OOSTENRIJK STAAT VOOR POLITIEKE PROBLEMEN ISRAËLISCHE SCHATKIST RAAKT LEEG 0e Sten 85.000 DE WIJZE OUDE DIENAAR EN DE JONGE MEESTER De winter is voorbij Het ei van de struisvogel dagelijks in meer dan gezinnen 1 Verbrassen DOLLE MIN A'S EN BOLLE TINUSSEN De boom die niet wist wat hij was „Zuiddorpe" Prijswinnende lotnrs. RECLAME BALLONNEN Delta-Succes Onbehaaglijk I knge meester kookte van woe- I Hij stond nu zelf op, nam een I :!c? ei) zette hem zo aan zijn mond. I ui] griste een stuk kip van de schaal I Sn. "doof het staande af. Toen liep I hi\naar s°houw, nam armen vol I "lokken en wierp ze op het vuur. j de stookplaats begon het nu te '"etteren, de vlammen sloegen hoog 'P cn loeiden naar de schoorsteen. ten verzengende hitte sloeg de ka- ®or in en als de dienaar niet op W was binnengekomen, zou de "Madigheid van zijn jonge meester oorzaak zijn geworden van brand, zonder een woord te zeggen, blus- 0 de oude knecht het vuur. Hij Wide de tafel af en vroeg verlof n naar bed te gaan. WINTERPRET DE STEM VAN ZATERDAG 21 MAART 1970 (Van onze correspondent Wolfgang Oberleitner) WENEN De onlangs gehouden algemene verkiezingen in Oostenrijk zijn uitgemond in een duidelijke en door niemand verwachte zege voor de socialistische partij. Voor partij leider dr. Bruno Kreisky moet dit wel een bijzondere voldoening zijn geweest, want hij was d.e grote veld heer van de verkiezingsveldslag. Hem werd, als overwinnaar van de verkiezingen, opgedragen een nieuwe regering te vormen. Ongeveer 91 procent van de kies gerechtigde Oostenrijkers kwamen ter stembus. De socialisten verwier ven 2,2 miljoen (vorige keer 1,9 mil joen) stemmen ofwel 48 procent. De Volkspartij behaalde twee miljoen stemmen (vorige keer 2,2 miljoen) ofwel 44,7 procent, de liberalen hiel den zich maar net staande met 247.000 stemmen of 5,5 procent. De rest, onder wie de communisten, kwam er niet aan te pas. Kreisky heeft zich, nog in de nacht van het stemmen tellen, uitgesproken voor de gTote coalitie, dat wil zeg gen socialisten en Volkspartij, zij het dan in minder starre vorm als voordien het geval is geweest. Al leen in kwesties van buitenlandse, financiële en defensiepolitiek moet een duidelijke overeenstemming be staan, voor de meer gedetailleerde zaken zouden de regeringspartners de vrije hand moeten hebben. De verkiezingsnederlaag van de Volkspartij is vrij hard aangekomen en het is wel zeker dat een ingrij pende reorganisatie doorgevoerd zal worden. Het is niet alleen zo, dat de Volkspartij de monopoliepositie, die zij vier jaar lang gehad heeft, kwijt is geraakt. Zij is nu ook, vergeleken bij de socialistische partij, op het tweede plan terechtgekomen. Dat betekent dat het gehele benoemings beleid, dat zo vast in handen van de katholieke gemeenschap was, op losse schroeven is komen te staan. Dit strekt zich uit van ministers en hoge ambtenaren tot het bankwezen toe Het is zelfs een grote vraag of Volkspartijleider Klaus als zodanig nog gehandhaafd zal worden. Parle mentsvoorzitter Maleta, overtuigd voorstander van samenwerking met de socialisten, is, nu hij zijn funtie moet opgeven, bereid om de reorga nisatie van de Volkspartij ter hand te nemen en heeft daarmee de kan didatuur voor de leiding gesteld. Theoretisch kan de Volkspartij na tuurlijk aan de kant gaan staan en op die manier Kreisky dwingen een minderheidsregering te vormen, maar in deze mogelijkheid gelooft geen mens Er zijn namelijk teveel Volkspartijleiders die, in