rker-
s)
Hoe koning Langenek een korte nek
kbrand en het huwelijk
'an prinses Natasja
ipeute/
if3
JOSEPHINE
O
X
X
O
m JOSEPHINE
De kat die
vlooien had
Bruintje is jarig
DE KONING EN
DE BOZE FEE
DE STEM VAN ZATERDAG 6 JUNI 1970
worden 3e-
;ector statistiek,
|isch basismate-
m tabellen, hei
ekeningen.
lan MAVO/ULO.
en ervaring tot
Imd.
Is richten aan de
I; Dienst der ge-
zeg 60, Breda.
leding een
lorna bezigheids-
het Rode Kruis.
Èing en ervaring,
gericht worden
In van bovenge-
(666, toest. 361).
diende
zullen
He ver
pok zij,
gedaan,
liseh in
Ge-
I toestel
Op een mooie dag werd er in
Vitames een prinsje geboren. Dat
prinsje moest koning worden. Maar
er was iets raars aan dat kind: het
had een lange nek, wel 20 cm lang.
Daarom noemde koning Peter hem
Langenek. Toen Langenek 1 jaar
was, was de nek 22 cm lang en de
koning moest elk jaar een nieuw
bed kopen want de nek werd steeds
langer.
Op een trieste dag stierf de ko
ningin. En van verdriet stierf de
koning ook. De mensen zeiden: „Die
Langenek moet koning worden".
Maar Langenek was pas 10 jaar. (de
nek was toen 40cm lang). Maar toch
moest hij koning worden. En zo
j gebeurde het. Toen de koning 11
I jaar was, was hij al een goed re-
I geerder. En toch was hij niet vro-
I lijk. Dat kwam door die lange nek.
De hof-tovenaar had op allerlei mo
gelijke manieren geprobeerd om de
nek korter te maken. Enkele recep-
ten waren: gebraden kip met var-
kensbloed en 3 pond peper, gekook-
te kikvors, koude rijst gemengd met
I azijn.
Maar niets hielp. Toen de koning
20 was en de nek 80 cm lang was.
liet hij door ruiters aan alle mensen
een boodschap verkondigen. Dit is
hem. „De tovenaars die de koning
van zijn lange nek af kunnen helpen
kan 10.000 gld verdienen en mag
dan altijd aan het hof blijven wo
nen". De volgende dag stond een
hele rij met geleerde mensen voor
de poort. Stuk voor stuk gingen ze
door een deur waar op stond: KO
NING. En even later kwamen ze er
weer beteuterd uit.
Nu ging de laatste binnen. Die
zei: „Koning, als U een maand bin
nen blijft en dit drankje opdrinkt
zal de nek spoedig korter worden,
dat verzeker ik U! De koning kon
met moeite een hele maand binnen
blijven, maar toch lukte het. En dat
drankje? „Bah", zei de koning. De
hoftovenaar hoorde dat en zei tegen
de koning: „U moet het opdrinken
anders wordt U niet beter!" Dus
dronk hij elke dag een lepeltje.
En na een maand kwam de tove
naar naar het kasteel toe en zei:
„Slik dit pilletje in en morgen is
Uw nek korter." De koiniinig slikte het
pilletje met een vies gezicht in. 's-
Avonds ging hij met een tevreden
gezicht naar bed: morgen zou hij
van zijn lange nek af zijn. Toen hij
sliep begon opeens zijn nek te krim
pen, te krimpen! Een paar minuten
later had hij een nek die precies
hetzelfde was als bij de ander1-
mensen.
Toen de koning wakker werd en
voelde dat de nek korter was, liet
hij vlug de tovenaar halen en gaf
hem 10.000 gld. en zei: „Je mag aan
het hof blijven wonen, maar ik moet
je eerst iets vragen". „Wat dan?",
vroeg de tovenaar. „Mag ik mijn
naam veranderen?", „Misschien.
Ik zal het aan je ouders vragen"
„Aan mijn ouders, die zijn toch
dood?". „Ja, maar ik zal even naar
de hemel vliegen, en dan zal ik het
aan je ouders vragen". „Doe dat, ga
meteen!" Goed. en wég was de tove
naar.
