VOOR DE OMLOOP IS
STICHTING UITKOMST
Leo van Hijfte: fijn
als Omloop draait
Voor
uw
modieuze
THEO ENGELS: „MEER
EN MEER ROUTINE
Peet Scherbijn:
„een schuur
vol materiaal"
„Soms
te
veel"
Henny van Paemel:
data geen probleem
Roel Benjamins: „Leuk"
Penningmeester Piet Roelands:
xeó-*
PLEZIER
TWEEDE SECRETARIS
VICE-VOORZITTER
PIET BRIJGGEMAN
SECRETARIS
m- en
►ver sport?
teemt zeer zeker
Zündapp.
:R
tel. 01177-1597
tel. 01178-1462
aat 3 tel. 01178-1560
tel. 01178-1606
t 3 tel. 01140-3546
|op
JWGEB1ED
REëDSCHAPPEN
I- WASMACHINES
ger A. J. TRIOU, Zuid-
P>, verstrekt U gaarne alle
OMLOOP VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
ij Atletiek Wielrennen
|Com eens kijken bij:
Ei
Is!
alles voor school
kantoor en thuis!
IETSHANDEL
kSTRAAT 79
01155-1421
LEO VAN HIJFTE maakt nu 4 jaar
deel uit van het Omloop-comité.
Daarvoor was hij al bestuurslid van
de Wielersportvereniging Oostburg.
Van Hijfte: „Vier jaar geleden viel
er iemand van Oostburg uit het
Omloop-comité en toen ben ik in de
plaats gekomen. In de organisatie
heb ik verschillende taken. Mijn
hoofdtaak is toch wel, dat ik samen
met de heer Scherbijn zorg, dat er
voldoende premies zijn in de ver
schillende doorkomstplaatsen. Daar
gaat behoorlijk wat tijd in zitten.
Vooral de eerste drie jaar. Maar nu
die stichting er is, gaat het een stuk
gemakkelijker.
Publiciteitsman Leo van Hijfte.
155
lekelinck
THEO ENGELS is cle man in het
Omloop-comité, die representatie
achter zijn naam heeft staan. Het is
de bedoeling, dat ik de hoge pieten
ontvangmaar die kijken je wel eens
over het hoofd. Dat vind ik niet erg
want ik heb nog veel meer te doen.
hi Temeuzen verzorg ik de reclame,
uitgezonderd de karavaan. Verder
regel ik de verkoop van de program
maboekjes. Zoals bekend delen wij
de opbrengst van de verkoop met
(Van onze sportredactie)
TERNEUZEN Het' verhaal van Piet Roelands, de penningmees
ter van de Omloop-comité is het verhaal van een noeste werker, die
slechts met schroom op de voorgrond wil treden. Piet Roelands heeft
het liever over de andere leden van het comité dan over zich zelf.
Roemend kan hij zich uitlaten over het vele werk, dat hijvoorbeeld
secretaris Henny van Paemel elk jaar weer verricht. Met bewonde
ring kan hij vertellen over Gijs Veerman, die zoveel contacten heeft.
Roelands vertelt graag over de Omloop, maar niet graag over zijn
eigen niet geringe aandeel in de totstandkoming van de grote
Zeeuwsch Vlaamse klassieker.
Het is bü Piet Roelands aan de waterkant begonnen. In 1945 werd er door
de middenstand vm Terneuzen een wielerkoers georganiseerd, die uit
mondde in een enorme financiële strop. Piet Roelands was toen secre
taris van de bond van oud-miiitairen. Roelands: „Op een gegeven moment
zaten Gijs Veerman en ik te vissen. Zo in het gesprek kwam het idee naar
voren, dat wij het maar eens moesten proberen om een wielerwedstrijd in
elkaar te zetten. Vier weken later hadden we onze eerste koers, die werd
georganiseerd door het wielercomité bond van oud-militairen. En zo is het
allemaal begonnen."
Die laatste zin komt uit Roelands mond als een zucht. Die zucht zou er op
kunnen duiden dat de penningmeester van het Omloop-comité er
meer dan genoeg van had. Maar even later gaat hij met toch een
spoor van enthousiasme in zijn stem verder: „We hebben in een paar jaar
tijd die koers tot iets groots uitgebouwd. Op een zaterdag waren zelfs alle
categorieën van adspiranten tot en met profs aan het vertrek in Terneuzen.
