Dreigbrieven, maar
ook fan-mail
Verlangen naar vrijheid
TOEZICHT GEËIST
OP FUSIES
TUSSEN KRANTEN
thomasmeel
strooien
WINN
jansse
groot
fusie
tussen
H.B.G. en
H.A.M.
ARTS J. H BAAY (ARBEIDSDIENSTPLICHT VOOR MEISJES):
„IK HEB ER EELT VAN OP MIJN
Jm
ah
'ïrAkf*"m'r&X'+tA
rrhtiS
oudecprent
bifBoldoot
deodorant
^1
BUNDEL GEDICHTEN MET OORLOGSPOëZIE
thomasmeel óók in het voorjaar
Nationalisme
in de
derde werelt
PARIJS-NICE
e groot
door
Peter Heerkens
Oorzaken
Contacten
Salariëring
Spreekbuis
Zakenlui
thomasmeel... de goedkoopste enkelvoudige fosfaatmeststof met
direct opneembaar fosforzuur en...
gratis kalk. magnesium en sporenelementen
de meststof met lOO°/o zekerheid!
Congres in Utrecht
12
DE STEM VAN DINSDAG 17 MAART 1970
(Van een onzer verslaggevers)
ALKMAAR „Als het verpleegsterstekort nog groter wordt, zie ik er van komen, dat de
patiënten in onze Nederlandse ziekenhuizen in de toekomst om maar een voorbeeld te noe
men genoegen zullen moeten nemen met één wasbeurt in de twee dagen. En dit is nog
maar een van de vele consequenties
De goedgehumeurde geneesheer-directeur van het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar, arts J. H. Baay,
zegt dit met een weinig vrolijk gezicht. Onlangs ontstond er nogal wat rumoer in de Nederlandse pers,
toen hij zich tijdens de ingebruikneming van een nieuw zusterhuis in Alkmaar nogal propagerend uit
sprak voor een vrouwelijke arbeidsdienstplicht in de verzorgende sector.
„Wat heeft die opmerking een stof
doen opwaaien", zegt hij achteraf.
„Letterlijk alle dag-, weekbladen en
andere tijdschriften heb ik op mijn
dak gehad. Ik heb er eelt van op mijn
ziel gekregen. Ik heb dreigbrieven
gehad, waarin men mij uitschold voor
fascist, maar ook fan-mail Wisten
de mensen maar, dat het mijn diep
ste wens is, dat we zo'n dienstplicht
nooit nodig zullen hebben. Ik zie het
ook niet binnen vijf jaar. Wél binnen
zo'n jaar of 20. Ik houd er niet van
de kop in het zand te steken en heb
nooit gesteld, dat die dienstplicht
voor meisjes „gewenst" is. Wél onont
koombaar, als de huidige situatie
niet verandert. Ik heb in elk geval
gedaan, wat ik kon. Vertel uw le
zers en lezeressen vooral, dat hetgeen
nu nog op de voorpagina staat, straks
geen nieuws meer is. Ik doel nu op
berichten als: „Ziekenhuis had geen
plaats: patiënt overleden". Dit
„plaats" duidt natuurlijk op „geen
verzorgsters, geen verpleegsters". We
zullen plaatsen te over hebben. Ik ben
bang, dat er in de toekomst hele vleu
gels van ziekenhuizen leeg zullen ko
men te staan, omdat we geen ver
pleegsters hebben. Houdt er rekening
mee, dat we tegen die tijd de ge
zondheidszorg krijgen, die we verdie
nen".
Waaraan is het verpleegster-tekort
te wijten?
it.
„ar* XA,*»
Jr t
r
Si* wï V',
w rtétÊk. juu t
m- Z uJ* m'K
z m*
X i
Z t-* -
2 *^*4 W ftïIVk Ma
■i i
.J*
1 *1 c*>wL
*.mnrg *^2%
-Jk f i Jr
Ju*. - *rr Jé-. 4m ..1
«k #"5.f
-
-w'** *-
-I ÜMsL?'"-*-#
VsJik..(9£uALuilhü&ü*;. S.IËt.'A
'iM'.Jjt.A
„Ik ben bang, dat er in de toekomst hele vleugels van ziekenhuizen leeg
zullen komen te staan, omdat we te weinig verpleegsters hebben", voor
spelt geneesheer-directeur Baay. Een mistroostig beeld.