Een uurtje later was hij weer
terug. „Het mag van je ouders!"
„Holé, nu heet ik Ramses de Gro
te!"
Dus heette de koning nu Ramses
de Grote. Een tijdje later trouwde
de koning en ze leefden nog lang en
gelukkig!!
John Kopmets, Nisse
Lang geleden stond in Afrika een oud kasteel. In dat kasteel woonden
loen de koning en de koningin en een hele lieve prinses. Verder woonden
er nog een kok, een knechtje van de kok, de hofdames, de tuinman, alle
uinistei's, een varkenshoeder, lakeien en een kleermaker.
t ter vervulling
|ture, liefst voor
een
0p een dag riep een lakei plotse
ling: „Help, brand, brand, help!!"
pdereen vluchtte naar buiten en
lende zo hard als hun benen hun
konden dragen. Enkel de lakeien
louden niet zo hard lopen. Zij
Toesten namelijk de koning en de
fcningin op de draagstoel dragen.
Je koning was zo van streek, cmdat
2'jn mooie spullen verbrandden,
hij twee keer van de draagstoel
fide. De koningin zat luid te snik-
fa in haar zakdoek.
^Eindelijk kwamen ze hij het an-
ffe kasteel van de koning. Toen ze
ftpstapt waren begon iedereen te
T^pon: „Prinses Natasja is weg. De
pises is weg". De koningin viel
luw van schrik. „Waarschuw het
'ger riep de koning, „en laat ie-
Eeen zoeken".
Inet prinsesje was ondertussen
■aar de prins gegaan die in het bos
- Ze vertelde hem alles: dat
■E asteeI was afgebrand en dat ze
'Jt dat haar vader en moeder
f waren De prins schrok zich
B1 ongeluk en hij zei dat ze zolang
wel bij hem mocht logeren.
Ondertussen waren mensen aan
het zoeken gegaan. De koning liet
een bericht uitgaan, dat zo luidde:
„Wie prinses Natasja vindt en bij
mij brengt, mag met haar trouwen".
De prins hoorde dat bericht. Met
een ging hij samen met de prinses
naar het kasteel. Wat was iedereen
blij. Alle mensen begonnen te zin
gen en te springen, zo 'olij waren ze.
De prinses was natuurlijk ook erg
blij en wel omdat haar vader en
moeder niet dood waren en omdat
ze met de prins mocht trouwen.
Enkele weken later vond het feest
plaats. De prins was gekleed in een
billentikker en had een hoge hoed
op. De prinses had een hele mooie
witte jurk aan en een kroontje op
haar hoofd. Die dag hoefde niemand
te werken en alle scholen waren
vrij. Kinderen liepen met vlaggetjes,
toeters, hoedjes en nog veel meer.
'Pas om vijf uur in de ochtend was
het feest afgelopen. Alle mensen
gingen naar hun huizen terug. De
prins en de prinses leefden nog lang
en gelukkig.
Cl
m
uj
"O
un
rv
uo.LjS^
J
aV
„HOE ZIT dat nu met drugs?",
vraagt het Belgische-Nederlandse
weekbad MIMOSA zich af. Bete
kent het gebruik ervan een Vlucht
uit de werkelijkheid of een Sprong
naar de Vrijheid? Mimosa geeft
een antwoord, althans probeert het
Een slechte poging
Redactrice Francoise Bromne ont
moette Georges Brassens en
schetst naar aanleiding van deze
ontmoeting een beetje de historie
van het Franse chanson, bloeiend
in de vijftiger jaren, in de zestiger
jaren weggespoeld door het opko
mende en nog welig tierende an-
gelsaksisehe lied. Alleen Brassens
bleef, denkt Mimosa.
Verder in Mimosa veel mode,
verhalen en patronen om zelf bezig
te zijn.
Bollen de borstpartij van een
vrouw te kenmerken". In een serie
foto's versterkt Elegance deze uit
lating.
Voor Elegance is het geen uitge
maakte zaak of het vrouw-zijn
zonder meer °en moeder-instinct
impliceert. In een voorzichtige be
schouwing tornt Elegance niet aan
het moederschap maar probeert
wel vraagtekens te plaatsen achter
de rol van de vrouw (als moeder)
in deze tijd.
