huishoudtrap moet solide en sterk zijn verslaafd aan drugs huis voor bejaarden het „klassieke" horloge keert terug schiet oefening r hersenschim troef mammoet-bedrijf vijanden I—II DE STEM beDEk* dege-i ;n koffie ïormale Je veel de. Dit vaarde- 3 folder en- Voorjaarstijd is volgens goed va derlands gebruik ook schoonmaak tijd en opknaptijd. Er wordt ge stoft, gesopt, gewit en geverfd. En voorzover dat in de hoogte ge beurt, moet er een huishoudtrap aan te pas komen. Over deze huishoudtrappen wordt nogal eens geklaagd en daarom beeft de Consumentenbond hier een onderzoek aan gewijd Bij dit onderzoek is gelet op het gewicht van de trappen en de vei ligheid. Waren ze stabiel genoeg, zwiepten ze niet, waren ze mecha nisch sterk genoeg, waren de tre den en was het platform groot ge noeg, was de veiligheidsbeugel vol doende hoog en liep men de kans zyn vingers bij het dichtklappen te knellen Van de twintig onderzochte trap pen moesten er zeven door onvol doende mechanische sterkte als on veilig worden beschouwd. Houten trappen komen nauwelijks weer voor. Het materiaal van de moderne trap is aluminium of sta len buis. Over het algemeen liggen de prijzen voor aluminium hoger dan voor stalen buis; de aluminium happen hebben ook aluminium tre den en de stalen meesta, houten. Hat gewicht van de trap is voor velen een belangrijke overweging Dy de keuze. Een zware trap wordt met zo gauw te voorschijn gehaald, Ja klimt daarvoor eerder op een stoel of iets anders. De lichtste rapen wegens 3% kg zoals de hltrex, PMC en Wehkamp de zwaarste ruim 8 kg zoals de Bra- ov-iu en Timve. Ook de mo- seujkheid tot wegzetten zal voor I^dmg klein behuisde een rol sne- 'n ons land geen veilig heidsvoorschriften voor metalen aPP?n en ook geen normen, waar- k- i fabrikanten zich vrijwillig ouden. Dit doet wel de Ameri- 'ïSe Safety Code en de consu- .^-boncl heeft zich hierop ge trappen bleken tegen het tra l van bet gewicht op de ap bestand. Men moet immers ken voren en achteren kunnen rei uiKonc'er labiel waren Brabantia W64 en Timve. tnrk n^s- stabiliteit kan de trap "zwiepen, d.w.z. in zijwaartse meegeven. Menigeen voelt h bierdoor onzeker. De stalen mins P ,zw'ePt in het algemeen Van s die van aluminium, de onderzochte aluminium- trappen deed de Swan dit het minst. Een trap die ook op den duur vei lig blijft, moet solide zijn gecon strueerd. Niet alleen moeten stijlen en treden voldoende sterk zijn, maar ook de onderlinge verbindin gen. Zeven van de twintig onder zochte trappen bleken onvoldoende stevig. De aluminium Altrex, PMC en Wehkamp hadden te zwakke stijlen, de aluminium Swan te zwakke treden. Dit laatste gold ook voor de stalen buistrappen van Bon Assi en Super Fortal. De treden van Brabantia 1464 ble ken bij het eerste exemplaar onvol doende, maar bij het tweede exem plaar wel goed. De koper kan ech ter niet nagaan of hij met een goe de of slechte trap te doen heeft. De treden moeten zo diep zijn dat ze de voeten ondersteunen. Dat geeft niet alleen een veilig gevoel, maar voorkomt ook snel moe wor den. Minstens 9 cm moet een tree toch wel zijn. De meeste treden waren echter maar 9 cm en die van Bon Asi zelfs nog smaller. Anti-slip voorzieningen in de vorm van groeven of een geribbelde rub berlaag dienen om de stroefheid te bevorderen en de kans op uitglij den te verminderen. Ook hier was het de Bon Assi trap die het dui delijk liet afweten. Eeuwenoude mode. Tas en schoe nen in dezelfde stijl en stof. Maar deze klassieke mode wordt modern en revolutionair als een nieuw mo del schoenen en tas van corduroy- achtige stof beslagen worden met mooie zilveren noppen. Deze nop pen zijn ook niet nieuw, maar met een beetje fantasie is er uit be staande middelen toch iets aparts te maken en dat deed de Parijse naar Roger Vivier. spijkerbroek al Het „klassieke" horloge keert te rug, loopbreedte 48 pok cursief De werelduurwerkheurs in Bazel laat een teruggang in de stijl van de horloges zien tot de klassieke opvattingen en de individualiteit. Op het eerste gezicht twee totaal uiteenlopende richtingen, die on danks dat de charme uitmaakten van deze lente-collectie. De grote doorbraak in 1969 van het automatisch dameshorloge wordt dit jaar nog eens benadrukt. Som mige modellen kregen evenals vele herenhorloges een uiterst lichte horlogekast uit synthetisch materi aal. Er zijn horloges waarbij de traditi onele wijzerplaten vervangen wor den door wijzerplaten met schij ven. modellen met een grote cen trale wijzer die de uren aangeeft, terwijl een witte punt op de bui tenkant de minuten aftelt. 400 jaar lang werd het horloge ge symboliseerd door het gemoedelijk getik van zijn mechanisme. Ver scheidene jaren geleden brachten enkele voorlopers elektronische polshorloges op de markt, kenmer kend door een licht geruis dat wordt voortgebracht door de z.g. sonore resonator. Thans brengen niet minder dan 30 verschillende merken in Bazel nieuwe horloges zonder „tik-tak.' Voor de jongeren dit totaal „ande re" Zwitserse horloge met rode wijzers. De wijzerplaat is letterlijk in de kast gehouwen. Het geheel ligt beschut achter een doorschij nende synthetische klok. als de pijpen wijder werden, de taille verhoogd en de kleuren zich wijzigden. Ook de stoffen werden aangepast. Corduroy is momenteel een geliefd materiaal, dat over een paar jaar ook tot werkkleding ge promoveerd zal zijn en, zegt de heer Van Helden, „niet alleen voor de bouwvakker of automonteur, maar ook de kantoorbediende, de technisch tekenaar dus de zoge naamde witte boordengroep. 120 jaar „Achteraf ben je geneigd te den ken: „Goed als de zaken zo simpel liggen, had ik het ook gekund. Even 'n broek knippen uit een stuk stug zeildoek". De reactie van vele mensen op de uitvinding van de spijkerbroek die een mislukte gouddelver miljonair maakte, Levi Strauss. Maar achter af ben je ook pas in staat te re construeren wat een berooide kler- kenzoon uit Beieren in 1850 moe derziel alleen en vertrouwend op zijn intuïtie heeft gedaan. Het is net die afstand tussen droom en daad, waardoor Columbus zich onderscheidt van de rest. Men kan slechts vaststellen dat Levi Strauss het nu 120 jaar geleden, toch maar gelapt heeft. Als 21-jarige verbrandde hij de veilige familieschepen achter zich en zeilde aan boord van een stampende clipper naar zijn nieuwe vaderland om een glanzende hersenschim na te jagen: het goudzoeken. In die tijd werden er wilde verhalen ver teld over avonturiers die op een schoen en een slof naar Amerika's westkust waren getrokken en na een paar maanden als broodronken miljonairs terugkwamen. Wat Strauss niet wist was het feit dat hij bij aankomst zijn eigen goud mijn op zijn rug droeg. Garen en band dat hij uit Duitsland had meegebracht had hij binnen twee dagen tegen goede prijzen ver kocht. Alleen voor de vormeloze lap bruin zeildoek hadden de goudzoekers geen belangstelling. „Als je een goede broek hebt zijn wij de man", riepen ze. „Tentzeil hebben we zelf". Strauss had aan die ene hint ge noeg en liet door een kleermaker een broek uit het zeil maken. Daarmee was het eerste „Pair of Levi's geboren. De broek van Straus bleek een ij- zersterke commerciële troef te zijn, die hij in ruil voor moeizaam gedolven goud uitspeelde. Iedereen wilde ineens een „Pair of Levi's" en het kostte Strauss dan ook wei nig moeite om het internationale leger van goudzoekers binnen de kortste keren naar zijn pijpen te laten dansen. Na enkele maanden stuurde hij een telegram naar zijn broers, waarin hij hen dringend verzocht alle be schikbare voorraden zeildoek op te kopen. De onbehouwen gouddelver Alkali Ike zorgde op zijn beurt voor een