Er wacht een zomer vol
met grote popfestivals
DE KABOUTER EN
DE KRUIDENIER
Proost
Stoel
Bier
de
charmante
koffiepot
ik
SS
sen
M
uip-
!S
KING
JOSEPHINE g
O
X
m
X
O
m JOSEPHINE
SMARAGD
heetmarn
LUCKY
LUKE
SUSKE
en WISKE
f
DE STEM VAN DINSDAG 28 APRIL 1970
17AK274-2-S
545
59
98
98
VAN ZEELAND,
pd,
artikel 10, tweede lid, der We-
1970 op de provinciale griffie
Uburg, en ter gemeentesecreta-
J belanghebbenden ter kennis-
|stel aan de staten tot het ont-
navolgende, in de gemeenten
belten
beg genaamd 's-Gravenpolder-
Jagger der voormalige gemeen-
■65 m uit het begin bij de rijks*
aie legger, tot 187,50 m uit dat
Iweg genaamd Noordhoeksche-
imde wegenlegger, van 7 m u»
poor Zuid-Beveland, no. 60 van
k genaamd Groeneweg-in-den-
Jour weg-Roosend aal-VI issingen,
lalige gemeente 's-Heer Arends
in uit het begin bij de bestaan-
1 166 van die legger, tot 572 B>
Eg genaamd Westkraaijertsche-
lide wegen legger, van een pun
llie weg bij de Oude-rijksweg.
Ipunt
|g genaamd Noordweg-in-den-
Jble onder c genoemde vvegen-
Izuiden van de spoorweg ("e'
Igenaamd Achterweg-bezuiden-
I no. 60 van de onder c
l> 175 m uit het begin bij
|;r tot 265 m uit dat punt.
|heid gesteld om eventuele be
len in te dienen tot en met
STATEN VOORNOEMD,
Loorzitter.
I griffier.
GD
CL
UJ
"O
uo
Het aantal bezoekers op het
festival in Wight vorig jaar
was ongebeer 300.000. Het ei
land gaf van bovenaf de indruk
van een enorme camping.
JJET STAAT nu al vast dat de
komende zomer voor grote
groepen jongeren in het teken
van de spectaculaire popfesti
vals zal staan. Niet alleen in
Amerika, maar ook hier op het
oude continent zijn tienduizen
den maar al te graag bereid een
weekend van muziek, de natuur
en van elkaar te genieten. Nu
Nederland dan toch het popfes
tival in Apeldoorn krijgt kun-
j nen we eindelijk ook hier iets
gaan proeven van de sfeer die
we tot nu toe alleen via films
als Monterey Pop hebben kun
nen ervaren.
De betekenis van zo'n massaal
popfestival is, als het goed is. twee
erlei. Tien- tot honderdduizenden
bezoekers ervaren een vaak groot
gevoel van geluk en solidariteit dat
een stempel kan drukken op hun
verdere leven. De buitenwereld
ziet met eigen ogen hoe een grote
massa in een klein „dorpje" woont,
zonder strenge regels, terwijl bot
singen uitblijven. Grote groepen
leven in volledige gemeenschap
van goederen bijeen, voedsel wordt
zonder moeilijkheden gedeeld en
iedereen is vrij te doen waar hij
zin in heeft.
Zo heeft het meest geslaagde
monsterfestival tot nu toe, in Wood
stock in de staat New York, grote
propagandistische waarde gehad.
Het werd in augustus '69 gehouden
en er waren ongeveer 450.000 men-
se aanwezig. Er werd in groten ge
tale naakt gezwommen en kooplie
den prezen hasj en acid aan alsof
het pepermunt en zoute drop was.
Toch bleek de organisatie niet
opgewassen tegen het overdonde
rende aantal bezoekers. Al snel lie
pen de 600 verplaatsbare pleeg over
en raakten de voetselvoorraden op,
omdat de toevoer door de ver
keerschaos buiten het festivalter-
rein gestremd werd. Op de laatste
dag kwam een helikopter met
sandwiches, die door vriendelijke
Uefdadigheidszusters uitgedeeld
werden
Een commune, die al een jaar of
vijf bestaat in Santa Fé, de Hog
Farm, zorgde in de moeilijke uren
voor bruine rijst en bonensoep en
was in staat trippers te helpen.