(Van onze medewerker)
AMSTERDAM „Vuur en ritme"
(Van Gennep f 5,-) heet de bundel
gedichten, die Bertus Dijk samen
stelde en vertaalde, want het zijn,
zoals de ondertitel aangeeft, gedich
ten uit Angola, Mozambique, de Kaap
Verdische Eilanden, Guinee-Bissau en
Sao Tomé: Afrikaanse landen in strijd
met de Portugese overheersers die
onderhand niet veel anders meer kun
nen doen dan als de blikem uit die
landen verdwijnen, ondanks regelma
tig bü monde van regeringsfunc
tionarissen de wereld ingezonden
„goede bedoelingen" met deze dicta
toriaal geknevelde landen. De Por
tugezen hebben er al zoveel verbruid
dat verdwijning met stille trom de
enig zinvolle daad lijkt. Na zo lang
durig te zijn uitgebuit en gediscrimi
neerd, gelooft de inheemse bevolking
nog slechts in de kwade trouw van
de blanke overheerser.
Ook de kerk valt onder die kwade
trouw. Ik herinner me het ongeloof
lijk „sterke verhaal" van een Neder
landse missionaris in Mozambique die
't moest beleven hoe zijn Portugese
bisschop een inheems, katholiek ge
zin afstrafte, omdat de vader van
het gezin zijn twee dochters voor kle
ding en geld aan Portugezen „ver
huurde". De bisschop liet het gehele
gezin, voor de ogen van de in de
kerk aanwezige parochianen, op de
communiebank neerknielen en sloeg
er lustig op los. En niet symbolisch!
Na afloop waren zijn geheiligde han
den roodgezwollen.
In de Portugese koloniën woedt een
afschuwelijke oorlog, Er wordt ge
folterd, gemoord, gebombardeerd met
'napalm door Potugal. dat overvloeit
van „goede bedoelingen" Zeg nu zelf:
kan zo'n vorm van geweld zonder te
genweer worden gekeerd? Voor een
poëtische, landerige ziel, die de we
reld ontkent, misschien nog wel, maar
niet voor wie er middenin zit.
Zoals tijdens de laatste wereldoorlog
hier, gedichten en liederen een zeer
doelgerichte functie hadden, n.l. het
levendig houden van de strijd tegen
de bezetter, het aanwakkeren van
de hoop op bevrijding, zo ook zijn de
gedichten van Afrikaanse en met hen
sympathiserende Portugese dichters
die Bertus Dijk verzamelde en gro
tendeels uit het Portugees vertaalde
doelgericht: de Portugese dictatuur
wordt aan de kaak gesteld, er wordt
vurig naar bevrijding uit dit juk
verlangd, dode zonen worden be
treurd, men hoopt na eeuwen onder
drukking „de dag der menselijk
heid" te mogen beleven
Meer nog dan andere poëzie is het
oorlogsgedicht tijdgebonden. Veel van
onze oorlogspoëzie is voor een latere
generatie en zelfs voor hen die de
oorlog hebben meegemaakt, vrijwel
onleesbaar gewoden, want brallerig
en retorisch. Ze maakt een onoprech
te indruk, omdat de tijd, waarin ze
werd gemaakt, voorbij is. Lezend in
„Vuur en ritme", niet direct betrok
ken bij 'n vrijheidsstrijd zo ver ver
wijderd v.d. schrijftafel, waaraan ik
zit te werken, word ik toch gatroffen
door waarachtige poëzie, omdat leeg
gebral erin ontbreekt en de opgeroe
pen gevoelens zo algemeen menselijk
zijn. dat er geen ontkomen meer aan
is:
LIED VAN SABALU
Onze jongste zoon
Ze stuurden hem naar Sao Tomé
Hij had geen papieren
Aiué!
Arts J. H. Baay, wiens pleidooi voor de arbeidsdienstplicht van meisjes
zoveel reacties uitlokte „Ik heb mijn plicht gedaan. Voorlopig kijk ik die
kat uit de boom."
dag. Als de meisjes eenmaal met de
opleiding zijn begonnen, willen ze
die meestal graag afmaken.
