„Mijn startgeld moet omhoog...!
Verrassing
denman
SOLO VAN PRIEM DWONG
KOEKEN TOT KOPWERK
NATIONAAL AMATEURKAMPIOEN KEES KOEKEN:
ïjvers
IKX DE
E BELG
UITSLAGEN
Keetie Hage
2e titel
in successie
OMEGA
)RLOGES
VIJFDE SPORTPAGINA VAN MAANDAG 22 JUNI 1970
-generaal van de fe.
lekozen de Fransman
Nederlander Philip de
]>ok kandidaat was,
te weinig.
rtredactle)
4 De kans is groot
rdiger Daan Schrijvers
zijn oude club NAC,
svorderde onderhande
de besturen van PSY
.neer de transfer door
lat is een basis bij dt
NAC-keeper Mari
vergaan naar PSV.
|NP) Eddy Mercks
pegkampioenschap vat
nen, dat werd betwis
fver 246 km te Yvol
de afstand in 6 uur
Herman van Spring
een achterstand van
lp de tweede plaats, ter
aankomende, Monsen
and op Merckx had vai
ec. Frans Verbeek
rges Pintens vijfde ei
rfroot zesde op vijf tt
minuut. De overigei
een aanzienlijk groter
op de kampioen, zeil
teminek (achtste), die'
na Merckx door de t
|5u Noel van Cloosle
een peleton aanvoert
Iminuten achterstand ka
tels in de andere landt
volgt verdeeld: Ita£
|ssi, Frankrijk: Paul ft
(Jose Antonio Gomza!
ind: Rudi Altig, Z:
•t Rub, Luxemburg::
Portugal: Joaquim A
-Brittanmië: Lesley YY
i heeft 48 uur voor it
wegkampioenschap s
e wijze de tweede pri
Hoorn op zijn naam je
j won met 15 seconde:
op de Belg Rik Marie:
1 Jan Janssen (Putte), S
n 2.05,00; 2 Rik Marie:
„eo Duyndam (Poeldijk!,
gerheide (Ossendrecht):
el (Hoogerheide) 6
leuten (Mierlo-Hout);
•rs (Belgi); 8 Leen Poort
sland); 9 Rini Wagtm®
•ord); 10 Cees Rentmees
ïde). Bij de amateurs V-
Hagenaar Van Leeuwet
[ADVERTENTIE)
(Van onze sportredactie)
HELMOND Kees Koeken zal
waarschijnlijk een van de (weinige)
nationale amateurs worden, die meer
aan de wielersport verdient dan de
meeste Nederlandse profs. De Acht-
maalse coureur gaat er namelijk van
uit dat de trui met de vaderlandse
driekleur hem geen windeieren hoeft
te leggen. Integendeel. „Mijn start-
geld in Nederlandse wedstrijden zal
moeten worden verhoogd. Anders
rijd ik hier niet meer. Dan ga ik naar
België. Daar koers ik toch liever."
Koeken bekent daarmee openhar
tig, dat hij nu reeds aardig wat in
de zak steekt uiteraard onder de
tafel door als hij ergens komt
fietsen. Een eerlijke uitspraak, maar
ook een uitspraak, die de sportcom-
missie van de KNWU in ieder geval
de wenkbrauwen zal doen fronsen
en vrij zeker ook een onderzoek naar
de amateurstatus van Koeken zal
opleveren.
De nationale titel vormt het hoog
tepunt in de carrière van Koeken
tot nu toe. De 21-jarige tuinder
zijn officiële beroep, waar hij maar
weinig tijd aan besteed ging in
1967 over naar de amateurs, in welk
jaar hij vijfmaal als eerste finishte.
In 1968 (23 overwinningen) maakte
hij deel uit van de selectiegroep van
bondscoach Joop Middelink en werd
naar diverse buitenlandse wedstrij
den uitgezonden. Datzelfde jaar ech
ter nog verdween Koeken weer uit
de selectiegroep. Hjj werd te licht
bevonden. „Ik vond dat ik goed ge
noeg reed", aldus Koeken, „maar
niet in grote wedstrijden". Het vo
rige seizoen behaalde hij na een
slechte start o.a. veroorzaakt door
een zes weken durende achillespees
blessure zestien zeges, een aantal,
dat hij dit jaar al dicht benaderd:
elf, waarvan de voornaamste het na
tionale kampioenschap, de Brabantse
titelstrijd (precies een week voor
Helmond in Hoeven) en de eerste
etappe van de ronde van Belgisch
Luxemburg.
