fuca „Geen enkele kerk kan zich beroepen op exclusiviteit" Spalt JODEN IN VS. HONEN POMPIDOU Uw baden, met Barwick Hernia SNEL Canadese „playboy premier" raakt uit de gunst TMwKKimransnAPUT Kunstmatige bevruchting Dr. H. Fiolet, de nieuwe secretaris van de raad van kerken in Nederland: RON BOOT BUITENGEWOON DIENSTPLICHTIG Een nieuw plantaardig produkt Weg met J puistjes i en pukkels DDD Werkt snel en afdoende. Uw leven met Barwick. Wyers staat er achter metöjaardytagegaimde Minister Roolvink even mild als de paus jrik Goud 17 DE STEM VAN DONDERDAG 26 FEBRUARI 1970 19 SURCéANCE VAN BETALING De griffier der ArrondiJ ments-Rechtbank te H maakt bekend, a. dat op 19 februari ter griffie van die rechtl bank is ingediend verzoekschrift tot bekomen van surcéa7 van betaling door- f? kias Gerardus Smenl wonende te Breda V) houder Romboutstr 32, handelende onder7J benaming Mode du p, sage, Passage 8, Bre, (procureur Mr. W Q Kousemaker, Cattl rinastraat da); 17 bis dat in vele landen reeds met succes wordt toegepast /P* is Fuca excellent. Heerlij k-werkendö Fuca-drageesl Probeer ze ook en n zult het merken en voelen. Fuca excellent bevordert de spijsvertering op doeltreffende wijze. Door zacht-laxerende werking van I plantaardige stoffen wordt uw stofwisseling bevorderd. U voelt zich weer prettig en opgelucht. Fuca excellent is eenvoudig te gebruiken. U neemt 3 maal per dag voor of na de maaltijd 1 of 2 dragees met wat water. 45 Fuca-dragees in elegante verpakking3.20 in dubbele verpakking: 5.40 EXCELLENT U hoeft niet meer te lijden I aan die lelijke huidmisère. j DDD heft direkt de jeu&op. Zo komt n niet in de ver* leiding om door krai$eflï de narigheid nog. te ver* ergeren. DDD - met 5 anti- - septische bestanddelen- desinfecteert. En bestrijdt de bacteriën diep in 5el huid. DDD snelwerkende wetenschappelijke FMPfJ raten maken uw kya I weer gaaf en gezond... voel maar en kijk maar. lotion crème - zeep «poeder1 b. dat gemelde Rechtbank bij haar beschiking sï 20 februari 1970 verzoeker voorlopig j' céance van betalt, heeft verleend en Wi benoemd tot bewind! voerder, teneinde de schuldenaar na„| voorlopig het heer over zijn te voeren, de heerlï'! W. A. M. J. Meijer, ad. vocaat en procurer kantoorhoudende te Bre' da, Baronielaan 133 J heeft bevolen dat' de bekende schuld.! eisers, benevens dj schuldenaar, bij brieven van de griffier zuueil worden opgeroepen «1 te verschijnen in raad kamer dezer Rechtbank! van vrijdag 22 mei 19!) des voormiddags om li uur, teneinde op het ie- daan verzoek te wordti gehoord, alsmede dat de benoemde bewindvotr. der uiterlijk 8 mei 19!) een beredeneerd verslag van zijn bevindingen ia deze ter griffie van voornoemde Rechtbank zal nederleggen, over. eenkomstig artikel 226 der Faillissementswet. Een ontwerp-accoord niet bij het verzoekschrift I gevoegd. Breda, 23 februari 1970. De griffier der Rechtbank vooronemd, Mr. R. P. E. Dahmen. (Van een onzer rerdacteuren) DRIEBERGEN Met de be noeming per 1 maart van dr. H. A. M. Fiolet tot zijn secretaris heeft de raad van kerken in Nederland zich uitgesproken voor een beleid, dat de kerken verplicht hun eigen autonomie disputabel te stellen en zich ge heel in te zetten voor de vor ming van de ene kerk van Jezus Christus in Nederland. Dr. Fiolet (49): „Ik heb niet naar deze functie gesolliciteerd, men heeft mij gevraagd. Het moderamen van de raad, waar mee ik twee uitvoerige gesprek ken heb gehad, heb ik erop ge wezen, dat ik geen onbeschreven lei ben. Uit woord en geschrift kan men weten hoe ik denk en wat ik wil wanneer het over oe cumene gaat". In zijn veelbesproken laatste boek (binnen drie maanden be leefde het al twee drukken) „De tweede reformatie" schreef hij „de verplichtende dialoog is de kern van het experimentele christen zijn en kerk zijn. Heel de oecumeni sche beweging is tot nu toe ver zand in machteloosheid door een verlammende onverplichtheid. De ze dialoog kan het stadium