Tierelier-'watvoorweer mimosa prinses charmante koffiepot ziekenhuis >elaan 19-21 breda JOSEPHINE JOSEPHINE ijunktuur dieid en? HAGELSTORM EAL ESTATE Het meisje de honden KLOEK BESLUIT ELSJES VERJAARDAG SUSKE en WISKE werkers ankwerkers DE STEM VAN ZATERDAG 16 MEI 1970 lil het Belgisch-Nederlands week blad verder natuurlijk ook weer mode om te knippen, naaien of te breien, de horoscoop, keukenprin ses, recepten, een kinderbijlage, tips voor de tuin en adviezen voor lief de. schoonheid en huishouden. EVA WIJDT een uitgebreid achter grondverhaal aan het verschijnsel crèche. Het blad vraagt zich af hoe het komt dat er zo weinig crèches zijn en hoe in die toestand verbete ring kan worden gebracht. De eer ste vraag wordt reeds opgelost in een begeleidend schrijven van de redactie (Opinie): het begrip crè che heeft te lang in een kwaad daglicht gestaan en bovendien was men van mening dat de kinderen per se thuis door de moeder opge voed moesten worden. Op de tweede vraag is het ant woord onduidelijk gebleven. Een ge- interviewde schat dat in 1974 het probleem van de kinderdagverblij ven is opgelost. En zelfs dat is nog twijfelachtig. Verder schrijft Eva dat niet elk kind geschikt is voor een crèche. Een kind beneden de twee jaar kan beter thuis blijven en ook als de omstandigheden thuis ideaal zijn, kan het kind beter daar blijven. Verder een sensationele reporta ge over een Amsterdams meisje dat al drie maanden wordt vermist, re acties van Middelburgers over een Tierelier of Watvoorweer te heten en zeker niemand had die twee gekke namen tegelijk. Alle andere meisjes en ook de jongens uit de buurt vonden die namen al even gek. En hoe lief Tierelier ook was, er kwam toen zij al echt een groot meisje was niet één jongeman opdagen die met haar trouwen wilde. Intussen waren haar ouders stok oud geworden en toen het hun tijd was, stierven zij vredig. Tierelier nam nu een kloek besluit: zij ver kocht de kleine bezittingen van haar lieve ouders en trok met het geld naar een andere streek waar nie mand haar kende. Daar vond zij al gauw werk bij een vriendelijk oud paar, dat haar herinnerde aan haar eigen lieve ouders, zodat zij er heel gelukkig was. Maar natuurlijk hadden deze oude mensen haar wel gevraagd hoe zij heette en waar zij vandaan kwam. Wel, zij kwam uit het dal daar achter de blauwe bergen en zij was er weggegaan omdat zij haar brave ouders had verloren. Dat was heel begrijpelijk. Maar haar naam dan? „Geen", stamelde Tierelier. „O, heet je Geen? Dat komt van Eugenia, wij hebben een achter nichtje dat ook Geen genoemd wordt", zeiden de twee oude men sen. Zo werd zij dus voortaan in het dorp geen of ook wel Genia ge noemd. ALS WE Margriet moeten gelo ven mogen de Nederlandse vrou wen best tevreden zijn met haar echtgenoten. Want als de lezeres de Nederlandse man vergelijkt met de Zweed, de Italiaan en de Ameri kaan valt het allemaal nog wel mee. Maar ja, stel je voor dat Mar griet had geschreven dat de Ne derlandse man bij zijn buitenlandse collega's in het niet viel, wat had Margriet dan veel lezeressen uit de boeken moeten schrijven. „Een échte onvervalste Neder landse man draagt een hoed. Zon der veertje Een hoed is er eigenlijk om ervoor te zorgen dat niemand kan zeggen dat je géén hoed op hebt. Daarom zijn er hoe den." De schrijfster van het artikel over de Nederlandse man haalt ver ste van uw geld. t een vertegenwoordiger :eft u graag alle ins en re USIF-fonds. U kunt eginbedrag van 500,-. >ei. En Draten Lot* ten. De flinke vader had een stuk land waarop hij koren verbouwde. Toen eens op een zomerdag het koren nog niet helemaal rijp was, moest hij naar een ander dorp in het dal. Bij zijn terugkeer naar huis, kwam hij langs zijn akkerland; daar sloeg de schrik hem om het hart want hij zag dat al het onrijpe koren was afge sneden. En thuisgekomen vertelde zijn vrouw hem met iiet vriendelijk ste gezicht van de wereld, dat zij liet die dag had gedaan omdat zij met haar fijn gevoel voor het weer wist dat er een vreselijke hagel storm kwam, die al het koren zou vernietigen. Nu had zij het gesneden en tussen dennegroen gelegd, zodat het nog te gebruiken was