samenwer king met de socialisten, genoegen willen nemen met het spelen van de tweede viool. De liberalen zijn er wel ietwat be schadigd van afgekomen, maar heb ben zich, zoals gezegd, redelijk staan de kunnen houden. Als partijleider Peter zien niet zo afkerig had uitge laten tegen de socialisten, dan zou een coalitie naar Duits voorbeeld niet eens tot de onmogelijkheden be hoord hebben. Gezien het feit, dat een wijziging van het kiesrecht voor de deur staat, zou uit deze samen werking een resultaat uit de bus kunnen komen die voor de Volkspar tij allesbehalve gunstig zou uitpak ken. Het valt te verwachten dat Kreis ky bij de samenstelling van zijn re gering een grote nadruk zal leggen op de zuidelijke en westelijke districten, waar de socialistische partij de mees te aanhang gevonden heeft. Kreis- ky's voorganger, Pittermann, zal er in iedei geval niet bij zijn. Ingevol ge een partijbesluit moet hij, aange zien hij 6b jaar is geweest, zijn par lementslidmaatschap neerleggen. Hoe het ook zijn moge: Oostenrijk gaat een moeilijke periode tegemoet. Het is namelijk nog niet goed te zien hoe twee zo tegengestelde par tijen tot een eendrachtige samenwer king moeten komen. Men is er dan ook van overtuigd dat de nieuwe gro te coalitie het beslist geen vier jaar uit zal kunnen houden. Grote blokken luxe flats gaan vlot van de hand, de straten en parkeerplaatsen er omheen staan vol met blinkende automobielenvolgens veel economen slechts een „schijn-welvaart". TEL-AVIV Op het eerste gezicht gaan welvaart en oorlogsinspanning in Israël aardig hand in hand. Nim mer in zijn eenentwintigjarig be staan heeft de Joodse staat zo'n ho ge levensstandaard gekend. Nooit zijn er in Tel-Aviv zoveel luxe-flats gebouwd, die voor bedragen schom melend tussen de 80.000 en 120.000 gulden grif van de hand gaan. De winkels in de mondaine Dizen- goff-boulevard in Tel-Aviv zijn boor devol geïmporteerde luxe goederen. Een Israëlische secretaresse deinst er in deze dagen niet voor terug zich voor 120 gulden in een paar modieuze Italiaanse laarzen te ste- overvol met koffie drinkende en breiende huismoedertjes. Sex-poesje Mandy Rice-Davis is sedert haar hu welijk met de Israëlische El-Al ste ken. De terrassen zijn 's ochtends ward Rafi Shaoel de koningin van het Israëlische nachtleven geworden. Haar peperdure discotheken zijn ie dere avond afgestampt vol. Dit wel vaartsbeeld wordt door overvolle au to-wegen versterkt. En dan dient men te bedenken dat een Volkswagen in Israël vanwege de hoge belastingen er op zo'n slordige 17.000 gulden komt. De Israëliërs rijden dan ook in de „duurste" auto's ter wereld. Alleen de Israëlische economen maken zich zorgen over de grootte van deze welvaartsexplosie, die na de zes-daagse oorlog het land in zijn ban nam. „We leven ver boven onze stand", klinkt hun bezorgde stem. „Als die schijnwelvaart niet spoedig de kop wordt ingedrukt, staat ons een eco nomische aardbeving te wachten". Die economen zijn niet vergeten, dat Israël aan de vooravond van de zes- daagse-oorlog maar liefst honderddui zend werklozen telde. Tien procent van de werkende bevolking. Dat per centage verdween in juni 1967 als sneeuw voor de zon. Het geschokte wereldjodendom tastte na Israëls snelle zege op de gezamenlijke Arabische landen zo diep in zijn portemonnee, dat de naar lucht snakkende Israëlische econo mie een nieuwe krachtige injectie kreeg. Sedert juni 1967 vloeiden voor al dankzij het rijke en gulle