van liet vrijblijvende gesprek slechts te boven komen, als de geloofsge meenschappen in staat zijn nieuwe structuren te houwen, waarin het verplichtend karakter van hun ini tiatieven kan functioneren". HIERBIJ zullen de geloofsge meenschappen geen moment mogen vergetendat de een heid van de kerk geen doel op zich zelf is. Het gaat God niet om de kerk maar om de wereld". Vrijblijvend freewheelen van beleidsinstanties kan er dus niet meer bij zijn. Men mag veronderstellen, dat de pijn lijke impasse, waarin de raad me de ten gevolge van een slecht func tionerend secretariaat, reeds van af de oprichting in juni 1968 ver keerde hiermee doorbroken is. In de raad van kerken hebben be- leidsfiguren van alle kerkelijke groeperingen in ons land officieel zitting. Dr. Fiolet: „De kerken die nen subject van deze raad te zijn, geen object zoals bijvoorbeeld in de wereldraad van kerken het ge val is. Dit betekent, dat de ker ken hun eigen beleid en zichzelf „im Frage" stellen. De nationale raad kan dan ook nooit een super- kerk zijn, geen federatie waarvan de leden uiteindelijk toch nog alle kanten op kunnen, omdat ze de kri tische conrole van de andere ker ken niet aan willen. In de raad zul len de kerken elkaar op voet van gelijkheid moeten benaderen. Men erkent tegenover elkaar de verar ming van kerk-zijn tengevolge van de verdeeldheid, en spreekt uit, dat men elkaar nodig heeft, omdat geen enkele kerk meer op haar eentje kerk kan zijn. Dit alles niet ter versterking van het kerk-zijn, maar om samen ten dienste te kunnen staan van de samenleving en de wereld. Ik sta geen nivellering van de bestaande kerken voor. Allen heb ben zij in de raad een eigen kleur en inbreng. Maar geen enkele kerk kan zich nog langer beroepen op exclusiviteit, alsof zij de enige wa re zou zijn. Er moet overdracht plaatshebben van waarden. En dat kan doordat de kerken, ieder vanuit eigen traditie, tegenspraak oproept hij de andere". In het wordingsproces van de ene kerk van Jezus Christus in Ne derland zullen er lijnen getrokken worden, dwars door alle bestaan de kerken heen: voor catechese, li turgie, verkondiging, sociaal maat schappelijk werk enz. In de toe komst zullen we niet meer kun nen spreken van bijvoorbeeld een typisch katholieke liturgie of een kerk, waaraan alle kerkgenoot- schapnen participeren, zal 'n reeks van liturgieën aanbieden waaruit de gelovigen kunnen kiezen. De pluriformiteit van aanbiedingen mag niet langer bepaald worden door de verdeeldheid van de ker ken, maar door de veelkleurigheid van de ene kerk. Denkt dr. Fiolet dat dit ideaal te verwezenlijken is? „Ik zal moeten uitproberen of de raad van kerken werkelijk de praktische consequenties van zijn beslissing neemt. Ik stel me voor, dat we trapsgewijze en in verschil lende stadia, het ideaal van de ene evangelische kerk in praktijk kun nen brengen. Je begint met het plaatselijk experiment. Alfa en Omega van de oecumene is de lo kale gemeente. Daar moeten gelo vigen van allerlei kerkelijke plui mage elkaar leren kennen in ge spreksgroepen, hijbelkringen, maat schappelijke activiteiten. Ze zullen bij elkaar in kerkdiensten, verkon diging en catechese te gast zijn. Daaruit groeit de ervaring, dat je van alles en nog wat samen kunt doen, terwijl je elkaar verrijkt met je typisch eigen inbreng. Moeilij ke vragen, bijvoorbeeld rond de er kenning van het reformatorische ambt, worden vanuit pastoraal aan de orde gesteld. Wat plaatselijk kan, zal ook regionaal en nationaal kan sen hebben". Op dit laatste niveau voelde dr. Fiolet zich dan de „dwarsverbin ding" doorheen de vele kerken. Hij voelt er niets voor om aan zijn se cretariaat aan de Maliebaan te Utrecht een zwaar bureau te ver binden. Hij wil stimulerend en coördinerend werken met wat in de kerken al voorhanden is. Dr. H. Fiolet begon zijn oecume nisch werk met de opdracht apo- logethiek te studeren. Drie jaar lang oriënteerde hij zich in Fries land, om