fuca
„Geen enkele kerk kan zich beroepen op exclusiviteit"
Spalt
JODEN IN VS. HONEN POMPIDOU
Uw baden,
met Barwick
Hernia
SNEL
Canadese
„playboy
premier"
raakt uit
de gunst
TMwKKimransnAPUT
Kunstmatige
bevruchting
Dr. H. Fiolet, de nieuwe secretaris van de raad van kerken in Nederland:
RON BOOT BUITENGEWOON DIENSTPLICHTIG
Een nieuw
plantaardig produkt
Weg met J
puistjes i
en pukkels
DDD
Werkt snel en
afdoende.
Uw leven met Barwick.
Wyers staat er achter
metöjaardytagegaimde
Minister Roolvink
even
mild als de paus
jrik Goud
17
DE STEM VAN DONDERDAG 26 FEBRUARI 1970
19
SURCéANCE VAN
BETALING
De griffier der ArrondiJ
ments-Rechtbank te H
maakt bekend,
a. dat op 19 februari
ter griffie van die rechtl
bank is ingediend
verzoekschrift tot
bekomen van surcéa7
van betaling door- f?
kias Gerardus Smenl
wonende te Breda V)
houder Romboutstr
32, handelende onder7J
benaming Mode du p,
sage, Passage 8, Bre,
(procureur Mr. W Q
Kousemaker, Cattl
rinastraat
da);
17 bis
dat in vele
landen reeds
met succes
wordt toegepast /P*
is Fuca
excellent.
Heerlij k-werkendö
Fuca-drageesl
Probeer ze ook
en n zult
het merken
en voelen.
Fuca excellent
bevordert
de spijsvertering
op doeltreffende
wijze. Door
zacht-laxerende
werking van I
plantaardige
stoffen
wordt uw
stofwisseling
bevorderd.
U voelt zich
weer prettig
en opgelucht.
Fuca excellent is eenvoudig
te gebruiken. U neemt
3 maal per dag voor of na
de maaltijd 1 of 2 dragees
met wat water.
45 Fuca-dragees
in elegante verpakking3.20
in dubbele verpakking: 5.40
EXCELLENT
U hoeft niet meer te lijden I
aan die lelijke huidmisère. j
DDD heft direkt de jeu&op.
Zo komt n niet in de ver*
leiding om door krai$eflï
de narigheid nog. te ver*
ergeren. DDD - met 5 anti- -
septische bestanddelen-
desinfecteert. En bestrijdt
de bacteriën diep in 5el
huid. DDD snelwerkende
wetenschappelijke FMPfJ
raten maken uw kya I
weer gaaf en gezond...
voel maar en kijk maar.
lotion crème - zeep «poeder1
b. dat gemelde Rechtbank
bij haar beschiking sï
20 februari 1970
verzoeker voorlopig j'
céance van betalt,
heeft verleend en Wi
benoemd tot bewind!
voerder, teneinde
de schuldenaar na„|
voorlopig het
heer over zijn
te voeren, de heerlï'!
W. A. M. J. Meijer, ad.
vocaat en procurer
kantoorhoudende te Bre'
da, Baronielaan 133 J
heeft bevolen dat' de
bekende schuld.!
eisers, benevens dj
schuldenaar, bij brieven
van de griffier zuueil
worden opgeroepen «1
te verschijnen in raad
kamer dezer Rechtbank!
van vrijdag 22 mei 19!)
des voormiddags om li
uur, teneinde op het ie-
daan verzoek te wordti
gehoord, alsmede dat de
benoemde bewindvotr.
der uiterlijk 8 mei 19!)
een beredeneerd verslag
van zijn bevindingen ia
deze ter griffie van
voornoemde Rechtbank
zal nederleggen, over.
eenkomstig artikel 226
der Faillissementswet.
Een ontwerp-accoord
niet bij het verzoekschrift I
gevoegd.
Breda, 23 februari 1970.
De griffier der Rechtbank
vooronemd,
Mr. R. P. E. Dahmen.
(Van een onzer rerdacteuren)
DRIEBERGEN Met de be
noeming per 1 maart van dr. H.
