geen
doods
kist
om met vakantie te gaan..."
DUBCEK OPTIMISTISCH
BIJ PRAATJE DOOR HEK
Ook in België: non-eonformisme
96
w
«9
IENST
p IS fi
j ji 11 ij
H1; t
Zonder meer weg.
Luchthar
tig gepraat
over
defensie
crci^i
|esf$ö
II
PRÜS-SIAG
UW
ROBE AAN
■orrPE
wis ras-w.
werker
IERLIEDEN
SELAARS
ERLIEDEN
dministratief
erker
I If s J? ;-.f
VAKANTIEGELD
KAN IEPEREEN
GEBRUIKEN!
Q00m.m percaar
DAT IS EXTRA
MARGARINE'
ineQQ
mmmBÈm
VISSTO&ttlE#?
Zrckeis
SjpfLES
99
LTD.
riftelijk of monde-
deling Personeels-
OVERTUIGEND
ERG STIL
Gevaarlijke rage
in Australië
Wagner-vlucht
PAN EN 'T PALL1ETERKE SLOPEN AL 25 JAAR HEILIGE HUISJES
Premier De Jong
draait wat bij
Bt) DE PRUS5L4G
BESPAART U
SaWflADEN PER WEEK
ZES MAAR GERUST
VOOR. DIE DURE
VAKANTIEDAGEN
öxtlosk tems.j
ossestMit.aspage^
midnarrpgnon
SUPER- /USA
KOFFIE 'F™
soogrcmS!?"
6 partjes
IDESSEIfflftfBgSQ
Ptseo^ïmow ^0^0
geen&FïMoir
orwW© (fetwmteótogiljfe
wtseMBBBUB" 1
in hef bandk
kuipje -48-
40 scorten
BABY
VOEDING
MBBOADIMffö
4^ pof - mum»
WORTELEN «Hl
open
handige bierpul,
MOSTERD,
ggen-So maar
busje
PEPERA
mmmm
nBOPMINTON i
5?
Sstate voor
mwmf
50
m
VERSE-
WORST
RUNDER
LAPPEN
vlA&HERMANS
WOENSDAG 1 JULI 1970
IJSSEL
P het industrieterrein van
the installaties
[MULO) opleiding.
lOgeiijk, reiskosten zullen
uwprojekt te Sliedrecht (156
rragen wij:
unstige loonregeling en ver-
osten en reisuren.
sschieden in de direktiekeet
e Rijnstraat; telefoon 01840-
zich aanmelden bij de heer
18370-5670.
ngbouw N.V.
850 - 50177.
in werken als free lance
sno-)typisïe
t—3, telefoon 01600 38980
erlandse
N.V.
L
ingsmogelijkheid voor
mmerciële administratie.
tilling van deze vacature
keur uit naar kandidaten,
an de volgende qualifica-
re schoolopleiding
'oma of daarvoor stude-
-35 jaar
tacteigenschappen
~e kennis der moderne ta-
op grond van het boven-
te komen, worden uitge-
elijk een eigenhandig ge-
ief met vermelding van
rvaring te richten aan de
die voor vertrouwelijke
agen.
spoedig worden gezorgd.
inimaal 3 jaar)
istig de belangrijk-
ing
De controlespiegel wordt voor de
dag gehaald. „Een kwalijke zaak
meneer. Kijkt u zelf maar".
(Van een onzer verslaggevers)
,De cijfers van vorig jaar zul
len waarschijnlijk wel weer
worden overschreden. Nu al
hebben we meer dan honderd
opgeknapte lijken" stilgelegd,
terwijl de echte vakantieperiode
nog moet aanbreken. Het drukke
seizoen komt dus nog, want zo
moet je de zomermaanden echt
wel aanmerken. Wij weten het
uit ervaring, maar iedereen die
zijn ogen de kost geeft kan het
ook constateren."