Koeken is een van de weinige
kampioenen van de afgelopen jaren,
die nog nooit een klassieker won.
Wel eindigde de Mars-Flandria-cou-
reur enkele malen als tweede. Het
grote werk ligt hem echter niet zo.
„Ik rijd niet graag klassiekers. Ik
vind het gevaarlijk. Het kan uit
schakeling voor een groot gedeelte
van het seizoen betekenen. Het is
een kwestie van lef. En dat mis ik
voor dergelijke wedstrijden. Ook van
meerdaagse wedstrijden houd ik niet
zo. Drie etappes, dat gaat nog", geeft
Koeken eerlijk toe. Pratend uit er
varing, verklaart Koeken dat ama
teurs het wielermetier het best on
der de knie krijgen in België. „Op
die kasseien moet je bergen werk
verzetten. Daar leer je het koersen.
Ik vind het in België toch fijner
koersen, want daar is het niet als in
Olympia's Toer: van de start af bang,
weg."
Over een mogelijke selectie voor
de Tour de l'Avenir zegt Koeken
„Als ze me mee willen nemen, wil
ik wel mee", waarmee hij laat door
schemeren dat het van hem niet per
se hoeft. Wel wil hij graag voor an
der werk in KNWU-verband ingezet
worden: „Het is wel te hopen dat
Middelink me nu kansen geeft".
H. G.
De nieuwe Nederlandse kampioen Kees Koeken (midden) ge
flankeerd door Hennie Kuiper (links) en Cees Priem op het
ereplatform.
PETER KISNER BRAK MERKENMACHT
in Helmond
(Van onze sportredacteur)
HELMOND Het prestige van de grote Nederlandse merkenploegen >.i
het nationaal wielerkampioenschap voor profs, heeft er weer een deukje bij.
Na de klap die Sjaak Frijters vorig jaar uitdeelde door de hegemonie van de
twee giganten Willem H en Caballero te doorbreken, reed nu Peter
Kisner dwars door de gebundelde macht. De 6 Caballero-renners in de kop
groep van 15 waren niet bij machte hem te remmen en een aanval te doen
op het rood-wit-blauw. Drie Willem H'ers konden dat evenmin. De over
winning ging naar een individuele deelnemer. Naar Peter Kisner. Geen lid
van een van de twee Nederlandse profstallen, net zoals Sjaak Frijters in
1969. Niet woonachtig ook in het vaderland, maar in België, net zoals Sjaak
Frijters vorig jaar
witserse klasse har-
unnen wij u in vele
len en prijzen laten
Komt u eens geheel
ij vend kijken.
'elier-goudsmid
xxithplein27-29 breda
'apendrecht af. Uit een vo°r
gaan.
Het was een onthutsende ervaring.
Peter Kisner (25 jaar, eerste seizoen
als beroepsrenner) kampioen uit een
kopgroep waarin Caballero en Wil
lem II qua mankracht sterk over
heersten. Peter Kisner, de eenling,
die niet baadde in de weelde zoals
zijn tegenstanders van Caballero en
Willem II, die langs de kamt een le
gertje verzorgers tot hun beschik
king hadden. Ijverige sjouwers met
bidons en etenszakjes. Met blokjes
ijs en grote sponzen. Dat geluk ken
de Peter Kisner niet, wiarat hij rijdt
•voor het Belgische Goldor-Frijns-
Elvé, een sportieve samenspanning
van een bierfirma, een jeneverstoke
rij en een rijwielfabriek, die geen
loton soiigneurs achter hun enige
Nederlandse coureur aanstuurden.
Peter Kisnier kreeg zijn versterkende
en verfrissende middelen aangebo
den door zijn vrouw, zijn enige sup
er in Helmond. Met haar zomer
se gele bloemetjes jurk een char-
manteen en opvallende verschijning
op de ravitailleringsplaats.