A. M. Fiolet tot zijn secretaris
heeft de raad van kerken in
Nederland zich uitgesproken
voor een beleid, dat de kerken
verplicht hun eigen autonomie
disputabel te stellen en zich ge
heel in te zetten voor de vor
ming van de ene kerk van Jezus
Christus in Nederland.
Dr. Fiolet (49): „Ik heb niet
naar deze functie gesolliciteerd,
men heeft mij gevraagd. Het
moderamen van de raad, waar
mee ik twee uitvoerige gesprek
ken heb gehad, heb ik erop ge
wezen, dat ik geen onbeschreven
lei ben. Uit woord en geschrift
kan men weten hoe ik denk en
wat ik wil wanneer het over oe
cumene gaat".
In zijn veelbesproken laatste
boek (binnen drie maanden be
leefde het al twee drukken) „De
tweede reformatie" schreef hij „de
verplichtende dialoog is de kern
van het experimentele christen zijn
en kerk zijn. Heel de oecumeni
sche beweging is tot nu toe ver
zand in machteloosheid door een
verlammende onverplichtheid. De
ze dialoog kan het stadium van
liet vrijblijvende gesprek slechts te
boven komen, als de geloofsge
meenschappen in staat zijn nieuwe
structuren te houwen, waarin het
verplichtend karakter van hun ini
tiatieven kan functioneren".
HIERBIJ zullen de geloofsge
meenschappen geen moment
mogen vergetendat de een
heid van de kerk geen doel op zich
zelf is. Het gaat God niet om de kerk
maar om de wereld". Vrijblijvend
freewheelen van beleidsinstanties
kan er dus niet meer bij zijn. Men
mag veronderstellen, dat de pijn
lijke impasse, waarin de raad me
de ten gevolge van een slecht func
tionerend secretariaat, reeds van
af de oprichting in juni 1968 ver
keerde hiermee doorbroken is.
In de raad van kerken hebben be-
leidsfiguren van alle kerkelijke
groeperingen in ons land officieel
zitting. Dr. Fiolet: „De kerken die
nen subject van deze raad te zijn,
geen object zoals bijvoorbeeld in
de wereldraad van kerken het ge
val is. Dit betekent, dat de ker
ken hun eigen beleid en zichzelf
„im Frage" stellen. De nationale
raad kan dan ook nooit een super-
kerk zijn, geen federatie waarvan
de leden uiteindelijk toch nog alle
kanten op kunnen, omdat ze de kri
tische conrole van de andere ker
ken niet aan willen. In de raad zul
len de kerken elkaar op voet van
gelijkheid moeten benaderen. Men
erkent tegenover elkaar de verar
ming van kerk-zijn tengevolge van
de verdeeldheid, en spreekt uit, dat
men elkaar nodig heeft, omdat geen
enkele kerk meer op haar eentje
kerk kan zijn. Dit alles niet ter
versterking van het kerk-zijn, maar
om samen ten dienste te kunnen
staan van de samenleving en de
wereld.
Ik sta geen nivellering van de
bestaande kerken voor. Allen heb
ben zij in de raad een eigen kleur
en inbreng. Maar geen enkele kerk
kan zich nog langer beroepen op
exclusiviteit, alsof zij de enige wa
re zou zijn. Er moet overdracht
plaatshebben van waarden. En
dat kan doordat de kerken, ieder
vanuit eigen traditie, tegenspraak
oproept hij de andere".
In het wordingsproces van de
ene kerk van Jezus Christus in Ne
derland zullen er lijnen getrokken
worden, dwars door alle bestaan
de kerken heen: voor catechese, li
turgie, verkondiging, sociaal maat
schappelijk werk enz. In de toe
komst zullen we niet meer kun
nen spreken van bijvoorbeeld een
typisch katholieke liturgie of een
kerk, waaraan alle kerkgenoot-
schapnen participeren, zal 'n reeks
van liturgieën aanbieden waaruit
de gelovigen kunnen kiezen. De
pluriformiteit van aanbiedingen
mag niet langer bepaald worden
door de verdeeldheid van de ker
ken, maar door de veelkleurigheid
van de ene kerk.
