Beghetto uit de
strijd gehaald
EDDY MERCKX: STUNT
Drama
nu a
Spnrtzege
voor Basso
VAN DER VLEUTEN
KREEG GEEN HULP
Uiterst nerveuze
Joop Zoetemelk
Belg is zijn tijd ver vooruit
Tijd voo
Nederlai
komt no
Beugels
defensie
Benjamins
„krachten
gespaard
Problemen
Teleurstelling
Opgeslokt
Achtervolging
TH0N0N-
12
WOENSDAG 9 /UU >970
12
13
(Van onze speciale verslaggever)
THONON-LES-BAINS De ex-
wereldkampioen sprint Guiseppe
Beghetto is gisteren uit de ronde
gezet omdat hij zich bij de be
klimming van de Col de Jambaz
aan de liaisonwagen van zijn ploeg
had vastgehouden. De Italiaan kon
daardoor zijn achterstand op het
peloton weer goedmaken. Maar de
wedstrijdcommissaris hadden zijn
overtreding geconstateerd en zij
vonden die zo ernstig dat zij de
Italiaan uit de ronde sloten en hem
bovendien straften met 50 franc
boete.
Twee jaar geleden veroverde
Beghetto in Rome de wereldtitel
op de sprint door Patrick Se reu te
verslaan. Toen reeds kondigde hij
aan wegrenner te zullen worden
omdat er in de sprint geen droog
brood te verdienen valt. Beghetto
leek ook op de weg te slagen. In
1969 startte hij met een etappe-
zege in de Ronde van Sardinië. Hij
werd ook tweede in de wegwed
strijd Sassari - Cagliari. Maar in
deze Tour bleek toch dat het zwa
re klimwerk niet voor hem wegge
legd is. Telkens moest Beghetto
lossen, tot hij naar de noodmaat
regel greep die hem meteen fa
taal werd.
Edldy Merckx: experimenteren.
(Van onze speciale verslaggever)
THONON-LES-BAINS Eddy Merckx is niet
alleen de sterkste maar ook de best georganiseerde
renner. Hij is in vele opzichten zijn tijd vooruit,
zoals ook Fausto Coppi in zijn dagen een pionier
was. In de tijdrit in Vorst heeft Merckx naar nu
blijkt voor een stunt gezorgd. Hij monteerde daar
als eerste renner in de geschiedenis van de wieler
sport een kamwiel met slechts 11 tandjes op het
achterwiel. Een kamwiel van 11 tandjes is niet in
de handel verkrijgbaar en het is speciaal voor
Merckx vervaardigd. Merckx experimenteerde hier
mee in de afdaling van het circuit te Vorst waar hij
de individuele tijdrit verloor van de Spaanse kam
pioen Gonzales-Linares. Zijn versnelling was 51x11.
In de jaren 1957—1958 gingen de renners ertoe over
een kamwiel van 13 tandjes te monteren. Zo'n grote
versnelling zou geen mens kunnen trappen, was
toen de mening. Maar nu hebben vrijwel alle cou
reurs een „dertien" aan hun achterwiel en Merckx
heeft de evolutie voortgezet door in Brussel met
51x11 te rijden. De Belg zal het kamwiel niet meer
in deze Tour gebruiken. Het was slechts een pro
beersel waarvan de uitkomsten verder bestudeerd
moeten worden.
Fausto Coppi, de Italiaanse groot
meester van weleer heeft een waar
dig opvolger gevonden in Eddy
Merckx.
TOL
Ook
(Van on
THONON-LES-BAINS
savoie Enrico Paolini in di
gutste het bloed. Een paai
de ziekenauto met gierend
ziekenhuis reed. De dram:
favorieten in deze Tour w;
Hoe diep is zij gezonken. F
als hij dit meemaakte. Scic
Ferretti ook nog slechts vit
Alleen Saivaraim (door de
trui van Godefroot die elke
franc opbrengt) en Molteni
etappe-zege van Basso) hou
moed er in. Voor de rest is de
van de Italiaanse wielersport
lijks te stuiten. Na het goudf
perk CoppiBartali, toen lts
renners in Europa de dienst ui
ten, leek Felici Gimondi de
schappij van de Italianen v>
zetten. Maar Felice is vroeg
Hij heeft bovendien de scl
dochter van een miljonair ge
die langs de Bloemenrivièra ei
tal hotels heeft en zijn toek<
dus verzekerd. De prikkel om
nen is bij de 27-jarige troon
dent van Coppi en Bartal I
zwakt. En talentrijke jonger!
heeft Italië helaas niet. Ita
dit jaar Davide Biofava naar c I
gezonden om er het vaandel
gen. Zijn ploegleiders hadde
met opzet niet in de Giro late
ten, want Davide moest fris
start van de Tour komen. V
beurt er? Biofava staat na 1 J
pes aan de voet van de Alpen
algemeen klassement op de
plaats met een achterstand va
liefst 25,46 op Merckx.