Ameri kaanse jodendom maar liefst 2,5 miljard gulden in Israël's schatkist. Ondanks de enorme oorlogsuitga ven stonden de dollar-reserves dan ook kort na de zes daagse-oorlog op ruim drie miljard gulden. Op die reu- zenspaarpot heeft Israël tweeëneen half jaar geteerd. De welvaart, de volle werkgelegenheid (waarin ook 25.000 Arabische arbeiders uit de be zette gebieden delen) de immigratie van 70.000 man en de kolossalp oor logsinspanning werden ervan betaald. Maar nu is de bodem van die spaarpot zichtbaar geworden. Als gevolg van een aanhoudend chronisch tekort op de betalingsbalans zijn die enorme reserves tot een miljard gul den geslonken. Als deze ontwikkeling zich voortzet is Israël over twee jaar failliet, tenzij nieuwe massale giften van het wereldomvattend jodendom en internationale leningen het land in staat stellen per dag elf miljoen gulden voor defensie uit te geven en zijn bevolking toch van de hoogste levensstandaard van het Midden- Oosten te laten genieten. Zonder grote financiële hulp zal Israël ontegenzeglijk zware tijden te gemoet gaan. Daarom heeft Israël vanuit louter economisch standpunt de vrede meer dan broodnodig. Maar liefst veertig procent van de begro- tingsgelden gaan dit jaar naar het door minister Dayan geleide minis terie van defensie. Op een begroting van tien miljard gulden is dat vier miljard. Aangezien twee miljard gul den uitgetrokken is om aangegane in ternationale leningen af te lossen blijft er voor de rest, sociale voorzie ningen etc. niet meer dan vier mil jard gulden over. Het socialistische Israël kan dan ook nog niet denken aan het invoe ren van een kostbare a.o.w. of aan het afschaffen van het hoge leergeld voor de middelbare school. Vandaar dat de zichtbare welvaart na door lichting ervan als „schijnwelvaart" uit de bus komt. Een schijnwelvaart waarvan overigens een minderheid van de Israëlische bevolking profi teert. In de ontwikkelingssteden in de Negeb-woestijn of in de achterbuur ten van Tel-Aviv hangt de geur van de armoede. Het zullen dan ook de minder bevoorrechte groepen zijn, die het eerst door „een economische aardbeving" getroffen zullen worden. Israëlische economen zijn dan ook de mening toegedaan, dat snel maat regelen getroffen moeten worden om de schokken van een dergelijke aard beving met enige kans op succes te kunnen opvangen. Daartoe bepleiten zij een grondige devaluering van het Israëlische pond ter versteviging van de export-posi tie en ter bestrijding van de schijn welvaart. Naarmate voor luxe goede ren meer dollars of guldens op tafel gelegd moeten worden zal de vraag naar dergelijke artikelen, zoals de Italiaanse laarzen voor de hippe se cretaresse in Tel-Aviv, snel afne men. Voorlopig heeft de regering Golda Meir het echter niet aangedurfd het mes in de Israëlische economie te zetten. De belastingen op een aan tal luxe artikelen, natuurlijk ook op auto's zijn weliswaar omhoog gegaan maar dat zijn de Ionen ook met ze ven procent. Hierdoor is de illusie van de schijnwelvaart eerder ver sterkt dan verzwakt. Daarom vrezen vooraanstaande Is raëlische economen, dat Israël op vrij korte termijn een hoge prijs voor haar „dolce vita" politiek zal moe ten betalen. LEVEREN LDEZE AUTO'S MET HET MERCEDES-BENZ OCCASIONS Er was eens een boom die niet wist of hij een appelboom of een pere boom was. Op een dag zag hij een kind een peer opeten. Hij dacht: „Zou ik soms zo'n boom zijn?' Ik zal het eens proberen". Maar hoe hij ook