Denkt dr. Fiolet dat dit ideaal
te verwezenlijken is?
„Ik zal moeten uitproberen of
de raad van kerken werkelijk de
praktische consequenties van zijn
beslissing neemt. Ik stel me voor,
dat we trapsgewijze en in verschil
lende stadia, het ideaal van de ene
evangelische kerk in praktijk kun
nen brengen. Je begint met het
plaatselijk experiment. Alfa en
Omega van de oecumene is de lo
kale gemeente. Daar moeten gelo
vigen van allerlei kerkelijke plui
mage elkaar leren kennen in ge
spreksgroepen, hijbelkringen, maat
schappelijke activiteiten. Ze zullen
bij elkaar in kerkdiensten, verkon
diging en catechese te gast zijn.
Daaruit groeit de ervaring, dat je
van alles en nog wat samen kunt
doen, terwijl je elkaar verrijkt met
je typisch eigen inbreng. Moeilij
ke vragen, bijvoorbeeld rond de er
kenning van het reformatorische
ambt, worden vanuit pastoraal aan
de orde gesteld. Wat plaatselijk kan,
zal ook regionaal en nationaal kan
sen hebben".
Op dit laatste niveau voelde dr.
Fiolet zich dan de „dwarsverbin
ding" doorheen de vele kerken. Hij
voelt er niets voor om aan zijn se
cretariaat aan de Maliebaan te
Utrecht een zwaar bureau te ver
binden. Hij wil stimulerend en
coördinerend werken met wat in de
kerken al voorhanden is.
Dr. H. Fiolet begon zijn oecume
nisch werk met de opdracht apo-
logethiek te studeren. Drie jaar
lang oriënteerde hij zich in Fries
land, om er de „andersdenken
den" te leren kennen die hij tot
dan toe nog pooit in levenden lijve
ontmoet heeft. Hij wil in Straats
burg protestantse theologie stude
ren, maar daar steekt het Vaticaan
een stokje voor. Uiteindelijk wordt
het fenomenologie van het protes
tantisme bij de Nijmeegse hoogle
raar Van de Pol. In 1953 promo
veert hij op een studie over de in
1951 van kracht geworden nieuwe
kerkorde van de Nederlands her
vormde kerk, waarbij twee predi
kanten als paranimfen optreden.
In zijn studie erkent dr. Fiolet de
Nederlandse hervormde kerk als
„kerk" hetgeen hem een proces in
Rome oplevert. Theologen van drie
Romeinse universiteiten onderzoe
ken hem grondig op zijn rechtzin
nigheid. De verdachtmaking blijkt
geen grond te hebben. Tijdens een
particuliere audiëntie wordt dr.
Fiolet dan door paus Pius de twaalf
de gerehabiliteerd.
In 1959 volgde de benoeming tot
docent aan het seminarie van Den
Bosch en in de zestiger jaren tot
studie-secretaris van de St.-Wille-
brord Vereniging, die hij heeft hel
pen opbouwen van 'n apologethische
vereniging tot 'n ooen-oecumenische
beweging. Zijn dynamiek werd in
die jaren extra aangewakkerd door
bisschop Bekkers, wiens persoonlijk
adviseur hij was. De centrale func
tie bij de Willibrord Vereniging en
bij het vorig jaar opgerichte in
terkerkelijke - oecumenisch actie
centrum te Driebergen, zal dr. Fio
let nu neerleggen. Hij blijft echter
docent aan de katholieke theologi
sche hogeschool te Amsterdam.
De benoeming van dr. Fiolet tot
secretaris van de raad van kerken
zal op meerdere terreinen belang
rijke consequenties hebben. Als zijn
idee van de ene kerk van Neder
land, waarvan hij in zijn boek „de
tweede reformatie" de eerste con
touren aangeeft, gestalte krijgt is
het niet langer denkbaar dat een of
meer kerken uit ons land afzon
derlijk lid zijn van de wereldraad
van kerken. De ene evangelische
kerk, waarvan dan ook de rooms-
katholieke kerk lid zal zijn, zal
zijn afvaardiging sturen. Misschien
kan dit feit bijdragen tot de nood
zakelijke structuurverandering van
de wereldraad zelf. Zoals bekend
stellen de leden-kerken daarvan
zich vrijblijvend op tegenover be
slissingen van de wereldraad. Dr.