„Tegen de tijd dat zo ongeveer
iedereen er een poosje tussenuit
gaat, komen de mensen in actie die
nog gauw even een vakantie-auto
aanschaffen. Ze hebben een heel
eigen opvatting over de besteding
van hun zuurverdiende vakantiecen
ten. Waarom zo redeneert deze cate
gorie zou je zoveel honderden
guldens uitgeven aan reisgeld? Een
maal gearriveerd op de plaats van
vakantiebestemming zit je dan nog
zonder vervoer. Da's toch veel te
lastig. Je kunt stukken beter thuis
voor een paar honderd gulden een
autootje aanschaffen. Dat staat de
hele vakantie tot je beschikking en
wie weet of je er na terugkeer niet
nog een paar tientjes voor terug
krijgt".
Het is een opvatting natuurlijk,
constateert adjudant J. W. L. van
Galen als commandant van de Ven-
lose brigade der Koninklijke Mare
chaussee. Bezorgdheid klinkt duide
lijk door in zijn stem als hij het
heeft over deze groep Nederlanders
die denkt „veel goedkoper uit te
zijn". Dat men niet alleen zichzelf
maar ook anderen in gevaar brengt
door met een rotte wagen op pad te
gaan, beseffen de meesten niet. De
handel gaat daarbij heus niet altijd
vrijuit hoor. Daar wordt meer dan
eens gedacht: als we dat vehikel
maar kwijt zijn. De rest doet er niet
toe. Veel kopers op hun beurt ne
men ook niet de moeite te controle
ren of alles wel deugdelijk is. Als
een voertuig maar rijdt, dan waagt
men het er gewoon op.
Al die gegevens bij elkaar maken
dat er de komende drie maanden
langs de'Nederlandse grenzen weer
extra intensief zal worden gelet op
voertuigen met technische manke
menten. Adjudant Van Galen: „Ook
in Venlo zal de controlespiegel va
ker voor de dag gehaald worden,
reken maar. Het is toch vanzelfspre
kend, gezien de belangen die op het
spel staan. De verkeersveiligheid is
met een strenge controle ten zeeiv
ste gediend. Met het bederven van
vasantieplezier hebben die mare
chaussee-activiteiten echt niks uit te
staan".
Gemeten over het afgelopen jaar
werden er door de Venlose mare
chaussee alleen al aan een enkele
doorlaatpost circa 200 gammele
voertuigen stilgelegd. Adjudant Van
Galen: „De meest gekke dingen
maak je mee. Zo herinner ik me nog
heel duidelijk dat geval van die
„moordenaar".
Het begon zo: aan de doorlaatpost
stopt een auto, bouwjaar 1961. De
eigenaar-bestuurder had voor zijn
bedrijf in Duitsland inkopen gedaan
en was op weg naar het Brabantse.
Aan de buitenkant vertoonde zijn
voertuig enige „puberteitsverschijn
selen" in de vorm van roestige bult
jes. Bovendien constateerde de
dienstdoende marechaussee een on
regelmatig slijtageproces aan het
loopvlak van de voorbanden. Con
clusie: mogelijke onstabiliteit van
het voertuig. Voldoende aanleiding
dus om de controlespiegel voor de
dag te halen en het wagentje eens
aan de onderzijde te bezichtigen.
Opmerking van de chauffeeur toen
hij ons doende zag: u denkt toch
zeker niet dat „ik" met een wrak op
de weg ga. Ik zou niet durven, de
controle op dit terrein kan niet
streng genoeg zijn..
Die „moordenaars" moeten van de
weg. Een eerste blik in de spiegel
liet zien, dat het autootje in kwestie
er ook allesbehalve goed aan toe
was. De bestuurder werd verzocht
zichzelf te overtuigen. De man
schrok zichtbaar. Het enige wat hij
op dat moment kon uitbrengen was:
„moordenaar". Een nader onderzoek
wees uit dat de chassisbalken nage
noeg geheel verrot waren. Onderde
len van de reminstallatie waren de
fect en de stuurinrichting was ook
niet te best. De wagen stond op het
punt „door te zakken". De chauf
feur, zich tot het moment van de
controle nergens van bewust, wist
niet hoe hij zich moest verontschul
digen. Met zijn toestemming werd
de kar stante pede aan het verkeer
onttrokken en vernietigd".
