Briek Schotte: „Wat wil ik nog meer!
ZOETEMELK GEWELDIG
Kees Zoont jens
„Ik kom vast
wel in rarijs
Nog 115 renners
over in de Tour
Demarrage
Dolman
beslissend
uitdaging
rechts
Nixon
INITIATIEF
MINUIEN
GELOST
1 n 55
door peter heerkens
onze redactie buitenland)
Hxon in de komende twee jaar I
Iderneemt, gouverneur Ronald I
I van Cakfornië, zal hem «oor!
lublikeirtse nominatie in 19 721
\n. Dat is de weloverwogen!
i van de waarnemers in Wash-I
zij gelijk krijgen, welke ge-L
zal deze en de zo goed alil
derde kandidaat, George Wal.l
de verkiezingen veroorzakenI
binnenlandse en buitenlandse!
\k van Nixon van de komende!
(ar?
ionjronteerd met een extreem!
e uitdaging voor de nominatie!
an eigen partij en met een ei-I
rechtse concurrentie in de pre-1
iele verkiezingsrace, zal Nixotil
zelf meer een rechtse politie»
voeren om enige kracht aar!
egenstanders te ontfutselen? Oil
ij erkennen dat hij Reagan ei!
ice niet succesvol kan bestrijden!
it hun aanwezigheid in de poli-l
arena hem er toe dwingt om!
strategie voor de zuidelijke sta!
n zijn geflirt met de rechtsen tel
ten? Hij zou zich dan met ze-I
ir stappen kunnen bewegen in!
orbeeld het gebied van de ras!
enging op de scholen (waarin!
politiek van het afgelopen jaotl
mate dubbelzinnig is geweest!
idoende stemmen van links win!
die hij rechts verliest. L
cleine overwinning van Georjil
ace in de gouverneursverkiezht
van Alabama was duidelijk eeil
poor de regering-Nixon, waar-|
men aanneemt dat zij bedekte f
iële steun heeft gegeven aan
jagne van Wallace's opponen
ver. Maar de regering was i
ninste in geslaagd om enil
s van Wallace's overwinning wl
emen in de voorverkiezing, waai
ij verloor en men is er tevens gel
:ig mee dat zijn overwinning maai
zlein uias. Zelfs in zijn eigen star
e ster van Wallace aan het dove
ir wat belangrijker is: het ziet i_
r uit dat de extremistische uit!
iken, die hem tot een prominetil
:oon hadden gemaakt, hem tegen!
irdig minder aanhang bezorgeif
vroeger.
allace had al aangeboden om niet
de verkiezingen van 1972 deel tl
en nemen als Nixon de rassen!
iging op de scholen aan iederl
:t zelf zou overlaten. Van zo'n aki
rdje is uiteraard niets terechtgeë
ren. Maar de tanende invloed vam
l'ace kan Nixon doen geloven, dal
tenminste enige van de vijf staten!
naar Wallace gingen in de «erl
zingen van 1968 voor zich karl
men, als hij er voor zorgt dat dl
-ten tegen discriminatie op dl
olen zo flexibel mogelijk zijn. I
)e bedreiging van Reagan is «ooi
:on zo goed als zeker minder enil
dan hij in San Francisco schijn!
zijn.
t zoals degenen, die in de groil
den in het oosten wonen, de neil
g vertonen om de zaken niet in dl
ste verhoudingen te zien aan dl
lere kant van de Appalachen, zI
itten de Californiërs de neigtnl
de invloed van hun staat en ii
itici op de nationale regering tl
■rdrijven. Maar twee factoren nul
i van hem waarschijnlijk een bal
igrijker kandidaat dan Barry Goldl
I iter, de laatste afgevaardigde «af
i republikeinen met extreem recht!
ideeën, die president wilde wordeil
Ten eerste bezit Reagan eén ongal
njfeld goede televisiepresentatitl
'Ten tweede is het land op het oge'l
lik veel conservatiever dan in lööjl
Het is duidelijk dat de invloed «ai
>n Wallace en een Reagan op al
olitiek «an Nixon veel meer ge Ijl
oor de binnenlandse dan voor al
uitenlandse politiek. Dat laatste bal
kent voornamelijk Vietnam. I
Tenzij zich onvoorziene ontwikkii
ngen voordoen, is Nixon in staat o»l
tjn terugtrekkingsprogramma hall
ardig aan te passen aan zijn electol
tie behoefte, zodat halverwege IS!
