UDEN ZONDER DE RADIO WAS ER NOOIT POP GEWEEST libelle mimosa ISSENHUIS PHILIPS de charmante koffiepot tings- tenten (S)limmerick batterijen lucky luke JOSEPHINE X X JOSEPHINE die móétenwei goed zijn. SUSKE en WISKE DE STEM VAN ZATERDAG 11 APRIL 1970 sterdam prospectus ellen op rdam, 's-Gravenhage, jving. NSTANDSBANK N.V. binnenkort twee eerde jeplaatst. Eén als as- i de grote keuken van nhuis en één als as- ran het hoofd van de ling in het zusterhuis. of verzoeken om in- U richten aan zr. W. rice van het Diaco- '01600) 22133. angendijk 75. Tel.1016001ml gen over de oplel- groepsleider kunt jgen door onder coupon te zenden Bureau Voorlich- IVerving, ationsweg 34, ïnhage. O c/q CL m UJ "O tx> O dat was een mooie tijd, tussen pasen 1964 en augustus 1967, toen de ether gevuld werd met geluiden afkomstig van clande stiene radiozenders, die gevestigd waren op oude forten en sche pen langs de Engelse kust Ze zonden uitsluitend pop-muziek uit en deden dat zo aantrekkelijk dat de „beat-explosie" uit Engeland erdoor gestimuleerd werd. Vooral door de snelheid in de pro gramma's en de plezierige sfeer werden zenders als Radio Lon don en Radio Caroline ook in Nederland zeer geliefd en konden disc-jockey's als Tony Windsor, Tony Blackburn en Kenny Everett zich in een grote populariteit verheugen. In augustus verdwenen de Engelse piraten uit de lucht. De Engelse regering greep toen in omdat de etherkapers internatio nale overeenkomsten wat betreft de golflengtenverdeling over traden en copyrights schonden. Maar toen realiseerden vele jon geren zich wat er nog allemaal met dat ouwe medium, de radio, mogelijk was. Ook in Amerika schoten een jaar uf drie, vier geleden een aantal popstations uit de grond. Een aantal zakenmensen stak geld in de onderneming „Metromec&a", die FM-zenders over de hele Ver enigde Staten heeft. Vooral aan de west-kust, in het mekka San Fran- sisco ontwikkelden deze zenders ach voorspoedig. Er werden el pees gedraaid die normaal nooit de lucht ingingen, er werden ge sprekken gevoerd met luisteraars m de luistercijfers stegen aanzien lijk. Maar bij bijna alle stations ge tarte op dat moment hetzelfde. De commerciële leiding zag geld in de FM-zendertjes. Het aantal reclamespots werd drastisch ver menigvuldigd. de d.j.'s kregen pla- tenlijsten en mochten bepaalde platen niet draaien, er kwamen geen interviews meer. Het wer den „robot-rock"-stations, een ge vaar dat ook bij de Engelse pira ten dreigde. Ook daar ging men er steeds meer toe over alleen ti>P-40 platen te draaien, afgewis seld met wat oudjes en wat getip te singles. De Commerciële gebondenheid is tiet grote struikelblok voor de Ame rikaanse FM-stations, maar daar naast is er in de V.S. nog een an der probleem bijgekomen. De ac tiviteiten van de Federal Commu nication, die de ether moet vrijwa ren van onwelvoeglijke geluiden, j-ijn sterk toegenomen sinds Nixon net Witte Huis bewoont. Spiro Ag- new is zo tekeer gegaan tegen de diverse media, dat de zakelijke leiders van de radiozenders erg zijn geschrokken. De nieuwe voor atter van de FCC, Dean Burch. de vroegere leider van de verkiezings- campagne van Goldwater, heeft direct al enige forse maatregelen genomen. Het nummer „We can be to gether" van Jefferson Airplane mag alleen uitgezonden worden, als het woord „mother-fucker" er uit geknipt is. Een FM-zender in Philadelphia zond een conference van Lenny Bruce uit en de ver antwoordelijke man moest ontsla gen worden. Een New-Yorkse ra diozender mag „The pusher" van Steppenwolf niet meer draaien, waaruit blijkt dat de overheid het lied niet begrepen heeft. Ondertussen heeft de grote Ame rikaanse maatschappij