Voor Peter Kisner wiais er ook geen
ielkamer in Helmond om zich te
verkleden, zoals voor de Willem
H'ers en de Caballero's, die deze luxe
door hun sponsor kregen aangebo
den. Peter Kisner „logeerde" in een
garage langs het parcours, hem be-
ïreidwillig beschikbaar gesteld door
een benzinnepomp-explodtant. Peter
Kisner reed dit seizoen, in tegenstel
ling Dot zijn collega's van Willem II
en Caballero, geen grote ronidlen. Hij
deed, geplaagd door enikele blessu
res, die kort nia elkaar kwamen.
Slechts wat criteriums, waarvan wel
geteld 3 in Nederland. In alle drie
de wedstrijden haalde hij, door pech,
de finish niet. En voor deze man nu,
klonk zondagmiddag rond vier uur
het Wilhelmus.
Oe op de nagenoeg platte baan van
'8 kilometer (28 keer te rijden) bleek
de merkenkracht uiteindelijk niet
opgewassen tegen de individueel
4koersende Peter Kisner, die in de
sprint zelfs geen tegenstand kreeg
uit een van die twee kampen, maar
van de eveneens als een eenling
(voor het Franse Sonolor-Lejeune)
opererende Harrie Jansen.
I Caballero en Willem II verdwenen
aüs grote verliezers van het parcours.
Ze hadden het koersbeeld beheerst,
maar toen het erop aan kwam faal
den ze. Ze kwamen tekort tegenover
degene die na 50 kilometer de be
ende ontsnapping maakte: Peter
Kisner. Hij bleef 10 kilometer alleen
en kreeg toen gezelschap van Cabal-
no's Henk Benjamins, Daan Holst,,
Wim Schepers en Harrie Steevens.
Willem II-Gazelle was vertegen-
'oordigd van Evert Oalman en Al-
bert van Middien, Mars-Flandria met
Eddy Beugels en Joop Zoetemelk.
Wim Deelen (Bataivus) en Peter
Heynig (Brandpunt Buitenspel)
completeerden de groep. Na 60 kilo
meter koers bleek met dieze ploeg de
slag nagenoeg gevallen. De merken-
farmaties hadden ieder een man van
'oren. Ploegentaktiek ging het werk
doen. Het tempo in de achterhoede
viel stil, de voorsprong groeide ge
staag en naarmate de koers vorderde
fungeerden de achterblijvers als
steeds grotere figuranten, die plicht
matig en rustig de pedalen rond-
I draaiden.
Ofschoon de kopgroep na 90 kilo
meter een voorsprong had van 2,05,
bleken er in de achterhoede nog 4
irs met hoop: plaatselijk favo-
'iet Jos van der Vleuten, Caballero-
Leo Duyndam en uit dezelfide
stal Jos van Beers, plus individueel
Harrie Jansen. Dank zij vooral het
onvermoeibare ploeteren van Van
der Vleuten die aanvankelijk en
begrijpelijk weinig steun kreeg
van de twee Caballero's en Harrie
Jansen, vonden deze vier na een
schitterende jacht van 70 kilometer
(het enige werkelijke hoogtepunt de
ze middag) aansluiting. Daarmee
groeide de Caballero-deputatie in de
kopgroep tot 6 man en dlie van Wil
lem II tot drie. En ondanks dat,
spurtten twee individuelen, Hairrie
Jansen en Peter Kisner, ran de eer
ste plaats. Het verschil was mini
maal. „Toch wist ik meteen dat ik
Harrie geklopt had. Ik zag het dui
delijk", vertelde Peter Kisner later
in die garage langs het parcours. Het
rood-wit-blauw stond hem goed,
maar Nederland zou ervan opkijken.
Peter Kisner, Niet zo erg veel van
gehoord bij de beroepsrenners. „Als
prof, vorig jaar ben ik het gewor
den, won ik één koers. Een criterium
in Hombeek. Ik rij graag in België,
daarom zie je me hier zo weinig".