probeerde het lukte niet. Op het laatst gaf hij de hoop op. Toen zag hij een jongen een pruim opeten. Hij dacht: „Zou ik soms zo'n boom zijn", maar nee hoor, hoe hij ook probeerde het lukte niet. Toen gaf hij de hoop maar op. Toen zag hij een jongen een kers eten. Hij dacht weer hetzelfde als hij vorige keer had gedacht. Maar hoe hij ook probeerde het lukte niet. Toen zag hij een meisje een moer bei eten. Hij dacht: „Zou ik soms zo'n boom zijn?. Dat zal wel, want hij ziet er zo lekker uit". Maar nee hoor, net als vorige keer, het lukte niet. Toen zag hij een kindje een kas tanje eten. Hij probeerde weer of hij dat was. Maar nee hoor, weer lukte het niet. Toen zag hij een meisje een appel eten. Hij ging het weer proberen en ja hoor, nu lukte het en werd hij niet uit de grond gehaald. Anja Renne, 10 jaar, Breda. Anja Renne, Tilburgseweg 78, Breda: Ik wil graag corresponderen met een meisje van 9 of tien jaar. De struisvogel legt de grootste eieren van alle vogels. Het nest bestaat meestal uit een klein kuiltje in het zand, waarin het vrouwtje twaalf tot zestien eie ren legt. Dit zijn ongeveer 15 cm lang en 13 cm breed. Ieder ei weegt evenveel als 24 normale kippeëieren. De schalen zijn erg dik. Dat moeten ze wel zijn, want het vrouwtje legt de eieren staande, waardoor ze met zo'n smak op de grond vallen, dat een normaal ei zou breken. Als je een zacht-gekookt struisvogelei bij je ontbijt zou willen eten, dan zou je vijftig minuten moeten wachten voor het gekookt was. Voor een hardgekookt ei zou je verscheidene uren moeten wach ten. 250 SE autom. >ei> 230 S "eg 200 D >67 200 D >6 190 D '63 220 SE >62 Diverse automobielen Simca 1501 >67 Audi S 90 >67 Audi 72 >66 Audi 60 '68 Renault 4L >64 Skoda 1000 MB '65 VW 1200 >62 Neckar 1100 >64 Fiat 850 coupé >67 BMW 1800 >65 N.V. GARAGE v. DONGEN-JONKERS Guido Gezellelaan 40 BERGEN OP ZOOM Afd. Verkoop O.A. de Vos Tel. 01640-6918 en 4197 WIJ LEVEREN DEZE AUTO'S MET HET SCHRIFTELIJKE BOVAG-GARANTIEBEWIJS COÖPERATIEVE RAIFFEISENBANK >e jaarlijkse ALGEMENE VERGADERING rordt gehouden op zater- ag 11 april 1970, om 17.00 .m. in het Parochiehuis te uiddorpe. .genda en jaarstukken lig- jdens de kantooruren op en voor de leden der banlt et kantoor der bank ter ïzage. HET BESTUUR. an de loterij t.g.v. de. Jaar- ïarkt te Sint-Jansteen: 1299 2859 1937 1258 1923 2721 2540 2670 837 270 1189 2391 1967 2360 2374 2796 2575 2502 1245 1433 960 816 1932 1665 1924 1313 2675 1920 1387 1263 1933 1989 1859 1514 1508 1232 2731 2243 1180 736 955 2057 2164 656 829 85 1498 457 9 2795 1246 345 1666 2529 881 385 1083 2919 2370 1276 2608 1287 838 2686. Prijzen kunnen worden af gehaald in café Het Kuip te te St.-Jansteen. Niet af gehaalde prijzen vóór 15 ipril '70 vervallen aan het Jaarmarkt comité. voor een grote sortering reclameartikelen Goes - lepenstr. 6 Teel. 01100-5797 Een rijke edelman die zijn zoon de allerbeste opvoeding wilde geven, liet hem onder richten in alles wat een edel man moet weten en kunnen. De knapste leermeesters lie- I ten hem studeren in wijze boe- leen, anderen leerden hem paardrijden, jagen, vissen en dansen. Weer anderen leerden hem muziek maken, schilde ren en het woord voeren. Kort om, de jongeman wist en kon alles wat een man maar sieren kan. Nu tot slot van al die moeite, wilde de vader zijn zoon een grote reis laten maken, zodat hij de we reld goed zou leren kennen. Om te zorgen dat het de jongen on- derweg aan niets kon ontbreken, Droom hoopte