ïm >rs Holland-SF en twee congressen SCIENCE FICTION filosofie van de kouwe grond REL IN FRANSE UITGEVERSWERELD Jus d'orange 139^29 Tomatensap Veto s torpederen Rhodesië- resolutie SiSi Sinas of SiSi Cassis allebei natuur lijk! Een ex-gevangene vertelt. wat neemt u? I ten31!3 moehen eindelijk eer.s tv T IG 75 13.75 [Verbroedering Analyse van SF Definitie LT599 sinas DE STEM VAN DONDERDAG 19 MAART 1970 19 35 irm zo'n voerde -kt en op rucks Daarom illende iotor en het ïr is een inoeuvreren, leeltelijk importeurs. jendienst; 'werkers tel" is. nindert rerzekerd, legonnen 9 12 en tussen als je wilt, '•modern in rui- itrepen. Button oord. Polyester/ zelfstrijkend. aaten 110-164. I in onze „Shirt- V.a. 5.75 n. Zo is de d mèrkshirts dan andere Shirt-o-theek o.a. •streep, boord me' 00% Katoen, ze" 116"164V.a. 13.75 Ook in ons land is Science Fiction geen onbekende meer. Enkele I uitgeverijen, o.a. Bruna, Born, Meulenhoff, hebben in deze litera- tuurderige, kwasi-wetenschappelijke fantasterijen een goede markt I gezien. Bekende science-fiction auteurs als Aldiss, Ballard, Clarke, I Hoyle Elliot, zijn door hen in vertaling uitgegeven. Een tijd- I schrift,Holland-SF", houdt al een jaar of drie de stand van zaken I op het gebied van SF literatuur bij. Eindredakteur: Hein Jansen. I Het is een gestencilde uitgave van het N.C.S.F., het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction. Secretaris: F Schoonhoven, I adres secretariaat: Wolvenlaan 11, Hilversum. We kennen hem minstens van Inaam, die fantast uit de negentien de eeuw, Jules Verne, die in boe- I ken ruimteschpen naar de maan [afvuurde of twintigduizend mijlen, onderwater dook. Hij, of beter: zijn (fantasie, werd nog werkelijkheid Iook: vorig jaar zagen we de eerste (mensen uit zijn projectiel stappen len de maanbodem betreden. (Voorgoed is Jules Verne de vader een literair geesteskind, dat |in deze eeuw onder de naam SF, hcience fiction, voortleeft. En voor- lal in de angelsaksische landen En- d en Amerika groeit het voor- ig. Vandaaruit is het naar het (vasteland van Europa, waar het |ontstond, teruggekeerd, zoals de ra- en de computer, die in Europa 'den uitgevonden, in Amerika tot holle ontplooiing kwamen en als testbare produkten naar moeder Europa werden teruggevoerd. De [overeenkomst is niet toevallig. Li neaire verbeelding en fabelachtige [snelheid van een door computers pstuurd ruimteschip vormen de pbbelnaam van het soort litera tor, dat Science Fiction wordt ge- |mmd. De verbeelding van Jules Verne [bracht ons op de maan. Maar de fantasie zit reeds „oneindig" veel [vorder: geheimzinnige wezens van [buiten de dampkring bedreigen onze [planeet, computers worden zo ge- [jiaal dat zij de mens gaan over- Kersen, de aarde wordt met ont- [volking bedreigd. Wie durft be teen dat dit onmogelijk is t .Onze organisatie", zegt de heer jkhoonhoven, „heeft ten loei de le en liefhebbers van science l'ic- r® in Nederland en Vlaanderen !,t' elkaar in contact te brengen 81 het in het Nederlandstalige ge tal nog altijd ongunstige klimaat voor SF te verbeteren", 'wee belangrijke doelstellingen llnt deze organisatie dus: een sci- poe-fictjon verbroedering tussen 'telleren en Nederland, in woord daad, én de verbetering van het (tier nog altijd ongunstige klimaat I .,"r ST literatuur. Op de verbroe- lnS in woord wees ik zojuist, l"« lie p» ik verbroedering metterdaad berichten dat 19 april 1970 11 Antwerpen een science-fiction |l 'Ingres wordt gehouden. Adres van «i'ganisatoren: Paul Torfs, I tearkt 33, Antwerpen. (fthtf 2i'n"tlaal' science-fiction-heil l'l si y^dwjjder zoekt, kan van IJ0'24 augustus 1970 in Heidel- IsAfftelnncl) terecht, waar het jres SF voor het eerst •«opese bodem wordt gehou- |v0„. ilekort heet dit buitenkansje In bF liefhebbers „Heicon '70". ttinn'""""uren rekenen op 800 deelnemers, maar Heicon- (h:iin,,iVoor Nederland, Leo Kindt, llgg,„!at 206, 's-Gravenhage, te- llt; '-686177, hoorde in Oxford Posten fluisteren. „Daar [lisje-, LÏfdelijk eens wat Neder- t&ik® zii.n"' zeSh hij. „Voorzo- lnjer,veet zÜo er nog nooit Neder- £s,°P een