Het gebeurt hier een paar maal
per jaar, dat er een ongetrouwde
verpleegster in verwachting raakt. Ik IVTailllfn
laat haar dan rustig de cursus afma-
ken. Als de baby er is, mag ze die
meebrengen en onderbrengen op een
apart kamertje, hoewel de kinderarts
daar een vreselijke hekel aan heeft.
Ze mag het zelfs in diensttijd voe
den"
Draaien de verpleegsters veel nacht
diensten en werken ze vaak op feest
dagen, dam krijgen ze onregelmatig
heidstoeslag.
Dokter Baay: „Er trouwen steeds
méér vrouwen. Én ze trouwen ook
jonger. Er is een mammenoverschot,
dus ze hebben het maar voor 't kie
zen. De gehuwde vrouw wil wél wer
ken, maar vain 9 tot 12 en vain 2 tot
4; bovendien piekeren ze er niet over
in de weekends mee te draaien. De
man schaamt zich in Nederland er
voor een kopje naar de keuken te
brengen, dus Riet moet thuis zijn, als
Piet van zijn werk komt. Ik vind dit
een echt Hollands calvinistisch trek
je".
Dokter Baay, die getrouwd is met
een Franqaise en drie zoons heeft,
vertelt zelf de pollepel wel eens te
hanteren: „Vorige week heb ik bij
voorbeeld zelf gekookt. Vertel je dat
hier tegen mannen, dan beginnen ze
te grinniken".
„En toch", houdt dokter Baay vol,
„toch hopen wij die gehuwde vrouw
te kunnen bereiken. Wij hebben plan
nen om een crèche te gaan maken,
hier vlakbij. Ondanks alle moeilijk
heden zoiets van de grond te krijgen.
We moeten de Scandinavische kant
op.
Misschien zal dan die dienstplicht
nooit nodig zijn Ik heb hier ech
ter dikwijls te maken met egoïstische
jongens. Reeds wanneer ze verkering
hebben, of nog maar pas verloofd
zijn, werken ze erop aan, dat hun
meisje zondags vrij moet zijn. Pas
geleden had ik hier een boerenzoon
op visite, die daar ook zo'n voorstan
der van was. Ik vroeg hem, of hij
zijn koeien dan niet melkt op zon-
Het is bekend, dat het verloop in
de verpleging vrij groot is. Boven
dien is de verpleegstersopleiding nu
van drie jaar tot drie en een half
uitgebreid. Dit heeft consequenties.
„We moeten of we willen of
niet reeds nu minder selectief te
werk gaan", zegt dokter Baay. „Dat
stukje innerlijke beschaving is erg
belangrijk, maar we beginnen al wat
minder te kijken naar haar sociale
contacten. Ook met de geschiktheid
in team-verband te kunnen werken,
lichten we wel eens het handje. We
kunnen nog heel veel vereenvoudi
gen in de verpleging. Efficiënt zou
het bijvoorbeeld zijn met weggooi-la-
kens etc. te gaan werken, zoals in de
V.S. Maar dat is duur en de ligprij-
zen zijn ai niet zuinig.We kunnen
ook nauwkeuriger gaan bekijken: wat
moet er per se door een verpleegster
worden gedaan? Die huishoudelijke
karweitjes zouden door meisjes zon
der volledige verpleegopleiding kun
nen worden verzet. Het temperaturen
en „pols tellen" kun je elk meisje
met een gezond verstand leren. Er
schuilt hier echter een adder onder
het gras: kost-wat-kost moet de ver
pleging immers een leefbare functie
blijven, die afwisseling biedt. Zeg
eens eerlijk: één hectare billen was
sen per dag, is dat nu zo aantrekke
lijk?"
Onze zoon huilde
Moeder verloor haar verstand
Aiué!
Ze stuurden hem naar Sao Tomé
Onze zoon is vertrokken
Vertrokken in het ruim van hun
schip
Aiué!
