Hoe
een
beer
vriendje redde
OPLOSSING VOOR
TAALPROBLEMEN
Vanavond krijgt u
een totaal andere kijk
op kopieerapparaten.
Taai-telefoon voor Belgen
oce
Zijn Het merkwaardige beest
STEM
POES EN DOES
HET OUDE TAPIJTJE
Vanavond komt de'Océ'1100 op TV.
Wat gaat u zien?
r-
Het kopje en
het lepeltje
'/'«V.AV,','
Doelpunt voor Feijenoord
Singles
Like hits
The Flock
Singles
Island
BON voor informatie over de 'Océ' 1100
Ik wil graag alles weten over de 'Océ' 1100.
VAN DER GRINTEN N.V.
DE STEM VAN ZATERDAG 7 MAART 1970
van de indeling als u
maten weet.
7.90 x 3.70 m
3.25 x 2.75 m
4.40 x 3.00 m j
3.70 x 3.45 m
3.25x2.75 m
4.50 x 3.70 m
eeft een ligbad met
wastafel. De keuken is
ct. U hebt bij dit huis
»ing (of garage), voor-
n wat dan nog bijzonder
ijke afwerking van het
or f 60.- per mnd.
dit huis is v.a.
J krijgt echter een
in totaal 15.642,
ing van 4500,eigen
it dat u eigenaar bent
per maand!
ningkrant voor Nederland"
duidelijke informatie over
lisen die Stok te koop heeft
at zijn er nogal wat. Een
taartje of telefoontje en u
gt hem gratie in de but
Ipt u goed onder dak
eopend op dinsdag- en
Lgavond van 7 tot 9 uur.
01708
)n en
peel-
cieve
i het
van
fpe.
luis voorzien van cen-
iwatervoorziening (dus
;er of boiler nodig).
m van deze hulzen is
)0,- vrij op naam (nog
deren met de Rijks
in totaal f 12.200,-).
tot 90% van de koop-
oonkosten zijn dan v.a.
er maand
fiscale aftrekmogelijk-
dt dit maandbedrag in
f 30,- tot f 50,- lager.
leer van weten?
detailleerde gegevens
graag verstrekt - ook
van 10 tot 2 uur en
onds van 7 tot 9 uur -
'erkoopkantoren van
en in:
>M, Mathenesserlaan
oon 010-259940
Bezuidenhoutseweg
Dn 070-831700
M, Herm. Heijermans-
efoon 020-762744
DRT, Arnhemseweg
03490-18548.
imte om te leven
Nederland"
'ormatie over
te koop heeft
il wat. Een
?oontje en u
'n de bus.
r dak
«zending brochure:
tel. 01600-42150
jd op dinsdag- en
9 uur. Na kantoortijd
1424, 01608 - 2487.
Er waren er eens een beer en een konijntje, die heel goede vrienden
waren. Ze speelden iedere dag samen en deden dan haasje over of
verstoppertje. Iedere dag bracht de beer trouw zijn vriendje weg
naar huis. Dan kreeg de beer van moeder konijn twee honingkoeken,
die ze zelf gebakken had, van een paar eikels, honing, kikkers en wat
visjes. Dat vond de heer heerlijk, ook al lustte hij geen kikkers en
eikels.
Op een dag waren ze al vroeg
aan het spelen. Het was winter en
het had gesneeuwd en gevroren dat
het kraakte. O, wat vond het ko
nijntje dat mooi met al die sneeuw
op de takken. „Kom", zei de beer,
„laten we gaan wandelen, dan zie
je nog veel meer mooie dingen".
Dus ze gingen op pad. Het eerste
dat ze zagen was een vogelnestje,
dat de boswachter van hout had ge
maakt. Er lag een laagje sneeuw
op, dat het konijntje zo mooi vond,
dat het er wel vijf .minuten naar
stond te kijken. Toen zei de beer:
„Kom, we gaan verder".
Ze liepen verder en verder. Na
een kwartiertje hoorden ze gehak.