primeur, die Levi's broek onver biddelijk tot een bestseller maakte. Hij had n.l. de hardnekkige ge woonte om alle stenen die hij vond in zijn zak te stoppen, met als ge volg dat de kleermakers dagwerk aan de reparaties van zijn schame le garderobe hadden. Een van de kleermakers was het beu en joeg een handvol koperen klinknagels door de broeknaden van Alkali's pak. Toen dit aan Strauss werd ge toond, aarzelde hij geen seconde en nam er patent op. De broek werd de favoriete dracht van cowboys olieboorders, boeren, bouwvakkers, gouddelvers en gauwdieven. Later drong hij door tot de garderobes van miljoenen Amerikanen, die de ideale eigenschappen van de spij kerbroek ontdekten. „Als de ham burger het nationale voedsel van Amerika is", schreef een krant in New York, „dan is de spijkerbroek onze nationale klederdracht". De simpele vondst van Levi Strauss is na 120 jaar uitgegroeid tot een indrukwekend mammoet- bedrijf met 13.000 medewerkers, die tot nu toe 300 miljoen spijker broeken hebben afgeleverd. De klant heeft een keus uit een assor timent van tientallen verschillende modellen, vervaardigd uit meer dan 80 kwaliteiten in 455 kleuren. Een daarvan is de spijkerbroek, het klapstuk waar het in 1850 allemaal mee begon. Enkele jaren geleden werd er een stokoud exemplaar op genomen in de verzameling van 't Smithsonian Institute in Wash ington, dat het als een relikwie van de oude pioniers uit het Wilde Westen ten toon heeft gesteld. Kor te tijd later werd in een oude, versleten goudmijn in Californié een spijkerbroek gevonden, die nog volkomen gaaf was. De kenners staan er niet verbaasd van en vaak vertellen zij het ver haal van mevrouw English, die een gestrande auto met een spijker broek van haar zoon naar een ga rage sleepte. En dan praten zij nog niet eens over de 52-jarige John Midland, die op de 52e verdieping van een wolkenkrabber door een kraan geschept werd en ruim een kwartier aan zijn ijzersterk kruis boven een menigte nieuwsgierigen hing. Proefnemingen in het laboratorium van Levi hebben intussen bewezen, dat vlekken, water, schimmel en vuur niet langer de gezworen vij anden van de garderobe hoeven te zijn. Ook experimenteert men mo menteel bij Levi met methodes, die het ingewikkelde proces van spin nen en weven overbodig maken. Zij zijn er nu reeds van overtuigd, dat over enkele jaren uit de ruwe grondmaterialen kledingstukken vervaardigd zullen worden. Het devies daarbij is: „De enige uitda ging die voor ons waarde heeft is de schijnbare onmogelijkheid". De oude Levi Strauss had het niet beter kunnen zeggen. Nog steeds speelt de spijkerbroek en alles wat er op lijkt een be langrijke rol in het huidige mode beeld en vooral in de ontwikkeling van de vrijetijdskleding, waarvan de spijkerbroek als het ware de ba sis is geweest. „We hebben veel geleerd van de spijkerbroek" vindt directeur van Lee Cooper Nederland, J. van Hel den. „Dit kledingstuk heeft de con sument bewust gemaakt van de mogelijkheden van vrijetijdskle ding en kledingstukken die we nu zo noemen, zullen over een paai' jaar overal als „werkkleding" geac cepteerd zijn. Zoals de jeugd mo menteel gekleed gaat op de scho len, zo zal ze straks ook naar het werk gaan. De spijkerbroek heeft de nieuwe trends steeds op de voet gevolgd, mode „Bejaardenwoning zonder wacht lijst. Door het gehele land. Voor 50-jarigen en ouder". Zo luidde een dagbladadvertentie, waarin ook geadviseerd wordt 15 op de reke ning van Kooij en Zn. te Haarlem te storten voor inlichtingen. De grote „mop" is nu dat u na het storten van de 15 gulden een ont- werp-tekeningvan een bejaarden woning krijgt. Er wordt ook nog bij verteld dat deze woning kan wor den gebouwd als u zelf grond bezit of een vrij stuk grond weet te lig gen. Dat stuk grond moet u dan wel uit eigen middelen financieren. Over de