I: oorlog praktisch afgelopen is, a'l
hans wat de Amerikanen betreft, fUI
tevens van belang dat Nixon op tel
rijwilligersleger heeft aangedrongenI
at hem in staat zou stellen om "1
ienstplicht af te schaffen. En het f
e angst om opgeroepen te woraal
>oor Vietnam die bij de jongeren I
1 merika leeft, het is diezelfde anff11
ie de oorzaak is van de studentenonl
ust en van de ongerustheid van a|
i uders. I
Maar een vrijwilligersleger zo|
>oor Nixon twee grote problemen opt
'oepen. Om voldoende vrijwilliQe11
e krijgen zou hij de soldij moetal
wrhogen en de dienstvoorwaara't
terk moeten verbeteren. Men scMI
lat dit de schatkist een extra 3 rn'J
ard dollar in 1971 zou kosten. R'I
weede probleem is dat een volles'1
nijwilligersleger vermoedelijk
10 pet. uit negers zou bestaan, be'l
f een allerlei problemen met zich met
irengt, zowel sociaal als raciaal "t
«oor de veiligheid. L
Maar voor de overgrote meeraal
reid van de kiezers, zal Vietnam
1972 een minder belangrijk punt
ie verkiezingen zijn dan de ,binne"l
andse politiek van de regering:
velvaart, de werkloosheid, de eco
mie, de onrust onder de studenten
de negers enz.
(Copywright
The Guardian/De SWI
wmm
4 iliijiMPB
George Pintens, de jeugdige
Belg die evenals Zoetemelk bij
Merckx bleef.
(Van onze speciale verslaggever)
DIVONNE-LES-BAINS Na de
grote tegenslag die het uitvallen
van de gebroeders De Vlaeminck
en met name van Roger, die een
belangrijke plaats bezette in het
algemeen klassement was, toen
Mars-Flandria-ploegleider Briek
Schotte de toekomst weer optimis
tisch tegemoetzien.
„Wat wil ik nog meer", jubelde
de anders zo stille Schotte druk
gebarend. „Dit is geweldig. Een
tweede plaats. Of had u het liever
andersom? Zoetemelk eerste in het
algemeen klassement en Merckx
tweede?
Dat kan ook nog hoor", beloofde
Schotte in zijn opgewonden ge
moedstoestand. „Natuurlijk. Merckx
hoeft maar een slechte dag te heb
ben en de kans ligt er. Luister, ik
geef toe dat ie klein is, maar hij
bestaat en dat is het belangrijkste".
F'ast bij alle optimisme misschien
ook de voorzichtige opmerking dat
het te vroeg is voor Zoetemelk om
zo'n gunstige positie in te nemen?
„Welnee", juichte Schotte, „waar
om? Het is nooit te vroeg, wat je
vandaag kunt pakken, moet je van
daag pakken. Hebben is hebben.
Enne wat ban er normaal ge
sproken met Zoetemelk nog gebeu
ren? Laat Merckx hem nog eens
op achterstand fietsen, wat dan?
Niks toch zeker. Als Eddy dat doet,
zal hij iedereen achter zich laten.
Lost hij Zoetemelk, dan lost hij het
hele peloton en blijft Joop zijn
tweede plaats houden. Wanneer
Zoetemelk Merckx niet meer kan
volgen, kan niet één renner dat.
Dus staat hij er goed voor. Joop
rijdt verder een makkelijke Tour,
want hij hoeft alleen nog maar op
Merckx te letten".
Op alle publiciteit, die Joop Zoe
temelk bij elkaar trapte, probeerde
Briek Schotte nog een schepje te
gooien door in de finale aan te drin
gen op een ontsnapping.
„Ik redeneer zo", aldus Schotte,
„vierde wordt hij in elk geval, want
in de spurt komt hij niet mee. Wat
was er dan te verliezen? Met een
demarrage zo kort voor het einde,
zou Joop de aandacht van de jour
nalisten wel eens extra op zich ves
tigen".
Maar daar had Zoetemelk weinig
behoefte aan. „Ik was content zo.
Meer hoefde en kon ik niet". Dan,
opgenomen in het tumult van de
internationale pers: „Die journa
listen maken me soms harstikke
gek". Bij moeit nog wennen, Joop
Zoetemelk, aan de verduringen, die
een vedette heeft te doorstaan.