„Stop", zei de beer, „misschien
worden er wel bomen omgehakt,
dan kom jij er misschien wel on
der. Ik loop voorop". „Goed", zei
het konijntje.
Maar de beer wist wel beter. De
boswachter was bezig een gat in het
ijs te hakken voor de vissen in het
vijvertje. Hij liep maar voorop, om
dat hij bang was, dat het konijntje
te dichtbij zou komen. Dan zou de
boswachter hem vangen en meene
men. Eindelijk waren ze er. De
boswachter was juist weg. Dat was
mooi, vond de beer.
Maar het konijntje was, zonder
dat de beer het zag, op het ijs ge
gaan. Opeens hoorde de beer:
„Help". Hij zag een paar luchtbel
letjes op het water. „Oei", riep hij,
„hij is in het gat gevallen".
De beer wilde toen heel voorzich
tig naar het gat lopen. Maar owee,
het ijs kraakte onder zijn gewicht.
Hij liep vlug terug naar de kant,
pakte een lange tak en riep naar
lijn vriendje, die ondertussen onder
het ijs was geschoten, dat hij die
stok vast moest pakken wanneer de
beer hem in het gat stak. Het dier
tje zou het vast wel doen. Hij reikte
de stok tot in het water onder het
I ijs en bijna op hetzelfde ogenblik
I werd de stok iets zwaarder. De beer
trok langzaam en voorzichtig het
konijntje uit het water op de kant.
Het konijntje liet de stok los en viel
bewusteloos in de sneeuw.
De beer voelde toen met zijn poot
op de borst van zijn vriendje. Tot
zijn vreugde bemerkte de beer dat
het dier nog leefde. Het had waar
schijnlijk te veel water ingeslikt. De
heer dacht toen dat hij het konijntje
ivel in zijn vacht kon stoppen, dan
bleef het lekker warm. En dat deed
hij. Toen liep hij vlug naar het huis
van zijn vriendje en liet de dokter
waarschuwen.
Nou, die was er zo. De beer deed
zijn huid weer open en haalde het
konijntje er uit. Iedereen wilde toen
Een kopje en een lepeltje ston
den op het aanrecht in de keuken,
waar ze een gezellig praatje
maakten.
Nopje: „Zeg,Lepeltje, heb jij ook
zo'n lol gehad vanmiddag?"
lepeltje: „Nou, nu je het zegt, nee
ik niet".
Nopje: „Waarom niet?"
lepeltje: „Ten eerste, ze dompel
den mij onder. En ten tweede, de
koffie die in jou zat, was heel erg
bitter"
Nopje: „Nietes, de koffie was heel
lekker!!"
lepeltje: „Welles"
Nopje: „Puh, jij klein stukje staal",
lepeltje: „Ik ben geen klein stukje
aiaal, maar van zilver".
Nopje: „Houd je grote bek dicht,
stukje zilver. Daar komt iemand aan"
En weet je wie er aan kwam? De
kleine Jan.
Nopje: „Bescherm me, bescherm
me, straks gooit hij me op de grond",
lepeltje: „Hoe kan ik jou nou hel-
Pen? Als ik voor jou ga staan, pakt
Jan mij".
Nopje: „Ja, maar jij breekt niet. En
ik
Maar het was al te laat. Het thee
kopje werd op de grond geslingerd,
lepeltje: „Oh, oh, nou is mijn bes
te vriend stukgevallen. Oh, wat erg".
Maar zo ontzettend erg was dat ook
weer niet, want het kopje was 'in
drie stukken gevallen en 't werd on
middellijk gelijmd en daarna werd
het helemaal achteraan op het aan
recht gezet.
lepeltje: „Oh, wat was ik weer blij,
dat je weer heel bent; ik was zo
ongerust."
Nopje: „Oh, maar het was helemaal
met zo erg hoor. Het deed alleen wel
een beetje pijin".
In zo liep het toch allemaal nog
fed af met de avonturen van het
kopje en het lepeltje, die samen op
het aanrecht stonden te praten,
'meent Marges, 9 jaar, Oosterhout,
In dit verhaal vertelt Marlon
Kouwenhoven uit Etten-Leur,
die in de zesde klas zit, over
een beer die zijn vriendje, een
konijntje, redde toen het door
het ijsgezakt was.