als vee voer. Maar de man die de goede prijs voor zijn rijpe koren al had bere kend, werd woedend en riep in zijn boosheid: „Wat een streek, nare Tie relier Watvoorweer" Hij wilde nog meer zeggen, maar de deur sloeg al dicht en weg was zijn vrouw. Nog diezelfde avond kwamen er loodgrijze wolken opzetten en die nacht sloeg de hagel alles wat op de velden stond plat. Niemand kon. meer iets van zijn arbeid oogsten, alleen de man van Geen had juist op tijd het onrijpe koren binnenge haald zodat hij tenminste veevoer bezat. Nu had de man zo'n spijt van zijn woorden, dat hij dadelijk vergeving had willen vragen aan zijn vrouw. Maar zij was nergens te vinden. En toch, als hij 's avonds van zijn werk thuiskwam, waren de kinde ren gewassen, lagen hun schone kle ren klaar en stond er een pan op het vuur te pruttelen. „Wie heeft dat allemaal gedaan"? vroeg hij de kin deren. „Moe'dér nafuüHijk""" rfè'pen zij. „Waar is' zij dart?"' vroeg'aë.' man. „Weg" riepen zij weer. idsestra&t 74 Amsterdam (ADVERTENTIE) reportage, die de toestand van de Ambonezen daar belichtte, en over de vrouwen van de Russische revo lutionair Lenin. Bovendien is Eva begonnen met een nieuwe feuille ton naar de roman Airport van Ar thur Hailey en brengt het tevens het laatste deel van de Liefdes machine. der de Spaanse hertog de Baena, voormalig ambassadeur in ons land, aan die heeft geschreven dat de Ne derlanders een volk van tegenstrij digheden vormen. Zo zijn wij bui tengewoon gesteld op onze vrijheid, maar daar staat tegenover dat we ons zonder tegenspartelen laten in kapselen in het tirannieke harnas van de conventies. Zeer lezens waard, meer om zijn kritische no ten over de Nederlander dan om de huichelachtige stelling van Margriet dat „u het best getroffen hebt met die Nederlandse man". Verder in Margriet een reportage over Harry Bannink, de componist van de succesliedjes bij de tv-series Ja zuster, nee zuster en 't Schaep met-de wijf potern en een Vakantie verhaal over Ameland. Dit meisje is bang voor hon den. Daarom moet ze een om weg maken om thuis te komen. Ze moet clan alleen langs huizen komen waar geen honden zijn. Ze woont in het huis waar de X voor staat. Helpen jullie haar de juiste weg te vinden? Op het op z'n kop staande tekeningetje is de weg aangeduid die het meis je moet volgen om niet langs honden te komen. ireorganiseerd en wel zoda- ïtstaan, te weten: 125 bedden edden oedden ires: boxenafdeling zuigelingenafdeling kleuterafdeling 'aarnemend hoofd verpleeg- frekking tot huisvesting. en desgewenst gaarne ver pleegkundige dienst. intekening, die voor een van e komen, kunnen solliciteren EEN LANG en ingewikkeld re cept voor een vakantie zonder ruzie geeft Libelle. Ingrediënten: een forse dosis - -gezond - verstand;- een beetje geven en een beetje nemen, een degelijke hoeveelheid vooruit zien en een ruime portie geld. Over één pk gaat een kleurige fotoreportage. Suggestie: in Drente kan men voor 150 per week met een huifkar over de zandpaden rij den. Maar ook in Ierland zijn leuke dingen te doen met een huifkar. Wel iets duurder. Een speciaal uitneemblad over pannekoeken eten in Nederland. Wel voor de liefhebbers van snoe pen. Verder mode voor onder de hon derd gulden. Libelle kan haar leze ressen succes garanderen met mo de-ontwerpen voor minder dan honderd gulden per jurk. Bij de tien geboden voor boze ouders gel den de volgende vier principes: be schrijf wat u ziet, beschrijf wat u voelt, beschrijf wat er moet gebeu ren en val de persoon van uw kind niet aan. Dat laatste is natuurlijk het belangrijkste. Bovendien in Libelle de nodige mode, recepten, een bomentest, ad viezen en veel verhalen. Toen verzon de man een list. Hij deed op een morgen of hij weer aan het werk ging maar verstopte zich in het hooi. Daar kwam zijn vrouw aangetrippeld. Zij ging vlug naar binnen en sloot de deur. Maar de man sloop achter haar aan, glipte ook naar binnen, draaide de sleutel om en stak die in zijn zak. „Gevan gen, lieve vrouw" riep hij. „Ik heb driedubbel spijt over alles wat ge beurd is. Eerstens omdat je gelijk hebt gehad om het koren af te snijden; tweedens omdat ik mijn belofte heb