dat zijn dienaar weer een volgzame knecht zou zijn geworden als hij weer thuiskwam. Na een week keerde hij terug naar het huis. De eerste de beste avond zat hij aan tafel en terwijl zijn glas nog niet leeg was en de fles zelfs nog half gevuld, riep hij toch weer: „Haal voor mij een nieuwe fles". Maar de oude dienaar, die er van het karige eten wel bleek en vermoeid uitzag, was nog even standvastig gebleven en hij antwoordde dan ook„Het glas vraagt er nog niet om". „Leg een stuk viees op mijn bord", beval de meester. Maar het bord was nog lang niet leeg en de knecht zei: „Het bord vraagt er nog niet om". Toen verliet de knecht de kamer want hij hoopte dat hij niet opnieuw zou moeten weigeren blokken op het vuur te werpen. De dienaar liet zich die avond niet meer zien. De jonge meester dacht erover hem de volgen de morgen te ontslaan en naar zijn vader terug te sturen. Boos ging hij naar hed. sloegen of er kasten vol borden en schalen werden leeggehaald en het porselein kletterend in ontelbare stuk ken viel. Het knapte en knerpte en de scherven riepen met schrille stem: „Wij zijn de borden van uw knecht en wij zijn een week lang leeg gebleven". De jonge meester schrok en werd bang. Toen het gerinkel ophield, dacht hij. „Ik heb gedroomd". Maar hij sliep niet meer in. Hij bleef liggen wachten of er nu iets met het vuur zou gaan gebeu ren, of er misschien brand zou uit breken, ock al zou dat maar alleen in zijn dromen gebeuren. Zo bleef hij die nacht wakker en wachtte. Maar ei gebeurde niets meer. I liet hij hem vergezellen door zijn eigen trouwe dienaar. De jongeman ging vol vreugde op reis. Hij bad zo lang moeten leren en studeren dat nu de teugels maar eens gevierd moesten worden. Geen leraren meer om hem de les te lezen, {een strenge vader meer om hem op de vingers te kijken. Hij trok van de ene plaats naar de andere en het leek wel of hij alle wijze lessen vergat. Hier bleef hij dagenlang logeren om mee op jacht le gaan en 's avonds tot diep in de nacht te drinken. Daar werden bals- gegeven en de jongeman liet zien hoe bedreven hij was in het dansen. Maar als de dames moe werden en naar bed gingen, bleef hij met nieu- I we vrienden zitten kaarten en zette 8 heel wat geld op het spel. In plaats van een studiereis te ma ken zoals zijn vader bedoeld had, verbraste de zoon geld en leerde niets goeds. De trouwe knecht werd hierover erg bezorgd. Hij herinnerde zijn jon ge meester nu en dan voorzichtig aan ie wensen van zijn vader, maar zijn woorden werden nauwelijks ge hoord. Op een dag besloot de dienaar I strenger op te treden. Zij verbleven I in een grote stad waar de zoon I voor korte tijd een huis had ge- I huurd. Wanneer er geen gasten wa- I ren, zou de dienaar nu eens duide- I lijk te verstaan geven dat de zoon I zijn vader te schande maakte. Terwijl op een avond de jongeman I aan tafel zat, riep hij tot zijn knecht: Breng nog een fles wijn". De die naar, die zag dat het glas nog niet leeg was en zelfs de fles nog voor I 4e helft gevuld, antwoordde droog: I Uw glas vraagt er nog niet om" en I hij haalde geen nieuwe fles. I De jonge meester voelde zich boos I worden, maar zweeg. Niet lang, I want ever later beval hij„Geef mij I ren stuk kip". De dienaar zag dat I re nog een groot stuk kip op het I oord van zijn jonge meester lag en I antwoordde droog: „Uw bord vraagt I re nog niet om". I Nu werd het gevoel van boosheid I nog groter en de jongeman, die zo I !auw niets beters wist te