„Ik wist al dat ik geklopt was..."
Merckx sloeg
eens op hol
EN WAGTMANS
WEER
RUZIE TUSSEN JANSSEN
VETE
LAAIDE
FEL OP
Adressen
voor de
supporters
ZILIOLI SNAPTE T NIET
Wagtmans:
„Ik sla
hem voor
zijn kop"
Janssen
„Dat is
toch geen
rijden"
Gimondi
beboet
Geen hoogtepunten
door peter heerkens
DE STEM VAN DONDERDAG 2 JULI 1970
21
LEO DUYNDAM ZAG LEKKE
BAND VAN SPRUYT NIET
De vijfvoudige Tourwinnaar Jacques Anquetil, kreeg gisteren de Tour de France-medaille van verdienste. Hier
vordt hij omringd door Tour-vedetten. V.i.n.r.: Zilioli (gele trui), Aimar, Merckx, Pingeon, mevrouw Anquetil,
.'oulidor, Anquetil en Janssen.
Steevens: „Ik ga
vanavond bidden"
(Van onze speciale verslaggever)
AMIENS Harry Steevens raakt
langzamerhand er aan gewend, dat
hij elke dag wel wat op zijn weg
ontmoet. Vijf dagen Tour de France
betekenden ook vijf dagen tegenslag
voor de debutant. Gisteren moest hij
opnieuw twee keer van de fiets.
De eerste keer, omdat een van
zijn remmen verdere diensten wei
gerde en het met een rem veel te
gevaarlijk was verder te fietsen. De
tweede keer toen op 20 km van de
aankomst de Fransman Vidament
Steevens in zijn achterwiel reed. De
spaken vlogen eruit en de materiaal
wagen moest er aan te pas komen
om een reservefiets aan te reiken.
Maar door al die tegenslagen in de
ploeg sta,at Caballero niet zo gunstig
in het algemeen klassement. Het ge
volg daarvan is, dat Peters als laatste
van de ploegleiders in de karavaan
rijdt. Hij ziet op het bochtige par
cours vrijwel de hele dag geen ren
ners. Als hij de oproep om hulp via
de radio hoort, raast hij naar voren,
maar dan staat de renner al enige tijd
langs de kant van de weg. Op zijn
reservefiets moest Harry Steevens in
die laatste 20 lan, alleen rijdend, alles
geven om terug in het peloton te ko
men. Daardoor was hij te vermoeid
om op de zwaarlopende grintbaan
van Amiens nog voor een ereplaats
te sprinten. Hij eindigde als 78ste.
Zei Steevens bij aankomst: „Vijf
dagen is het mis gegaan. Vanavond
ga ik bidden. Kijken of dat helpt
De staking van de cameralieden
van de ORTF stelt vooral de com
mentatoren nog al eens voor proble
men. Zij weten niet precies wanneer
een reportage begint en hoeveel tijd
ze nog hebben alvorens de eerste ren
ners bij de finish in zicht komen.
Dat leidde bij de Italiaan Adriano
Dezan tot een vermakelijke tekst. In
Lisieux namelijk liet men voordat
de Eurovisie beelden kreeg, op de
monitor steeds de mooie kathedraal
zien. En Adriano, stammend uit het
katholiek Italië had er een fraaie
tekst yooi gemaakt. Hij begon, inge
togen sprekend, de pracht en de praal
van de kathedraal te beschrijven,
maar werd volkomen verrast toen 30
sec. voordat de renners arriveerden
pas beelden kwamen. Daardoor luid
den zijn eerste woorden als volgt:
„Dames en heren in Italië, hier is
Lisieux. U ziet de prachtige kathe
draal van de heilige Van Sprin
ge! op kop, Herman van SpringelI
Na afloop van de eerste halve
etappe in Rouen dienden de Belgen
Van Ryckeghem (tweede) en Roger
de Vlaeminck (derde) een protest in
tegen de etappewinnaar Walter Go-
de froot. Deze zou zich hebben af
geduwd aan zijn ploegmakker Guer-
ra, die voor hem de sprint aantrok.