Het was de zoveelste dat jaar.
Adjudant Van Galen: „Er is moed
voor nodig afstand van een auto te
doen, echt waar. Zonder dwang kom
je er niet gauw toe, wij weten het".
De commandant van de Venlose
marechausseebrigade stelt vast dat
zijn „klanten" over het algemeen
niet veel moeilijkheden maken wan
neer hun auto uit de circulatie geno
men wordt. „Natuurlijk, de eerste
reactie is niet zelden verontwaar
digd of agressief. Volkomen begrij
pelijk. Het zal je ook maar gebeuren
dat je daar eventjes gezegd wordt:
„Meneer, uw auto blijft staan; u
rijdt er geen meter meer in".
Zoiets komt keihard, aan, dat ver
tel ik u. Soms is het zelfs ronduit
zielig. Ik doel dan op jonge gasten
die met lang en hard werken hun
eerste auto hebben verdiend. Als die
kerels dan te horen krijgen dat het
voertuig ontoelaatbaar is, dan doet
zoiets pijn. Hetzelfde geldt voor de
minder gesitueerden waar we nogal
eens mee te maken krijgen. Ze zijn
wat trots op hun wagentje, dat
spreekt uit alles. Meestal gaat het
om voertuigen die in aanschaf hoog
stens een paar honderd gulden heb
ben gekost. Voor die bewuste bevol
kingscategorie is dat een hele som.
•Er zijn mensen genoeg bij die god-
weet-hoe-lang hebben krom gelegen
eer ze het benodigde bedrag bijeen
hadden geschraapt.
Kunt u zich voorstellen wat er
door hen heengaat als zomaar dat
kostbare statussymbool aan de ket
ting wordt gelegd? Zelf zou je in
zulk een situatie ook wel agressief
zijn, maar meestal komt men toch al
heel gauw tot inkeer als men ziet
wat er allemaal mis is en aan welke
gevaren men zichzelf in de eerste
plaats blootstelt. Dan worden de
mensen opeens heel erg stil. Kijk,
wij met ons onderzoek attenderen
veel lui eigenlijk pas op het gevaar
dat ze veroorzaken. Hier, bij de
controles worden hen de ogen geo
pend.
Niet zelden is er een duidelijke
oplichting waarneembaar. Ais een
argeloze automobilist te horen krijgt
wat er aan z'n karretje hapert, slaat
de schrik hem meteen goed om het
hart. Terwijl hij voor die tijd in
datzelfde wagentje toch onbekom
merd heeft rondgetuftOns is het
er alleen maar om begonnen die
rijdende wrakken van de weg af te
halen. Verder hebben we er geen
boodschap aan. Gezien de medewer
king die we krijgen, blijft onze
aanpak in de regel dan ook heel
humaan. Strengheid of hardheid
komt er maar zelden aan te pas.
Hoogstens in een enkel geval blij
ven automobilisten recalcitrant, niet
te overtuigen van het gevaar dat ze
teweeg brengen. We hebben het
meegemaakt dat het rechtervoorwiel
van een auto slechts door middel
van een veel te dunne splitpen
met de vooras verbonden was. In
een ander geval brak het chassis
toen een voertuig een miniem hoog
teverschil moest overwinnen. Toch
beweerden beide chauffeurs bij
hoog en laag dat ze over een prima
wagentje beschikten. Natuurlijk
hebben we ze tenslotte toch met de
neus op de harde en beslist niet
prettige feiten gedrukt.
Als het gewenst wordt kan iedere
chauffeur er zelf bij zijn wanneer
zijn wagen wordt getest. Kunnen ze
zich persoonlijk overtuigen; boven
dien voorkom je ermee dat men ons
achteraf gaat beschuldigen van
knoeierij tijdens de inspecties.