Deze jager op groot wild kreeg de schrik van zijn leven toen hij
plotseling voor dit merkwaardige dier kwam te staan. Hij schrok
zö dat hij zijn geweer vergat, maar hij was nog voldoende bij zijn
positieven om meteen de benen te nemen. Het vreemde beest be
staat uit zes bekende dieren. Kunnen jullie ontdekken welke dat
zijn
natuurlijk weten wat er was ge
beurd. „Dokter, terwijl u hem on
derzoekt zal ik vertellen wat er is
gebeurd", zei de beer. Dat vond
iedereen goed. De beer vertelde wat
er was gebeurd.
Toen het uit was, ging moeder
konijn voor de beer tien honingkoe
ken halen. „Voor jou", zei ze, „om
dat je dat domme konijnenkind
hebt gered". Maar de beer zei dat
hij eerst wilde weten hoe het met
zijn vriendje ging. De dokter zei,
dat hij gauw bij zou komen en dan
nog een week binnen moest blijven,
vanwege de zware kou die hij had
opgelopen.
Na een week was het diertje
weer helemaal beter. Toen het hoor
de, dat de beer hem had gered,
was hij zo blij dat hij zei dat de
beer nog wel een paar honingkoeken
mocht hebben.
Hoe was het eigenlijk met de
beer? Wel, die had toen zijn vriend
je ziek was geen eten of drinken
door zijn keel kunnen krijgen. Pas
toen hij hoorde dat zijn vriendje
weer helemaal beter was, at hij de
honingkoeken op.
De volgende dag was er een groot
feest, omdat de beer het konijntje
gered had. Het feest duurde wel
weken en werd met veel vreugde
gevierd. De beer mocht zoveel ho
ningkoeken eten als hij maar wilde.
De beer en het konijntje zijn altijd
goede vrienden gebleven.
Poes en Does die zagen Loes.
Maar Loes liep naar Moes.
Moes zei: „We eten appelmoes".
„Heerlijk", zei Loes.
„Er staat melk in de kroes",
zei Moes.
Loes zei: „Waar zitten Poes
en Does?"
Maar Poes en Does
zaten binnen
bij hun kroes.
Nicolien Nagtzaam, 9 jaar, Ove-
zande.
Op deze fraaie actietekening van
Henny Rovers, 12 jaar oud uit Roo
sendaal, weet de nummer 11 (mis
schien wel van Feijenoord) de kee
per van de tegenstanders met een
hard laag schot te verslaan.
Bert en Pim zaten op een oud
Oosters tapijtje. Ze zagen een zie
kenhuis en dat was heel klein
vanuit de lucht.
Ook zagen ze het huis van de mi
nister. De minister zag het oude ta
pijt want hij stond buiten. Hij bel
de zijn vriend die piloot was en vroeg
hem of hij 't oude tapijtje wilde vol
gen. De piloot volgde het tapijtje. Het
oude tapijtje belandde op een open
plaats waar een groot paleis stond.
Een Arabier verwelkomde Bert en
Pim.
De piloot zag het en landde dicht bij
dat paleis. Pim en Bert hadden al
lang gemerkt dat er een vliegtuig
achter hen zat en dat dat geen goede
piloot was. Ze zeiden tegen elkaar
„Die wil vast ons tapijtje afpakken"
Ze hadden aan de Arabier een to-
vermiddeltje gevraagd.
Bert en Pim hadden het over het
tapijtje gegooid, zodat het wanneer je
het aanraakt wegvliegt.
De piloot kwam aangeslopen en
wilde het tapijtje pakken, maar
het oude tapijtje ging vliegen en
kwam terug naar Bert en Pim die
op het balkon stonden te wachten en
de piloot mocht niet meer terug en
Pim en Bert waren weer gerust. O,
wat huilde de minister om het tapij
tje en om z'n vriend.