Nadat het nodige fijnproevers-
nieuws en de korte tips een gede
gen achtergrondverhaal over het
leven van een gewone man in de
Sovjet-Unie. De nieuwsbron is een
jonge Russische vrouw die ano
niem blijft. Typerend.
HET WEEKBLAD PRINSES
heeft deze week voor de afwisse
ling eens geen leden van het ko
ninklijk huis in haar kolommen
gestopt. Wel een groot interview
„NIETS IN Nederland is viezer
dan het water", roept MARGRIET
uit. „Dagelijks wordt door de om
ringende landen minstens 20 mil
joen kilo aan afvalstoffen gedumpt
in de Noordzee. Zwemmen kunnen
we vrijwel nergens meer. Ons
drinkwater slinkt. Vissen vergifti
gen we bij duizenden tegelijk. Met
terugwerkende kracht krijgen we
de rekening gepresenteerd".
Onder het motto We moeten Ne
derland Opnieuw Bevrijden, be-
Ans Dekkers, 11 jaar, Oosterhout
Er was een kat,
die vlooien had.
Hij zeurde elke dag
als hij zijn
baasje zag.
Wat moet ik nou,
wat moet ik nou,
miauw,
miauw,
miauw
Paul Kemper, 8 jaar, Breda.
„Ik ben jarig, ik trakteer",
zei Bruintje de beer.
„Zo?" zei de vlo.
„Ik zou wel eens willen weten
wat we dan zullen eten."
„Rijstebrij", zei de Oij.
„Kip", zei de snip,
„Kaas", zei de haas.
„Knol", zei de schol.
„Wat zullen we drinken",
vroegen de vinken.
„Thee", zei de ree.
„Bier", zei de stier.
„Wijn", zei het zwijn.
Maar de eend zei:
„Hou je snater.
Ik drink veel liever water."
Jacqueline Maenhout, 9 jaar,
Kloosterzande.
PB
Heel lang geleden leefde er in
Sprookjesland een koning samen
met zeven feeën op een mooi kas
teel. Een van de feeën heette Roze-
kleur. Jullie weten zeker niet waar
om ik die fee noem. Dat zal ik jullie
vertellen. Rozekleur was een boze
fee, die jaloers was op de koning,
omdat iedereen naar hem luisterde.
Dus bedacht ze een plan om de
koning van de troon te stoten.
Die week zou de koning naar zijn
neef gaan, die in het Duiveltjesbos
woonde. Rozekleur was een vriendin
van de duiveltjes, die in dat bos
woonden. „Als de koning voorbij
komt, vangen jullie hem en brengen
hem bij mij. Ik wacht jullie op bij
de grote open plek, weet je wel". Zo
gezegd, zo gedaan.
De dag brak aan en de koning
ging op weg naar zijn neef. Toen hij
bijna bij het Duiveltjesbos was ge
komen hield een vos hem tegen en
zei: „Ga niet naar je neef, want
Rozekleur wil je vangen om de haas
te kunnen spelen over Sprookjes
land, samen met de duiveltjes. En
vergeef me dat ik je tegen U heb
gezegd". „O, dat is niet erg", zei de
koning. „Maar hoe kom ik dan bij
mijn neef". „Ga dan naar Kromme
Mina, de goede heks", antwoordde
de vos.
Toen de koning bij Kromme Mina
was en haar alles verteld had, zei
ze: „Ik zal Rozekleur een de duivel
tjes omtoveren in dieren. Dat ge
beurde en de koning had nooit meer
last van de boze fee. Hij kon rustig
jinaar zijn neef gaan en ze leefden
nog lang en gelukkig.
Johnny van de Bosch, 11 jaar,
Oud-Gastel.
met Elsje Scherjon, die juffrouw
Ooievaar dagelijks van haar stem
voorzag. Het moet gezegd worden
dat dit interview rijkelijk laat
komt, vooral omdat het helemaal is
opgehangen aan haar rol in de
Fabeltjeskrant. Net nu die krant
eindelijk dichtgeslagen wordt,
vindt Prinses het uitgerekend
noodzakelijk om er nog over door
te gaan emmeren.