De Venlose marechaussee heeft
voor een nauwkeurig onderzoek van
onbetrouwbaar geachte voertuigen
de beschikking over de volledige
apparatuur van de infanterierij-
school op de Frederik Hendrikka
zerne. In de technische werkplaat
sen kunnen alle gewenste proeven
worden genomen, terwijl er deskun
digen op velerlei terrein bij de hand
zijn. Er wordt een dankbaar gebruik
van gemaakt.
BOLOGNA (AFP/AP) Een
Italiaanse journalist, Giancarlo
Zanfrognini, heeft naar zijn zeggen
maandagmiddag enkele woorden
kunnen wisselen met de voormalige
Tsjechoslowaakse partijleider Alex
ander Dubcek. Dat gebeurde door
het hek aan de voordeur van de
villa in Misikowa Ulitza, waar het
vorige week uit de partij gestoten
„idool van de Praagse lente" mo
menteel verblijft.
Zanfrognini is speciaal verslag
gever in Praag van de in Bologna
verschijnende krant „II Resto del
Carlino" (centrum-rechts). Volgens
hem scheen Dubcek in goedé ge
zondheid te verkeren. Hij maakte
geen depressieve indruk, terwijl
sommige geruchten van een zenuw
inzinking en zelfs behandeling in
een inrichting hadden gesproken.
De journalist had hem gevraagd
hoe hij het maakte.
„Goed", luidde het antwoord. Het
korte gesprek verliep verder als
volgt
„Kunt u mij niet ontvangen en
wat met mij praten?"
„Dat zou ik wel willen, maar dat
kan niet."
„Ik heb gisteren nog met
Smrkovsky gesproken. Hij scheen
me optimistisch toe ten aanzien van
de toekomst."
„Dat is dan terecht. Ik hen ook
optimistisch."
„Voor wat uw land betreft, of
voor uzelf?"
„Voor beide."
Volgens de journalist had
Smrkovsky hem gezegd, geen pro
ces tegen zichzelf of andere leiden
de hervormers uit 1968 te verwach
ten. „Zij weten dat wij te veel zou
den zeggen, en zullen liever minder
belangrijke personen nemen", al
dus de vroegere parlementsvoor
zitter.
Hij verklaarde dat men er nu op
uit is het Tsjechoslowaakse volk
in een soort „kudde" te verande
ren. „Maar daar zal twintig jaar
voor nodig zijn, en twintig jaar
zullen ze niet de tijd hebben. Zelfs
geen tien jaar, dat kan ik u ver
zekeren. De Sovjet-Unie zelf zal
haar politiek jegens Tsjechoslowa-
kije moeten veranderen. De leiders
van ons land zouden de Russische
leiders om bilateraal overleg over
een nieuwe formule moeten ver
zoeken, anders dan die welke ons
land in een kolonie zal veranderen.
Maar zij njoeten snel zijn, willen
zij een catastrofe voorkomen", zo
zou Smrkovsky hebben gezegd.
SMRKOVSKY
(Vau onze Parijse
correspondent)
PARIJS Er kan tij
dens de vakanties van
alles gebeuren.
Dat heeft een Engelse
vrouw ervaren, die van
vakantie uit Spanje te
rugkeerde op weg naar
Engeland.
Man en vrouw reden
samen door het Franse
departement van de
Aube waar de zon zo
mooi aan de blauwe
hemel stond dat men
besloot in kort tenue,
zoals dat heet, een zon
nebad te nemen.
De man, journalist van
zijn vak, moet plotse
ling het idee-fixe heb
ben gehad, dat hij een
dringende reportage
moest maken voor zijn
krant in Engeland. Hij
liep met niets om het
lijf naar zijn auto, naar
hij zei, om sigaretten te
halen, maar achter het
stuur gaf hij vol gas en
reed zeer snel in onbe
kende richting weg met
alle kleren van zijn
vrouw naast zich.