Fiolet: „Het is sinds de assem-
biée van 1968 in Uppsala duidelijk
dat de wereldraad zijn beste tijd
gehad heeft wanneer zij er op kor
te termijn niet in slaagt, de kerken
verplichtend bij elkaar te brengen
zoals dat in het klein in ons land
gaat gebeuren. De kerken zullen
ook op wereldniveau kleur moeten
bekennen. Als je moet wachten tot
de laatste christen binnen is, kun
je lang wachten".
Een ander gevolg van Fiolets be
noeming is, dat de kerkstructuren
zoals die nu zijn, doorbroken moe
ten worden. „De raad zal zijn be
slissing met de achterban moeten
bespreken. Want voor de kerken
in hun geheel ligt er, wanneer het
over samenwerking gaat, nog een
grote kloof tussen willen en doen.
De kerkordes zullen opengebroken
moeten worden. De kerken zullen
het recht, dat zij pretenderen te
hebben op exclusiviteit en autono
mie, en dat zij in een wetgeving
omschrijven, moeten prijsgeven. Ik
van mijn kant zal niets forceren.
Maar de kerken zullen toch wel
moeten weten wat ze aan mij heb
ben
De nieuwe centrale functie in
het leven der kerken heeft dr. Fio
let nooit geambieerd. Hij zegt: „Ik
heb mij jarenlang druk gemaakt
om de raad van kerken van de
grond te krijgen. Als de raad nu
hij er is, een beroep op mij doet,
moet ik ook de consequentie van
mijn oorspronkelijke inzet aan
vaarden".
De tijd voor vrijblijvende discus
sie is voorbij.
(Van onze spciale AP-verslag-
gever Max Harrelson)
OTTAWA Er zijn vele aan
wijzingen, dat de Canadese pre
mier, Pierre Elliott Trudeau,
die nu 18 maanden aan het be
wind is, wat van zijn geheim
zinnige macht over het volk be
gint te verliezen.
Zijn critici zijn geleidelijk in aan
tal toegenomen en minder ingehou
den geworden. Waarnemers in Ot
tawa, die zijn activiteiten van dag
tot dag hebben gevolgd, zijn van
mening, dat hij, niettegenstaande
zijn meerderheid in het parlement,
niet buitengewoon veel tot stand
heeft gebracht. Zijn critici betogen
dat zo goed als niets concreets is
gedaan om zijn verkiezingsbeloften
van 1968 inzake een „rechtvaardige
samenleving" gestand te doen. Er
zijn maar weinig maatregelen ge
nomen ten aanzien van zulke pro
blemen als de huisvesting, de ar
moede en het openbaar vervoer.
De 50-jarige premier, die vrijge
zel is, heeft blijkbaar ook de steun
verloren van een deel van de jeugd,
die veel heeft gedaan om de geest
drift in het land te doen oplaaien
tijdens de campagnes welke hem de
leiding van de liberale partij heb
ben bezorgd en later de verkiezin
gen hebben doen winnen. In econo
mische zaken is hij conservatiever
gebleken dan zij had verwacht.
Vele ouderen ergeren zich aan
zijn veelvuldige vakanties en som
mige van de ongewone lieden, met
wie hij zich inlaat, zoals John Len-
non. In een ingezonden stuk in een
te Toronto verschijnend blad
schreef iemand: „Ik heb genoeg
van al die foto's waarop onze vro
lijke premier, die elke twee weken
met vakantie schijnt te zijn in zijn
smetteloze skipak minzaam en wel
willend glimlacht in het een of an
dere steeds exclusieve en dure va
kantieoord, in de een of andere al
tijd exclusieve badplaats in een
warm zwembad stoeit of danst met
de een of andere onveranderlijk rij
ke griet na te hebben gedineerd
met jonge duiven of fazant in gelei,
besproeid met zeldzame wijn of
champagne".