Maar dat was nog niet genoeg voor ons. We moesten nog beter en nog meer.
We zijn toen met de heer Verhulst begonnen aan de ronde van Zeeland: een
driedaagse met vier etappes. Het was een goed opgezette koers, maar juist
het enige wat we niet in de hand hadden het weer dat gaf ons de
genadeklap. Op de dagen van de koers was het snikheet en iedereen ging
naar het strand in plaats van naar het wielrennen. Het werd een geweldig
financieel fiasco."
Een fiasco, dat later indirect tot gevolg zou hebben dat de ronde van
Zeeland werd gesplitst in twee delen: de ronde van Midden-Zeeland
en de Omloop van Zeeuv/sch-Vlaanderen. Piet Roelands: „Gelukkig
hadden we genoeg mensen bereid gevonden om borg te staan voor een even
tueel tekort, maar het was toch niet leuk, toen ik dat geld moest gaan halen.
In ieder geval was het geen pretje. We zijn dan ook snel begonnen met het
organiseren van criteriums en van het geld dat we overhielden hebben we
ail die mensen terugbetaald."
In de statuten van de ronde van Zeeland stond dat geen van de deel
nemende comités Koewacht, Heinbenszand en Terneuzen deden het
samen binnen een jaar aan een nieuwe grote ronde mochten begin
nen. Heinkenszand kwam in de persoon van de heer Verhulst reeds na twee
jaar weer op de weg met de ronde van Midden-Zeeland. Roelands: „Het
comité van Terneuzen durfde het niet zo snel aan. Vijf jaar na de eerste
ronde van Midden-Zeeland zijn wij gestart met de Omloop van Zeeuwsch-
Vlaanderen."
Piet Roelands is zichtbaar blij, dat hij het lange verhaal van de aanloop
achter de rug heeft. Roelands, geboren in Noord-Beveland, waar in zijn
jeugd totaal niets aan wielrennen werd gedaan, heeft zelf nooit op een
fiets met een krom stuur gezeten. Roelands lacht ais we hem vragen naar
de financiële toestand van de Omloop: „In het begin is het altijd moeilijk
geweest om de financiën rond te krijgen. We moesten het soms met dubbel
tjes en kwartjes bij elkaar schrapen. In die tijd was het wel eens een gok.
De toeschouwers langs het parkoers moesten dan de doorslag geven of we
wel of niet rond kwamen. Maar nu we die stichting hebben, waarvan mr.
Reuser voorzitter is, nu is het een stuk gemakkelijker geworden, 's Winters
maken we een begroting en die dienen we bij de stichting in. Kijk, als we nu
een begroting van 14.000 gulden hebben en zelf zien we de mogelijkheid om
10.000 gulden bij eikaar te krijgen, dan gaan de leden van de stichting aan
het werk om te zien of zij er nog vierduizend bij kunnen „versieren". Maar
dan moet het natuurlijk wel een redelijke begroting zijn. Anders zegt de
Stichting gewoon: die en die posten kunnen er wel af."
Piet Roelands is blij met de stichting Omloop Zeeuwsch-Vlaanderen. Niet
alleen, omdat het hem minder kopzorgen geeft, maar ook omdat de
stichting de omloop zelf meer aanzien geeft. Roelands verklarend: „Ik
moet eerlijk bekennen dat ik in het begin sceptisch tegenover de stichting
stond. Ik zag er niet zoveel heil in. Maar nu zeg ik: de stichting is het Ei van
Columbus voor de Omloop. De leden van de stichting weten bronnen waar
geld vandaan te halen is, waar wij geen moment aan gedacht hadden. Als de
Omloop nu op II en 12 juli gaat draaien, dan weten we dank zij de stichting,
dat alles betaald kon en kan worden. Ook de aansprakelijkheid is van de
leden van het comité weggevallen. En dat is eveneens een groot winstpunt."