De arme'vrouw, nog
maar pas een jaar ge
trouwd, riep vanuit het
struikgewas om hulp en
was zo gelukkig een
Ierse detective te zien
passeren, die haar gra
tis meenam naar het
commissariaat van po
litie in Norbonne, waar
zij het nodige kreeg om
aan te trekken.
Door bemiddeling van
de Britse consul is zij
naar Engeland gerepa
trieerd, waar zij niet
zal nalaten onmiddel
lijk de krant op te bel
len om te informeren
waar haar man geble
ven is.
MELBOURNE (RTR) Het snui
ven van de damp, uit spuitbussen
een nieuwe rage onder de Australi
sche jongeren kan een plotselinge
dood veroorzaken. Hiertegen heeft
de Australische bond van apothekers
de commissie van het Australische
liogerhuis gewaarschuwd, die de
handel in en het gebruik van drugs
bestudeert. -
„Het snuiven van deze dampen
veroorzaakt op chemische wijze een
ontsnapping uit de werkelijkheid",
zei Norman Keith, bestuurslid van
de bond. Er zal gelet moeten worden
op een plotselinge vraag naar lucht
verversers, insektenverdelgers, haar
spray en spuitbussen tegen zonne
brand.
Volgens de apothekersbond, kan
het snuiven van damp uit spuitbus
sen kramp in het strottenhoofd,
hartstilstand, en een acuut gebrek
aan zuurstof tot gevolg hebben.
SALERNO (AP) Twee musici
en een sopraan van het Dresdener
filharmonisch orkest hebben na een
Wagner-coneert te Salerno politiek
asiel in Italië aangevraagd.
(Van onze Belgische correspondent)
BRUSSEL Het behoort tot het
lot van non-comformistische publica
ties om na een tijd, die veeleer kort
dan lang is, 'n stille dood te sterven
ingevolge financiële moeilijkheden,
gebrek aan non-comformistische in
spiraties, of onenigheid onder de
redacteuren. In België is dat niet
anders dan elders ter wereld, maar
desondanks vieren hier twee non-
comformistische weekbladen in volle
levenskracht hun zilveren bestaans-
jubileumde Franstalige Brusselse
„Pan" en het Nederlandstalige Ant
werpse „Pallieterke", het ene zowel
als het andere geboren in 1945, vlak
na de bevrijding.
Pan heeft een gemiddelde oplage
van 18.000 exemplaren, 't Pallieter
ke drukt ruim het dubbele. Ze zijn
allebei satirisch van inslag en geen
van beide neemt een blad voor de
mond om echte of vermeende mis
standen te hekelen. Maar voor het
overige hebben ze een uiteenlopende
conceptie en een uiteenlopend pu
bliek, niet alleen vanuit een taal
kundig maar ook vanuit een sociolo
gisch standpunt bekeken. Eigenaar
en hoofdredacteur van „Pan" is de
nu 60-jarige graaf Ivan du Monceau
de Bergendal. Destijds was hij sub
stituut bij het parket te Brussel,
maar bij de bevrijding werd hij uit
zijn ambt ontzet onder verdenking
van collaboratie met de bezetter.
Nadien werd hij in zijn rechten
hersteld, maar hij vroeg zijn pensi
oen aan en stak al zijn energie en
zijn verbeelding in „Pan", dat hij nu
met 'n glimlalh ,,het duurste blad ter
wereld" noemt: 7 B.fr. (ongeveer 60
cent) voor 15 grammen (vier bladzij
den) papier. Op deze vier pagina's
komen ook originele advertenties
van eigen makelij, en behalve de
vermaarde cartoonist Alidor, wordt,
aldus de grafelijke eigenaar, geen
enkele van de medewerkers betaald.
Iedere week werkt de graaf liefst
telefonisch zijn geheime lijstjes
van ruim 300 tipgevers en informa
teurs af, die hem strikt privé inlich
ten over onuitgegeven schandaaltjes,
incidentjes en gekke voorvallen in
de Brusselse en de Belgische socie
ty.