Een ander beschreef hem als „de
meest reactionaire staatsman van
de westerse wereld, een bedorven
rijk knulletje, bevreesd voor de
vooruitgang van het land en de mo
derne economie".
Hij werd in brede kringen bekri
tiseerd wegens het gebruiken van
PIERRE TRUDEAU
een regeringsvliegtuig om naar een
partij vergadering te gaan en naar
de Caraibische eilanden voor een
skindiving vakantie. Hij werd ook
aangevallen als harteloos en on
menselijk omdat hij had verklaart
dat hij anti-inflatie-maatregelen
niet zou intrekken ook al zou dat
grotere werkloosheid betekenen.
Zijn betrekkingen met de nieuws
media zijn sinds zijn ambtsaan
vaarding slecht geweest. Dalton
Camp, een vooraanstaand conser
vatief, schreef in een dagbladko
lom: „De Amerikaanse vice-presi
dent Spiro Agnew heeft veel ge
meen met onze premier". Hij merk
te op, dat Trudeau had gedreigd de
Canadian Broadcasting Corp. uit de
ether te verbannen als deze na liet
„objectieve opvattingen" te ver
kondigen.
Oppositieleiders in het parlement
zeggen dat een van de oorzaken
van de traagheid der vorderingen
op wetgevend gebied de neiging
van Trudeau is meer te streven
naar confrontaties dan naar samen
werking met de oppositie.
„De heer Trudeau begrijpt het
huis eenvoudig niet", zei Gerald W.
Baldwin, leider van de conservatie
ve partij in het parlement en vol
gens de Montreal Gazette vermeldt
de staat van dienst van Trudeau
slechts „bescheiden en onbestendi
ge successen".
„In de Canadese politiek", aldus
de Gazette „is de voornaamste
prestatie van de heer Trudeau de
wederhandhaving van de federale
macht geweest. Zulk een verande
ring was noodzakelijk na het lang
durig verval".
De aanhangers van Trudeau wij
ten de legislatieve achterstand aan
het feit dat hij tot nu toe een groot
deel van zijn tijd heeft besteed
aan pogingen om parlementaire
procedures te stroomlijnen en bijna
elke fase van de politiek te herzien
„Hij heeft de eerste dagen van zijn
ambtsperiode besteed aan reorga
nisatie van zijn kabinet en het bu
reau van de premier" schreef de
„Toronto Globe and Mail". „Sinds
dien is hij nauwelijks ooit zonder
een commissie ad hoe of ver
scheidene van zulke commissie ge
weest, die tot taak hadden bestaan
de systemen te bestuderen en ver
beteringen aan te bevelen".
Zijn aanhangers betogen dat vele
plannen moesten worden bevroren
in verband met de pogingen van de
regering om inflatoire uitgaven te
beteugelen. Ondanks alle kritiek
verkeert Trudeau blijkbaar niet in
ernstig gevaar. Hij heeft nog drie
jaar van zijn ambtsperiode voor de
boeg en er schijnt geen ernstig ge
vaar te dreigen van de kant der
conservatieven, de voornaamste op
positiepartij, die haar eigen proble
men heeft. Evenmin bestaat enig
gevaar voor wat sommigen hebben
aangeduid als ,zijn eenmansleiding'
van zijn eigen partij.
NEW YORK (AFP) Onder de
titel „J'accuse" publiceerde de „New
York Times" gisteren een volledige
pagina omvattende tekst opgesteld
door een „Comité ad hoe". Deze was
bedoeld voor de Franse president
Pompidou als protest tegen zijn po
litiek ten aanzien van het Midden
oosten. De tekst is ondertekend door
een honderdtal joden en nodigt de
lezers van het New Yorkse dagblad
handtekeningen te zetten. De be
woordingen zijn bijzonder scherp.
Zoals de titel al doet vermoeden re
fereert de tekst aan het beroemde
boek pvan de Franse schrijver Emile
Zola over de Dreyfus-affaire.