Ze stuurden hem naar Sap Tomé
Onze zoon denkt steeds
aan zijn land, aan zijn huis
Ze dwongen hem om te werken
en bewaken, bewaken hem
Moeder, hij zal terugkeren
Ach, er zullen andere tijden komen
Aiué1
Ze stuurden hem naar Sao Tomé
Onze zoon keerde niet terug
De dood voerde hem mee
Aiuél
Ze stuurden hem naar Sao Tomé
Dit gedicht is het eerste uit de
bundel. Ik zou ze allemaal willen ci
teren. Hun taal is helder, eenvoudig,
volks. De bedroefde mens op ont
roerende wijze aan het woord. Het is
hopelijk overbodig u te zeggen dat u
deze vrijheidspoëzie lezen moet. Geen
fanatiek nationalisme, geen moord-
en-brand-geschreeuw, maar:
Kom en vertel mij over je lot,
broeder
Kom en wijs mij op je lichaam
de tekens van de opstand
die de vijand je inprentte.
Kom en zeg mij: „hier
werden mijn handen verbrijzeld
omdat zij het land verdedigde
dat hen toebehoorde".
WIM HUÏSKENS
Is de salariëring van een verpleeg
ster te laag?
Landelijk wordt één lijn getrokken.
Heeft een meisje mulo en wordt ze
eerstejaars, dan verdient ze f 342,-
per maand bruto. Kost, inwoning en
bewassing zijn de drie eerste jaren
voor rekening van het ziekenhuis.
Een tweedejaars verdient bruto
f 369,- en een derdejaars ongeveer
f 600,-, eveneens bruto per maand.
Heeft ze haar diploma, dam stijgt
het salaris bruto tot f 779,- en klimt
automatisch tot f 1072,- in acht jaar.
Een verpleegster A verdient vam
f 909,- tot f 1137,- bruto en het sa
laris vam kaderleden kan van f 974,-
oplopen tot f 1200,- bruto per maand.
Ook is de geneesheer-directeur van
het Alkmaarse Centraal Ziekenhuis
groot voorstander vam mammen in de
verpleging: „Dit zou een deel van
onze onrust over de toekomst weg
nemen", licht hij toe, „de mensen
doen ten onrechte een beetje grieze
lig over het image van een verple
ger. In mijn ziekenhuis zijn verschei
dene hoofdverplegers. Ze hebben
werkelijk geweldige beroepen. Ze
bouwen aan carrières, waar je echt
van kunt komen. We zouden er nog
veel meer kunnen gebruiken, vooral
in de typisch mannelijke sector. Ik
noem maar polikliniek, intensive ca
re, centrale sterilisatie, amaesthesie,
operaties, ongevallen, enzovoorts. Ook
assisteren ze bij bevallingen. Het zou
geweldig zijn, wanneer een jongen,
die zijn dienstplicht moet vervullen,
zou mogen kiezen tussen: militaire
dienstplicht, ontwikkelingshulp of
een ander verzorgend beroep. Ik heb
dit idee wel eens opgeworpen tijdens
vergaderingen, maar het heeft wei
nig resultaat geboekt".
Is het internaat wat het zuster
huis toch in wezen is nog wel vam
deze tijd? Weerhoudt dit veel meisjes
ervan de verpleging te kiezen?
Dokter Baay: „We gaan al een
heel stuk de vrijere kant op, geluk
kig, maar kunnen het internaat nog
niet helemaal kwijt. Leerlingverpleeg
sters van 17 mogen wél van hun ou
ders intern in een ziekenhuis, omdat
daar toezicht wordt gehouden. Ze
zouden echter niet graag willen, dat
hun dochter op die leeftijd een ka
mer in de grote stad zou zoeken. De
eerstejaars houdt men in de meeste
ziekenhuizen intern. Er zfjn zieken
huizen, waar derdejaars- en soms
ook tweedejaarsleerlingen uitwonend
mogen zijn. We zijn nog niet zover.
De ouders hebben vooral hier in de
kop van Noord-Holland nogal
eens bedenkingen. Ze zijn beslist té
gen het ontvgngen van vriendjes op
de kamers van de meisjes. Dat bleek
laatst weer eens tijdens een ouder
avond".
We laten deze geneesheer-direc
teur weer alleen met zijn zorgen voor
zo'n enorm streekziekenhuis, met zijn
idealen voor de toekomst, zijn fan
mail en beledigende grieven, die
zelfs woorden als „dwangarbeidster"
bevatten.