Dit verklaart, waarom „Pan" bij
voorkeur door een zogenaamd select
publiek wordt gelezen. Iedere
woensdag neemt Koning Boudewijn
het ter hand, en zo doen ook vele
diplomaten, regeringsleden, officie
ren, ambtenaren, politici en andere
belangrijke lieden, die op de hoogte
willen zijn van de laatste aarschok-
ken-achter-de-schermen, de jongste
„bons mots" en versprekingen van
hun collega's, de nieuwste grillen
van een ouwe douairière en de re
cente vakantie- en procesplannen
van prinses en prinsessen. „Ik krijg
wel eens inlichtingen van illustere
figuren, aldus de graaf. Mijn uitleg
is, dat in iedere min of meer gearri
veerde mens een fyewuste of een
onbewuste anarchist sluimert. Het
genoegen een beetje af te breken,
wat verf af te peuteren, zodat de
realiteit weer zichtbaar wordt. Er
zijn ook mensen die graag in hun
eigen kermisballonnetje prikken".
„Pan" vindt zijn lezers hoofdzake
lijk bij de francofone Brusselse
bourgeoisie.
't Pallieterke wordt gelezen in de
Vlaamse intellectuele bovenlaag van
artsen, advocaten e.d., maar toch in
grotere mate door de brede tussen
laag van ambtenaren, bedienden en
middenstanders. Het is veel omvang
rijker dan „Pan", beslaat elke
week gemiddeld 16 pagina's, gevuld
met zinrijke kolder, kritische visies
en standpunten, niet alleen met be
trekking tot de politieke en sociale
actualiteit, maar ook in verband met
kunst, kuituur, sport en ontspanning.
Het kost 12,50 B.fr. (ongeveer 90
cent) en houdt het nu al 25 jaar vol
zonder een enkele regel betaalde
advertentie. „Vrij en vrank" was het
devies van de stichter en eerste
hoofdredacteur, Bruno de Winter, na
diens overlijden in 1955 overgeno
men door zijn vriend en opvolger,
de thans 50-jarige Jan Nuyts. Bruno
de Winter was tot bij het uitbreken
van de tweede wereldoorlog redac
teur bij „Het Handelsblad" van Ant
werpen. Na de bevrijding nam hij
zijn pen weer op als columnist bij
dezelfde krant. Maar reeds in mei
'45 bracht hij zijn „Pallieterke" op
de markt, dat onmiddellijk insloeg
door zijn eigen geluid: radikaal,
scherp, onvervaard, ongenadig voor
de anti-Vlaamse repressie die was
losgebroken (en die zelfs door de
geëerde jurist, latere Belgische pre
mier Pholien, een „justice des rois-
negre", een gerechtigheid van ne
gerkoningen werd genoemd) en
hartversterkend voor de geslagenen.
De uitspanningen van de repressie
ging hij te lijf met het scherpste
wapen dat toen voorhanden was: de
spot, de hekeling. Spoedig gold hij
als de morele steun van duizenden
gezinnen die opgelucht constateer
den: „We zijn toch niet helemaal
verlaten, er is toch nog iemand die
zijn stem durft te verheffen". Zo
werd 't Pallieterke ook een element
in de continuïteit van de Vlaamse
beweging. Het blad nam de draad
van voor de oorlog weer op, toen
men dacht dat hij definitief was
verbroken. Wat hoofdredacteur
Nuyts thans doet verklaren: „Wij
behoorden tot de eerste contestanten
in Vlaanderen".