Maar bij de finish verklaarden de
juryleden reeds, dat zij niets ge
zien hadden van het incident,
's Avonds in de perszaal deelde Tour
directeur Felix Levitan mee, dat het
protest door de jury was afgewezen
Vijf renners hebben in de dubbele
etappe van gisteren de strijd ge
staakt. Het zijn Abrahamian (die in
de plaats van Harry Jansen in de
Tourploeg van Solonor gekozen
werd), Delepine, Bocci, Rota en Wim
Schepers. Er zijn nog 137 renners in
de Toui..
Spurter Walte, Godefroot is een
bescheiden jongen. Gevraagd of hij
zich werkelijk de rapste van het pe
loton vindt, zei de Belg: „Nee, dat is
Basso. Als het op zuivere snelheid
aankomt, is hij beter dan ik. Mijn
kracht ligt in een sprint, die ik van
zo'n 300 meter kan inzetten".
Arle den Hartog kwam gisteren
tijdens het eerste deel van de vijfde
etappe in grote moeilijkheden door
buikloop. Hij meldde zich in Rouen
meteen bij soigneur Collard, die hem
(Van onze speciale verslaggever)
AMIENS Leo Duyndam aan de finish in Amiens. Een zielig hoopje
mens. Tranen met tuiten huilend. Caballero koos hem op het nippertje
als een van de allerlaatsten in de Tourploeg, met de wetenschap,
dat hij de cols wel niet zal overleven, maar daarentegen als afdoen-
den compensatie voor een etappezege „op het vlakke" kan zorgen.
Een ritoverwinning zou Duyndams plaats rechtvaardigen, hoe hij ook
in de bergen mag falen. Het peloton kent meer van die klanten: ge
vaarlijk in de platte ritten, moeizame stompers in de bergen. Leo
Duyndam is één van hen. En gisteren leek hem het geluk, waarop hij
al vanaf Limoges loerde, te zullen overspoelen. Dagen lang aasde hij
op een goede ontsnapping, ging mee met veel demarrages en zat
attent vooraan in het peloton. Op de weg naar Amiens, het tweede
deel van de vijfde etappe, kreeg hij zijn zin. Daarom was de teleur
stelling over de besliste afloop zo groot en daarom ook liet Leo Duyn
dam zijn tranen vrijuit rollen.
van wat medicijnen voorzag. „Als ik
vanmiddag het einde maar haal",
kreunde Den Hartog". „Oh, wat ben
ik ziek". Maar het ergste voor hem
en de toch al zo veel geplaagde ploeg
Caballero, gebeurde gelukkig niet.
Arie den Hartog finishte in het pe
loton. „Ik voel me al een stuk beter",
meldde hij opgelucht.
Wim Schepers rijdt vandaag toch
de zesde etappe, maar dan in het
materiaalbusje van chauffeur Jan
Leys. Hjj gaat mee tot de finishplaats
Valenciennes, waar zijn echtgenote
hem komt ophalen.
Leo Duyndam werd uitgeroepen
tot de strijdlustlgste renner van de
vijfde etappe. Het leverde hem een
bedrag van 1.350 Franse franc op.
Hij vloekte op Jos Spruyt, zijn
medebroeder in de rush naar Amiens,
die hem klopte voor de eerste plaats.
„De kaffer deed geen meter werk".
Dat mocht dan wel zo zijn, maar een
deel van de nederlaag viel ook af
te wimpelen op de schouders van
Duyndam zelf, die in zijn ijver en
verbetenheid oin de voorsprong te
behouden, niet in de gaten had, hoe
Jos Spruyt de laatste kilometers op
een lekke achterband reed. „Steeds
als ik in een bocht kwam, gleed ik
onderuit", zei Jos Spruyt. „Zou
Duyndam goed opgelet hebben, dan
had hij me daar gepakt. Eén harde
demarrage van hem was genoeg ge
weest om mij op achterstand te zet
ten".
Leo Duyndam zag het niet. De
drift om te winnen was te groot.
De kans om een afgang in de cols
te bedekken met de vlag van een
etappezege lonkte te hard.
Tussen de twee kleine ritten, in
het muffe stadhuis van Rouen, had
Leo Duyndam zijn zucht naar de
triomf in het tot zondag vlakke
Tourtraject nog eens duidelijk ge
maakt. „Als ik een ritje win, voor
de bergen komen, ben ik content",
stelde Duyndam over het perspec
tief, dat hij voor zichzelf in deze
Tour ziet. „Kom ik in de bergen
niet goed mee en moet ik forceren,
dan geloof ik het verder wel met
die Ronde van Frankrijk. Ik ben
niet van plan om twee weken hard
achter het peloton aan te fietsen.