eisen en I ach niet terecht wilde laten wijzen I zoor een dienaar, riep: „Leg blokken I »P het vuur". Maar de dienaar, die I zag dat het houtvuur in de schouw I '®tig brandde, antwoordde zuinig: I -Hot vuur vraagt er nog niet om". I toen keerde hij zich om en verliet I zot vertrek. ^ater en brood Maar de jongeman kon zijn knecht 1 vergeven. Daarom ging hij de J1 gende morgen naar de keuken en aagde zijn nood bij de keuken- 'd' „Ik ben nu een volwassen an die door de wereld trekt. Ik geen aanmerkingen af te wach- 0 van een domme oude kerel. Gis- on heeft hij geweigerd mij wijn, hem en vuur te seven. Ik eis dat je een week lang niets anders te geeft dan water en brood. En l? "t niet merken dat je op zijn 2® vuur laat aanleggen, of je ®gt de deur uit". 10 .keukenmeid was bang voor de Wngeman en zij beloofde alles Poen zoals haar werd opgedragen, tussen ging de jonge edelman Weekje alleen erop uit en hij Maar nauwelijks sliep hij of daar klonk een hels gerinkel van ramme lend en brekend glas. Het leek wel of er honderden glazen tegelijk stuk vielen. Het knapte en knirpte en de scherven riepen met schrille stem: „Wij zijn de glazen van uw knecht en wij zijn een week lang leeg ge bleven!" De jonge meester schrok ervan, maar toen het gerinkel ophield dacht hij: „Dit heb ik maar gedroomd" en hij sliep weer in. Even later klonk er opnieuw een oorverdovend gerammel. Nu leek het of cr wel honderd serviezen stuk De volgende morgen liep hij eens het huis rond en keek tersluiks naar het servies- en glaswerk. Er was niets gebroken, er ontbrak geen stuk en nergens was een scherfje af. Toch voelde de jonge meester zich onbehaaglijk. Hij gaf de keukenmeid opdracht zijn knecht weer goed te bedienen en een warm vuur op zijn kamer aan te leggen. Toen dat gebeurd was, belde hij om de oude dienaar. „Ik heb besloten naar mijn vader terug te keren", zei de jonge meester. „Mijn reis heeft lang genoeg ge duurd en ik heb genoeg geleerd". De oude knecht glimlachte. „U hebt veel geleerd en bent nu een 1 wijs man geworden", prees hij. Meer werd er niet over gezegd. Maar sindsdien was de jongeman een ver standige man geworden en hij was voortaan bovenal goed en recht. AN MAC GILLAVRY. Conny Cobin (8 jaar) uit Breda vindt het jammer dat de sneeuw weg is. Dat vertelt ze in het hieronder staande stukje. Waarschijnlijk heeft Conny er niet aan gedacht dat de lente en de zomer toch ook een hele boel fijne dingen hebben. Om er maar een paar te noemen: je kunt dan zon der jas naar buiten, het zwembad is dan weer open, de grote vakantie is aangebroken en je gaat op vakantie. Maar nu het stukje van Conny Ik vind het niet leuk dat de sneeuw weg is. Want dat was zo fijn. Want dan kon je sneeuwpoppen maken en sneeuwballen gooien en een glijbaan kon je maken. Dat was pas echte winterpret. Het is jammer dat het nu voorbij is. DE BOLLE TINUSSEN ZIJN WEER EENS AAN HET WOORD Sapperloot die dolle mina's dat zijn me grieten zo mals als frieten! Die trienen zitten vol kwebbel-vitaminen. TATER DE TATER DAAR HOOR JE HET GEKLATER VAN DE DOLLE MINA'S Ha! Ha! die bolle tinussen zo mak als lammetjes zitten met één klap al boordevol schrammetjes. Die helden op sokken sla je met een klap in duizend brokken! De bolle tinussen onder de pleisters, en de dolle mina's in 't verband roepen hand in hand dag lezers en lezeressen van de kinderkrant Bas van Gils, 10 jaar, Breda Martin Boer, 11 jaar.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 11