huishoudtrap
moet solide
en sterk zijn
verslaafd aan drugs
huis voor
bejaarden
het „klassieke"
horloge keert terug
schiet
oefening
r
hersenschim
troef
mammoet-bedrijf
vijanden
I—II
DE STEM
beDEk*
dege-i
;n koffie
ïormale
Je veel
de. Dit
vaarde-
3 folder
en-
Voorjaarstijd is volgens goed va
derlands gebruik ook schoonmaak
tijd en opknaptijd. Er wordt ge
stoft, gesopt, gewit en geverfd. En
voorzover dat in de hoogte ge
beurt, moet er een huishoudtrap
aan te pas komen.
Over deze huishoudtrappen wordt
nogal eens geklaagd en daarom
beeft de Consumentenbond hier
een onderzoek aan gewijd
Bij dit onderzoek is gelet op het
gewicht van de trappen en de vei
ligheid. Waren ze stabiel genoeg,
zwiepten ze niet, waren ze mecha
nisch sterk genoeg, waren de tre
den en was het platform groot ge
noeg, was de veiligheidsbeugel vol
doende hoog en liep men de kans
zyn vingers bij het dichtklappen te
knellen
Van de twintig onderzochte trap
pen moesten er zeven door onvol
doende mechanische sterkte als on
veilig worden beschouwd.
Houten trappen komen nauwelijks
weer voor. Het materiaal van de
moderne trap is aluminium of sta
len buis. Over het algemeen liggen
de prijzen voor aluminium hoger
dan voor stalen buis; de aluminium
happen hebben ook aluminium tre
den en de stalen meesta, houten.
Hat gewicht van de trap is voor
velen een belangrijke overweging
Dy de keuze. Een zware trap wordt
met zo gauw te voorschijn gehaald,
Ja klimt daarvoor eerder op een
stoel of iets anders. De lichtste
rapen wegens 3% kg zoals de
hltrex, PMC en Wehkamp de
zwaarste ruim 8 kg zoals de Bra-
ov-iu en Timve. Ook de mo-
seujkheid tot wegzetten zal voor
I^dmg klein behuisde een rol sne-
'n ons land geen veilig
heidsvoorschriften voor metalen
aPP?n en ook geen normen, waar-
k- i fabrikanten zich vrijwillig
ouden. Dit doet wel de Ameri-
'ïSe Safety Code en de consu-
.^-boncl heeft zich hierop ge
trappen bleken tegen het
tra l van bet gewicht op de
ap bestand. Men moet immers
ken voren en achteren kunnen rei
uiKonc'er labiel waren Brabantia
W64 en Timve.
tnrk n^s- stabiliteit kan de trap
"zwiepen, d.w.z. in zijwaartse
meegeven. Menigeen voelt
h bierdoor onzeker. De stalen
mins P ,zw'ePt in het algemeen
Van s die van aluminium,
de onderzochte aluminium-
trappen deed de Swan dit het
minst.
Een trap die ook op den duur vei
lig blijft, moet solide zijn gecon
strueerd. Niet alleen moeten stijlen
en treden voldoende sterk zijn,
maar ook de onderlinge verbindin
gen. Zeven van de twintig onder
zochte trappen bleken onvoldoende
stevig. De aluminium Altrex, PMC
en Wehkamp hadden te zwakke
stijlen, de aluminium Swan te
zwakke treden. Dit laatste gold
ook voor de stalen buistrappen van
Bon Assi en Super Fortal.
De treden van Brabantia 1464 ble
ken bij het eerste exemplaar onvol
doende, maar bij het tweede exem
plaar wel goed. De koper kan ech
ter niet nagaan of hij met een goe
de of slechte trap te doen heeft.
De treden moeten zo diep zijn dat
ze de voeten ondersteunen. Dat
geeft niet alleen een veilig gevoel,
maar voorkomt ook snel moe wor
den. Minstens 9 cm moet een tree
toch wel zijn. De meeste treden
waren echter maar 9 cm en die
van Bon Asi zelfs nog smaller.
Anti-slip voorzieningen in de vorm
van groeven of een geribbelde rub
berlaag dienen om de stroefheid te
bevorderen en de kans op uitglij
den te verminderen. Ook hier was
het de Bon Assi trap die het dui
delijk liet afweten.