Toegegeven, het zit de Italh
deze ronde niet mee. Zowel I
Armani (dit jaar winnaar van
Nice), MilaanTurijn en f
ste etappe in de Giro), als
Michelotto (kopman van SCIl
Heten de Tour eveneens per
lance. Maar Italië staat met z'
blemen niet alleen. Met de
wielersport is het nog slech
steld. Budi Altig voelt zich
om nog een Tour de France tt
en Rolf Wolfshohl is eveneen
herfst van zijn carrière
Gisteren deed de Duitser
weg naar Thonon-les-Bains
almachtige poging iets van zij
gere luister op te houden. M;
ploegmakker van Eddy Merc;
Huysmans, ging ter controle
het wiel en Wolfshohl gaf zii
der slag of stoot gewonnen. Hi
geen krachten meer. Hij is ve™
Ook in Duitsland geen O]
voor Altig en Wolfshohl.
Dan is er Frankrijk, dat
ten gronde richt via een
lijk systeem. Men betaalt
amateurs vorstelijk om
te blijven. Voorbeelden te
amateurs die van de staat
den per jaar krijgen om op
piades of in
WAGTMANS VOELDE
ZICH BELAZERD
Jan Janssen: boeite opgelopen
rit.
(Van onze speciale verslaggever)
THONON-LES-BAINS De goede wil van Rini Wagtmans heeft
het moeten afleggen tegen de overwinningsdrift van Eddy Merckx
en zijn Faemino's, die maandag 8.000 frank verdienden, wat hun
honger naar Tour-geld niet stilde maar vergrootte. Rini Wagtmans,
tastend naar zijn vorm, werd er de dupe van in de nagenoeg strijd
loze tocht langs het meer van Genève. Hij stelde zijn hoop op de
afdaling van de Col de Cou, die hij van vorig jaar kende als een
smerige, gemene weg, waarop zijn durf en waaghalzerij tot volle
ontplooiing konden komen. „Als we met een gesloten peloton de top
halen", onthulde Wagtmans kort voor de start in Divonne-les-Bains
zijn taktiek, „dan los ik het peloton in de afdaling".
(Van onze speciale verslaggever)
THONON-LES-BAINS Gebrek
aan samenwerking tussen twee Ne
derlandse renners in verschillende
dienst was er oorzaak van dat de
grootste ontsnappingspoging van de
elfde etappe mislukte. De coureurs in
kwestie: Eddie Beugels en Jos van
der Vleuten die met de enige Zwit
ser van de ronde, Vifian en de Frans
man Parenteau na ruim 60 kilometer
koers de kopgroep vormden. Ze
kwamen tot 1.05 van het peloton,
toen sneuvelde het plan.
Jos van der Vleuten klaagde in
Thonon-les-Bains over de afwach
tende houding van Eddie Beugels,
die geen kop had willen doen. Beu
gels' verweer: „Dat kon ik toch on
mogelijk. Het was niet aan mij om
te rijden, dat heb ik onderweg ook
tegen Jos gezegd. Kijk, Van der
Vleuten staat dan misschien wel op
een minuut of tien van Joop Zoete
melk, maar je weet nooit hoe het
loopt. Zou ik hem nu mee naar de
meet gesleurd hebben, dan kon zich
best nog eens een situatie voordoen
dat Zoetemelk daardoor wat ver
speelt in het algemeen klassement."
Jos van der Vleuten: „Kom nou.
Ik een gevaar voor Zoetemelk
In de bergen kom ik stukken slech
ter mee dan Joop. Ik klim moeilijk,
wat zou ik het hem dan nog lastig
kunnen maken in deze ronde? Dat
heb ik ook aan Eddie gevraagd toen
hij erover begon, maar hij bleef aan
het wiel zitten."
Beugels: „Natuurlijk. Dat Is mijn
tactiek voor de rest van de Tour.