Non-comformistisch, contesterend,
is 't Pallieterke gebleven tot op deze
dag, in de wederwaardigheden van
het Belgische politiek bestel: ko
ningskwestie, schoolstrijd, subver
sieve stakingen, schrijvend voor
„mensen met een goed hart en met
een slecht karakter", met een barok
ke oer-Vlaamse uitbundigheid. Poli
tiek komt 't Pallieterke op voor
federale staatsinrichting, met ruime
autonomie voor Vlaanderen, cultu
reel voor nauwe integratie met
Noord-Nederland zonder daarom de
eigen Vlaamse aard prijs te geven,
sociaal verdedigt het de kleine man
tegen verdrukking, willekeur en uit
buiting, zowel binnenlands als be
keken op wereldschaal.
't Pallieterke krijgt wel eens het
verwijt te horen, anti-semietisch te
zijn, maar dat wordt door de hoofd
redacteur formeel ontkend. „Wij
moeten over de joden en over Israël
kunnen spreken als over gelijk wel
ke andere mensen en om het even
welk ander land. Ik kan mij trou
wens goed voorstellen dat wij Israël
nog eens zullen moeten verdedigen
tegen de groeiende hetze van be
paalde zijde".
Nooit heeft 't Pallieterke zijn ka
tholieke overtuiging onder stoelen of
banken gestoken, maar in de hiërar
chische spanningen die zich in Bel
gië veelvuldig hebben voorgedaan,
koos het altijd de zijde van de
lagere clerus tegen het klerikale es
tablishment. Ter wille van die vrije
zeg kwam 't Pallieterke trouwens
niet voor op de lijst van „goede
dag- en weekbladen", die tot voor
enige jaren in de kerkportalen werd
uitgehangen.
(Van onze pari. red.)
DEN HAAG Volgens premier
De Jong deelt de regering de be
zorgdheid van de bekende historicus
prof. L. de Jong over „de luchthar
tigheid waarmee niet alleen in
ons land door bepaalde groepe
ringen wordt gedacht en gesproken
over de noodzaak van handhaving
van een toereikende verdediging. In
dit opzicht acht de regering de door
prof. De Jong gemaakte vergelijking
met de dertiger jaren in hoge mate
leerzaam.
Met deze uitspraak in antwoord
op vragen van het Tweede Kamerlid
Goedhart over de befaamde defen
sie-rede van prof. De Jong, komt
premier De Jong enigszins terug op
zijn eerste afwijzende reactie op de
rede van zijn naamgenoot.
Premier De Jong herhaalt echter
ook nu weer dat het beeld, dat door
prof. De Jong van ons leger is
gegeven, tekort doet aan de positie
ve resultaten van de inspanning die
Nederland zich als lid van de NA
VO tot dusver heeft getroost.
Volgens de premier is de uitrus
ting van de koninklijke landmacht
over het algemeen van zeer goede
kwaliteit. Maar: „Dit neemt niet
weg dat inde bewapening van het
leger periodiek zwakke plekken
voorkomen, zoals op het ogenblik
het ontbreken van moderne anti
tankwapens en mobiel afweerge
schut. De hiervoor gewenste wapen
systemen zijn echter momenteel niet
verkrijgbaar".
De premier zegt voorts dat de
ontwikkeling van de exploitatiekos
ten bij de krijgsmacht zorgen baart.
Vooral daarom behoeft de defensie
inspanning in de toekomst bijzonde
re aandacht. Ook de geoefendheid
van het legerkorps staat volgens de
regering nog niet op het gewenste
peil. De directe oorzaak hiervan is
het gebrek aan voldoende grote oe
fenterreinen. Van de zes parate bri
gades is er maar een in de voorste
lijn van het operatiegebied van het
eerste legerkorps aanwezig.
DUBCEK
(ADVERTENTIE)
„UNOX" SOEPEN
*7»
tuy. importeerden tifdalislointf
OKiginele..MEUTTAMj6gWM5»
dertis pnjs-stagt fv
pak ËÜ&fÈk
vangiecs ma&vtöyen W-
op&n£!&rmoif 09
geenSÖ cg^
EXTRA VOOR DE
VAKANTIE'
metalen - jmt
je ziet ze steaks
meer vltögen w
5ooopzm
5OOQYWn
magere