Eeuwenoude mode. Tas en schoe
nen in dezelfde stijl en stof. Maar
deze klassieke mode wordt modern
en revolutionair als een nieuw mo
del schoenen en tas van corduroy-
achtige stof beslagen worden met
mooie zilveren noppen. Deze nop
pen zijn ook niet nieuw, maar met
een beetje fantasie is er uit be
staande middelen toch iets aparts
te maken en dat deed de Parijse
naar Roger Vivier.
spijkerbroek al
Het „klassieke" horloge keert te
rug, loopbreedte 48 pok cursief
De werelduurwerkheurs in Bazel
laat een teruggang in de stijl van
de horloges zien tot de klassieke
opvattingen en de individualiteit.
Op het eerste gezicht twee totaal
uiteenlopende richtingen, die on
danks dat de charme uitmaakten
van deze lente-collectie.
De grote doorbraak in 1969 van het
automatisch dameshorloge wordt
dit jaar nog eens benadrukt. Som
mige modellen kregen evenals vele
herenhorloges een uiterst lichte
horlogekast uit synthetisch materi
aal.
Er zijn horloges waarbij de traditi
onele wijzerplaten vervangen wor
den door wijzerplaten met schij
ven. modellen met een grote cen
trale wijzer die de uren aangeeft,
terwijl een witte punt op de bui
tenkant de minuten aftelt.
400 jaar lang werd het horloge ge
symboliseerd door het gemoedelijk
getik van zijn mechanisme. Ver
scheidene jaren geleden brachten
enkele voorlopers elektronische
polshorloges op de markt, kenmer
kend door een licht geruis dat
wordt voortgebracht door de z.g.
sonore resonator. Thans brengen
niet minder dan 30 verschillende
merken in Bazel nieuwe horloges
zonder „tik-tak.'
Voor de jongeren dit totaal „ande
re" Zwitserse horloge met rode
wijzers. De wijzerplaat is letterlijk
in de kast gehouwen. Het geheel
ligt beschut achter een doorschij
nende synthetische klok.
als de pijpen wijder werden, de
taille verhoogd en de kleuren zich
wijzigden. Ook de stoffen werden
aangepast. Corduroy is momenteel
een geliefd materiaal, dat over een
paar jaar ook tot werkkleding ge
promoveerd zal zijn en, zegt de
heer Van Helden, „niet alleen voor
de bouwvakker of automonteur,
maar ook de kantoorbediende, de
technisch tekenaar dus de zoge
naamde witte boordengroep.
120 jaar
„Achteraf ben je geneigd te den
ken: „Goed als de zaken zo simpel
liggen, had ik het ook gekund.
Even 'n broek knippen uit een stuk
stug zeildoek".
De reactie van vele mensen op de
uitvinding van de spijkerbroek die
een mislukte gouddelver miljonair
maakte, Levi Strauss. Maar achter
af ben je ook pas in staat te re
construeren wat een berooide kler-
kenzoon uit Beieren in 1850 moe
derziel alleen en vertrouwend op
zijn intuïtie heeft gedaan.
Het is net die afstand tussen droom
en daad, waardoor Columbus zich
onderscheidt van de rest. Men kan
slechts vaststellen dat Levi Strauss
het nu 120 jaar geleden, toch maar
gelapt heeft.
Als 21-jarige verbrandde hij de
veilige familieschepen achter
zich en zeilde aan boord van
een stampende clipper naar
zijn nieuwe vaderland om een
glanzende hersenschim na te
jagen: het goudzoeken. In die
tijd werden er wilde verhalen ver
teld over avonturiers die op een
schoen en een slof naar Amerika's
westkust waren getrokken en na
een paar maanden als broodronken
miljonairs terugkwamen. Wat
Strauss niet wist was het feit dat
hij bij aankomst zijn eigen goud
mijn op zijn rug droeg. Garen en
band dat hij uit Duitsland had
meegebracht had hij binnen twee
dagen tegen goede prijzen ver
kocht. Alleen voor de vormeloze
lap bruin zeildoek hadden de
goudzoekers geen belangstelling.
„Als je een goede broek hebt zijn
wij de man", riepen ze. „Tentzeil
hebben we zelf".
Strauss had aan die ene hint ge
noeg en liet door een kleermaker
een broek uit het zeil maken.
Daarmee was het eerste „Pair of
Levi's geboren.
De broek van Straus bleek een ij-
zersterke commerciële troef te
zijn, die hij in ruil voor moeizaam
gedolven goud uitspeelde. Iedereen
wilde ineens een „Pair of Levi's"
en het kostte Strauss dan ook wei
nig moeite om het internationale
leger van goudzoekers binnen de
kortste keren naar zijn pijpen te
laten dansen.