Hoe belangrijk de organisatie bij
zo'n festival is, bleek vorig jaar op
het festival in Altamont (V.S.) De
zaak was snel en slordig georgani
seerd en de sfeer op het kale ter
rein met weinig voorzieningen was
niet al te best. De Rolling Stones
hadden de Heli's Angels gevraagd
het podium te bewaken (voor 500
dollar aan bier).
Hun manager wist blijkbaar niet
dat de Angels in Amerika een stuk
agressiever waren dan de vriende
lijke knapen die de Stones in het
Hyde Park ten dienste hadden ge
staan. De 18-jarige Merredith Hun-
ter werd tijdens het optreden van
de Stones in Altamont doodgesto
ken doör de Heli's Angels, omdat
hij volgens hen gevaarlijk deed
met een pistool.
Dit incident heeft de overheden
in Amerika aan het denken gezet
en rond Los Angeles zijn de eisen
voor het houden van een popfestival
verscherpt. De zaak moet financi
eel geheel onverdacht zijn, de orga
nisatoren moeten tegen elke scha
de verzekerd zijn en het festival
moet ver van bewoonde gebieden
gehouden worden. Festivals die de
afgelopen winter gehouden zijn,
werden slecht bezocht, omdat de
politie in veel gevallen op een paar
kilometer afstand de bezoekers op
drugs onderzocht en sheriffs aan
kondigden op het terrein uitge
breid arrestaties te zullen verrich
ten.
In Amerika is een tijdje geleden
een groep mensen bijeengekomen
om over de toekomst van massale
popfeesten van gedachten te wisse
len. Tijdens de bijeenkomst in Je-
mez Springs (New-Mexico) was o.a.
Ken Kesey aanwezig, de man die
in de loop van '65 en '66 aan de
Westkust de eerste festivals begon
te organiseren als aansluiting op
zijn groepsexperimenten met LSD.
Op die festivals speelden nieuwe
groepen als de Grateful Dead, Jef
ferson Airplane en Quicksilver
Messenger Service, werden films
vertoond en werkte men voor het
eerst met stroboscopische effecten
om zo een hightoestand te verwek
ken die te vergelijken was met een
tripervaring. Daaruit hebben zich
de „be-ins" in de vrije natuur ont
wikkeld en daarna luidde het Mon-
terey-popfestival een nieuw tijd
perk in.
Er werd voorgesteld de toe
schouwers voor voedsel en sani
tair te laten betalen. Geld van
film- en platenrechten zouden dan
de rest kunnen dekken. Het geld
wat overbleef, zou volgens dit voor
stel ten goede moeten komen van
Cherokee-Indianen, die zonder enig
bezit in reservaten zitten.
De meeste aanwezigen waren
wars van strakke organisatievor
men, maar sommigen stelden toch
voor een non-profit-organisatie in
het leven te roepen om de boel een
beetje te coördineren. Anderen wil
den dat die .alternatieve levenstijl'
een beetje duidelijker naar voren
kwam. Een van de organisators
van Woodstock, Roberts, lanceerde
het plan van juni tot september in
Noord-New Jersey doorlopend con
certen te organiseren. Daar zou
dan een restaurant moeten zijn,
kampwinkels én een eerste-hulp-
station. In de weekends wilde hij 4
of 5 groepen laten komen, terwijl
de bezoekers de rest van de week
de tijd zouden hebben op verhaal
te komen en de boel schoon te ma
ken. Men is nog steeds bezig het
voorstel uit te werken.
Met name de radicale studenten
in Amerika, verzameld in de SDS,
pleiten voor meer politiek gerichte
activiteiten. In Woodstock deelde de
SDS voortdurend pamfletten uit en
was het duidelijk dat de activisten
de schare wilde organiseren voor
politieke doeleinden. Tijdens het
optreden van de Who in Woodstock
kwam de Yippie Abbie Hoffman op
het podium om te roepen dat het
festival geen zin had, zolang John
Sinclair (manager van de militan
te MC 5 en leider van de White
Panters) in het gevang zat. Fete
Townshend duwde hem gedecideerd
van het podium.
Van alle genoemde organisatori
sche fouten is de Amerikaan Sid
Bernstein, die het festival in Apel
doorn gaat organiseren heel goed
op de hoogte. Omdat echter de ge
meente zich alleen maar negatief
en bang toonde voor iets onbekends
heeft het zo lang moeten duren
voor er toestemming verleend
werd. Bernstein heeft van b. en w.
niet erg veel vrijheden gekregen.