Ook het verhaal over Nederland
in Osaka is min of meer mosterd
na de maaltijd. Elk zichzelf res
pecterend publiciteitsmedium heeft
er wat over gepubliceerd. Prinses
komt er nu pas mee aandragen,
terwijl het onderwerp al doodgele-
zen is. Bovendien staat er niets
nieuws in het verhaal. Jammer.
Ook het onderwerp pruiken is zo
langzamerhand in de vrouwenbla
denpers uitvoerig behandeld. Voor
Prinses kennelijk nog niet uitvoe
rig genoeg. Maar misschien kunt u
er toch nog wat van opsteken.
handelt het vrouwenweekplad het
„waterige" aspect van de milieu
verontreiniging na de lucht en de
bodem. Met kreten als Nederland
vuilnisvat van Europa. Straks
kookt de Rijn. Eet smakelijk: pa
ling met kwik. In Londen komt de
pil uit de kraan en Er zit een
luchtje aan de zee, moeten de leze
ressen gewaarschuwd worden.
De Hartelozen noemt Margriet
de „nieuwe Forsyte Sage". De En
gelse televisie heeft deze serie
naar de roman van Honoré de Bal
zac al voor de tweede maal uitge
zonden. Ook de Nederlandse kij
kers zullen hem voorgeschoteld
krijgen. De Hartelozen is het ver
haal „van de oude, verarmde Gori-
ot, verwaarloost en uitgebuit door
zijn lichtzinnige dochters, die op
kosten van hun vader een wuft en
weelderig leventje leiden, waarin
minnaars komen en gaan". De eer
ste aflevering is nog niet indruk
wekkend.
m
DE COSMETICA-INDUSTRIE is
nu ook de redactionele kolommen
van het maandblad ELEGANCE
binnengeslopen. Deze maand wordt
begonnen met een prijsvraag
waarin cosmetische vragen gesteld
worden en cosmetische prijzen te
winnen zijn. De vragen zijn zo
simpel dat inderdaad iedereen mee
kan doen. Ze gaan zo ongeveer op
de volgende toer. Kies van deze
drie zinnen de juiste uit: 1 Ieder
een kan bruin worden. 2 Niet ie
dereen kan bruin worden. 3 Ieder
een kan bruin worden als hij daar
voor de juiste cosmetische midde
len gebruikt. Op modegebied pro
beert Elegance weer de nodige
vooroordelen weg te nemen. Onder
het motto Ziet U Uzelf al zo lopen
worden een serie fraaie maxi en
midi-modellen getoond.
Ook op het gebied van de foun
dation een vooruitstrevend verhaal.
Ban de Beha. „De natuurlijke aan
blik, die resultaat is van een onge
bonden boezem beheerst het mode
beeld en dat betekent dat na jaren
kenden, persen drukken en opdu
wen de borsten hun normale vorm
en positie mogen hebben. Niet lan
ger hoeven twee Maagdenburger
KAN ba-letles gevaarlijk zijn
voor uw kind?, vraagt EVA zich
af. Het antwoord luidt: „Ja". Vol
gens Eva zijn er heel wat tere
kinderteentjes en lichaamshoudin
gen verpest door onoordeelkundige
lessen op niet bonafiede ballet
scholen. In een gesprek met twee
danspedagogen worden de nade-
1 en en de voordelen (die niette
min veel groter zijn) tegenover
elkaar gezet.
Het gezicht van 1970 kan goed
en fout worden opgemaakt. Eva
laat aan de hand van vier foto's
zien, wat goed en wat fout is.
Daarbij worden een zeer groot
aantal opmaaktrucjes vermeld.
Eva weet uiteraard ook dat
vrouwenbladen erg veel door man
nen gelezen worden. Deze keer
laat zij dit wel erg duidelijk blij
ken door een uitgebreid verhaal
over mannenmode, en wel speciaal
over het kostuum, het goeie pak.
Eva vertelt wel wanneer een pak
goed is. Met deze drie items zijn
de speciale reportages in Eva uit
geput. De rest van de bladzijden
wordt opgevuld door vaste rubrie
ken en vervolgverhalen en heel
veel advertenties.