Zijn ideeën staan geboekstaafd in
ministeriële archieven. Ze worden
besproken in het parlement en het
Alkmaarse bos, De Hout, waar het
ziekenhuis op uitkijkt. Maar waar
blijven de alternatieven?
ANNELIES VAN DEN TOL.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL In bijna paniekerige tonen eisten gisteren comtne,
tors van Belgische socialistische en christen-democratische krat
een overheidslichaam dat toezicht moet houden op krantenfusjs
België. Het nieuws dat aanleiding gaf tot deze reacties: de uitgei
van het dagblad La Libre Belgique zouden 40 procent van de a;
van het dagblad La Derniere Heure hebben gekocht.
Dit bericht is tot nu toe door de twee betrokken firma's noch 04
eel bevestigd, noch ontkend.
De twee kranten werkten reeds
25 jaar lang samen in een firma die
de publiciteitswerving voor beide bla
den verzorgde. Een echte fusie tus
sen de kranten aldus geruchten
in Brusselse perskringen zou in 'n
verdere toekomst niet uitgesloten
zijn.
Een dergelijke funsie zou beteke
nen dat er in België nog maar drie
nationale Franstalige kranten zou
den overblijven: de kranten van de
groep Le Soir, de kranten van de
groep La Libre en de socialistische
partij-krant Le Peuple. De meeste
regionale Waalse kranten zijn nu
reeds op een andere manier met de
ze groepen verbonden.
Het bericht van de aandelen-over
name kwam als een grote verrassing:
commercieel en ideologisch lijkt de
mogelijkheid op een fusie bijna
krankzinnig.
Zowel de Libre als de D.H. zijn
noodlijdende bladen. Geen van beide
heeft een oplage die boven de 120.000
uitkomt offciële en betrouwbare
cijfers bestaan evenwel niet. Geen
van beide kranten heeft in de laat
ste twintig jaren het geluk van een
oplagestijging gekend en beide kran
ten zijn typische produkten van een
lang vervlogen tijd.
La Libre Belgique is ongetwijfeld
de grauwste krant uit het Belgische
bladen-oerwoud: de voorpagina be
vat vaak nauwelijks nieuws maar is
wel gevuld met rustige verhande
lingen over de nieuwe liturgie, of
een aflevering uit een eindeloze reeks
over de fauna van het zuidpoolge
bied, plus een foto van een kapelle
tje en een boom in een winters Ar-
nennen landschap.
De krant is zo conservatief, dat
spotters beweren dat men de Libre
zelfs in de 18de eeuw nog conserva
tief had gevonden. Het is daarenbo
ven de spreekbuis van een radikale,
clerikale bourgeoisklasse.
La Dernière Heure is misschien iets
levendiger: rond de eeuwwisseling
was het Belgisch grootste krant, en
de modernste. Ze wordt vandaag nog
gemaakt in praktische dezelfde stijl.
Het publiek van de D.H. is even
conservatief als dat van de Libre met
dit verschil dat het blad de spreek
buis is van een bepaalde groep van de
liberale partij, radikaal conservatie
ve anti-clerikale bourgeois.
Versmelting van beide lezersgroepen
ijlkt bijna onmogelijk, op het eer
ste gezicht.
Maar de twee kranten hebben elk
aar in de laatste jaren op één punt
gevonden: ze zijn beide verdedigers
van een België uit een andere tijd,
een België waarin de traditionele
Franstalige (vooral Brusselse) bour
geoisie de plak zwaaide.
De kranten zijn tegen alle pogingen
om Vlaamse gelijkberechtiging te
krijgen, zijn voor een uitbreiding van
Brussel, dat ze bijvoorbeeld eentalig
Frans willen zien, en bazuinen iedere
dag uit dat Wallonië door de Vlamin
gen „geminoriseerd" wordt.
In de Franstalige Brusselse pers
wereld is inderdaad een nieuwe
macht verschenen: een groep Vlaam
se zakenlui.
Het zijn die Vlaamse zakenlui
en in dit speciale geval de verzeke
ringsgroep Josi voorop die enkele
maanden geleden Belgisch grootste en
rijkste weekblad „Pourquoi Pas?"
'hebben opgekocht. En „P.P.?", zoals
het ding genoemd wordt, is zeer con
servatief, tegen de Vlamingen.