er de „andersdenken den" te leren kennen die hij tot dan toe nog pooit in levenden lijve ontmoet heeft. Hij wil in Straats burg protestantse theologie stude ren, maar daar steekt het Vaticaan een stokje voor. Uiteindelijk wordt het fenomenologie van het protes tantisme bij de Nijmeegse hoogle raar Van de Pol. In 1953 promo veert hij op een studie over de in 1951 van kracht geworden nieuwe kerkorde van de Nederlands her vormde kerk, waarbij twee predi kanten als paranimfen optreden. In zijn studie erkent dr. Fiolet de Nederlandse hervormde kerk als „kerk" hetgeen hem een proces in Rome oplevert. Theologen van drie Romeinse universiteiten onderzoe ken hem grondig op zijn rechtzin nigheid. De verdachtmaking blijkt geen grond te hebben. Tijdens een particuliere audiëntie wordt dr. Fiolet dan door paus Pius de twaalf de gerehabiliteerd. In 1959 volgde de benoeming tot docent aan het seminarie van Den Bosch en in de zestiger jaren tot studie-secretaris van de St.-Wille- brord Vereniging, die hij heeft hel pen opbouwen van 'n apologethische vereniging tot 'n ooen-oecumenische beweging. Zijn dynamiek werd in die jaren extra aangewakkerd door bisschop Bekkers, wiens persoonlijk adviseur hij was. De centrale func tie bij de Willibrord Vereniging en bij het vorig jaar opgerichte in terkerkelijke - oecumenisch actie centrum te Driebergen, zal dr. Fio let nu neerleggen. Hij blijft echter docent aan de katholieke theologi sche hogeschool te Amsterdam. De benoeming van dr. Fiolet tot secretaris van de raad van kerken zal op meerdere terreinen belang rijke consequenties hebben. Als zijn idee van de ene kerk van Neder land, waarvan hij in zijn boek „de tweede reformatie" de eerste con touren aangeeft, gestalte krijgt is het niet langer denkbaar dat een of meer kerken uit ons land afzon derlijk lid zijn van de wereldraad van kerken. De ene evangelische kerk, waarvan dan ook de rooms- katholieke kerk lid zal zijn, zal zijn afvaardiging sturen. Misschien kan dit feit bijdragen tot de nood zakelijke structuurverandering van de wereldraad zelf. Zoals bekend stellen de leden-kerken daarvan zich vrijblijvend op tegenover be slissingen van de wereldraad. Dr. Fiolet: „Het is sinds de assem- biée van 1968 in Uppsala duidelijk dat de wereldraad zijn beste tijd gehad heeft wanneer zij er op kor te termijn niet in slaagt, de kerken verplichtend bij elkaar te brengen zoals dat in het klein in ons land gaat gebeuren. De kerken zullen ook op wereldniveau kleur moeten bekennen. Als je moet wachten tot de laatste christen binnen is, kun je lang wachten". Een ander gevolg van Fiolets be noeming is, dat de kerkstructuren zoals die nu zijn, doorbroken moe ten worden. „De raad zal zijn be slissing met de achterban moeten bespreken. Want voor de kerken in hun geheel ligt er, wanneer het over samenwerking gaat, nog een grote kloof tussen willen en doen. De kerkordes zullen opengebroken moeten worden. De kerken zullen het recht, dat zij pretenderen te hebben op exclusiviteit en autono mie, en dat zij in een wetgeving omschrijven, moeten prijsgeven. Ik van mijn kant zal niets forceren. Maar de kerken zullen toch wel moeten weten wat ze aan mij heb ben De nieuwe centrale functie in het leven der kerken heeft dr. Fio let nooit geambieerd. Hij zegt: „Ik heb mij jarenlang druk gemaakt om de raad van kerken van de grond te krijgen. Als de raad nu hij er is, een beroep op mij doet, moet ik ook de consequentie van mijn oorspronkelijke inzet aan vaarden". De tijd voor vrijblijvende discus sie is voorbij. (Van onze spciale AP-verslag- gever Max Harrelson) OTTAWA Er zijn vele aan wijzingen, dat de Canadese pre mier, Pierre Elliott Trudeau, die nu 18 maanden aan het be wind is, wat van zijn geheim zinnige macht over het volk be gint te verliezen. Zijn critici zijn geleidelijk in aan tal toegenomen en minder ingehou den geworden. Waarnemers in Ot tawa, die zijn activiteiten van dag tot dag hebben