeveer een uur ftelijke lessen van het Advance ;r Instituut te volgen. Wat u nodig ninimum ULO, MULO of LTS il om 1 jaar vol te houden. T ADVANCE UTER INSTITUUT? fit instituut al lang in het buitenland heeft opgedaan en u dus de id kan bieden van de beste g, terwijl u ook examengarantie óór u begint wordt u een test door enommeerd psychologisch ureau afgenomen, zodat u zeker u geschikt bent. NU DOEN? on invullen. U krijgt dan alle ngen, gratis en natuurlijk zonder verplichting. Stel het niet uit; on opsturen kan een beslissende ioruit betekenen. A ders hier gebeden. Het jaar daarop kreeg ze de zieken zegen. Een jaar later kon ze lopen. Nu zit het meisje ai op de fiets.... Geen mens die me van de gedachte af brengt, dat Gerardus daar bij geholpen heeft. En dan vorig jaar. Ik kreeg een in schrijving van een meisje uit Alpen aan de Rijn, dat niet aan de man kon komen. Een jongen uit Woerden was al jaren op zoek naar een vrouw. Ze zijn in dezelfde bus gaan zitten. Dit jaar trouwen ze. Is dat niet mooi?" Een van de Wittemse mid denstanders, de exploitant van de souvenirshop ,;De St.-Gerarduswinkel", vindt al dat wonderbaarlijke in de Wittemse kloostertuin wel best. Hij zegt: „De mensen vertellen me vaak dingen die ze meegemaakt hebben. Een tijd geleden had ik er hier een paar, die hadden Gerardus beloofd, dat wan neer een ziek familielid be ter werd, ze negen weken achterelkaar naar Wittem kwamen. Te voet vanaf Bra bant... Dat zo iemand niet genezen zou zijn zonder Ge rardus hoor je mij niet zeg gen, maar laat ze toch. Als ze daar nou vertrouwen in hebben...." Wat betekent St.-Gerardus voor hem persoonlijk? Het antwoord komt vlot: „Een hoop volk hier in de winkel. Hoe meer mensen hier ko men, hoe interessanter ik 't vind. Wat ze hier kopen? Veel Gerardusbeeldjes. Die komen op f 1,95 voor het goedkoopste en rond 'n tien tje voor het duurste exem plaar. Mooi zijn ze niet, maar ze maken ze niet an ders". Over de totale 'omzet van zijn grote zaak is hij best tevreden Wanneer liet op getallen aankomt, wordt ie wat zwijgzamer. „Een der tigduizend gulden per jaar zet ik hier wel om", schat hij heel voorzichtig. De góede man moet maar eens gaan biechten. Bij de paters van Wittem bijvoor beeld. Computer Division Engelandlaan 287 IERLAND NV Haarlem lis inlichtingen over de cuiau.s .Voorletters „Woonplaats bedsverhoring. Al de won derlijke individuele gevallen die zich voordoen, daar blij ven we buiten. De mensen kómen vaak voor hun eigen probleempje ih de hoop dat Gerardus er wat aan kan doen. Daarom blijven we er ook in de preek, in ons maandblad en in persoonlij ke gesprekken op hameren, dat er nog wel meer ellende op deze wereld is. Welvaart is nog geen welzijn. We la ten ze zien, dat zij niet de enigen zijn die moeilijkheden hebben. Daarom hebben we nu ook een projekt geadop teerd in Paraguay. We pre ken over de uitbuiting van de mensen daar door de weinige rijken. Dat slaat aan, dat kunnen we merken We proberen echt wel wat van die magie, dat mystie ke weg te nemen. We heb ben het ook nooit gestimu leerd. Voor ons stond steeds voorop dat we de mensen hier moesten laten zien ,dat er nog wel meer ellende is in de wereld. Maar de per soonlijke tragiek, waarvoor ze hier een oplossing hopen harde guldens in de kassa. „Een medaille van St.