ABC ook begrepen dat er met popradio veel geld te verdienen valt. Ze bezit nu zeven z.g. „love-stations". Om za kenmensen te interesseren stuur den ze een folder rond met de woorden: „Zoals alle succesvolle zakenmensen investeren wij in nieuwe produkten. Een van onze laatste is liefde". De namaak- progressiviteit van ABC is te ver gelijken met de „Upperground" van de Bijenkorf en ook met de instelling van de mensen van de vroegere Radio Caroline. Ook Ca roline schermde demagogisch met kreten als „de vrije radio is ons grootste democratische goed" en er werd gebazeld over het gevaar van het communisme, terwijl de ondernemers er lekker mee ver dienden. In Nederland hebben we natuur lijk altijd nog „Veronica", een zender met de dynamiek van de oude piraten, die echter vaak on- pruimbaar wordt door de com merciële druk en de drukdoenerig- heid van de disc-jockey's. Daar naast zijn er dan nog de activi teiten van Radio Nordsee Interna tional, die op dit moment uit de (ADVERTENTIE) ether gestoord is door de Engelse zenders. Radio Nordsee ademde toch ook wel enigszins de sfeer van zenders als London en het leek er op dat Nederlandse platen door dit station grotere kansen kregen in Engeland en de ons omringende landen. De toekomst van Radio Nordsee is echter hoogst onzeker. Het zou zo mooi kunnen zijn. Ra dio is een koel medium, dat niet al je aandacht opeist en als achter grond bij dagelijkse werkzaamhe den kan dienen. Vooral onder de jonge luisteraars bestaat er grote behoefte aan programma's met nonstop muziek en informatie. In Amerika noemde de bekende radio man Tom Donahue als ideaal een open station, waar iedereen binnen kan vallen en dat zichzelf kan be druipen. Maar de moeilijkheid is, dat een station erg duur is en zendmachtiging van de huidige re gering nauwelijks los te krijgen is. We hebben in Nederland een le gale popzender, Hilversum III, maar haar programmaleiding gaat uit van het principe dat alle soor ten muziek in een programma ge tipt moeten worden om zoveel mo gelijk luisteraars te trekken. Daar door zijn de programma's echter zeer middelmatig en nauwelijks dynamisch geworden en dat was ook wel te verwachten met de ge ringe samenwerking tussen de om roepen. De VPRO doet elke vrijdag een serieuze poging een doorlopend programma te maken met veel in formatie, afwisselend met goede muziek (verzorgd door de Aloha- mensen Wim Noordhoek en Jan Donkers). De nadruk ligt hierbij duidelijk op de informatie, terwijl bij een plezierige, dynamische ach- tergromdzenider de muziek het be langrijkste moet zijn. Ook de NOS heeft op maandagavond zo'n lang programma, waarin de luisteraars direct telefonisch kunnen reageren. Op de Hilversums zijn nauwe lijks programma's die de poplief hebbers inlicht over nieuw ver schenen platen. Zondagsmiddags om vijf uur is er „Superclean dream-machine" en vrijdags om twee uur het TROS-underground- uurtje „Suzy Cream Cheese" vroegere Iene Miene muze). (het Maar de radio biedt veel gro tere mogelijkheden, als luister- belang en als voorlichtingsmid- aanbeveling verdienen de moge del in de democratie. Het zou aanbeveling verdienen de mo gelijkheden van onze regionale FM-zenders eens te bestuderen. Het principe van het Ameri kaanse systeem is aantrekkelij ker dan de situatie bij ons. OFSCHOON DE beginregel van de dikbilvaars helemaal niet liep (zo als verschillende attente slimme- rickers ook schreven), toch weer vele inzendingen. Wij nemen het u niet kwalijk dat het woord tergen zo vaak voorkwam. Dat is logisch bij zo'n opgave. Mevrouw De Leeuw-Nefs uit Goes, onze prijs win nares van de vorige week, schreef: Een dikbilvaars uit Zevenbergen