Het waarom kan Piet Roelands moeilijk omschrijven. Waarom besteedt hij
al die tijd aan de Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen? Na enig aarzelen
en nadat hij opgemerkt had, dat dat een duivels moeilijke vraag was,
zegt Piet Roelands: „Als ik eerlijk moet zijn, dan moet ik stellen, dat ik be
trekkelijk weinig om wielrennen op zich geef. Wat me aantrekt is het orga
niseren. Ik moet als de Omloop gedaan is tevreden over het eindresultaat
kunnen zijn. En dat ik nu tevreden wil zijn over een wielerkoers, dat is zui
ver toevallig. Voor hetzelfde geld hebben Gijs en ik het 25 jaar geleden over
een korfbal- of een voetbaltoernooi. En misschien waren we nu dan wel met
een monster-voetbaltoernooi bezig geweest. Wie wéét?"
Ik doe het trouwens met veel
plezier. Als dat niet het geval was
dan zou ik er nooit van mijn leven
aan begonnnen zijn. .Te moet er echt
wat voor voelen, anders kun je het
niet volbrengen. Ik vind het altijd
fijn als de ronde eenmaal draait.
Dan denk ik altijd hij mezelf: zie zo
dat is toch weer voor elkaar geko
men. Ik heb zelf nooit op een race
fiets gezeten. Het verkopen van toe
gangkaartjes bij de aankomst van de
Omloop in Oostburg heeft me in
aanraking gebracht met het wielren
nen. En nu ik er eenmaal goed in
zit, zou ik het niet graag missen".
Representatieman Theo Engels.
een vereniging, die ons de mensen
levert om de boekjes aan de man te
brengen. De padvinderij is al een
keer naar Engeland geweest van de
opbrengst en de zwemvereniging
heeft er ook al baat bij gehad.
Verder zorg ik voor lietuitzetten
van de route van de eerste etappe.
Ik maak een kaart zodat iedereen
kan bekijken hoe we rijden. Vroeger
kostte dat trouwens heel wat meer
werk dan nu. Het wordt meer en
meer routine. Twee, drie dagen voor
de Omloop rijd ik met de politie nog
eens de route af om te kijken of alles
in orde is. Verder stel ik natuurlijk
ook het routeschema samen.
Het wordt mijn dertiende jaardat
ik in het wielercomité van Terneu
zen zit. Dat is wel een ongeluksgetal,
maar daar trek ik me weinig van
aan. De koers zelf kan ik overigens
niet zien. Ik blijf bij de finish in
Terneuzen om daar alles te regelen.
De afwachtingskoersen moeten toch
ook verreden worden. In Terneuzen
moet er ook iemand zijn die debe
richten van de politie opvangt. Zo
nu en dan heb ik wel eens het ge
voel dat ik een klein computertje in
mijn hoofd heb. Eigenlijk ben ik het
manusje van alles in het comité. Ik
bouw op wat er op te bouwen valt
en breek weer af wat er afgebroken
moet worden. Ach, we doen allemaal
wat. De een een beetje, de ander een
beetje. En met z'n allen lukt het net.
Tweede-penningmeester Roel Benjamins.
Tweede-secretaris Peet Scherbijn.
PEET SCHERBIJN bekleedt
in het Omloop-comité de functie
van tweede secretaris. „Ik ben
belast met de afwachtingswed-
strijden. Ik krijg alle aanvragen
en inschrijvingen voor Terneuzen
en Oostburg. Daarnaast zorg ik
ook dat de route op kaart werd
gesteld wat betreft de derde
etappe. Samen met Van Hijfte ga
ik de omliggende plaatsen af voor
premies.
Peet Scherbijn is naast tweede
secretaris van het Omloop-comité
ook secretaris van de Wielersport
vereniging Oostburg. Ongeveer vijf
tien jaar werkt hij nu aan de wiel
rennerij in West Zeeuwsch Vlaande
ren. Scherbijn: „De vroegere voor
zitter van de vereniging in Oost
burg, de heer Verhulle kwam op
een dag eens vragen of ik er niet
voor voelde om in het bestuur zit
ting te nemen. Daarvoor had ik zo
nu en dan al eens wat gedaan voor
de club. Ik stemde toe. Dat was
vijftien jaar geleden. Sinds acht jaar
bén ik nu secretaris van Oostburg.