Jan Janssen, voor de start van de tiende etappe nog derde, behoorde
ook tot de grote verliezers.
MERCKXNIET VAN PL AI I
ZO HARD TOE TE SLAAN....
(Van onze speciale verslaggever)
DIVONNE-LES-BAINS De groten van de Tour hebben hun illu
sies begraven. Met sombere gezichten, in deftige tred en zonder
schreeuwerige kreten die de aankomsten anders zo kenmerken, kwa
men ze Divonne-les-Bains binnen. Ze droegen hun plannen ten gra
ven en journalisten doken op de gestorven goede bedoelingen. In de
verte, bij het ere-podium, dat Goddet dagelijks laat opslaan, klonk
trompetgeschal. Het Belgische volkslied voor een kruidenierszoon:
Eddy Merckx. Met vederlichte pedaalslagen had hij de concurrentie
uitgemoord en alleen Joop Zoetemelk, Georges Pintens en Guerrino
Tosello waren aan die slachting ontkomen. De jeugd rende op tijd
weg van het door Eddy Merckx ten dode opgeschreven peloton dat
een vernietigende nederlaag leed.
Joop Zoetemelk, nog steeds van alle zijden geprezen en geroemd, toonde
ook nu het nodige koersinzicht en zijn grote klasse.
(Van onze speciale verslag
gever)
DIVONNE-LES-BAINS. Het
wordt een eentonig lied, maar er
is niet aan te ontkomen: Harrie
Steevens raakte weer eens in de
versukkeling. Nu kwam hij met
een gebroken remkabei over de
finish in Divonne-les-Bains. De
enige troost: zijn achterstand
zou onder de druk van
Merckx niet veel kleiner zijn
geweest, wanneer hij voor deze
pech bewaard was gebleven.
JAN VAN KATWIJK kwam
in nog grotere moeilijkheden,
want hij kreeg rijdend in de
kopgroep last van krampen,
die niet wilden verdwijnen.
Dokter Jessen kwam langszij en
zag het somber in voor Van Kat
wijk, die echter nog lang stand
hield maar in de beklimming
van de tweede berg niet meer
kon. „Leuk was dat natuurlijk
niet," aldus Van Katwijk, „maar
ik ben al lang tevreden dat ik in
de derde groep kon finishen."
GERARD VIANEN eindigde
als eerste Caballero-renner op
de vijftiende plaats. Ook in het
algemeen klassement is hij de
beste van de ploeg: 26e. Vianen
kwam opvallend fit aan in Di
vonne-les-Bains. „Het was wel
hard werken, maar ik heb er
weinig mee geleden."
KEES ZOONTJENS zat met
Steevens en Janssen in de vijf
de groep. „Een zware dag," oor
deelde de Tilburger, „maar ik
zit nog steeds in de Tour en dat
is het belangrijkste. Onvoorzie
ne omstandigheden, zoals een
val, voorbehouden kom ik zeker
in Parijs. Dat staat vast."
EDDIE BEUGELS was uiter
mate vermoeid na zijn race over
de drie cols. „Ik reed steeds in
het wiel van Martin van den
Bossche. „Als die gaat, dacht ik,
dan is dat het juiste moment.
Door steeds mee te springen
raakte ik veel van mijn krach
ten kwijt. Vijf kilometer voor de
top van de laatste berg, klapte
ik helemaal in elkaar."
HENK BENJAMINS kreeg
gedurende deze tiende etappe
last van zijn maag. Het werd zo
erg, dat Tour-dokter Judet bij
hem moest komen. Hij gaf Ben
jamins wat tabletten en dat
heeft geholpen. „Ik voelde me
al gauw een stuk beter," aldus
Benjamins, die op ongeveer 26
minuten binnenkwam.
FRITS HOOGERHEIDE arri
veerde met dezelfde achterstand.
„Weer pech gehad," herhaalde
de Westbrabander zijn bijna da
gelijkse klaagzang. Ze reden wel
niet verschrikkelijk hard, maar
het was op dit parcours moeilijk
bijkomen met al die klimmen."
HARM OTTENBROS reed
lange tijd met het idee dat hij
te laat zou binnenkomen. „Ik
kwam zo ver achter te zitten,
dat ik het ergste vreesde. Twee
lekke banden, kort achter elk
aar ontnamen me alle kansen
om althans te proberen in een
van de eerste groepen te blij
ven."