verbroken en je ge noemd hebt bij de naam die je niet graag hoort, en ten derde omdat ik je altijd Lievelief had moeten noe men. Toen begon Tierelier hard te la chen. Dat doen tierige mensen im mers zo graag. En toen zei ze ook: „Gelukkig dat ik weer thuis kan blijven. Ik vond het verschrikkelijk weg te gaan, maar ik had het nu eenmaal gezegd en ik dacht dat ik het daarom ook doen moest. Dat was niet bepaald lief, vind je wel?" „Het was lief dat je toch voor de kinde ren zorgde en voor mij kookte", zei de man. „Maar die tweede helft van je naam heb ik altijd veel vreemder gevonden dan de eerste helft. Nu weet ik pas goed hoe waardevol die is, en voortaan vraag ik je elke dag: Lievelief, wat-voor-weer-is-het-mor- gen?" Mag ik dat?" „Natuurlijk", antwoordde zij, „want dat klinkt heel anders dan die vroegere lelijke naam". AN MAC GILVRIJ &MSSA&jQ., Jl <atoss* nes® HET HOOFDARTIKEL van Prin ses is getiteld Emancipatie en was tobbe. „Maar nu er een bacil door de maatschappij waart, die om veran deringen schreeuwt, is het zaak dat de vrouwen nadrukkelijk op hun aanwezigheid wijzen en met hun wensen en plannen te voorschijn komen. Ze zijn speels begonnen en ik hoop dat ze het kunnen blijven; een beetje relativeren kan nooit kwaad." Het meest aantrekkelijke van Prinses is eigenlijk het zelfonder zoek, dat de lezeressen zich kunnen laten ondergaan, of zij wel echte vakantievierders zijn. De uitslag zal velen misschien doen besluiten dit jaar maar niet met vakantie te gaan. Verder in het blad reportages over de Koningin in Sluis, over de Philippijnen, het land van de 7100 eilanden en over vreemde huisdie ren zoals kaaimannen, boomstekel varkens, lynxen en krokodillen. Een lichaam is geen horloge heet de speciale reportage over het werk en leven van chirurgen. Dit keer doet dr. P. de Graaff aan de ver slaggever van Prinses precies uit de doeken wat er allemaal gebeurt met een patiënt, die voor het on dergaan van een operatie wordt op genomen, hoe de volgorde van han delingen is, waaraan hij wordt on derworpen en waarom die hande lingen plaatsvinden. Leerzaam. Zeslien mei wordt Elsje acht, aan die dag heeft ze veel gedacht. Ze krijgit cadeautjes, groot en klein, dat vindt Elsje heel erg fijn. Van haar moeder krijgt ze een mooie bal, waar ze plezier van hebben zal. Van haar pa krijgt ze een autoped, daarmee beleeft ze heel wat pret. Ook geeft ze een feest, daarvan geniet ze zelf het meest. En aan 't slot van al die pret, hoeft ze niet zo vroeg naar bed. Jany Rademakers, 9 jaar, Roosendaal. le industrie waar ca. 3000 ;ren en vervaardigen van: ;rken, bruggen, stalen en glasgevels, plaatstalen ra- MIMOSA VRAAGT zich handen wringend af of. de zomer bleek of blauw zal worden. Deze wat weer betreft onbekende zomer is het the ma van Mimosa: mode, humor, make-up en praktische tips, staan in het zonlicht. Een ideaal vakantie oord vormen de Bahama's, de ei landengroep in Midden-Amerika waar regen hard nodig is. Mimosa toont het. an onze technische dienst Rita Dobbelaar, 9 jaar OA,GOUD-'EEN ADER/EEN RUKE ADER /lK HAD GELUK .GOUD/ POWELL,. M BWAAZ.' M'-'TSWÏ IK SLOEG EEM LAATSTE ISEEE All heeinmebins met M'JM .HOUWEEL OU9EB W MUP GOtX>' )MUM,EW ICJK/ PÉ MEN££KJ PAT HQEEN, LATEN ZC ALLES LIGGEN OM WEEC GOOP TE ©AAN PITM^AL komt <GOLD HILL HET MET /WEETE-"B'OVEN 'Jn mijn hrisMen bol zie ih olies ..Jk zie il direct dit het viff briefjes frul hosten... Een koffiepot en een hof- MdnJit.Tmom.he... k.Me liften beide op het bouuterreinjb'j het Se- broken^H&g^spook BMBIK BLUFTTREUBEtl en umm Teut m me- LE DRGETI tliET kotit 0PDH- GEH BEGEEFT Lmili ziCH tim EEtl UmiEGSTEB. ihine-onderdelen voor be- ■ijzen, installaties voor lan produktiemiddelen. VLUG, LUCKY LUKE/MAAK DATJE WEGKOMT/. HU IS AL EEK) KM/ARTiEl? ALLEEN BINNEN. IK HOEP L> GEEN C?AAP TE GEVEN. O MOET MAAI? EEN BESLUIT NEMEN-, Hemel, M henHe je M T tonder mjn nuecMlemilinóie m Muistih hrisMttn bol ?nrf het ooihoor! hemelHls TUT hen mm niet gevonden heeft !jr bouulerrein en af ze liften netnen. mei 1970 vanaf 10.00 uur irs" zaal no. 2, Potterstraat ;eoefendcn biedt ons con-

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 29