kan nu toch onmogelijk vergen da'k weer de prijs haal Men vond 't brutaal en 't zou stellig menigeen ergeren. Dat was trouwens de enige vermel denswaardige inzending uit Zee land. Over het algemeen genomen krijgen we veel meer inzendingen uit het Westbrabantse dan uit het Zeeuwse. Zo hebben we bijvoor beeld in Wouw een voortreffelijke medewerker zitten, P. Meeusen: Een dikbilvaars uit Zevenbergen bekeek de slager in Steenbergen met grote lodderogen. De man kreeg mededogen en ging het slagersmes weer bergen. Een bijzonder romantische inzen ding kwam uit Breda van M. Evers, die een schrijfmachine met een heel mooie letter heeft: Een dikbilvaars uit Zevenbergen ging dagelijks om de boer te tergen met buurman dikbil stier danig aan de zwier en verwacht nu dubbel dikbil dwergen. Op dezelfde toer ging P. H. de Werd Van Aken uit Breda: Een dikbilvaars uit Zevenbergen wou voortaan maar die bil verbergen Maar een hippe stier riep: kom maar hier want dat is juist het manvolk tergen. De prijswinnaar van de week werd P. Hutten Hansfeld weer uit Breda: Een dikbilvaars uit Zevenbergen kon haar baas behoorlijk tergen. Ze had een „affaire" met al de misère, gevolgen, niet te verbergen. Ietwat onduidelijk, maar als u hem twee keer leest, kunt u er min stens om glimlachen, zo niet scha terlachen. De nieuwe regel:: Een hoogovenwerker uit Essen „ER ZIJN allerlei scholen die door eeii sterk individuele begelei ding het kind met leermoeilijkhe den de beste ontwikkelingskansen bieden, waardoor het meer toe komstmogelijkheden heeft. Deze scholen vallen onder de verzamel naam „buitengewoon onderwijs". Jammer genoeg geldt het gezegde „Onbekend maakt onbemind" ook voor deze vorm van onderwijs". In het vijfde artikel in een serie over onderwijs wijdt Margriet aandacht aan het buitengewone onderwijs. In teressant voor ouders van kinde ren met leer- of andere moeilijk heden Verder een leuk geïllustreerd verhaaltje over de mogelijkheden die er zoal zijn om kinderen te kappen. Zestien kinderhoofdjes van verschillende vorm en met ver- KLEUTERS houden van kastje kijken, maar lang niet alles wat ze als speciaal kinderprogramma krijgen voorgeschoteld komt er in de ogen van een LIBELLE-panel even best af. Babar krijgt nauwe lijks voldoende en juffrouw Ooie vaar en haar mededieren zitten daar nog onder. Libelle schrijft: „Kinderen zijn de eersten die slaafjes en slavinnetjes dreigen te worden van dit medium omdat ze te jong zijn om kritisch te kunnen kijken. Daarbij komt nog dat we in ons land maar weinig keuze heb ben En als er dan eens een keer een kinderprogramma is dan moet de buis cok aan. Dan laat één van de omroepen zijn kinderprogram ma op uw kroost los. Die laatste uitdrukking is niet overdreven, want wie zich de moeite getroost schillend haar tonen dat kinderen hun haar leuk kunnen laten knip pen zonder dat ze daarna met hun hoofd stil hoeven te gaan zitten, (per slot van rekening zijn kinder haren het aardigst als ze door el kaar zitten). De oudere dames kunnen in de nieuwe Margriet hun lol op met een verhaal van vijf oma's die kamperend de wereld rondgetrok ken zijn en met de serie koningin Wilhelmina (Willem van Oranje in mantelpak). Naast de vaste rubrieken (waar in vooral Man Vrouw, met een verhaal over de „menopauze" bij mannen interessant is) verder Ier land als avontuurlijk vakantiege- bied, een manier om van een oud boerderijtje een riant woonhuis te maken en een heleboel adverten ties. om zo af en toe eens zelf naar zo'n programma te kijken vraagt zich af of de kindertelevisie niet een beetje het stiefkind van de omroe pen is geworden". Wie zich de moeie getroost om volgende week Libelle