Ik probeer steeds mee te gaan, maar
ik rijd niet om zodoende Joop te
steunen in het behoud van zijn goe
de klassering. Dat is toch zeker lo
gisch. Daar kan ik van profiteren,
van die plaats van Zoetemelk."
Eddie Beugels heeft wel zo veel
zelfkennis, dat hij weet in de cols
geen steun te kunnen zijn voor kop
man Zoetemelk. „Maar in de vlakke
re ritten en niet al te moeilijke berg
etappes, kan ik hem zeker van dienst
zijn", toonde hij zijn ijverige inzet.
„Maandag bijvoorbeeld, was dat ty
pisch het geval. Ik heb Joop naar
voren gestuurd toen Merckx ging.
„Zou het echt de goede ontsnapping
zijn" vroeg hij. Ik Zei: Wis en zeker.
Gaan. Nu. En hij vertrok. Dat is
lekker werken als knecht. Bij Pou-
lidor kreeg je een snauw of een
chagrijnig gezicht als je wat zei,
maar Joop luistert en dat is dank
baar."
LES-BAINS^
8-7-1970
_-iftnnemassev
'Annecy
L£SCHW930m\
rPlainpalais 1180 m
12eRIT
Chambéry,
1QA Um &MANIER 11Mm
1 1 yCUCHERON 111,0 m
j. PORIE 1325m
®GREN0BLE
PlampalaisCUCffEHUN i
jiOOOLESCmX—L
mm*7£
Eddy Merckx op weg naar de eerste plaats in de tijdrit. Hij won onbedreigd,
de favoriet voor de eindzege.
(Van onze speciale verslaggever)
DIVONNE-LES-BAINS Nerveus
had Joop Zoetemelk rondgereden
gisterochtend, vlak voordat hij moest
starten in de mini-tijdrit in Divonne-
les-Bains. De last van zijn tweede
plaats in het algemeen klassement
drukte nu toch wel zwaar op hem.
Hij trainde wat achter een ploeglei
derswagen. Pas op de fiets kwam de
rust terug. Zoetemelk raasde in een
schitterende tijd rond het Meer van
Divonne. De warmte was geen last
voor de jonge Nederlander, die ten
slotte als vierde zou eindigen, achter
specialisten als Merckx, Gonzales-Li
nares en Grosskost, maar voor een
erkende tijdrijder als de Deen Mo-
gens Frey.
Zoetemelk gaf de mannen achter
hem in het klassement door zijn
sterke rij'den duidelijk een stevig
moreel tikje mee. „Ik heb geen last
gehad van de inspanningen van gis
teren. Het ging gemakkelijk. Ik sta
er eigenlijk zelf van te kijken". En
vol trots reed Zoetemelk naar zijn
ploegleider Brik Schotte,
Merckx besloot zijn kortstondig
verblijf in Divonne met een tweede
overwinning in de tijdrit. Spaanse
kampioen Gonzalez-Linares liet we
ten dat zijn overwinning in Vorst,
vrijdag, geen toevalstreffer was.
Want ook nu perste de Spanjaard
er een zeer sterke tijd uit. Goed voor
een tweede plaats. Wagtmans had
last van de warmte. Hij draaide
moeilijk. Hij bracht het niet verder
dan de 42e plaats.
55
Wel, het gebeurde. Beide. In ko-
lommen sloop de rennersstoet naar
boven, zoals ook de beklimming van
de Col des Mouilles en Grouppe ge
nomen was. Met de etappe naar Gre
noble in het vooruitzicht, wil men i
elkaar niet vermoeien. Rini Wagt
mans kreeg dus zijn zin, maar niet
zijn volle kans. Die werd hem ont
houden door Eddy Merckx, wiens
wens het was, zo wist Willem II-
ploegleider Ton Vissers uit inside-
information, dat Italo Zilioli vandaag
zou winnen. En dus kwam Wagtmans
niet weg, want de macht van de
meester is groot. De enige genoeg
doening voor Wagtmans en de zij
nen: Merckx kreeg zijn straf in de
vijftiende plaats van Zilioli. Want
tegen de sprint van Mario Basso
bleek hij bij lange niet opgewassen,
evenmin als Jan Janssen tweede
die droef constateerde: „Ik ging
geweldig, maar ik vertrok iets te
laat".
kant in. Daardoor kwam hij bij zijn
demarrage slecht weg. Rini kreeg op
die manier te weinig meters en dat
is zich blijven wreken." De derde
tegenvaller tenslotte, genoteerd uit
het commentaar van Wagtmans zelf:
„Ik voelde me belazerd. Vorig jaar
lag die weg vol putten en gaten. Dat
wist ik nog en ik voelde het als een
groot voordeel voor mij. Maar nou
hadden ze er verdomme een nieuwe
asfaltlaag overgelegd. Daar ging ik
met mijn plannen. Weg kans."