•ivlarita van de Broucke, 9 jaar,
Kloosterzande.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Het ministerie voor
Nederlandse cultuur heeft de uitrus
ting van het land verrijkt met een
„taai-telefoon". Onder deze bena
ming functioneert in Brussel een te
lefoonnummer, waarop het publiek
tercciit kan voor alle moeilijkheden
met de Nederlandse taal. Momen
teel worden de vragen op nummer
17.60.37 nog op de band opgenomen
en schriftelijk beantwoord, maar de
bedoeling is wel dat straks een
taalvirtuoos, zo nodig meer dan één,
aan het toestel zit en met het
„niet zoo, maar zo" de ware taal
vlot doet doorstromen.
De installatie van deze merkwaar
dige publieke hulpdienst gebeurde
aan de vooravond van de jaarlijkse
A.B.N -week. Uit de jaren vijftig da
teert deze week voor de bevorde
ring van het „Algemeen Beschaafd
Nederlands". Ondanks de steeds te
rugkerende stroom folders, affiches,
lezingen en verplichte schooluurtjes,
kan men in het dagelijks leven
mets merken van enig effect op het
taalgebruik. Wanneer zelfs Vlaamse
ministers die bij A.B.N.-plechtighe-
den instemmend knikken, in het da
gelijks leven op hun dialect terug
vallen, is het te begrijpen, dat een
dergelijke „week" geen vat krijgt op
het Aalsters, Gents, Antwerps, Leu
vens, Ninoofs, Kortrijks en meer
van die onderscheiden dialecten.
De taai-telefoon zal praktisch wel
meer nut opleveren. Op het stuk
van de schrijftaal is er duidelijk
een guristige ontwikkeling te consta
teren, waardoor men ook in de ad
ministratieve sector, het zaken- en
het verenigingsleven meer en meer
gedwongen wordt om grammaticale
zuiverheid na te streven. Een tele
foontje voor het juiste woord moet
tijd en zweetdruppels kunnen bespa
ren. Ongetwijfeld zal het taai-num
mer de eerste tijd ook een bron van
vrolijkheid worden. Grappenmakers
zullen de verleiding niet kunnen
weerstaan de telefoon met kolder-
vragen te bestoken.
Aan de Franstalige kant zal deze
Vlaamse hulpdienst wel misprijzend
worden bekeken, maar door velen
toch ook als een uitkomst voor de
worstelingen met de vertaalproble
men worden gezien. De ondernemin
gen en organisaties, die zich tot het
Vlaamstalige publiek richten, roepen
met hun stuntelige teksten dermate
scherpe kritiek op, dat zij daaraan
niet meer voorbij kunnen gaan. De
tijd, dat men met hulp van het
woordenboek, letterlijk vertaald
Frans als Nederlands kon presente
ren, is zo langzamerhand wel voor
bij. Dit buiten het feit, dat daardoor
ook komische, dikwijls potsierlijke
mededelingen en advertenties het
langste leven hebben gehad. Als
voorbeeld moge dienen het aanprij
zen door een restaurant van een be
paald koud gerecht. In het Frans
luidt de reclame: „Goütez notre as-
siette maison", hetgeen verantwoord
is, wan, „assiette maison" is de
eigennaam voor het bedoelde ge
recht. Letterlijk vertaald heet dit in
het Vlaams: „Proeft onze huistel-
loor" en dat betekent niet meer of
niet minder dan dat je letterlijk een
bord moet proeven, zo niet verslin
den
Bij de installatie sprak de minister
van een nummer voor taalproble
men Letterlijk genomen zou dit dan
wel het wonder van de eeuw zijn.
Want hoeveel problemen tengevolge
van net taalprobleem liggen immers
niet te wachten op een oplossing.