gevolgd, zijn van mening, dat hij, niettegenstaande zijn meerderheid in het parlement, niet buitengewoon veel tot stand heeft gebracht. Zijn critici betogen dat zo goed als niets concreets is gedaan om zijn verkiezingsbeloften van 1968 inzake een „rechtvaardige samenleving" gestand te doen. Er zijn maar weinig maatregelen ge nomen ten aanzien van zulke pro blemen als de huisvesting, de ar moede en het openbaar vervoer. De 50-jarige premier, die vrijge zel is, heeft blijkbaar ook de steun verloren van een deel van de jeugd, die veel heeft gedaan om de geest drift in het land te doen oplaaien tijdens de campagnes welke hem de leiding van de liberale partij heb ben bezorgd en later de verkiezin gen hebben doen winnen. In econo mische zaken is hij conservatiever gebleken dan zij had verwacht. Vele ouderen ergeren zich aan zijn veelvuldige vakanties en som mige van de ongewone lieden, met wie hij zich inlaat, zoals John Len- non. In een ingezonden stuk in een te Toronto verschijnend blad schreef iemand: „Ik heb genoeg van al die foto's waarop onze vro lijke premier, die elke twee weken met vakantie schijnt te zijn in zijn smetteloze skipak minzaam en wel willend glimlacht in het een of an dere steeds exclusieve en dure va kantieoord, in de een of andere al tijd exclusieve badplaats in een warm zwembad stoeit of danst met de een of andere onveranderlijk rij ke griet na te hebben gedineerd met jonge duiven of fazant in gelei, besproeid met zeldzame wijn of champagne". Een ander beschreef hem als „de meest reactionaire staatsman van de westerse wereld, een bedorven rijk knulletje, bevreesd voor de vooruitgang van het land en de mo derne economie". Hij werd in brede kringen bekri tiseerd wegens het gebruiken van PIERRE TRUDEAU een regeringsvliegtuig om naar een partij vergadering te gaan en naar de Caraibische eilanden voor een skindiving vakantie. Hij werd ook aangevallen als harteloos en on menselijk omdat hij had verklaart dat hij anti-inflatie-maatregelen niet zou intrekken ook al zou dat grotere werkloosheid betekenen. Zijn betrekkingen met de nieuws media zijn sinds zijn ambtsaan vaarding slecht geweest. Dalton Camp, een vooraanstaand conser vatief, schreef in een dagbladko lom: „De Amerikaanse vice-presi dent Spiro Agnew heeft veel ge meen met onze premier". Hij merk te op, dat Trudeau had gedreigd de Canadian Broadcasting Corp. uit de ether te verbannen als deze na liet „objectieve opvattingen" te ver kondigen. Oppositieleiders in het parlement zeggen dat een van de oorzaken van de traagheid der vorderingen op wetgevend gebied de neiging van Trudeau is meer te streven naar confrontaties dan naar samen werking met de oppositie. „De heer Trudeau begrijpt het huis eenvoudig niet", zei Gerald W. Baldwin, leider van de conservatie ve partij in het parlement en vol gens de Montreal Gazette vermeldt de staat van dienst van Trudeau slechts „bescheiden en onbestendi ge successen". „In de Canadese politiek", aldus de Gazette „is de voornaamste prestatie van de heer Trudeau de wederhandhaving van de federale macht geweest. Zulk een verande ring was noodzakelijk na het lang durig verval". De aanhangers van Trudeau wij ten de legislatieve achterstand aan het feit dat hij tot nu toe een groot deel van zijn tijd heeft besteed aan pogingen om parlementaire procedures te stroomlijnen en bijna elke fase van de politiek te herzien „Hij heeft de eerste dagen van zijn ambtsperiode besteed aan reorga nisatie van zijn kabinet en het bu reau van de premier" schreef de „Toronto Globe and Mail". „Sinds dien is hij nauwelijks ooit zonder een commissie ad hoe of ver scheidene van zulke commissie ge weest, die tot taak hadden bestaan de systemen te bestuderen en ver beteringen aan te bevelen". Zijn aanhangers betogen dat vele plannen moesten worden bevroren in verband met de pogingen van de regering om inflatoire uitgaven te beteugelen. Ondanks alle kritiek verkeert