Daarom ook, vestigde Peter Kisner
(geboren in Amersfoort) zich 4 jaar
geleden in het Zeeuwsch-Vlaamse
Heikant en verhuisde na zijn huwe
lijk naar het net over de grens lig
gende Stekene in België. Hij heeft de
beste herinneringen aan zijn
Zeeuwsch-Vlaamse periode, maar
hield er geen supportersvereniging
aan over. „In Heikant had ik een
club, maar daar werd ik uitgeschopt
toen ze een plaatselijke favoriet kre
gen. Hennie Gijzel. Neen, een le
gioen supporters heb ik niet. Alleen
zijn vrouw". De anonimiteit van Pe
ter Kisner bij de beroepsrenners is
te verklaren door het beleid van zijn
ploegleider Vermain Verhelst. „Ik
reed een slechte Omloop van het
Volk. Dat kon ook niet andiers, want
ik was kort tevoren ziek geweest en
ik had men nauwelijks voorbereid.
Na 70 kilometer stapte ik af. Ver-
helst was daar zo ontevreden over,
dat hij me nooit meer opniam in de
plloegen die grote wedstrijden reden.
Ik sukkelde maar wat aan. Veel in
België, want daar voel ik me thuis.
Ik werd nog een keer ziek. Weer op
nieuw beginnen met trainen. Zo ging
het op en neer met me. Maar de
afgelopen maand draaide ik lekker.
Ik was uitgenodigd voor wat koer
sen in Engeland en daar heb ik me
helemaal geprepareerd op dit kam
pioenschap. Steeds dacht ik aan deze
dag. Daar beet ik me helemaal op
vast. Ik voelde me steeds beter wor
den, ook in de sprint, mijn sterkste
kant. Enfin, dat hebt u kunnen zien".
En zo kreeg Nederland zijn on
verwachte kampioen. Peter Kisner,
die die merkenmacht in Helmond
brak en daarmee uit de anonimi
teit stapte.
PETER HEERKENS
(Van onze sportredactie)
HELMOND Keetie Hage uit St.-
Maartensdijk heeft voor de tweede
achtereenvolgende maal het Neder
lands wielerkampioenschap bij de da
mes gewonnen. Zij bleef Henny Hon-
develd, met wie zijn in de eerste
ronde reeds was ontsnapt, in de
sprint gemakkelijk voor. „Ik wist dat
ik haar in de spurt kon hebben,"
aldus de Zeeuwse, die momenteel
een cursus voor naailerares volgt.
Bella Hage completeerde het Zeeuw
se succes door als eerste van het
peloton te eindigen, hetgeen de derde
plaats opleverde.
Voor Henny Hondeveld betekende
het „zilver" voor de derde maal in
successie een tweede plaats bij de
nationale titelstrijd. „Ik besefte dat
mijn kans klein was. Ik hoopte op
een meevaller. Ik probeerde een paar
maal weg te komen, maar dat ging
niet. Het ligt gewoon aan mijn sprint.
Daar ga ik me nu helemaal op toe
leggen. Ik heb nu pas voor het eerst
op de baan in Apeldoorn op pure
snelheid getraind en dat ga ik meer
doen."
1 Peiter Kisner (Stekene, Belg.) de
230 km in 5.23.36, 2 Harrie Jansen
(Westzaan), 3 Jos van der Vleuten
(Mierlohout), 4 Harry Steevens (Els-
loo), 5 Evert Dolman (Klimmen), 6
Peter Heyning (Rotterdam), 7 Cees
Zoontjens (Tilburg), 8 Jos van Beers
(Vosselaar), 9 Wim Deelen (Rotter
dam), 10 Henk Benjamins (Holland-
scheveld), 11 Albert van Midden
(Hilversum), 12 Wim Schepers
(Meers), 13 Daan Holst (Rotterdam),
14 Eddy Beugels (Sittard), 15 Leo
Duyndam (Poeldijk), 16 op 9 min. 20
sec.: Richard Bucacki (Axel), 17 op
9.23 Harm Ottenbros (Hoogerheide),
18 op 10.23 Piet Hoekstra (Dokkum),
19 op 10.30 Jan Krekels (Born), 20
Jan Serpenti (Wijk aan Zee) 21 Mat
je Gerrits (Oploo), 22 Leen Poort
vliet (Dirksland), 23 Cees Rentmees
ter (Ovezande), 24 Frits Hoogerhei
de (Ossendrecht), 25 Ge van der Win
den (Beverwijk), 26 Jan van Kat
wijk (Oploo), 27 ex eaquo: Wim du
Bois (Zuidzande). Ger Deene (Den
Haag), Henk Hiddinga (Mantarchis,
Frankrijk) en Adri Wouters (Zun-
dert).