Dat moet je niet zien als een gebrek
aan karakter, maar ik wil gewoon
langer mee dan één jaar. Mijn spie
ren zijn nog niet sterk genoeg om
al te zwaar werk op te knappen. Ik
ben pas 22. Nou ik kan er wel fors
tegenaan gaan, maar dat verdom ik.
Ik voel er niks voor om me in re
cordtijd naar de donder te rijden en
er over een paar jaar uit te zien als
een oude kerel. Een opgebrande
wielrenner. Nee, in de bergen ga
ik me niet kapot rijden. Ik zal wel
zien. Mijn voornaamste doel is een
overwinning voor zondag de heuvels
komen".
Eddy Merckx:
aanvallen volgens zijn karakter.
(Van onze speciale verslaggever)
LISIEDX Voor de supporters
die de Nederlandse renners in de
Tour willen schrijven, geven wij
hieronder de adressen en telefoon
nummers van de hotels waar de
ploegen Willem IIGazelle, Caballe
ro, MarsFlandria (Beugels en Zoe
temelk) en Bic (Jan Janssen) ver
blijven.
Men dient er rekening mee te
houden, dat een brief eerst drie
dagen later in Frankrijk aankomt,
zodat men een hotel moet kiezen
waar de renner eerst drie dagen
later aankomt.
Donderdag, 2 juli Valencijn: Bic
in hotel Central, Avenue du Mare-
chal de Lattre-de-Tassigny, tel.
463807. Caballero in hotel Buffet de
la Gare, Place de la Gare, tel.
462630. MarsFlandria in Grand
Hotel, 8 Place de la Gare, tel.
463201. Willem II in Hotel de Paris,
85, Rue de Paris, tel. 465504.
Vrijdag 3 juli (Vorst) Brussel: Bic
in hotel Metropole, 31, Place de
Brouckere, Brussel, tel. 172300. Ca
ballero in hetzelfde hotel als Bic.
MarsFlandria idem. Willem II lo
geert in hotel Piazza, 118, Boulevard
Ad. Max, Brussel, tel. 179140.
Zaterdag, 4 juli Saarlouis: Bic en
MarsFlandria dn; hotel Haus Ber
lin, Saarbrücken, tel. 21321. Caballe
ro in hotel Ratskeller, Kleiner
Markt 7, tel. 068.3. Willem II in
hotel Industrie, Dudweilerstrasse 35,
Saarbrücken, tel. 217.52.54.
Zondag, 5 juli, Mulhouse: Bic in
hotel Bristol, 18. Faubourg de Col-
mar, tel. 454088. Caballero eveneens.
MarsFlandria in hotel Le National,
11, Passage Central, tel. 461884. Wil
lem IIGazelle eveneens.
Harrie Steevens: bidden tegen
pech.
En dat, die uitgangspositie, had
Leo Duyndam in de 113 km lange
race naar Amiens binnen zijn be
reik.
„Als hjj mjjn lekke achterband
maar had opgemerkt", herhaalde Jos
Spruyt. „Hij kwam geen seconde op
kop", klaagde Duyndam die steeds
in zijn eentje aan het tempo zat te
sleuren en de voorsprong (maximaal
op 20 km van de aankomst 1.45
minimaal op de streep 10 sec.)
bekwaam verdedigde. „Natuurlijk
deed ik geen werk", sprak Jos
Spruyt eerlijk. „Ik ben niet gek.
Duyndam is een rappe jongen, die
ga ik niet in een fauteuil naar de
meet brengen. En verder is het zo,
dat, als Caballero moet rijden in het
peloton, de jongens nergens te zien
zijn. Daarom vertik ik het Duyndam
te steunen".
Deze nooit zo erg eervolle tactiek,
probeerde Spruyt te verdoezelen
door Duyndam in het laatste klim-
metje te lossen. „Ik kwam 200 me
ter achter te zitten, toen moest ik
me leeg rijden om weer bij te ko
men", jammerde Duyndam.