te kopen kan verder kennis nemen van artike len over Pepijn-duo Liselore Gerrit sen en Paul van Vliet, over zuide lijk Frankrijk als vakantiegebied of over kleine potjes met grote oren Doe-het-zelvers zullen blij met de uitgebreide partonengids zijn, die bij het nieuwe nummer geleverd wordt. WE HADDEN het altijd al gedacht. Die denker van Rodin zit zo ver voorover en zo verdwaasd te peinzen, dat het een keer mis moest gaan. Vele mensen die het beeld zagen veronderstelden dat Rodin het beeld maakte naar een model dat zich op een w.c. gezeteld had. Welnu, na een jarenlang verblijf op de pot is er dan toch eindelijk iets gebeurd dat het gewicht van de denker veranderd heeft. Helaas is hij daar ook door voorover gevallen. Gelukkig liep de denker, die twee miljoen waard is, slechts geringe schade op. „DE DOLLE MINA'S hebben ge lijk hoewel er een heleboel mensen zijn die het niet eens zijn met hun methodes. Het eindeloze zeuren over „de manier waarop" voor komt echter een reëel gesprek over „de zaak'In feite is natuurlijk el ke speelse actie die effect sorteert en die verder geen mens schade berokkent uitstekend. Daarom vind ik het zo jammer dat MINA en EVA nog niet tot een speelse ont moeting zijn gekomen", schrijft Simon Jelsma in de nieuwe EVA. Het stukje van Simon is heel aar dig, maar we misten de vermelding van de actie van enkele Dolle Mi- na's, die de redactielokalen van de Geïllustreerde Pers bezetten. Of is dat niet wat EVA onder een speelse actie verstaat? EVU zelf speelt in een groot aan tal pagina's met het fenomeen, bad, douche en alles waf daarbij hoort. Een bijzonder grondige re portage die werkelijk alles op het gebied van baden en wassen be handelt. (B.v. bouw uw eigen bad, wenken voor in of na het bad, een douche voor kleinbehuisden, maar ook een droombad voor snobs dat gebouwd lijkt voor mensen die niet zozeer om de hygiëne in bad gaan maar om eens lekker relaxed te kunnen telefoneren). Verder de gebruikelijke vrouwen- bladenonderwerpen: Babytips, pa tronen, recepten (smakelijk zout loos eten) en genieten van de me ren in Italië. PRINSES, HET damesweekblad dat zoveel dominees in haar ko lommen doet, brengt bruidscouture met een gratis patroon. Speciaal voor trcuwlustigen-oude-stijl. Voor een stadium verder is de „kleine Prinses-enquête" Moet uw man ver anderen? De uitkomst moet de le zer (es) zelf maar lezen. Het gebeurde in de lucht is het romantische vervolgverhaal rond het bekende meisjes-ideaal ste wardess. Dit nieuwe „(ontspan nende" vervolgverhaal werd ge schreven door Karin Campbell. Ver der meldt Prinses dat een poppen familie een goed adres zoekt of wel: „een nieuwe serie voor grote re en kleinere poppenmoeders". HET Belgisch-Nederlandse week blad Mimosa brengt een uitvoe rig gesprek van Toon Hermans met redactrice Maya Sturtewegen. Aanleiding is het zes maanden du rende verblijf van Hermans in de zalen in het Vlaamse gedeelte van België. Ook in Mimosa een repor tage over het duurste ziekenhuis ter wereld, over Marokko, het va kantieland van vele landgenoten, en natuurlijk mode, breien en knip pen. In de verhalensector het feuille ton Goodbye Mr. Chips, waar on langs de film van in Nederland is uitgebracht. Bij het verhaal staan enkele foto's uit de film. Verder het tweede deel van de roman De Indringster, een „Mimosaroman van Kay Winchester. Voor de liefheb sters. 10-4160/0057 Ir de functie van kening LRT5R... L WC NEE» ER GENOEG» VAN. COLORADO1... AL MJN PLANNETJES MISLUKKEN..WE KRU6EN DIE M'JN NOOiT... IK HOU JE HEBT GEL'JK, DENVERLATEN WE WEGGAAN EN WEER VAL5 GAAN SPELEN, OUWE TilD 1

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 29