Trudeau blijkbaar niet in ernstig gevaar. Hij heeft nog drie jaar van zijn ambtsperiode voor de boeg en er schijnt geen ernstig ge vaar te dreigen van de kant der conservatieven, de voornaamste op positiepartij, die haar eigen proble men heeft. Evenmin bestaat enig gevaar voor wat sommigen hebben aangeduid als ,zijn eenmansleiding' van zijn eigen partij. NEW YORK (AFP) Onder de titel „J'accuse" publiceerde de „New York Times" gisteren een volledige pagina omvattende tekst opgesteld door een „Comité ad hoe". Deze was bedoeld voor de Franse president Pompidou als protest tegen zijn po litiek ten aanzien van het Midden oosten. De tekst is ondertekend door een honderdtal joden en nodigt de lezers van het New Yorkse dagblad handtekeningen te zetten. De be woordingen zijn bijzonder scherp. Zoals de titel al doet vermoeden re fereert de tekst aan het beroemde boek pvan de Franse schrijver Emile Zola over de Dreyfus-affaire. Enkele aanhalingen luiden: „Me neer Pompidou, wat u ten opzichte van de staat Israël doet is niets min der dan een misdaad tegen de mens heid. Wij beschuldigen u ervan het Arabische fanatisme te gebruiken om de schatkist van uw land te vullen (ADVERTENTIE) 501 Lekkere zeep verrukkelijke badzoutjesheerlijke handdoeken en nog steeds geen Barwick badkamer tapijt? Dan mist u toch dat vleugje luxe, dat uw badkamer volmaakt maakt. Nat worden mag ook. 't Is zó weer droog en u ziet er niets van. Natuurlijk heeft Barwick ook tapijt voor de woonkamer, voor de slaapkamer en zélfs voor de keuken... Barwick, daar kunt u mee léven. Overal in uw huis! En... Barwick tapijt bezit schoonheid die blijft. Wilt u het bewijs? Een eerlijk bewijs! Vijfjaar Intertest slijtage-garantie! Er is vlakbij u vast wel één van de 4000 winkels in Nederland, waar uw Barwick-tapijt verkrijgbaar is. Wij beschuldigen u ervan, dat u niet de meerderheid van het Franse volk volgt, die tegen het embargo van De Gaulle en zijn houding tegenover Is raël opkomt". Na een oproep op het geweten en het rechtvaardigheidsgevoel van Pompidou eindigt de tekst met een krachtige oproep Franse produkten en het toerisme naar Frankrijk te boycotten als Pompidou zijn houding inzake het Midden-Oosten niet ver andert. President Nixon begroette Pompi dou (foto boven) „als de leider van het land, dat de oudste vriend en bondgenoot van de VS is". Tegenover het Witte Huis, hebben ongeveer 1500 Amerikaanse joden (foto onder) gedemonstreerd tegen het bezoek en de politiek van Pom pidou. Van onze correspondent) LONDEN Volgens dr. Douglas Bevis, verbonden aan de universiteit van Sheffield, zal het nog geruime tijd duren, eer het eerste kind gebo ren wordt, dat ontstaan is in een rea geerbuisje. Dr. Bevis vreest, dat de optimistische berichten over derge lijke proeven aan de universiteit van Cambridge, die momenteel wereld kundig gemaakt worden, talrijke kin derloze vrouwen ongewettigde hoop zullen geven. Hij is er zelf, zoals gisteren in het kort werd medegedeeld, in geslaagd op kunstmatige wijze een eicel te be vruchten. „Maar het uiteindelijke probleem blijft onopgelostzegt dr. Bevis. „We moeten de baarmoeder het bevruchte ei doen aanvaarden. Daarvoor hebben we een baarmoeder nodigdie al zwangeris Voor alle „geslaagde experimentenmet die ren, werden baarmoeders gebruikt van dieren, die reeds zwanger wci- ren." De grote vraag is nog steeds hoe de baarmoeder gereed te maken om het bevruchte ei in zich op te nemen. In het laboratorium van de universi teit van Cambridge worden intensie ve proeven gedaan, maar dit belet niet, dat de rapporten van de eerste kunstmatig verwekte zuigeling nog jaren op zich kan laten wachten. Ongeveer 50 Britse echtparen ne men deel aan de experimenten. Zij moeten zich regelmatig naar Cam bridge begeven, waar hun eicellen en sperma's samengebracht worden in reageerbuisjes. Op deze manier be vrucht het laboratorium eitjes aan de lopende band. Na de bevruchting laat men ze twee tot drie dagen groeien. Daarna worden ze vernietigd. Het heeft voorlopig geen zin ze weken lang in observatie te houden", ver klaarde dr. Robert Edwards, hoofd van dit laboratorium. De betrokken echtparen staan on der toezicht van een bekend Brits gynaecoloog, dr. Patrick Steptoe. Zijn werk dat plotseling grote rucht baarheid gekregen heeft dank zij een t.v.