Amateurs: 1 Kees Koeken (Acht
maal) 177 km in 4 uur 20 min. 26 sec.,
2 Hennie Kuiper (Denekamp), 3 Cees
Priem (Goes) op 20 m, 4 Matthijs de
Koning Scherpenzeel) op 47 sec., 5
Nico Vermeulen (Amsterdam), 6
Theo van der Loo (Weert), 7 Jo van
Pol (Montfoort) op 56 sec., 8 Theo
van Poecke (Koewacht), 9 Peter van
derKruys (Helmond), 10 Marcel Pen-
nimgs (Amsterdam), 11 Karei Delnoy
(Nijswilier) op 1 min. 2 sec., 12 Pe
ter van den Donk (Rosmalen) op 2.18,
13 Wim Luppers (Purmerend) op1
2.27, 14 Rink Comelisse (Amster
dam) op 3.13, 15 Ben Jurriaans (Am
sterdam).
Dames: 1 Keetie Hage (St.-Maar-
tensdijk) 61,95 km in 1.40,03, 2 Hen
nie Hondeveld (Apeldoorn), 3 Bella
Hage (Den Haag) op 2.56, 4 Janny
Jonkers (Gameren), 5 Eefje Helder
(De Woude), 6 Truus Smulders (Ger-
wen), 7 Truus Hardeman (Hilver
sum), 8 Irene Trompert-Paul (Den
Haag), 9 Anneke van der Laar
(Aalst), 10 Anneke Lute (Castricum).
De beslissing in het Nederlands prof-kampioenschap. Peter Kisner verslaat Harrie Jansen met uiterst gering, maar toch duidelijk waarneembaar
verschil. Links Jos van der Vleuten, die op een lekke achterband derde werd. Rechts Evert Dolman, tussen Kisner en Jansen is Harrie Steevens'
gedeeltelijk zichtbaar.
(Van onze sportredactie)
HELMOND „Ze hebben altijd
gezegd dat ik een linkbal ben, een
coureur, die zich naar de meet laat
brengen. Ik heb nu toch wel het te
gendeel bewezen. Of niet dan?" Ik
vind dat ik dit kampioenschap echt
verdiend heb". Kees Koeken had ge
lijk. Hij hard gewerkt om de natio
nale amateurtitel in zijn bezit te krij
gen, zonder zich echter bovenmatig
in te spannen. De Achtmaaise tuin-
derszoon ging slechts dan op de pe
dalen staan indien het heslist nood
zakelijk was. Koeken had aan het
eind dan ook genoeg over om achter
de gedemarreerde Hennie Kuiper
aan te gaan en de Denekamper in de
sprint met ruim verschil te verslaan.
Kees Koeken kan zich als geen an
der voorbereiden op een eendaagse
wedstrijd. En als hij zijn zinnen heeft
gezet op de overwinning, is hem
geen moeite teveel. Zo ook bij het
nationale kampioenschap, waarvoor
hij als speciale training tweemaal
260 kilometer had gereden om de af
stand in ieder geval aan te kunnen.
Als er in Helmond een ontsnapping
plaats vond, die succes leek te kun
nen hebben, dook Koeken steeds aan
het hoofd van de achtervolgers op:
Het was dan ook niet verwonderlijk
dat de Mars-Flandria-renner deel uit"
maakte van de kopgroep, die een
kleine vijftien kilometer voor het
slot ontstond, toen Delnoy, Pennings,
Van Poecke en Koeken die de drie
anderen met zich mee sleurden, aan
sluiting kregen bij de zeven leiders
De Koning, Van der Kruys, Kuiper,
Van de Loo, Van Pol, Priem en Ver
meulen.
Het resterende gedeelte van de
wedstrijd reed Koeken voortdurend
voorin om de zaak te controleren.
Toen Kuiper, een van de constantste
Nederlandse amateurs dit seizoen,
sprong, reageerde alleen Koeken.
Het gat bedroeg ongeveer vijftig me
ter. Voor Koeken besloot de kloof te
dichten. Dat gebeurde in een mum
van tijd. Gezamenlijk bouwde het
tweetal daarna zijn voorsprong uit.
Op het laatste rechte stuk was Kui
per al ver voor de finish een gesla
gen man. De Denekamper probeerde
nog over Koeken heen te gaan, maar
het lukte hem niet. Kuiper: „Ik
dacht: ik kom van zijn wiel, maar
ik kwam tekort".