Na enkele maanden stuurde hij een
telegram naar zijn broers, waarin
hij hen dringend verzocht alle be
schikbare voorraden zeildoek op te
kopen.
De onbehouwen gouddelver Alkali
Ike zorgde op zijn beurt voor een
primeur, die Levi's broek onver
biddelijk tot een bestseller maakte.
Hij had n.l. de hardnekkige ge
woonte om alle stenen die hij vond
in zijn zak te stoppen, met als ge
volg dat de kleermakers dagwerk
aan de reparaties van zijn schame
le garderobe hadden. Een van de
kleermakers was het beu en joeg
een handvol koperen klinknagels
door de broeknaden van Alkali's
pak. Toen dit aan Strauss werd ge
toond, aarzelde hij geen seconde en
nam er patent op. De broek werd
de favoriete dracht van cowboys
olieboorders, boeren, bouwvakkers,
gouddelvers en gauwdieven. Later
drong hij door tot de garderobes
van miljoenen Amerikanen, die de
ideale eigenschappen van de spij
kerbroek ontdekten. „Als de ham
burger het nationale voedsel van
Amerika is", schreef een krant in
New York, „dan is de spijkerbroek
onze nationale klederdracht".
De simpele vondst van Levi
Strauss is na 120 jaar uitgegroeid
tot een indrukwekend mammoet-
bedrijf met 13.000 medewerkers,
die tot nu toe 300 miljoen spijker
broeken hebben afgeleverd. De
klant heeft een keus uit een assor
timent van tientallen verschillende
modellen, vervaardigd uit meer
dan 80 kwaliteiten in 455 kleuren.
Een daarvan is de spijkerbroek, het
klapstuk waar het in 1850 allemaal
mee begon. Enkele jaren geleden
werd er een stokoud exemplaar op
genomen in de verzameling van
't Smithsonian Institute in Wash
ington, dat het als een relikwie
van de oude pioniers uit het Wilde
Westen ten toon heeft gesteld. Kor
te tijd later werd in een oude,
versleten goudmijn in Californié
een spijkerbroek gevonden, die nog
volkomen gaaf was.
De kenners staan er niet verbaasd
van en vaak vertellen zij het ver
haal van mevrouw English, die een
gestrande auto met een spijker
broek van haar zoon naar een ga
rage sleepte. En dan praten zij nog
niet eens over de 52-jarige John
Midland, die op de 52e verdieping
van een wolkenkrabber door een
kraan geschept werd en ruim een
kwartier aan zijn ijzersterk kruis
boven een menigte nieuwsgierigen
hing.
Proefnemingen in het laboratorium
van Levi hebben intussen bewezen,
dat vlekken, water, schimmel en
vuur niet langer de gezworen vij
anden van de garderobe hoeven te
zijn. Ook experimenteert men mo
menteel bij Levi met methodes, die
het ingewikkelde proces van spin
nen en weven overbodig maken.
Zij zijn er nu reeds van overtuigd,
dat over enkele jaren uit de ruwe
grondmaterialen kledingstukken
vervaardigd zullen worden. Het
devies daarbij is: „De enige uitda
ging die voor ons waarde heeft is
de schijnbare onmogelijkheid".
De oude Levi Strauss had het niet
beter kunnen zeggen.
Nog steeds speelt de spijkerbroek
en alles wat er op lijkt een be
langrijke rol in het huidige mode
beeld en vooral in de ontwikkeling
van de vrijetijdskleding, waarvan
de spijkerbroek als het ware de ba
sis is geweest.
„We hebben veel geleerd van de
spijkerbroek" vindt directeur van
Lee Cooper Nederland, J. van Hel
den. „Dit kledingstuk heeft de con
sument bewust gemaakt van de
mogelijkheden van vrijetijdskle
ding en kledingstukken die we nu
zo noemen, zullen over een paai'
jaar overal als „werkkleding" geac
cepteerd zijn. Zoals de jeugd mo
menteel gekleed gaat op de scho
len, zo zal ze straks ook naar het
werk gaan.
De spijkerbroek heeft de nieuwe
trends steeds op de voet gevolgd,
mode
„Bejaardenwoning zonder wacht
lijst. Door het gehele land. Voor
50-jarigen en ouder". Zo luidde een
dagbladadvertentie, waarin ook
geadviseerd wordt 15 op de reke
ning van Kooij en Zn. te Haarlem
te storten voor inlichtingen.