Harnekkige geruchten doen thans
de ronde dat Vlaamse zakenlui (de
zelfden? anderen? 'n bot hadden ge
daan op de noodlijdende Dernière
Heure.
De huidige eigenaars, die hun chro
nische moeilijkheden beu waren,
zochten onmiddellijk andere geïnte
resseerden, en belandden uiteindelijk
bij de eigenaars van de Libre, die
derhave een noodlijdende krant, nog
flink wat andere, bloeiende onder
nemingen hebben, die weliswaar niets
met de pers te maken hebben, maar
(ADVERTENTIE)
natuurlijk kunt u ook nu nog
waarvan de winsten worden
om de zieke krant op de been tel
den.
Komt het tot een fusie,
de Dernière Heure de zestiende fa
in vijftien jaar zijn, die in Be
wordt opgeslokt door een ander t
(Van onze onderwijsredacttu
UTRECHT De Organisatii
Studenten in de Geschiedenis
zich van 23 tot en met 26 maarl'
diepen in de vele aspecten va
natie-vorming in de Derde We
Dat gebeurt op een congres
auspiciën van de Utrechtse uuin
teit. Het nationalisme in de
Wereld zal worden belicht vang
ciale, economische, politieke er. 1
turele gezichtspunten.
Er zal aandacht worden ge:
ken aan het ontstaan van de 1
nalistische bewegingen en de 1
waarop die bewegingen zijn 1
den geleid en pogen de massa's ti
teresseren. Er worden films vei
en inleidingen gehouden. Velt1}
kende deskundigen werken as
congres mee.
De openingsdag, maandag 23 b
staan inleidingen op het proga
van de historicus professor dr. 1
Boogman en de sinoloog
dr. E. Ziircher. Dinsdag 24 maartj
men zich verdiepen in het natioi
me en tribalisme in Afrika. B
inleidingen van professor dr. 1
Schulte Nordholt en drs. J. ij
Meulen. 's Middags is er een for
discussie. In dit forum zitten dt
leiders en dr. K. L. Roskam
fessor dr. J. Prins.
Woensdag 25 maart behandelt
congres het nationalisme en de{
turele traditie van bet Midden-f
ten en India. Inleiders zijn: pro
sor dr. J. C. Heesterman (indols
en de journalist U. A. M. Stein. E
opnieuw een forum waarin, naai
inleiders, zitten de Arabië-kenner
J. J. G. Jansen, de historicus pro
sor dr. H. W. von der Dunk
cultureel antropoloog dr. C. Bal
Donderdag 26 maart komen 1
nalisme en communisme aan de»
Inleiders zijn professor dr.
Wertheim (socioloog) en dr, J.I
Pluvier (historicus). Er is weer:
forum waarin, naast de inleiden
ten: professor dr. S. L, van der'
(historicus), professor dr. E. Züi
en dr. L. G. M. Jaquet.
Het congres wordt gehouden in
Kasieno, Paardenveld 7 in UW
13
(Van een onz
NICE Rond Eddie Merckx s]
werd geduwd, getrapt, geslagen
die chaos bewoog het witte shirt
die, maar wie twijfelde daar no
Turbie won, en daarmee definitj
oin te lachen, Eddie Merckx, w;
kern af en dreigde zijn dure lijf
De hekel, die Merckx altijd op hi
publiek gaapt en opdringerig wor
verbeten mond probeerde Merck
de last hem zo groot werd, dat 1|
aankomstcomité een vuistslag tot
AMSTERDAM (A.N.P.) -
leg tussen de besturen van i<
landse C.V.V. (H.B.G.) en de f
landse Aanneming Maatschappij'
(N.A.M.) resulteert in fusie
beide bedrijven aldus een cou
qué dat gisteren verscheen.
De activiteiten, die de H.B»-
deis haar werkmaatschappije» 1
landsche beton maatschappij
tervam n.v., Holandsche COI!rï
groep n.v. en Interbeton) u™},
liggen op het gebied van de 011}}
bouw, de woningbouw, de
bouw en de droge waterbouw.-
metaalsector omvatten deze O
zaak de fabricage en monta»
staalconstructies en apparel".