KEES RENTMEESTER pas
seerde als laatste Nederlander,
in de groep-Beugels, de streep in
Divonne—les-Bains. „Ik was een
van de eersten, die gelost wer
den. In de afdalingen ben ik
bij het ploegje met Eddie Beu
gels kunnen komen. Vandaag
betaalde ik de tol voor mijn in
spanningen van gisteren. Die
hebben blijkbaar toch meer van
me gevraagd dan ik dacht. Bo
vendien kreeg ik verschrikkelijk
last van de hitte. De zon brand
de al mijn macht weg."
NÜÉ
Cees Zoont jens: vast en zeker uit
rijden.
En lioe liad dat gekund? Waarom
in 's hemelsnaam gingen de vedetten
in de strop hangen die Merckx ze
aanbood? Was het alleen de over
macht van die duivelse fietser?
„Nee", zei Jan Janssen. „We heb
ben niet gereden. Wat denk je? Tien
dagen halen we nu al de kastanjes
uit het vuur, het was welletjes. Ja,
zeg, we blijven knallen zeker. Kom
nou".
Briek Schotte, van blijdschap glim
mende ploegbaas over Joop Zoete
melk: „Ze hebben geen eergevoel.
Geen beroepstrots. Zo had-den ze zich,
nooit over mogen geven". En Martin
van den Bossche, die royaal deelde
in de erfenis van minuten achter
stand: „Ik snap er geen bliksem van.
Niemand wiilde vooir-uit. Ze lieten
Merckx zo gaan. Een paar keer pro
beerde ik er de gang in te brengen,
maar het haalde -niks uit. Onbegrijpe
lijk dat zidh dolt voor kon d-o-en". En
wat tenslotte, zei Merckx zelf va-n
deze ravage: „Een puur -toeval". Het
klonk wat' verontschuldigend, maar
de -trotse blik in de -gitzwarte ogen
van de Brussel-aar verra-adld-e genot
over de zweepslag. „Echt, ik was niet
van plan zo hard -toe te slaan". Waar
om dan, ging Merckx in de eerste 70
kilometer van de koers tot drie keer
toe in de aanval? „Het spel van
Agostinho boeide nie", luidde de ver
klaring. „He vond het eigenlijk wel
leuk wat hij -deed". De kleine Portu
gees had Merckx uitgedaagd toen
Anaitoile Novak na 14 km een solo in
zette.
Merckx beantwoordde de -demar
rage van Agostinho, -die op jacht -ging,
met een tegen-actie. Het peloton haal
de de dartele Merckx en Agostinho
terug, maar het bleek geen remmen
de factor op het enthousiasme van de
Portugees, die Merckx andermaal
tartte. En weer nam -de gele trui-dra
ger die handschoen op. En weer riep
de grote -groep het stoeiende tweetal
terug
De derde keer nam Eddy Merckx
zelf het initiatief, maar toen ageerde
Agostinho niet. Hij zou er later zijn
diepe spijt over betuigen, want hij
miste een gigantische slag, ingeluid
door Eef Dolman, die na 70 kilome
ter spro-ng.
Met een paar ferme trappen ging
hij de Willem Il-er achterna, daarmee
Joaquim Agostinho tot een nieuw be
drijf van de show lokkend. Wie er
reageerde: geen Ago-stiniho. Wel: Gal
dos, Van -den Be-rghe, Schleck, La
Bourdette en Pintens. „Ik keek op
een gegeven moment achterom en ik
zag tot mjjn stomme verba-zing
Merckx komen", vertelde Dolman in
Divonne les Bains. „Ik dacht: zo, de
grote zelf. Dat wordt menen-s".
Dolma-n, de strijdlustige, kon toen
nog niet vermoeden wat hij precies
aanrichtte met die coupe. Dat -werd
pas veel later duidelijk toen Merckx
op de Cote de Marechot en Cöte de«
Rousses het peloton vermorzelde on
der zijn geweldige klasse. To;en dat
gebeurde was hij omringd door een
tiental collega's, die in de loop van
Doilmans actie aansluiting hadden ge
zocht: Tosello, Vam der Vleuten, Van
Katwijk, Zoetemelk en Wagtmans.
Van hen wanen Zoetemelk en Wagt
mans als laatste bijgekomen en de.