-programma. Een van dr. Steptoe's proef patiënten is de 35-jarige me vrouw Silvia Allen, die op geen en kele andere manier een kind zou kunnen krijgen. Ze heeft zich bereid verklaard om een inplantingsoperatie te ondergaan en wacht nu met span ning de grote dag af. Eicellen van mevrouw Allen wer den al vijfmaal kunstmatig bevrucht met sperma van haar 39-jarige echt genoot Kenneth. Het echtpaar is 7 jaar gehuwd. „Ik zou wel een baby kunnen adopteren", zei mevrouw Al len, „maar dat zou toch niet het zelfde zijn. Voor mij zou er geen gro ter geluk bestaan dan een kindje van mezelf te hebben." Intussen zijn er ook al veel tegen standers van deze proeven opgedo ken. Sommige Britse geleerden krij gen visioenen van Frankenstein- monstersen van een nieuwe maat schappij, waarin baby's in een la boratorium besteld worden. Als een maal de eerste „test-tube"-zuigeling geboren is, zal volgens pessimistische wetenschapsmensen de wereld, zoals wij haar nu kennen, ophouden te be staan. DEN HAAG (ANP) Als de di recteur-generaal voor sociale voor zieningen, mr. A. C. M. van der Ven, zich jegens het beleid van minister Roolvink zou opstellen zoals kardi naal Alfrink dit doet jegens het be leid van de paus, wordt hij dan ont slagen? De tweede-kamerleden me vrouw G. Brautigam en mr. Th. van Lier (beiden PvdA) vragen de minis ter dat schriftelijk. De heer Van der Ven had dit ge suggereerd in een ingezonden brief in enkele dagbladen. De beide ka merleden vragen de minister de heer Van der Ven gerust te stellen, ais hij de vraag ontkennend beantwoordt. (ADVERTENTIE) zonnebloem. margarine TMljFf y fic -£22. DEN HAAG (ANP) De Haagse dienstwei geraar Ron Boot, is bui tengewoon dienstplich tig geworden. Een her keuring, die twee we ken geleden werd afge sloten, leverde het oor deel op, dat hij als mi litair minder goed in- deelbaar zou zijn. Dit komt er op neer, dat Ron Boot ook niet voor de vervangende dienst in aanmerking komt, die hij had moe ten vervullen, omdat zijn gewetensbezwaren, zij het in tweede in stantie, waren erkend. Ron Boot deelde desge vraagd mee, een en an der van buitenstaan ders te hebben gehoord. Op zijn verzoek heeft gisteren het hoofd van de sectie algemene za ken en personeelszaken van de afdeling dienst plichtzaken van het mi nisterie van defensie, de heer P. van den Boom, het bericht be vestigd. Van hem ver nam Ron Boot ook, dat „buitengewoon dienst plichtig" betekent, dat hij alsnog voor dienst kan worden opgeroe pen in tijd van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstan digheden. Zoals bekend is, kwam Ron Boot in het nieuws, doordat hij in eerste in stantie zijn bezwaren tegen militaire dienst niet erkend zag en dienst weigerde, nadat hij voor dienstplicht vervulling was opge haald. In de gevangenis in Scheveningen ging de dienstweigeraar in hongerstaking. Na door de arrondissements krijgsraad wegens dienstweigering te zijn veroordeeld ging Ron Boot in beroep bij het hoog militair gerechts hof. Het hof meende, dat het mogelijk was, dat de dienstweigeraar zijn bezwaren bij de „com missie gewetensbezwa ren" niet op de juiste wijze naar voren had kunnen brengen. Bij tussenvonnis werd hij toen alvast op vrije voe ten gesteld. Ron Boot ging er op in en deed nogmaals een beroep op de commissie. Zijn be zwaren werden in twee de instantie wei erkend. Bij de formele nieuwe behandeling voor het Hoog Militair Gerechts hof werd Ron Boot in beroep van het vonnis van de krijgsraad vrij gesproken van dienst weigering.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1970 | | pagina 17