World Con geweest. .Wzün maar toe: het zou al te - .a's we op de komende Hei- ontbreken. De Neder- rj: IJ «:.e? dat ze er óók zijn, en dat te en' verstandige woorden kun- "eo over SF en al wat er U wilt- van de partij zijn? Schrijf of bel naar Hei- con-agent Leo Kindt. „Holland-SF", jrg. 2, nr. 5, drukt de vijf beste science-fiction verna- len af die na de uitschrijving van een wereld in dit genre uit de bus war-en gekomen. In de „Ter inlei ding" schrijft de redactie van Hol- land-SF: „Vele tientallen auteurs hebben deelgenomen aan een opmerkelijke wedstrijd - een niet zonder reden gebruikt cliché. Im mers, het komt niet zo vaak voor dat een dergelijk literair evenement pla'ats vindt en zeker niet in een genre, waarin zich slechts een wat vreemde minderheid kon thuis voelen; een misplaatste gedachte, die maar al te veel opgeld deed en nog wel doet". En verderop in de inleiding: het is „overtuigend be wezen dat SF niet louter en alleen een aangelegenheid voor een „hao- py few" is". De citaten zijn merkwaardige ont boezemingen die ondanks alles il lustreren dat er iets ongunstigs aan de hand moet zijn. Maar wat? Uit Engeland en Amerika overge waaid, bereikte deze literatuur aanvankelijk maar een kleine groep lezers, Jic de Engelse taal beheers te. Meestal waren die lezers halve of hele academici die puur voor hun ontspanning in de SF liefheb berden. Om deze weinig serieuze vorm van Ieesontspanning te recht vaardigen tegenover sceptische col lega's hadden zij vaak de neiging SF te verdedigen als een vorm van échte literatuur, omdat er naar hun zeggen veelvuldig filosofische uit spraken over de mens en zijn we reld in voorkwamen. Dat maakte het genre volwassen. Ook nu nog, al wordt het wel minder, zijn er SF liefhebbers die deze leesc .tspanning filosofisch me nen te moeten goedpraten, alsof zij er zich voor schamen en niet dur ven te bekennen dat zij dit soort technische (Libelle)-verhalen graag mogen lezen en meer niks. Nee, dit vermaak moet en zal verant woord en dan krijgen we quasi wijsgerige kreten als „de handvaar digheid had de achterstand op het denken verkleind". Of: vanuit SF literatuur beschouwd, is een tocht je naar de maan toch niet meer dan „pootjebaden" in de ruimte. Echte science-fiction is „authentieke anti cipatie op toekomstige ontwikkelin gen van wetenschap en samenle ving". We kunnen deze bloedserieuze, fi losofische rechtvaardigingen en al die te ernstig bedoelde wereldcon gressen, voortgekomen uit een soort minderwaardigheidscomplex lijkt 't wel, beter laten vallen en dan ,..o- beren vast te stelllen wat SF litera tuur is. SF is gewoon 'teratuur, Lztie. Vaak een slecht geschreven litera tuur, die stijf staat van de cliché's, zodat de vergelijking met het Libel- le-verhaal zich nogmaals opdringt. Met echte wetenschap heeft zij niets te maken. Hooguit speelt zij op een wetenschappelijk onverant woorde manier met technisch-we- tenschappelijke verworvenheden. Dat mag. Literatuur heeft altijd Angstige blik in de toekomst. al gebruik gemaakt van gegevens uit de werkelijkheid, méér dan dat zij op een werkelijkheid vooruitliep. Ook de filosofie van SF is er een van de kouwe grond. Zaak is door allerlei geflirt met technische vak taal heen te kijken, door de vaak simpele thematiek - eindeloze vari aties op het gegeven: vernietiging van de aarde - heen te prikken en dan te zien wat er is overgebleven: een slecht damesbladverhaal. Lees maar mee. De professor: „Het was een vita le man va>n even in de zestig die er zeer verzorgd uit zag. Zijn keu rig gepoetste schoenen- .enz". De geheimagente: „Ze was het ty pe vrouw dat eerder verstandig dan aantrekkelijk wordt genoemd, met een fris voorkomen, intelligent ge zicht en een zeer doortastende ma nier van optreden". De geniale assistent van de pro fessor: „Zijn blik ontmoette even die van haar". Voor een lezer die wat steviger kost wil, is dit de saaiheid 'zelf. Slechts wanneer er met deze cli chés de draak wordt gestoken, is het nog wel te pruimen. Zoals wordt gedaan in het SF verhaal „Duvels oranje moeren" (uitgever Meu lenhoff) of in