In de eerste plaats moet nij een
waarborgsom van 100.000 gulden
storten en bovendien moet hij een
voorschot op de vermakelijkheids
belasting als extrawaarborg voor
eventuele schade geven, Daarnaast
zal Bernstein een kwartje per be
zoeker aan de gemeente moeten
afdragen. Daarbij de hoge gages
voor de buitenlandse groepen op
geteld en je kunt op je klompen
aanvoelen dat er niet veel geld
voor Bernstein overschiet. Maar ja.
we hebben hier in Nederland geen
Indianen die geholpen moeten wor
den, zullen de Apeldoornse autori
teiten wel gedacht hebben. Ook het
feit dat het terrein schoon en ver
laten moet zijn als het donker
wordt is ook niet bepaald bevorder
lijk voor de sfeer.
Hoe het ook zij, we moeten in ie
der geval al blij zijn dat het festi
val na al het moeilijke gepraat
van de gemeenteraad in Apeldoorn
toch doorgaat. Hopelijk leidt een
Apeldoorns succes een verdere
reeks grote popfestivals in Neder
land in.
GOD ZEGENE U. Zo luidde in het
verleden de vrome wens, nadat
iemand moest niezen. Tegenwoor
dig maken we ons er in de regel
met een iets eenvoudiger „Proost"
vanaf.
We willen best de onderzoekers
geloven die beweren dat niezen
veroorzaakt wordt door een prikke
ling van de zenuwen van de neus-
slijmvliezen. Wie wist dat trouwens
niet? Maar wist u ook al met wel
ke snelheid eventuele verstoppingen
van de luchtwegen door het niezen
worden, opgeruimd? Dat geschiedt
volgens de geleerden met een snel
heid van 150 kilometer per uur.
Proost.
HEBT U WEL eens last van on
verwacht om niet te zeggen onge
wenst bezoek. Een Duitse meubel
fabrikant heeft hiertegen een reme
die gevonden. U hoeft slechts de
door hem ontworpen stoel te kopen
en de ongewenste gast(e) daarop
te laten plaatsnemen. Dat schijnt
verrassende resultaten op te leve
ren. Het zitvlak van de stoel is na
melijk op een speciale manier ge
maakt en de rugleuning heeft een
gebroken lijn. Op zo'n stoel houdt
niemand het volgens de fabrikant
langer dan vijf minuten uit.
(ADVERTENTIE)
steen van de maand mei
'Steen der geliefden' noemden de oude
egyptenaren de diepgroene smaragd,
waarin kleine, ijle wolkjes lijken te zweven.
Misschien omdat een sieraad met deze
wondermooie steen een geschenk is dat
elk vrouwenhart sneller doet kloppen?
gouden sieraden met
smaragd van at 150,-
edelsieer.kunaige o a
diamantexpert g.i.a.
LIJNBAAN 92
filiaal: oostzeedi|k 155-157. rotterdam
WIJ NEDERLANDERS zijn een
dorstig volkje. Dat blijkt althans uit
de cijfers die verstrekt zijn door de
bierclub". Zij hebben nl. uitgere
kend dat wij, dus u en ik, in het
afgelopen jaar 51,8 liter bier heb
ben gedronken.
Nou zijn dat soort cijfers altijd
wat misleidend, want neem bij
voorbeeld mijzelf, ik ben geen bier
drinker, maar toch blijkt uit de cij
fers dat ik 51,8 liter bier heb ge
dronken.
Dat is dus erg vervelend om
te lezen dat je iets gedaan hebt
waarvan je weet dat je het niet ge
daan hebt. Het wordt echter nog
vervelender, want diezelfde „bier
club" laat mij nu reeds weten, dat
volgend jaar het bierverbruik weer
met enige liters omhoog zal gaan.
Ik ga dus nog meer bier drinken,
ik bedoel, ik word verondersteld
meer bier te gaan drinken. Er rest
mij dus maar één ding, een rondje
op mijn kosten graag, ober.
RONNY DE PAAUW.
DE COÖPERATIEVE vereniging
„Het Werktheater" bestaat uit een
aantal acteurs en actrices die zich
buiten de bestaande gezelschappen
inzetten voor een daadwerkelijke
vernieuwing van ons toneelbestel.