De teleurstelling over de misluk
king, lag op Wagtmans' gezicht be
storven met een grimmige trek om
de smalle mond. Hij kwam alleen
uit de plooi toen Felix Levitan hem
inviteerde voor zijn dagelijkse tele
visie-uitzending, meteen na de aan
komst, een eer die alleen de opval
lendste renners van de etappe te
beurt valt. Het was de troostprijs
voor een dappere solo. Vijftien kilo
meter lang, had Rini Wagtmans het
peloton zijn rug laten zien. Precies
zoals hij het wilde. Alleen: hij kwam
niet ver genoeg weg en daar waren
alles bij elkaar drie verklaringen
voor.
De eerste, opgetekend uit de mond
van zijn ploegleider Ton Vissers
„Merckx wilde hem niet laten lopen.
Eddy had zijn zinnen gezet op een
ritoverwinning van Zilioli en de
Faemino's bleven als bezetenen op
kop van de groep fietsen." Alzo be
reikte Wagtmans, de durfal in afda
lingen, nooit meer dan 150 meter
voorsprong. Een tweede nadelige om
standigheid, gesignaleerd door Jos
van der Vleuten: „Op de top van de
Col de Cou, kwam Rini naast me
rijden. Toen wist ik wel hoe laat het
was. Dat gaat goed, dacht ik. Meteen
fietste ik met hem naar voren om
af te stoppen als hij zou springen,
maar kort voor dat moest gebeuren,
vloog mijn ketting eraf. Ik verloor
mijn balans en drukte Wagtmans de
Tot tien kilometer voor de finish,
toen het parcours weer vlakker werd,
hield Wagtmans zijn bescheiden
voorsprong om daarna opgeslokt te
worden door het peloton dat zich in
de voorgaande 130 kilometers koest
had gehouden met een zware berg
rit in het vooruitzicht. Tegen de fris
se, gebundelde, kracht van de grote
groep had hij weinig in te brengen.
„Het zat me gewoon tegen". In het
repertoire „Tour-klaagliederen van
een Willebrorder" kwam weer uit
breiding. Ook in Thonon-les-Bains
zong Wagtmans zijn droeve song.
„Echt, ik voel me nog steeds niet
goed. Iedere dag heb ik het idee:
morgen ga ik naar huis. Mijn benen
willen niet. Ze worden dik in de
beklimmingen en dat is een slecht
teken. Eerst dacht ik dat het aan
een te kleine maat schoenen lag. Ik
had 42 aan. Vandaag pakte ik maat
43. Maar het hielp geen zier. Wat
een ellende
Gelukkig voor Wagtmans en ge
lukkig voor het grootste deel van het
peloton, werd de elfde etappe er
geen van zwaar jachten en beston
den de cols uit vriendelijke bulten
van de derde categorie. Ze bescherm
den elkaar, de broodrijders, en be
perkten het aantal demarrages tot
een zodanige hoeveelheid, dat het
hun geen zeer deed.
„Wat was ik daar blij om", zuchtte
Evert Dolman. „Ik had een verschrik
kelijk slechte dag. De weerslag van
gisteren denk ik. Het was goed te
voelen. Ik mag er niet meer aan
denken, wat er gebeurd zou zijn als
de mannen werkelijk geknald had
den m deze etappe."
En Gerard Vianen: „Blij dat ik
binnen ben. Die warmte maakte me
helemaal kapot. Ik was af en toe
bang dat ik achterop zou raken."
Frits Hoogerheide: „Wat heb ik
een last gehad vandaag. In de eerste
col ging ik uit de wielen, ik kwam
weer bij maar moest in de klim van
de laatste berg weer lossen. Dat zal
wat worden morgen Maar ik zie
het niet somber in hoor. Mijn voor
naamste doel is: op tijd binnenkomen
in Grenoble en dat doe ik zeker."
Harrie Steevens: „De force ont
brak me. Ik raakte betrokken bij een
kleine valpartij en verspeelde er een
minuutje mee. Die heb ik niet meer
goed kunnen maken."