En, ik doe het maar al te graag. Ik
vind het namelijk machtig ais zo'n
karavaan van auto's en renners door
Zeeuwsch Vlaanderen trekt. En je
weet dan, dat je zelf er ook aan mee
gedaan hebt om het mogelijk te
maken.
Een ding vindt ik jammer en dat
is, dat ik de wedstrijd niet meer
volgen kan. Maar er moet toch ie
mand achter blijven om de afwach-
tingswedstrijden te regelen. Ik heb
namelijk ook de verantwoording
voor het irfateriaal. Een schuur vol
met vlaggen, borden en dergelijke.
Ik zorg, dat de ploegleiders hun
borden krijgen. Wijs mannetjes aan
die de borden plaatsen. En ga zo
maar door. Er gaat heel wat werk in
zitten. Maar vergeleken met enkele
jaren terug hebben we het nu een
stuk makkelijker. Dat materiaal
geeft je overigens heel wat kopzor
gen. In het begin gaven we het zo
maar uit, maar dan krijg je te
maken met souvenier-jagers en zie
je het nooit meer terug. Nu vragen
we een bepaalde borgsom en loopt
uitstekend.
PIET BRIJGGEMAN is de vlce-
voorzitter van het overkoepelende
Omloopcomité. Een belangrijk man
is het verenigingsleven van Oost
burg, want naast de wielrennerij is
hij ook nog voorzitter van de schiet
vereniging De Treffers, voorzitter
Rijtoer Ouden van Dagen, vice-voor-
zitter van de toneelvereniging en
voorzitter van de buurtvereniging.
Piet Bruggeman: „Omdat Terneu
zen en Oostburg niet naast de deur
liggen, heb ik de leiding hier in
West-Zeeuwsch-VIaanderen. Natuur
lijk wordt er uitgebreid overleg ge
pleegd met Terneuzen, maar acute
zaken komen toch bij mij terecht.
Dat komt vooral omdat ik de enige
van de comité-leden in Oostburg
ben die telefoon heeft en vrijwel
constant thuis ben. Iemand, die iets
moet weten, belt dan logisch mij
altijd op. Vijfentwintig jaar gele
den ben ik begonnen met het wiel
rennen. Vlak na de bevrijding moest
er iets gebeuren in Oostburg. We
besloten een volkskoers te organise
ren, maar het jaar daarop werd het
al een echte wielerkoers. Verhulle
werd voorzitter van de toen in het
leven geroepen vereniging die nu
nog bestaat. Ik zit er dus 25 jaar in
en als ik eerlijk moet zijn dan denk
ik wel eens bij mijzelf: het wordt te
veel. Over een paar weken word ik
58 jaar en dan wordt het tijd om
wat te gaan afstoten.
Het is jammer, dat er onder de
jeugd in Oostburg bijna niemand te
vinden is, die een bestuursfunctie
ambieert. De jongeren hebben er
gewoon geen zin in om wat voor een
club te doen. Ik maak het zo vaak
mee, dat er iets fout loopt, omdat
een van de jongens die aanvankelijk
enthousiast waren de gemaakte af
spraak niet na komt. Maar zou er
een komen die zegt: ik wil wel dat
of dat van je over nemen dan zou ik
niet aarzelen. Ik wil gerust iets
afschuiven. Daar ben ik niet te be
roerd voor. Nu moet niemand den
ken, dat ik tegen de jeugd van
tegenwoordig ben. In het gehee niet.
Ik vind het fijn, dat ze voor elkaar
hebben gekregen, dat ze veel vrijer
en eerlijker kunnen leven dan wij
voreger. Maar zo nu en dan zouden
ze toch een beetje serieuzer moeten
zijn. Ze moeten begrijpen, dat het in
een grote koers om minuten en soms
zelfs om seconden gaat. Als er dan
een afspraak is gemaakt, dan zal die
ook nagekomen moeten worden. An
ders loopt het fout.