prijs van de woning wordt niet gesproken. Schietoefeningen voor vrouwelijke Duitse politie, llü cic 24 pok rom In de toekomst zullen de „zware jongens" in de Duitse Bondsrepu bliek in dekking moeten gaan voor het „zwakke geslacht". In Noord- rijn-Westfalen zullen vrouwelijke rechercheurs, die zich tot nu toe alleen bezig hielden met het ver hoor van kinderen en vrouwen, le ren schieten om de mannelijke col lega's bij de opheldering van ern stige misdrijven te kunnen onder steunen. De minister van binnen landse zaken Willy Meyer meent, dat de vrouwelijke agenten in staat zijn „principieel dezelfde taken als de mannen te vervullen". Zijn overwegingen gaan uit van het feit dat de recherche van Noordrijn- Westfalen over meer jonge vrou welijke dan mannelijke krachten beschikt. Veel van deze vrouwen vinden bovendien dat zij meer werk kunnen verzetten, terwijl zij energiek naar een gelijkstelling met mannen streven. Voor de nieu we taken zijn er al meer aanmel dingen dan dat er plaats is. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Oet gebruik van drugs en derge- lijke neemt de laatste jaren hand over hand toe. Vooral de jeugd neemt in steeds sterkere ma te haar toevlucht tot allerlei mid delen om te ontsnappen aan de sleur van- het dagelijks leven, om bepaalde stemmingen te bereiken, vermoeidheid te verdrijven en hal lucinaties op te wekken. Dat dit gebruik niet geheel zonder risico is behoeft nauwelijks enige uitleg, dit is bekend. Het is ook bekend dat hoe jonger men met dergelijke middelen begint, des te sterker de gewoonte zich vastzet in het le venspatroon. Dr. Mulder, schrijver van het boek Verslaving, schat dat momenteel ongeveer 20% van de schoolgaande jeugd in mindere of meerdere mate „rookt." Meestal begint men aan het ge bruik van marihuana of het sterke re hasjiesj uit stoerheid, omdat een vriendje of vriendinnetje het ook doet, maar de meerderheid van de ze groep stopt er na enige malen, mee. Slechts 2 a 3% gaat er echt mee door en kan dus in meerdere of mindere mate verslaafd aan drugs raken. Deze 2%vormt naar alle waar schijnlijkheid een begin want het is niet te verwachten dat het drug gebruik een voorbijgaande mode is. Om allerlei redenen hebben de jongeren en niet alleen de jon geren van het ogenblik een dwingende behoefte om te ontsnap pen aan de werkelijkheid zoals die zich op het ogenblik opdringt of om zich te onttrekken aan de toe komstbeelden die men via de ver schillende massamedia bijna dage lijks voorgeschoteld krijgt. Het jaar 2000 is al lang geen datum meer waar men verlangend naar uit kijkt: Het jaartal wordt over het algemeen gebruikt als afschrik wekkend voorbeeld. Om het druggebruik te verminde ren kan men twee dingen doen: werken aan een wereld met iets betere toekomstkansen dan op het ogenblik het geval is of het ge bruik van drugs op een of andere manier tegengaan (met het risico dat men zal gaan zoeken naar een ander middel). De eerste remedie is uiteraard de beste, maar het be hoeft nauwelijks betoog dat ze ook de moeilijkste is. Het tegengaan van drugs wordt derhalve over het algemeen gezien als de manier om verslaving tegen te gaan. Voorlich ting over de voor- en nadelen van drugs kunnen een belangrijke bij drage leveren aan het oplossen van dit probleem. Dus niet alleen schermen met de gevaren maar ook eerlijk de mogelijkheden (en onmogelijkheden) van de middelen vermelden. Daarnaast zou men de gevangenisstraf op het ge bruik van drugs onmiddellijk moeten vervangen door eem medi sche behandeling. Vrijheidsberoving vormt geen oplossing voor deze en dergelijke problemen. iiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiiiii in iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii in in hui ii immuun miliumuimini ;i>

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 9