Henk Benjamins: „In de eerste col
liet ik me lossen. Ik wilde me sparen
voor de rit naar Grenoble. Zonder
noemenswaardige inspanning ben ik
toch later weer bij het peloton ge
komen. Ik was er zelf verbaasd over
dat dat zo gemakkelijk ging."
Van de Caballero's zat ook Kees
Rentmeester gisteren weer eens in
de achtervolging. Hij raakte ander
maal het contact met de grote groep
kwijt, ook al haalde die niet het
maximum uit de inmiddels diep ge
bruinde benen. In de aanloop naar de
eerste col kwam hij al in moeilijk
heden en liep een achterstand op van
ruim vier minuten. Was dat een op
zienbarend teken in het kalme koers
verloop, nog merkwaardiger deed de
houding van Rentmeester in het ver
volg van de wedstrijd aan. Zo vlot
als hij gelost werd, zo makkelijk reed
hij zich terug. Met verbazingwekken
de soepele pedaalslagen herstelde hij
zich van zijn inzinking, reed met
het grootste gemak geloste renners
voorbij en tikte weer aan bij het
peloton.
Uiteindelijk bleek die inspanning
toch te veel geweest en verloor
Rentmeester in de finale bijna twee
minuten. „Ik snap er zelf niks van",
sprak de donkere Zeeuw nuchter.
„Op een gegeven moment 'verzoende
ik me al met de gedachte dat de
Tour voor mij afgelopen zou zijn en
ineens vloog ik vooruit." Dan be
dachtzaam over de zes moeilijke cols
die vandaag in de etappe naar Gre
noble op het programma staan: „Wat
dat moet worden, weet ik niet. Ik
zal mijn best maar doen, dat is het
enige wat ik kan.
En temidden van die klagende
landgenoten een opgewekte Jan
Janssen, ondanks het verlies dat
kwam op een moment dat winst zo
broodnodig was. De tweede plaats
stelde hem teleur, vanzelfsprekend,
doch anderzijds kon hij tevreden zijn
over de manier en de man die hem
klopte: een vlijmscherpe spurt met
specialist Mario Basso, die het Ita
liaanse prestige in deze Tour wat
opvijzelde.
„Het was een mooie kans", over
peinsde Jan Janssen de finale. „Ik
kwam in een lekker gaatje te zitten.
Vijftig meter voor de streep lag ik
twee lengtes achter. Ideaal. Maar
achteraf bekeken, ben ik toch iets
te laat gegaan. Verrekt jammer, want
ik had een etappe-overwinning best
kunnen gebruiken. Dat begrijp je
zeker wel?".
Rini Wagtmans voelde zich verre van prettig gisteravond, nadat hij zijn ontsnappingspoging zag mislukt.
Bij de tijdrit in Divonne-les-
Bains deed zich een ongeluk voor,
waarvan Eddy Merckx' mecanicien
Marcel Ryckaert het slachtoffer
werd. Gelukkig zonder ernstige ge
volgen. Ryckaert viel uit de ploeg
leiderswagen toen Lomme Driessens
fel optrok nadat het startsein voor
Eddy Merckx was gegeven. Wellicht
door onoplettendheid verloor de half
uit de wagen hangende Ryckaert
die een reservefiets buiten boord
hield zfjn evenwicht en smakte
tegen de grond. Hij werd buiten
kennis naar de ambulance gebracht,
waar geen noemenswaardige ver
wondingen geconstateerd konden
worden.
Wat denkt u van deze uitspraak
van Eddy Merckx: „De Tour is nog
niet gewonnen. Parijs ligt ver weg".
De stand in het geldklasseincnl
waarin de Faemino's hun positie
sterk verstevigden:
1 Faemino 31.248.75 2 Bic
8257,—; 3 Fagor 9053,—; 4 Mars/
Flandria f 8524,—; 5 Frimatic
7566,—: 6 Saivarini ƒ6977,75; 7 Ca-
'ballero ƒ5723,25 8 Molteni ƒ4712,50;
9 Willem II 4140,25; 10 Mann
ƒ4013.75; 11 Sonolor 3653,—; 12
Kas ƒ2665.—; 13 Scic 1043,—; 14
Ferretti ƒ828,75 15 Peugeot 793,
(ADVERTENTIE)
De Space-tower
van de
mag u
bij een bezoek aan
Rotterdam, niet
vergeten.
Een uniek
gebeuren op 185 m
hoogte.
Een foto- en
filmavoniuur!
Dagelijks geopend van
10 uur's morgens
tot 10 uur 's avonds.
De Euromast is
geopend tot 12 uur