„Hij kon me inhalen omdat ik die
lekke band op dat moment kreeg",
kleineerde Spruyt de prestatie van
zijn tegenstander. Met de grofge-
bouwde Belg in zijn wiel, draaide
Duyndam de renbaan van Amiens
op. „Ik wist meteen dat ik geklopt
zou worden". Op het door de regen
zwaar geworden gravelcircuit van
2 km, reed Jos Spruyt moeiteloos
achter de rug van Duyndam uit en
pikte het zoveelste Faemino-succes
in deze Tour binnen. Hij zorgde ook
voor een complete Belgische dag in
de Tour, want Walter Godefroot
kwam als startwinnaar uit de piep
kleine ouverture (94,5 km).
Een wedstrjjd, die nauwelijks
hoogtepunten opleverde, evenmin
als het tweede deel van de dag („een
ongelukkige indeling, je kreeg nau
welijks tijd om je op te knappen",
mopperde Rini Wagtmans over het
half uurtje pauze tussen de twee
etappes in Rouen) dat zich nog enigs
zins markeerde door een opvallende
actie van Eddie Merckx en een aan
val van gele-truidrager Italo Zilioli,
die daarmee tegen de instructies van
ploegleider Lomme Driessens han
delde. Verder hield het peloton zich
de hele dag betrekkelijk koest, be
halve dan Leo Duyndam, voor wie
daarom de klap van de nederlaag
des te groter was.
Er zijn nog maar drie vlakke rit
ten, dan komen er zes dagen lang
bergen. De kans op herstel is mini
maal.
(Van onze speciale verslaggever)
AMIENS. De grote aanval, die
Eddy Merckx na 19 km van de etap
pe RouenAmiens inzette, heeft ver
bazing gewekt. De positie van Merckx
op 4 sec. van gele-truidrager en
ploegmakker Italo Zilioli kan immers
niet gunstiger. Waarom dan zoveel
krachten verspillen in een ontsnap
ping, waarbij ook de voornaamste ri
vaal, de Spanjaard Ocana, meeging?
Merckx reed kilometers lang hard
aan de leiding. Zo hard, dat zijn
ploegmakkers Antheunis en Huys-
mans, die hem in de vlucht steun
den, bijna niet op kop konden komen.
Achter Merckx sloeg ook het pelo
ton cp hol. De renners van Fagor,
Mereier, Mann, Mars-Flandria en
Molteni joegen het tempo omhoog.
Aanvankelijk groeide de winst van
Merckx aan tot 45 seconden, maar
daarna verminderde de voorsprong
langzaam. Merckx bleef daarentegen
als een furie rijden, terwijl Ocana in
de wielen meeging en geen trap te
veel deed. Waarom liet Merckx zich
tot deze inspanning verleiden? Hij
zelf verklaarde: „Ik reed vandaag
goed en waarom zal ik dan niet pro
beren enige concurrenten een gro
tere achterstand te bezorgen?"
Men moet de verklaring voor dit
drieste optreden van de grootste fa
voriet echter in zijn temperament
zoeken. Al enige dagen had Merckx
zich beperkt tot het volgen van het
peloton. Sinds Italo Zilioli in Angers
(na afloop van de tweede etappe) de
gele trui van hem overnam, bepaal
de Merckx zich tot het verdedigen
van zfjn positie. Maar verdedigen is
bij Merckx tegennatuurlijk. Hij valt
liever aan. Hij kan zich niet lang in
houden. Dan wil hij er weer op los
rijden, zijn macht laten zien. Zo ook
na -9 km, toen een viertal renners
ontsnapt was. Merckx leidde de te
genaanval in en kreeg zes renners
mee, waarbij Ocana. Merckx: „Ik heb
toch niet voluit gereden, want ik zag
wel dat Ocana dat ook niet deed.
Maar toch had de ontsnapping nut
tig kunnen zijn, want wellicht had
den wij een paar favorieten kunnen
uitschakelen. Omdat Ocana zich
spaarde en ik daarom ook niet vol
uit fietste, had de kopgroep te weinig
inhoud en werden wij weer ingelo
pen." Ploegleider Lomme Driessens
was bijzonder kwaad op Zilioli, om
dat daarna de Italiaan, ongeveer te
gelijkertijd dat Merckx een lekke
band kreeg, in de aanval ging.
Driessens: „Ik heb hem al in het
Italiaans, het Frans en het Vlaams
aan het verstand proberen te bren
gen, dat hij zich rustig moet houden.