De grote „mop" is nu dat u na het
storten van de 15 gulden een ont-
werp-tekeningvan een bejaarden
woning krijgt. Er wordt ook nog bij
verteld dat deze woning kan wor
den gebouwd als u zelf grond bezit
of een vrij stuk grond weet te lig
gen.
Dat stuk grond moet u dan wel uit
eigen middelen financieren. Over
de prijs van de woning wordt niet
gesproken.
Schietoefeningen voor vrouwelijke
Duitse politie, llü cic 24 pok rom
In de toekomst zullen de „zware
jongens" in de Duitse Bondsrepu
bliek in dekking moeten gaan voor
het „zwakke geslacht". In Noord-
rijn-Westfalen zullen vrouwelijke
rechercheurs, die zich tot nu toe
alleen bezig hielden met het ver
hoor van kinderen en vrouwen, le
ren schieten om de mannelijke col
lega's bij de opheldering van ern
stige misdrijven te kunnen onder
steunen. De minister van binnen
landse zaken Willy Meyer meent,
dat de vrouwelijke agenten in staat
zijn „principieel dezelfde taken als
de mannen te vervullen". Zijn
overwegingen gaan uit van het feit
dat de recherche van Noordrijn-
Westfalen over meer jonge vrou
welijke dan mannelijke krachten
beschikt. Veel van deze vrouwen
vinden bovendien dat zij meer
werk kunnen verzetten, terwijl zij
energiek naar een gelijkstelling
met mannen streven. Voor de nieu
we taken zijn er al meer aanmel
dingen dan dat er plaats is.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Oet gebruik van drugs en derge-
lijke neemt de laatste jaren
hand over hand toe. Vooral de
jeugd neemt in steeds sterkere ma
te haar toevlucht tot allerlei mid
delen om te ontsnappen aan de
sleur van- het dagelijks leven, om
bepaalde stemmingen te bereiken,
vermoeidheid te verdrijven en hal
lucinaties op te wekken. Dat dit
gebruik niet geheel zonder risico is
behoeft nauwelijks enige uitleg, dit
is bekend. Het is ook bekend dat
hoe jonger men met dergelijke
middelen begint, des te sterker de
gewoonte zich vastzet in het le
venspatroon.
Dr. Mulder, schrijver van het boek
Verslaving, schat dat momenteel
ongeveer 20% van de schoolgaande
jeugd in mindere of meerdere mate
„rookt."
Meestal begint men aan het ge
bruik van marihuana of het sterke
re hasjiesj uit stoerheid, omdat een
vriendje of vriendinnetje het ook
doet, maar de meerderheid van de
ze groep stopt er na enige malen,
mee.
Slechts 2 a 3% gaat er echt mee
door en kan dus in meerdere of
mindere mate verslaafd aan drugs
raken.
Deze 2%vormt naar alle waar
schijnlijkheid een begin want het is
niet te verwachten dat het drug
gebruik een voorbijgaande mode
is. Om allerlei redenen hebben de
jongeren en niet alleen de jon
geren van het ogenblik een
dwingende behoefte om te ontsnap
pen aan de werkelijkheid zoals die
zich op het ogenblik opdringt of
om zich te onttrekken aan de toe
komstbeelden die men via de ver
schillende massamedia bijna dage
lijks voorgeschoteld krijgt. Het jaar
2000 is al lang geen datum meer
waar men verlangend naar uit
kijkt: Het jaartal wordt over het
algemeen gebruikt als afschrik
wekkend voorbeeld.
Om het druggebruik te verminde
ren kan men twee dingen doen:
werken aan een wereld met iets
betere toekomstkansen dan op het
ogenblik het geval is of het ge
bruik van drugs op een of andere
manier tegengaan (met het risico
dat men zal gaan zoeken naar een
ander middel). De eerste remedie
is uiteraard de beste, maar het be
hoeft nauwelijks betoog dat ze ook
de moeilijkste is. Het tegengaan
van drugs wordt derhalve over het
algemeen gezien als de manier om
verslaving tegen te gaan. Voorlich
ting over de voor- en nadelen van
drugs kunnen een belangrijke bij
drage leveren aan het oplossen van
dit probleem. Dus niet alleen
schermen met de gevaren maar
ook eerlijk de mogelijkheden (en
onmogelijkheden) van de middelen
vermelden. Daarnaast zou men
de gevangenisstraf op het ge
bruik van drugs onmiddellijk
moeten vervangen door eem medi
sche behandeling. Vrijheidsberoving
vormt geen oplossing voor deze en
dergelijke problemen.
iiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiiiii in iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii in in hui ii immuun miliumuimini
;i>