HENNY VAN PAEMEL is de secre
taris. De man, die het volgens enkele
comitéleden het drukst van allemaal
heeft. Maar toch zegt Henny van
ROEL BENJAMINS heeft de
woorden tweede penningmees
ter achter zijn naam staan." Van
af de oprichting van het comité
Omloop van Zeeuwsch Vlaande
ren maak ik deel uit van de or
ganisatie. De voorzitter van de
wielersportvereniging Oostburg
vroeg mij zeven jaar geleden of
ik bereid was plaats te nemen in
het comité.
Ik was nog maar pas in aanraking
gekomen m,et de wielrennerij. Ik
kom namelijk uit Drente en daar
werd zo'n tien jaar geleden bijna
helemaal niet gekoerst. Drie jaar
geleden ben ik gekozen tot voorzitter
van de wielersportvereniging Oost
burg. Maar dat terzijde. Het samen
gaan van de comité's uit Terneuzen
en Oostburg vind ik trouwens een
verstandig besluit. Ook financieel
heb je nu meer armslag.
Maar Terneuzen heeft het een
stukje makkelijker dan de vertegen
woordigers van Oostburg in het Om
loop-comité. In Terneuzen gaat het
maar om vier man, terwijl wij nog
te maken hebben met de leden van
de wielersportvereniging Oostburg.
Als voorzitter voel ik me verplicht
verslag uit te brengen van hetgeen
er in het Omloop-comité besloten
wordt. Daar hebben de mensen vol
gens mij recht op. Gelukkig hebben
we nooit moeilijkheden, want de
leden en de rest van het bestuur
zijn nogal soepel.
Toen ik pas begon met het werk
van de Omloop was het een zwaar
karwei. Alles moest geregeld wor
den. Maar nu we eenmaal zeven
jaar draaien heeft alleen de secreta
ris nog een zware taak. De rest kan
meer en meer op routine draaien. Al
blijft er natuurlijk een heleboel te
regelen. Ik vind het altijd leuk, dat
er iets groots gebracht wordt in
Zeeuwsch Vlaanderen. In Oostburg
ben je overigens snel betrokken bij
allerlei verenigingswerk. Nogmaals,
in Drente had ik weinig wielrennen
gezien, maar toen ik hier in Oost
burg eenmaal kaartjes ging verko
pen, was het zo gebeurd. Binnen
korte tijd zat ik er tot mijn nek toe
in.
Het is overigens jammer, dat wij
hier in Oostburg de traditie van de
kermiskoers hebben moeten breken
door de Zeeuwse kampioenschappen
in Kwadendamme. Maar nu draaien
we op de oude datum van de Om
loop van Zeeuwsch Vlaanderen een
criterium in Oostburg ter gelegen
heid van de winkelweek. Dan komt
de middenstand toch aan haar trek
ken...".
Vice-voorzitter Piet Bruggeman.
Paemel: „Dit jaar marcheert het vlot
ter dan in voorgaande jaren. Een
paar weken geleden hadden we al
twaalf ploegen, waaronder een En
gelse en een sterke Belgische forma
tie. De andere tien waren ploegen,
die nog naam moeten maken in Ne
derland. Die schrijven allemaal op
tijd in, maar de grote merkenploe
gen wachten altijd tot op het laatste
moment. Ik dacht echter, dat de
ploegen van naam wel in de Omloop
moesten starten. Volgens mij is het
geen koers, waaraan je zomaar voor
bij kunt lopen.
De verandering van de datum is
trouwens geen probleem geweest. De
vergunningen kwamen erg snel af.
Zelfs die van Rijkswaterstaat. Daar
moet je meestal tot een week voor
de wedstrijd op wachten, maar nu
was de vergunning al meer dan een
maand geleden binnen. In verband
met de toeristen hebben we de route
zo veel mogelijk aangepast. Ondanks
dat zal het op sommige plaatsen toch
wel wringen worden. Maar als de
politie de zaken regelt zoals in voor
gaande jaren, dan ben ik er niet bang
voor. De politie, zowel de rijkspolitie
als die van de gemeente Temeuzen
geeft ons alle medewerking. We heb
ben zelfs een bespreking gehad, waar
in alle problemen zijn besproken.
Fout kan het dus bijna niet lopen."
Secretaris Henny van Paemel.