Door haar meerderheidsdee®
in de Hollandsche aannemfflD
schappij n.v. bezit de H.BV.
een groot belang in de natte
bouw.
Naar de mening van de
van beide ondernemingen zs
bouw door H.B.G. van baar
ming in de H.A.M. tot een
cent belang, de ontwikkeling^ ai
de vennootschappen ten
men.
Voor de H.B.G. zou dit eenJ
king van haar positie beteWJ
het terrein, dat de H.A.M' T
terwijl anderzijds de p°suie,
H.A.M. dan geschraagd w®
haar volledig lidmaatschap
financieel krachtige groep.
toekomstige samenwerking -
internationaal verband
tie wordt versterkt.
Voor beide maatschappij®,
dat. nog meer dan reeds de i
ren het geval is geweest, n
met betrekking tot het ven'pdê)!
uitvoeren van grote
waarbij de specialistische I
beide partijen in het geding
worden gecoördineerd.
Samenwerking van beide
mingen zowel gezamenlp»
derlijk met derden zal bW
den gezien als een waar rie;tl
ter bevordering van de ve
bouw van hun werkterrein.
Geen royaal grijnsende winnaar in
iNiee, maar een getergd man, die
geen tijd had voor perscommenta
ren. De enige reactie van Eddie
[Merckx kwam op de mededeling van
[snel reagerende journalisten, die, be-
Icijferd hadden dat hij in de tijdrit
sgen de Turbie precies 26 seconden
nelier had gereden dan vorig jaar.
[ÏJet commentaar bestond uit een ver-
[baasde uitdrukking. Toen redde de
[sterkste man van het peloton zich
|door de ploegieiderswagen binnen te
ringen. Wat hij achterliet: een nog
:teeds deinende massa en weer een
jote bewondering voor zijn wieler-
kwalitedten.
„Maar", lachte Jan Janssen tevre
den, „hij heeft men toch maar niet
ïen inlopen". Halfweg de berg
ras als laatste vertrokken Eddie
ferckx, nummer 2 in het klasse
ïen, Jan Janssen, tot op 300 meter
genaderd. Het werd minder, daarna
jets meer, tenslotte weer minder.
„In ieder geval", zei Janssen, „ben
"c hem voorgebleven. Toen ik
ferckx zag komen dacht ik: „dat
nooit, al moet ik sterven, maar voor
Iblijven zal ik hem".
Met die intentie leverde Jan Jans
sen een goede prestatie (vijfde),
loch die reikte net niet ver genoeg
■'oor het behoud van de tweede
riaats. Ploeggenoot Luis Ocana won
ien seconden op hem en verdrong
fan Janssen naar de derde plaats
Janssen: „Ik vertrok te groot. Ik had
'1/50 laten zetten en dat bleek ach-
iraf te zwaar. De eerste drie kilo-
jieter ging ik moeilijk. Wie weet
«speelde ik daar die tweede plaats,
'laar ach, wat maakt het uit. Derde
ook schitterend".
Met die klassering eindigde Jan
|Jan Janssen als beste (en oudste!)
Nederlander. In hotel Terminus, een
ieftig pakhuis vol renners gisteren
I— alle ploegen werden er onderge-
bracht herhaalde hij wat hij een
""eerder al zei: „Ik hen erg geluk-
Jan Janssen motiveerde zijn tevre-
[flenheid met drie punten. „Ten eer-
jste heb ik een geweldige ploeg ach-
jter me. Vorig jaar mankeerde er
[nogal wat aan. Nu werken we alle-
jmad voor elkaar en er is een fantas-
1 tische ambiance. Ten tweede rijd ik
(ADVERTENTIE)
cid
COL00,
IMPERIALE
crsxvruz uil Stiizz+nS
voZIe- Eofveji
•t-c.boldoot
'I elke Boldoot deodorant nu
aantrekkelijke oude prent (25
cm) uit de twintiger jaren.
eiemaa| gra).jsj gr
zijn 5 ver
killende prenten. Stuur het gou-
k 2e9e' (op elke deodorant)
1 "w naam en adres op een
80gp aan Boldoot, Postbus
Amsterdam. U ontvangt de
deth VQn UW keuze Per orn9aan-
jBOLDOOT
Vr°ag inlichtingen bij drogist
°f parfumerie.