het ultrakorte SF ver haal „Tussen de ruines" van Ro nald Dahl, opgenomen in een SF omnibus (Bruna, 1967). Dit verhaal begint zo: „Ergens tussen de steen massa's stuitte ik op een man die in zijn onderbroek op de grond zat en bezig was zijn linkerbeen af te zagen". Kijk, dit is pas schrijven. Literatuur. En veel SF is hier nog nog niet aan toe. Vinden daarom veel SF liefheb bers dat er nog altijd een ongunstig klimaat voor dit genre heerst? La ten ze ophouden er gewichtig over te doen. Voor wie er van houdt, is SF gewoon plezierige ontspannings lectuur. En meer niet. WIM HUYSKENS Apenplaneetterug in de oertijd na de nucleaire vernietiging. (ADVERTENTIE) Let op de leeuw op het pakje. Dan pas bent u zeker van echte Ceylon thee - de fijnste thee ter wereld. iceyloni THUERÉ C0-0P TEN HAVE ALBERT HEIJN SIMON DE WIT K&G FOUR FINE CEYLON TEAS TIKTAK (ADVERTENTIE) (Van onze Parijse correspondent) PARIJS Zoals ieder een heeft ook de Fransman goede en minder goede eigenschappen. Tot deze laatste behoren dat de Fransen weinig sportief zijn en de Engelse uitdruk king „fair play" niet ken nen. Zij kunnen die twee woorden niet eens uitspre ken. Spelen de Fransen een voetbal- of een rugby wedstrijd, en verliezen zij, dan kan men er van op aan, dat de radioreporter zijn verslag zal beginnen met de woorden: „Wij heb ben het weliswaar verlo ren, maar de Franse ploeg speelde veel en veel be ter". Diezelfde ondeugd is de ze week om de hoek ko men kijken bij een pers conferentie over het be kende boek van Papillon. Papilion is de man die ja renlang in het verban ningsoord op Guyana heeft gezeten. Veroordeeld we gens moord, die hij altijd heeft ontkend. Na veel mislukte ontsnappingspo gingen wist hij op vrije voeten te komen en over al zijn heldendaden heeft hij een boek geschreven, dat de grootste oplage be reikt heeft in de geschiede nis van de Franse uitge verij. Er zijn, zoals de uitgever Laffont in de persconfe rentie vertelde, tot dusver negenhonderdduizend exemplaren verkocht. De laatste honderdduizend zijn zo pas van de pers ge komen. Dus een miljoen exemplaren bij elkaar, een getal dat nog geen enkele auteur heeft gehaald. Na het boek van Papil- ion, verschenen bij twee andere uitgevers nog twee boeken, niet over, maar te gen Papillon. Het ene on der de titel van „De Vier Waarheden" en het andere met als titel „Papillon Op geprikt". De twee schrij vers beweerden alle feiten, door Papillon in zijn boek vermeld, te hebben onder zocht. En zij kwamen tot de conclusie dat Papillon een doodgewone schurk en leugenaar is. Die wel een goede roman, maar geen waar verhaal heeft ge schreven. In de zeer druk bezochte persconferentie beschul digden uitgever Laffont en schrijver Papillon er hun tegenstanders van dat zij in hun twee boeken niets anders hadden gedaan dan de akte van beschuldiging tegen Papillon overschrij ven. Hoe zijn jullie aan dat materiaal gekomen, had Papillon gevraagd, want archiefstukken van de jus titie zijn geheim. Die heb ben wij, aldus het ant woord van de twee schrij vers, van uw eigen advo caten gekregen. Waarop Papillon een brief voorlas van zijn advocaten, waar op deze zwart op wit ver klaren, nooit enig mate riaal te hebben verstrekt aan de schrijvers van de twee genoemde boeken „De Vier Waarheden" en „Papillon opgeprikt". Er go, was de conclusie van Laffont en Papillon: het materiaal is jullie in han den gespeeld door de poli tie, die er alle belang bij heeft Papillon in de ge schiedenis van het Franse strafrecht te laten voortle ven ais een moordenaar. De persconferentie was zeer rumoerig. De tegen standers van Papillon wil den een paar bagnards (gestraften uit Guyana) binnen laten komen, om tegen Papillon te getuigen. Maar daar wilde heel be grijpelijk, Laffont niets van weten. „Wij zijn hier", zei hij, „op een persconfe rentie en niet bij een boks wedstrijd". De conclusie van de pers conferentie was: men gunt in Frankrijk elkaar het licht niet in de ogen. De twee uitgevers zijn op Laf font zo dodelijk jaloers, dat zij meenden ook ieder met een Papillon op de markt te moeten komen in de