Uiteraard was Koekens ploegleider
Sjefke Jansen dolgelukkig: „Het was
mijn grote favoriet. Met Jo van Pol.
Het is een groot talent". En wat be
denkelijker vervolgde hij. „Maar hij
neemt het een beetje te licht op.
Voor mij is het een van de grootsten
als hij er echt voor leefde. Klassie
kers liggen hem niet. Hij moet sfeer
hebben. Het is een publiekrijder. En
als hij geen zin heeft rijdt hij niet.
Als prof. zou hij het ook wel kunnen
doen. Uitsluitend in criteriums dan.
Ik vind hem te vergelijken met Van
Beers". Jansen heeft zich wel even
zorgen gemaakt over Koeken, hoe
veel vertrouwen hij ook in hem had.
„Hij had vijf bidons gedronken en ik
was bang dat hij er last van zou
krijgen".
Koeken leverde een formidabele
prestatie, maar nog mer respect
dwong het rijden van Cees Priem af.
De Zeeuw, door bondscoach Joop
Middelink veelvuldig geroemd in
Olympia's Toer - ook in Helmond
snelde de Vredestein-ploegleider di-
recht naar Priem toe om hem te fe
liciteren - bracht ook bijna nog de
zege van Koeken in gevaar. In zijn
eentje opende de renner uit Goes de
jacht op Kuiper en Koeken. Het on
gelooflijke gebeurde net niet. Een
vijftiental meters restten de Zeeuw
nog goed te maken, toen Koeken en
Kuiper over de witte kalklijn sto
ven.
Het feit dat hij het leidende twee
tal nog zo dicht naderde, verhaas-
de Priem zelf. „Ik had niet gedacht
dat ik zo dicht bij zou komen. Het
verrastte me echt". En als de koer»
nog iets langer had geduurd? „Ik had
nog wel wat over", aldus Priem,
„maar 'niet veel meer", voegde hij er
eerlijk aan toe. De regelmaat, waar
mee Priem seconden van zijn ach
terstand afknabbelde had Koeken
ook schrik aangejaagd. „Ik heb de
laatste kilometer op kop gereden.
Kuiper deed niets meer. omdat hij
wist dat ik rap was. En ik moest wel
omdat ik hoorde dat Priem steeds
dichter bij kwam. Ik was een beetje
bang voor Priem, want ik dacht als
hij in de forcing zit gaat hij mis
schien gelijk door. En bovendien zat
ik een beetje door.
Dat Priem juist niet meer kon aan
haken en zich dus niet kon mengen
in de spurt om de eerste plaats, lag
hem vry zeker ook aan het feit dat
de Zeeuw zich in het begin reeds veel
moeite moest getroosten. In de vierde
ronde reed Priem namelijk reeds
plat. Hij raakte daardoor ruim een
minuut achter op de koplopers van
dat ogenblik. Van der Leeuw, Van
den Donk, De Koning, Wanders, Tuit,
en Adriaans en niet veel minder op
het peloton. Met een bijzonder knap
pe solo achterhaalde hij de meute.
Het had echter veel van zijn krach
ten gevergd. En hoewel het verder
niet duidelijk merkbaar was - Priem
was bij diverse ontsnappingen be
trokken - zal het in de slotfase toch
hebben meegeteld. Priem: „Het heeft
me geweldig veel inspanning gekost
het gat te dichten na die lekke band.
Ik heb zelfs even gedacht te stoppen.
Als ik die pech niet had gehad, wa
ren mijn kansen in de slotfase dacht
ik wel groter geweest".
Verrassend in dit kampioenschap
was dat de jeugd Koeken en Kuiper
21 en Priem 19) de overhand had en
dat gevestigde reputaties als Fedor
den Hertog die veel indruk maakte,
maar met maagkramp afstapte, Wim
Bravenboer en de meeste andere po
tentiële winnaars er niet aan te pas
komen.
HEIN GROOTHUIS
FOTO'S
BEN STEFFEN
Keetie Hage, de grote twee van de
dameswedstrijd.
Kees Koeken flitst met een halve fietslengte voorsprong op Hennie
Kuiper als eerste door de finish.