Door hun aanvraag voor subsidie en
door vragen in de Kamer zijn ze
weer in het nieuws gekomen.
„Het Werktheater" stuurde ons
een briefje waarin een sprookje
verteld wordt: „De Kabouter en de
Kruidenier". (Deze Kabouter moet
niet verward worden met aanzien
lijker kabouters, staat erbij ge
schreven.) De rolverdeling is als
volgt:
DE KRUIDENIER de over
heid.
DE KABOUTER het toneel.
DE JUFFROUW Marga Klom-
pé.
DE STUDENT de coöperatieve
vereniging „het werktheater".
DE EMMER de publieke opinie.
Het sprookje (vrij naar Ander
sen) heeft de volgende inhoud:
Er was eens een echte student,
hij woonde op de bovenste verdie
ping en bezat niets.
Er was ook eens een echte krui
denier, hij woonde beneden en het
hele huis was zijn eigendom en aan
hem hield de kabouter zich, want
van hem kreeg hij ieder jaar 'n schaal
met (zestien miljoen) grutten met
een grote klont boter er op. Dat kon
de kruidenier geven. En ook al pro
testeerde men wel eens dat deze
kabouter wel erg veel grutten
kreeg, hij bleef in de winkel en
amuseerde in ruil de allerbelang
rijkste klanten.
Op een dag kwam de student door
de achterdeur binnen om wat grut
ten te vragen. Hij had niemand om
die boodschap voor hem te doen en
daarom ging hijzelf maar.
De kruidenier en juffrouw Marga
knikten hem goedendag". De juf
jrouw was iemand, die méér kon
dan knikken, zij had de gave van
het laatstewoord. En de student
knikte terug, haalde een stuk pa
pier uit de zak en zei: „ik heb een
gedicht voor u geschreven, meer
heb ik niet. Geef mij daarvoor als
tublieft (340.000) grutten, zodat ik
kan werken."
En toen werd het plotseling heel
stil in de winkel, zo stil, dat je de
ratten, die de grutten voor ander
doeleinden stalen, kon horen lope,
De juffrouw zweeg, de kruidenie
mompelde tenslotte: „voor niks gai
de kat dood" en de student kee
naar de kabouter, die nerveus bit
den uit een oud boek scheurde o
zijn grutten in te verbergen. Ee
oud boek, vol poëzie, dat nooit vei
scheurd had mogen worden. Het zo
werkelijk jammer zijn als het he
boek in stukken gescheurd ha
worden.
,U bent een praktisch man," zr
de student tegen de kruideüie
„maar van poëzie heeft u niet met
verstand dan die emmer."
En dat was helemaal niet aardi
vooral niet tegenover die emnu
maar de kruidenier lachte en
student lachte, het was i mme
maar een grapje. Maar de kaboui
ergerde zich, dat men zoiets teg
de kruidenier durfde te zeggen, c
huiseigenaar was en de beste gru
ten met boter verkocht.
Toen de avond was gevallen, d
winkel gesloten en iedereen in bt
lag, nam de kabouter de tongrie
van de juffrouw. Die had zij toe
niet nodig, wanneer zij sliep e
waar hij deze ook oplegde, dadeli
begon het te praten. En zo kon ied<
zijn gedachten, meningen en gevoi
lens over de kruidenier, de kabouU
en de poëzie uiten: de emme
waarin alle krachtenrecensies ve
dwenen, de geldla, de tomaten, c
nieuwe veters, de conserven, de ku
neelstokken, de brandhoutjes
Maar de één wilde het nog bete
zeggen dan de ander en zo werd hc
een chaos van jewelste en de ka
bouter bracht de tongriem, die bijr/
versleten was, terug bij de juffrov
voor het laatste woord.
En toen ging de kabouter hee
zachtjes de keukentrap op naar d*
zolder, waar de student woonde. E
hij keek door hgt sleutelgat, e:
tuurde en tuurde. Wat was he
licht daarbinnen! „Hier is het .heer
lijk," zei de kabouter, „ik geloo.
dat ik bij de student zal blijven!"
en hij dacht na en hij dacht ver
standig na, en toen zuchtte' hij: „de
student heeft geen grutjes!" er.
toen ging hij weg ja, toen ginc
hij weg, naar beneden, naar de
kruidenier. En dat was echt mense
lijk! en ook wij gaan naar de
kruidenier om de grutjes.