hoop even goede zaken te maken als Laffont zelf, waar intussen geen sprake van is". ■puur uitgeperst fruit- nu vooreen proefprijs kGeniet van alle B3 fruitsappen - puur geperst uit appels, k tomaten, druiven, sinaasappelen, abrikozen, peren en perziken. NEW YORK (RTR/AFP/DPA) Tijdens een zeer sensationele bijeenkomst heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in de nacht van dinsdag op woensdag een Afro-Aziatische resolutie ver worpen, waarin Engeland werd veroordeeld omdat het tot nu toe geweigerd heeft tegen Rhodesië geweld te gebruiken. De stemming- verliep zeer spannend omdat al zeer spoedig de voor aanname van de resolutie vereiste negen stemmen vóór waren uitgebracht Na enig geharrewar over een tijde lijke schorsing van de vergadering besloten de vertegenwoordigers van zowel Engeland als Amerika gebruik te maken van het veto-recht. Het was de eerste keer in de geschiedenis van de Veiligheidsraad dat Amerika een veto uitsprak, voor Engeland was het de vierde keer. Tevens werd een iets mildere Brit se resolutie verworpen, waarin de lid staten van de Verenigde Naties werd verzocht het uitroepen van de onaf hankelijkheid van Rhodesië te ver oordelen en het bewind van premier Ian Smith niet te erkennen. Vóór de resolutie stemden slechts vijf lan den terwijl de zes anderen zich van stemming onthielden, omdat ze von den dat de voorgestelde maatregelen niet ver genoeg gingen. Enige uren reeds voordat Amerika en Engeland de Afro-Aziatische re solutie met hun veto torpedeerden bleek gisteravond dat er „bitter om de punten zou worden gevochten". Er was al sprake van enige spanning toen Spanje verzocht een afzonder lijke stemming te houden over enkele paragrafen van de resolutie waarin sancties werden voorgesteld tegen Portugal en Zuid-Afrika vanwege de hulp die deze landen aan het bewind van premier Smith verlenen. Het ver zoek werd ingewilligd doch de stem ming (zeven voor en acht onthoudin gen) leverde Spanje niet het beoogde doel op. De stemming over de gehele resolu tie leidde daarna naar het hoogtepunt van de vergadering. In de resolutie stelden de landen die ze hadden in gediend (Boeroendi, Nepal, Sierra Leone, Zambia en Syrië) voor alle betrekkingen en verbindingen waar onder lucht- en postverbindingen met het regiem van Ian Smith te verbre ken. Daarnaast zouden alle lidstaten van de Verenigde Naties zich van een erkenning van Rhodesië moeten ont houden. De Afro-Aziatische landen kregen bij hun voorstel steun van Rusland, Polen, Nationalistisch China en Spanje. Columbia, Frankrijk, Fin land en Nicaragua onthielden zich van stemming. Omdat het vereiste aantal stemmen was gehaald grepen Engeland en Amerika toen nog naar het laatste redmiddel, het veto-recht. Dat dit niet met veel genoegen ge beurde bleek na de stemming toen de Britse ambassadeur lord Caradon bittere kritiek uitte op de indieners van de resolutie. Hij beschuldigde hen ervan „een daad van obstructie" te hebben ge pleegd. De minister van buitenlandse zaken van Zambia bracht hier tegen in dat de Afro-Aziatische landen En geland er toe gedwongen hadden „nu eindelijk zijn wai'e aard" te tonen. Ook de Amerikaanse ambassadeur Charles Yost toonde zich niet bijster ingenomen met het feit dat hij van het veto-recht gebruik had moeten maken. Hij zei dat hij voornamelijk bezwaren had gehad tegen een para graaf in de resolutie waarin „de voortdurende weigering van de rege ring van het Verenigd Koninkrijk ge weld te gebruiken om een eind te maken aan de rebellie in Zuid-Rho- desië" werd veroordeeld. Yost bracht ook naar voren dat er in Rhodesië nog veel Amerikaanse burgers wonen, voornamelijk missio narissen die een grote hulp zijn voor de Afrikanen. En aangezien Amerika reeds zijn consulaat in Salisbury had gesloten kon het nu, volgens Yost, niet nog eens instemmen met een verbreken van alle verbindingen van het land, zodat de betreffende bur gers geen enkele bescherming meer zouden genieten. (ADVERTENTIE) mm Want ze zijn allebei even goed. Allebei zo fris als fruit! Lekker!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 19