Enkele aanhalingen luiden: „Me
neer Pompidou, wat u ten opzichte
van de staat Israël doet is niets min
der dan een misdaad tegen de mens
heid. Wij beschuldigen u ervan het
Arabische fanatisme te gebruiken om
de schatkist van uw land te vullen
(ADVERTENTIE)
501
Lekkere zeep verrukkelijke badzoutjesheerlijke handdoeken en nog steeds geen Barwick badkamer
tapijt? Dan mist u toch dat vleugje luxe, dat uw badkamer volmaakt maakt. Nat worden mag ook.
't Is zó weer droog en u ziet er niets van. Natuurlijk heeft Barwick ook tapijt voor de woonkamer, voor
de slaapkamer en zélfs voor de keuken... Barwick, daar kunt u mee léven. Overal in uw huis! En... Barwick
tapijt bezit schoonheid die blijft. Wilt u het bewijs? Een eerlijk bewijs! Vijfjaar Intertest slijtage-garantie!
Er is vlakbij u vast wel één van de 4000 winkels in Nederland, waar uw Barwick-tapijt verkrijgbaar is.
Wij beschuldigen u ervan, dat u niet
de meerderheid van het Franse volk
volgt, die tegen het embargo van De
Gaulle en zijn houding tegenover Is
raël opkomt".
Na een oproep op het geweten en
het rechtvaardigheidsgevoel van
Pompidou eindigt de tekst met een
krachtige oproep Franse produkten
en het toerisme naar Frankrijk te
boycotten als Pompidou zijn houding
inzake het Midden-Oosten niet ver
andert.
President Nixon begroette Pompi
dou (foto boven) „als de leider van
het land, dat de oudste vriend en
bondgenoot van de VS is".
Tegenover het Witte Huis, hebben
ongeveer 1500 Amerikaanse joden
(foto onder) gedemonstreerd tegen
het bezoek en de politiek van Pom
pidou.
Van onze correspondent)
LONDEN Volgens dr. Douglas
Bevis, verbonden aan de universiteit
van Sheffield, zal het nog geruime
tijd duren, eer het eerste kind gebo
ren wordt, dat ontstaan is in een rea
geerbuisje. Dr. Bevis vreest, dat de
optimistische berichten over derge
lijke proeven aan de universiteit van
Cambridge, die momenteel wereld
kundig gemaakt worden, talrijke kin
derloze vrouwen ongewettigde hoop
zullen geven.
Hij is er zelf, zoals gisteren in het
kort werd medegedeeld, in geslaagd
op kunstmatige wijze een eicel te be
vruchten. „Maar het uiteindelijke
probleem blijft onopgelostzegt dr.
Bevis. „We moeten de baarmoeder
het bevruchte ei doen aanvaarden.
Daarvoor hebben we een baarmoeder
nodigdie al zwangeris Voor alle
„geslaagde experimentenmet die
ren, werden baarmoeders gebruikt
van dieren, die reeds zwanger wci-
ren."
De grote vraag is nog steeds hoe
de baarmoeder gereed te maken om
het bevruchte ei in zich op te nemen.
In het laboratorium van de universi
teit van Cambridge worden intensie
ve proeven gedaan, maar dit belet
niet, dat de rapporten van de eerste
kunstmatig verwekte zuigeling nog
jaren op zich kan laten wachten.
Ongeveer 50 Britse echtparen ne
men deel aan de experimenten. Zij
moeten zich regelmatig naar Cam
bridge begeven, waar hun eicellen en
sperma's samengebracht worden in
reageerbuisjes. Op deze manier be
vrucht het laboratorium eitjes aan de
lopende band. Na de bevruchting laat
men ze twee tot drie dagen groeien.
Daarna worden ze vernietigd. Het
heeft voorlopig geen zin ze weken
lang in observatie te houden", ver
klaarde dr. Robert Edwards, hoofd
van dit laboratorium.
De betrokken echtparen staan on
der toezicht van een bekend Brits
gynaecoloog, dr. Patrick Steptoe.
Zijn werk dat plotseling grote rucht
baarheid gekregen heeft dank zij een
t.v.-programma. Een van dr. Steptoe's
proef patiënten is de 35-jarige me
vrouw Silvia Allen, die op geen en
kele andere manier een kind zou
kunnen krijgen. Ze heeft zich bereid
verklaard om een inplantingsoperatie
te ondergaan en wacht nu met span
ning de grote dag af.