Belgische ploegleider Briek Schotte
raakte niet uitgesproken over het
wielerintellect, -dat Joop Zoetemelk
o-p d-at moment toonde. „I'k voelde
wat er ging -gebeuren", sprak routi
nier Schotte, „m-aar ik kon -niet bij
Zoetemelk komen om hem te waar
schuwen, want helt verschil tussen
kop en peloton was te klein; 30 se
conden op dat moment. Er mochten
geen ploegleid-er-swag-ens door. Dat
Joop zelf zag wat er gaande was, ge
tuigde van groot verstand".
En Ton Vissers over Rini Wagt
mans: „Gisteren liep het mis met
hem, vandaag zouden we Rini op
nieuw steunen. Hij moest weer naar
voren en reageerde keurig op tijd".
Na Rini Wagtmans ging geen renner
meer met succes in de aanval.
Het peloton lag op dat moment
na 85 kilometer wedstrijd in de tien
de etappe, die over een lastig par
koers door de Jura ging op ster
ven. Het peddelde rustig voort, ter
wijl Eddy Merckx, goed gesteund
door de vier Willem II-ers (de sterkst
vertegenwoordigde ploeg in de kop
groep) minuten voorsprong bij elkaar
harkte.
„We werkten de afgelopen dagen
hard genoeg", zou Jan Janssen aan
de streep uitroepen. „Je kunt niet al
le keren voluit gaa-n". Hij heeft het
nog wel geprobeerd, Jan Janssen, dat
wel. „Maar het ging onmogelijk. „Ifc
draaide me kapot op de eerste berg,
waar Merckx voluit na-ar boven ging.
Ongelooflijk, wat die daar presteerde.
Ik vond hem zaterdag en ook gisteren
niet zo geweldig. Hij maakte geen
grootse indruk o-p me, maar nu....
ai, ai, ai met alle mogelijke moei
te ko-n ik hem houden en dat terwijl
ik de laatste dagen toch geweldig
rijd. Had ik maai- verst-andiger ge
weest en had ik Merckx toen maal
laten lopen. Dan zou ik minder te
lijden hebben gehad en was ik mis
schien later in de gelegenheid ge
weest behoorlijk terug te komen. Tja,
het is achteraf gepraat, ik weet het.
Ik heb verloren, niks aan te doen.
Jammer".
De nederlaag van Jan Janssen werd
een nederlaag van alle groten in het
algemeen klassement, op Joop Zoete-
Eddy Merckx, quasi-verbaasd toen hij hoorde hoeveel voorsprong hij had op de grote vedetten bij de finish in
Divonne: „Ik had niet zo hard willen toeslaan
melk en George Pintens na. In het
gezelschap van Merckx rammel-den
ze de minuten bij elkaar. In -die lot
deelden de Nederlanders Wagtmans,
Va-n der Vleuten, Dolman en Va-n
Katwijk royaal. Tot, ja tot Merckx er
eohit -werk van -ging maken, steeds
m,eer vazallen in de kopgroep loste
en een zo comfortabele voorsprong
bijeenfietste, -d-at hij de Tour onmo
gelijk meer kan verliezen, zo er nog
iemand mocht zijn, die daaraan twij
felde.
Het gebeurde ln de beklimming
van de tweede col, de Cöte des Rous
ses, waar Wagtmans, die zijn en „des
sponsors" eerste grote daad moest
stellen, over dat feit: „Ik had veel
last van kramp in mijn linker hoven-
been. De dokter is er nog bij ge
weest en die gaf ijswater".
Het hielp Wagtmans niet veel.
Wanhopig zocht hij naar een andere
oplossing. 20 kilometer lang reed hij
zonder raceschoentjes. Zijn onder
gang werd er door uitgesteld m-aar
niet voorkomen. „Ik den-k, dat het
komt omdat ik in de -achtervolging
op dat kopgroepje veel moest geven
om bij te komen. Het kostte me nog
al wat moeite en ik ontdekte weer
eens dat ik no-g steeds mijn grote
vorm niet heb. Vorig jaar ging het
allemaal vanzelf, -nu zie ik te veel
af'. Na Wagtmans en Van Katwijk
vielen ook Va-n der Vleuten en Dol
man terug. Van der Vleuten: „Ik
kwam kapot te zitten van de honger,
want ik miste de ravitaillering". Eef
Dolma-n, die het langst van alle Ne
derlanders bij Merckx kon blijven:
„Anderhalve kilo-meter voor de top
van de Cöte des Rousses moest ik
eraf. De inspanningen deden me
zeer. Toch ben ik tevreden. Het klim
men vlotte beter dan vorig jaar. Ik
ben -da-n ook niet door de berge-n ver
slagen, ma-ar door de afstand. Die
was te lang voor me".