Er is er weer een gerezen in ver
band met de universiteitsbibliotheek
in Leuven De doorgevoerde schei
ding als gevolg van de actie „Walen
buiten" maakt uiteraard ook een
boedelscneiding nodig. Hoe moet
men echter nu de bibliotheek gaan
verdelen? De voorraad omvat an
derhalf miljoen boeken en documen
ten en het is de vraag of zelfs een
„Salomo" in staat zou kunnen zijn
een rechtvaardige verdeling te ma
ken. Naar verluidt liggen in de kel
ders ook nog enige grote partijen
wijnflessen. Bourgogne voor de Vla
mingen en Bordeaux voor de Wa
len? Op vragen als deze zal de te
lefoon voor taalproblemen wel geen
antwoord weten....
De inktzwarte teksten van Pearls
Before Swine doen het ergste vre
zen voor deze wereld. Er is be
luister de elpees maar eens goed
nauwelijks nog hoop. Het defti
ge Reprise-label heeft nu ook een
singletje van Pearls Before Swine
uitgebracht, dat al dezelfde sfeer
ademt: These Things Too. Indruk
wekkend. If you don't want to (I
don't mind) op de B-zijde (Reprise
R 0873). David Mclvor ziet er
wat „Humperdinck-achtig" uit. En
zijn muziek is al niet anders. Vlak
gezongen, over liefde (verloren),
een zeer iele begeleiding en weinig
tempo. Closing My Eyes en Love
That Burns zijn de twee nummers
(Warner Bras WB 8002). Woody
Guthrie's zoon Arlo speelt ook in
de film Alice's Restaurant. De ti
telsong is nu ook van hem ver
schenen: Alice's Rock Roll Res
taurant. Een blues-achtig werkstuk
maar nogal vrijblijvend. Coming
In To Los Angeles is de B-kant.
En zeker zo aardig (Reprise R
0877). The Family Dogg heeft
niet erg veel geluk gehad met Ari
zona, en dat terwijl hun uitvoering
toch veel beter is dan die op de
hit-parade is verschenen. Het ver
schil zit hem in de vrouwen, die
bij Family Dogg uitstekend aan
vullen. The House In The Heather
is nummer 2 (Green Light GLS
420)
terst zwakke zang is te vinden bij
Daddy's Act, ook al een Neder
landse groep, die het muzikaal nog
niet zo slecht doet. The Sounds Of
A Back Street is alleen niet zo'n
erg sterk nummer. Look and Find
is het tweede nummer op deze
plaat (Negram NG 163). Met
Robin Scott is het al niet anders
gesteld. Deze self-made Engelsman
kan nauwelijks zingen. Gaat niet
erg hoog, maar ook niet laag. The
Sailor kan hij dan wel zelf geschre
ven hebben, doen zal deze single
nooit iets. Woman from the warm
grass doet een beetje Who-achtig
aan, maar het staat vocaal weer
tegen (Green Light GLS 425).
De laatste heet Nice Enough To
Eat en is uitgebracht voor de spe
ciale prijs van f 10,80. Op deze el
pee staan een groot aantal uitste
kende nummers van (ook) minder
bekende groepen, zoals Dr. Stran
gely Strange en Quintessence,
maar ook Free en Heavy Jelly.
Voor de prijs van twee singles kan
iedereen natuurlijk beter een elpee
kopen. Let vooral op Better by you,
better by me van Spooky Two en
21st Century Schizoid Man van
King Crimson.
Nice Enough To Eat, various
artists, Island IWPS 6, f 10,80.
Oscar Harris The Twinkle
Stars staan in het rijtje nieuwe
Nederlandse talenten. Clap Hands
For Baby zag onlangs het levens
licht. Een plaat die in de tijd van
de „Trappelzak-boogie" niet uit de
toon zou zijn gevallen. Maar dat
was 8 jaar geleden. We dachten
dat we van dergelijke platen ver
schoond zouden blijven. I didn't
wanna to listen aan de keerzijde
(Omega 35.908). Enigszins in de
richting van Led Zeppelin beweegt
zich Aiter Tea's „Sunshine Eyes".
Vrij krachtige muziek, maar met
minder technische foefjes. Wat
vlak gezongen, maar zeker niet on
aardig. Joint House Blues (B-zijde)
doet het ook wel (Eagle I). Ui-
Neem twaalf (oude en nieuwe)
hits van de „parade", ga daarmee
naar een studio, sleur wat studio
musici bij elkaar en neem de
twaalf hits op. Dan heb je „Sounds
Like Hits" Kort geleden is daar
van alweer nummer 8 verschenen.