-Ge rardus voor in m'n auto" „Hebben we niet meer, me neer. Maar Sint-Christoffel is ook goed". (Knipoog naar de reporter). „U weet niet half", zegt broeder Jeroen weer, „hoe veel ellende er zif achter 't bestellen van zo'n mis. Wat de achtergronden zijn voor een dagje Wittem. Voor heel veel mensen loopt het leven anders aan ze gedacht had den. Dat is voor sommigen moeilijk te accepteren. Daar is moed voor nodig. Zelf ko men die mensen er niet uit, maar een dag op bedevaart naar de heilige Gerardus doet soms wonderen". Wat dat verhoren van de ge beden betreft. Hoe zien de paters dat en hoe de bede vaartgangers? Broeder Jeroen: „Voor ons is het 't belangrijkste dat de mensen weer naar huis gaan met de gedachte: „Zo, nu kan ik er weer voor een jaartje tegen". Dat blijft voor ons de belangrijkste ge wordt veel gedelegeerd, an ders moeten de mensen te lang wachten". De omzet van de kaarsen. Broeder Jeroen: „Daar moet u zich niet blind op staren. U moet rekenen: een kaars kost verkoop een cent of vijfentwintig. Inkoop 'n cent of tien, veertien. Wanneer we van de kaarsen moesten bestaan, ging er niet veel geld naar onze mensen over zee. Tweehonderd brandende kaarsen lijken heel wat, maar het betekent pakweg twee tientjes winst. Zo'n ding kun je ook niet halver wege uit gaan blazen, want dan zeggen de mensen: „Hè dat is mijn kaars, daar heb ik voor betaald". te vinden, blijft. Natuurlijk". Broeder Jeroen heeft wat dat betreft gelijk. In het mis- winkeltje vertelt een land bouwer van middelbare leef tijd uit Overijssel, zonder enige inleiding, waarvoor hij hier is: „Voor een verkering meneer. Ik heb verleden jaar weer een meisje gehad na veertien iaar gebeden te hebben tot Gerardus. Maar het is weer uit gegaan. Daarom ben ik hier, in de hoop dat ik spoedig weer 'n verkering kan aangaan". De ellende, de tragiek blijft. Ja, ja. Maar ook de hoop. En het geloof, niet te verge ten. In de prachtige kloos tertuin, waar, het voornaam ste gedeelte van de bede vaart zich afspeelt, vertelt een vrouw uit Amsterdam, terwijl uit honderden kelen „Het Lied van Gods goed heid" klinkt: „Ik ben ver hoord. Een dezer dagen heb ik een brief gehad uit Aus tralië. Een brief waarop ik gehoopt heb, waarom ik ge beden heb. Een brief die 't gelukkige slot vormde van een huwelijksaangelegenheid den, kunnen alleszins profes sioneel genoemd worden. Na de mis van elf uur zitten drie man paraat in een klein opkamertje in het klooster. Ik heb toen tegen Gerardus gezegd: God wat ben je goed. U heeft me verhoord. Gerardus had me weer ge holpen". Een ander geval. Tussen de bomen in de tuin staat hij. De 73-jarige N. Sirre uit Utrecht: „Vijfentwintig jaar geleden deed ik de heilige Gerardus een belofte. M'n vrouw was ziek. Ik vroeg Gerardus me te helpen. Hij deed het. M'n vrouw werd beter. Toen ben ik mijn be lofte om in de toekomst zo veel mogelijk mensen naar Wittem te brengen, nageko men. Zeven keer per jaar kom ik hier. Vandaag met negen bussen, veertien da gen geleden waren het er veertien. Zo'n dertigduizend mensen heb ik hier ge bracht. Uit dankbaarheid. En steeds weer laat Gerar dus zien, dat hij onze voor spraak is. Ik heb een kind gekend met kinderverlam ming. Een meisje. Ze kon niet lopen. Haar vader is met haar naar hier geko men. Heeft een hele middag met het kind op de schou- Het inschrijven van missen in keurige schoolschriften behoort tot een uur of half drie tot hun voornaamste be zigheden. Broeder Jeroen: „Gemiddeld komen die mis sen op zes gulden per inten tie. Dat is de norm, die het bisdom gesteld heeft. Wat op zondagen gelezen moet worden ligt rond de tien a vijftien gulden". Het aantal aanvragen wisselt per zon dag: „Ze komen hier in het kantoortje, bij broeder kos ter, bij broeder portier. Ik schat dat het er per keer zo'n 200 a 250 zijn. Zoveel mogelijk lezen we die mis sen hier. Wat we met de mensen hier niet op kunnen dragen, gaat naar Amster dam en vandaar wordt het verder verdeeld over de an dere kloosters en onze mis sionarissen in het buitenland. Vaters op de losse posten lezen er ook van mee. Er In het kleine missen-winkel tje is het elke zondag drin gen. De bestellingen worden gedaan a la cafetaria. „Twee missen voor overleden ou ders en een voor het slagen voor mijn rij-examen". In 'n mum staan ze in het school schrift en liggen achttien euvel 18 Oosterhout il. 01620-3458 mN9M

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 13