Ik weet niet meer in welke taal ik
nu nog tot hem moet spreken. Die
jongen begrijpt niets van de wed
strijd."
(Van onze speciale verslag
gever)
ROME De Italiaanse wiel
renner Felice Gimondi, die vo
rige maand als tweede eindigde
in de Ronde van Italië, heeft
van zijn nationale bond een boe
te opgelegd gekregen van
200.000 lire (ongeveer 1140 gul
den).
Dit naar aanleiding van en
kele opmerkingen, die Gimondi
had gemaakt voor de televisie
camera's. Gimondi zou gezegd
hebben: „De Italianen bewijzen
diensten aan de Belgen om
daardoor de etappes te kunnen
winnen. Dit is fnuikend voor de
sport". Michele Dancelli, die als
vierde eindigde, kreeg op de
zelfde beschuldiging een boete
van 100.000 lire (ongeveer 570
gulden), Vito Taccone 80.000 lire
(455 gulden) en Luigi Sgarbozza
20.000 lire (115 gulden).
Ook met schorsingen was de
Italiaanse bond niet karig We
gens vechtpartijen tijdens de
ronde kregen een startverbod:
Sainantonio van 1 tot 15 juli, Jos
Huysmans (Belg) van 20 juli tot
3 augustus, Ole Riter (Den.) van
1 tot 15 juh en Vic van Schil
(Belg) van dertig dagen.
nooit eens een rit gewonnen?".
Janssen: „Neen". Dolman: „O nee,
en wat heb ik dan eens ooit voor
|ou moeten doen?". Janssen mop
perde wat binnensmonds tegen
ploegleider Maurice de Muer aan
zijn zijde, Ton Vissers mengde
zich in de discussie, tot Rini Wagt
mans een eind aan het gesprek
maakte met een vinnige opmer
king aan het adres van zijn ploeg
leider, waarbij hij Jan Janssen in
een adem betrok: „Ton, als je nog
een woord tegen hem zegt, dan sla
Ik hem in elkaar. Echt ik doe
het". Ton Vissers maakte Wagt
mans duidelijk dat zoiets echt niet
kon en Janssen 'olies met De Muer
op zijn hielen de aftocht. Jan Jans
een: „Ik had toch zeker gelijk. Het
was gewoon belachelijk wat die
mannen klaarmaakten. Het is dat
Ik geweldig geroutineerd ben. Zo
doende kon ik me met wat wrin
gen en balanceren overeind hou
den, maar ieder ander was erdoor
tegen de vlakte gegaan, dat verze
ker ik je". Rini Wagtmans: „Jan
was zeker een beetje bang".
PETER HEERKENS,
(Van onze speciale verslaggever)
ROUEN De vorig jaar gebo
ren controverse lussen Jan Janssen
en Rini Wagtmans, een steekspel
van hatelijke opmerkingen, is na
een betrekkelijke rustpauze weer
aangewakkerd. Gisteren, in tussen-
halte Rouen, stonden beide West
brabanders met grimmige gezich
ten tegenover elkaar en Willem II-
ploegleider Ton Visser moest er
tussen springen om Rini Wagtmans
tot kalmte te manen.
Het conflict deed zich voor in
een van de grote zalen van het
gemeentehuis, waar alle ploegen
samen verdeeld in twee reus
achtige vertrekken waren on
dergebracht voor de korte verzor
ging tussen de twee kleine ritten.
Willem II en Bic kwamen in de
zelfde ruimte terecht en daar
bracht Jan Janssen onder woorden
wat hij meteen na de finish al mei
drukke handgebaren had gedaan.
„Jullie zijn gek", beet Janssen de
Willem II-ers toe en hij doelde op
de manier waarop Rini Wagtmans
oloeggenoot Eef Dolman lanceerde
voor de spurt. Hij gooide Dolman
af en naar Jamssens mening ge
beurde dat op een onverantwoorde
manier. In het gemeentehuis nu,
waar de coureurs zich verschoon
den, wasten en aten uit grote pa-
pieren zakken, leverde Janssen
ook dezelfde kritiek op deze han-
lelwijze van Wagtmans en maakte
daarbij het niet mis te verstane
gebaar van de vinger op het voor
hoofd. „Kalm aan nou", viel Dol
man in, „heb je op zo'n manier