Eicellen van mevrouw Allen wer
den al vijfmaal kunstmatig bevrucht
met sperma van haar 39-jarige echt
genoot Kenneth. Het echtpaar is 7
jaar gehuwd. „Ik zou wel een baby
kunnen adopteren", zei mevrouw Al
len, „maar dat zou toch niet het
zelfde zijn. Voor mij zou er geen gro
ter geluk bestaan dan een kindje van
mezelf te hebben."
Intussen zijn er ook al veel tegen
standers van deze proeven opgedo
ken. Sommige Britse geleerden krij
gen visioenen van Frankenstein-
monstersen van een nieuwe maat
schappij, waarin baby's in een la
boratorium besteld worden. Als een
maal de eerste „test-tube"-zuigeling
geboren is, zal volgens pessimistische
wetenschapsmensen de wereld, zoals
wij haar nu kennen, ophouden te be
staan.
DEN HAAG (ANP) Als de di
recteur-generaal voor sociale voor
zieningen, mr. A. C. M. van der Ven,
zich jegens het beleid van minister
Roolvink zou opstellen zoals kardi
naal Alfrink dit doet jegens het be
leid van de paus, wordt hij dan ont
slagen? De tweede-kamerleden me
vrouw G. Brautigam en mr. Th. van
Lier (beiden PvdA) vragen de minis
ter dat schriftelijk.
De heer Van der Ven had dit ge
suggereerd in een ingezonden brief
in enkele dagbladen. De beide ka
merleden vragen de minister de heer
Van der Ven gerust te stellen, ais hij
de vraag ontkennend beantwoordt.
(ADVERTENTIE)
zonnebloem.
margarine
TMljFf y fic
-£22.
DEN HAAG (ANP)
De Haagse dienstwei
geraar Ron Boot, is bui
tengewoon dienstplich
tig geworden. Een her
keuring, die twee we
ken geleden werd afge
sloten, leverde het oor
deel op, dat hij als mi
litair minder goed in-
deelbaar zou zijn.
Dit komt er op neer,
dat Ron Boot ook niet
voor de vervangende
dienst in aanmerking
komt, die hij had moe
ten vervullen, omdat
zijn gewetensbezwaren,
zij het in tweede in
stantie, waren erkend.
Ron Boot deelde desge
vraagd mee, een en an
der van buitenstaan
ders te hebben gehoord.
Op zijn verzoek heeft
gisteren het hoofd van
de sectie algemene za
ken en personeelszaken
van de afdeling dienst
plichtzaken van het mi
nisterie van defensie,
de heer P. van den
Boom, het bericht be
vestigd. Van hem ver
nam Ron Boot ook, dat
„buitengewoon dienst
plichtig" betekent, dat
hij alsnog voor dienst
kan worden opgeroe
pen in tijd van oorlog,
oorlogsgevaar of andere
buitengewone omstan
digheden.
Zoals bekend is, kwam
Ron Boot in het nieuws,
doordat hij in eerste in
stantie zijn bezwaren
tegen militaire dienst
niet erkend zag en
dienst weigerde, nadat
hij voor dienstplicht
vervulling was opge
haald. In de gevangenis
in Scheveningen ging
de dienstweigeraar in
hongerstaking. Na door
de arrondissements
krijgsraad wegens
dienstweigering te zijn
veroordeeld ging Ron
Boot in beroep bij het
hoog militair gerechts
hof.
Het hof meende, dat
het mogelijk was, dat
de dienstweigeraar zijn
bezwaren bij de „com
missie gewetensbezwa
ren" niet op de juiste
wijze naar voren had
kunnen brengen. Bij
tussenvonnis werd hij
toen alvast op vrije voe
ten gesteld. Ron Boot
ging er op in en deed
nogmaals een beroep op
de commissie. Zijn be
zwaren werden in twee
de instantie wei erkend.
Bij de formele nieuwe
behandeling voor het
Hoog Militair Gerechts
hof werd Ron Boot in
beroep van het vonnis
van de krijgsraad vrij
gesproken van dienst
weigering.