Stuk voor stuk handig (na)gemaak-
te nummers, maar waar wel een
hoop authenticiteit aan ontbreekt.
Op deze elpee staan de volgende
nummers: Honky tonk woman, Si
tu dois partir, It mek, Goodnight
midnight, Saved bij the Bell, Sing
a rainbow - love is blue, Give
peace a change, Curly, No matter
what sign, Barabajagal, Early in
the Morning - Bring on back the
good Times. Wie de uitvoerenden
zijn is niet vermeld. Wel dat ene
Mike Berry de producer is van de
ze „great selection of hit parade
goodies".
Sounds Like Hits, Imperial
5C046.24095.
Het Engelse Island-label heeft in
een betrekkelijk korte tijd een aan
tal uitstekende groepen op de voor
grond gebracht. Fairport Conventi
on, Traffie en Jetëro Tuil zijn
hiervan wel de bekendste, maar
ook Spooky Two, Blodwyn Pig en
King Crimson. Op geregelde tijden
nu geeft Island en dat is een
uitstekend voorbeeld een verza-
melelpee uit, waarop de verschil
lende groepen zijn samengebracht.
Uit Amerika komt een nieuw
soort groep overgewaaid: een „nor
male" pop-bezetting, versterkt met
blazers. Beste voorbeelden: Chica
go Transit Authority en The
Flock. Deze laatste groep heeft nog
een aanvulling. Het middelpunt is
hier ene Jerry Goodman, die aan
een elektrisch versterkte viool heel
andere geluiden ontlokt dan we tra
ditioneel van een viool gewend
zijn. Trouwens, de gehele opzet
doet wat vreemd aan. Terwijl er
vrij stevig wordt geblazen, hoor je
plotseling dat fiedeltje van deze
Jerry Goodman, die vrij virtuoos
speelt. De drie blazers, Rick Ca-
noff, Tom Webb en Frank Posa
hebben duidelijk de leerschool van
de (vrijere) jazz doorlopen. En ook
gitarist-zanger Fred Glickstein en
bas-gitarist Jerry Smith komen,
min of meer, uit die hoek. Blijven
dus over drummer Ron Karpman
en Jerry Goodman, die de zuiver
ste pop-achtergrond hebben. Maar
zij kunnen bijna niet op tegen het
geweld uit de jazz-hoek, zodat de
muziek van The Flock het meest
naar die kant trekt. Het is (bij
voorbeeld) wel heel anders dan
van Soft Machine met blazers; nog
meer een mengelmoesje van rock,
een beetje blues (de zang) en jazz,
dat in het begin wat pretentieus
aandoet. Het oude Tired of Waiting
'doet het ook bij The Flock nog
best. Alles bij elkaar toch wel aar
dig.
The Flock, CBS S63733, f 19,90.
EUGèNE LOOMANS
(ADVERTENTIE)
Het elektrostatisch kopieerapparaat,
dat snel van alles kopieert
(elk formaat, tot en met A 3),
dat kinderlijk eenvoudig te bedienen is
en slechts in de prijsklasse van een
elektrische schrijfmachine valt.
Dat apparaat gaat u vanavond
om 19.57 (Ned. 1) zien.
Wilt u onmiddellijk uitvoerige
informatie over de 'Océ' 1100?
Bel dan een van onze verkoopkantoren:
Amsterdam - 441088, Den Bosch - 24461,
Den Haag - 514661, Eindhoven -6 9825,
Hengelo - 10569, Rotterdam - 145066.
Of stuur de bon op naar
VAN DER GRINTEN N.V.,Den Bosch.
kopieert in uw voordeel.
i
i
i
i
i
i
i
K
I
I
I
Vul in-knip uit- stuur op.
Firma:
T.a.v.
Adres:
Verkoop Nederland,
Aartshertogenlaan 151, Den Bosch.
f