Zo raakte Ed-dy Merckx steeds meer
tegenstanders kwijt. Al-leen Zoete
melk, Pintens en de verrassend mee
gekomen Tosello (hij stond 103 in het
algemeen klassement met een achter
stand van bijna 40 minutenniet.
Die volgden hem in de verpletterende
jump tegen en over de Cóte des Rous
ses om te delen in de vreugde van
de winst: meer dan 10 minuten. De
dood van het peloton.
(Van onze speciale verslaggever)
DIVONNE-LES-BAINS De Tour
de France is tot en met gisteren, in
tien etappes dus, 35 renners kwijt
geraakt en telt nu nog 115 deelne
mers.
Van de uitvallers slapten er 23 in
de bezemwagen en kwamen er 12 te
laat binnen.
De opgevers waren:
Tweede etappe: Harings.
Vierde tappe: Pechilan, Tamiazo, Ar
mani.
Vijfde etappe: Schepers.
Zesde etappe: Chiappano, Co-rtinovis,
Hoban, Uribezubia en Portalupi.
Zevende etappe: Eric de Vlaeminck,
Roger de Vlaeminck, Marcelli, Vi-
dament, Vignolini, Grain en Pin-
geon.
Achtest etappe: Den Hartog, Leman,
Duyndam.
Negende etappe: Michelotto.
Te laat binnen waren:
Derde etappe: Genty.
Vierde etappe: Wouters en Vigni.
Vijfde etappe: Delepine, Bocci, Rota
en Abrahamian.
Zevende etappe: Guyot, Theilliere en
Letort.
Achtste etappe: Pij non en Serpenti.
Tiende etappe: Novak.
Italo Zilioli is weliswaar zijn gele
trui kwyt, hij i-jjdt toch nog in een
ander dan het Faemino-tricot. De Ita
liaan leidt namelijk in het zogenaam
de „combinatie-klassement" en dat
levert de onderscheiding van een
zwart-witte trui op. „Ik vind het wei
leuk, zo op te vallen, want de kleu
ren zijn die van mijn favoriete voet
balclub Juventus Turijn".
De renners hebben gisteren weer
een aardige afstand moeten afleggen
van finish naar startplaats. Ze werden
per trein van Mulhouse naar Belford
vervoerd en dat betekende extra
vroeg opstaan. Jan Janssen over dit
schema van de organisatie: „Belache
lijk. Ze houden helemaal geen reke
ning meer met ons. En het wordt
steeds erger met die verhuispartijen.
Vroeger had je zoiets zelden, ik snap
niet waarom de start nu zo dikwijls
ergens anders dan in de aankomst
plaats moet zijn".
Het geldklassement wordt nog
steeds aangevoerd door de Faemino's,
die 't aardige sommetje van f 26.330,-
verdienden. De verdere volgorde van
Tour-verdiensten tot gisteren:
2. BIC 9.664,50
3. Fago. 8.365,50
4. Mars/Flandria 8.069.75
5. Salvarini 6.607,25
6. Frimatic 6.441,—
7. Caballero 5.658,25
8. Sonolor 3.620,50
9. Mann 3.575,—
10 Molteni 3.331,25
11. Willem II 2.548,—
12. Kas 2.041,—
13. Scic 1.043,25
14. Peugeot 630,55
15. Ferretti 594,75
Het lot wees in de tiende etappe
de renners Dalla Bona en Thomas
Petterson aan voor de dopingcontrole.
Eddy Merckx raakte bijna een
knecht kwijt. Victor van Schil had
veel pijn in zijn rechterhand, die ver
moedelijk licht gekneusd is. Hem
werd geadviseerd om maar niet te
starten, maar daar wilde de Belg niet
van horen. Hij kwam toch aan het
vertrek en haalde de finish.
Louis Ocana wordt door pech
achtervolgd. „Ik geloof dat hij -wel
vijf keer per dag plat rijdt", zei Jan
Janssen. Behalve dat, voelde Ocana
gisteren bovendien ook nog de last
van pijn in zijn maagstreek, wat be
tekende dat hij steeds door knechten
omgeven moest worden om niet nog
meer tqd te verliezen op Merckx.
DE STEM VAN DINSDAG 7 JULI 1970
